I
i/liou-Miou op eenzame hoogte in La Dérobade
leusdcr hrant
dooie surfbeelden in California surf
cui
5en
DONDERDAG 20 NOVEMBER 1980
kijk op de film
15
OOR BERT VOS EN DICK VAN RHEENEN
eeld uit California Surf" van regisseur John Millius.
DE OUWE
De regen sloeg met woedende
vlagen tegen de zijkant van het
bushokje. Ik had er al een tijdje
staan wachten en vervloekte in
wendig m'n grenzeloze optimis
me. De bus, waarschijnlijk al net
zo als ik geteisterd door de
wolkbreuken en loeiende storm,
liet nog steeds verstek gaan. Ter
wijl ik daar nat stond te wezen
kreeg ik gezelschap van een
ietwat oudere heer, die met twee
zware tassen zeulend druipnat
naast me kwam staan. Hij hijgde
nog wat na van de blijkbaar zware
hijs en streek met zijn handen door
het natte, verwaaide haar dat al
enige grijstonen begon te verto
nen.
Lekker weertje hè?" zei ik op
m'n eigen ironische toontje, alleen
voor insiders te herkennen. De
opgewektheid van mijn stem trof
hem zichtbaar. Hij keek me enige
tijd vernietigend aan, waarbij hij
de bril van zijn neus haalde. Hij
had twee helder blauwe ogen,
zag ik.
Hij veegde zijn brilleglazen
schoon en keek me toen nog eens
aan. Grapje zeker," gromde hij
toen, ,,het is klere weer". Geen
gevoel voor humor, dat zag je zo.
,,En dat uitgerekend vandaag,"
ging de man verder, ,,man ik ben
hardstikke nijdig en dan komt u
aanzetten met dat lekkere weertje
van u!"
Ik knikte maar wat en besloot de
komst van de bus in een gepast
stilzwijgen af te wachten. Daar
nam mijn lotgenoot echter geen
genoegen mee. „Ik ben Sin
terklaas geweest. Vandaag"
gromde hij en het bleek zowaar
een poging tot enige konversatie.
Hij bleef me aankijken, wachtend
op een reaktie en ik capituleerde.
„Tja',, begon ik aarzelend, „de
wind waait door de bomen hè?"
Dat had ik met moeten zeggen.
„Wind?" loeide hij, „wind? Man
dit is orkaankracht. Heb jij wel
eens in deze storm gelopen met
een mijter op je kop die je twee
maten te groot is? Nee? Nou ik
wel!"
„En?" vroeg ik, „wou ie blijven
zitten?" „Hij gromde wat, maar
door de harde wind kon ik het niet
verstaan. „Kunt u paardrijden?"
wilde ik weten, want nu ik toch
eenmaal bezig was had ik me
voorgenomen om me geheel en al
in het zieleleven van een Sin
terklaas te verdiepen.
„Paardrijden? Waarom zou ik
paard moeten rijden? Zie ik daar
naar uit?" Hij begreep me niet
„Eh, ik bedoel, Sinterklazen rij
den toch op paarden?"probeerde
ik. De verbazing lag op zijn ge
zicht te lezen. „Ik?" Hij schaterde,
„ik op een paard? Sinterklaas op
een paard? Man, hoe lang is het
geleden dat je een paard met een
sinterklaas bent tegengekomen?"
Dat waren teveel vragen voor
m'n simpele geest en bovendien
begreep ik, dat ik een tikkeltje
achterliep.
De Sint legde het me hoogst
persoonlijk uit. „Kijk," zijn stem
- klonk nu behoorlijk docerend,
Sinterklaas komt binnen. Dat is
één. Sinterklaas kan op ver
schillende manieren binnen ko
men. Dat is twee. Maar Sin
terklaas komt maar hoogst zelden
per paard binnen. Dat is drie".
„Oh nee?" Hij schudde zijn
hoofd. „Nee. Te Duur. Paarden
zijn te duur. En bovendien is het
risico te groot. Ben jij wel eens van
een paard afgedonderd met zo'n
soepjurk aan en zo'n toeter op je
kop? Nee? Nou, moetje eens pro-t
beren. Gevéérlijk meneer!" Ik kon'
me dat indenken. Zijn plastische
manier van uitdrukken had me in
één klap een stuk wijzer gemaakt.
„U bent met het rijtuig bin
nengekomen?" veronderstelde ik.
