„HOGE HAKKEN, ECHTE LIEFDE"
Dimitri Fr enkel Frank's flitsende
debuut als speelfilm-regisseur
Uitstekende spel-prestaties in pure komedie
„Blow Out" - de geraffineerde
suspence van Brian de Palma
LADLELFHI/:.
IÜLELMC
l-lUL
l'K'l
mm\ UIT DE FILMBLADEN
DONDERDAG 5 NOVEMBER 1981
kijk op de film
„HKOGE HAKKEN. ECHTE LIEFDE".
1981. Regie Dimitri Frenkel Frank. Produk-
lie. Rob Houwer Scénario: Dimitri Frenkel
Frank, gebaseerd op zijn eigen roman. Ca
mera Paul van den Bos. Muziek. Lex Jas
per. Titelsong Robert Long Genre kome
die Met: Rijk de Gooyer. Monique van de
Ven, Geert de Jong. Dolf de Vries. Leen
Jongewaard. Hannah de Leeuwe, Johan
Ooms. Olga Zuiderhoek. Max Croiset. Cees
Lmnebank. Marina de Graaf en anderen.
Keuring: 12 jaar. Lengte: ca 90 minuten.
Theater Grand 3 - Amersfoort
(door Bert Vos)
„Voor deze film steek ik m'n vin
gers in het vuur", schijnt producent
Rob Houwer geestdriftig (èn een
beetje voorbarig) te hebben uitge
roepen. Hij sprak over de film „Hoge
hakken, echte liefde", het speelfilm
debuutvan Dimitri Frenkel Frank. We
kunnen na het zien van deze Neder
landse filmkomedie tevreden vast
stellen. dat Houwer's vingers waar
schijnlijk ongeschonden zullen blij
ven, want „Hoge hakken, echte lief
de" is inderdaad een sterk gemaakte
filmkomedie, gemaakt door een man,
waarvan we als filmregisseur wel
licht nog meer van dit soort fraais
kunnen verwachten. Want-op enke
le tekortkomingen na - is het een
fraaie filmkomedie, in zeer snel tem
po gemonteerd, waarin met name de
hoofdrolspelers kwalitatief spel van
hoog niveau afleveren.
Persoonlijk heb ik me kostelijk ver
maakt met de ietwat schizofrene avon
turen van Rijk de Gooyer als gefortu
neerde direkteur van een Amsterdams
containerbedrijf, die genoeg heeft van
zijn saaie miljonairs-leventje en als
truckchauffeur in zijn eigen bedrijf gaat
werken Een prima uitgangspunt voor
een niet alleen lekkere komedie, maar
zeer zeker ook voor het tussendoor
ventileren van allerlei maatschappij-kri
tische geluiden. Dimitri Frenkel Frank,
die op dat terrein de nodige faam heeft
verworven in de loop der jaren, stelt niet
teleur. Zijn filmverhaal is natuurlijk in de
eerste plaats een pure komedie, maar
Frenkel Frank kon het (gelukkig) niet
nalaten om milde satirische elementen
in zijn film te verwerken. Kleine din
getjes soms. die - als je niet steeds met
je gedachten er bij bent - misschien aan
je aandacht ontglippen. Frenkel Frank
houdt ons een lachspiegel van onze sa
menleving voor en hij doet dat op een
knappe manier.
Een goede filmkomedie moet kon-
stant blijven amuseren, moet steeds de
aandacht gevangen houden en op
soms meest onverwachte momenten
een lach op kunnen roepen. Een filmko
medie moet intelligent zijn, niet alleen
qua scénario, maar ook wat geloof
waardigheid betreft in de uitwerking.
Een komedie moet vooral flitsend van
opbouw zijn Dieptepunten kunnen fu
nest zijn.
Aan al deze voorwaarden is voldaan
in ,,Hoge hakken, echte liefde", zonder
dat al teveel concessies zijn gedaan.
