,Laat de dokter maar schuiven":
oortkabbelende, amusante komedie
■e—sder krant
donderdag 3 april 1980
lat de dokter maar
ïhuiven
queimada
nachtfilm: bof
eine frau mit verant-
wortung
films in het kort
15
OOR BERT VOS
AMERSFOORT - Zoals vorige week beloofd In de rubriek van deze week
ér aandacht voor de nieuwe Nederlandse film „Laat de dokter maar schul-
i" van Nlcolai van der Heyde. Deze naar de gelijknamige streekroman van
on Kortooms gemaakte komedie, behoort niet tot de onbetwiste uitschie-
s binnen het Nederlandse fllmgebeuren, maar is aan de andere kant amu-
nt genoeg om anderhalf uur de hele familie prima bezig te houden. De titel
<1 de lading niet helemaal, want de meeste dorpsnotabelen zijn In deze film
i het schuiven, maar dat mag het plezier niet drukken, Integendeel. Overl-
ns: als u denkt, dat de film niet al te scherp Is gesteld, verwijt dat dan de
erateur niet, want „Laat de dokter maar schuiven" is In hele zachte pas-
Unten opgenomen, tegen het soft-fOcus aan. Het zal wel ergens om zijn
daan, maar Nlcolai van der Heyde had wat dat betreft zijn cameraman toch
I moeten Intomen.
lieuw voor de Paasdagen is „Junglebock", één van de meest befaamde avond
lende tekenfilms van Walt Disney Als oen plezierige reprise terug op het witte
ek. nu zonder ondertitels, maar met Nederlandse stemmen. Fijn voor de aller-
«nsten, die nu tenminste verlost zijn van de voor hen onbegrijpelijke ondertitels
„One flew over the cuckoo's nest", verdween, terwijl „Een tip van de sluier" naar
and 5 verhuisde.
Extra kindervoorstellingen zijn In Euro te zien, waar naast de zaterdag- en
aensdagmiddag nu ook de vrijdag- en de dinsdagmiddag gereserveerd zijn
or de prima Asterlx-fllm „Asterix verovert Rome".
llcolal van der Heyde heeft zich
evancheerd. Zijn nieuwste speel-
i „Laat de dokter maar schuiven"
toort ongetwijfeld tot de betere
ierlandse films, vooral in het toch
ellijke genre „komedie". Veel re-
seurs hebben zich in het verleden
keken op het maken van kome-
fllms. En heus niet alleen Neder-
dse regisseurs. Nlcolai van der
lie kan tevreden zijn. „Laat de
GOOI MAAR IN
MIJN PET
De man aan de bar gooide zijn
krant met een verachtelijk gebaar
neer. Hij nam een fikse slok van
zijn pils en keek me een tikkeltje
schattend aan. .Ambtenaar me
neer?" vroeg hij en het klonk als
een verontschuldiging. Ik schud
de mijn hoofd. ,,Nee hoor,zei ik,
„nooit geweest ook. Waarom?"
„Nou kijk," hij pakte zijn por
tefeuille en haalde er een opge
vouwen papier uit. Dit kreeg ik
gisteren van iemand maar ik kan
het niet lezen. Het is ambtenaren-
taal en daarom dacht ik.als ik
nou aan een ambtenaar vraag
Ik begreep het. „Laat eens kij
ken, ik moet vaker dat soort litera
tuur vertalen." Het was slechts
één zin.Waar komt dit uit?" wilde
ik weten, want een dergelijke we
tenschap kén nog wel eens van
nut zijn. „Uit een rapport over wa
ter. Van de provincie.Hij keek me
doordringend aan. „Kunt u het le
zen?" „Wacht even, ik wil het best
proberen. Mag ik even?" Hij knikte
verwachtingsvol en liet mijn glas
nog eens joviaal voltappen, terwijl
ik de zin tot mij door liet dringen:
„Het geïnstitutionaliseerde over
leg inzake het rijkskwaliteits- en
kwantiteitsplan voor provinciaal
oppervlaktewater zal vanuit het
beginsel van tweesporigheid met
richtinggevende coördinatie wor
den aangepakt, passend in een
luist referentiekader, conform het
concept van de rijkswet, waarbij
natuurlijk voor een doeltreffend
integratiekader dient te worden
gezorgd op basis van een al even
doeltreffend instrumentarium. De
centralisatiegedachte en de over
all-commissie moet bij een gefor
maliseerde provinciale inbreng bij
de verschillende a.m.b.v's ten
aanzien van de vooroverlegfase
van een aanwijsbaar voornemen
zijn voorzien. De aanwijzingsbe
voegdheid is daarom natuurlijk in
houdelijk en niet procedureel.
