Manouk van der Meulen:
„Ik wilde gewoon overkomen zoals ik ben"
„Ieder dier, daar moetje
nieuw tegenover gaan staan
Mevrouw M. J. S. C. Tijmensen-van der Kamp, dierenarts
De vrouw in haar beroep (3)
Movie Cyclus: „8V2",
Fellini's meest
befaamde film
"^Sprong naar de liefde" op 26 augustus in de bioscoop
77
4
DONDERDAG 8 JULI 1982
kijk op de film
AMERSFOORT - Met haar grote
mandelvormige ogen, haar hartvor-
ilge gezicht en haar uiterst slanke
als doet Manouk van der Meulen
sterk denken aan de actrice Audrey
Hepburn. Haar voorkomen Is tegelij
kertijd breekbaar en wilskrachtig.
Die eigenschappen komen overeen
Manouk van der Meulen
met haar rol als Monique, de vriendin
van Emile, een ex-dulker die haar
verlaat om zijn geluk te beproeven In
het hedendaagse Amsterdam en ver
zeild raakt In het gezelschap van al
lerlei dubieuze lieden uit de onder
wereld. Manouk van der Meulen
speelt een van de hoofdrollen In de
Nederlandse speelfilm „Sprong naar
de liefde" van Bas van der Lecq, die
op 26 augustus a.s. In de bioscopen
zal gaan draaien.
„Het was pure type-casting," zegt
Manouk bescheiden. ..Ik heb niet echt
iemand anders gespeeld, dan ik zelf
ben. Ik heb hooguit geprobeerd om wat
emoties naar boven te halen Daar
naast heb ik mijn best gedaan om niet te
stotteren en om zo natuurlijk mogelijk
over te komen." Na haar geboorte in
1961 woonde Manouk een paar maan
den in Rotterdam. Daarna verhuisde
het gezin naar Zweden, waar ze vijfjaar
in Stockholm verbleef. Terug in Neder
land vestigde ze zich in Haarlem. Twee
jaar geleden ging ze naar Antwerpen,
waar ze de toneelacademie bezocht.
„Een vriend van me zat ook in Antwer
pen," zegt ze „Vroeger dacht ik altijd,
dat ik nooit toneel zou kunnen spelen,
omdat ik te weinig in mijn leven had
meegemaakt. Ik had het gevoel, dat je
als acteur vooral veel ellende achter de
rug diende te hebben. Nu geloof ik, dat
je eerder een bepaalde gevoeligheid
moet ontwikkelen voor de mensen in je
omgeving en die ervaringen voor jezelf
moet opslaan. Dat is de basis voor acte
ren. Ik denk wel, dat ik in de goede
richting aan het werken ben, maar voor
een medium als film kan ik dat zelf nog
moeilijk beoordelen
„Het moeilijkste van het acteren in
„Sprong naar de liefde" vond ik het ver
richten van eenvoudige handelingen,
zoals het aangeven van de theepot. Het
uitbeelden van bijvoorbeeld woede of
duidelijke teleurstelling is veel eenvou
diger Daaraan heb je houvast. Zo'n
scène, waarin ik met een pistool moet
schieten was vooral moeilijk, omdat ik
voor de camera op de juiste plaats dien
de te richten. Als je probeert met je ge
voel te spelen en tegelijkertijd moet
denken waar je allemaal op dient te let
ten in verband met de camera, dan valt
dat niet mee."
„Ik deed op een bepaald moment
een bedscène met Kees. Daarbij moest
ik een tekst zeggen en tegelijkertijd
voelde ik de neiging in mij opkomen om
mijn arm om hem heen te slaan. Dat zou
ik in werkelijkheid ook gedaan hebben.
Toch moet je in zo'n geval oppassen,
want de regisseur had er geen opdracht
voor gegeven en dan kan het verkeerd
in beeld komen. Zoiets vind ik erg moei
lijk. Zo'n scène wil ik niet oppervlakkig
houden. Ik merkte, dat ik op dat moment
echt van Kees ging houden. Niet ver
liefd, maar met een gevoel van liefde.
