.Arthur", de dolle capriolen
ran een rijke dronkaard
.Stripes" - het Amerikaanse
eger raakt op drift
„Battle beyond the stars": avontuurlijke
SF in de traditie van Jack Vance
John Gielgud als comedy-speler
„Tarzan the Apeman":
uit het familiealbum
van de Derek's
laternale" in 't Rlmhuis
om „Meatballs"-team
kijk op de film
ONDERDAG 18 FEBRUARI 1982
Filmagenda Amersfoort
the world part I", de topper van Mei
Brooks en Walt Disney's Frank en
Frey" in matineevoorstellingen van Ci
nema.
Een verandering in het bioscooppro
gramma betreft de nachtvoorstellingen
in Duo. Die worden in het vervolg alleen
op zaterdag gehouden. Deze film met
..Emma's Sexshop" en ..Death Sport".
Bo Derek als Jane in Tarzan the Apeman"
KINDERVOORSTELLINGEN
Euro:
Donald Duck's zomerfeest. A I
Za - en wo -middag 1.45 uur.
DUO NACHTVOORSTELLINGEN
Zaterdagnacht!
1 Emma's sexshop 18 jaar. 23.45 uur.
2. Death Sport. 16 jaar. 24.00 uur.
RESERVEREN EN KASSA
Cinema/Euro: dagelijks 1 00-2.30 uur
en 6.00-10.00 uur Zo. 1.00-10.00 uur.
Grand: Do., ma., di.wo. 1.00-2.30 uur
en 6.15-9.45 uur. Vr .za. 1.00-2.30 uur
en 6.00-10.00 uur. Zo 1 00-10.00 uur
FILMINFORMATIE
24 uur per dag Bel 033-622411
„Tarzan the Ape Man", 1981. Re
gie. John Derek; produktie Bo Derek,
scenario: Tom Rowe en Gary Goddard;
camera; John Derek. Met: Bo Derek,
Richard Harris, John Phillip Law en Mi
les O'Keefe Gebaseerd op een boek
van Edgar Rice Burroughs Genre: on
benullige familiefilm. Lengte; 108 minu
ten, keuring: alle leeftijden. Theater:
Euro Cinema te Amersfoort
Hele generaties zijn opgegroeid
met Tarzan. Niet alleen via de boeken
van Edgar Rice Burroughs, maar ze
ker ook via de talrijke avonturenfilms
met Johnny Weismuller als een
schitterende Tarzan. Veel dertigers
en veertigers van nu zullen met enige
weemoed aan de tijd terugdenken,
dat ze uren doorbrachten In de bio
scoop tijdens de matineevoorstellin
gen op zondag, het typische tijdstip
voor westerns en Tarzanfilms in de
met name talrijke provinciestadjes.
Nostalgie dus. En dan krijgen we In
eens een nieuwe Tarzanfilm op ons
doek.
„Tarzan the Ape Man" heet die film
en is gemaakt door de familie Derek. U
weet wel Bo is dat meiske, dat in „Ten"
regelmatig vanuit het water oprijst om
met name Dudley Moore het hoofd op
hol te jagen met haar fraai gevormde
lichaam. John is de echtgenoot, die als
cameraman een plaatsje in de filmwe
reld heeft verdiend e nu er maar niet
genoeg van kan krijgen om zijn eigen
Bo in beeld te brengen. Want Bos is het
einde, Bo is het proto-type van de fasci
nerende vrouw. Bo is een godin en John
is haar profeet Die twee hebben zich
dus aan Tarzan vergrepen.
Nu moet je je daar ook weer niet te
veel van voorstellen, want ondanks de
mooie-plaatjes-erotiek in deze bloede
loze Tarzan-versie blijft Miles O'Keefe
als een „mooie, gespierde" Tarzan
maagdelijk onberoerd. Hij komt zelden
in beeld en als dat het geval is, weet hij
niets anders te doen dan met een vrij
domme blik met open mond naar het
bijna-blote lichaam van Bo Derek te sta
ren. Praten is er niet bij en ook de typi
sche Tarzan-kreet heeft iets gedegene-
reerds over zich en doet ons met harts
tocht verlangen naar Johnny Weismul
ler.
In „Tarzan the Ape Man" gebeurt
niets. Richard Harris doet wel verwoede
pogingen om als de ontdekkingsreizi
ger James Parker nog iets van zijn on
dankbare rol te maken, maar moet het
afleggen tegen de alom aanwezige Bo
Derek, die niet van ophouden weet en
regelmatig in het water valt om als een
naakte godin uit het water op te rijzen.
