„Startrek, the motion picture"veredelde
TV-aflevering met een boeiend slot
„CABO BLANCO" MET EEN RUSTIGE BRONSON
BfKcKW*
DOOR BERT VOS
NATTIGHEID
kijk op de film
kust tot zinken is gebracht. Volgens de
schaarse informaties moet Jacques de
juiste vindplaats hebben gevonden,
maar omdat die verdween, denkt men
dat Claire er méér van weet
Geen sterk verhaal, dat is duidelijk.
Regisseur Lee Thompson is vakkundig
genoeg (Guns of Navarone) om zelfs
het zwakke scenario nog wat op te vij
zelen, maar echt spannend is het toch
allemaal niet Zelfs Charles Bronson,
altijd goed voor wat fikse aktie, legt zijn
gewicht weinig in de schaal, zodat de
film eigenlijk teveel blijft voortkabbelen
naar het niet al te inventieve einde toe.
De booswichten worden natuurlijk ge
straft en Bronson krijgt z'n Dominique
Sanda. Het zat er allemaal vanaf het
begin in en Thompson zorgt er voor dat
hij niet van de geijkte filmpaden afwijkt.
Niettemin blijft er voor de liefhebbers
(van onder meer Bronson) voldoende
over om van te genieten. En voor wie
..Casablanca" met Hunphrey Bogart
nooit heeft gezien, is alles toch tamelijk
gloednieuw, zij het dan minder overtui
gend. Een avonturenfilm van de mid
delmaat. (Grand 5,95 minuten, 16 jaar).
FILMS IN HET KORT
Star Trek. Gebaseerd op de in Ame
rika succesvolle SF-TV-serie, geregis
seerd door Robert Wise (Sound of Mu
sic). Kosten nog moeite zijn gespaard
om een zo'n spektakulair mogelijk ef-
fekt te bereiken in alle scènes, maar
helaas ontbreekt een goed verhaal en
een redelijk spanningsveld om steeds
te blijven boeien. Pas in de tweede helft
van de film weet Wise het publiek beter
in de ban te krijgen als de Enterprise-
bemanning kontakt maakt met het on
bekende ruimteschip dat de aarde be
dreigt. Het fascinerende slot met een
mystieke inslag a la ,,2001 maakt voor
een deel de eerdere verveling weer
goed Desondanks is ..Star Trek. the
motion picture" wel een heel erg dure
aflevering uit de oorspronkelijke TV-
serie Niet direkt mislukt, maar ook hier
geldt weer, dat overdaad (teveel adem
benemend fraaie technologische en
kosmische beelden) schaadt Voor de
echte liefhebbers. (Grand 1,12 jaar).
vervolg op pagina 13
filmagenda
Filmprogramma voor Amersfoort van
donderdag 7 augustus t/m woensdag 13
augustus 1980
GRAND 1
Grand 033 - 14632: STAR TREK The mo
tion picture. Dagelijks 13.30-18.30-21 15
uur Zondag 13 30 uur. 12 jaar
GRAND 2
ZOMBIES. Dagelijks 13 45-18 45-21 30
uur. Zondag 13.45-16.15-18.45-21 30 uur
16 jaar
GRAND 3
DE LOSBOL. Dagelijks 13.30-18 30-21.15
uur Zondag: 13.30-16 00-18.30-21.15 uur
Al.
GRAND 4
DE VREK. Dagelijks: 13.45-18.45-21.30
uur Zondag 13.45-16.15-18 45-21 30 uur.
Al.
GRAND 5
CABO BLANCO.Dagelijks 13 45-18 45-
2130 uur Zondag 14 00-16 15-18145-
21.30 uur 12 jaar
CINEMA 1
Cinema 033-18900
TWEE DOOR HET DOLLE HEEN (Crime
busters). Dagelijks 13.45-18.45-21.30 uur
Zondag. 13.45-16.15-18 45-21 30 uur A l.
CINEMA 2
DE SHERIFF ZIET ZE VLIEGEN. Dagelijks
13.30,18 30-21.15 uur Zondag 13 30-
16 00-18.30-21 15 uur A l
EURO
Euro 033-33655
DE LINKSHANDIGE UITZENDKRACHT.
Dagelijks 13.30,18 30-21.15 uur Zondag:
13 30-16 00-18.30-21.15 uur A I
EURO
Euro 033 - 33655
DE LINKSHANDIGE UITZENDKRACHT.
Zaterdag en woensdag 18.45-21.15 uur.
