ontspanningsliteratuur voor de vakantie I Slechte herdruk van Parijse Bloedbruiloft Boschke en het fenomeen „tijd" Sport en Beeld: handige sportserie Boeiend boek over het wel en wee van de Formule I-racerij Variaties met tomaten Lanzmann, Simmel, Lannoy en Jongkind „De bende van Barbra" Koken met tomaten Ue Meute van Heike Doutiné !„En duizend jaar is als één dag" Samenstelling: Bert Vos DINSDAG 28 JUL11981 Voor de vakantiegangers onder u die het laatste vrije plekje in hun bagage ruimte willen volstoppen met wat ont spannende literatuur, boeken die niet te hoog grijpen, maar gewoon „fijn om In de vakantie te lezen"-boeken, liggen In de winkel drie nieuwe werken klaar: „Ont moeting in de mist" van Johannes Mario Simmel, „Westerhaven" van de hand van Katlnka Lannoy en „En toch bloeit weer de bloesem" van Arle Jongkind. Johannes Mario Simmel meent dat het ge luk niet ligt in wat we bezitten maar in dat wat we menen te bezitten. Deze opvatting raakt volgens de uitgever de kern van de in de bundel „Ontmoeting in de mist" opgenomen verhalen De centrale vraag in de bundel is welke stuwende kracht geeft het leven in houdt? De opvatting van Simmel komt niet vreemd bij mij over, maar schiet volgens mij tekort als verklaring voor een stuwende kracht die een mensenleven inhoud moet geven Het komt in een aantal verhalen- die ieder voor zich best aardig zijn - dan ook niet altijd even duidelijk naar voren, dat de schrijver aan dit thema werkt. De schrijver lijkt dit goed te willen maken met de passages, die op mij een beetje „onecht" overkomen en die voor een te groot gedeelte bestaan uit een cliché matig woordgebruik De verhalen „De Melo die" en „De weg zonder einde" zijn het best geslaagd, naar mijn mening Hierin heeft de schrijver zich dan ook het duidelijkst gehou den aan zijn opvatting met betrekking tot de centrale vraag. „Westerhaven" van Katinka Lannoy is een goed opgebouwde familieroman over de Rotterdamse redersfamilie Van der Zijden Het verhaal speelt zich af in de tweede heflt van de vorige eeuw. Sjaakje - één van de dochters des huizes - is de centrale figuur in deze roman. Ze is een beetje een buiten beentje, voornamelijk omdat ze niet overweg kan met de dubbele moraal van deze Victo riaanse periode Ze groeit op in de bescher mende omgeving van het ouderlijk huis. Naarmate ze volwassener wordt merkt ze meer en meer dat door het vele uiterlijke vertoon rond haar familie ook veel minder fraais bedekt wordt. Zijzelf probeert echter steeds weer trouw te blijven aan de waar heid, evenals haar broer Sjako met wie zij een buitengewoon goede relatie heeft Sjako blijkt ook paranormale gaven te hebben. Ook na zijn dood door een ongeluk met een paard houden de twee nog geestelijk kontakt. On willekeurig vergelijkt ze ieder ander met Sja ko, zozeer zelfs dat haar huwelijk met de kunstschilder Francois daardoor op de klip pen dreigt te lopen. Maar ook deze krisis weten beide echtelieden met enige moeite te overwinnen. Zoals gezegd, een goed opgebouwd ver haal. dat ook een aardige schets van het leven in Rotterdam tijdens de tweede helft van de vorige eeuw en rond de eeuwwisse ling geeft. Hiervoor blijkt de schrijfster dan ook de Archiefdienst van de gemeente Rot terdam te hebben geraadpleegd. Van deze Archiefdienst mag gerust eens gezegd wor den dat zij behoort tot dat handjevol Archief diensten die met een uitgebreide en levendi ge presentatie van het verleden naar het publiek toe komt, ook al valt de opmerking buiten het raam van deze recensie Met de opmerking dat ik hoop dat meer rijks- en gemeentelijke afchiefdiensten zich bij dit groepje zullen aansluiten, keer ik dus weer terug naar het verhaal Hoewel de karakterbeschrijvingen over het algemeen wel aardig zijn, komen uitgere kend die van Sjaakje en Sjako het minst uit de verf Ze blijven wazig. Sjaakje kan men op