Dat kwam waarschijnlijk doordat ik op
dat moment niet op routine dreef, maar
het allemaal echt beleefde."
„Monique in „Sprong naar de liefde"
is een ingetogen, vrij rustig meisje dat
veel over het leven nadenkt en veel van
anderen verwacht. Ten opzichte van
Emile heeft ze de instelling van: laat
hem maar even spelen en desnoods op
zijn bek vallen, het komt allemaal wel
goed. Voor mij is Monique een heel her
kenbaar meisje. Misschien lijkt ze wel
het meeste op mijzelf. Ik vind het alle
maal heel herkenbaar wat er voorvalt
Hun verhouding zit eerst erg goed,
maar als er iets wegvalt, raakt de zaak
uit balans. Als zoiets met je gebeurt,
moet je op zoek gaan naar een nieuw
evenwicht. Monique beseft heel goed,
dat ze Emile even zijn gang moet laten
gaan en geen contact met hem moet
zoeken. In het scenario van Bas van der
Lecq vond ik het erg goed, dat hij Moni
que twee verschillende vriendinnen
heeft gegeven. Ze heeft een steun-
vriendin en een concurrentievriendin.
Dat zie je vaak in het leven."
„Toen Ik de rol van Monique kreeg,
dacht Ik niet iets van: nu word ik een
filmster," zegt Manouk van der Meu
len. „Ik geloof trouwens nog steeds
niet, dat dit grote gevolgen voor me
zal kunnen hebben. Ik verwacht niet,
dat de rollen nu plotseling naar me
toe zullen komen stromen. Voor mijn
eigen gevoel heb Ik mijn kick al ge
had door het spelen In deze film. Het
was zoiets als het maken van een
tentamen. Ik wilde gewoon overko
men zoals Ik ben."
(Van de filmredaktie)
AMERSFOORT - De Italiaanse re
gisseur Frederlco Felllno staat voor
namelijk bekend om zijn vaak grotes
ke manier van filmische uitbeelding.
De door Fellini verfilmde verhalen
zijn geen gewone verhalen, het zijn
meer uitbeeldingen van wat de regis
seur denkt en voelt over verschillen
de zaken die zijn leven beheersen.
Zelden heb je bij het kijken naar een
Felllni-film het gevoel naar normale
mensen te kijken. Het zijn in wezen
karikaturen, die Fellini ons voorzet,
maar niet zo maar verbasteringen
van menselijke wezens, eerder le
vens geworden droombeelden van
de regisseur zelf, die in zijn filmen
steeds gedreven wordt door wat hij
denkt en voelt.
Eén van zijn meest befaamde films is
„8Vfe", door velen Fellini's meest com
plete film genoemd Vooral de liefheb
bers van Fellini hebben nooit onder
stoelen of banken gestoken, dat „8V2"
een niet te evenaren film is, waarbij de
nadien door de meester gemaakte films
verbleken.
In "8V2" (gemaakt in 1963) geeft Fellini
op - volgens kenners - geniale en spiri
tuele wijze gestalte aan zijn crisis als
filmmaker en als echtgenoot. Het is bo
vendien een samenvatting van de the
ma's, die Fellini in zijn daarvoor ge
maakte films beroerde, een film waarin
Marcello Mastroianni als zijn alter ego
fungeert Een film, die zeventien jaar
later Woody Allen inspireerde tot het
maken van „Stardust Memories".
Voor wie nu nieuwsgierig is gewor
den naar deze film van Fellini: hij is dins
dag 13 juli te zien in één van de zalen
van het Grand Theater.
Scène uit: Het ware verhaat van de Non van Monza.
filmagenda
8 juli 1982 t/m 14 juli 1982
GRAND, Snouckaertlaan 4, 033-
14632
HAIR
Di. geen voorstelling
Do. vr. ma. wo 1.30 - 6.45 - 9.15. Za.
1.30-6 45-9.30. Zo 145-4.15-6.45-
9.30.
VRIJDAG DE 13e Deel 2
Do. vr. ma. di wo 1 30 - 6.45 - 9.15. Za
1.30-6 45-9.30. Zo 1 45 - 4.15 - 6.45 -
9.30.
