Fraai gestileerde neo-romantiek in
Wandal Kleiser's „The Blue Lagoon"
kijk op de film
Flash Gordon, the all American hero":
de onbegrensde kracht van de U.S.A....
10
DONDERDAG 12 FEBRUAR11981
kijk op de film
van Grease" naar het eiland liet over
vliegen, waar dit Travolta-succes voor
de ietwat verbaasde ogen van de in
boorlingen een Fiji-première beleefde.
Het effekt bleef met uit enkele dagen
later konden leden van de filmploeg
konstateren, dat verschillende typische
Travolta-dansen in de plaatselijke ritue
le dansen waren opgenomen
Terug naar de film. ,,The Blue La
goon", die nu in Nederlandse première
11
AMERSFOORT - Deze week twee nieuwe films, waarvan één een Nederland
se première. Dat Is de nieuwste speelfilm van regisseur Randal („Grease")
Geiser, die zich na de romantiek uit de vijftiger jaren op een verhaal uit het
>egln van deze eeuw heeft gestort en dat verwerkt heeft tot een fraai gestl-
eerde neo-romantische „love story" met Brooke Shields en Christopher
Atkins In de hoofdrollen. Een film om met geroerd gemoed naar te kijken.
Sulten Nederland al een behoorlijk succes en met de power van een landelijk
damesblad achter „The Blue Lagoon" zal het hier ook best lukken, denk Ik.
Cinema 1).
Nieuw is de sciende fiction-film „Flash Gordon", gebaseerd op de geli|knamige
seroemde strips en met uitstekende muziek van de groep Queen", maar dat
aatste wist u alFlash Gordon, the All American Hero" werd gerigisseerd door
Mike Hodges, die niets heeft nagelaten om de juiste strip-sfeer te treffen, kompleet
met de onvergetelijke overdrijvingen in full color (Grand 3)
Geprolongeerd werden „Flying High" (Grand 1), „Het verboden bacchanaal"
(Grand 2), „Being There" (Grand 4), „The Jazz Singer" (Grand 5) „The Aristocats"
(Grand Matinee), „The Empire Strikes Back" (Euro).
Voor aktiefilms kan men weer terecht in Duo 2, waar In het weekprogramma
Sam Pechkinpah's „Convoy" nog eens In reprise over het doek gaat, terwijl
In de nachtvoorstelllngen „Man Dingo" wordt gedraaid. In Duo 1 „Hete
heerlijkheden" en „Kleine poesjes, grote daden" voor de liefhebbers van dit
onuitputtelijke genre.
THE BLUE LAGOON
Ga er maar aan staan. Een (vrijwel)
onbewoond eiland ergens in de tropen.
Twee kinderen, een jongen en een
meisje, spoelen aan op het goudgele
strand na een scheepsramp. Blauwe
luchten, warme zon en verder het rui
sen van de oceaan en de verkoelende
palmen, zo nu en dan onderbroken door
Brooke Shields als Emmelme in „The Blue Lagoon" van Randal Kleiser.
GLANZEND
Zo nu en dan lees je tot je im
mense verbijstering dingen, die
je nooit van je leven hebt gewe
ten. nauwelijks hebt vermoed.
Verbijsterende zaken, die
werkelijk bestaan. Neem nou die
kwestie van onze nationale
poetslappen. Dat schijnt een
enorm probleem te zijn. Poets
lappen zijn, zoals u wellicht zult
weten of op z'n minst zult ver
moeden, lappen van stof, waar
mee gepoetst wordt. Nu wordt er
in ons leger enorm veel gepoetst,
want ook al wordt er nog wel
eens smalend gedaan over „de
langharige jongens" die onze
grenzen moeten verdedigen, ter
wijl ze het veel te druk hebben
met hun eigen vakbond, ge
poetst moet er worden en ge
poetst wordt er! Dat is wellicht
ook één van de belangrijkste re
denen, dat NAVO-bevelhebbers
ondanks hun bedenkingen, toch
wel van mening zijn, dat de Ne
derlandse soldaten er best wat
van kunnen. Alles schijnt te glan
zen dat het een lieve lust is en dat
valt op bij de generaals, die orde,
tucht en netheid voorop stellen.