Nou, dat liet niets aan onduide
lijkheid over. „Tja,zei ik, een tik
keltje aarzelend, want hoewel ik
'heel wat onzin onder ogen heb
gehad, had ik toch enige tijd nodig
om dit brokje sub-cultuur te ver
werken „Tja, nogal een moeilijk
probleem. Het gaat in ieder geval
over water." De man naast me
knikte. ;,Dat aan de oppervlakte is
gekomen, dat heb ik ook begre
pen.
Ik las het stuk nog eens heel
zorgvuldig na, maar struikelde
vooral over die a m.b.v.'s. Als in
een flits kwam de geest over me.
Natuurlijk1 Oppervlaktewater, ver
vuiling! „Alle mooie burgers ver
vuilen," zei ik triomfantelijk. De
man knikte. „Dat klinkt goed," hij
veegde het schuim van zijn mond.
„En verder?"
„Ik denk," ik proefde voorzich
tig elk woord op mijn tong, voordat
ik het prijsgaf aan de massa, „ik
denk, dat de provincie ons met
deze zinnen wil vertellen, dat de
nieuwe wet voor het oppervlakte
water en het vervuilen ervan, van
dat water dan, alleen maar in de
praktijk gebracht kan worden als
wij, burgers, mee mogen praten,
maar dat er nog heel wat gepraat
moet worden om die inspraak op
de meest doeltreffende wijze
plaats te laten vinden. Dat kan op
twee manieren plaatsvinden: door
alle mooie burgers die rotzooi ma
ken èn door de ambtenaren, die
de rotzooi moeten opruimen. Met
andere woorden: het duurt nog
wel eventjes voordat je In het Val
leikanaal of de Barneveldse Beek
zoveel vis kunt vangen, dat je er
een handeltje mee kunt begin
nen.
De man keek me blij verrast aan
en zwaaide enthousiast naar een
andere man, die aan een tafeltje
bij het raam zat. „Kom op, Piet met
je kratje pils! Deze meneer heeft
dat geouwehoer van je voor me
vertaald.
Hij stak me de hand toe, die ik
aarzelend greep. Mijn naam is
Jansen," zei hij, „ik ben amb
tenaar. Dat daar is mijn collega
Pietersen. We hadden een wed
denschap. Pietersen dacht, dat
de normale mens, dat bent u dus,
die onzin die we op papier hebben
gezet, niet zou kunnen begrijpen.
Ik wist zeker, dat iedere welden
kende burger dat best zou red
den. Want wees nou eerlijk: het is
toch zo klaar als een klontje? leder
mavo-klant begrijpt dat toch?
Tussen haakjes, wat is uw be
roep?"
Ik voelde me grotelijks bela
zerd. „Journalist," zei ik, zo ach
teloos mogelijk, „ik doe dagelijks
niets anders dan die door jullie
geproduceerde rotzooi in gewoon
Nederlands vertalen.
Hij keek me héél even zeer ver
nietigend aan, maar dank zij de
krat pils werd het toch nog gezel
lig. Want /e kunt van ambtenaren
zeggen wat je wilt, schrijven kun
nen ze niet. Sommige exemplaren
weten echter wat drinken is en dat
doen ze altijd In een passend re
ferentiekader. En ach, als we ons
met z'n allen stevig verzetten te
gen de diktatuur van de taalbe
dervers krijgen we die ambtena
ren nog best geïntegreerd in onze
normale samenleving. Een kwes
tie van veel pils drinken, denk ik.
V.
