Commissie Financiën
doet niet aan klantenbinding
„Eigenlijk is de zaak door biggenhandel ontstaan"
Blijhof was hele
dag boerenhoeve
Rijwielhandelaar J.A. Blom
1 leustlen hn—i
Debat over bezuinigingen loopt vast in gezeur over details
„Wc AIIaVN in asijn IVGRK"
DINSDAG 16 JUN11981
opinie
LEUSOEN Voor het eerst
sinds tijden misschien wel voor
het eerst sedert het openbaar wor
den van de vergaderingen van
raadscommissies kon een bij
eenkomst van de commissie „Fi
nanciële en Economische Zaken"
zich onlangs verheugen in een
redelijke publieke belangstelling.
Normaal volgen slechts anderhal
ve man en een paardekop de ge
dragingen van de financiële
woordvoerders van de verschil
lende fracties, maar afgelopen
donderdag was de tribune in de
raadszaal tot de laatste plaats be
zet. Het onderwerp van bespre
king mag dan ook van de raads
zaal tot de laatste plaats bezet. Het
onderwerp van bespreking mag
dan ook van enige importantie
heten: de leden van de commissie
FEZ moesten zich, in aanwezig
heid van alle andere raadsleden,
buigen over het voorstel van het
college inzake bezuinigingen. En
aangezien nogal wat groeperin
gen, organisaties en individuelen
te maken zullen krijgen met wat
hier eerder werd aangeduid als
een „tien procentsoperatie", was
er veel belangstelling van ver
schillende belanghebbende zij
den.
Tot vreugde van de partijloze
commissievoorzitter Jan Mande-
maker. De wethouder van finan
ciën kon bij aanvang van de verga
dering niet nalaten te melden, dat
„zijn" commissie, wat de publieke
belangstelling betreft, meestal ta
melijk stiefmoederlijk behandeld
wordt. Maar nu dan Ineens een
volle tribune, tot de bevolking
waarvan de wethouder zich richt
te, toen hij de hoop uitsprak, dat
dat geen eenmalig gebeuren zou
blijken. „Misschien kunnen we
wat aan klantenbinding doen", al
dus Mandemaker.
Zo'n drie en half uur later moest
- Ad Wisman (CDA): Ijsbaan tot
in achtste instantie
worden vastgeteld, dat dat wel
niet gebeurd zal zijn. Op de pu
blieke tribune resteerden nog
slechts de vaste klanten, die uit
hoofde van een lidmaatschap van
een of andere schaduwfractie
moeilijk eerder het pand hadden
kunnen verlaten. Evenals de ver
slaggevers, die zich tot taak reke
nen om dit soort bijeenkomsten
uit te zitten, ongeacht de kwaliteit
van hetgeen gezegd wordt. An
ders waren we die avond vroeg
thuis geweest. Want het duurde
wel lang, maar een verheffend
schouwspel was het bepaald niet.
Tenzij gemier over de kwaliteit
van balpennen op het gemeente
huis of de wildgroei van fotoko
pieën aldaar inderdaad het nivo is,
waarop diskussies in de Leusden-
se raad zich moeten afspelen.
VRIJE TEUGEL
Het zat er in, dat het zo zou
gaan. Ook drs. Jan Carel van Dijk,
het VVD-raadslid dat binnenkort
het Leusdense gemeentehuis ver
ruilt voor een Amersfoorts droom
huis, waarschuwde er aan het be
gin van de avond voor. Als de
voorzitter niet een „systeempje"
zou aanreiken, dan zou de discus
sie wel eens kunnen verzanden in
geharrewar over detailpunten, zo
waarschuwde Van Dijk. En hij
kreeg gelijk. Mandemaker liet de
commissie de vrije teugel en het
ging mis.' Gezeur tot in achtste
instantie over de uitvoering van de
ijsbaan door het CDA-raadslid Ad
Wisman, bijvoorbeeld.