Zij blijft - hoe dan ook - konstant in
beeld ..Niet weg te branden", zou je
kunnen zeggen en dat is dan de schuld
van John Derek, die zijn verliefdheid op
zijn Bo kost wat het kost met ons wil
delen totdat het ons de strot uit komt.
Want laten we eerlijk zijn Bo Derek
heeft weliswaar een prima figuur, waar
menigeen verlekkerd naar zal staren,
maar veel méér dan dat heeft ze niet te
bieden. Haar acteerprestaties zijn ta
melijk kinderlijk, waarbij het regelmatig
ontbreekt aan enige voelbare emotie.
Het blijft bij opgewonden kreetjes en
zelfs de erotische konfrontatie met Tar
zan levert niet meer op dan puberale
ontboezemingen als de aapman aan
haar borsten frunnikt in een poging te
ontdekken waar die dingen voor die
nen.
In feite Is „Tarzan the apeman" een
soort „Blue Lagoon" in jungle-stijl,
waarbij dient te worden aangete
kend, dat „The Blue Lagoon" verre
de voorkeur verdient boven deze
saaie, vervelende, aktleloze produk
tie uit de famllle-f ilmotheek van John
en Bo Derek.
Grand, Snouckaertlaan 4, tel. 033-
14632:
Arthur. A.l
Do., ma., di., wo. 1.30, 6.45, 9 15 uur.
Vrza. 1.30. 7,00, 9 45 Zo. 2.00. 4.30,
7.00, 9.45 uur
Grand: Condorman A I.
Do., ma., diwo. 1.30, 6.45, 9 15 uur.
Vr.. za 1.30. 7 00. 9 45 Zo. 2 00. 4 30.
7.00, 9.45 uur
Grand: Op de snelweg breekt de hel
los. A.l
Do., ma., di., wo. 1.30, 6 45, 9.15 uur
Vr za 1 30. 7 00. 9 15. Zo 1.30, 4.00,
6.30, 9.15 uur
Grand: Once upon a time in the west.
12 jaar.
Do vr 1.30, 8 00 uur. Za. t/m wo 8.00
uur
Grand: Ik ben Joep Meloen A.l
Za., ma., di., wo. 1.30 uur. Zo. 1.45,
4 15 uur
Grand: Battle beyond the stars (Duel
achter de sterren) A.l
Do., ma., di wo. 1.30. 6 45, 9,15 uur.
Vr .za 1.30,6 45.9.30 Zo. 1.45, 4.15,
6 45, 9 30 uur
Cinema, Stadsring 30, tel. 033-
18900:
Stripes A.l.
Dagelijks 1.30, 6.45, 9 15 uur. Zondag
tevens 4.00 uur.
Cinema: History of the world (part I).
A I.
Do., vr. 1.30, 6.45,9 15 uur. Za. t/m vso.
6 45, 9.15 uur
Cinema: Frank en Frey. A.l.
Nederlands gesproken
Za., ma., di.. wo. 1.30 uur. Zondag 1.30,
4 00 uur
Euro, Stadsring 32, tel. 033-33655:
Tarzan the Apeman. A.l.
Do., vrma di. 1.30. 6 45, 9.15 uur
Wo za 6 45, 9.15 uur. Zo. 1 30, 4.00,
6 45, 9 15 uur
Duo, Westsingel 7:
Sissy's hot summer. 18 jaar
Dagelijks 2.15, 7.15, 9.30. Zo 2 15
4.30, 7 15, 9 30 uur.
Duo: Goldfinger 12
Dagelijks 2.00. 7.00,9 15 uur Zo 2.00
4 15, 7.00, 9 15 uur
Force Five. 16 jaar.
ey Moore als Arthur in de gelijknamige filmkomedie.
„Arthur", USA, 1981 Regie. Steve
Gordon. Produktie: Robert Greenhut.
Scenario Steve Gordon Muziek Burt
Bacharach. Camera Fred Schuier,
Montage: Susan E. Morse Met: Dudley
Moore, Liza Minelli, John Gielgud, Ge-
raldine Fitzgerald, Barney Martin e.a.
Lengte 94 minuten Keuring, alle leeftij
den. Genre, komedie Theater Grand 1
te Amersfoort. Première Nederland.