THE SOUND OF MUSIC
Dagelijks: 1.30 - 7 30.
LES UNS ET LES AUTRES
Dagelijks 1.30 - 8.00.
THE FRENCH LIEUTENANT'S WO
MEN
Do. vr. ma. di wo 1 30 - 6.45 - 9.15. Za.
1.30-6.30-9.15. Zo. 1 30-4G0-6.30-
9.15.
MOVIE CYCLUS OP DINSDAG:
8V2
Di 1 30 - 7 00 - 9.30
CINEMA. Stadsring 30. 033-18900
AN EYE FOR AN EYE
Do. vr. ma di. wo 1.30 - 6.45 - 9.15. Za.
1.30 - 6.45 - 9.30. Zo. 1.30 - 4 00 - 6.45 -
9.30
MY NAME IS NOBODY
Dag 1 30 - 6 45 - 9.15. Zo. tevens 4 00.
EURO, Stadsring 32, 033-33655
HET WARE VERHAAL VAN DE NON
VAN MONZA
Do. vr ma di. 1.30 - 6.45 - 9.15. Wo. za.
6.45-9.15. Zo 1.30-4.00-6.45-9 15
DUO, Westsingel
MYSTIQUE
Dag. 2.15 - 8.15
DE GETATOUEERDE
VECHTER
Dag. 2.00 - 8.00
LATE NIGHT SHOW
DUO, zaterdag
Sweet young girls
10.45 uur.
The Exterminator
10.30 uur.
KINDERVOORSTELLINGEN
EURO, tel. 33655
HEKSEN EN BEZEMSTELEN
Wo. za. 1.45.
interview
LEUSDEN - Dat ze dierenarts is geworden is een zeer be
wuste keuze geweest. Ze wilde „iets met dieren". Na de mid
delbare school koos ze daarom voor diergeneeskunde, en ze
jlng dat vak studeren aan de enige Nederlandse Universiteit
waar dat mogelijk is: de Rijks Universiteit in Utrecht, die
nternationaal goed bekend staat. (Ze hoefde toen gelukkig
iog niet in te loten).
Mevrouw M. J. S. C. Tijmen
sen-van de Kamp, dierenarts te
Leusden volgde de opleiding,
een opleiding in alle richtingen
der diergeneeskunde. Tot
veearts èn kleine huisdierenarts.
In grote lijnen kwam de studie
hier op neer Het eerste jaar liep
min of meer parallel met dat van de
(mens) geneeskunde: Anatomie,
fysiologie, scheikunde, fysica. In
het tweede jaar volgden de alge
mene vakken In het derde jaar
werd behandeld hoe het gezonde
dier funktioneert. In het vierde jaar
kwam de pathologie aan de orde.
Na vijf jaar deed ze doctoraal exa
men, en na nog één jaar legde ze
het dierenartsexamen af. Na haar
doctoraal examen volgde ze een
co-assistentschap op de faculteit.
Er waren toen nog geen wachttij
den, en ze kon dóórstomen.
Toen ze begön te studeren wa
ren er nog niet zo veel meisjes, die
diergeneeskunde kozen Van haér
jaar studeerden slechts vijf meisjes
af. Nu de vooruitzichten in de klei
ne huisdierenpraktijk groter zijn ge
worden, is dat een aspekt van de
diergeneeskunde geworden, dat
erg leuk is voor een vrouw om te
doen
Ze zegt „Het is óók leuk om een
poosje koeien, paarden en varkens
te doen. Maar ik zie dat een vrouw
niet blijvend doen. Vooral niet als
ze een gezin met kinderen heeft.
Ze zijn nu ook bezig om de studie
óp te splitsen in grote en kleine die
ren. Als je later tóch kleine huisdie
ren gaat doen, heb je méér aan een
jaar extra bij kleine huisdieren dan
om een jaar kreupele paarden te
behandelen".
AANLOOPPERIODE
Eenmaal afgestudeerd begon ze
heel simpel. Ze woonde in Leus
den-Zuid. Bord aan het huis, en ze
ging haar praktijk beginnen.