Terwijl er toch echt wel wat te
bespreken was. De situatie mag
inmiddels bekend worden veron-
derteld. Al vrij vroeg dit jaar is
duidelijk geworden, dat het lopen
de begrotingsjaar met een nadelig
saldo zal worden afgesloten, ter
wijl de begroting voor volgend
- Wim Bor (Gemeentebelangen)
Het is maar twee procent.
jaar, bij ongewijzigd beleid, een
gat zal vertonen van minstens
acht ton. Daarvoor zijn verschil
lende oorzaken aan te wijzen: de
gemeente krijgt minder geld van
het Rijk, dan aanvankelijk werd
verwacht; het aantal gebruikers
van een sociale uitkering steeg
meer dan was voorzien; de rente
steeg meer dan was verwacht,
enzovoort. Nu leidde niet zozeer
het nadelig afsluiten van het lo
pend begrotingsjaar tot hoofdbre
kens ten gemeentehuis, maar veel
meer het opstellen van de begro
ting voor volgend jaar. Je hoeft bij
de provincie niet aan te komen
met een begroting met een gat van
acht ton. En dus zal er gesneden
moeten worden in dingen, die tot
nog toe door de gemeente werden
gedaan. Want het gat van acht ton
ontstaat al door continuering van
het tot nog toe gevoerde beleid, er
is dan nog geen cent uitgegeven
aan iets nieuws in 1982.
Het college stelde vast dat er
dan maar tot een bedrag van zo'n
acht ton bezuinigd zou moeten
worden en deed een voorstel. Op
tal van posten tien procent bezui
nigen, hier en daar iets meer of
minder. Het college zocht posten
uit, die naar zijn inzien, het minste
„pijn" zouden doen. En boven
dien werden de lasten zoveel mo
gelijk verdeeld over alle sectoren
van het beleid. Het eerste voorge
steld werd korte tijd later gevolgd
door een twee, waarin een aantal
alternatieven werden uitgegeven.
In totaal wees het college voor
ongeveer f 950.000,— aan moge
lijke bezuinigingsposten aan, en
daarmee werd in het collegevoor
stel de raad al zo'n anderhalve ton
ruimte gelaten. Hetgeen natuur
lijk de fracties niet hoefte te belet
ten om zelf ook met suggesties te
komen.
Het bezuinigingsvoorstel riep
een aantal vragen op, zoals:
Waarom bezuinigen tot zo'n
achthonderd duizend gulden?
Zou het niet nodig zijn om meer te
bezuinigen?
Waarom een norm van 10 pro
cent gehanteerd en niet een ande
re?
Waarom wel bezuinigen op de
genoemde posten en niet op an
dere?
SPELREGELS
Veel fracties gingen donder
dagavond wel even in op de ge
hanteerde 10 procents-norm.
Wisman (CDA), Verduin (PKL) en
Bloemhof (D'66) vroegen er naar.
Laatstgenoemd raadslid pleitte
voor een meer „beleidsmatige
aanpak", zonder overigens aan te
geven, wat hij daar dan wel mee
bedoelde. En dan was er nog Hans
Pekelharing (CDA), die een ver
standige duit in het zakje deed. Hij
noemde de situatie nogal onover
zichtelijk. „We moeten een spel
spelen zonder de regels er van
goed te kennen" zei Pekelharing
en hij legde uit: binnen een be
paalde marge gevormd door de
alternatieven moet de raad toch
in feite het bezuinigingspakket
van het college aanvaarden of een
tekort accepteren. Dat laatste kan
niet, dus moet je het voorstel maar
slikken. Zonder dat Je weet, waar
om op genoemde posten bezui
nigd wordt, zonder precies te we
ten, waarom zo veel of zo weinig.
Volgens Pekelharing is dat niet de
manier. Als je in bestaand beleid
gaat snijden, dan moet je kijken
naar de omstandigheden, waar
onder je tot dat beleid besloot en
vervolgens aan eventuele wijzi
ging van omstandigheden en in
zichten ophangen, wat je met dat
beleid gaat doen.