Zondag: 13.45-16 15-18 45-21.15 uur.
Overige dagen. 13.45-18.45-21.15 uur A l.
EURO
ZORRO. DE ONTEMBARE. Zaterdag en
woensdagmiddag 13.45 uur. A l
DUO 1
Duo 033-16572
NACHTELIJKE BEGEERTEN (Midnight
Desires). Dagelijks 14.15-19.15-21.30 uur.
Zondag 14.15-16 30-19 15-21.30 uur 18
jaar.
DUO 2
DE SUPERKNOKKERS. Dagelijks 14.00-
19.00-21.15 uur Zondag 14 00-16.15-
19.00-21 15 uur. 12 jaar
DUO NACHTVOORSTELLINGEN
DUO 1
JILL, eindelijk losgelaten. Vrijdag en za
terdag: 24 00 uur 18 jaar
DUO 2
DE GROENE BARETTEN. Vrijdag en za
terdag 23 45 uur 16 jaar
DONDERDAG 7 AUGUSTUS 1980
Scène uit ,,Cabo Blanco" van regisseur J.L. Thompson
uitstekende handen waren van topspe
cialist Douglas Trumbull. Bovendien
werden met adviezen van de NASA tal
van technologische instrumenten vrij
natuurgetrouw" nagebouwd en toe
komstige ontwerpen gebruikt voor de
decors. De bemanning van de .En
terprise" heeft maandenlang geoefend
op alle knopjes en schermpjes om op
het juiste moment voor de juiste effek-
ten te kunnen zorgen Kortom men
Scène uit.,Star Trek", met mr. Spock (links) en admiraal Kirk (voorgrond). De belangrijkste figuren uit ..Star Trek"
J j
STARTREK
De televisie-serie „Startrek" Is In
de Verenigde Staten een duidelijk
fenomeen. Tien jaar geleden gestart
met een totaal van bijna tachtig afle
veringen, leverde de serie alleen al In
Amerika 371 fanclubs op, meer dan
vijftig boeken, 400 fan-publlkatles en
talrijke academische titels. Ga d'r
maar aan staan.
Op het moment, dat ik in het
Belgische Zeebrugge de
loopplank van een Engelse veer
boot opreed, haalde het kabinet
van Agt nét op het nippertje de
eindstreep en toen had ik eigenlijk
al nattigheid moeten voelen. Maar
dat kwam pas later.
Dit jaar heb ik me in een tamelijk
optimistische bui laten verleiden
tot een vakantie in Engeland.
Weliswaar koos ik wel het zuidelij
ke deel van dit uiterst merkwaar
dige eiland, maar u moet u niet
laten misleiden door het woordje
„zuid". Want - en dat werd mij
toch wel spoedig duidelijk nadat ik
in Dover voor de linkse wolven
werd gegooid - in Engeland waait
de zon alleen maar incidenteel
voorbij.
Je moet toch wel een grenzelo
ze optimist zijn om in de slechtste
Europese zomer sinds tientallen
jaren uitgerekend de meest on
stabiele hoek van Europa te kie
zen. Het lag eigenlijk niet zozeer
aan mijn optimisme, dan wel aan
het feit, dat ik onder de bekoring
was geraakt van dat typisch En
gelse volkje en hun onmiskenbaar
fraaie landschap vol goed gecon
serveerde cultuurschatten. En
geland dus.
In de enigszins troostende we
tenschap, ons door weerprofeet
Johannes Pelleboer uit Paters-
\yolde via de Wereldomroep
kond gedaan, dat het in Neder
land bar en boos en boos en bar
was en de regen met overvolle
bakken vanuit het luchtruim op de
thuisblijvers werd uitgekieperd.
behielpen we ons, een tikkeltje
gnuivend met een onregelmatig
terugkerend regenbuitje van la
gere orde.
Hoewel de Engelsen er allemaal
bij tijd en wijle ietwat regenachtig
uitzien, wat sombertjes gekleed
met zorgelijke gezichten, zijn het
toch erg gastvnje en vriendelijke
mensen. Met uitzondering dan
van die ene campingbeheerder,
die ons als barse kazerne-com
mandant van tijd tot tijd belaagde
in de veronderstelling, dat wij hem
schromelijk tekort deden. Maar
dat was vooral te wijten aan die
veelbesproken en beschreven
tradities van het roemruchte En
gelse volk, waar je als eenvoudige
bewoner van het verre continent
gewoon eventjes aan moet wen
nen.
