Commentaren/
iUeiiiiijjeii
HET COMITÉ MILIEUZORG LEUSDEN (CML) GAAT OP DE HELLING
DONDERDAG 6 NOVEMBER 1980
welzijn
Heeft de Leusdenaar nog wel behoefte
aan een aparte inspraakorganisatie?
(Door Bert Vos)
LEUSDEN - In het begin van de
zeventiger jaren ontstond in de ge
meente Leusden een enorme be
hoefte aan inspraak. De gemeentelij
ke overheid was dan ook niet be
paald zachtzinnig bezig geweest. Ze
had in volstrekte afzondering de
tweede fase-plannen voorbereid en
ontwikkeld en de schok was groot,
toen dat gigantische bestem
mingsplan openbaar werd. Raadsle
den waren voordien als een soort
moderne Engelandvaarders op be
devaart geweest en hadden de nodi
ge kennis opgedaan in de moderne
New Towns van Engeland en dat al
les had zonder meer haar weerslag in
die bewuste gemeentelijke plannen.
Voor de boeren bleef er maar heel
weinig ruimte over om te leven, te
werken en vooral: om te bestaan. Tot
ver over het Valleikanaal richting
Achterveld zouden de nieuwe wijken
moeten verrijzen. Naar het zuiden
toe zou gebouwd moeten worden tot
aan de Pon-lijn. De Schoolsteeg
bosjes, door de toenmalige aktie-
groep Knalgroen gekoesterd als een
kostbaar kleinood, zouden samen
een heel fijn stadspark moeten wor
den, aansluitend op het hoofdcen
trum, dat als een betonnen hart in het
groen der weilanden was gedacht.
Een aftakking van de Pon-spoorlijn
zou er voor moeten zórgen, dat
Leusden vanaf het station Amers
foort snel en gemakkelijk per trein
bereikbaar zou zijn. Kortom: de
Leusdenaren, die nauwelijks waren
bekomen van het grote stads-syn-
droom en dachten hun rust te hebben
gevonden in het genoeglijke Ha-
mersveld, werden gekonfronteerd
met een al even stadse toekomst als
hetgeen ze ontvlucht dachten te
hebben. De boeren, die oogluikend,
hoewel mopperend, de eerste
nieuwbouwwijken hadden getole
reerd, kregen de schrik van hun le
ven en de autochtone Hamers-
velders zagen hun dorp in één klap
de vernieling in gaan.
De hei brak los. Duizenden bezwaar
schriften stroomden binnen en ach,
u weet het resultaat: van al die groot
se plannen kwam eigenlijk maar bit
ter weinig terecht. Geen nieuwbouw
ten oosten van het Valleikanaal, ook
niet ten zuiden van de Schoolsteeg
bosjes en die bosjes zelfs werden
erkend als zeldzaam natuurgebied.
De spoorlijn werd geruisloos afge
voerd van de kaarten en het hoofd
centrum werd in noordelijke rich
ting geschoven om toch maar enigs
zins aan te sluiten bij nieuwbouw, die
dan nog wel werd getolereerd.
MILIEU
In die roemruchte periode ontstond in
feite het Comité Milieuzorg Leusden.
„in bange dagen'' opgericht ter be
scherming van het Leusdense milieu,
dat immers opgeslokt dreigde te wor
den door de driftige nieuwbouwneigin-
gen van onze plaatselijke bestuurders.
We hadden toen weliswaar de aktie-
groep Knalgroen, die de bevolking mo
biliseerde en de tweede fase-plannen
ongedaan liet maken, maar er bleek
daarnaast een behoefte te zijn aan een
echt inspraakorgaan, dat als enige doel
had de bescherming van natuur en
landschap, van de eigen omgeving.
