I
K0MPL0T ROND 6EST0LEN GOUD IN „BRASS TARGET'
Topper uit 1939 terug: „Gejaagd door de wind"
Cannes" kent vele
soorten enthousiasme
33
AUXATTAQV^socia^
DOOR BERT VOS
BEERTJE
DONDERDAG 5 JUN11980
kijk op de film
„Brass Target", ook al Is het een jaar
na de Nederlandse première.
(Cinema 2, 111 minuten, 12 jaar).
GONE WITH THE WIND
Het begint er op te lijken, dat om de
tien jaar éèn van de grootste film-
successen aller tijden van de plank
wordt gehaald voor een triomfan
telijke come back. Van „Gone with
the wind" (Gejaagd door de wind) is
nooit een remake gemaakt en dat Is
maar goed ook. Deze filmtopper uit
1939 van regisseur Victor Fleming,
die er een Oscar voor kreeg, zal wel
nooit te evenaren zijn. Natuurlijk, de
techniek is Intussen enorm verbe
terd, de kleuren sprankelen zoals de
cameraman en het laboratorium dat
willen, maar de mysterieuze waas
van de nostalgie ligt over geen en
kele film als over „Gejaagd door de
wind", met die onvergetelijke rol van
Vivian Leigh als de fraaie Scarlett
O'Hara, die voor haar vertolking
eveneens een Oscar kreeg. Verder
met de al even onvergetelijke gla
mour boy van die tijd, Clark Gable als
Rhett Butler.
In 1955 werd „Gejaagd door de
wind" in Nederland uitgebracht en werd
- hoe kan het ook anders - een enorm
succes, dat vooral ook te danken was
aan de bekendheid, die Margaret Mit
chell's trilogie reeds had in deze ..re
gio". Veertien |aar later, is het weer zo
ver en kunnen nieuwe generaties film
kijkers drie uur en een kwartier lang het
gigantische epos van liefde, haat. oor
log en vrede, verwoesting en dood aan
schouwen. zich afspelend in het zuide-
lijke deel van de VS gedurende de
Amerikaanse Burgeroorlog.
„Gejaagd door de wind" was het
lievelingsprojekt van producer David
O'Selznick, die verschillende regis
seurs. cameramannen en scena
rioschrijvers aan dit projekt zette om
een zo n imposant mogelijk resultaat te
krijgen. Hij is daar ruimschoots in ge
slaagd en de film leverde miljoenen op
èn talrijke Oscars. O'Selznick is
trouwens toch niet de eerste de beste,
want op zijn naam als producer staan
ook bekende films als ..Anne Karenina"
(1935), .,A star is born en ..The priso
ner of Zenda" (1937), ..Rebecca"
(1940), „Spellbound" (1945). Zoals be
kend werd van „A star is born" later een
nieuwe versie gemaakt en dat is ook
kortgeleden gebeurd met „The prisoner
of Zenda" (met Peter Sellers in de
hoofdrol).
Wie voor het eerst of nogmaals het
fenomenale filmsucces van veertig jaar
geleden (in kleur) wil bekijken, kan deze
week opnieuw terecht in Cinema 1In
verband met de lengte van de film
slechts met twee filmvoorstellingen per
dag, 's middags en 's avonds Veel ple
zier.
(Cinema 1225 minuten, nog steeds
12 jaar).