Platvloers is de film nergens, ook al is
het vaak moeilijk om de verleiding te
weerstaan om op de oubollige kluchten-
Rijk de Gooyer (rechts) als Arie Snoek, truckchauffeur Scène uit ..Hoge hakken, echte liefde", van Dimitri Frenkel Frank.
toer te gaan. waar een toneelgezel
schap als ..Het Theater van de Lach"
zich zo schuldig aan maakt. Geen al te
goedkope lol dus, maar een goed uitge
balanceerd verhaal, waarin het kontrast
tussen het gewone volk en managers-
wereld in feite al voldoende stof biedt
voor een fikse lach.
Natuurlijk, „Hoge hakken, echte
liefde" biedt ook sex. Monique van
de Ven als Jenny, het kantinemeisje
waar meneer de direkteur als gewo
ne volksjongen verliefd op wordt,
heeft een fraai figuur en wil dat weten
ook. De verschillende bed-scènes
zijn echter funktioneel (wat saai
klinkt, maar niet zo is). Het Is geen
opgeschroefd „moeten" om de film
een wat commerciëler draagvlak te
geven. En dat is voor een producent
als Rob Houwer al verbazingwek
kend genoeg. Ook al is de invloed
van Houwer op sommige onderdelen
wellicht duidelijk aanwezig, duidelij
ker is Dimitri Frenkel Frank s denk
wijze in de film vertegenwoordigd,
met z'n tal van grapjes in de richting
van onze hedendaagse samenle
ving, die ongemerkt speels op de hak
wordt genomen, tot en met de aftite
ling.
Opvallend in deze Nederlandse film-
produktie is de kwaliteit over het hele
front. Want ook de acteursprestaties lie
gen er niet om. Rijk de Gooyer, toch al
jarenlang één der beste mannelijke
filmacteurs in Nederland, levert een for
midabele dubbelrol af, zonder dat er
iets geforceerd wordt Monique van de
Ven, gelukkig weer terug na een lange
afwezigheid, kent het publiek wellicht
het beste uit „Turks Fruit" Zij is beter
dan ooit als Jenny, het pittige, sexy kan
tine-meisje, dat verliefd wordt op die
gekke truckchauffeur die aktie onder
neemt om haar werkomstandigheden
te verbeteren, zonder te weten dat ze
met meneer-de-direkteur zelf naar bed
gaat Leen Jongewaard als de vader
van Jenny weet de toeschouwer in de
korte tijd die hem daarvoor is gegeven
te overdonderen voortreffelijk! Maar
eerlijk gezegd is de rolbezetting over de
hele linie van een kwalitatief hoog ni
veau, wat wellicht ook iets zegt van de
regie-kwaliteiten van Dimitri Frenkel
Frank
De muziek van Lex Jasper is stimule
rend en ondersteunt het vlotte ritme van
de film. Waarbij wel duidelijk wordt, dat
de titelsong „Hoge hakken, echte lief
de" van Robert Lon een potentiële hit
zal blijken te zijn.
De film heeft dus weinig zwakke pun
ten en voor zover die er zijn. vallen ze
eigenlijk niet zozeer op. Met uitzonde
ring van de toch wel weer wat al te
nadrukkelijke reclame, die voor een
(niet onbelangrijk deel wellicht) het bud
get van de film wat op moest schroeven.