(door Bert Vos)
We hebben de laatste tijd niets te
klagen wat betreft het aantal kome-
die's uit Hollywood. Deze week staan
er maar liefst twee op het programma
(„Arthur" en „Stripes"), terwijl we
binnenkort „S.O.B." kunnen ver
wachten de nieuwste topper van Bla
ke Edwards. De zogenaamde sophis
ticated comedy's zijn aardig „in" en
„Arthur" van regisseur Steve Gor
don kun je daar met een beetje goeie
wil ook onder rekenen. Regisseur
Steve Gordon, die zich eigenlijk
voornamelijk tot nu toe bezig heeft
gehouden met televlsle-produktles
(als scenario-schrijver èn als regis
seur) maakte met „Arthur" zijn
speelfilm-debuut, waarbij hij boven
dien tevens het scenario schreef.
Ik moet zeggen, geen onaardig de
buut, want „Arthur' is van het begin tot
het einde een erg onderhoudende film,
mede dankzij ook het uitstekend spel
van Dudley Moore, Liza Minelli en met
name Sit John Gielgud
Arthur is de rijkste dronkaard van de
Verenigde Staten. Bezitter van zo'n
slordige 750 miljoen dollar, waar hij
ruimschoots gebruik van maakt om vrij
wel dagelijks de bloemetjes buiten te
zetten. Arthur (zoals gebruikelijk prima
vertolkt door Dudley Moore) is eigenlijk
zijn jongensjaren nog niet ontgroeid en
maakt daar eerlijk gezegd ook niet veel
haast mee De welgestelde alcoholist
rijdt in een glanzende Rolls Royce met
chauffeur door New York en laat alles
aan het toeval over. Hij geeft toe aan z'n
Impulsieve liefdesscène in Arthur" tussen Dudley Moore en Liza Minelli
gekste invallen en dat kan voor de nodi
ge problemen zorgen.
Het is dan ook niet verwonderlijk, dat
zijn familie zo langzamerhand de ca-
pnolen van de alcoholische vrijbuiter
beu begint te worden en ernstig over
weegt hem te onterven. Het doet Arthur
weinig, ondanks de wijze raadgevingen
van zijn zeer toegewijde butler en huis
vriend Hobson (Sir John Gielgud) Als
hij echter kennis maakt met een char
mante winkeldievegge (Liza Minelli) en
zelfs van plan is met haar te gaan trou
wen, is voor de familie de grens bereikt.
Arthur wordt voor de keus gesteld, trou
wen met de vrouw, die door de familie is
aangewezen of onterfd worden. Voor
Arthur is die keus niet moeilijk, denkt hij
Hij wil zijn losbandige leventje niet op
geven en stemt in met het huwelijk, zo
als dat door de familie is geregeld
Regisseur Gordon heeft - zoals ge
zegd - voor een amusante, steeds on
derhoudende, film gezorgd met soms
scherpzinnige dialogen. Met name Sir
John Gielgud komt uit deze film tevoor
schijn als een schitterende comedy-
hanger in zijn vertolking van de filosofi
sche butler en huisvriend. Wat niet weg
neemt, dat Dudley Moore („Foul Play"
en „10") een waardige tegenspeler is,
samen met Liza Minelli, die eigenlijk
pas in het laatste deel van de film volle
diger uit de verf komt dan aan het begin.
Hoewel „Arthur" - ondanks de
zeer lovende kritieken In de Verenig
de Staten en de vier toegekende Gol
den Globes - beslist niet perfekt Is, is
het speelfilmdebuut van Steve Gor
don toch één van de betere kome
dies. Waarbij ook de snelle montage
van Susan Morse genoemd mag wor
den. Warm aanbevolen voor een
avondje goed gedoseerd plezier.
KORTE BLIK OP DE
BIOSCOOPAGENDA
(Van de filmredaktle)
AMERSFOORT - Deze week veel
nieuwe films en dat is voor de ferven
te filmkijkers natuurlijk erg aantrek
kelijk. Naast „Arthur" (Grand 1),
„Battle beyond the stars" (Grand 5),
„Stripes" (Cinema 1) en „Tarzan the
Apeman" (Euro Cinema), waarvan In
deze rubriek filmrecensies, draalt in
Grand 2 „Condorman" met Michael
Crawford en Oliver Reed van regis
seur Charles Jarrott en gemaakt
door Walt Disney Productions. Dat
geeft eigenlijk al een beetje het genre
aan: een mengeling van realiteit en
fantasie. En dat is het ook. „Condor
man" (Michael Crawford) Is een
stripfiguur, door Walt Disney in een
speelfilm gezet, waarin hij komische
en spannende avonturen beleeft.