Alweer een misser, daarmee mijn
onkunde nogmaals ac
centuerend. „Een rijtuig? Nee
hoor, dat is alleen voor de sjieke
Sinterklazen. De overheids-sin-
terklazen zogezegd. De dure bin
nenkomers. Ik ben met de auto
gekomen, een tweedeurs.
Ik begreep, dat ook dat niet het
beste was wat men een Sin
terklaas van standing zou kunnen
bieden. „Een moeilijke instap?"
veronderstelde ik. maar dat bleek
nog wat te zachtjes uitgedrukt. „Ik
ben erin gepropt, meneer! Ge
propt, ik! Nee, voor mij is de lol er
af. Er zijn teveel pseudo-Sin-
terklazen op de markt versche
nen. Allemaal van die kiene jon
gens, die van het eerlijke Sin
terklaasfeest carnaval maken.
Niks geen stijl, niks geen elegan
ce. Alleen maar flink teuten door
de baard en een heleboel klets
praat uitkramen om dan de poen
op te sthjken. Geen vakwerk meer,
v ndaag de dag. Nee. ik denk dat
dit de laatste keer is. Vijf en twintig
jaar lang is een lange tijd." Hij
zuchtte diep en nostalgisch.
Op dat moment reed de bus
voor. Ik liet de vermoeide Sint
voorgaan. In het heldere licht van
de bus zag ik, dat de Sint nog
grotendeels onder de schmink
zat. De buschauffeur had dat snel
in de gaten. „Welkom aan boord,
Sinterklaas1" grapte hij „en wat
zal het wezen, een enkeltje Ma
drid? Heb je een hele rits strip
penkaarten nodig". De man draai
de zich om en keek me opgewekt
aan. „Zie je wel," zei hij en z'n
stem klonk al een stuk vrolijker,
„men herkent toch de echte vak
man".
V.
LA DÉROBADE
AMERSFOORT - Voorlopig wordt een poosje rustig aangedaan in Amers-
ort na de verschillende filmpremières die we kortgeleden achter de rug
bben. De grote trekkers in de keistad zijn „The Shining" van Stanley Kubrick
„The Blues Brothers" van regisseur John Landis. Maar ook de film „Bruba-
r" met de voortreffelijk spelende Robert Redford in de hoofdrol doet het
stekend.
Nieuw deze week is „Vrouwen van Parijs" (La Dérobade) met Miou Miou in de
ofdrol. Verder de Amerikaanse speelfilm „California Surf" van regisseur
hn Millius over een typische Amerikaanse sport: surfen. Duo 2 brengt een
)rise van „Jaws II" in het weekprogramma en van „The Meanmachine" in
ar nachtvoorstellingen. Collega Dick van Rheenen bespreekt deze keer voor
.Vrouwen van Parijs" en „California Surf".
De zoveelste film die zich afspeelt in
het „milieu", in dit geval in Parijs en
vandaar de Nederlandse titel.Vrouwen
van Parijs".
Nou, vrouwen is een groot woord, als
Jan Zwartkruis er een elftal van kan
maken is het mooi meegenomen. Maar
daarover leest u morgenvroeg wel in uw
respektievelijke ochtendblad!
De pretentie die uit de Nederlandse
titel spreekt wordt geenszins waarge
maakt. Dat doet mogelijk wel de ge
staag stijgende ster van Miou-Miou, die
op eenzame hoogte akteert in „La Dé
robade".
De film is gebaseerd op de auto
biografische roman van Jeanne Cor
delier en geregisseerd door Daniël Du-
val. Nu heeft die Duval eerder een paar
aardige films gemaakt, Le Voyage
d'Amélie" en „L'ombredes chateaux",
maar met deze produktie heeft ie zich
aardig vertild aan een ontegenzeggelijk
voorspelbare treurgang.
Om het eens even kort en bondig te
benaderen: een meisje uit de provincie,
leidt een zielloos bestaan als verkoop
ster in een schoenenwinkel. In het ka-
fee van pa, die overigens niet met z'n
handen van haar kan afblijven, ontmoet
ze de grote liefde, zo'n eentje dus die de
„waar" 's morgens vroeg voor de rose
verlichte etalages uit z'n alfa romeo zet
Och, je bent jong, je komt uit de provin
cie en je wilt wel es wat zien van de
wereld. Als je dan ook nog een gouden
toekomst krijgt beloofd, houdt niets je
meer tegen om je in het weelderige plu
che naast de bestuurder te nestelen.
Duval gaat hier voor 't eerst in de fout.