COOGAN'S BLUFF
Een aardige reprise is de spannende
thriller (aktiefilm) Coogan's Bluff" (De
meedogenloze achtervolger) van re
gisseur Don Siegel met in de hoofdrol
Clint Eastwood als Coogan, een as
sistent-sheriff uit Arizona, die de op
dracht krijgt een ontsnapte moordenaar
in New York op te halen Coogan is een
zwijgzame, eenzelvige mensenjager,
die zijn prooi nooit loslaat en als blijkt
dat de New Yorkse politie er andere
meningen op na houdt en de moorde
naar niet zo maar wil overleveren, vindt
Coogan het welletjes en hanteert zijn
eigen methoden. ..Coogan's Bluff is
een bekwaam gemaakte aktiefilm,
waarin Clint Eastwood excelleert als de
stugge, zwijgzame doordouwer, nu
eens aan de „goede" kant van de wet
Met Lee J. Cobb en Susan Clark in de
overige hoofdrollen
(Grand 2, 85 minuten, 16 jaar)
AMERSFOORT - Soms weet Je niet goed wat je er van denken moeL Neem
nou bijvoorbeeld deze week. Eén nieuwe film en twee reprises, waarvan één
ruim veertig jaar oud. De nieuwe film „Brass Target", ging een klein Jaar
geleden In Nederlandse première. En dat allemaal, terwijl er nog verschillen
de nieuwere films niet In Amersfoort zijn geweest, die beslist de moeite waard
zijn. „The Rose" bijvoorbeeld met Bette Middler In de hoofdrol. Of, om In de
avonturen/thrlller-stijl te blijven: „Northsea Hyjack" met Roger Moore. Alles
heeft z'n reden, dus ook voor de fllmprogrammering van deze week In de
Amersfoort se theaters zal best een goed argument te bedenken zijn. Maar
tochna zoveel weken achtereen prolongaties zonder één echte nieuwe
film, verwacht Je toch méér. Aan het eind van deze maand ziet het er allemaal
weer wat beter uIL Dan kan men onder meer „Tom Horn" met Steve McQueen
verwachten, In leder geval ook de nieuwe Bud Spencer, en niet te vergeten
Louis de Funès In ,„De Vrek". Als u dan niet uw vakantie elders aan het vieren
bent, kunt u weer eventjes uw hart ophalen
Enfin, voorlopig zullen we hef moeten doen met een fikse brok nostalgie via de
225 minuten durende dramatische produktie van regisseur Victor Fleming „Ge
jaagd door de wind" (Gone with the wind) uit 1939. Eigenlijk niet helemaal alléén
het regie-produkt van Fleming. Ook George Cukor en Sam Wood hebben een
gedeelte van deze lange film geregisseerd. Fleming kreeg er de Oscar voor
hartinfarct herstellende Peter Sellers
gearriveerd was In Cannes maakt men
zelfs van de meest serieuze demon
stratie nog een showbiz-grapje.
BRASS TARGET
In de film „Brass Target" van de
Amerikaanse regisseur John Hough
k draait het allemaal om de Duitse
goudvoorraden ter waarde van 250
miljoen dollar, die verdwenen blijken te
zijn. De gouden buit verdween in
augustus 1945, nadat generaal George
I S. Patton opdracht had gegeven het
goud per militaire trein naar Frankfort te
brengen. Majoor Joe de Luca (John
Cassavetes) wordt belast met het on-
derzoek. Het zit nogal gecompliceerd in
elkaar, want het blijkt een Amerikaans
onderonsje te zijn. Generaal Patton
l (George Kennedy) besluit tenslotte zelf
het onderzoek ter hand te nemen als er
1 niets konkreets uit de zaak naar voren
komt. De Russen zitten hem voortdu
rend op z'n huid (ook zij willen hun deel
I van de buit). Hij wordt door de goudro
vers ter dood veroordeeld en de
huurmoordenaar Webber (Max von Sy-
dow) moet de executie voltrekken,
maar wel zo. dat het een ongeluk lijkt.
Majoor De Luca weet het komplot
beetje voor beetie te ontwarren, waarna
de doden beginnen te vallen. Ook de
dood van generaal Patton (het enige
werkelijk gebeurde incident) weet De
Luca niet te voorkomen en het lijkt in
derdaad op een auto-ongeluk.
„Brass Target" is in beginsel een be
kwaam gemaakte film. dat valt niet te
ontkennen. Maar de grote stroom be
kende sterren, zoals Cassavetes, So
phia Loren, Robert Vaughn, George
Kennedy. Patrick McGoohan, Max van
Sydom en anderen, kunnen niet voor
komen, dat het verhaal op zich toch te
ingewikkeld èn te fantasierijk is gewor
den. Het gevolg is, dat „Brass Target"
niet blijft boeien. Scenarioschrijver Al-
vin Boretz is niet bij het boek gebleven
maar een stap vrder gegaan dan Fre
derick Nolan neerschreef in „The Algo-
quin Project Nolan had het ongeluk
van generaal Patton toch al een extra
mysterieus sausje meegegeven, maar
de overdaad van „Brass Target"
schaadt.
