I
„De eerste klap is een daalder
waard" - prima Franse slapstick
„La Luna", schitterend gefilmd
melodrama van Bertolucci
Garage Bakker Amersfoort B.V.
kijk op de film
FOTO-KOPIE
NODIG?
Leusder Krant
DONDERDAG 9 JUL11981
kijk op de film
„Le coup du parapluie" (De eerste klap
is een daalder waard) Regie Gerard Oury
Scénario Gerard Oury en Daniele Thomp
son. Kamera: Albert Jurgenson Muziek:
Vladimir Cosma. Met Pierre Richard. Gert
Froebe. Valerie Mairesse. Christine Murillo.
Gerard Jugnot en Anderen Genre slap
stick-komedie. Lengte: 91 minuten. Keuring
alle leeftijden. Euro Cinema. Amersfoort.
(door Bert Vos)
De Franse filmacteur Pierre Richard
wordt wel eens de opvolger van Louis de
Funès genoemd. Eigenlijk heb ik nooit
goed begrepen waarom. Want Pierre Ri
chard lijkt niet op Louis, heeft een tame
lijk beperkte mimiek In vergelijking met
de Funès, Is mager, heeft lang haar en
geen kale kop. Misschien komt het, om
dat regisseur Gerard Oury zijn films re
gisseert, dat die vergelijking met De Fu
nès valt. Oury regisseerde namelijk de
meest bekende Louis de Funès-krakers
éls „Samen uit, samen thuis". De avontu
ren van Rabbi Jacob en „Haastige spoed
is zelden goed", terwijl hij De Funès de
doorbraak bezorgde door hem de hoofd
rol in „De eend en de cadillac" te geven.
Het is nog de vraag of Pierre Richards
rollen ooit te vergelijken zullen zijn met de
beste films van zijn befaamde collega Niet.
dat de films waarin Richard de hoofdrol
speelt, niet leuk zouden zijn. Maar juist, om
dat regisseur Oury en ook anderen wat al te
gemakkelijk terug grijpen op eerdere suc
cesformules. kompleet met de daarbij beho
rende filmhumor, de vaste gags Dat was
vooral in de laatste jaren nogal het geval. Het
lijkt er op. dat regisseur Oury en hoofdrolspe
ler Pierre Richard zich gerevancheerd heb
ben met de nieuwste Franse slapstick-ko
medie „Le coup du parapluie"
„De eerste klap is een daalder waard",
een titel die eigenlijk nergens op slaat, heeft
een goede dialoog, ook al zijn de beeldgrap
jes niet altijd even origineel. Zoals altijd in dit
soort films, hangt alles van pure toevallighe
den aan elkaar. Het is nauwkeurig maat
werk, dat exact getimed moet worden om het
beoogde effekt te krijgen Het is - zoals altijd
- een plezierig spel der misverstanden,
waarbij overigens in dit verhaal enkele do
den te betreuren zijn, wat al aangeeft, dat het
plezier slechts van één kant komt.
Niettemin is „Le coup du parapluie" een
film, die boven het gemiddelde uitkomt door
de grote hoeveelheid aktie, waarbij ik zo nu
en dan moest denken aan een ietwat merk
waardige Jean Paul Belmondo, die ook zo
graag aan regenpijpen hangt en zich slinge
rend aan „stadse" lianen een weg baant
door een oerwoud van tegenstanders. Zo
ook Richard, die het in zijn onnozelheid op
moet nemen tegen een nogal belangrijke
misdadiger, die dwars wordt gezeten door
op hun teentjes getrapte Maffia-leden Ri
chard is in deze film een derderangs acteur,
die aan iedereen vertelt, dat hij belangrijke
rollen krijgt te spelen, maar in feite blij is met
stupide reclame-filmpjes. De enige hoofdrol
is die als menselijke hond, die verheugd is
met het hondenvoer van een bepaald merk.
Geen hond die er wakker van ligt.