Het gebeurt allemaal zo maar
Mogelijk heeft Duval dat aangevoeld,
want hij kruipt zelf maar achter het stuur
in de rol van de misselijkmakende Gé-
rard, om te redden wat er te redden valt
Miou-Miou, wordt als Marie-Sophie,
in het „milieu" wordt niet op een naam
pje gekeken, plompverloren voor het
oudste beroep ter wereld geplaatst, om
„La Dérobade" maar es met een toe
passelijk cliché te omschrijven. Marie-
Sophie wordt in een keurig bordeel di-
rekt voor de leeuwen geworpen. Daar
maakt ze ook kennis met Maria
Schneider, dat wil zeggen de laatste
blikt even op vanachter haar boek. We
zien haar later in de film nog terug, zon
der enige uitleg - weer blijken de twee
hartsvriendinnen te zijn.
Marie-Sophie is dan allang onderge
dompeld in haar mooie droom De
spoedkursus „leven is lijden" heeft
beetje bij beetje haar onafhankelijkheid
naar de provincie teruggestuurd, ze
heeft zich helemaal aangepast aan de
regels van de prostitutie Bordelen,
flats, straatprostitutie, ze krijgt met alle
facetten van het vak temaken. Alsmede
met Gérard, waarvan ze voortdurend
slaag krijgt. Dat spreekt uiteraard voor
zich in deze hoerensmartlap. Ze pro
beert zich wel te ontworstelen, maar
Gérards vrienden weten haar wel een
kopje kleiner te maken Ondanks alles
blijft ze Gérard bijna tot het einde toe
trouw, de meest onmenselijke verne
deringen doorstaat ze „glansrijk" Op
het laatst weet ze haar leven dan toch te
overwinnen
Wat Duval bezield heeft om een der
gelijk verhaal te verfilmen, blijft een
raadsel. Het witte doek bolt van de
voorspelbaarheid
Maar het is al gezegd, Miou-Miou tilt
„La Dérobade" toch naar een behoor
lijk nivo als het mistroostig kijkende
meisje, met haar kortgeknipte blonde
Miou Miou in „Oa Derobade" (Vrouwen van Parijs), geregisseerd door Daniel Duval.
haren, blijft ze je achtervolgen. Ze
speelt ontroerend en realistisch
Wat betreft Duval had er meer in
moeten zitten
Aan de andere kant moet gezegd
worden dat hij in navolging van regis
seurs die dit genre ook hebben bewan
deld, er geen ordinaire seksfilm van
heeft gemaakt. Verre van dat zelfs. De
film is soms een uitstekende sfeer
tekening, maar het voegt weinig toe aan
hetgeen in dit genre al is gemaakt
Toch wel een film om te gaan zien, al
was het maar om Miou-Miou. (Grand 5.
eerste week).
CALIFORNIA SURF
Als ik ze 's zomers over het IJs-
selmeer zie schichten, krijg ik toch wel
een raar gevoel in m'n maag. Zo'n surf
plank is aan mij niet besteed, of ik zou er
een aardig boekenkastje van moeten
maken.
Wat heeft dat nu met „California surf"
te maken zult u zeggen? Och, wel dit,
surfen konden ze in de jaren zestig ook
en deze film van regisseur en scenario
schrijver John Milius vertelt daarvan.
Laat ik eén ding voorop stellen, we krij
gen een aantal schitterende scènes te
zien, waarin surfers steeds opnieuw
metershoge golven weten te overwin
nen. Echt mooie beelden, vergezeld
van muziek uit de vijftiger en het begin
van de zestiger jaren, toen Blondie nog
een poppenwagen voortduwde Op die
surfplanken, aankomende en halve
sterren, zoals Gery Busey (eerder dit
jaar te zien in „The Buddy Holly Story",
Jan-Michael Vincent (voornamelijk be
kend op televisie, hier althans in
„Gunsmoke" en „Bonanza") en ten
slotte William Katt, waarover in de pers
informatie gemakshalve wordt gezwe-
qen.