Ik kan me nog herinneren,
toen ik in 's Konmgs wapenrok"
vertoefde, dat we een groot deel
van de dag doorbrachten met
poetsen. Onze schoenen, onze
koppels, onze geweren en onze
voertuigen: eindeloze poets-ri
tuelen waren het, begeleid door
het blafferige commentaar van
een sergeant, die als grootste
ideaal een super blinkend leger
scheen te hebben en maar niet
wilde rusten voordat dit ideaal
zou zijn bereikt Er was geen be
ginnen aan, dat is duidelijk, maar
er werden balen boetskatoen en
poetslappen gebruikt om de ui
terlijke netheid van ons dappere
leger in stand te houden. En nou
schijnt het mis te zijn gegaan.
Een speciale, in 1978 in het le
ven geroepen studiegroep heeft
zich intensief met het poetslap-
penvraagstuk bezig gehouden.
Want het werd allemaal véél te
duur. Wie enig idee heeft van de
omvang van de militaire poetsin
dustrie kan dat heel goed begrij
pen. Miljoenen poetslappen, ge
sneden uit overtallige uniformen,
moesten aan het eind van iedere
vruchtbare poetsdag worden in
gezameld en m een speciale
wasserij van al het verzamelde
vuil" worden ontdaan. Dat is on
betaalbaar geworden, had
staatssecretaris Van Eekelen
van defensie bedroefd vastge
steld. En de enige oplossing was
dan ook een studiegroep. Nu zou
je venvachten, dat een beetje
slimme legerjongen op het idee
zou zijn gekomen om dat poet
sen dan maar wat binnen de be
taalbare perken te houden, want
perslot van rekening hoeven on
ze kernkoppen nou ook weer niet
zó te glinsteren in de zon, dat ze
door de eerste de beste Rus zon
der enige moeite kunnen worden
opgespoord. Maar nee hoor, niks
daarvan. De studie-projekt-
groep heeft zich gebogen over
de allesbeheersende en uiterst
belangrijke vraag, of misschien
een ander soort poetsdoek zou
kunnen worden gebruikt. Van
papier bijvoorbeeld, of van een
andere, niet geweven stof
Een probleem van we
reldorde, dat Is waar. Want wat
komt er van onze beschaving te
recht, als ook al geen aandacht
meer wordt geschonken aan on
ze nationale poetslappen? Niks
toch zeker? Het zou het begin
van de totale anarchie in het le
ger kunnen zijn. Duizenden ser
geants zouden werkeloos wor
den of hooguit een baantje kun
nen vinden in een autowasserij
of zo. Tienduizenden militairen
zouden hun opleiding met op z'n
minst een jaar bekort zien bij ge
brek aan poetsmogelijkheden en
dat betekent dan een nog grotere
druk op onze sociale uitkeringen-
pot. En dan hebben we het nog
niet eens over de speciale was
serijen, die zo zorgvuldig het vuil
van ons leger verwijderen.
En ons leger? dat poetst on
verstoorbaar voort. Het glanst en
schuurt, maar kan niet krassen.
Lang leve de poetslappen. Ze
zijn een werkelijk behoud van on
ze glanzende kanonskogels. De
NAVO waardigHet
zou goed zijn als ze in Brussel
déér ook eens oog voor hadden!
DOOR BERT VOS
de schreeuw van een vogel. Een oude
re man, een scheepskok, die voor wijze
man speelt en de regels van goed en
kwaad voor het tweetal opstelt voordat
hij sterft. Twee kinderen, die aan het
begin van een leven staan, zonder
steun van een volwassen maatschap
pij, moeten dat leven zelf ontdekken
Dét is het onderwerp van de nieuwe
speelfilm van regisseur Randal Kleiser
(de maker van Grease"), gebaseerd
op de roman van Henri DeVere Stac-
poole uit 1903 ..The blue lagoon" (De
blauwe lagune) is de titel en Brooke
Shields en Christopher Atkins spelen
de hoofdrollen Een film, die buiten Ne
derland reeds bijzonder succesvol is en
het misschien nu ook in ons vaderland
gaat maken als de romantische verras
sing in tropenverpakking.