Toon Kortooms (vijfde van links) temidden van de cast van „Laat de dokter maar schuiven".
dokter maar schuiven" is geen ver
rassende uitschieter, maar wèl een
film, waar ledereen met plezier naar
zal kijken. Van der Heyde Is er In ge
slaagd om een vrij evenwichtige film
te maken, waaruit zijn vakmanschap
blijkt. De dorpsgemeenschap in De
Peel, die Toon Kortooms in zijn ge
lijknamige boek beschrijft, komt in
de anderhalf uur dat de film duurt, tot
leven, ook al is het begin misschien
een tikkeltje te traag.
Toon Kortooms, de schrijver van het
gelijknamige boek, was er best tevre
den over. Na afloop van de officiële
première in het Euro Cinema
bioscoopcomplex in Den Bosch, vorige
week woensdagavond, feliciteerde hij
de regisseur en spelers met de woor
den: ..Ik wou dat ik zo'n boek had ge
schreven. Want - en dat zal ie
dereen duidelijk zijn - een film is wat
anders dan een boek en Nicolai van der
Heyde's „Laat de dokter maar schui
ven" is daar geen uitzondering op
Schreef Kortooms zijn boek als een
duidelijk Vervolg op „Help, de dokter
verzuipt" (in 1973 verfilmd), Van der
Heyde beschouwd de verfilming van
„Laat de dokter maar schuiven" niet als
een vervolg, maar als een geheel op
zichzelf staande film. Dat blijkt ook wel
uit de cast. Van de oorspronkelijke ver
tolkers is alleen maar Piet Bambergen
overgebleven, die als een soort free
lance timmerman een prima typetje
weet neer te zetten. Voor de overige
rollen koos Van der Heyde nieuwe ac
teurs en actrices.
Het verhaal is in feite simpel In de
rustig voortkabbelende Brabantse
dorpsgemeenschap (Kortooms' dokter
woonde oorspronkelijk in het Peeldorp
Deume) wordt de rust plotseling ver
stoord door de komst van een groep
zigeuners èn een brief uit Amerika Die
brief zou de oorzaak zijn van veel mis
verstanden en opwinding, want die is
afkomstig van de broer van oude
Gradje (een prima rol van de Tsech
Standa Bares). Die broer Jan (of John
op z'n Amerikaans) is van plan om naar
het dorp te komen om daar zijn laatste
dagen met zijn broer Gradje te slijten
Maar de meeste notabelen van het dorp
lezen slecht Engels, zodat binnen de
kortst mogelijk tijd allerlei wilde verha
len de ronde doen De Amrikaanse
broer van Gradje zou miljonair zijn en
op sterven liggen. Gradje moet naar
Amerika en de burgemeester pikt me
teen z'n boerenkrot in en betaalt dat met
Duits inflatiegeld.
De dokter (uitstekend gespeeld door
Jo de Meyere) is eigenlijk de enige die
de brief goed heeft gelezen en de in
houd heeft begrepen, maar hij laat de
dorpelingen, met de pastoor (Joop Do-
derer) en de burgemeester (Paul
Cammermans) voorop, met in het
kielzog de plaatselijke aannemer (Piet
Bambergen) en de caféhouder (Rob
van Reyn), hun gang gaan en het dorp
ondergaat binnen de kortst mogelijke
tijd de meest zotte veranderingen om
de Amerikaan een heel hartelijk welkom
te bereiden.
Intussen zijn er ook verwikkelingen
met de groep Zigeuners, die op land
neergestreken is, waar ze niet mag
staan Maar de burgemeester is een
„uitstekend" onderhandelaar, terwijl
een jonge panfluitspeler (Peter Wee
ken) voor een betere band met het dorp
zorgt door hevig verliefd te worden op
de dochter van de schoolmeester(een
voortreffelijke rol van Monique Rosier)
En tot overmaat van ramp wordt Gradje
ook nog doodziek
Kortom: verwikkelingen genoeg en
regisseur Van der Heyde is er in ge
slaagd om dit gegeven op een bekwa
me wijze in beeld te brengen, daarbij al
even kundig terzijde gestaan door de
Poolse cameraman Andrzej Karpinski,
die het beeld een schilderachtige pas
teltint meegaf. De uit Roemenië, maar
in Parijs woonachtige, componist Vla
dimir Cosma (die de filmmuziek voor tal
van Franse films verzorgde) schreef de
Jo de Meyere als de dorpsdokter in
„Laat de dokter maar schuiven"
aanstekelijke muziek
Een aardige bijkomstigheid is het
meedoen van de Amerikaanse acteur
Bruce Bennett (als de Amerikaanse
broer). Bennett vervulde in het verleden
tweemaal de rol van Tarzan en was een
bekend kogelstoter (in 1928 won hij de
zilveren Olympische medaille op dit on
derdeel in Amsterdam). Hij nam in 1933
de Tarzanrol van Johnny Weismüller
over.