Een orgaan, dat ook de erkenning had
van het gemeentebestuur en raad Een
comité, dat in nauwe samenwerking
met de gemeente mee zou kunnen
praten over alles wat de milieubelangen
van de Leusdenaren raakte Het comité
werd verdeeld in verschillende werk
groepen. Belangrijkste werkgroep was
dat van Bestemmingsplannen, later
omgezet in Werkgroep Ruimtelijke
Ordening". Maar daarnaast waren an
dere wert<groepen werkzaam, zoals dat
van ..Milieu Edukatie", ..Voorlichting"
en ..Openbaar Vervoer'
In die beginperiode was men bijzonder
enthousiast, temeer omdat de ge
meente daadwerkelijk haar medewer
king verleende en met name de werk
groep Bestemmingsplannen vanaf het
begin inzage gaf in elk bestem
mingsplan in ontwikkeling.
De werkgroep werd nauw betrokken bij
de doelstellingen en randvoorwaarden
voor het nieuw te maken tweede fase
bestemmingsplan. kortom, ook al wa
ren werkgroep en gemeente het lang
niet altijd eens, de inspraak funktio-
neerde blijkbaar
Toch is het in de afgelopen jaren
nooit echt goed gegaan met die in
spraak. Vaker dan eens liep het spaak
en moesten de ..leden" van het CML in
een algemene vergadering opdraven
om samen met de gemeentelijke auto
riteiten .alle moeilijkheden uit te praten.
..Evaluatie-bijeenkomsten" werden
deze langdurige en vaak breedsprake-
rige bijeenkomsten genoemd en het re
sultaat was dan. dat via een moeizaam
tot stand gekomen compromis de zaak
weer enige tijd vooruit kon. De geschie
denis van het CML is rijk aan dit soort
momenten.
GEEN RECHTSPERSOON
Waar het Comité Milieuzorg Leusden
echter nooit geheel is uitgekomen is de
vorm. Geen stichting, geen vereniging,
geen rechtspersoon. Leden kent het
CML ook nu nog niet. ook al worden de
vertegenwoordigers in een werkgroep
wel als zodanig aangesproken. Het is
tot nu toe ook nooit echt duidelijk ge
weest. wat het doel was en is van het
comité. De zorg voor het milieu? Het is
al weer heel wat jaartjes geleden, dat
wij tijdens een openbare vergadering
daar ook maar iets van hebben ge
merkt. Naarmate de tijd verstreek,
raakten de echte milieubelangen op de
achtergrond, wat met name nog eens
werd versterkt door het werk van de
werkgroep Bestemmingsplannen, later
Ruimtelijke Ordening van het CML. De
werkgroep verdiepte zich in ^llerléi za
ken, in alle mogelijke aspekten van de
ruimtelijke ordening van Leusden, maar
het milieu en het belang van natuur en
landschap kwam nog maar zelden aan
de orde. De vlag dekte de lading allang
niet meer. Dat werd eens temeer duide
lijk, toen door de werkgroep Ruimtelijke
Ordening nog niet eens zo lang geleden
werd voorgesteld om de Schoolsteeg
bosjes maar tot stadspark te bestem
men
De inspraak van het CML is beperkt.
De doorsnee burger zal het een zorg
zijn wat de .leden" samen met de
dienst Gemeentewerken in hun
openbare vergaderingen bespreken.
Het CML spreekt de burger niet aan,
heeft dat ook nooit echt gedaan.
Zelfs niet. toen het CML geruime tijd
een eigen voorlichtingsorgaan uitgaf,
gemaakt door de werkgroep Voorlich
ting van het comité. Het probleem was
altijd weer: hoe betrek je de burger bij
de gemeentelijke problemen. Er waren
tal van schitterende plannen voor. Op
papier dan wel te verstaan, want vrijwel
geen enkel plan is ook daadwerkelijk
uitgevoerd. O ja, de wil was er wel de
gelijk. maar er was altijd wel iets. waar
door de zaak niet door kon gaan.
Met name de toenemende burokratie,
de financiële afhankelijkheid van de ge
meente. heeft naar mijn gevoel het CML
langzaam maar zeker de das omge
daan.
Wellicht lagen daar allerlei goede be
doelingen aan ten grondslag, maar de
gekozen struktuur van het CML bleek
niet werkzaam De Leusdenaren zagen
en zien het CML als een nuttig verleng
stuk van de gemeente Een gekanali
seerde. ingekapselde groep welwillen
de burgers, die voor de vorm mee mo
gen praten.