Wie echter snel tevreden is met
een redelijk gemaakte avonturenfilm
zal zich prima kunnen vinden in
Zoals u zich wellicht nog kunt
herinneren, behoor ik tot de over
gelukkige Nederlanders, die ko
nijnen bezitten. U weet ook, tenzij
u deze rubriek niet regelmatig
hebt gevolgd, dat de groot
scheepse plannen voor de stich
ting van een heuse konijnenheuvel
achter in mijn tuin op praktische
bezwaren zijn gestuit, ook al is
mijn doe-het-zelf-ervaring in de
loop der jaren aanzienlijk vooruit
gegaan Toch hebben onze konij
nen het niet zo slecht. Het riante
nachthok plus dagverblijf is on
langs uitgebreid met een in ver
houding tot onze tuin toch nog
groots opgezette ,,ren", waarin de
snuffelaars naar hartelust hun
lusten kunnen botvieren voor zo
ver dat betrekking heeft op hollen,
.rennen en snuffelen. Aangezien
het twee vrouwtjes zijn, gaan hun
lusten gelukkig ook niet veel ver
der, zodat wij tot nu toe gespaard
zijn gebleven voor een noodge
dwongen uitbreiding van het ko
nijnen-paleis. Ik zeg: tot nu toe,
want sinds enkele weken leven wij
in grote vreze. Door een (on-) ge
lukkig toeval, ongelukkig voor ons,
gelukkig voor onze konijnen wel
licht, kreeg mijn vrouw van haar
vader een konijn kado. Aangezien
dit konijn ongeveer hetzelfde mini
formaat had als onze bloedeigen
have, werd dit geschenk aarze
lend geaccepteerd, ook al was het
werkelijke ras van dit konijn met de
beste wil van de wereld niet meer
te achterhalen.
Na enig puzzelen kwamen we
tot de konklusie, dat dit konijn,
door ons al heel snel Beertje"
genoemd, een ongelukkige krui
sing moest zijn van een marmot
met een hamster, een biggetje,
een héél klein olifantje, een
schoothondje en misschien, héél
misschien met een konijn. Zeker
weten doen we het niet. Het bruine
beestje met slappe hangoren, een
brede snuit, plompe pootjes (zeg
maar poten) en een achterkant als
van een varkentje, stampt in ieder
geval door het nachthok, het dag
en buitenverblijf als een dol
geworden olifant, het snuffelt als
een biggetje in de door ons ter
algemeen vertier neergeworpen
aarde, het vréét het voer als een
hamster of marmot. Voor de rest
blijkt het toch we! een konijn te zijn
en zelfs een mannetje. Je ziet het er
zo op het eerste gezicht niet aan
af, maar ondanks zijn trouwe hon
deogen, die je uiterst vriendelijk
en aanhalig aankijken, is Beertje
niet voor de poes. Met zijn voort
durend gestamp door de verblij
ven, gedraagt hij zich niet als een
gast, maar als een echte heer en
meester. De twee konijnen, die al
jaren waren gewend aan hun rus
tige leventje, werden er nerveus
van. Hok in, hok uit, het blééf maar
doorgaan. Beertje trok zich er
niets van aan. Met z'n stevige oli-
fants-pootjes roffelde hij heen en
weer. Onvermoeibaar. En het kon
natuurlijk niet uitblijven: onze ko
nijnen werden dóódmoe van al dat
geren. En dét was nou net de be
doeling van Beertje. Hij deed wat
mannetjes-konijnen heel vaak
doen als ze er de kans voor krij
gen. En met héél veel plezier. Hij
knorde als een biggetje
Gisteren heb ik me georiënteerd
op de mogelijkheden voor de
aanbouw van een konijnenverblijf,
op z'n minst geschikt voor enkele
tientallen konijntjes Wij volgen nu
gespannen de verdere ontwikke
lingen en hebben ons een spe
ciaal ,,konijnenboek" aangeschaft
om straks niet voor verdere ver
rassingen te staan. Beertje is nu
een stuk rustiger geworden, ook al
heeft hij nog steeds de smaak te
pakken en is hij dolgelukkig met
zijn plotseling verworven harem
Zijn ogen glinsteren tevreden als
hij zich door ons laat vertroetelen
Nog steeds lijkt Beertje in geen
enkel opzicht op een konijn. Wij
zijn daar een tikkeltje bezorgd
over. Want wat zullen het worden:
marmotjes, hamstertjes, bigge
tjes, olifantjes, of héél misschien
toch nog echte konijntjes?