„We hadden de medicijnen over
al staan", vertelt ze. „De sterilisator
stond in de kelder. Als er dieren
geröntgend moesten worden, ge
beurde dat op zolder. Dan moesten
de Sint Bernhardhonden en de
doggen naar boven worden ge
sjouwd!
Mijn man is fysicus, en leraar op
de laboratoriumschool. Toen we
begonnen was hij degene, die hielp
met de operaties. Hij was volledig
dierenarts assistent
We hadden toen nog een kinde
ren. Overal in huis werd ruimte ge-
kreëerd, waar je dieren neer kon
leggen. In de douche hadden we
nesten met honden
Dat was de aanloopperiode, die
we gehad hebben. Je begint er
mee, en je moet eerst maar eens
kijken of het gaat draaien! Ik had
een basis instrumentarium. Rönt
gende aanvankelijk in de buurt-
praktijk"
STEEDS MEER APPARA
TUUR
Er kwam steeds meer appara
tuur bij. Dat groeide buiten alle pro
porties. Het huis in Leusden-Zuid
stond er bol van. Inmiddels had het
echtpaar Tijmensen twee kinderen
en twee honden (Momenteel heb
ben ze drie kinderen en drie Ierse
setters). Ook de assistentie groei
de van twee ochtenden in de week
werd dat geleidelijk meer. De huidi
ge assistente, die er al vanaf 1975
is, heeft een fulltime job aan de as
sistentie. Een ander meisje helpt in
de avonduren Op de lange duur
was de situatie in het kleine huis in
Leusden-Zuid niet meer houdbaar.
Ze kochten het grotere huis aan de
Landweg
Haar echtgenoot ging zich min
der met de praktijk bemoeien.
Hoewel „Je bent aan het koken, en
er komt een aangereden hond bin
nen. Wat dóé je dan? Als je dan een
man hebt, die zegt: „Dat is jóuw
zaak" wordt de situatie ónmogelijk.
Mijn man springt dan in. Hij fun
geert óók als degene, die de kinde
ren opvangt, en 's avonds de tele
foon aanneemt. Als er in het week
end iets binnenkomt helpt hij óók
Dat is iets waar je érg goed mee
moet oppassen, als je gaat trou
wen, en je denkt: oh, het is leuk als
ik nog es aan een beroep ga begin
nen. Praat dat goed met je partner
door, en maak daar goede afspra
ken over!"
De telefoon gaat. „Verliest ie
bloed? Hoe lang is dat a! aan de
gang? U weet zeker dat ie gedekt
is? Laat u iemand om half twee
maar met 'm hier naar toe komen".
door
Anco Mali
DIER EN EIGENAAR
Ik vraag haar wat er zo leuk is
aan het werken met die „kleine
huisdieren?"
„Het is een heel minutieus en
leuk vak Je hebt twee aspekten Je
hebt het dier èn de eigenaar"
Ze lacht. „Als er iemand binnen
komt, dan weet ik wél dat de hond
Joris of Floris heet, maar de naam
van de mensen wéét ik vaak niet.
Je ziet al een hele boel dingen aan
de hond, als ie binnen komt lopen
„Dat is je patiënt en daar kijk je
naar. Sommige dingen kun je met
een konstateren als algemene in
druk.
Er zijn leuke dingen èn minder
leuke dingen in het vak. Als bij elk
ènder vak. Soms moeten mensen
geholpen worden om zónder het
dier verder te leven. Als het beestje
niet verder kèn, dan houdt het op.
Vaak zeggen mensen: „We nemen
geen nieuw hondje meer". Voorou
de mensen is dat vaak erg zielig,
die mochten in het tehuis dat hond
je bij zich houden, maar ze mogen
geen nieuw hondje aanschaffen
Dat is vaak èrg verdrietig.
Er zijn ook leuke aspekten. Wat
altijd leuk is, is de geboorte van
honden. Als er een keizersnede is
gedaan, dan is het erg leuk om te
telefoneren: „Er zijn zó veel hond
jes geboren: kóm ze maar opha
len!" Of als het lukt, als er een kat is
aangereden en het ziet er ver
schrikkelijk uit, dat die mensen 'm -
dan weer goed terugkrijgen
Maar ja, je werkt met levend ma
teriaal. Het wil niet altijd allemaal
lukken. Als je een knieoperatie doet
blijft dat met een ingebouwd risiko.