Zonder feitelijke achterban, zonder be
voegdheden. zonder de mogelijkheid
een werkelijke vuist te maken wanneer
dit nodig mocht zijn En zoals gezegd:
onder een valse vlag
Hoewel, dat laatste is niet helemaal
waar, want nog steeds bestaat de
werkgroep Milieu Edukatie. En dét is de
groep, die tot nu toe heeft bewezen be
staansrecht te hebben. Het was deze
groep, die bijvoorbeeld de prachtige
wandelgidsen voor de Princenhof het
licht deed zien. De groep ook, die via
lesbrieven en excursies natuur, land
schap en milieu op aktieve wijze bij de
plaatselijke scholen onder aandacht
bracht. En brengt.
U hebt het natuurlijk al begrepen:
het Comité Milieuzorg Leusden is
weer hard toe aan een nieuwe eva
luatie-bijeenkomst. Dat gaat dan ook
gebeuren op maandagavond 24 no
vember a.s. Maar deze keer zal het
niet zo gemakkelijk zijn om via een
compromis weer uit de problemen te
komen.
Er heeft zich een nieuwe categorie
insprekers aangediend, die zeer on-
tevreden is met het tot nu toe ge
voerde beleid van het CML. En dat
zijn de welzijnswerkers, die al enige
jaren zijn verenigd in de werkgroep
Welzijn van het CML en in die werk
groep hun tijd doorbrengen met het
realiseren van funktionele inspraak
modellen. Verschillende van hen zijn
nu met de bom gekomen, waarmee
het Comité Milieuzorg Leusden defi
nitief opgeblazen dient te worden: de
Stichting Opbouwwerk Leusden (in
oprichting). Kortweg S.O.L. ge
noemd. Deze werkgroep SOL is op
dit moment bezig om de Leusdena
ren te mobiliseren en op te roepen te
kiezen voor het SOL inspraakmodel.
OVERLEG-PLATFORM
Wat is dan dat SOL inspraakmodel?
Wat heeft de SOL te bieden wat het
CML niet heeft en nooit heeft gehad?
Uit de toch in wat al te wollige taal ge
schreven desbetreffende nota wordt
dat enigszins duidelijk. De SOL wenst
aktie. Onafhankelijk van het gemeente
bestuur of raad. De SOL kiest duidelijk
voor het aktie-model Haar doelstelling
is ..steun aan de belangenbehartiging
en aan de zelforganisatie daarvoor van
de bevolkingsgroepen, opdat meer
mensen meer zeggenschap krijgen
over hun eigen woon- en leefmilieu in
Leusden (democratisering en samen
levingsopbouw)"
Ik citeer dit letterlijk om geen misver
standen te kreëren. Het is niet mijn wij
ze om de doorsnee burger wegwijs te
maken, maar het komt er gewoon er op
neer. dat je als burger gewoon voor elk
probleem, groot of klein, bij de SOL aan
kunt kloppen De SOL zal dan bekijken
hoe het probleem het beste opgelost
kan worden Via rechtstreekse aktie of
gewoon via een gesprek met de desbe
treffende autoriteiten. Dat klinkt goed
op het eerste gezicht Maar is het wer
kelijk allemaal zo simpel als de SOL-ini-
tiatiefnemers beweren?
Laten we eens kijken naar de voor
gestelde werkwijze Aktieve onder
steuning van belangengroepen, niet
alleen van georganiseerde groepen
(verenigingen, organisaties, aktiegroe-
pen) maar óók door informatie mensen
aktief te maken over voor hen belangrij
ke samenlevingsaangelegenheden:
het funktloneren als informatie-centrum
voor groepen err burgers, signalering
van ontwikkelingen en mógeiijke gevol
gen en alternatieven, onderzoek en
vertaling van beleidsstukken in ver
staanbare taal; open en openbaarheid
van werken in aktieve vorm (toegan
kelijkheid. bereikbaarheid, nabijheid)
naar de burgers en groepen toe."