Het was zo ongeveer de laatste
verstandige opmerking van de
avond. Het antwoord er op, viel te
verwachten: mooi idee, maar geen
tijd. Nadat ook Wim Bor (Ge
meentebelangen) nog even had
gescoord „Ik heb uitgerekend,
dat we praten over bezuiniging
van 2% van de totale begroting,
dus zo erg is het nou ook weer
niet" gaf Mandemaker het start
sein voor geharrewar over details.
Hij deed dat door als vergaderor
de voor te stellen de eerste lijst
van bezuinigingsvoorstellen post
voor post na te lopen. Dat gaf
belangstellende raadsleden de
gelegenheid hun standpunten ten
aanzien het schrikbarend gebruik
van paperclips ten stadhuize ferm
te verdedigen. Buitengemeen
boeiend, maar helaas de vraag
wat te doen met door het college
aangedragen alternatieven, de
suggesties van PKL en de door het
CDA aangedragen ideeën geheel
naar de achter-grond verdringen.
Zo werd wat een belangrijk de
bat had moeten zijn gedegradeerd
tot gekeutel en gekissebis van een
nivo waarvoor de raad zich best
mag schamen. Dat had voorko
men kunnen worden door de ver
gadering op een andere manier te
leiden. Bijvoorbeeld door de raad
het eerst eens te laten worden
over de omvang van de bezuini
gingsoperatie en vervolgens een
duidelijk pakket maatregelen van
die omvang aan te bieden, samen
gesteld uit alle gedane sugges
ties. Merkwaardig genoeg blijkt
de raad namelijk niet in staat zo'n
discussie „vrij" te voeren.
Nog merkwaardiger, of eigen-
- Hans Pekelharing (CDA):
Regels niet bekend
lijk onthutsend, is het dat sommi
ge fractiewoordvoerders tijdens
de vergadering van donderdag
avond er van blijk moesten geven
nog steeds niet goed te weten,
waar het nu precies overging. Het
mag toch niet voorkomen, dat op
dit moment in de procedure nog
verwarring ontstaat, omdat men
niet weet of de voorstellen van het
college nu slaan op de begroting
van het lopend jaar of op de nog
op te stellen begroting 1982.
Het resultaat van het weinig vro
lijke gebeuren is dat de voorstel
len van het college zo goed als
ongehavend uit de strijd zijn ge
komen. Misschien wil de raad
toch wel aardige dingen als een
gemeentelijke bijdrage in de kos
ten van het baarmoederhalskan-
keronderzoek, de verordening
subsidiëring rieten daken en het
gemeentelijk studietoelagen-
fonds handhaven. Maar in het
voorstel zat toch al enige ruimte
voor dit soort wisselgeld, dus dat
is niet van bijster veel belang.
Bovendien is daar nog de sugges
tie van Harm Offereins
(SGP/GPV) om aanzienlijk meer
te bezuinigen op het onderhoud
van openbaar groen. Dus die acht
ton haalt men gemakkelijk, al is
inmiddels wel duidelijk geworden,
dat dat nog niet voldoende zal
zijn. Misschien al in september zal
men met aanvullende voorstellen
komen. Wellicht kan er dan wat
beter over gediscussiëerd wor
den. En niet alleen ter wille van de
klantenbinding.
MARNIX KREYNS
interview
door
Tea van Maanen-Middelkoop
LEUSDEN - Rijwielzaak Blom aan
de Zwarteweg is voor veel bewoners
van Leusden een bekend adres. Wat
minder bekend is, is hoe lang de rij
wielzaak al bestaat en waarom deze
in een verbouwde schuur is geves
tigd.
Wie daar het beste over kan vertel
len is meneer J.A. Blom. Zelf jaren
eigenaar van de zaak, tegenwoordig
werkzaam bij zijn zoon op wiens
naam de zaak nu staat.
Meneer Blom „Eigenlijk is de fiet-
senzaak door de biggenhandel ont
staan. In 1894 gingen mijn vader en zijn
broer op nieuwe fietsen naar de boeren
Deze fietsen werden dan aan de boeren
verkocht en er werd weer een nieuwe
fiets gekocht Op een gegeven moment
werd er een zaakje opgezet en vader is
dit altijd blijven doen als nevenhandel.