Henri DeVere Stacpoole's roman
was in zijn tijd erg succesvol, zo wordt
ons van de zijde van de filmmaatschap
pij meegedeeld en dat geloven we erg
graag. Want in die tijd bloeide de
romantiek nog volop en wat is er idylli-
scher dan twee fraai gebouwde jonge
mensen op een onbewoond tropisch ei
land? Ook nu zijn we blijkbaar weer rijp
voor de romantische film, anders is het
succes van ..The Blue Lagoon" eigen
lijk onmogelijk te verklaren.
Regisseur Kleiser: ,,lk las het boek
ongeveer acht jaar geleden en ik dacht,
op een dag maak ik er een film van". Het
Brooke Shields en Christopher Atkins ontdekken de liefde in „The Blue Lagoon", een sprookje van Randal Kleiser.
kon Kleiser eigenlijk weinig schelen, dat
het boek reeds eerder was verfilmd in
1948 met Jean Simmons en Donald
Houston onder regie van Donald Hous
ton Want Kleiser is van mening dat zijn
film véél beter de bedoelingen van
Stacpoole weergeeft dan Houston
deed.
,,The Blue Lagoon" werd grotendeels
opgenomen op het eilandje Nanuya Le-
vu (ofBig Turtle), één van de Fiji-eilan-
den Een eilandje zonder wegen, elec-
triciteit of binnen-faciliteiten. Aan de
ene kant wat lastig voor de filmploeg,
maar anderzijds uitermate ideaal als
het mysterieuze paradijselijke eiland
dat Stacpoole beschreef Het eiland is
eigendom van Richard Evenson, die
zeven jaar eerder als lid van een kabel-
televisieploeg uit San Francisco hier
een tweedaags bezoek bracht, het ei
land kocht en het sindsdien niet meer
heeft verlaten. De film werd hier ge
maakt met volle medewerking van een
inboorlingen-stam uit de omgeving, die
zelf als kannibalen optraden Aardig is
misschien de anekdote, dat Kleiser als
dank voor hun medewerking een kopie
ook in Amersfoort van start gaat, is be
slist niet slecht gemaakt. Regisseur
Kleiser is er in geslaagd om het paradij
selijke van het verhaal in bijzonder
fraaie beelden over te brengen. Je zou
„The Blue Lagoon" het best een ge
slaagde kruising kunnen noemen tus
sen „Robinson Crusoë" en het Adam
en Eva-verhaal uit Genesis
Puur natuur, zogezegd. Reinheid van
geest en lichaam. Naïeviteit gaat hand
in hand met vertederende romantiek,
waarbij de summiere regels van
scheepskok Paddy als de ware wet
Flash Gordon Is een stripfiguur,
maar wat voor eentje! Deze „All Ame
rican Hero" verscheen het eerst In
1934 In een nleuwsbad als geestes
kind van de befaamde strip-tekenaar
Alex Raymond, die later ook de
geestelijke vader zou zijn van Rip
Kirby. Raymond zelf kwam In 1956 bij
een motorongeluk vroegtijdig om
het leven, maar zijn stripfiguren zijn
nog even springlevend als zo'n 25
jaar geleden. In ieder geval wat Flash
Gordon betreft. Dat is ook tamelijk
logisch als men bedenkt, dat de strip
naar Raymond's dood werd voortge
zet door Dan Barry en gedurende ja
ren was Flash Gordon een erg popu
laire figuur. Ook een uitstekende
voorspeller, want de Amerikaanse
held van jong en oud wist heel wat
toekomstige zaken te voorspellen,
zoals het gebruik van weersatellie-
ten, lasers etc. en niet in de laatste
plaats de lancering van de eerste
Amerikaanse Spoetnik, zes jaar
voordat het werkelijk gebeurde.
Kortom: Flash Gordon kan weinig
kwaad meer doen bij de Amerikanen,
die In hem terecht de ..All American
Hero" schijnen te zien bij gebrek aan
echte helden.