Zo staat het er. In verstaanbare taal
omgezet betekent dat: de SOL wil ach
ter elk initiatief staan van een burger of
een groep en aktief meehelpen het doel
(wat dan ook) te helpen bereiken De
SOL wil zoveel mogelijk vertellen over
de mogelijkheden en onmogelijkheden
op allerlei terreinen binnen de ge
meente. De SOL wil de mensen ook zelf
aktiveren om zich in te zetten. Voor een
betere samenleving nemen wi| aan,
want dat wordt nergens duidelijk uit de
doeken gedaan Als we verder lezen,
dan blijkt, dat de SOL ook een overleg
platform wil zijn Dat betekent, dat al
lerlei groepen, organisaties, verenigin
gen en burgers over allerlei onderwer
pen hun informatie via de SOL uit kun
nen wisselen. Dat is ook wel nodig,
want anders zou de SOL niet goed kun
nen werken Het betekent tevens, dat
de SOL, wil ze ooit datgene worden wat
ze zich voorstelt, geen enkele drempel
mag hebben, in feite een ..open huis"
dient te zijn. De SOL coördineert en
organiseert, helpt burgers en groepe
ringen verder op weg. geeft ze advie
zen, verwijst ze desnoods naar andere
instanties
Zonder direkt negatief te willen klin
ken. moet het me toch van het hart. dat
ook dit alles op papier er weer schitte
rend uitziet, kompleet met de niet-ver-
taalde uitdrukkingen uit het befaamde
welzijns-jargon.
STICHTING
Maar op papier begon het Comité Mi
lieuzorg Leusden ook zo aardig en
vooral ook verfrissend. Het werkte al
leen niet. Als organisatievorm kiest de
SOL voor een onafhankelijke stichting
met een democratisch samengesteld
bestuur ,,via aanwijzing door werk
groepen uit de bevolking (wisselend),
bestaande organisaties (overloopfunk-
tie voor belangen-uitwisseling) en vrije
Beelden van de oprichtingsvergadering van het Comité Milieuzorg Leusden in oktober 1973.
bestuursleden (belangstellenden, be
langhebbenden. initiatiefnemers)
Daar begint de eerste ellende. Een
stichting. Nu niet bepaald de meest
demokratische vorm van vereniging.
Werkgroepen, belangenorganisaties
en belangstellenden mogen de leden
aanwijzen Ook dat klinkt erg ideaal,
maar het komt me maar al te bekend
voor Ook het CML is op deze idealisti
sche wijze van start gegaan Aan zo n
uitgangspunt ligt weer een enorme
hoop stof voor onverkwikkelijke kon-
flikten, misverstanden en kommunika-
tie-stoornissen, zoals we die ook ken
nen uit de stormachtige geschiedenis
van het CML. Maar dit even terzijde
Want zit Leusden nu werkelijk te sprin
gen om de SOL? Met alle respekt voor
allemaal ondergebracht in de Sport
stichting en uit de praktijk blijkt, dat die
stichting voortreffelijk werk verricht en
zo nodig op de barrikade gaat staan als
de sport al dan niet terecht in een ver
domhoekje terecht dreigt te komen.
Datzelfde geldt voor de georganiseerde
jeugdverenigingen, die niet alleen zelf
hun boontjes in het algemeen weten te
doppen, maar bovendien nog zijn ver
enigd in de Jeugdraad als overkoepe
lende organisatie. Een Jeugdraad die.
zoals uit de praktijk blijkt, allesbehalve
konstant aan de leidraad der gemeen
telijke overheid loopt maar een duidelij
ke. eigen mening heeft. Alle vrouwen
verenigingen in Leusden hebben hun
overkoepelende organisatie in de
Vrouwenraad en dat deze raad prima
de goede bedoelingen, ben ik bang. dat
we bezig zijn om de zoveelste welzijns
organisatie te kreëren in een samen
leving. die toch al wordt beheerst door
een overmaat aan welwillende welzijns
werkers die allemaal het beste met
ons voor hebben Een stichting Op
bouwwerk kan heel nuttig werk ver
richten in de zogenaamde probleem
gebieden. zoals in de overvolle steden
in het westen als Amsterdam. Rot
terdam. Den Haag en Utrecht. In zulke
agglomeraties zullen inderdaad tal van
groeperingen buiten de boot vallen
Zullen met name minderheden de steun
van opbouwwerkers (via wijkwinkels
e.d.) hard nodig hebben.