Geen hoogvlieger, deze film, maar
zoals delradltie van Disney wil, ge
schikt voor jong (en misschien ook
oud).
Geprolongeerd werden: „Op de snel
weg breekt de hel los" (The Cannonball
Run), de tamelijke ongein van Hal
Needham; „Once upon a time in the
west" (zoals voorspeld); „Ik ben Joep
Meloen", Nederlandse klucht voor ie
dereen die snel en graag lacht, nu al
weer voor de tiende week; „History of
uit: ..Maternale". te zien in het Filmhuis Appelmarkt.
Je filmredaktie)
ïrnale",
Irio: Giovs
ta Fantoli
1978, Italië. Regie en
jpiovannaGagliardo Met: Be-
Fantoli en Carla Gravina. Leng-
•j minuten. Theater. Filmhuis Ap-
'irkt-Amersfoort; zaterdag tot en
insdag 20 15 uur.
jliernale" is een speelfilm, over
>*genstrijdlge funktle van een
jer: aan de ene kant beperkt
'jet leven van de moeder tot het
de zorg voor het eten en voor
Ijren en man. Aan de andere kant
1 van haar verwacht dat zij -
jil - haar dochter opvoedt om
je kunnen handhaven in die we-
waarin zich haar leven niet af-
,-t, een wereld die haar vreemd
leader werkt buitenshuis. Eriseen
rjie sterk is en gezond. De dochter
telijk, zij heeft een verlamd been.
telemaal afhankelijk van de moe-
Haar ogen en plotselinge invallen
j|fen de wil om zich van die afhan-
llieid los te maken. Met de hulp van
tenschap wordt ze langzaam ge-
Haar moeder houdt dit tegen, zij
^t dat haar dochter vrouw wordt; zij
^JWt die wereld niet (meer) die
tuitensluit, en daarmee wordt ook
haar moederrol overbodig Hoe „ge
zonder" de dochter wordt, hoe meer ze
leert op eigen benen te staan, zich aan
de vrouwenrol aan te passen in de we
reld van de vader en de vrienden, de
openbare wereld, des te duidelijker
komt de „ziekte" van de moeder aan
het licht zij wordt onzichtbaar voor de
anderen. Een vrouw is verdwenen on
der de rol van moeder
POLYGOON-JOUR
NAAL
„In de Amersfoortse bioscopen toont
het Polygoon Journaal deze week beel
den van de internationele motorcross
wedstrijden in de 500 cc-klasse in Hen
gelo (Gld De cross, waaraan meer
dan 30 cross-renners uit acht landen
deelnamen, werd gewonnen door Kees
van der Ven.
Voorts uit Oostenrijk beelden van het
optreden van de groep „Santana", met
het nummer „Black Magic Woman".
Het Polygoon Journaal besluit met
een kleurenonderwerp over de 15e in
ternationale Bedrijfsauto RAI 82, waar
in een viertal Nederlandse bedrijven in
het zoeklicht staan.
fikse slok whiskey, aftapbaar uit zijn
gordelriem. Verder maken we kennis
met Cayman (Morgan Woodward), Ha-
phaestus (Sam Jaffe) en diens dochter
Nanelia (Darlanne Flügel), de Valkyrie-
strijdster (Sybil Danning) en vele ande
ren Een bont intergalactisch gezel
schap, dat - ieder met eigen vaardighe
den - de strijd aanbindt met de wrede
Sador (John Saxon)
Producer Corman en regisseur
Murakami hebben er een prima SF-
film van gemaakt, vol met technische
en galactische grapjes. Met zorg ge
maakte decors, veel kleurige details
en perfekte effecten: we hebben dat
wel eens anders gezien in films van
deze B-filmkoning.
