„A change of seasons":
komedie voor de betere stand
The Island": Michael Caine
mislukte avonturenfilm
„Oom Wanja" van Mikhalkov in
Amersfoorts Filmhuis
Uit de
filmbladen
ilms in
et kort
kijk op de film
11
HE ISLAND": Michael Caine in mlsluk-
avonturenfilm
Derek als Lindsay in A change of seasons"
A CHANGE OF SEASONS: KOMEDIE
VOOR DE BETERE STAND
A change of seasons, (hel kan verkeren
Regie Richard Lang Scenario Erich Segal. Ronni
Kern Fred Segal Muziek Henri Mancini Monta
ge: Don Zimmerman Camera Phillip Lathrop Ge
luid" Richard Gragg e a Mel Shriley MacLame,
Anthony Hopkins Bo Derek, Michael Brandon, Ma
ry Beth Hurl, Ed Winter e a Genre komedie over
buitenechtelijke relaties, 95 minuten 12 |aar, Cine
ma 1
Eigenlijk dacht Ik, dat de romans en
filrTjs over drie- en vierhoeksverhoudin
gen; partnerruil e.d. zo langzamerhand
verlèden tijd zouden zijn. Mensen raken
daar toch wel een keertje op uitgekeken,
denk je dan, vooral als je bijvoorbeeld
konstateert, dat de befaamde adverten
ties in een weekblad als Vrij Nederland In
aantal aanzienlijk terug zijn gelopen. Je
zou bijna denken, dat de voordien talrijke
relatie-vormen die werden geëtaleerd als
of het aanbiedingen voor tweedehands
boeken waren, terug zijn gebracht tot die
paar gebruikelijke, waar we voordien met
z'n allen toch ook „zo gelukkig" mee wa
ren. Als we de Amerikaanse filmmakers
echter moeten geloven, zijn de mogelijk
heden nog lang niet uitgeput en komen
de^ vreemdste toestanden voor in de met
name betere kringen (de upper class).
In de door regisseur Richard Lang vakkun
dig gemaakte komedie ,,A change of sea-
Island" (het eiland der verschrikkingen) Re-
Michael Ritchie 1980 Scenario Peter Bench-
naar zijn uit 1979 daterende roman) Camera
Decae, Muziek, Ennio Morricone Montage
iard A Harris Produktie Richard D Zanuck
id Brown Met: Michael Caine. David Warner
jela Punch McGregor. Frank Middlemas e a. 16
114 minuten. Genre avonturenfilm.
ierlljk gezegd viel het me een beetje
jen van de producenten Zanuck
)wn, die toch beter hadden kunnen en
telen weten. De Amerikaanse bestsel-
auteur Peter Benchley hééft natuurlijk
uitstekende naam te verliezen, zeker
dat regisseur Steven Spielberg van zijn
iper „Jaws" een idem dito prima speel-
maakte. „The Deep" was ai van een
mindere kwaliteit en dat gaf al te den-
De derde Benchley-verfllming, „The
Island", geregisseerd door Michael Rit
chie, is een dieptepunt in het genre avon
turenfilm.
En dat is eigenlijk wel jammer, want hoe
wel het boek niet de kwaliteit van bijvoor
beeld „The Deep" benaderde, zat er voor
een handige scénarioschrijver en een vak
kundige regisseur toch wel een redelijk
spannende film in. Alle elementen daarvoor
zaten ruimschoots in het boek Soms kan het
een echt bezwaar zijn, als een auteur zijn
eigen roman omwerkt tot een filmscénario
Dat is duidelijk het geval bij „The Island". De
producers hadden daarvoor véél beter een
andere scénarioschrijver kunnen aantrek
ken óf een fantasierijker regisseur, die met
het door Benchley geleverde scenario alléén
geen genoegen zou hebben genomen
Regisseur Michael Ritchie is toch niet de
eerste de beste (Candidate, Smile, The New
Bad Bears), maar het is er niet uitgekomen.