Ook wij hielpen mee
In 1932 kwam het zaakje vanwege de
vestigingswet op naam van de gebroe
ders Blom Dat waren inmiddels mijn
broer en ik. Ik had een boerderij en fiet-
senhandel. Mijn broer die een grote
boerderij heeft, stapte er op een gege
ven moment uit omdat hij het te druk
kreeg en de zaak kwam op mijn naam.
Vaak kwam ik met de mestwagen van
het land, plakte snel een band en ging
dan het land weer op 's Avonds was ik
dan voornamelijk in de fietsenhandel
bezig Dan werden ook de nieuwe fiet
sen verkocht
Op een gegeven moment kregen wij
problemen met de boerderijschuur die
weg moest vanwege de nieuwbouw.
Drie jaar hebben wij in onzekerheid ge
leefd. Burgemeester Schneiders kwam
op een gegeven moment bij mij en zei
„Blom, weet je wat jij moet doen? Je
moet van die schuur een fietsenzaak
maken en meteen groot opzetten Hij
was eigenlijk degene die er druk achter
gezet heeft
ETALAGE
Voor die tijd had ik de zaak in een
zijkamertje van de boerderij Tot drie
keer toe kreeg ik mensen uit Den Haag
hier die de etalage niet goed vonden
De ene keer zag je alleen een wiel voor
het raampje en de andere keer een ket-
tingkast. Iemand die ik kende in Amers
foort zei: „Blom, ik dacht dat jij toch
slimmer was. Je moet het kleinste fiets
je wat er te krijgen is voor je raam zetten
Dat heb ik gedaan en de etalage werd
goedgekeurd In 1970 werd de zaak ge
opend. met fanfare Burgemeester
Schneiders kwam op de fiets voor deze
gelegenheid. Met mijn zuster ben ik in
de fietsenzaak gegaan en de zaak is
heel rustig uitgegroeid
OLIECRISIS
Mevrouw C Blom, de zuster van me
neer Blom is ook bij het gesprek aanwe
zig. Voor veel mensen is zij beter be
kend als tante Cilia. Tante Cilia vertelt
dat in 1973, tijdens de oliecrisis, de
zaak is gaan bloeien Op dat moment
was de hele fietsenzaak in een keer
leeg. Er was weer grote belangstelling
voor de fiets. Het was een lieve lust om
in de winkel te staan. Zelfs fietsen die
anders niet gingen werden verkocht.
Meneer Blom vervolgt zijn verhaal.
„Ik heb vier jongens en vijf meisjes.
Niemand had zin in de fietsenzaak. In
de eerste jaren hielpen de jongens 's
avonds wel mee, maar echte interesse
was er niet. Gerrit is naar de LTS van
Don Bosco geweest en daarna naar de
MTS. Op een gegeven moment zei Ger-
nt „Pa, weet je wat ik nu ga doen?
Fietsen maken. Daar was ik wel zo blij
mee. In 1975 is Gerrit erbij gekomen
Hij heeft nu al zijn papieren en de zaak
staat op zijn naam Gerrit heeft een goe
de leermeester gehad en ik heb het
weer van vader geleerd."
WERKZAAMHEDEN
Wat zijn nu uw werkzaamheden in de
zaak9 „In de zaak zelf kom ik praktisch
niet meer. Ik ben afgekeurd vanwege
mijn ogen, maar banden plakken en
moteren doe ik nog steeds. Voor de
werkzaamheden die ik op gevoel kan
doen, zorg ik Ik ruim veel op en ben
zodoende toch de hele dag bezig, 's
Avonds heb ik dan tijd voor de tuin en de
150 kippen Vroeger was de fietsenhan
del mijn hobby en sinds de opening van
de zaak de boerderij
Tante Cilia voegt hier nog even aan
toe dat haar broer, juist omdat de zaak
zo bloeit, makkelijker heeft kunnen ac
cepteren dat zijn ogen slecht zijn ge
worden Toen zij zelf drie jaar geleden
naar het ziekenhuis moest is er een
„knecht" bijgekomen Momenteel
draaien zij nu met z'n vieren en een
vakantiehulp, wat beslist niet te veel is.