„Flash Gordon" is beslist niet de eer
ste verfilming van deze fameuze strip
Er zijn eerder al vier Flash Gordon-films
gemaakt, de eerste in 1936 onder regie
van Frederic Stephani: „Spaceship to
the unknown". Het eerste deel met Bus
ter Crabble als Flash en Jean Rogers
als Dale Arden. De film werd in datzelf
de jaar gevolgd door „Perils from the
planet Mongo", eveneens van regis
seur Stephani en met dezelfde hoofd
rolspelers. In 1938 pakten regisseur
Ford Beebe en Robert Hill de draad
weer op met „Deadly Ray from Mars",
ook met Buster Crabble als Flash, en
Jean Rogers als Dale. Dat veranderde
bij „Purple Death from Outer Space" uit
1940. Regisseur Ford Beebe kreeg as
sistentie van Ray Taylor, terwijl Jean
Rogers' plaats als Dale Arden werd in
genomen door Carol Hughes. En toen
was er een hele tijd niets tot 1980, toen
regisseur Mike Hodges het opnieuw (en
beter) probeerde met „Flash Gordon,
the All American Hero", waarin de oor
spronkelijke geschiedenis nog eens op
nieuw breed wordt uitgemeten.
Worden de bijrollen in deze nieuwe
Flash Gordon-produktie vertolkt door
gerenommeerde acteurs als Max Von
Sydow (keizer Ming de Meedogenloze)
en Chaim Topoi (dr Zarkov) de hoofd
rollen zijn in handen van amateurs, die
nog maar nauwelijks de status filmac
teur of actrice hebben veroverd. Flash
Gordon wordt strip-getrouw vertolkt
door de 25-jarige Sam Jones,
(shammmü! zhoeffff'! Beng!!!) en de
Canadese actrice en voormalig fotomo
del Melody Anderson zet een romanti
sche Dale Arden neer.
Kortom: niets is aan het toeval over
gelaten om de strip vrijwel perfekt te
kunnen imiteren en regisseur Mike
Hodges heeft er een erg plezierige film
van gemaakt voor mensen, die stripge-
voelig zijn en de opgeblazen, vol pathos
en heldendom gevulde beelden met de
nodige ironie weten te waarderen. Want
de waarschijnljkheidsgraad is in deze
film - net als in de strips van dit genre -
minimaal. Alles kan, alles is mogelijk en
als het even kan moet je het niet al te
Beeld uit de SF-film „Flash Gordon" van regisseur Mike Hodges. Sam Jones (Flash) en Dale (Melody Anderson) en
Zarkow aan het hof van Ming.
nauw nemen met de logika noch met de
grenzen van het menselijk kunnen.
Vooral dat laatste is van belang, want
wat Flash Gordon namens het Ameri
kaanse volk daar op die boosaardige
planeet van Mongo bekokstooft, grenst
aan het ongelooflijke. Sterker nog het
is ongeloofliik!
Dankzij de toch wel verbluffende
technologische mogelijkheden in de he
dendaagse cinema is „Flash Gordon"
wat de technologie betreft realistisch
genoeg. Duistere apparatuur, laserka
nonnen, ingewikkelde machinekamers
en vernuftige martelwerktuigen, raket
ten, ruimteschepen en wat al niet meer,
maken een belangrijk deel uit van het
verhaal. Technologische trucs, die in
1938 nog ondenkbaar waren, peppen
het komische verhaal nog wat op. Dat is
het werk van Danilo Donati, die het pro-
duktie-ontwerp voor zijn rekening nam,
Glen Robinson, die zorg droeg voor de
speciale effekten (Earthquake, Logan's
Run, King Kong en Meteor) en Frank
van der Veer (fotografische effekten).