De drie spelen vrienden, die elkaar
door dik en dun steunen. Althans, op
het moment dat ze nog een onbezorgd
bestaantje leiden Ze brengen hun tijd
grotendeels door aan de Zuidcaliforni-
sche kust op hun surfplanken. Vooral in
het begin van de film levert dit schitte
rende beelden op. akrobatische be
hendigheid. huizenhoge golven, even
wichtskunst en de echte surfer zal me
wel aanvullen, John Milius heeft dit
wondermooi verfilmd. Maar met mooie
plaatjes alleen ben je er niet en als de
drie uit elkaar groeien door de Vietnam-
oorlog, werk en wat al niet meer, blijkt
dan toch dat Milius (toch niet voor niets
scenario-schrijver van Apocalypse
Now!) er niet in geslaagd is de beelden
samenhangend en vooral interessant te
houden Het filmverhaal gaat dan
hoofdzakelijk over Matt Johnson (Jan-
Michael Vincent), de beste surfer van
de drie. Hij leeft nog altijd in z'n jeugd,
ook al probeert z'n liefje Sally (gespeeld
door Patti D'Arbanville) hem een beetje
volwassenheid bij te brengen. Maar hij
was en is de beste surfer en dat zal hij
bewijzen ook Desnoods geeft hij z'n
leven daarvoor
In het verfilmen van die vriendschap
is John Milius niet geslaagd. Het blijft
allemaal wazig, oppervlakkig en kon-
trasteert vervelend met de mooie surf
beelden. Maar als het u daarom gaat,
surfplank meenemen (Cinema 2,
eerste week).
FILMHUIS: AMATOR
In het Amersfoortse Filmhuis wordt
de serie Poolse films vervolgd Deze
week wordt „Amator" vertoond van de
Poolse filmer Krzysztof Kieslowski.
De hoofdfiguur, Filip Mosz, is een
gelukkig mens. Hij heeft een vrouw, een
kind en een baan die hem bevalt Het is
niet veel, maar meer heeft hij niet nodig.
Wanneer we hem voor het eerst ont
moeten, lijkt alles erop te wijzen dat er
de rest van zijn leven niets zal veran
deren Maar op een dag krijgt hij een
dochter. Hij koopt een filmcamera, een
goedkoop amateurding, om zijn baby
mee te vereeuwigen. Het dorp waar hij
woont is zo klein dat al gauw blijkt dat hij
de enige is die een filmcamera bezit De
fabriek waar hij als inkoper werkt viert
haar zoveeljarig bestaan. De directeur
vraagt of hij het feest wil filmen. Dat doet
Filip. Zijn film wint de hoofdprijs op een
regionaal filmfestival. Maar wat belang
rijker is, Filip merkt dat zijn camera zijn
leven volledig kan veranderen, met to
taal nieuwe waarden. Hij ontdekt dat de
wereld beter bestudeerd en geïnterp
reteerd kan worden en op een persoon
lijke manier kan worden geéxploreerd.
Filip houdt nog steeds van zijn vrouw en
kinderen, maar hij wordt het web van
het nieuwe leven ingelokt. Zijn vrouw
kan Filips verandering niet accepteren
en verlaat hem. Bovendien veroorza
ken Filips nieuwe activiteiten een aantal
andere problemen.
Om zijn films moet zijn beste vriend
ontslag nemen. Filip begint door te krij
gen dat de morele prijs van zijn publieke
activiteiten hoog is Maar hij kan niet
terugkeren naar zijn oude levensstijl.
Op een bepaald moment beseft hij
waarin hij verstrikt is geraakt en reali
Scène uitCalifornia Surf'.
seert hij zich de nieuwe waarden en de
prijs die daarvoor moet worden betaald.
Hij is een mens in wie halverwege zijn
leven de kunstenaar is ontwaakt. Op
dat punt houdt de film op. Vermoedelijk
heeft hij begrepen dat sommige veran
deringen een morele tol eisen die de
draagkracht van een eerlijk mens te bo
ven gaan. ongeacht zijn doelstellingen
De film werpt een aantal vragen op: Kan
een mens het geluk dat hij kent op het
spel zetten voor het onbekende7 Is een
kalm leven op de achtergrond beter dan
intens leven in de spotlights? Wat is
beter: je mond houden of je stem ver
heffen? Hoe kun je in gecompliceerde
situaties mens blijven?
(Filmhuis Amersfoort, za./m di.,
20 15 uur).
FILMS IN HET KORT
Kentucky Fried Movie. Persiflage
op TV. film en het (Amerikaanse) leven
in het algemeen van regisseur John
Landis. Dat alles in zo'n 22 korte items.
Bulderen, grinneken. gniffelen, glimla
chen.