Het lijkt ons echter sterk overtrokken
om een dergelijke situatie ook op Leus
den te gaan betrekken In een Leusden.
waar de meeste zaken reeds georgani
seerd zijn. De sportverenigingen zijn
Een bijeenkomst van het CML in 1974.
funktioneert is gebleken uit o.m. de
Vrouwenkrant en de daaruit voortvloei
ende enquête Ook op andere terreinen
is de Vrouwenraad aktief. De wijkvere-
nigingen, die niet in federatieverband
werken, hebben in het verleden even
eens duidelijk gemaakt, dat hun belan
gen uitstekend in het oog worden ge
houden. En de individuele burger in
Leusden hoef je zo langzamerhand ook
al niets meer te vertellen.
Die weet ook wel waar hij moet zijn als
hem onrecht wordt aangedaan Kort
om: alles is hier al georganiseerd. Nóg
een overkoepelende organisatie lijkt
dan ook volstrekt overbodig
Het zou gewoon veel verstandiger
zijn om niet zoveel energie te stoppen in
een SOL-model. zoals de welzijns
werkers op dit moment doen Het zal
geen haalbare kaart blijken te zijn. Een
andere taak is misschien, dat Leusden
wellicht wél behoefte heeft aan een
eenvoudig opgezette ..wijkwinkel",
waar met name de nodige aandacht
kan worden besteed aan informatie aan
de individuele burger, zodat men weg
wijs wordt gemaakt in het grote labyrint
van onze overheidsburokratie. Een
kombinatie van rechtswinkel, sociale
raadslieden, en andere sociaal-maat
schappelijke instellingen.
Ook de architectenwinkel zou hierin
(misschien) ondergebracht kunnen
worden.
En zelfs wat dat betreft vraag ik me nog
af. of Leusden een dergelijk informatie-
en adviescentrum nodig heeft, temeer
omdat in Amersfoort talrijke instellingen
op dit terrein werkzaam zijn.
Maar een stichting voor aktie en in
spraak zoals de SOL dat wil? Dat zien
we gewoon niet zitten.
CML
Maar wat dan wel? Het is duidelijk.
dat men ontevreden is over het funk-
tioneren van het Comité Milieuzorg
Leusden op dit moment. Dat is geen
nieuw verschijnsel. Zoals gezegd zien
we dergelijke ontevredenheid om de
twee jaar en de laatste tijd ieder jaar een
hoogtepunt bereiken. Op 24 november
gaan de ..leden" van het CML dus weer
met z'n allen om de tafel zitten om de
problemen te bespreken. Uitgangspunt
hierbij is. dat volgens de welzijns
werkers (verenigd in de werkgroep
welzijn, nu werkgroep SOL genoemd)
er geen enkele sprake is van werkelijke
inspraak, dat er onvoldoende aktie
wordt gevoerd om wat te bereiken en
dat het CML niet wordt gedragen door
een brede laag van de bevolking
Dat is natuurlijk in principe juist Het
Comité Milieuzorg Leusden heeft in het
verleden verzuimd een goede organi
satie-vorm te kiezen waardoor de be
volking beter vertegenwoordigd zou
kunnen zijn binnen de organisatie. Het
CML is er in de loop der jaren helaas
niet in geslaagd om de bevolking dich
ter bij haar werk te betrekken, met name
niet wat betreft de ruimtelijke ontwikke
ling van Leusden. Of. zoals de traditio
nele uitspraak is geworden: de burger
komt pas opdraven als de bulldozer in
z'n achtertuintje staat. Het openbaar
worden van de raadscommissies heeft
natuurlijk ook niet bijgedragen aan een
positieve ontwikkeling voor het CML
De burger kan immers alle informatie
krijgen die hij wil door het bezoeken van
die vergaderingen en kan tijdig op de
hoogte zijn van alle toekomstige ont
wikkelingen. En ook al loopt dan mis
schien niet alles zoals men het zou
wensen, feit is. dat de Leusdenaren als
zij willen op zo n bijeenkomst hun in
breng kunnen hebben. Daarnaast zijn
er de talrijke voorlichtingsbijeenkom
sten en -exposities met inspraakmoge
lijkheid.