De horror-effekten, die in het boek veel ster
ker overkomen en ook beter zijn uitgewerkt
worden in de film verprutst en komen soms
lael Caine mei zijn zoontje in een scene uit de avonturenfilm ..The Island" naar de gelijknamige bestseller van Peter Benchley
Ife of Brian. Het team van Monty Py-
brengt in deze filmsatire het leven van
n als een parallel van Christus' leven
ziet er uiteraard wel eventjes iets anders
lan het traditionele Bijbelverhaal, maar
lm biedt niettemin tal van aanknopings-
en, waarbij de filmmakers hun cynische
>ak in specifieke humor verpakken Voor
chte liefhebbers van dit soort humor,
nd 1, 12 jaar, 93 minuten).
he Island. Mislukte verfilming van Peter
Alley's gelijknamige avonturenroman
Michael Caine in de hoofdrol, geregis-
d door Michael Ritchie. Onheil in de om-
19 van de Bahama s. Tientallen jachten
wijnen met man en muis De beruchte
iuda-driehoek of ets anders7 Wat een
lispellende film had kunnen worden
een nogal kinderlijk in elkaar gezette
L ondanks het vele bloed en de gru-
wels. Michael Caine voelt zich duidelijk in
deze omgeving niet thuis
(Grand 2, 16 jaar, 114 minuten)
Van 9 tot 5. (Nine to five). Vakkundig
gemaakte komedie van regisseur Colin Hig-
gins met Jane Fonda. Lily Tomlin en debu
tante Dolly Parton rond de met feministische
sausjes gelardeerde ontvoering van een
kantoorchef De dames nemen vakkundig
diens plaats in en herscheppen het kantoor
in een sociaal paradijs voor iedereen man
en vrouw, blank of zwart In Amerika een
succes. Ondanks het nogal ongeloofwaardi
ge verhaal prima entertainment als je er ten
minste geen feministische vrouwenfilm in
ziet
Grand 3, alle leeftijden Adviesleeftijd 10/12
jaar)
De sheriff maakt zich kwaad. Bud
Spencer samen met het ruimtejongetje H7-
25 (Charlie) tegen boosaardige wezens uit
de ruimte. Dat wordt - volgens het beproefde
recept - een aardig stukje knok-amusement
voor jong en oud. dat spreekt. Bud Spencer
heeft wat dat betreft al een behoorlijke solo
carrière opgebouwd, nadat hij aanvankelijk
sons' wordt dat uitgebreid uit de doeken ge
daan, uiteraard op muziek van Henri Manci
ni. die vaker intelligente hartstocht met zijn
muzikale talent heeft begeleid.
Wie de korte inhoud eventjes doorneemt,
zal wat moeite hebben met het zo op het
eerste gezicht tamelijk ingewikkelde relatie
patroon. maar bij het bekijken van de film
raak je er wel aan gewend, zoals we ons ook
zo prima kunnen vinden in de lach- of ik
schjet-komedies van ons bloedeigen Thea
ter van de Lach. waarin verwisselingen, ver-
tamelijk lachwekkend over, ondanks de
soms gruwelijke elementen.
Ik zal u niets over het verhaal zelf vertel
len Mocht u het boek niet hebben gelezen,
dat blijft dót element van verrassing tenmin
ste nog óvereind. ook al heeft regisseur Rit
chie verzuimd om die spanning voldoende
op te voeren tot het uiterste, iets waar bij
voorbeeld Spielberg zo'n meester in is. ge
tuige zijn behandeling van Benchley's boek
„Jaws"
„The Island" is door deze te gerouti
neerde en té gemakkelijke benadering
een typische doorsnee geworden van
een horror-film. Voor de echte liefheb
bers van dat genre zelfs nog een twijfel
geval. Een jongetje speelt een hoofdrol in
het drama. Ware dat niet in komblnatie
met de eerder genoemde gruwelijkheden
geweest, dan zou „The Island" wellicht
toch een aardige piratenfilm voor kinde
ren zijn geworden. Nu is er terecht het
stempel 16 jaar op gedrukt.
V.
samen met Terence Hill voor het nodige
vuurwerk zorgde Regisseur Michael Lupo
weet ook nu weer prima gebruik te maken
van Spencer s fysieke kwaliteiten. Maar hoe
wel het verhaal nog best aardig is. wordt het
toch tijd. dat een nieuwe formule uitgedacht
wordt door de respectievelijke scenario
schrijvers.