den duur als hoofdfiguur nauwelijks meer serieus nemen: De nadruk wordt zozeer op haar integriteit gelegd, dat de grens naar onnozelheid wordt overschreden. Ook het karakter van Sjako wordt niet voldoende uit gediept Zowel zijn paranormale gaven als de hang naar waarheid van zijn zusje blijken op den duur eerder afbreuk dan goed te doen aan deze personages De meer kon- krete kant van de roman ging de schrijfster duidelijk veel beter af. Zoveel beter zelfs, dat het eigenlijk jammer is dat dit verhaal zo nadrukkelijk aan die eigenschappen is opge hangen. Tenslotte „En toch bloeit weer de bloe sem" van Arle Jongkind. De hoofdpersoon van deze roman, Tijs van Dijk, wordt geschil derd als een moeilijk man, niet alleen voor zijn omgeving, maar vooral voor zichzelf. „Een vechter en doorzetter, die geen on recht verdraagt," aldus de omslag. Tijs weet de armoede waarin hij met zijn gezin leeft te doorbreken en wat hoger op de maatschap pelijke ladder terecht te komen. De kinderen baren hem wel zorgenzijn geestelijk gehan dicapte zoon moet naar een inrichting, en zijn dochter blijkt nadat ze in de stad is gaan wonen in het rosse leven te zijn beland. Tijs brengt haar echter weer terug naar huis om een nieuw leven te gaan beginnen. Tijs zelf moet ook zijn leven opnieuw een doel zien te geven, als hij na een wilde staking op straat belandt. Dit doel vindt hij uiteindelijk in de vorm van het helpen van zijn schoonzoon, die een aantal boomgaarden bezit. Velen zullen dit verhaal met plezier lezen: aan het strand, op de camping of in de boom gaard, zo u wilt. Er is echter met dit werk niets nieuws onder de zon. En zoals het dan zovaak gaat wemelt het werk van de clichés Zowel de personen als de schrijver zelf, dra gen oudbakken ideeën uit. Dit laatste irriteer de mij sterker naarmate ik met het verhaal vorderde. Anderen lezen er echter onge stoord overheen en ik wil mijn mening niet boven die van hen stellen. Misschien werkt het wél verfrissender als de schrijver zijn volgende werk wat kritischer bekijkt voordat het naar de uitgever gaat. L M. ..Ontmoeting In de mirt" door Johannes Mario Simmel. 1981 Uitgave Zuidhollandse Uitgeversmaatschappij. Am sterdam Brussel Paperback. „Westerhaven", door Kathinka Lannoy Urlgavr Van Hol- kema Warendort, Bussum Gebonden. „En toch bloeit weer de bloesem" door Arie Jongkind. 1981 Uitgave: Zuidhollandse Uitgeversmaatschappij, Am- sterdamBrussel. Gebonden. Tijd. Wie zich echt gaat verdiepen in het fenomeen „tijd" zal tot de ontdekking ko men, dat „tijd" ongrijpbaar is. Enkele jaren geleden schreef ik een artikel over de tijd en alles wat daarmee samenhangt en kwam tot de ontdekking, dat er alles en niets over ge zegd kan worden Ons leven is verweven met de tijd Wie eens voor zichzelf opschrijft hoeveel uitdrukkingen we in onze taal heb ben met het woord "tijd" er in, zal een verbij sterende lange rij op kunnen schrijven. Tijd is zonder begin en zonder einde. Het is als een waterstroom, een snelstromende rivier, die eindeloos gevoed wordt door het smeltwater van de eeuwigheid Friedrich L Boschke heeft een heel boek volgeschreven over de tijd en hoewel dit op zich al uitermate verhelderend is, de konklu- sie zal toch moeten zijn, dat we in feite nog niets van de tijd weten Boschke aan het slot van zijn boek: „Wij hebben gezien, hoe de mens al dui zenden jaren probeert het fenomeen tijd te begrijpen, de tijd als beslissende factor in zijn leven te verstaan en niet alleen maar de wisselingen van dag en nacht te tellen. En wat wéten wij nu van tijd, de tijd? Dat het een merkwaardig verschijnsel is, dat onafgebro ken verstrijkt, een dimensie die ons als we jong zijn maar niet snel genoeg voorbij kan zijn opdat we volwassen en ouder worden, „er bij horen", terwijl we als die „zaligheid' bereikt is, niets liever zouden zien dan dat we eeuwig jong konden