Engeland is een prima vakan
tieland dus, maar je moet de fijne
kneepjes wel eventjes onder de
knie hebben. Of onder je paraplu.
Toch zijn we bezweken onder
de aanhoudende regendruppels,
die ons bij elk bezoek aan een ka
thedraal of kasteel vergezelden
als uiterst trouwe vrienden. Na
twee weken de sombere bericht
geving van Pelleboer te hebben
aangehoord, hebben we in een
toch nog allernatste konditie het
gastvrije eiland verlaten.
Zoals gezegd behoor ik blijk
baar tot de onverbeterlijke opti
misten, want wij kozen Bretagne
als volgend reisdoel. Dat lag op
dat moment lekker in de buurt en
we hadden al jaren achtereen een
bezoek willen brengen aan deze
uithoek van Frankrijk. Uit voorzorg
hadden we die dag Pelleboer in
zijn regenjas laten staan, zodat wij
onbedoezeld door al te
neerslachtige berichten voet aan
wal konden zetten.
De volgende morgen vertelde
de Paterswoldse weerprofeet
ons, dat wij op hetzelfde moment
bijna verzopen in fikse depres
sieve buien, die vanuit Zuid-En
geland tot ons kwamen.
Op dat moment was onze weer
stand gebroken. Wat wij steeds
hadden willen vermijden: óók naar
Zuid-Frankrijk gaan net als de rest
van Nederland, werd toch een feit.
In de buurt van Bordeaux brak de
zon door.
Ach, wat ik eigenlijk maar wil
zeggen is heel eenvoudig dit:
troost u, thuisblijvers. Want hon
derdduizenden landgenoten el
ders hebben honderden, soms
duizenden kilometers moeten rij
den voor een beetje zon. U bent
gewoon blijven zitten waar u zat
en ziedaar: de zon was uw belo
ning. Daar kon zelfs meneer Pel
leboer niks meer aan verhel
pen
V.
heeft niets nagelaten om een zo'n groot
mogelijk effekt te kunnen bereiken. Ro
bert Wise en de zijnen zijn daar wat mij
betreft zeker in geslaagd. De totale en
scenering komt levensecht over.
En toch. Inderdaad Na het zien
van ..Startrek, the motion picture" blijft
bij mij toch het gevoel hangen, dat het
allemaal wel erg fraai is gemaakt, maar
zonder samenhangend verhaal en de
daarin nodige spanningsvelden. Dat
maakt - vooral het eerste deel van de
film - nogal emotieloos, klinisch.
Het gaat in deze pure SF-film om een
de aarde naderend onbekend ruimte
schip (7), dat. toen het door enkele in
tergalactische Klingon-kruizers werd
ontdekt, deze oorlogsschepen zonder
enige aarzeling vernietigde. Alarm dus
op de aarde, waar net het US-Spaces-
hip Enterprise" hoog boven San Fran-
sisco in het ruimtedok ligt om een kom-
plete opknapbeurt te ondergaan. In al
lerijl wordt de bemanning van de ..En
terprise" opgetrommeld en worden de
herstelwerkzaamheden aan het
ruimteschip versneld uitgevoerd Ad
miraal James T. Kirk van de Sterrevloot
(William Shattner, krijgt opnieuw het
commando over de „Enterprise" tot
groot verdriet van de pas benoemde
commandant Willard Decker (Stephen
Collins) Als Kirk aan boord komt, blij
ken alle ouwe getrouwen reeds aanwe
zig te zijn. ..Scotty" (James Doohan),
Sulu (George Takei), Uhura (Michelle
Nichols) en Chekov (Walter Koenig).
Alleen dr. Leonard ..Bones" McCoy (De
Forest Kelley) en de befaamde mr.
Spock (Leonard Nimoy) ontbreken nog
De eerste blijkt hardhandig ergens van
daan te moeten worden geplukt en
komt hevig tegensputterend aan boord,
terwijl Spock onderweg op het laatste
nippertje nog wordt opgepikt. Het
avontuur kan beginnen Als het zover is,
dan zijn we echter al heel wat meters
film verder. En dan is één van de be
langrijkste bezwaren die je tegen deze
film zou kunnen inbrengen. Het duurt
allemaal veel te lang voordat er sprake
kan zijn van ook maar enige aktie Het
voorspel is spanningsloos en met name
de zeer langdurige tocht van Kirk door
het ruimtedok langs „zijn" Enterprise
munt wel uit in zeer fraaie beelden,
maar voegt hoegenaamd niet toe aan
het verhaal. Nogal kostbare „blad
vulling" dus.