(Grand 4. alle leeftijden), 90 minuten).
The Mirror crack'd (De spiegel barstte)
Regisseur Guy Hamilton staat eigenlijk meer
bekend als de maker van o m. enkele Bond
films. Het is derhalve toch een kleine vergis
sing te denken, dat deze Agatha Christie-
verfilming ook maar ergens lijkt op hetgeen
James Bond op het witte doek pleegt uit te
spoken. „The mirror crack'd" met een keur
aan bekende sterren is een op sommige mo
menten ietwat trage verfilming van een Miss
Marple-verhaal. waarbij het accent voorna
melijk ligt op de sfeer uit de vijftiger jaren
binnen het Hollywood-bedrijf. Kim Novak.
Elisabeth Taylor, Rock Hudson en Tony Cur
tis spelen hun rollen dan ook uit ervaring.
Een vakkundig gemaakte film zonder echte
hoogtepunten
Grand 5. alle lëeftijden, 103 minuten)
wikkelingen en misverstanden uitgangspun
ten zijn.
Adam Stevens, zoals gebruikelijk van mid
delbare leeftijd, (gespeeld door Anthony
Hopkins) is professor aan een Amerikaanse
universiteit en getrouwd met Karen (Shirley
MacLaine) Aan haar heeft hij blijkbaar niet
genoeg, want hij heeft al een ti dje een ver
houding met eén van zijn studentes. Lindsey
Rutledge (Bo Derek) Natuurlijk komt Karin
achter die verhouding, want je moet de film
makers één dina toegeven alles verloopt
volgens de regels van het filmspel Karin
begint uit wraak een verhouding met ene
Pete (Michael Brandon), een Klusjesman
Het wordt pas echt spannend als Adam met
Lindsey de wmtervakantie samen wil door
brengen. Karen is er tegen en het gevolg is
dat ze maar met z'n vieren gaan
En het wordt pas echt ingewikkeld, als ook
dochter Casey op het toneel verschijnt om
dat ze problemen heeft met haar vriend, de
vriend haar achterna komt en de vader van
Lindsey eveneens poolshoogte komt nemen
en gekonfronteerd wordt met een zeer inge
wikkeld wordende situatie. Die vader wordt
dan verliefd op Karen, die Pete voor hem in
de steek laat. Casey, de dochter trouwt ten
slotte toch maar met haar vriend, Lindsay
verlaat Adam en die blijft tenslotte alleen
achter De arme ziel
Het wordt me wel eens kwalijk geno
men, dat Ik teveel van de inhoud vertel,
maar ach, deze film is zo voorspelbaar,
dat het eigenlijk niks uitmaakt. Boven
dien moet je het als kijker eigenlijk heb
ben van de grappige dialogen en de scè
nes, waarin dit in het kort geschetste, on
geloofwaardige verhaal, verder wordt uit
gewerkt. „A change of seasons" is een
niemandalletje, ook al gaat het dan over
zoiets serieus als relatie-problemen. In
de film wordt daarover tamelijk gemakke
lijk gedacht en het is maar het beste, dat u
het ook zo bekijkt. Tenzij u dit soort zaken
serieus wenst te nemen. Zoek dan maar
een andere film uit. Er zijn genoeg bete-
„Oom Wanja" (Dyada Vanya), 1971 Regie en
scenario Andrei Mikhalkov-Konchalovsky. naar
een toneelstuk van Anton Tsjechov Camera
Georgi Rerberg en Yevgeny Guslinsky Muziek A
Sjnitke Produktie Mosfilm Met Innokenti Smok-
tunovsky, Sergei Bondarchuk, Irma Kupchenko In-
na Miroshmchenko Filmhuis Amersfoort, 120 mi
nuten
In de Filmhuis-serie: „Russische films in
mei" kan men van zaterdag tot en met dins
dag kijken naar de speelfilm „Oom Wanja"
van Andrei Mikhalkov Konchalovsky.