Grégóire Lacomte ligt er trouwens even
min wakker van, ook al komt hij nauwelijks
aan slaap toe door een grote hoeveelheid
vriendinnen Een tamelijk enerverend leven
tje. ook al brengt het geen cent op. tot grote
wanhoop van zijn agent Fredo. die manmoe
dige pogingen doet om hem de filmrol van
zijn leven te bezorgen Zo'n rol ligt in het
verschiet Fredo. een rol van Gerard Jugnot.
slaagt er in om een belangrijk kontakt te krij
gen met een reclamefilmer. die een gang
ster-figuur nodig heeft voor de hoofdrol. En
daarmee begint de ellende Een klein mis
verstand heeft grote gevolgen Lacomte (Ri
chard) loopt de verkeerde deur binnen en
komt terecht bij de Maffia-baas, die hem een
„kontrakt" aanbiedt. Voor héél veel geld, dat
spreekt Zijn opdracht is het doden van Otto
Krampe (Gert Froebe), die al te veel en te
lang naar de zin van de Maffiabroederschap
op eigen rekening aan het werk is Lacomte
vindt het allemaal geweldig, zonder in de
gaten te hebben, dat er iets heel erg fout
zit
Nu lijkt het er misschien op, dat ik het
verhaal al bijna verteld heb. maar het is
slechts het begin van de film
Regisseur Oury heeft er een vlot gemon
teerd geheel van gemaakt, waarin de lawine
van misverstanden en vaak ongeloofwaardi
ge toevalligheden voor het nodige lachple-
zier zorgt. En dat allemaal natuurlijk op z'n
Frans.
Erg diepgaand is het allemaal niet, maar
door de absurde situaties, de prima uitge
voerde aktie èn het toch wel erg onnozele
gedrag (en gezicht) van Pierre Richard, is
„Le coup du parapluie" een amusante film
geworden voor alle lachgrage liefhebbers
van dit schier onverwoestbare genre. Maar
omdat er toch een paar doden vallen, zou ik
het predikaat „alle leeftijden" toch maar met
een (zij het klein) korreltje zout nemen. Pri
ma vakantievermaak, dat wel!
Lacomte denkt dat het een grapje is Scène met Pierre Richard in „Le coup du parapluie'
.6>l219
nuten Keuring 16 jaar Grand 5 - Amers
foort.
(door Bert Vos)
„La Luna" is een schitterende film.
Maar dat had u wellicht al begrepen uit
eerdere recensies, die In de afgelopen ja
ren op de één of andere wijze onder uw
aandacht zijn gekomen. Want „La Luna"
van de Italiaanse regisseur Bernardo Ber
tolucci Is gemaakt in 1979. En dat is al
weer zo'n twee jaar geleden. Niettemin is
het best de moeite waard om dit schitte
rend gemaakt stuk melodrama nog eens
te gaan zien - of als u tot nu toe aan „La
Luna" voorbij bent gegaan - alsnog te
gaan zien. Na „Novecento" (1900), waarin
Bertolucci de geschiedenis van zijn land
In vaak schitterende scènes tot leven
bracht, speelt „La Luna" zich af in de
hedendaagse tijd met z'n geheel andere
problemen dan tachtig jaar eerder.
Als molief koos Bertolucci de maan als
symbool Bertolucci „De maan heeft twee
gezichten de bekende voorkant en de onbe
kende, niet zichtbare achterkant". Dat is het
motief in „La Luna". een film, die twee le
vens toont met bekende en onbekende ele
menten. De jongen Joe (Matthew Barry) ziet
de maan als het beeld van zijn moeder,
voortpeddelend op de fiets, terwijl hij voorop
de fiets zit. Die scène is een belangrijke sleu
telscène in het totaal van het verhaal, dat
zeer eigentijds de relatieproblemen tussen
moeder en zoon behandelt
Caterina Silveri (een voortreffelijke rol van
Jill Clayburgh) is opera-zangeres, woont in
New York-Manhattan, maar is Italiaanse van
afkomst. Als haar man overlijdt besluit ze
met haar zoon Joe terug te gaan naar haar
geboortestreek, Parma, waar ook Giuseppi
Verdi een groot deel van zijn leven door
bracht en het levenslicht aanschouwde
Haar zoon Joe ziet met zoveel in de terug
keer naar Italia, maar gaat toch mee.
Terwijl Caterina werk krijgt bij de opera,
verliest ze steeds meer het kontakt met haar
zoon en ontdekt op een gegeven moment,
dat hij verslaafd is aan heroïne. Op dat mo
ment komt ze tot de pijnlijke ontdekking, dat
het mede haar schuld is geweest, dat zij haar
zoon heeft verwaarloosd omwille van haar
carrière. De relatie tussen moeder en zoon is
aanvankelijk afstandelijk, aftastend Maar de
moeder wil goedmaken wat ze heeft ver
zuimd en in haar drang om door te dringen
tot Joe, is ze zelfs bereid om heroïne voor
hem te kopen
Blijft natuurlijk hel onbekende gezicht van
Caterina. Het beeld van de maan, dat
steeds, als een flash back, de geest van Joe
beheerst. Zoals ook Hitsen uit zijn kinderja
ren regelmatig boven komen drijven en zijn
verwarring alleen maar groter maken.
steeds-grotere liefde van de moeder voor
haar inmiddels vrijwel volwassen zoon, lijkt
het, alsof de jongen zal stikken onder haar
liefkozingen, tenzij er iets essentieels ge
beurt.