blijven Wel graag zouden we, als we eenmaal oud zijn gewor den. een tijdsspaarrekening hebben, waar van we dan verslapen of nutteloos vergane uren zouden kunnen afnemen - maar nog geen mens heeft één seconde op een tijdre kening kunnen zetten, machteloos zijn wij aan het verloop van de tijd, onze tijd, gebon den En „Tijd, toekomst of verleden, isvoor ons een fenomeen dat wij weliswaar tot en met de laatste duizendste of miljoenste se conden en nog fijner kunnen meten, maar niet kunnen begrijpen" Wat niet wegneemt dat „En duizend jaar is als één dag" een uitermate fascinerende verhandeling is geworden. Helder en begrij pelijk geschreven. Een boek. waarin ge schiedenis van „onze" tijd wordt bechreven, maar waarin ook de steeds verder vorderen de wetenschap op het gebied van de tijd aan de orde komt. „En duizend Jaar Is als één dag", door Friedrich L Boschke 1979. Vorlallng. David van Rossum 1980. Uitgave: Oe Kern te Baarn. Gebonden 218 bladzijden. Geïllustreerd In de tweede helft van de zestiende eeuw werd Frankrijk geteisterd door een burgeroorlog die was voortgekomen uit de godsdienstige tegenstellingen tussen rooms-katholleken en hugenoten en de politieke belangen van de betrokken par tijen. Deze strijd heeft dertig jaar ge duurd. Een bloedig dieptepunt vormde „de Bartholomeusnacht". Tijdens deze nacht gingen de rooms-katholleke mach thebbers en hun aanhangers moordend tekeer tegen de hugenoten, die In groten getale naar Parijs waren gekomen om het huwelijk bij te wonen van Hendrik van Bourbon met de dochter van Catherlna de Medici. Vreemd genoeg wordt deze gebeurtenis vaak vergeten door degenen die naar de geschiedenis wijzen en daarop verklaren dat het altijd mannen geweest zijn die oorlogen ontketenen en dood en verderf zaaien Van Catherina de Medici, een zeer heerszuchti ge „dame", is zeer veel bekend over de ma nier waarop zij haar belangen behartigde. Ditmaal voelden zij zich bedreigd door de macht van hugenotenleider De Coligny. Toen een door haar beraamde moordaan slag op deze hugenoot mislukte zag ze zich gedwongen haar zoon voor te spiegelen dat er een hugenotenopstand op til was. Haar intriges eindigden in een massamoord, die ook wel bekend is onder de naam „de Parij se Bloedbruiloft" Deze naam is tevens de Nederlandse titel van een uit 1845 daterend werk van Dumas. „La Reine Margot", zoals de Franse titel luidde, was het eerste deel van een romantri logie. De gebeurtenissen rond de Bartholo meusnacht vormen de achtergrond voor een liefdesverhaal dat al even triest en bloedig eindigt. De manier van schrijven van Dumas is bij een groot publiek bekend, vooral door zijn werk „de Drie Musketiers' De geest van dat werk vindt men ook terug in „de Parijse Bloedbruiloft" Het verhaal is van begin tot het eind een tranendal en een bloedbad, afgemaakt met een vleugje romantiek en een paar druppels gif De sterke kant van deze roman vormen de karakterbeschrijvingen, met name die van de figuren aan het Franse hof. We krijgen van het Franse vorstenhuis dat juist in die tijd een internationale faam begon te krijgen vanwege „de stijl" en „hoogstaande kui tuur" een heel tegengesteld beeld: een groepje simpele mensen dat nog niet was uitgestegen boven het niveau van koppen snellers. De historische romans als genre wordt door zeer velen nog bijzonder gewaardeerd Dit, samen met het feit dat Dumas schrijft in een trant die velen aanspreekt, heeft waar schijnlijk geleid tot de herdruk van „de Parij se Bloedbruiloft" die onlangs verschenen is Het is echter wel een afgang voor de uitge ver, dat men hierbij niet wat nauwkeuriger te werk is gegaan Het is bijzonder hinderlijk om zetfouten tegen te komen. De toelichting aan het eind van het boek. door Martin Ros. is helemaal een teleurstelling: de feiten die hier opgesomd worden geven geen nadere informatie over de schrijver