In hel verleden hebben de Russen met
menige Tsjechov-verfilming naam gemaakt
De Dame met het Hondje van Heifitz (1960)
is een prachtig voorbeeld. Met Dadja Wanja
sluit Konchalovsky aan bij deze traditie Hij
werd in 1937 in Moskou geboren, en stu
deerde aanvankelijk piano aan het conser
vatorium, voordat hij naar de Moskouse
Filmhogeschool VGIK ging. Daar werkte hij
samen met Andrei Tarkovsky. assisteerde
bij diens eerste film De jeugd van Iwan
(1962) en schreef mee aan het scénario van
diens Andrei Rublyov. Zelf maakte hij in
1965 zijn debuut met De eerste leraar en
baarde daarmee internationaal opzien In
1969 verfilmde hij „Het Adelnest", een ro
man van Tourgenev. Oom Wanja is zijn
tweede adaptie van een literair werk Hij
heeft zich zoveel mogelijk gehouden aan de
regie-aanwijzingen van Tsjechov. Deze gaf
zijn toneelstuk als ondertitel mee. ..Scenes
uit het leven op het land" De komst van
professor Serebriakov en zijn jonge vrouw
brengt afwisseling in het eentonige leven
van Sonja en haar oom Ze worden beiden
verliefd, maar wanneer de gasten vertrokken
zijn, herneemt het leven zijn gewone gang:
,,'s Ochtends thee tussen zeven en acht. het
middageten tegen enen en 's avonds heb
ben we dan ons avondeten, alles precies
zoals het hoort", zegt Maria, de oude min,
die het leven op het land gewoon is Koncha
lovsky benut kleine dingen om sfeer te
scheppen, zoals daar zijn hondje dat niet
ophoudt te keffen of de krekels in de tuin, al
even onvermoeid. De geluiden van het huis
hebben elk hun betekenis: Het geslof van
Marina, haar neuriën als ze de vloer doet.
Wanja's moeder zachtop lezend, het tikken
van een telraam. De taal houdt op bevoor
recht te zijn. vaak herhaalde gezegdes ver
mengen zich met andere geluiden van het
huis.
Niet enkel de geluiden, ook de beelden, -
door Konchalovsky met zorg gekozen, waar-
bij een detail hem vaak voldoende is-vullen
elkaar aan. Ze zijn steeds andere metaforen
voor hetzelfde alledaagse bestaan, waarin
Sonja en haar oom gevangen zitten beiden
dromend van een nieuw leven
Filmfan. Het is teleurstellend, dat het
filmblad „Filmfan' opgehouden is te bestaan
als onafhankelijk blad. Met ingang van 1 mei
is het blad als bijlage opgenomen in de
Haagse Post en dat is geen vooruitgang ge
weest De tamelijk forse omvang is terugge
bracht tot 30 pagina's HP-formaat. Omgere
kend in Filmfanformaat is dat nauwelijks 15
pagina's Twee wat uitgebreide artikelen
„Carol Laure en de debutanten" een inter
view met deze Franse actrice uit de nieuwe
film ..Asphalte" en het eerste deel van „De
Nederlandse film in de oorlog" Voor de rest
wat los spul. Echte informatie en achter
grond-artikelen. diepte-interviews e.d wat
„Filmfan" kenmerkte, ontbreekt helaas Het
is te hopen, dat de „Filmfan "-redaktie ook
binnen HP toch wat méér armslag zal krij
gen De verwachting van de Haagse Post
dat door Filmfan als bijlage het blad ook de
filmliefhebbers als abonnee aan zich zouden
kunnen binden, zou anders wel eens een
illusie kunnen zijn
(Filmfan, opgenomen in de Haagse Post van
9 mei 1981)
Première. Het filmmagazine blijft een fa
milieblad, maar wat de kwaliteit betreft is het
filmtijdschrift toch vooruit gegaan, zoals ik al
eerder in deze rubriek mocht konstateren. In
het mei-numrfier (nr. 30) een interview met
Alain Delon. Sondra Locké (met de onvermij
delijke Maarten van Rooyen samen met haar
op de foto. een artikel over mode in de
film. Henk van Gelder vertelt wat méér over
de nieuwste film van Fassbinder „Lili Mar
leen en de vraag wordt gesteld of de Oscars
wel bij de juiste personen terecht zijn geko