Als je de natuur niet op je hand
hebt, dan lukt het niet'
Er is ontzettend veel mogelijk
Het groeit nog steeds. Dat is het
leuke van het vak. Je blijft bezig in
de ontwikkeling van het vak. Nieu
we medicijnen, nieuwe apparatuur.
„Kleine huisdieren", heeft de laat-
ste tien jaar een geweldige ontwik
keling dóórgemaakt.
Vijftien jaar geleden kon je een
gebroken poot spalken. En wat kun
je nu allemaal doen met de inwen
dige fixatie methode met platen en
dergelijke! Het zijn wél kostbare
methoden, maar de mogelijkheden
zijn er."
GEBETEN
De telefoon gaat weer. „Moet het
gehecht worden? Ja hoor, kom er
maar even mee." Een kleine hond,
éangelijnd, gebeten door een grote
hond, los lopend. De even later bin
nengebrachte teckel blijkt erg
agressief te zijn. Hij krijgt een
spuitje om te kalmeren. De me
vrouw, die niet de eigenares is,
wacht met hem in de wachtkamer
tot het spuitje zijn werking heeft.
Dan wordt de hond in zijn nekvel
gepakt, op de „operatietafel ge
legd, en krijgt de gaskap op de
neus. Hij heeft bij de schouder een
flinke „jaap". Zorgvuldig wordt de
wond mèt de omgeving ontsmet.
Grint en zand worden verwijderd;
wat omringend haar wordt wegge
knipt Resoluut en kundig wordt de
wond behandeld, en de huid aan-
ééngenaaid.
De hond blijft zich tegen de nar
cose verzetten. Moet af en toe iets
meer gas krijgen Tenslotte krijgt ie
een penicellinespuitje Dan wordt
ie in een box gelegd. Als we even
later kijken zit ie al weer grommend
overeind
HEEL KLEINE DIEREN
Of het mogelijk is om héél kleine
dieren te behandelen?
„Bij muizen heb je veel minder
mogelijkheid om een klinisch on
derzoek te doen", zegt mevrouw
Tijmensen. „Hartslag meten is
minder voor de hand liggend. En je
gaat geen bloed afnemen van een
muis Maar een huidziekte is ge
makkelijker te behandelen"
Wat voor dieren heeft ze in de
loop van de tijd behandeld? Schild
padden, een stinkdier, allerlei soor
ten vogels, een wasbeertje, water
schildpadjes, konijnen, hamsters,
ratten, alle soorten honden en kat
ten (van kale rexkatten tot de meest
langharige exemplaren).
„leder dier daar moet je nieuw
tegenover gaan staan. De eigenaar
komt met een klacht en dan moetje
het maar uitzoeken. Hij is zo sloom:
Hij eet slecht. Hijgt ie? Hoest ie?
Maar gelukkig zijn de mensen over
het algemeen attent op hun dieren,
en kunnen ze wel helpen met indi-
katies."
BIJSCHOLING
De dierenartsen blijven bezig
met bijscholing. Er zijn regelmatig
klinische avonden, kursussen, con
gressen De collegae wisselen ook
onderling uit
Laboratoriumzaken, die uitge
breid zijn, gaan naar „De Lichten
berg" bacteriénonderzoek, hor
moonbepaling Mevrouw Tijmen
sen neemt het materiaal af en kan
in „De Lichtenberg" elk onderzoek
aanvragen, dat ze wil. Eenvoudige
tests op urine, faeces en bloed doet
ze zelf.
Alle dierenartsen zijn apotheek
houdend. Ook daar gaat werk in
zitten. De voorraden moeten in
de gaten worden gehouden, en
er zit een administratieve kant
aan vast.
Inmiddels arriveren de kinde
ren uit school, en de twee oud
sten maken de lunch klaar. Ook
zij zijn gewend in te springen om
het gezinspatroon normaal te la
ten dóórlopen!