Een belangrijk verschijnsel is ook. dat
de burger denkt, dat het CML een ..af
deling" van de gemeente is. een nuttig
verlengstuk Vanuit dat gezichtspunt
kan men ook beter rechtstreeks naar de
raad en de commissies stappen, dat is
logischer. Bovendien - en dat is geen
verwijt, alleen maar een konstatering -
heeft de werkgroep Ruimtelijke Orde
ning van het CML de laatste jaren nu
niet bepaald bewezen, dat zij adekwaat
en zo nodig ter zake kundig de ontwik
keling van Leusden's groei heeft bege
leid Vaak leek het meer op een
vriendelijk soort hobbyisme van enkele
enthousiastelingen, waarbij het woord
en de mening van de voorzitter van
doorslaggevende aard was. De indruk
bestaat, dat de leden in het algemeen te
weinig tijd besteden aan het vergaren
van zoveel mogelijk informatie om met
kennis van zaken over bepaalde pro
blemen te kunnen praten. Dat is een
handicap Want dat heeft bijvoorbeeld
tot resultaat, dat een welbespraakte ar
chitect binnen de club een half uur of
een uur zijn eigen ideeën en hobby's
kan spuien, zonder dat er een zinnig
weerwoord komt. Méér ter zake kun
dige mensen in zo n werkgroep zou
veel kunnen verhelpen. Aan de andere
kant zouden veel méér vertegenwoor
digers van belangengroeperingen zit
ting moeten hebben in de werkgroep
Neem nou bijvoorbeeld vertegenwoor
digers van wijkverenigingen. verenigin
gen van huiseigenaren e.d. Zij laten het
afweten, terwijl zij toch op grond van
eigen ervaringen best mee zouden
kunnen praten.
Architecten, bouwkundigen, land
schapsdeskundigen, milieudeskundi
gen e.d. horen zeker thuis in een werk
groep als die van het CML/RO naast de
belangengroeperingen zoals de ENFB.
Veilig Over. VVN, agrariërs, Vrouwen
Advies Commissie, jeugdorganisaties,
onderwijsvertegenwoordigers etc
Maar het CML heeft geen reglementen
die dat bijvoorbeeld zouden kunnen re
gelen. Terwijl aan de andere kant blijk
baar geen enkele behoefte bestaat om
deel te nemen aan deze welwillende
inspraakclub. Het wordt dan ook de
hoogste tijd. dat daar eindelijk eens de
nodige aandacht wordt besteed en een
struktuur wordt gevonden, die aan
spreekt bij de bevolking.
BETERE STRUKTUUR
Tot die konklusie kwam het CML zélf
ook en zij heeft een model opgezet om
tot een betere struktuur te komen. Zij wil
tot een betere organisatievorm komen
en kiest oók voor een stichting. Verder
wil het CML méér haar onafhankelijk
heid van de gemeente benadrukt zien
en dat zou in eerste instantie moeten
blijken uit het overkoepelende coördi
natieteam.
Daarin moet de gemeente een mini
male stem hebben, alleen via een
ambtelijke secretaris, die als verbin
dingsman (of vrouw) met de gemeente
moet fungeren. Het coördinatieteam
dient de spreekbuis te zijn van het CML
ten opzichte van bijvoorbeeld ge
meente en andere organisaties waar
mee het CML in overleg treedt. Wet
houders en raadsleden mogen geen
deel uit maken van coördinatieteam en/
of werkgroepen. De naam van de
nieuwe stichting zal zodanig gekozen
moeten worden, dat het doel, de in
spraak. erin tot uitdrukking kómt. Na
tuurlijk is alles vrijblijvend, ook al is er
straks een stichting voor de inspraak,
als er aktiegroepen en andere belan
gengroeperingen zijn, die buiten die in
spraakstichting om inspraak willen le
veren. dan kan dat natuurlijk ook.