men. ook al wordt daar toch niet al te diep
gravend op ingegaan. Veel foto's en weinig
tekst over de rage van sportfilms, een kort
artikel over Gene Hackman, Ruiger Hauer
aan het woord over zijn optreden in de Ame
rikaanse film „Nighthawks". foto's en tekst
over de nieuwste SF-film „Battle beyond the
starts", de verfilming van Morris West's „The
Salamander", Hugo Claus en „VrijdagBo
kop onder zet. In ieder geval heb je met
„Première" een behoorlijk brok aktuele film-
informatie in handen, zonder dat er diepgra-
verij aan te pas komt
Film en TV Maker. Uit de inhoud van het
blad „Film en TV Maker" (nummer 207),
moet ik konkluderen. dat film- en TV-makers
uiterst serieuze mensen zijn. Voor een vak
blad is „Film en TV Maker" zelfs te serieus
en daardoor saai te noemen. Niettemin zal er
voor de geïnteresseerden best wel de nodi
ge informatie van belang in staan. Artikelen
deze maand over de bestedingenstop van
de regering, die ook de filmproduktie zal aan
tasten. de noodzaak van een modelcontract
voor alle filmmedewerkers en „Touwtrekken
om filmmateriaal uit de oorlog", waarbij diep
er wordt ingegaan op de problemen van het
Filmmuseum. Meer over wat men noemt het
statusobjekt van CRM. het Audiovisueel in
formatiecentrum voor culturele minderhe
den. Kostbare studiofaciliteiten. waar min
derheden gebruik van mogen maken tegen
gesubsidieerde prijzen Verder een artikel
over het merkwaardige feit, dat ook de pro
duktie van meer bedrijfsmatige films onder
CRM valt en niet onder economische zaken,
een introduktie van Video Filmhouse in Go-
rinchem en de verdere diskussie rond de
ontwikkeling van kabel-TV en aanverwante
zaken. „Nieuwe dramaserie over Neder
landse TV". Ook het FNV heeft iets te vertel
len over het filmbedrijf in de publicatie „Me
dia en werknemer", terwijl tot slot cineast
Thijs Ockersen alle aandacht krijgt naar aan
leiding van zijn voortreffelijke filmdokumen-
taires over regisseurs als Samuel Fuller en
Don Siegel. En waarom het bij deze twee
bleef
filmagenda
Derek in haar oiooije dij een stukje over ,,A
change of seasons" en de auteur van de
maand Jack Nicholson. Tenslotte aandacht
voor George Hamilton die als Zorro binnen
kort in een film te zien zal zijn, voor Sybil
Danning door haar rol in „Battle' beyond the
stars" en een kort overzicht van films, die in
première gingen „Alligator". „Gekkenbrief
je". „Hostage Tower". „Home Movies". Een
nogal merkwaardige selectie. Een beetje on
zinnig is ook de filmkwis als je daar geen
prijzen aan verbindt en de oplossing er op z'n
A change of seasons. Zeden-komedie
voor de betere stand waarbij tamelijk inge
wikkeld wordt gesold met allerlei relaties.
Vierhoeksverhouding plus aanhang met
Shirley MacLaine, Anthony Hopkins en Bo
Derek Vakkundig gemaakt door regisseur
Richard Lang. ook al zijn de ontwikkelingen
nogal voorspelbaar Bo Derek, die vooral
faam verwierf door haar rol in Blake Ed
wards' „Ten", heeft gelukkig een minder op
pervlakkige rol gekregen en komt pittig over.
Voor het overige: vrijblijvend entertainment
voor hen, die wel van een lolletje houden
Cinema 1. 12 jaar, 95 minuten)
Once upon a time in the west. Men kan
er maar niet genoeg van krijgen. Van deze
film van regisseur Sergio Leone en muziek
van Enrico Morricone. De kenners noemen
dit de beste western ooit gemaakt en gezien
de nog steeds grote belangstelling ben je
bijna geneigd om dit te geloven In ieder
geval is de film voor de zoveelste maal terug
gehaald naar Amersfoort en er blijken op
nieuw voldoende liefhebbers te zijn om deze
superwestern te blijven prolongeren.
(Cinema 2. 12 jaar. 165 minuten).