Spelen de jaargetijden ook een rol
in de verkoop?
„Vroeger kochten de boeren in mei
een nieuwe fiets Nu gaat dat het hele
jaar door Veel mensen hebben zelfs
twee fietsen, een racefiets en een ande
re fiets. Gerrit zit meer in de racefietsen,
dat is pas van de laatste jaren.
Er zijn mensen die een racefiets ko
pen, maar na een paar dagen terugko
men voor een gewoon zadel en een
gewoon stuur omdat hun buik in de weg
zit Maar er zijn ook een hoop mensen
die echt genieten en nooit gedacht had
den dat het zo leuk was Over de ver
koop zegt tante Cilia nog wel dat het
weer meespeelt. Is het zaterdags mooi
weer dan is het erg druk in de zaak Met
regen kan zij het makkelijker aan Dan
komen de mensen ook om regenkle
ding en is er ook wat meer tijd voor een
nraatie
Merkt u de economische terug
gang in de fletsenverkoop?
Meneer Blom „Daar merk je niets
van. Voor kinderen wordt er nog wel
eens naar een tweedehands fiets ge
vraagd, maar dan meer omdat de nieu
we fiets is gestolen of door baldadig
heid helemaal vernield. Wanneer je dat
drie keer per jaar meemaakt als ouders
is dat wel erg duur."
FIETSENREGISTRATIE
Vanzelf komen we op het onderwerp
diefstal Het blijkt dat dit in Amersfoort
veelvuldig voorkomt In Leusden inci
denteel. bijvoorbeeld wanneer iemand
zijn fiets bij de bushalte laat staan Me
neer Blom „Vanaf 1969 houden wij een
lijst bij van alle fietsnummers met de
eigenaars. Heeft de politie een gestolen
fiets dan kunnen wij zo nagaan van wie
de fiets is. Wij hebben daar leuke voor
vallen door meegemaakt. Iemand had
een fiets gekocht voor zijn vrouw omdat
haar fiets gestolen was De politie belde
diezelfde dag op en het bleek dat de
fiets teruggevonden was O zo'n mo
ment maak je een grapje van „Hadden
ze niet even kunnen wachten met terug
vinden9"
Er was ook een man uit leusden die
met zijn fiets zijn auto in Amersfoort
ging ophalen Hij liet zijn fiets achter, die
door twee jongens werd opgetild en
meegenomen Een automobilist kreeg
argwaan en toen de jongens dat merk
ten lieten zij de fiets los en renden weg
Na bij ons geïnformeerd fe hebben
bracht deze automobilist de fiets naar
de eigenaar die nog niet eens wist dat
zijn fiets gestolen was
Heeft u zelf veel gefietst?
„Ons hele gezin heeft altijd gefietst
Wij fietsten zelfs naar Arnhem Nu ben
ik zelfs blij dat ik nooit auto heb leren
rijden anders had ik er vanwege mijn
ogen weer mee op moeten houden Nu
fiets ik nog wel eens. maar niet meer
alleen. Bij de laatste Batavus-fietstocht
heb ik zelfs nog meegefietst. Dat is een
echt familiefestijn. Alle zoons gaan
mee op de servicewagens Wij
rijden dan met drie servicewagens het
parcours afWanneer ik meneer Blom
vraag of hij ook tandems verkoopt, be
vestigt hij dat. hoewel het altijd een
windhandel blijft Tegenwoordig kan de
tandem aangepast worden zodat bij
voorbeeld gehandicapte kinderen ach
ter kunnen fietsen Ook aangepaste
gewone fietsen zijn te verkrijgen.