Dé ontdekking van de film is de jonge
actrice Monique Rosier, die de dochter
Maria van de dorpsmeester (Hans
Boswinkel) vertolkt. Zij wordt verliefd op
een jonge zigeuner die panfluit speelt
(een rol van de bekende panfluitist Pe
ter Weekers van de groep Flairck).
De film werd voor het grootste deel
niet in de Peel opgenomen (want De
Peel is helaas de Peel niet meer, zo
verzuchtten Kortooms en Van der Hey
de). Na lang zoeken vond men een ge
schikte lokatie in het Zuidhollandse
dorp Kockengen, dat nog een oude
kern heeft. Veel inwoners van dit dorp
deden als figuranten mee aan de film.
Zoals gezegd: „Laat de dokter maar
schuiven" is een amusante, evenwich
tige komedie In het algemeen wordt er
natuurlijk spel geleverd, heeft de film
veel sfeer en is de muziek aanstekelijk
Nlcolai van der Heyde kan tevre
den zijn, zoals ook het duizend
koppige publiek In het Euro Cinema
complex In Den Bosch vorige week
na de première tevreden en gul de
hoofdrolspelers met applaus be
loonde. „Laat de dokter maar schui
ven" is als komedie geslaagd en
biedt voor de komende paasdagen
een plezierig avondje uit.
(Grand 3, 90 minuten, alle leeftij
den).
Op het programma van het Filmhuis
Amersfoort staat voor de komende
week (zaterdag tot en met dinsdag) de
Italiaanse politieke spektakelfilm
„Queimada" met Marlon Brando in de
hoofdrol. De film is van de hand van
regisseur Gillo Pontecorvo.
In „Queimada" speelt Marlon Brando
een Engelse agent-provocateur in het
Caraibisch gebied in de vorige eeuw,
Brando weet met hulp van de slaven en
de middenstand het Spaanse bewind
omver te werpen, Maar ook het nieuwe
bewind is niet, wat men ervan verwacht
had (is dat niet altijd het geval?) en tien
jaar later beginnen de slaven een
guerilla tegen de nieuwe diktatuur Op
nieuw komt Brando terug maar dit keer
in dienst van een Engelse suikermaat
schappij, die alleen maar last heeft van
de opstandelingen Hij heeft de op-
dracht meegekregen om er een eind
aan te maken. Hij begint de strijd tegen
de guerilla's en weet een zodanige
chaos te scheppen, dat het Engelse le
ger in kan grijpen.
„Queimada" is een politieke parabel
over kolonialisme en neokolonialisme.
Niet alleen een spannende avonturen
film. Marlon Brando speelt een uitste
kende rol als agent-provocateur, zoals
we dat van hem gewend zijn
(Filmhuis Amersfoor, za t/m di
20.15 uur, 100 minuten).
Het filmhuis wijdt haar nachtvoorstel
lingen in de maand april aan het motto:
Franse vrijheden. Op het programma
staan de films ..Bof", „Daddy",
„Themroc" en „Un rève plus long que
la nuit" Zaterdag de eerste film „Bof',
(Anatomie d'un livreur) van regisseur
Claude Faraldo. De film is al eerder in
het filmhuis vertoont
De film Bof opende met de ondertitel
Anatomie van een bezorger. Julian Ne-
gulesco wordt geïnstrueerd hoe hij een
driewielig karretje moet bedienen,
waarmee hij kratten met wijnflessen
moet gaan rondbrengen Die kratten
zijn loodzwaar en je ene schouder gaat
er scheef van groeien, maar je moet je
nu eenmaal krommen, wil je door de
wereld kommen Julian heeft af en toe
wel eens een erotisch contact met een
van zijn (vrouwelijke) klanten, maar dat
is altijd vanuit een zeer ondergeschikte
positie; hij zit immers toch al op zijn
knieën om de flessen in de ijskast te
stoppen.