Ik hou u natuurlijk op de hoogte,
dat spreekt.
„HOLLANDSE BORREL"
Een laatste vermeldenswaardige
vorm van enthousiasme in Cannes is te
vinden bij de Nederlanders, die elk jaar
massaal aanwezig zijn. Eén van de
vaste ontmoetingsplaatsen van de Ne
derlandse kolonie is het goedkope Le
Petit Carlton, een kroeg die trouwens
de rest van het jaar een trefcentrum
schijnt te zijn van de onderwereld. Tij
dens het festival was daar. op een en
kele zakkenroller na. niets van te mer
ken.
Dat „petit" is trouwens kenmerkend
voor de Hollandse mentaliteit in Can
nes. Net als vele andere landen hebben
de Pays-Bas een informatiestand in het
festival-gebouw, maar waar elders
kleurige boekwerkjes liggen zijn daar
slechts enkele fotoloze foldertjes te vin
den
De jaarlijkse „Hollandse borrel" was
trouwens van hetzelfde laken een heel
klein pakje. De hapjes waren binnen
een half uur op en na wat wijn uit etiket-
loze karafjes of een glaasje uit één van
de twee aanwezige flessen jenever,
besloot iemand de bijeenkomst met de
onsterfelijke woorden „Er is een tijd
van komen en een tijd van gaan" Als er
iets uit de toon viel in het royale Cannes,
dan was het wel dit zuinige Hollandse
enthousiasme.
filmagenda
Geprolongeerd zijn „Inspecteur
Platvoet slaat alles" (Bud Spencer,
Grand 1), „Monty Pythons Life of
Brian" (Grand 3,12 jaar), „Kramer ver
sus Kramer" (Grand 4.16 jaar), „1941"
(Grand 5, alle leeftijden), „The spy who
loved me" (Euro, alle leeftijden) en
„Mad Max" (Duo 2.16 jaar). In de mati
neevoorstelling van Euro: „De kleine
zeemeermin". (Voor een korte toelich
ting op de geprolongeerde films verwij
zen we u naar vorige afleveringen van
deze rubriek).
O. ja. Maandagavond ook nog even
tjes gekeken naar „Casino Royale"? Ik
kon het niet laten en heb opnieuw kun
nen konstateren, dat er toch maar één
James Bond is. En dat is de echte Met
alle respekt voor David Niven en zijn
dolle, dolle circus
FILMAGENDA
Filmagenda voor Amersfoort van don
derdag 5 juni t/m woensdag 11 juni 1980.
GRAND 033-14632
Grand 1: „Inspecteur Platvoet slaat alles",
a l Dagelijks 13.45. 18 45 en 21 30 uur;
zondag 13 45, 1615. 18 45 en 21.30 uur
Grand 2: „Coogan's Bluff, 16 jaar Dage
lijks: 13.45. 18 45 en 21.30 uur; zondag:
16.15. 18.45 en 21 30 uur; zaterdag en
woensdag 18 45 en 21.30 uur
Grand 3: „Monty Python s Life of Brian 12
jaar. Dagelijks: 13.30, 18.30 en 21 15 uur;
zondag 13 30. 16.00, 18 30 en 21.15 uur
Grand 4: „Kramer versus Kramer", 16 jaar
Dagelijks 13.45. 19.00 en 21.45 uur; zon
dag: 14 00. 16 30. 19 00 en 21.45 uur
Grand 5: „1941" De dag dal Hollywood op
z'n kop stond", a l Dagelijks 13 45, 19.00
en21 45uur;zondag 14 00,16.30,19 00en
21 45 uur.