Over het verhaal kunnen we betrek
kelijk kort zijn. Flash Gordon, een be
kende Amerikaanse rugbyheid komt in
kontakt met de atoomgeleerde dr Hans
Zarkov op het moment dat deze ont
dekt, dat binnen tien dagen de maan
tegen de aarde zal botsen. Flash Gor
don, die net de mooie Dale Arden had
ontmoet, wordt tegen zijn zin de klaar
staande raket van Zarkov ingeduwd
(omdat het ruimteschip anders niet kan
starten, Flash moet een knop ingedrukt
houden en met z'n drieën kiezen ze
het ruim, richting Mongo. de planeet,
vanwaar alle onheil wordt veroorzaakt.
Tja en daar ontmoeten ze de wrede
keizer en zijn fraai gevormde dochter
Aura, de Boommannen, de Valkenko
ning. Vultan, de leider van de Boom
mannen en Klytus, de boze genius aan
het hof van Ming. Een behoorlijke ben
de om tegen aan te knokken, maar
Flash Gordon is niet voor niets de held
van het Amerikaanse volk. Pijlsnel laat
hij Ming en de zijnen paf staan door z'n
flitsende rugby-spel
En zo kunnen we nog wel uren door
gaan, maar het is veel leuker om het
allemaal zelf te gaan zien. Eén ding nog
wel eventjes, het is niet allemaal even
plezierig om te aanschouwen en dat
komt doordat er naar mijn mening wat al
te blijmoedig met de marteltuigen wordt
omgesprongen en de (eigenlijk onno
dig) wrede scènes wat afbreuk doen
aan het onschuldige strip-vermaak. Te
recht dat de filmkeuring dan ook een
leeftijd van twaalf jaar adviseert. Juist
op grond van die scènes
Tenslotte aandacht voor de mu
ziek van Queen, die de film een extra
dimensie geeft, kompleet met de
„Flash Gordonl-kreten", die het
stripkarakter nog eens extra bena
drukken.
Grand 3, 109 minuten, 12 jaar).
worden gehanteerd. Vindingrijkheid
naast hulpeloosheid, ontluikende vol
wassenheid naast de onwetendheid
van een kind
Aanvankelijk zijn het twee kinderen,
die met een gezicht vol verwondering
spelen aan het strand, de eerste vruch
ten proeven om hun honger te stillen en
een primitieve hut maken om te schui
len tegen de soms opkomende storm
en om de zwoele nachten in door te
brengen. Regisseur Kleiser probeert
hierin een soort „nieuw begin van de
beschaving" tot uitdrukking te brengen
onder het motto „eigenlijk zouden we
helemaal weer zo opnieuw moeten kun
nen beginnen", onwetend van alles wat
zich buiten dit eenzame eiland afspeelt.
Zorgvuldig schetst hij de ontwikkeling
van de twee kinderen, die hoewel volko
men afhankelijk van wat het eiland te
bieden heeft, daarnaast de beschikking
hebben over enkele scheepsspulletjes,
die als een soort relikwieën worden be
schermd. Volgens de theorie van Stac
poole èn Kleiser is die ontwikkeling niet
uniek. Het is niet zo, dat de twee kinde
ren een geheel nieuwe ontwikkeling
door maken, met eigen rituelen, met
een eigen, nieuw gemaakte wet Opval
lend is het westerse patroon in die ont
wikkeling. Want inplaats van wilde in
boorlingen te worden, wat best mogelijk
had kunnen zijn, blijven ze de innerlijke
beschaving behouden, die „de wester
se cultuur kenmerkt".Kortom: alles
voltrekt zich volgens het verwachtings
patroon van de toeschouwer, ondanks
enkele afwijkingen. Het onderkomen
van het tweetal wordt steeds groter en
luxer van uitvoering en de puberteits-
problemen leveren al dezelfde moeilijk
heden op als bij onze eigen kinderen, zij
het dan wat minder geciviliseerd en ei
genlijk ook met minder echte proble
men. En zo die er al zijn, dan vloeien die
voort uit onwetendheid, uit angst voor
het onbekende
Het is duidelijk, dat er een kind gebo
ren wordt uit dit paradijselijke, natuurlij
ke huwelijk, waarmee afgerekend wordt
met het zorgeloze kinderleven.