Op een dag ontmoet hij Marie Du
bois, een etaleuse in een zaak van da
meslingerie (opgesloten in haar glazen
gevangenis) en het klikt meteen. Om te
laten merken, dat ze hem mag, spreidt
Maria, zittend in de etalage, langzaam
haar benen, een fantastische scène. Ze
trouwen en zijn redelijk gelukkig.
Bovendien is Julian bevorderd tot
chauffeur van een grote truck met op
legger, ook al kreeg hij die benoeming
op het moment, dat de andere
chauffeurs in staking waren De vader
van Julian, Paulo, ziet zijn werk op de
fabriek niet meer zo zitten en houdt er
mee op. Hij heeft genoeg gewerkt, vindt
hij, en hij wil de rest van zijn leven op zijn
gemak een beetje rondkijken en in de
zon zitten. Maar zijn vrouw is moe,
ziekelijk en uitgeteld, en daarom neemt
Paulo de verantwoordelijkheid maar op
zich, om haar wat sneller aan haar eind
te helpen Bovendien kan hij dan bij zijn
zoon gaan wonen, waar hij vreselijk
veel van houdt
Daarmee begint voor hem een nieuw
leven, en dat bestaantje wordt nog ge
lukzaliger als blijkt, dat Marie er abso
luut geen bezwaar tegen heeft om af en
toe ook eens met haar schoonvader
naar bed te gaan Paulo brengt zelf nog
een lief kindvrouwtje in hun kleine
commune binnen, die snel geadopteerd
wordt, en samen met Mamadou. een
neger-straatveger, vormen zij een ge
lukkig en in-tevreden geheel
Wanneer Julian op zekere dag zijn
truck in de prak rijdt, besluiten ze geza
menlijk naar het zuiden te gaan On
derweg kondigt Marie aan dat ze in
verwachting is: de eerste wereldburger
van een nieuw en vreedzaam maat
schappijtje, waarin werk, bezitsdrang
en jalousie taboe zijn, is op komst
(Filmhuis, zaterdagnacht, 23 uur, 94
minuten).
Op woensdag 9 april staat het Film
huis als gebruikelijk in het teken van de
Vrouwenfilm. In samenwerking met het
Vrouwencafé Amersfoort wordt de film
„Eine Frau mit Verantwortung" ver
toond, van regisseuse Ula Stöckl, ge
maakt in 1977.
Eine Frau mit Verantwortung is het
verhaal van een jonge vrouw die vanaf
haar twaalfde levensjaar verantwoor
delijkheid moest dragen voor anderen,
maar nooit leerde verantwoordelijk te
zijn voor zichzelf Haar vader, leraar
van beroep, scheidde van haar moeder,
toen deze zich niet langer meer wilde
onderwerpen aan de levensvoorwaar
den die haar huwelijk voor haar meeb
racht. Helga nam na haar vertrek on
middellijk geruisloos haar plaats in in
het gezin en nam de zorg op zich voor
de jongere broertjes en zusjes
Tot haar eindexamen vindt ze haar
leven „normaal" bij gebrek aan andere
maatstaven. Dan mag ze au pair naar
Parijs en krijgt daar een andere kijk op
de dingen. Ze wil graag in Parijs blijven.
Maar dat zou ongehoorzaamheid te
genover haar vader betekenen Dus
gaat ze terug. Ze leert een jongeman
kennen en wordt zwanger. Haar vader
is tegen abortus en haar vriend wil met
haar trouwen. Zij wil noch hem. noch
het kind. Maar ze vindt geen houvast
om zich te verzetten. Alweer doet ze
afstand van haar eigen behoeftes als
„niet belangrijk" Verantwoordelijkheid
wordt weer tot iets dat je voor anderen
dient te hebben, maar niet voor jezelf.
Ze komt pas in opstand als ze kort na
haar eerste kind de tweede verwacht.