Alexandre Du mas. Het zijn voorvallen die vaak niet sa menhangen met zijn schrijverschap of data die alleen een ambtenaar van de burgerlijke stand interesseren. Maar goed, zelfs dat ging fout. De schrijver komt driemaal kort na elkaar terug op het feit dat Dumas in 1870 is overle den. maar geeft pas de derde maal de pre cieze datum Dan weet een kritisch lezer nog niet of het wel juist is wat daar staat want men presteert het elders in dit nawoord om ene Maquet tweemaal te laten overlijden, op zichzelf al een boekwerk waard. Degenen die in het bezit willen komen van dit werk van Dumas, kunnen beter afwachten tot de uitgever het huiswerk heeft overgedaan, of uitkijken naar een andere uitgave. L. M. De Parijse Bloedbruiloft door A Dumas. 1981 Uiigave De KemBigo Van Rossum, Bussum Prijs 28.90 BOEKEN IN HET KORT Raadsels en moppen. „Waarom praten vissen niet? Antwoord: Anders krijgen ze hun bek vol water". Dit soort koddige raad seltjes staan in het boekje „Raadsels en moppen". Voor de jeugd, dat spreekt. We hebben het boekje meegenomen op een korte vakantie en hebben de kinderen er on derweg kostelijk mee vermaakt. Niet omdat de 300 raadsels, grapjes en moppen nu zo leuk waren Integendeel de kinderen von den ze zó stompzinnig, dat ze door die stompzinnigheid weer leuk werden. En ze slaagden er in op z'n minst nog 300 van dit soort grapjes en raadseltjes te bedenken. Wat dat betreft beantwoordt dit boekje aan het doel van de samenstellers, maar je kunt je afvragen of het papier niet beter gevuld kan worden dan met dit soort nonsens. (Zuidnederlandse Uitgeverij te Aarselaar. 6,50). Samen sterk, door Albert en Carol Lee. De weg tot een gelijkwaardig en boeiend samen-zijn. In een steeds gecompliceerder wordende samenleving schijnt het ook steeds moeilijker te worden om als man en vrouw samen te kunnen leven zonder in kon- flikten te raken. Na de enorme toevloed aan boeken over seksuele relaties, waarin de seksuele problemen uitgebreid in woord en beeld aan de orde werden gesteld om ons aller welzijn wat op te vijzelen, zijn we nu toegekomen aan wat diepgravender werk. waarbij seks op zich niet het voornaamste is. Het zijn boeken, die er op zijn gericht om uit onze relatieproblemen te komen voor zover we die hebben „Samen sterk" is zo'n boekwerkje en ik moet zeggen, dat het me iniet uitermate boeide, omdat er nogal wat open deuren worden ingetrapt. En afgezien 'daarvan, ik denk, dat we de laatste tien jaar zo „doodgegooid" worden met honderden van dit soort theoretische boeken, dat we er echt te moe van zijn geworden om ze ook nog te lezen. „Samen sterk" doet me als leus eerder denken aan een kreet van een Politieke partij: het klinkt goed, maar méér ook niet. Jammer van al die goéde bedoelin gen. die achter dit boek en vele andere boe- <en in dit genre schuil gaan. Misschien dat anderen er méér aan hebben dan ik. (Ome- ja-boek, paperback. 19,90). Don Qulchot. Bij de Centrale Uitgeverij te Harderwijk verscheen een heel aardige serie naar aanleiding van de gelijknamige, ook op de Nederlandse televisie gebrachte reeks Spaanse tekenfilms over de legendarische avonturen van Don Quichot en zijn schildk naap Sancho Pancha. Tot nu toe verschenen vier deeltjes met verhalen en tekeningen in keur „Don Qui chot helpt Sancho, Don Quichot ziet spoken, Don Quichot en de vreemde reis en Don Quichot en de windmolens" Stevig gebonden in een geplastificeerde omslag zullen deze grappige boekjes best in de smaak vallen bij kinderen van zeven tot twaalf jaar, die ook zo van de televisie-serie hebben genoten (Centrale uitgeverij te Har derwijk. geb 7.90 p d.) De Ijstijd. In de vooral op de basisscholen bekende serie „Hoe en waarom" van de Centrale Uitgeverij te Harderwijk verscheen recentelijk het 65e deeltje De ijstijd. Ik heb het al eens eerder in deze rubriek geschre ven- de serie „Hoe