Randal Kleiser heeft van „The Blue
Lagoon" een zeer fraaie, romantische
gebeurtenis gemaakt, waarin Brooke
Shields als Emmeline en Christopher
Atkins als Richard domineren en excel-
lereren. Hun volkomen natuurlijke, on
bevangen spel zal wellicht veel snel ge
roerde toeschouwers ontroeren, zoals
ook het verhaal dat zonder twijfel zal
doen. Want „The Blue Lagoon" is zon
der meer een ontroerende geschiede
nis, wars van geweld ondanks de af
schrikwekkende rituelen der kanniba
len bij het godenaltaar van het eiland.
Een geschiedenis niet bezoedeld door
sexuele frustraties, kommunikaties-
toornissen en wat al niet meer aan mo
derne westerse bijverschijnselen van
een geordende maatschappij.
De vraag is, wat de bedoeling van dit
fraais is. Is het een antropologische be
schouwing op het fenomeen mens of zo
maar een pretentieloze film, waarmee
een nieuwe trend van Hollywood wordt
ingeluid9 Ik denk het laatste We heb
ben overigens al eerder iets dergelijks,
zij het dan minder indringend, mogen
aanschouwen in „The black stallion",
waarin een jongen en een paard aan
spoelen op een onbewoonde kust. Door
de tweeslachtigheid van die film, waar
voor Coppola zich indertijd sterk maak
te, niet zo'n succes. Ik denk, dat „The
Blue Lagoon" een beter lot beschoren
zal zijn. Omdat de tijd gewoon rijp is
geworden voor neo-romantiek als te-
genhang van economische recessie
Cinema 1alle leeftijden, 102 minuten)
filmagenda
Filmagenda voor Amersfoort van donderdag
12 februari t/m woensdag 18 februari 1981
GRAND 033-14632
GRAND 1
Flying High, al.; dagelijks 13.30-18.30-
21.15; zondag 13 30-16.00-18.30-21.15
GRAND 2
Het verboden bacchanaal, 16 jr; za, zo en
woe 18.30-2115; overige dagen 13.30-
16 00-18.30-21 15.
GRAND 3
Flash Gordon. 12 jr dagelijks 13.45-
18.45-21.30. zondag: 13 45-16 15-18 45-
21.30
GRAND 4
Being There, a l dagelijks: 14.00-19.00-
21.45, zondag 14 00-16.30-19.00-21 45
GRAND 5
The Jazz singer, a l.; dagelijks 14 00-
19 00-21 45. zondag 14 00-16.30-19 00-
21.45.
GRAND MATINEE
The Aristocats, a.l. geheel Nederlands ge
sproken; zat en woe 13.30; zondag 13.30-
16 00
CINEMA 033-18900
Cinema 1
The Blue Lagoon, a.l.; dagelijks 13 45-
18 45-21 30. zondag 13.45-16 15-18 45-
21.30
CINEMA 2
The Empire strikes back, a.lza. zo en
woe 18.30-21.15, overige dagen: 13.30-
18 30-21 15
CINEMA 2. matinee
De bende van hiernaast, a.l.; zat. zo en
woe 13.30, zondag: 13.30-16 00
EURO 033-33655
Euro
Sea wolves, a I za. en woe 18.45-21,30;
zondag: 13 45-16.15-18.45-21.30; overige
dagen 13 45-18 45-21 30
Panda's avonturen, a.l.za. en woe: 13.45.
DUO 033-16572
Duo 1
Hete Heerlijkheden, 18 jr dagelijks 14.15-
19.15-2130. zondag 14 15-16 30-19 15-
21.30.
DUO 2
Convoy, 16 jr.; dagelijks: 14.00-19.00-
21.15, zondag 14 00-16 15-19.00-21.15
DUO 1
Kleine poesjes, grote daden, 18 jr.vrij. en
za 24.00
DUO 2
Man Dingo, 18 jr.; vrij en za 23.45
FILMHUIS
033-19505 (reserveringen van ma t m. do
van 10-12 uur. vrij 10-17 u)
Zonder verdoving, zaterdag t.m. dinsdag
20.15 uur
Pascual Duarte, zaterdag 23 uur