De verantwoordelijkheid, die haar va
der voor haar droeg, wordt geruisloos
door haar echtgenoot overgenomen.
De bevoogding van haar vader kan nog
op een natuurlijke manier ophouden,
maar die van haar echtgenoot lijkt le
venslang te zijn. Ook hij is tegen abor
tus. Helga past zich voor de derde keer
aan.
Maar de onderdrukte, verwaarloosde
verplichtingen tegenover haarzelf eisen
hun recht, fysiek blijft Helga bij haar ge
zin, psychisch loopt ze spaak in een
ziekte: ze ontwikkelt een poetsneurose
Helga is op dit moment 22 jaar oud.
(Filmhuis, woensdag 9 april. 20.15
uur, 78 minuten)
„Spetters". Paul Verhoeven's film
over „de jeugd van vandaag" naar een
scenario van Gerard Soeteman. Ver
kijk op de film
hoeven heeft zich met deze film duide
lijk op de jongeren gericht, maar is nog
al demagogisch te werk gegaan Op
zeer fragmentarische wijze behandelt
Verhoeven alle mogelijke onderwer
pen, van homo-sexualiteit tot gebeds
genezing Je kunt niet .zo gek beden
ken, of Verhoeven heeft het er (met
Soeteman) in gestopt Dat alles met
goedkoop effektbejag en zonder terug
houdendheid gefilmd Technisch be
kwaam, dat wel, maar de techniek
maakt alleen nog geen goede film. Het
grove taalgebruik, en de geweld- en
sexscènes overheersen zonder werke
lijk echt funktioneel te zijn. En dat alles
bij elkaar maakt „Spetters" tot een film.
waar je alle kanten mee op kunt, behal
ve de goeie. En dat is jammer van het
talent dat er in is gestopt.
(Grand 1 en 2, 16 jaar).
„Laat de dokter maar schuiven".
De nieuwste Nederlandse film van Nl
colai van der Heyde, naar het gelijk
namige boek van Toon Kortooms. Re
gisseur Van der Heyde heeft gekozen
voor een glimlach in plaats van de gulle
schaterlach en het gevolg is een amu
sant voortkabbelende komedie rond
een oude man, wiens „rijke" broer uit
Amerika zal komen om de laatste le
vensdagen in het dorp te slijten. Alle
reden voor opwinding bij kastelein,
pastoor en burgemeester, die de kassa
al horen rinkelen Tegelijkertijd wordt de
dochter van de dorpsmeester verliefd
op een knappe zigeunerjongen met
Panfluit en ook dat levert de nodige
verwikkelingen op. De fotografie is mis
schien iets te soft, waardoor je gauw de
indruk krijgt naar een tikkeltje on
scherpe film te kijken, maar dat went
De dokter zelf (Jo de Meyere) schuift
niet genoeg, maar het is hem vergeven
Verder prima rollen van Piet Bamber
gen. Joop Doderer en Paul Cam
mermans. Om met het hele gezin naar
toe te gaan
(Grand 3, alle leeftijden, 90 minuten).
„Ten". In Amerika, maar ook in Ne
derland (en Amersfoort) een geheide
bestseller, deze prima sophisticated
soft sex komedie van regisseur Blake
Edwards, die in „10" het verhaal vertelt
van een middelbare man (Dudley
Moore), die graag naar knappe vrou
wen kijkt en ze in gedachten met een
cijfer waardeert. Hij ontmoet op een
goeie dag een vrouw, die het cijfer 10
waard is. Pechvogel George moet
echter tot z'n spijt konstateren, dat het
meisje nèt getrouwd is Maar dat weer
houdt hem er niet van om achter haar
aan te gaan Een uitstekende komedie
met slapstick-elementen Voor een ge
noeglijk avondje uit Wel even van te
voren reserveren, want het kan zijn dat
een voorstelling is uitverkocht.
(Grand 4, 122 minuten, 16 jaar)
strale tekenfilm nu opnieuw uitgebracht
met nagesynchroniseerde Nederland
se stemmen, zodat de film ook voor de
kleineren toegankelijker is geworden.
De ondertitels zijn verdwenen. Prima
amusement voor jong en oud.