(Grand 1,16 jaar)
Xanadu. Bruisende pop-muzical met
perfekt uitgewerkte dansnummers rond
Olivia Newton-John, Michael Beck (The
Warriors) en Gene Kelly. Simpel, ro
mantisch verhaal wordt op steeds aan
dachttrekkende wijze overeind gehou
den door een werveling van dans, mu
ziek en zang Een plezierige film voor
jong en oud in de traditie van Hol
lywood. Beter dan de doorsnee mu
ziekfilms van de laatste tijd.
(Grand 2, alle leeftijden).
The Shining. Stanley Kubrick's
nieuwste film. Een horrorfilm, die wat
mij betreft alle voorafgaande horror-
produkten uit de Holeywood-fabriek in
de schaduw stelt. Intelligent gemaakt
met een perfekte spanningsopbouw
zonder te vervallen in emmers vol
bloed, ook al maakt één scène dat ge
mis voor sommigen in één klap weer
goed.
Kubrick slaagt er in om (zelfs met ge
bruik van tal van cliché's) een goed uit
gebalanceerde horrorthriller te maken
met een formidabele Jack Nicholson in
de hoofdrol, die samen met Shelley Du-
vall en Danny Lloyd een horrersfeer
weten te scheppen, die van het begin
tot het waanzinnige einde blijft boeien
Een knappe film van een perfektionisti-
sche vakman. Aanbevolen!
(Grand 3, 120 minuten, 16 jaar).
Platvoet aan de Niji. Inspekteur Riz-
zo (Platvoet) gespeeld door Bud Spen
cer beleeft allerlei avonturen in Egypte.
En dat betekent onvermijdelijk fikse
knokpartijen ook al hebben we ook
Platvoet of in ieder geval Bud Spencer
wel eens wat geïnspireerder aan het
werk gezien. Voor de liefhebber blijft het
echter aangenaam, uiterst pretentie
loos vertier.
(Grand 4, alle leeftijden).
La Dérobade. Sfeertekening over
het „milieu" met in de hoofdrollen Miou-
Miou en Maria Schneider. Regisseur
Daniël Duval voegt aan hetgeen in dit
genre al op het witte doek is gemaakt
niet zo heel veel meer toe.
Het geijkte verhaal over het oudste
beroep ter wereld speelt zich af in Pa
rijs. Miou-Miou akteert op eenzame
hoogte als het meisje van hef platteland
dat in een bordeel terecht komt. Ze ver
liest haar onafhankelijkheid en valt
beetje bij beetje ten prooi aan een on
menselijk wereldje. (Grand 5)
The Blues Brothers. Wie van swin
gende zwarte muziek houdt met een
hart, wie graag lacht, wie flitsende aktie
en chaotische achtervolgingen op prijs
stelt, kortom zij die van spektakel hou
den in allerlei vormen, moeten beslist
„The Blues Brothers" gaan zien van
regisseur John Landis (National Lam
poon's Animal House). Typisch Ameri
kaans allemaal en zeker niet te vergelij
ken met bijvoorbeeld „Kentucky Fried
Movie" van dezelfde regisseur „The
Blues Brothers" is gewoon een heel
groots opgezette superkomedie met
een gigantische vaart vol aktie. Landis
maakt een prima karikatuur van de
Amerikaanse samenleving, waarbij hij
zelfs niet schroomt om verschillende
sleutelscènes uit bekende Amerikaan
se films opnieuw te gebruiken, zoals de
opzienbarende autoachtervolging in
„The French Connection" en de mobili
sering van leger en politie in „The
Gauntlet (van Clint Eastwood). John
Belushi en Dan Aykroyd traden al lang
voordat er sprake was van deze film op
als de Blues Brothers met veel succes
Hun muziek is aanstekelijk. Het plate-
nalbum heeft in Amerika een oplage
van meer dan miljoen exemplaren
gehaald. Een kostelijke film!