Ook al Is de verdere slot-uitwerklng van
„La Luna", waarin de achterkant van „La
Luna" wordt getoond, een tikkeltje ge
maakt en misschien wèl melo-drama van
een goedkopere soort, het neemt niet
weg, dat Bertolucci er In Is geslaagd om
In een Indrukwekkende film een soort
psycho analyse te geven van twee in el
kaar vervlochten levens, die elkaar zou
den verstikken zonder de tussenkomst
van een derde.
gelegd
Moeder en zoon in „La Luna" van Bertolucci
Caterina (Jill Clayburgh) en Joe (Matthew Barry) in een periode, dat ze probe
ren elkaar beter te leren kennen. Scène uit „La Luna"
Bertolucci heeft dit alles fraai gefilmd Als
ik zeg, dat „La Luna" schitterend verfilmd
melodrama is, dan bedoel ik natuurlijk niet,
dat we te maken hebben met een veredelde
draak uit de Booketreeks Dat te denken, zou
niet terecht zijn, want het vakmanschap van
Bertolucci maakt van het gegeven een niet
alleen sublieme sfeertekening van het he
dendaagse Italië en het land van Verdi. maar
ook een film, die indringend genoeg is om te
blijven fascineren Met name door de onbe
kende zijde van de maan, de onbekende
kanten van Caterina Silveri
Bij de première werden woorden gebruikt
als „gewaagd" en „taboedoorbrekend", om
dat - zij het in niet al te duidelijke beelden en
dialogen - een erotische moeder-zoonver
houding wordt aangeduid. Afgezien van het
feit. dat een dergelijke relatie een logische
doortrekking is van het gegeven, ben ik het
met Bertolucci eens. als die zegt (ter verdui
delijking van deze scènes) „dat in iedere
moeder-zoonverhouding een mogelijkheid
tot incest zit ingebouwd Normaal gesproken
komt dit zelden tot uiting, maar soms - door
allerlei omstandigheden - kan men er niet
aan ontsnappen"
De muziek speelt een essentiële rol in „La
Luna". Niet voor niets koos Bertolucci de
melodramatische composities van Verdi
voor de muziek in zijn film. „La Luna" is
nauw verbonden aan de streek, waar het
verhaal zich afspeelt, het land van Verdi. En
daarmee aan de muziek die deze beroemde
componist voortbracht Meerdere malen
wordt in de film rechtstreeks dat verband
Zoals ook één van de eerste scènes de
basis is voor het verdere verhaal de moe
der, die haar vinger in de honing doopt en het
in de mond van de kleine, naakte jongen
stopt De jongen begint te hoesten, steeds
harder en het kind voelt, dat het zal sterven,
als er niets wordt gedaan. Dat beeld vormt
de verdere struktuur van de film door de
„La Luna", 1979. Regie Bernardo Berto
lucci. Produktie Giovanni Bertolucci. Scéna
rio- Vittono Storaro. Muziek: gedeelten uit
het werk van Verdi Montage: Gabriella
Christiani. Met: Jill Clayburgh. Matthew Bar
ry. Fred Gwynne. Veronica Lazar, Alida Valli,
Tomas Milian, Franco Citti e a Genre psy-
cho-analytisch melodrama Lengte 145 mi-
FIATGEEFT F 1.000- MEER DAN
DE ANWB/BOVAG KOERSU 1ST.
Spectaculaire inruilaktie! Ruil nu uw huidige auto in voor
een zuinige, ruime en comfortabele Fiat Ritmo."
Fiat garandeert u de inruilprijs die de ANWB/BOVAG
koerslijst aangeeft En daar doen we dan nog eens f 1000,-
bovenop Mogen we u een voorbeeld geven? Stel: u heeft een
Honda-Accord 4 deurs. Bouwjaar 1979 en 40.000 km op de teller.
Daar krijgt u f 11.000,- voor, plus f 1000,- maakt f 12.000,-.
Een zeer aantrekkelijke aktie Dat is duidelijk
Kom snel kiezen uit één van de negen Ritmo benzine
versies of uit de vijf Ritmo diesel-versies.
U heeft al een Fiat Ritmo vanaf f 14 270,-. Prijzen incl. BTW.