Mijn verwachtingen waren eigenlijk
niet zo hoog gespannen. Wat zou een
uitgesponnen TV-aflevering immers te
bieden hebben? Het resultaat is on
danks de terkortkomingen van het
zwakke scenario niet tegen gevallen.
Dat is dan niet in de eerste plaats te
danken aan regisseur Robert Wise, die
nogal kritiekloos het scenario van pro
ducent Roddenberry en Harold Li
vingston volgde Ook niet aan het feit,
dat de soms spektakulaire effekten
overheersen en een redelijk span
ningsveld ontbreekt. „Startrek, the mo
tion picture" krijgt van mij een voldoen
de door het toch wel indrukwekkende
slot. Een climax, die in werkelijk
schitterende beelden voor een deel het
nogal langdradige eerste deel
goedmaakt Robert Wise slaagde al
leen in het laatste gedeelte er in om de
toeschouwer te boeien, om een redelijk
tot goed spanningsveld op te bouwen,
resulterend in een fascinerende climax,
die in sommige opzichten doet denken
aan het al even mystieke slot van Kub
rick's „2001".
Dus toch een redelijk geslaagde film?
Ik denk, dat vooral de liefhebbers van
kosmische, spektakulaire effekten in
een groots kleurenscala aan hun trek
ken zullen komen. De aanhangers van
fikse actie zullen wellicht worden
teleurgesteld. Het is nu eenmaal geen
„Star Wars".
En wat overblijft is helaas (ondanks
de pluspunten) niet meer dan een ver
edelde TV-aflevenng. Hoe goed be
doeld ook (Grand 1,12 jaar).
CABO BLANCO
Je ontkomt er niet aan bij het kij
ken naar „Cabo Blanco": de verge
lijking. Want ergens heeft het verhaal
verschillende raakpunten met een
befaamde film uit 1942 van regisseur
Michael Curtiz: „Casablanca" met
Humphrey Bogart en Ingrid Bergman
in de hoofdrollen. Bogart is In deze
film van regisseur J. Lee Thompsom
vervangen door Charles Bronson en
Ingrid Bergman door Dominique
Sanda. Was Bogart eigenaar van een
nachtclub, Bronson is dat ook. Zo
zijn er meer overeenkomsten te vin
den voor hen, die „Casablanca" ook
hebben gezien.
„Cabo Blanco" is een avonturenfilm
en speelt zich af in een vissersdorpje
aan de Peruviaanse kust, waar Giff
Hoyt (Charles Bronson) de plaatselijke
kroeg beheert en politiechef Terredo
(Fernando Rey) voor wat steekpennin
gen graag het een en ander door de
vingers ziet. Op het eerste gezicht een
rustig dorpje zonder problemen, maar
dat blijkt uiterlijke schijn. De rust ver
dwijnt met de komst van de fraaie Fran-
caise Claire Allesandri (Dominique
Sanda). die op zoek is naar haar ver
dwenen vriend Jacques. Hoyt blijkt er
méér van de weten en ook eerr nogal
geheimzinnig Nazi-Duitser Beckdorff
(een soort dorpsdiktator, gespeeld door
Jason Robards) weet er alles van. Het
draait allemaal om een schip, dat met
haar kostbare lading vlak voor het einde
van de tweede wereldoorlog voor de
AMERSFOORT - In deze wisselvallige zomertijd (het kan „vriezen"
en het kan „dooien"), hebben de filmliefhebbers eigenlijk niks te
klagen. Na mijn vakantie (die was prima, dank u) heb ik er de agenda's
van de afgelopen weken nog eens op nageslagen en kwam tot de
gerechtvaardigde konklusie, dat de Amersfoortse bioscopen met
vier, vijf premières en allerhande ander aardig spul meer dan vol
doende vertier hebben geboden tijdens de barre, zeer natte tijden. De
vakantie-tijd is nog steeds niet voorbij en ook deze week kunnen de
film-fanaten weer hun hart ophalen. Geen première, maar wel vrij
nieuw is de film „Startrek" van regisseur Robert Wise, die in Grand 1
gaat draaien. Niet direkt een uitschieter in z'n genre, maar eerder een
veredelde TV-aflevering met een tamelijk boelend slot. Met name de
techniek en de trucage heeft mijn diepe bewondering gekregen, maar
daarmee alleen maak je helaas geen goede film. Nieuw ook is (in
Grand 5) de avonturenfilm „Cabo Blanco", een niet geheel geslaagde
imitatie van de befaamde Bogart-film „Casablanca", deze keer met
Charles Bronson in één van de hoofdrollen.