„Battle beyond the stars" Is voor
Corman het meest kostbare fllmpro-
jekt uit zijn carrière geworden, maar
het resultaat is er dan ook naar. Nu
wil Ik niet direkt zeggen, dat deze film
het beste van het beste Is. Maar in z'n
eigen genre waarschijnlijk wel. Hoe
wel „Beyond the battle of the stars"
misschien niet te vergelijken is met
„Stars Wars" (of juist wel?) is het
meest opmerkelijke van Corman's
film het kleinschalige van het geheel,
lijf dat hen wordt opgedrongen door
nachtelijke escapades Ze worden
daarbij gesnapt door twee charmante
MP's, Stelle en Louise (gespeeld door
P.J. Soles en Sean Young), die het ech
ter door de vingers zien. Er ontstaat
zelfs later in de film een fikse liefdesre
latie tussen de twee stellen en dat komt
goed van pas als de film echt stevig op
gang komt met de meest dolle capriolen
met een supergeheime EM 50-caravan,
waarin de meest vreemdsoortige wa
pens zijn verborgen Het viertal komt
zelfs in Tsjechoslowakije terecht en
wordt dan gekonfronteerd met echt
vuurwerk. Geheel in de stijl wordt dit
echter keurig „opgelost" en worden de
hoofdrolspelers als ware helden inge
haald.
„Stripes" is niet slecht gemaakt.
Hoewel de film in sommige opzichten
lijkt op Goldie Hawn's „Private Benja
min", zijn de scenarioschrijvers op een
tamelijk originele wijze aan het werk ge
weest. waardoor een dolle, maar volko
men ongeloofwaardige, slapstick-ko
medie is ontstaan met het leger eigen
lijk als welwillend decor. Dat het Ameri
kaanse ministerie van Defensie even
welwillend aan deze film heeft meege
werkt, kan misschien verwondering
wekken maar wellicht hebben de leger-
autoriteiten „Stripes" als een aardige
tegenhanger beschouwd voor de meer
ernstige activiteiten van datzelfde Ame
rikaanse leger buiten de grenzen van
de Verenigde Staten
Voor de liefhebbers betekent „Stri
pes" hoe dan ook een avondje onbe
zorgd lachen om de zeer ongeloof
waardige avonturen van twee uiterst
maffe soldaten.
„Battle beyond the stars", regie Jim
my T. Murakami. Produktie Roger Cor
man. Scénario John Sayles. Speciale
miniatuur-effekten: Chuck Comisky
Met. Richard Thomas, Robert Vaughn,
George Peppard, John Saxon, Darlan
ne Fluegel en Sybil Danning. 1980
Genre- avontuurlijke SF. Keuring, alle
leeftijden Lengte 103 min. Theater
Grand 5
(door Bert Vos)
Natuurlijk heeft regisseur-produ
cer Roger Corman meerdere SF-
fllms op zijn naam staan. Vaak zoge
naamde exploitatie-films, snel ge
maakt met een laag budget, appele
rend aan de smaak van vooral jeug
dige filmkijkers. Met een dosis ge
weld, sex en humor. Corman is juist
daardoor befaamd geworden In Hol
lywood en werd al snel de koning van
de B-films genoemd.
De laatste jaren is Corman voorna
melijk bezig met het produceren van
films en niet zonder succes. Eén van die
recente „successen" is de SF-film
„Battle beyond the stars" met Richard
Thomas, Robert Vaughn. George Pep
pard. John Saxon. Darlanne Fleugel en
Sybil Danning. De regie is van Jimmy T
Murikami. die vooral internationaal be
kendheid verwierf met animatiefilms,
korte dokumentaires en specials Cor
man koos hem als regisseur vanwege
zijn bekwaamheden. Murikami weet als
geen ander de speciale effekten van de
miniaturen met de normale scènes te
kombineren
„Battle beyond the stars" is een al
leszins boeiende SF-gebeurtenis ge
worden. waarbij de gebruikelijke Cor-
man-ingrediënten op tamelijk intelligen
te wijze zijn vermengd met space-opera
en Jack Vance-achtige elementen.
Corman nam de befaamde film „The
Seven Samurai" van de Japanse regis
seur Akiro Kurosawa als basis. Cor
man: „Ik heb altijd al een „Seven Sa
murai" in de ruimte willen maken, maar
de tijd was er eigenlijk nog niet rijp voor.
Totdat de „Star Wars"-rage de wereld
overspoelde en George Lucas met zijn
films enorm succes boekte".
Het scénario is van John Sayles, die
voor de overigens in Nederland niet zo
succesvolle avonturenfilm „Piranha"
ook het scenario schreef. De speciale
fotografische miniatuur-effecten zijn
van Chuck Comisky, met achter de ca
mera voor dit speciale werk George
Dodge en Bob en Dennis Skotak. De
modellen werden gebouwd door Maury
Shalloch. Comisky had eerder onder
meer een film voor de NASA gemaakt,
drie dimensionaal, waarin de bewegin
gen van het Mars landingsmodel wer
den vastgelegd.