Momenteel gaan de aanhangwagen-
tjes achter de fiets erg leuk Deze wor
den net als caravans aan de fiets be
vestigd met een soort kogel waarom
heen het wagentje op een heel eenvou
dige manier bevestigd wordt. Met dit
laatste snufje van de fietswetenschap
en de tip dat ik eens naar het rijwielmu-
seum in Heerenveen moet gaan. neem
ik afscheid van de familie Blom
(van één onzer medewerkers)
LEUSDEN Zaterdag was de ge
hele dag „boerderijdag", althans
voor de kinderen in de leeftijdsgroep
van 4 tot en met 7 jaar die gevolg
hadden gegeven aan de uitnodiging
van Blijhof. De speel- en rekreatie-
vereniging Blijhof had deze keer iets
voor de allerjongsten op touw gezet.
Dank zij het mooie weer werd het
voor de deelnemertjes een erg plezie
rige dag.
In het algemeen zijn de aktiviteiten
die Blijhof organiseert toegankelijk
voor kinderen vanaf vier jaar. De
allerjongsten komen echter meestal
een beetje in deverdrukking. vandaar
het initiatief om speciaal voor hen
iets te organiseren. Het werd een
boerderijdag, welke van 's morgens
half elf tot 's middags vier uur duurde
Het enige waar de organisatoren
voor gezorgd hadden waren een aan
tal miniatuur-boerderijen, geknut
seld uit een aantal grote dozen Voor
het vee moesten de kinderen zelf
zorgen Binnen korte tijd was er rond
elke boerderij een hele veestapel te
vinden De (getekende en uitgeknip
te) schapen waren zelfs voorzien van
echte schapewol
Ook de kinderen zelf moesten zich
zelf als boer of boerin omtoveren. De
meisjes maakten mutsen en schor
ten. de jongens zetten een heuse
boerenpet in elkaar en vervaardigden
een boerenzakdoek.
Al met al om te beginnen voor de
kinderen een hele klus, toen men er
mee klaar was. werd het al tijd voor de
boerenlunch De maaltijd bestond uit
volkorenbrood, roggebrood, kaas en
worst, alsmede karnemelksepap met
stroop. De laatste lekkernij viel ech
ter niet bij iedereen in de smaak,
zodat de bedenkers van het geheel
zelf 's avonds wel aan de pap gezeten
zullen heben Anders was het gesteld
met de „boerderijdrop" en de „koet-
jesmelkchocoladerepen". met het
verorberen van dit soort zaken had
den de kinderen duidelijk minder
moeite
De middag werd doorgebracht met
het luisteren naar een „boerderijver-
haal" en het doen van tal van spelle
tjes. Het liedje „twee emmertjes wa
terhalen" kon voor deze gelegenheid
in de praktijk gebracht worden.
Dankzij de hulp van de afdeling ge
meentewerken slaagde men erin de
pomp. die al zeer lange tijd niet meer
werkte, weer aan de gang te krijgen
Onnodig te zeggen dat de kinderen
veel plezier beleefden aan het ge
knoei met water
Met deze activiteit zit het seizoen
voor Blijhof er al weer bijna op, al
hoewel er van seizoen nauwelijks
sprake is Blijhof zet namelijk ook een
hele kindervakantieweek op poten in
de week van 24 tot en met 28 augus
tus Voor de meeste kinderen dus de
laatste week van de schoolvakantie
Voor deze week is er al zeer lange
tijd een werkgroep binnen Blijhof
actief met de voorbereidingen. Hulp
kan men echter best gebruiken, men
denkt hierbij ook aan de hulp die
middelbare scholieren kunnen bie
den Een telefoontje naar Hans
Schutte, telefoon 944139 wordt zeer
op prijs gesteld
Een ander aktiviteit, die bij Blijhof
al in een vergevorderde staat van
voorbereiding is, is de vakantieweek
die men in de herfstvakantie, van 19
t/m 23 oktober, organiseert. Deze
week, die bedoeld is voor kinderen
van 8 t/m 12 jaar wordt doorgebracht
in een vakantieverblijf van Scouting
Nederland in de bossen van Baarn.
De kosten voor de hele week bedra
gen f 55,— per kind. Spoedige aan
melding wordt op prijs gesteld. U
kunt hiervoor terecht bij Karin Os
kamp, telefoon 942015.
- Jan Mandemanker parti/loos).
Aan klantenbinding doen