HAALBAAR
Op het eerste gezicht acht ik dit mo
del eerder haalbaar dan hetgeen de
SOL van plan is. Het betekent, dat het
huidige CML wat wordt gestroomlijnd,
een wat hanteerbaardere vorm krijgt en
bovenal onafhankelijk wordt van de
gemeente Een ander belangrijk punt
blijft natuurlijk: hoe krijg ik de Leusde
naren bij die nieuwe inspraakstichting
betrokken?
Want laten we wel wezen: het aantal
belangstellenden op de publieke tribu
ne van de CML-vergaderingen is te
genwoordig minimaal en zij. die wél
komen, horen veelal tot de vaste kern
belangstellenden Speciale informatie
kranten. waarin de aktuele problemen
en ontwikkelingen naar voren worden
gebracht, hebben in het verleden niet
het verwachte resultaat gehad
Dat probleem zal eerst aangepakt
moeten worden. Tenzij men toch tot de
konklusie komt, dat de burgers van
Leusden geen behoefte hebben aan in
spraak via een organisatie als het CML
of een nieuwe inspraakstichting.
Omdat de mogelijkheden wat dat be
treft wellicht zo groot zijn geworden via
andere kanalen. Waar niet is verliest de
keizer zijn rechten. Inspelen op een
duidelijke behoefte is noodzakelijk,
maar het moet niet zo zijn dat om wille
van een organisatie een behoefte
kunstmatig gekweekt gaat worden.
MILIEU
Tenslotte moet het me van het
hart, dat in welk model ook, de mi
lieubelangen niet meer ter sprake
worden gebracht. Daaruit zou je
kunnen konkluderen. dat het met de
milieubelangen wel goed zit. Dat alle
problemen op dat terrein zijn opge
lost. Dat er géén behoefte meer is
aan een organisatie die zich daérmee
konstant bezig houdt. En dat lijkt me
een verkeerde konklusie. In feite is er
sinds de oprichting van het CML als
milieu-organisatie nog maar bitter
weinig veranderd. Integendeel. Er
zijn steeds meer redenen om een mi
lieu-organisatie - ook plaatselijk- in
stand te houden, te aktiveren. Als het
CML van plan is zichzelf op te gaan
heffen en een nieuwe inspraakstich
ting tot stand wil brengen, dan is het
noodzakelijk, dat de binnen het CML
nog aktieve milieu-werkgroepen niet
straks de pas wordt afgesneden,
maar verder kunnen blijven werken
onder wat voor vlag dan ook. Mis
schien als nieuwe, plaatselijke mi
lieu-organisatie. En dan liefst ook
onafhankelijk, maar wel samen
werkend met de gemeente.
Overigens - en dat terzijde - zal het
niet direkt zo'n vaart lopen met de stich
ting of werkgroep Opbouwwerk Leus
den. De SOL heeft een heel schema
opgesteld om haar doel te bereiken Dat
schema bevat talrijke fases en tus
senfases. De vergaderwoede der wel
zijnswerkers kennende, geloof ik niet.
dat we op korte termijn iets konkreets
zullen kunnen verwachten. Dat kan nog
wel jaren in beslag nemen. In die tijd
kan de inspraakstichting volgens het
huidige CML-model al lang funktione-
ren.
En zo nodig aktie gaan voeren, zoals
de huidige voorzitter van de werkgroep
Ruimtelijke Ordening van plan schijnt te
zijn in Amersfoort.
Inspraak èn aktie. Twee kernpunten,
waar alles om draait. Want een in
spraakstichting zonder vuist, zonder
enige bevoegdheid zal nooit méér dan
de status van een gezelligheidsclubje
kunnen krijgen En dat is wellicht de
belangrijkste reden, dat de burgers het
af laten weten en het huidige CML pas
seren.
Wie inspraak-bevoegdheid een
belangrijke zaak vindt, moet beslist
de komende jaarvergadering van het
Comité Milieuzorg Leusden op 24
november a.s. gaan bijwonen. En
meepraten over inspreken. Want
zonder u, Leusdenaren, heeft een in
spraakstichting natuurlijk geen en
kele zin.
Als u thuisblijft, zullen de CML-ers
daar hun konklusie uit moeten trek
ken.