Het verhaal op zich is in feite erg sim
pel Het draait allemaal om de planeet
Akira, die wordt bedreigd door een kos
mische diktator, Sador, die de planeet
graag in wil lijven bij zijn reeds giganti
sche imperium Sador dreigt de planeet
geheel te vernietigen met zijn geheime
wapen, de Stellar Converter, waarmee
een planeet met éen druk op de knop in
een aardige ster wordt veranderd Het
vreedzame volk van Akira aarzelt aan
vankelijk, maar besluit dan om een oud
en bijna vergeten ruimteschip weer te
voorschijn te halen en het af te stoffen
Shad (Richard Thomas) krijgt opdracht
om het heelal in te trekken om hulp te
halen. Het resultaat van deze nogal on
gewone missie is een al even ongewo
ne verzameling kosmische huurlingen,
die al dan niet voor geld of gewoon voor
de lol bereid zijn zich in te zetten voor
Akira. Zoals Gelt (Robert Vaughn), een
soldaat, die in ruil voor onderdak en een
plaats om zich schuil te houden, graag
bereid is zijn kennis ter beschikking te
stellen. Of Cowboy (George Peppard),
een zo uit de eerste de beste western
gehaalde cowboy, die het ruimtepaard
op dezelfde onstuimige wijze berijdt. Hij
weet vechtlust te kombineren met een
fikse dosis humor, afgewisseld met een
ook al klinkt dat wat tegenstrijdig
voor een film, die zich afspeelt in de
gigantische galaxle. Corman en re
gisseur Murikami kozen bewust voor
een verhaal, dat zich vrijwel geheel
op één planeet afspeelt. De hoofdfi
guren worden redelijk gekarakteri
seerd, komen voldoende uit de verf
om tot leven te komen, zodat men
zich kan identificeren met deze kos
mische underdogs. Daarnaast wordt
de film gekenmerkt door een sfeer,
die je ook zo vaak - en tot genoegen
- aantreft In de avonturen-SF van
Jack Vance. Aliens en mensen vech
ten naast elkaar tegen een gemeen
schappelijke vijand, waarbij ieder
een in zijn eigen waarde wordt gela
ten.
Scène uit de uitstekende SF-avonturenfilm ..Battle beyond the stars".
Ipes", USA, 1981. Regie Ivan
man. Produktie Dan Goldberg en
jReitrnan Scenario Len Blum, Dan
en Harold Ramis Camera:
Muziek Elmer Bernstein,
•va Ruggiero, Michael Lucia-
rry_ Keller. Met Bill Murray,
us, Warren Oates. P J. So-
ln Young, John Candy, John
te en anderen. Genre, solda-
it. Lengte: 103 minuten Keu-
jalle leeftijden Theater Cinema 1
'nersfoort
Bert Vos)
hebben ze jarenlang moeten
|eren: de soldatenkluchten. Maar
_al de laatste tijd duiken ze weer
Imatlg op. De Fransen zagen er
d In en sinds het succes van
fate Benjamin" met Goldie
i, krijgen we dit genre ook uit de
Harold Harms. Warren Oates en Bill Murray (van l.n.r.) in ..Stripes van Ivan
Reitman.
Verenigde Staten voorgeschoteld.
De nieuwste speelfilm op dit gebied
is „Stripes" van regisseur Ivan Reit
man met Bill Murray en Harold Ramis
in de hoofdrollen. Je kunt met recht
zeggen, dat de makers van „Meat
balls" opnieuw de zaak op stelten
zetten.
„Stripes" is een soldatenklucht van
het puurste soort. Geen diepgravende
filosofieën over het nut van het leger,
want dat nut bestaat niet. Bill Murray
komt als taxichauffeur John Winger ei-
gelijk bij toeval in het leger terecht, om
dat hij niet graag werkeloos wil zijn en
neemt zijn vriend Russel Ziskey (Harold
Ramis) in zijn kielzog mee.
Het Amerikaanse leger is beslist
geen kuuroord, ook al willen de uitnodi
gende wervingsbiljetten van Uncle Sam
en de zeer vriendelijke wervingsofficier
dat wel doen voorkomen John en Rus
sell komen daar al snel achter en ze
proberen te ontsnappen aan het keurs-