Vaste afleveringskosten f 325,- Deze aktie
loopt t/m 1 augustus a.S. muv F.atR.ImoSuper ËËMMÊaMMM
Amersfoort, Amsterdamseweg 55-57. Tel. 033-17847
Filiaal: Kapelweg 30. Tel. 033-11524.
CITY OF THE LIVING DEAD
In deze rubriek heb ik het al eerder ter
sprake gebracht als je het etiket „horror" op
een film plakt, hoeft het nog geen echte hor
ror te zijn Vooral na de rage van de toch al
niet even smakelijke „Zombie"-films. wor
den de bioscoopbezoekers de laatste tijd
vergast op filmprodukten, die eigenlijk de
echte horror-film in diskrediet brengen „City
of the living dead van regisseur Lucio Fulci.
is zo'n misselijkmakende film. waarin onver
bloemd zonder enige terughoudendheid alle
mogelijke bloederige en onsmakelijke toe
standen recht-voor-z'n-raap worden ge
filmd Het scénario is uitgesproken slecht,
voor zover er nog sprake is van enig verhaal
dat hout snijdt Wat mij betreft: een afschu
welijk produkt van een verworden geest.
(Grand 2)
SPIDERMAN II
Spiderman is een stripfiguur Hoofdper
soon is de student Peter Parker, die op won
derbaarlijke wijze één of ander serum heeft
binnengekregen, waardoor hij zich in een
spinachtige gedaante kan veranderen, met
alle voordelen van dien. De „Spiderman-
verfilmingen" behoren niet tot de kwalitatie
ve uitschieters Integendeel Het is een niet
geslaagde poging om de eens zo befaamde
strip in een spektakel om te zetten Op TV
werkt dat misschien, maar de niet al te best
uitgevoerde trucages vallen op het grote bio
scoopscherm door de mand Overigens pri
ma vakantiefilm voor de kinderen, daar niet
van(Cinema 2. alle leeftijden, 90 minu
ten).
Rozendaallaan 9
Leusden-C.
filmagenda
AMERSFOORT - Film in Amersfoort van
donderdag 9 juli tot en met woensdag 15 juli.
Grand 1 - tel. 033-14632
„Private Benjamin", al Dagelijks 13.30.
18 30 en 21 15 uur. zondag 13 30, 16.00,
18 30 en 21 15 uur
Grand 2
„City of the living dead". 16 jaar. Dagelijks
13 30. 18 30 en 21 15 uur, zondag 13.30,
16.00. 18.30 en 21.15 uur
Grand 3 - tel. 14173
..For your eyes only", 12 jaar Dagelijks
13.45. 18 45 en 21 30 uur. zondag 13.45.
16.15, 18 45 en 21.30 uur
Grand 4
„One flew over the cuckoos nest". 16 jaar
Dagelijks 14 00.19 00 en 21 45 uur; zondag
14.00. 16.30, 19.00 en 21.45 uur.
Grand 5
„La Luna". 16 jaar Dagelijks: 13.30 en
19.00 uur
Cinema 1 - tel. 033-18900
„Buddy goes west" (vier vuisten in het wilde
westen), a.l. Dagelijks 13 45.18 45 en 21.30
uur; zondag 13 45, 16.15. 18.45 en 21.30
uur.
Cinema 2
„Spiderman II", a.l Dagelijks. 13.30, 18 30
en 21.15 uur; zondag 13.30,16.00,18 30 en
21.15 uur.
Euro - tel. 033-33655
„De eerste klap is 'n daalder waard", a I
Zaterdag en woensdag 18.45 en 21.15 uur,
zondag 13.45, 16.15. 18 45 en 21.15 uur:
overige dagen 13.45, 18.45 en 21.15 uur.
KINDERVOORSTELLINGEN
Euro
Walt Disney's „Jungle book", a.l. Zaterdag
en woensdag 13.45 uur
Duo 1 - tel. 033-16572
„Nachtboek geheimen". 18 jaar Dagelijks
14.15, 19 15 en 21.30 uur. zondag 14 15,
16.30. 19 15 en 21 30 uur
Duo 2
„Jaws", 16 jaar. Dagelijks 14 00. 19 00 en
21,15 uur. zondag 14 00. 16 15. 19.00 en
21.15 uur
NACHTVOORSTELLINGEN
Duo 1.Slaves of pleasure 18 jaar Vrijdag
en zaterdag 24 00 uur
Duo 2: „Five for hell", 16 jaar Vrijdag en
zaterdag 23 45 uur
Scène uit: „De eerste
Pierre Richard en zijn misdadige tegenstander Gert Froebe als Otto Krampe. het proto-type van een foute Duitser
klap is een daalder waard"