Het publiek kan zonder enige inspan
ning tijdens het kijken naar de film een
lijstje van de sponsors maken, van fris
dranken tot autofabrikant. Aan het slot
klopt dat Instie exact. Want de SDonsors
Monique van de Ven als het pittige kantinemeisje Jenny, dat verliefd wordt op
truck-chauffeur direkteur Rijk de Gooyer in ..Hoge hakken, echte liefde'
willen hun bijdrage ook nog eens ..in
dank" in de aftiteling verwoord zien
Ik ben van mening, dat sponsoring voor
een beetje film wellicht onvermijdelijk is,
maar dat een dergelijke al te opzichtige
presentatie van de gesponsorde pro-
Rijk de Gooyer als direkteur Semijns Roggeveen, hier degelijk aan tafel met zijn
wettige, maar ontrouwe echtgenote Mirabelle (Geert de Jong)
dukten niet van smaak getuigt. Jam
mer
Blijft over het geluid van deze nieuwe
Nederlandse film Ik heb daar toch een
beetje moeite mee gehad. Lang niet al
tijd waren de acteurs en actrices duide
lijk verstaanbaar. Er is mij verteld, dat
dit komt, omdat de film in Dolby is opge
nomen (magnetisch geluid), terwijl lang
niet alle bioscooptheaters technisch
daarvoor zijn uitgerust Resultaat kwa
liteitsverlies. Toch heb ik daarover mijn
twijfels, als ik bedenk, dat ditzelfde ook
voor verschillende Amerikaanse films
geldt, waarbij ik toch aanzienlijk minder
moeite met het geluid heb. Laten we het
er voorlopig maar op houden, dat wij als
Nederlandse filmkijkers aan ondertitels
zijn gewend, waardoor het luisteren op
de tweede plaats komt We zullen zo nu
en dan even moeten wennen aan ge
wone Nederlandse zinnen. Zeker nu er
steeds meer Nederlandse films in pro-
duktie gaan.
„Hoge hakken, echte liefde" is een
film, waarbij het succes ervan geluk
kig niet afhangt van de kwaliteit van
het geluid. Als de Nederlandse film
industrie in dit tempo doorgaat kwa
liteit te leveren, zullen we wellicht
eindelijk kunnen spreken van een
volwassen worden van de Neder
landse film.
„Blow Out", regie: Brian de Palma, 1981.
Camera Vilmos Szigmond. Scenario Brian
de Palma Montage. Paul Hirsch. Met John
Travolta. Nancy Allen. John Lithgow e.a
Genre thriller Keuring: 12 jaar Theater Ci
nema 1 - Amersfoort.
(door Bert Vos)
De Amerikaanse regisseur Brian de Pal
ma is een uitstekend filmer. Dat staat buiten
kijf. Hij volgt erg zorgvuldig de wat hij noemt
„Hitchcock-grammatica voor suspence" en
het resultaat is vrijwel altijd een spannende
film. volgestopt met soms geniale invallen en
effekten met als enige doel de toeschouwer
voortdurend aan de bioscoopstoel gekluis
terd te houden Kortgeleden ging zijn nieuw
ste thriller. „Blow Out" in première met John
Travolta in de hoofdrol als een bezeten ge
luidsman bij een filmmaatschappijtje, die
door een toeval betrokken raakt bij een nogal
smerige politieke zaak rond de dood van een
senator, die presidentskandidaat is.
John Travolta is de laatste tijd wat in de
vergetelheid geraakt. Na zijn succes in „Sa
turday Night Fever" en „Grease" speelde hij
de hoofdrol in de flop van Jane Wagner.
„Moment by Moment" samen met Lely Tom-
lin en werd het stil rond de man, die de nieu
we James Dean of Marlon Brando zou moe
ten worden. Zijn vertolking in ..Urban Cow
boy" van James Bridges in 1980 was al weer
stukken beter, maar een succes werd de film
niet Toch is duidelijk, dat John Travolta een
prima acteur is. Regisseur Brian de Palma
heeft dat goed gezien en hem terecht de
hoofdrol gegeven in „Blow Out". Want Tra
volta als de van geluid bezeten geluidsman
weet op alle fronten te overtuigen.
Wie de films van De Palma kent, weet wat
hem of haar te wachten staat. Een tamelijk
geraffineerd filmverhaal, opgebouwd uit tal
rijke geluids- en beeldeffekten, vermengd
met een behoorlijke portie sex en geweld
Dat hij daarbij gebruik maakt van allerlei gen
res films, zonder dat van een duidelijke stijl
breuk sprake is. tekent de genialiteit van De
Palma Hij beheerst inderdaad de filmgram-
matica van Hitchcock zonder meteen Hitch
cock te worden, laat staan zijn opvolger.