Grand Matinee: „Junglebook". a I Zater
dag. zondag en woensdag: 13.45 uur Ne
derlands gesproken
CINEMA 033-18900
Cinema 1: „Gejaagd door de wind". 12 jaar
Dagelijks: 13 30 en 19.30 uur
Cinema 2: ..Brass Target 12 jaar. Dage
lijks 13 45. 18 45 en 1 30 uur; zondag:
13 45. 16 15. 18 45 en 21 30 uur
EURO 033-33655
Euro: „The spy who loved me", a l Zater
dag en woensdag 18.45 en 21.15 uur; da
gelijks: 13 45. 18 45 en 21.15 uur, zondag:
13 45. 16.15, 18.45 en 21 15 uur.
EURO KINDERVOORSTELLINGEN
Euro: „De kleine zeemeermin", a.l. Zater
dag en woensdag: 13.45 uur
DUO 033-16572.
Duo 1: „Praatjes vullen geen gaatjes". 18
jaar Dagelijks 14 15, 19.15 en 21.30 uur;
zondag: 14 15, 16 30, 19 15 en 21 30 uur.
Duo 2: ..Mad Max" Dagelijks 14 00,19.00
en 21 15 uur, zondag: 14 15.16 15,19.00 en
21 15 uur,
DUO NACHTVOORSTELLINGEN
Vrijdag, en zaterdagavond: 23.45 en 24.00
uur.
Duo1: „Marieke Matras", 18 jaar. 24 00 uur
j Duo 2: ..Shaft" (De ratten van duister Har-
I lem), 16 jaar, 23 45 uur
„Ik vind het zo fijn dat hier zoveel mensen om film geven.
Het enthousiasme voor film is hier groter dan in Hol
lywood". Dit waren ongeveer de woorden, waarmee Roy
Scheider, hoofdrolspeler uit All that Jazz, op een pers
conferentie formuleerde hoe prettig hij het vond om in
Cannes te zijn._
In die mondaine Zuidfranse bad
plaats vond van 9 tot 23 mei voor de
drieëndertigste keer het grootste film
festival ter wereld plaats Er liepen in
derdaad heel wat filmliefhebbers rond,
die films consumeerden tot ze erbij
neervielen. De meeste mensen in Can
nes lopen vooral warm voor het geld dat
met films te verdienen valt, anderen
hebben weer meer aandacht voor de
glamour van mooie jurken en weer an
deren besteden hun meeste aandacht
aan juist dames zonder jurken Cannes
kent vele soorten enthousiasme.
Elk jaar komen er meer enthousiaste
mensen naar Cannes. Volgens de fes
tivalleiding waren het er dit jaar zo'n
36.000. Vroeger was het zo dat die
mensen naar Cannes kwamen om er de
films te kopen of verkopen die er ge
toond werden, maar tegenwoordig ko
men de filmbusiness-lieden alleen naar
de Cóte d' Azur om nieuwe relaties aan
te knopen of oudere kontakten nog
hechter te maken met alle franje van
dien. Als men geluk heeft, kan men er
de films zien, die men een jaar eerder al
heeft gekocht. Want zo gaat het tegen
woordig. Films worden meestal ver
kocht voordat ze op beurzen kunnen
worden getoond. De meest aantrek
kelijke films gaan over de toonbank nog
voordat een meter is geschoten De
vakmensen noemen dat „in the blind"-
kopen en wordt vaak van de zijde van
de producent opgedrongen. Met dit
„voorschotgeld" kan hij dan die film
maken. De additionele bevolking van
Cannes houdt zich gedurende de twee
festivalsweken hoofdzakelijk bezig met
lunchen, dineren en borrelen met rela
ties.
500 FILMS
De 1800 journalisten, die uit de hele
wereld naar Zuid-Frankrijk zijn afge
reisd daarentegen, komen meestal wél
voor die films. In de zalen en zaaltjes
van Cannes konden zij dit jaar zo'n vijf
honderd films zien. die bij elkaar na
tuurlijk een heel behoorlijk beeld gaven
van wat er op dit moment op filmgebied
in de wereld aan de hand is Het fru
strerende van Cannes is, dat zelfs de
meest fanatieke filmbezoeker nog de
meeste films zal moeten missen. Wil hij
fysiek en geestelijk helemaal in orde
blijven, dan is het slechts mogelijk drie
tot vier films per dag uit te zitten. Het is
dus steeds weer kiezen uit de honderd
voorstellingen die per dag bij te wonen
zijn. Tot kijken komt het tijdens zo'n
vertoning nauwelijks. De beoordelings
criteria in Cannes gaan dan ook van „ik
Demonstranten op de stoep van het festivalpaleis vormen een jaarlijks terugkeren1
de attraktie.