(Cinema 1, 128 minuten, alle leeftij
den)
California surf. Het verhaal van drie
vrienden die door de gemeenschappe
lijke liefde voor het surfen onlosmakelijk
aan elkaar lijken verbonden. Maar wie
jong is wordt ouder, de Vietnam-oorlog
e.d. laat niet veel heel van de vriend
schap. De film. geregiseerd door John
Milius toont verder fraaie beelden van
het surfen, vergezeld van pittige nos
talgische muziek. (Cinema 2)
Brubaker. Robert Redford in een
sterke titelrol als gevangenisdirekteur,
die als gevangene voor het eerst kennis
maakt met z'n nieuwe baan en binnen
de kortst mogelijke tijd de zaak op z'n
kop zet om een einde te maken aan de
gruwelijke wantoestanden, de korruptie
en martelingen binnen de Wakefield-
gevangenis. Tradities en „gegroeide
gewoontes" worden aan de kant ge
schoven. Maar er is een enorme weer
stand tegen de moderniseringswoede
van Brubaker en de gevolgen blijven
dan ook niet uit. Regisseur Stuart Ro
senberg baseerde deze boeiende film
op werkelijke gebeurtenissen, zoals
beschreven in het boek „Accomplices
to the crime" uit 1969 door Thomas
O'Murton, die als criminoloog in dezelf
de situatie terecht kwam als Brubaker
Soms is de realiteit ongelooflijker dan
de gekste filmfantasie Aanbevolen.
(Euro, 130 minuten, 16 jaar).
Jaws II. Terug van weggeweest
„Jaws II". het vervolg op Steven Spiel
berg's grote filmhit Deze keer is de re
gisseur Jeannot Scwarc, die de haaien-
verschrikking nog eens dunnetjes
overdoet, maar de bekende affekten.
die „Jaws I" zo enerverend maakten,
doen het nou niet zo best meer en het
verhaal lijkt verdacht veel op de eerste
ling. Voor de rest is „Jaws II" voor hen.
die het eerste deel niet hebben gezien,
een best aardige avonturen-thriller. Je
zou overigens in Amity wonenIk
moet er niet aan denken!
(Duo 2, 12 jaar).
The Mean machine. Burt Reynolds
in een in 1974 gemaakte film van regis
seur Robert Aldrich, waarin hij een rug-
by-speler vertolkt, die na nogal woeste
capriolen in de gevangenis terecht
komt. Waar hij weer midden in het rug-
by-gebeuren terecht komt. Rugby is
een nogal harde sport, maar in de ge
vangenis kunnen ze er ook wat van
Zeker als een team bewakers tegen
een team gevangenen aan treedt
(Duo 2, nachtvoorstellingen, 16 jaar).
filmagenda
Filmprogramma voor Amerstoon van don
derdag 20 november t/m woensdag 26 no
vember 1960
GRAND 033-18900
Grand 1
KENTUCKY FRIED MOVIE
Dagelijks 14 00 19 00 en 21 45 uur, zondag
14 00 16.30 19 00 en 21 45 uur. 16 jaar
Grand 2
XANADU
Dage;.|KS 14 00 19 00 en 21 45 uur. zondag
14 00 16 30 19 00 en 21 45 uur al
Grand 3
THE SHINING
Dagelijks 13 45 10 45 en 21.30 uur zondag
15 45 16 15 18 45 en 21 30 uur 16 jaar
Grand 4
PLATVOET AAN DE NUL
Dagelijks 13 30 18 30en2i 15 uur, zondag
13.30. 16 00 18 30 en 21 15 uur. a I
Grand 5
VROUWEN VAN PARIJS
Dagelijks 13 30 18.30 en 21 15 uur: zondag
13 30 16 00 16 30 en 21 15 uur 16 jaa'
CINEMA 033-18900
Cinema 1
THE BLUES BROTHERS
Dagelijks 13 45 19 00 en 21 30 uur; zondag
13 45 16 15. 19 00 en 21 30 uur. a I
Cinema 2
CALIFORNIA SURF
Dagelijks 13.30.18 45 en 21 15 uur. zondag
13 30. 16 00. 18 45 en 21.15 uur. 12 jaar
EURO; 033-33655
Euro
BRUBAKER
Zaterdag en woensdag 18 45 en 21 30 uur
zondag 14 00 18 45 en 21.30 uur. overige
dagen 14 00 18.45 en 21 30 uur, 16 jaar
Euro
BENJI
Zaterdag en woensdag 13 45 uur (onderti
teld)
DUO 033-16572
Duo 1
KLAAR IS ZE
Dagel.|ks 14 15 19 15 en 21 30 uur zondag
14 15 1630 19 15 en 21 30 uur 16/aar
Duo 2
JAWS II
Dagelijks 14 00 19 OO.en 21 15 uur, zondag
14 00 16 15 19 00 en 21 15 uur, 12 jaar
Duo nachtvoorstellingen. vrijdag- en za
terdagnacht 23.45/24 00 uur
Duo 1
SEXAMEN, 18 jaar. 24 00 uur
Duo 2
THE MEAN MACHINE. 23 45 uur 16 jaar