Het verhaal draait - zoals gezegd - rond
een jonge geluidsman bij een dubieus film-
maatschappijtje, producent van goedkope
„exploitationfilms". Zijn taak is voor elk soort
PREMIERE. In nummer 35 van het
familie-filmblad „Première" artikelen
over „Twee vorstinnen en een vorst" en
„Hoge hakken, echte liefde". Twee
nieuwe Nederlandse films, tegenge
steld van karakter, maar beide de moei
te van het bekijken waard. Maar ook in
België worden natuurlijk nieuwe films
gemaakt en gezien de samenwerking
van Première met het Vlaamse „Cine
ma Magazine" ontbreekt in dit nummer
natuurlijk niet een voorbeschouwing
van „Brugge, die stillevan Roland
Verhavert, gebaseerd op de roman van
George Rodenbach „Brugges-la-mor-
te". Veel tekst en foto's over „Popeye
the Sailorman", een film van Robert Alt
man, die daarmee zeker niet z'n beste
film aflevert, ook al zal er voor het wat
jeugdige publiek misschien nog wel
leuk kunnen zijn. Naar aanleiding van
„The seduction" een portret van filmac
trice Morgan Fairchild. ook bekend als
Jenna Wade uit enkele afleveringen
van „Dallas". „Tarzan the Apeman"
krijgt nog eens twee pagina's, waar zo
als overal met name de geschiedenis
van Tarzan in Hollywood nog eens uit
de doeken wordt gedaan. Rock Hudson
is deze keer „de filmster van de
maand", ook al wordt niet direkt duide
lijk, waaraan hij dat te danken heeft.
Aandacht'verder voor „Das Boot" van
regisseur Wolfgang Petersen, een erg
geluid te zorgen, wanneer daarom wordt ge
vraagd Als hij op een avond in een park
bezig is met het opnemen van nachtelijke
geluiden, is hij getuige van een auto-onge
luk, waarbij een auto een klapband (blow
out) krijgt en het water inrijdt Travolta weet
dure Duitse filmproduktie over de Duit
se onderzeeër U-96 in de Tweede We
reldoorlog, en „Virus", een nieuwe
science fictionfilm van de Japanse re
gisseur Kinji Fu Kasaka met George
Kennedy. Chuck Connors. Glenn Ford.
Bo Svenson en anderen in de hoofdrol
len.
Wat overblijft is de tamelijk overbodi
ge en niet leuke rubriek ..Premiere pre
sents", waarin blijkbaar hoofdzakelijk
hoofdstedelijke Flora-aktiviteiten aan
bod komen, met nog eens twee pagi
na's over sieraden waarvan mannen
schijnen te dromen. Slechte bladvul
ling, méér niet Dat geldt dan ook voor
maar liefst zes pagina's over Holly
wood. alleen omdat „Premiere als
reisbureau een reis naar het Ameri
kaanse filmmekka organiseert Teveel
van dit soort nonsens Kortom, een
zwakke aflevering van „Première"
SKOOP Het filmblad over films,
filmers en sterren, „Skoop heeft in
haar november-nummer beter waar te
bieden, maar niet met de tien procent
korting die dan bij zo n kreet hoort, want
de losse nummers zijn duurder gewor
den: 5,95 Daarvoor krijg je dan wel
een boeiend nummer met om te begin
nen een beschouwing over „True Con
fessions" van regisseur Ulu Grosbard
met Robert Duvall en Robert de Niro in
een zich in de auto bevindende jonge vrouw
te redden, maar moet het daarbij laten. Haar
metgezel verdrinkt En dat blijkt een voor
aanstaande senator te zijn, een presidents
kandidaat.
Daarmee begint voor de geluidsman de el
lende Want het moet een doofpotaffaire
worden, waarbij hem wordt verzocht er ver
der naar niet over te praten Een vergissing.