Geprolongeerd, maar dat was eigenlijk wel te verwachten, zijn de films
„De losbol'' met Jean-Paul Belmondo in de hoofdrol (Grand 3), „De Vrek"
met de Franse driftkikker Louis de Funès (Grand 4) en „De linkshandige
uitzenkracht" (Hardly Working) de comeback van de Amerikaanse topko-
miek uit de vijftiger jaren Jerry Lewis. Dat „Zombies" eveneens is gepro
longeerd (Grand 2) wekt bij mij alwéér enige verbazing, maar blijkbaar is er
toch een niet geringe groep kijkers, die verzot is op dit soort horror. Van mij
mogen ze, ook al ben ik niet zo weg van de duidelijk zichtbare tendens naar
steeds schokkender zaken om het publiek te blijven trekken. Wat dat
betreft hebben we nog wat te verwachten bij de première van „Caligula",
volgende week of over veertien dagen.
Bud Spencer is deze week in twee films te zien: geprolongeerd in „De
sheriff ziet ze vliegen" en terug via „Crime Busters", samen met Terence
Hill. (Cinema 1). En dat is beslist minder schokkende kost ook al leveren
deze films de nodige knokpartijen op.
Charles Bronson en Fernando Rey in „Cabo Blanco".
Het is dan ook geen wonder, dat de
gigantisch opgezette speelfilm „Star
trek, the motion picture" in de Verenig
de Staten een doorslaand succes werd.
Nederlanders zijn wat dat betreft wat
nuchterder en lopen net zo heel snel
warm voor de ongebreidelde fantasie
uit de wereld der science fiction, on
danks de steeds groter wordende be
langstelling in dit land voor dit feno-
een zeer fraai resultaat bereikt, waarin
de grootsheid van de kosmos voelbaar
overkomt.
Zoals gezegd overheerst de over
rompelde techniek, de uiterst fraaie de
cors overtuigen door hun authentiek
uitziende ontwerp Er werd gebruik ge
maakt van talrijke tekenaars, ontwer
pers en decorbouwers, terwijl de spe
ciale effekten in de zoals gebruikelijk
meen in de literatuur Toch is „Startrek"
geen onbekende televisie-serie in Ne
derland De serie werd in totaal aan 131
televisie-stations over de hele wereld
verkocht, waaronder Nederland en
West-Duitsland Met name de Duitsers
hebben veel afleveringen van „Star
trek" uitgezonden. In dat land werd de
serie dan ook eveneens een succes.
Dat kan niet van Nederland gezegd
worden, waar, dacht ik, de Tros enkele
afleveringen uitzond en het daar verder
bij heeft gelaten.
Maar nu dan de speelfilm, gebaseerd
op het oorspronkelijke TV-succes van
producer Gene Roddenberry, met de
zelfde hoofdrolspelers als weleer Tele
visie-producenten hebben in de VS de
nogal nare gewoonte om een serie, die
succesvol blijkt, tot op de laatste drup
pel vanatie uit te melken, met als on-
tontkoombaar gevolg (ook de fantasie
van de scenarioschrijvers raakt een
keer uitgeput) dat op het laatst de ene
aflevering sterk op de volgende begint
te lijken „Startrek" maakte daarop he
laas geen uitzondering Het is dan een
nogal riskante zaak om maar liefst tien
jaar later nog eens met een heuse
speelfilm op de proppen te komen, want
je eerste gedachte is dan, dat het of een
herhaling van al dat voorafgaande gaat
worden of een geheel nieuwe, oor
spronkelijke film.
Ik moet zeggen, dat regisseur Robert
Wise (West Side Story, Sound of Music,
The day the earth stood still) zijn best
heeft gedaan om er een grandioos
schouwspel van te maken. En dat is het.
Niet meer en niet minder
Wise heeft de zaken groots aange
pakt. zoals hij dat ook deed bij „The
sound of music" en op sommige mo
menten - vooral in het laatste gedeelte
- lijkt het er op, alsof hij heel goed naar
Stanley Kubrick's „2001" heeft geke
ken. Componist Jerry Goldsmith, een
ouwe rot in het vak (The Omen, China
Town, Planet of the Apes. Patton,
McArthur) heeft er niet direkt originele,
maar wel stijlvolle muziek tegen aan
gezet (een tikkeltje klassiek zo nu en
dan), terwijl de cameraman van Wise.
Richard Kline vooral in de totaalbeelden