Uit dit feestelijke gebeuren slaan be
halve de horecasector ook andere au
tochtonen een slaatje. Zo zat geduren
de het festival een bedelaar op de stoep
voor Carlton Hij had één been en een
sentimenteel hondje op zijn schoot, 's
Avonds werd diezelfde man echter ge
signaleerd in een café, waar hij biertjes
dronk op twee benen. Die man bleek de
showbusiness van Cannes uitstekend
aan te voelen
TOPLESS
„Le Petit Carlton", het trefcentrum van vele Hollanders
Op het strand lokken meisjes nog steeds de aandacht van vele fotografen.
ben erbij in slaap gevallen" of „goeie
film, ik werd er wakker van" Deson
danks zaten de bioscopen keer op keer
propvol Nu moet u niet meteen denken,
dat dat iets te maken heeft met het en
thousiasme. waarover Roy Scheider
sprak. Veeleer was het slechte weer
daar een aanleiding voor
Behalve films is er natuurlijk nog veel
meer te beleven. Gewoon op straat bij
voorbeeld. De bioscopen, het grote fes
tivalpaleis en het dure Carltonhotel -
waar de belangrijkste gasten verblijven
- liggen betrekkelijk dicht bij elkaar Het
is daar dan ook onmogelijk eenvoudig
haast te hebben En is het niet de men
senmenigte die je noopt een stapje
minder te doen, dan zijn het wel de tal
loze geparfumeerde dametjes, die vaak
met een van roze strik voorzien hondje
op de arm en de andere hand onhandig
gewapend met een parapluie over de
boulevard schuifelen. Hoe lastig die
wandelende parfumwolk ook moge zijn,
ze passen volledig in de sfeer van Can
nes Ze passen er net zo goed in als de
luxueuze jachten die pronken voor de
steiger van het Carlton.
GALA-VOORSTELLING
In diezelfde sfeer past ook de stoet
van galajurken en prijzige kostuums die
zich 's avonds van het Carlton naar het
festivalpaleis begeeft om daar een ga
lavoorstelling bij te wonen. Behalve
veel fotografen en televisieteams staan
er ook drommen mensen om een glimp
op te vangen van de opgedofte gasten
Hoewel de glamour van weleer nooit
meer echt is teruggekeerd naar die van
voor de meirevolutie van 1968, blijken
veel toeristen nog geestdriftig genoeg
om langdurig te wachten en te dringen
voor een glimp Het is vaak ook gênant
om te zien hoe men door heggen en
over muurtjes gluurt om te kijken naar
één of ander sterretje dat aan haar
champagne nipt
Vreemd genoeg worden anno 1980
ook topless-meisjes op het strand nog
een attractie. Vroeger kleedden meis
jes zich nog uit in de hoop door zo'n
opzienbarende prestatie ontdekt te
worden door een grote regisseur. Te
genwoordig kijken filmmakers daar niet
meer naar om. Bloot is immers én op
het strand én op het witte doek de ge
woonste zaak van de wereld geworden
Toch lokken nog de hele dag meisjes de
aandacht door in wulpsere standen te
gaan liggen dan hun buren. Horden fo
tografen maken daar gretig gebruik
van.
Een minder wulpse vorm van aan-
dachttrekkerij die ook elk jaar weer te
rugkeert zijn de stakingen van de Fran
se vakbonden. In hun strijd voor met
name sociale voorzieningen slaan die
bonden geen festival over om aktie te
voeren Het is een vast programmapunt
geworden, dat echter niet in het officiële
programma wordt vermeld. Dit jaar
werd twee dagen af en toe door een
electriciteitscentrale gestaakt, zodat
ook de projectoren werden lamgelegd,
waarna iedereen naar strand of kroeg
vertrok. Een andere dag werd het ver
keer op de boulevard in de war ge
schopt, omdat een twaalftal ambulan
ces een uurtje geparkeerd bleven staan
voor het festivalpaleis. Terstond werd
geopperd dat klaarblijkelijk de van een
„Jammer, maar door het la
waai versta Ik u niet."