en waarom" is vooral voor kinderen op de basisschool (maar ook voor iets oudere kinderen) een erg interes sante en leerzame reeks, waarin tal van uit eenlopende onderwerpen op aansprekende wijze aan de orde worden gesteld in heldere, begrijpelijke taal en talrijke illustraties .De ijstijd" heeft dezelfde kwaliteit, waarin het ontstaan en de gevolgen van de ijstijd wordt uitgelegd Aanbevolen! (Uitgave: Centrale Uitgeverij te Harderwijk, gebnden. groot for maat. 12,90). Kijk op Maastricht. Een tikkeltje aan de late kant. maar toch wil ik u nog even atten deren op een fraai kijk- en leesboek over de stad Maastricht in de inmiddels bekende El- sevier-reeks „Kijk op Dit nieuwste deel. geschreven door Frans van Pol met foto's van Tonny Strouken. werd - denk ik - uitgebracht ter gelegenheid van de Europe se conferentie, die kortgeleden in Limburgs hoofdstad werd gehouden, maar dat neemt niet weg, dat het boek zélf daar niet op is gericht en ook zonder die achterliggende ar gumenten voor iedereen die méér van Maastricht wil weten en zien de moeite ruim schoots waard is. Geschiedenis én het Maastricht van vandaag, kompakt en fraai 'gebracht (Elsevier te Amsterdam, 22.50) De maan en wij, door dr A Lieber en Jerome Agel Natuurlijk hebben we al lang door dat de man allerlei invloeden op ons heeft. De verhalen daarover zijn legio en wat er allemaal niet tijdens volle maan gebeur- t Onvoorstelbaar. Legendevorming en waarheid. Dr A Lieber en Jerome Agel heb ben op een overzichtelijke rij gezet, wat er werkelijk waar is van al die verhalen, die men over de maan vertelt „De lunaire invloeden op lichaam en geest" is de ondertitel van dit bijzonder fascinerende boek. waarin de schrijvers vaststellen, dat de maan het ge drag van mens en dier beïnvloedt. En niet zo'n klein beetje ook „De maan en wij" is het fascinerende resultaat van vijf jaar intensie ve studie. Bij gelegenheid komen we er wel licht nog op terug. Maar voor u alvast: aanbe volen. (H. J. W. Becht, Amsterdam). Gereformeerd en andere verhalen, door Rijk de Gooijer Nederlands enige Neder landse filmster, zoals Ron Kaal Rijk de Gooij er noemt, is niet alleen een getalenteerde acteur, maar tevens een uitstekende schrij ver. die op kostelijke wijze anekdotes en an dere verhalen uit eigen beleving weet te ver tellen. Wie bijvoorbeeld regelmatig Filmfan of Haagse Post leest, kan dat beamen De Gooijer is de laatste jaren vooral bekend als een filmacteur en nog een succesvolle ook Veel van zijn verhalen gaan dan ook over zijn ervaringen tijdens zijn zeer afywisselende werk Geschreven met een milde ironie en de nodige zelfspot Een verzameling van zijn eerder verschenen cursieven verscheen kortgeleden bij Elsevier in paperback Voor de liefhebbers, maar ook voor hen die tot nu toe de verhalen van Rijk de Gooyer hebben gemist, aanbevolen! (Elsevier Nederland te Amsterdam). *0000 boeken, voor u besproken Bij Elsevier Focus verscheen weer een drietal pockets in de serie „Sport en Beeld". Handige en toch complete werk jes onder de titels Zelfverdediging. Hard lopen en Toerfietsen. De oorspronkelijke Duitse boekjes vermelden wat verwarring gevende „zakelijke mededelingen" (l.z. uitgever, schrijver e.d.) en een duidelijke fout: Zelfverdediging staat volgens het binnentitelblad onder redaktle van Jean Nellssen (een wlelerspeclallstl). Elders wordt terecht de Amsterdamse Judo-le raar John Philips genoemd. „Zelfverdediging" van Udo Moser behan delt met circa 300 foto's en tekeningen de moderne uit Japan stammende sporten als judo. karate en aikido, die ook op sportscho len worden bedreven. Per definitie is bij deze sporten een „tegenstander" nodig en om die reden kan het boek hoofdzakelijk instructief worden benut. Philips adviseert dan ook voortzetting van de desbetreffende sport beoefening onder deskundige leiding op een sportschool „Hardlopen" en „Toerfietsen" van Frans Wöllzenmüller zijn veel beter ge schikt voor individueel gebruik. Vooral ter verbetering van de lichaamsconditie zijn (hard)lopen en (toer)fietsen uitstekende ele menten. Jos Hermens respectievelijk Jean Nelissen zijn voortreffelijk geslaagd in hun opzet om zeer leesbaar veel theorie en prak tijk in de boekjes te verwerken In beide ge vallen aangevuld met de nodige illustraties, foto's, grafieken en tabellen, werden het bij zonder bruikbare hulpmiddelen bij het beoe fenen van vooral op de gezondheid gerichte takken van sport, die bovendien sterk in de belangstelling staan. De drie In paperback uitgevoerde werk jes omvatten bijna 130 pagina's en kos ten 14,90 per stuk. Eerder verschenen In de reeks reeds de onderdelen alpines kiën, langlaufen, plankzellen, tennissen, voetballen en zeilen. P. C. Een boek over hedendaagse proble men, met name de milieuvervuiling- en verarming, chemische bestrijdingsmid delen en dierenmishandeling omwille van de raszuiverheid, uitroeiing van dier soorten ten behoeve van de mode-Indus trie. Het is nogal wat. Op het eerste ge zicht zou je zeggen, dat het natuurlijk best aardig is voor op school en zo, maar dat je In je vrije tijd wel wat plezieriger boeken wilt lezen. Toch is dat een vergissing, want „De Ben de van Barbra", geschreven door Els de Groen, is allesbehalve een saai of zwaar geschreven boek Integendeel, en dat is de kracht van dit spannend en humoristisch ver telde verhaal over een groep idealisten, die de aandacht wil vestigen op de wantoestan den in de maatschappij. En niet altijd op een legale manier, dat blijkt. Eén van de meest roemruchte daden is het ontvoeren van een directrice van een chemische fabriek, die zowaar door het groepje ontvoerders wordt bekeerd. „Tante Barbra" heet ze en ze heeft al snel de leiding van deze bende wereldverbeteraars, die door allerlei akties proberen de mensen tot nadenken te stemmen Dat ze daarbij ook te maken krijgen met de politie, spreekt bijna vanzelf Maar de bende is nét een tikkeltje slimmer. In een vlotte, humoristische stijl weet Els de Groen dit verhaal te presenteren. Het is nergens ongeloofwaardig, ook al zijn de on derwerpen bepaald niet luchthartig voor een jeugdboek. De uitgever ziet in „De Bende van Barbra" ook een prima boek voor werk stukken, gesprekken en akties op school en daar zit wel iets in. Maar ook op vakantie leest dit boek gewoon lekker weg Met illu straties van Reintje Venema. V „De bende van Barbra", door Els de Groen. 1981 Uitgave. Westfriesland te Hoorn. Gebonden 240 blz. prijs 26,90. Voor kinderen van 11 jaar en ouder De autosport is een fenomeen waar de een van walgt („zinloos"), waar een ander van geniet („sensatie") en waar de rest met koud of warm van wordt („geen interesse Het boek De Meute van de onbekende schrijfster Heike Doutiné zal zowel de auto sportfanaat als ook de met-liefhebbers boeien. De journaliste Heike Doutiné heeft twee jaar materiaal verzameld voor haar boek over het wel en wee van de Formule 1de meest bekende en voor velen de sensatio neelste tak van de autorensport Ze zwierf over werelds grootste circuits en sprak met coureurs en de mensen om hen heen: teammanagers, monteurs en sponsors Met de verworven informatie schreef Heike Dou tiné een roman van 380 pagina's die tussen de regels door een behoorlijke blik geeft van hoe het vooral achter de schermen van de Formule 1 is. Feiten die vermoedelijk hon derd procent waar zijn. Corruptie, sabotage en teambazen die over lijken (bijna letterlijk) gaan om een paar voorbeelden te noemen. In het boek probeert de schrijfster ook heel duidelijk deze tak van de autosport aan de kaak te stellen Ze doet dat door op subtiele wijze de rechtlijnig denkende coureurs, het hysterische publiek en de pers niet zo rooskleurig af te schilderen. De titel van het