The exterminator. Gruwelijk gemaakte
film over een Vietnam-veteraan. die. terug
gekeerd uit Vietnam, wordt gekonfronteerd
met het geweld en de misdaad in eigen land
en wraak neemt Wt^begint aan de uitroeing
van de onderwereld. Regisseur James Glic-
kenhaus heeft er een B-film van gemaakt
voor de liefhebbers van dit soms toch wel
bedenkelijke genre Niet mijn eerste keus
(Euro. 16 jaar)
The wild Bunch. Eén van de meest be
faamde westerns van regisseur Sam Pec-
kinpah. waarin hij voor het eerst geweld-op
namen in slow motion toonde Toen een op
zienbarende vondst, in 1969. De film leverde
Bud Spencer m ..De sheriff maakt zich kwaad".
nogal wat tegenstrijdige meningen op. Voor
de één was het een meesterwerk, een poëti
sche film over het pure geweld Voor ande
ren een stompzinnige geweld-film. Met Wil
liam Holden, Ernest Borgnine, Robert Ryan.
Edmond O'Brien, Ben Johnson, Warren Oa-
tes, Strother Martin en anderen.
(Duo 2. 12 jaar, 134 minuten).
The Omen. Regisseur Richard Donner
is de maker van deze eerste Omen-film over
een jongetje, dat het duivelse teken van het
Beest meekrijgt en zo de personificatie wordt
van het pure Kwaad. De aanstichter tot de
uiteindelijke apocalypse, in z'n jonge jaren
Niet slecht gemaakte horror-thriller met Gre
gory Peck, Lee Remick, David Warner en
anderen, uit 1976
(Duo 2, nachtvoorstellingen. 16 jaar. 111 mi
nuten).
AMERSFOORT - Filmagenda voor Amers
foort van donderdag 21 mei t/m dinsdag 26
mei 1981
GRAND 1 - tel. 033-14632
„Life of Brian", 12 jaar.
Zaterdag, zondag en woensdag 18.30,
21.15 uur; overige dagen 13.30. 18.30,
21.15 uur.
GRAND 2
„Het eiland der verschrikking", 16 jaar.
Dagelijks. 13.30, 18.30, 21 15 uur; zondag
13.30. 16 00, 18 30 en 21 15 uur
GRAND 3
„Van 9 tot 5" (nine to five), a l.
Dagelijks: 13.45.18 45 en 21.30 uur; zondag
13 45. 16.15. 18 45 en 21 30 uur.
GRAND 4
„De sherrif maakt zich kwaad", a l.
Dagelijks 14 00.19.00 en 21.45 uur; zondag
14.00. 16 30. 19 00 en 21.45 uur
GRAND 5
„De spiegel barstte a l
Dagelijks: 14.00, 19.00, 21.45 uur; zondag
14 00. 16 30, 19 00 en 21.45 uur.
GRAND MATINEE
„Dumbo het vliegende olifantje", a.l.
Zaterdag en woensdag 13.30 uur; zondag
13 30 en 16.00 uur
CINEMA 1 - tel. 033-18900.
„A change of seasons", 12 jaar.
Dagelijks 13.45,18 45 en 21.30 uur; zondag
13 45. 16.15, 18 45 en 21 30 uur
CINEMA 2
„Once upon a time in the west. 12 jaar.
Dageiljks 13.30 en 20 00 uur
EURO - tel. 033-33655
„The exterminator" (de uitroeier), 16 jaar.
Zaterdag en woensdag 18 45 en 21 15 uur;
zondag 13 45. 18.45 en 21.15 uur; overige
dagen 13.45, 18 45 en 21.15 uur.
EURO KINDERVOORSTELLINGEN
„Hond waar ga je met je baas naar toe?" a.l.
Zaterdag en woensdag 13.45 uur.
DUO 1 - tel. 033-16572
„Porno matrozen". 18 jaar.
Dagelijks 14 15. 19.15 en 21.30 uur; zondag
14 15. 16.30. 19.15 en 21 30 uur.
DUO 2
„The wild bunch" (de wilde horde), 12 jaar.
Dagelijks 14.00 en 20 00 uur
DUO NACHTVOORSTELLINGEN
„Pikant talent", 18 jaar.
Vrijdag en zaterdag 24.00 uur.
DUO 2
„Het Omen I", 16 jaar
Vrijdag en zaterdag 23.45 uur