Travolta ontdekt, dat het geen ongeluk was.
maar opzet Hij ontdekt nog meer en krijgt
daarvoor bewijzen in handen
De Palma weet dit gegeven excellent uit te
bouwen tot een spannende thriller, die be
gint met een grap, waarin een juiste
„schreeuw" ontbreekt en eindigt met de per-
fekte schreeuw. Maar dan is het allang geen
grap meer en is de held in een explosie van
geluiden en beelden bijna ten onder gegaan
De Palma gebruikte ingrediënten van het
de hoofdrollen. Boeken en films, in
Skoop dit keer ruime aandacht aan boe
ken die zijn verfilmd. Om te beginnen
via een artikel, waarin JanWillem van
de Wetering (schrijver van Grijpstra
De Gier) zijn ervaringen met filmprodu
centen eens op papier heeft gezet, ter
wijl verder een uitgebreide samenvat
ting van het forum van schrijvers, wiens
boeken zijn verfilmd, tijdens de Neder
landse Filmdagen in Utrecht. Ate de
Jong diskussiéert met tijdgenoten-ci
neasten Jean van de Velde, René See-
gers en Léon de Winter naar aanleiding
van het „vermeende" verschil van op
vatting tussen hen over het fenomeen
film.
„Een low-budget-film geeft een be
paald genre aan", zegt Jean van de
Velde en introduceert daarmee meteen
een nieuw begrip Sandra van
Beek trof in New Vork een echte Marilyn
Monroe-fanaat aan. die alles over haar
weet te vertellen. Het resultaat is een
fiks artikel met foto's over deze legen
darische ster uit de vijftiger jaren
HITCHCOCK IN HET FILM
HUIS
(van de filmredaktie)
AMERSFOORT - In de maand no
vember presenteert Filmhuis Amers
foort in haar nachtvoorstelllnqen op
zogenaamde Chappaquiddick-affaire rond
John Kennedy en zijn secretaresse voor de
ze film, maar verwijst levens naar „Blow Up"
van Antonioni, verschillende Hitchcockfilms,
parafraseert de douche-scène in een film-in-
een-film-scène. refereert aan John Carpen
ters „Halloween". Coppola's ..The conver
sation" en blijft desondanks zichzelf. Brian
de Palma speelt met geluid en beeld op een
soms onnavolgbare wijze, weet steeds te
blijven boeien. Het gebruik van sex en ge
weld is naar mijn gevoel niet altijd strikt nood
zakelijk om een film als „Blow Out" tot een
succes te maken, maar ook dat is Brian de
Palma.
„Blow Out" Is naar mijn bescheiden
mening beter dan „Dressed to kill". Het
gegeven is beter, geraffineerder uitge
werkt. waarbij De Palma voortdurend
voor verrassingen zorgt. Voor de liefheb
bers van pure suspence een must.
Boeiend is ook het gesprek, dat David
Claessen en Paul Cohen hadden met
cameraman Robbie Muller, die nu bezig
is met de nieuwste film van het Werk
theater ..Een zwoele zomeravond" on
der regie van Frans Weisz. Wim Ver
stappen trekt stevig van leer tegen wat
hij noemt „de redding van de kabel-TV"
en „de doelbewuste pogingen van de
Nederlandse staat om diefstal mogelijk
te maken". Thijs Ockersen vertelt over
de Hollywood pionier Allan Dwan, van
wie hij in Amerika een lezing bijwoonde
en van mening is, dat Nederland wat
beter kennis moet maken met deze
man. „die Reagan alles leerde wat hij
nu weet Het Boost-archief behandelt
deze maand de vuile nagels van Jean
Cocteau, terwijl twee nieuwe films wor
den besproken Twee vorstinnen en
een vorst" en „Possession" Jammer
eigenlijk, dat het bij deze twee films
blijft. Wat méér echte filmbesprekingen
zou „Skoop als informatief filmblad
niet misstaan.
V.
zaterdagavond in totaal drie films
van de master of suspence: Alfred
Hitchcock. Zaterdag 7 november
wordt gestart met de befaamde „The
lady vanishes", op zaterdag 14 no
vember kan men kijken naar „The 39
steps", terwijl op zaterdag 21 no
vember wordt afgesloten met „Sus
picion" Drie erg bekende Hitchcock
films, waarvan er twee inmiddels op
nieuw zijn gemaakt: „The lady Vanis
hes" en „39 Steps". Een boeiende
terugblik op boeiend werk.
John Travolta als geluidsman in „Blow Out" van Brian de Patlja