boek zegt al genoeg Heike Doutiné legt in haar roman ook uit hoe een onbekende coureur plotseling voor een bekend en beroemd merk kan rijden. Zoals Luiz Silva, een zoon van een schatrijke man. Een (fictieve) onbekende en niet geta lenteerde rijder die met miljoenen van zijn vader bij een renstal wordt ondergebracht. Ten koste van een andere coureur: begaafd maar met geen rooie cent op zak en zonder sponsors. Het boek draait in hoofdzaak om Stephan Wendt, een coureur die door zijn collega's de bijnaam „de computer" kreeg, omdat hij fa belachtig goed rijdt (als het ware door een computer gestuurd) en daarbij zo koud is als een kikker. Zo laat het hem onberoerd als tijdens een race voor zijn ogen een bolide van de jonge coureur Mare Benetti uit de bocht vliegt en vervolgens in vlammen op gaat. Wendt scheurt door, op weg naar de zege. Als hem wordt gevraagd waarom hij niet is gestopt om Benetti uit het wrak probe ren te halen, antwoordt hij zonder enige emotie. „Ik ben niet betaald om te parkeren". Dit complete voorval is een kleine rode draad die door het boek slingert De vader van de omgekomen jonge coureur, John Benetti, probeert namelijk op soms waanzinnige ma nieren Stephan Wendt een fatale hak te zet ten Benetti sr. heeft een goede troefkaart hij is zelf autocoureur. Tussen de bedrijven door circuleren nog meer dubieuze figuren zoals de journalist Fred Freyler, die aan de ene kant de autosport kritisch probeert te bekijken en aan de andere kant veelal een financieel graantje mee wil pikken van dit fenomeen. „De Meute" is een boeiend boek De auto sportliefhebber zal zeker zijn hart aun dit omvangrijke drukwerk kunnen ophalen. Maar ook de niet-racefanaten zullen onge twijfeld dit boek met genoegen kunnen le zen, omdat het een roman is met de Formule I als uitgangspunt. Een roman die bovendien ontegenzeggelijk moralistisch is Het enige dat op Heike Doutiné is aan te merken, is het feit dat zij soms niet zo vlot, maar een beetje gekunsteld schrijft. Zij wil (onbewust?) net iets teveel uitblinken in lite raire hoogstandjes. De een zal daar minder over vallen dan de ander, maar het kan soms wel eens storend zijn. Desondanks blijft het boek van haar de moeite waard. C. van L. Heike Ooulinö Do Meule. Vertaling Gerard Grasman Urt- gave BV Uitgeversmaatschappij Elsevier Boekerij, Am- sterdamBrussel Hans- Jürgen Denckler Het gat In de markt voor wat be treft kookboeken schijnt nog steeds niet gevuld te zijn, gezien het aantal dat wordt uitgegeven. Hoe het mo gelijk Is weet Ik niet, maar elk boek heeft altijd weer enkele wetenswaar digheden die je nog niet eerder bent tegengekomen. Er is nu een tendens te Despeuren van het op de markt brengen van kookboeken die han delen over één onderwerp. „Koken met tomaten", uitgegeven bij Else vier, Is hier een voorbeeld van: alle maal recepten met tomaten. Behalve 300 recepten van eenvoudi ge en geraffineerde gerechten worden er nuttige tips gegeven over inkoop, bewaren en toepassingsmogelijkhe den. Wist u bijvoorbeeld dat je op moet passen met het bewaren van tomaten bij andere groenten en fruit. Tomaten geven enthyleengas af waardoor be paalde soorten groenten en fruit slap en geel kunnen worden. Tevens wordt er in dit boekje het een en ander vermeld over het zaaien en oogsten, de tomatensoorten en is er een calorieëntabel en een keuken- ABC opgenomen. Een leuk kookboek je dat zeker in deze tijd van het jaar waarin tomaten niet zo duur zijn. het goed zal doen in iedere keuken. Jam mer dat het boekje alleen vrij prijzig is. Het kost 17,90. en voor een paper back met vier kleurenfoto's is dat vrij fors. „Koken mei tomalen-* door Hans-Jürgen Denc- ker. 1981 Vertaald urt hel Duits door Frans Hillo. Urtgave Elsevier Focus. Amsterdam. 134 blz Pa perback Pnjs 17,90

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1981 | | pagina 7