(Cinema 2, alle leeftijden).
„Asterix verovert Rome". Deze be
kende tekenfilm komt vanaf donderdag
opnieuw in Amersfoort en draait in de
matinee-voorstellingen van Euro op
vrijdag, zaterdag, dinsdag en
woensdag. Op die dagen draait „Kra
mer versus Kramer" in dit theater alleen
in de avondvoorstellingen
(Euro, alle leeftijden).
„Eat my dust". Na „Grand Theft
Auto" kunnen de liefhebbers van
knotsgekke achtervolgingen per auto
opnieuw hun hart ophalen met een film
waarin Ron Howard eveneens de
hoofdrol vertolkt: „Eat my dust" (Raket
op vier wielen), waarin de zoon van een
plaatselijke sheriff na een autorace in
het stadje de auto van de kampioen
steelt om er met de plaatselijke sexbom
vandoor te gaan Omdat de autodief
(Ron Howard) niet van plan is zich te
laten pakken door zijn vader, de sheriff,
moeten er heel wat achtervolgende
auto's aan te pas komen, voordat deze
speciale race tot een goed einde wordt
gebracht. Een film in dezelfde stijl als
„Grand Theft Auto". De stukken vliegen
er weer af!
(Nachtvoorstellingen Duo 2,90 minuten
16 jaar).
„Love and bullets". (De ijzer
vreter). In de normale (week-)voorstel-
lingen van Duo 2 een film van regisseur
Stuart Rosenberg met Charles Bron-
son, Jill Ireland en Rob Steiger in de
hoofdrollen: „Love and bullets" In deze
redelijk goed gemaakte aktiefilm is
Bronson een politie-inspekteur, die
door de FBI wordt gebruikt om buiten de
Verenigde Staten (in Zwitserland) de
maitresse van een beruchte leider van
een misdaadsyndicaat over te halen te
gen haar minnaar te getuigen. Het loopt
allemaal een beetje anders dan was
verwacht en het gevolg van dit alles is,
dat Bronson keihard in aktie moet ko
men om te redden, wat er te redden valt.
Voor de Bronson-liefhebbers de moeite
van het bekijken waard
(Duo 2, 16 jaar 104 minuten).
„Porno". De liefhebbers van de por
no kunnen uiteraard in Duo 1 terecht.
Deze week in de gewone voorstellingen
voor „Porno prooi" in een wat de film
distributeur noemt „harde pomo-aktie-
filmharde porno en harde aktie, dus.
In de nachtvoorstellingen o m. Linda
Lovemore, niet te verwarren met Linda
Lovelace, in „Lickity Spilt" van regis
seur Carter Stevens (Nederlandse titel:
Reis der vleselijke lusten). Enfin, alles
zit weer d'r op en d'r an.
(Duo 1,18 jaar).
Scène uit „Bof' van regisseur Claude Faraldo. In de nachtvoor
stelling van het Filmhuis.
„Een tip van de sluier". Deze film
van cineast Frans Bromet heeft in de
afgelopen tijd een enorme publiciteit
gekregen. Radio, TV en pers hebben
„Een tip van de sluier" op de korrel
genomen en in de meeste gevallen was
het oordeel: een waardevolle, maar
discutabele film Het onderwerp: echt
scheiding en méér nog wat beweegt
een vrouw om te gaan scheiden? Frans
Bromet heeft getracht daar een beeld
van te krijgen, maar zijn hoofdpersoon
Hiske liet niet het achterste van de tong
zien door de afstandelijke benadering
van de cineast Een film, die diskussie
oproept, maar geen echt antwoord
geeft op de vragen die gesteld worden
(Grand 5, 96 minuten, 16 jaar)
„1941". De dag dat Hollywoord op
z'n kop stond Steven Spielberg's
nieuwste speelfilm na de bestsellers
„Jaws" en „Close encounters of the
third kind". Een superknotse slapstick-
aktie-komedie, waarin Spielberg er in
slaagt om binnen de kortst mogelijke tijd
de grootst mogelijke chaos te creëren.
Amerikanen wachten ongeduldig op de
verwachte invasie van de Japanners op
de Amerikaanse westkust van de aan
val in december 1941 Pearl Habour.
Gewapend met hooivorken, knuppels
en aftandse jachtgeweren wordt ook de
burgerbevolking gemobiliseerd Voor
als als er een onderzeeër (een Jap) aan
de kust wordt ontdekt, breekt de hel los
en wordt de chaos kompleet. Spielberg
maakte van dit gegeven een erg knap
pe lachfilm, waarin niets te gek is. Voor
een avondje lachen, gieren brullen.
(Cinema 1, alle leeftijden)
„Kramer versus Kramer". Met
Dustin Hoffman als Ted Kramer, Meryl
Streep als Joanna Kramer en Justin
Henry als Billy Kramer, in uitgebalan
ceerde hoofdrollen, is „Kramer versus
Kramer" van regisseur Robert Benton
een excellente film rond een echtschei
ding en de gevolgen voor man en
vrouw. Benton is er in geslaagd om elk
vals sentiment te vermijden en het re
sultaat is een juweel van een film vol
herkenbare humor, èn de tragiek van
een onherroepelijke afscheid Warm
aanbevolen
(Euro, 16 jaar, maar ook best geschikt
voor iets jongere kijkers)
„Junglebook". Walt Disney's magi-
filmagenda
Filmagenda voor Amersfoort van don
derdag 3 april t/m woensdag 9 april 1980.
Grand, tel. 033-14632:
Grand 1 en 2: Spetters 16 jaar Dagelijks:
13.45. 19.00. 21 45 uur Eerste en tweede
paasdag 13 45. 16 15, 19.00, 21 45 uur.
Grand 3: Laat de dokter maar schuiven. A.l
Dagelijks: 13.30.18 30.21 15uur Eersteen
tweede paasdag 13.15,15.45,18 30,21.15
uur Speciale bespreeklijn tel. 033-14173.
Grand 4: ..10" 16 jaar Dagelijks 13.30,
18 45, 21.30 uur Eerste en tweede paas
dag 13.30, 16 00. 18 45, 21.30 uur.
Grand 5: Een tip van de sluier 16 |aar. Da
gelijks: 13.45, 19.00. 21 45 uur Eerste en
tweede paasdag: 13.45,16 15,19 00, 21 45
uur.
Cinema, tel. 033-18900:
Cinema 1: 1941. de dag dat Hollywood op
z'n kop stond A.l. Dagelijks 13 45, 18.45,
21 30 uur Eerste en tweede paasdag
13.45, 16.15, 18 45, 21.30 uur
Cinema 2: Junglebook A.L Nederlands ge
sproken Dagelijks 13.30, 18.30,21 15 uur
Eerste en tweede paasdag 13.30, 16.00,
18.30, 21.15 uur
Euro, tel. 033-33655:
Euro: Kramer versus Kramer 16 jaar Vrij
zat ,'di en wo 1845, 21.15 uur Dagelijks:
13.45. 18.45, 21 15 uur. Eerste en tweede
paasdag 13 45, 16.15. 18 45, 21 15 uur
Euro: Asterix verovert Rome A.l. Vrij., zat.,
di en wo 13.45 uur.
Duo, tel. 033-16572:
Duo 1: Porno prooi. 18 jaar Dagelijks
14.15, 19.15, 21.30 uur. Eerste en tweede
paasdag 14 15, 16 30, 19 15, 21.30 uur
Duo 2: De Ijzervreter 16 jaar Dagelijks
14 00, 19 00, 21 15 uur Eerste en tweede
paasdag 14 00, 16.15, 19.00, 21.15 uur.
Duo nachtvoorstellingen:
Duo 1: Reis der vleselijke geneugten 18
jaar Vrijdag- en zaterdagavond 24 00 uur
Duo 2: Eat my dust (raket op vier wielen) 16
jaar Vrijdag- en zaterdagavond: 23.45 uur.
Filmhuis Amersfoort, tel 19505.
(ma-vrij 10 12 uur). „Queimada". za
terdag tot en met dinsdag 20.15 uur
„Bof" (Anatomie d'un livreur), zat. 23
uur „Eine Frau mit verantwortung",
wo 9 april, 2015 uur.
