Trekerweg mag ook
tijdens spitsuren niet
afgesloten worden
,,De weegschaal is een beetje teveel
naar de leuke kant doorgeslagen"
leusder krunfc
3Ü
Eigenaar ,Den Treek'
in gelijk gesteld
Zuster Imelda bij afscheid R.K. onderwijs:
7\roon vernietigt besluit Gedeputeerde Staten
■te
_J!HS
NSDAG 27 JULI 1982
plaatselijk nieuws
een onzer verslaggevers)
.EUSDEN/DEN HAAG De Trekerweg moet ook van
iandag tot en met vrijdag tijdens de spitsuren open blijven
or autoverkeer. De Kroon heett een uit 1979 daterend besluit
1 Gedeputeerde Staten van Utrecht, om de Trekerweg op de
noemde uren voor autoverkeer te sluiten, dezer dagen
Tiletigd. De gemeente Leusden en Nico Lith, eigenaar van
I aan de Trekerweg gelegen hotel „Den Treek", hadden
i uiteenlopende redenen om vernietiging van dat besluit
vraagd. Uit het Koninklijk Besluit blijkt, dat de afdeling
schillen van de Raad van State met name de schade, die de
ploitatie van het hotel zou ondervinden van afsluiting van de
heeft afgewogen tegen het door de provincie nagestreef-
elang. Die afwegend is in het voordeel van het hotel
gevallen.
n oktober 1979 besloot het
llege van GS om de Treker-
g, gelegen tussen de Heetvel-
■weg en het recreatiegebied
sekerpunt tijdens de spitsuren
maandag tot en met vrijdag
sloten te verklaren voor
orgaande motorvoertuigen in
ide richtingen. Hetcolleoewil-
met die maatregel, die eind
Member 1979 van kracht werd,
i eind maken aan het toene-
nafhankelijk nieuwsblad
or de gemeente Leusden.
irschijnt elke dinsdag en
inderdag.
/erantwoordelijke
edaktie:
Bert Vos
Warnix Kreijns (pl. verv.)
Bedaktie:
rtien Engelkens
par van Loo.
a
vering kopij en ad
vertenties:
voor het dinsdagnum-
er tot uiterlijk maan-
lagmiddag 12.00 uur,
voor het donderdag
nummer tot uiterlijk
woensdagmiddag 1200
uur
Redaktetie en admini
stratie: Kantoor Leusder
Krant, Rozendaallaan 9,
Leusden-Centrum. Op
werkdagen geopend van
39.00 tot 12.00 uur en
Van 13.30 tot 17.00 uur.
Abonnementsgeld:
54,20 per jaar; 27,60
^^jër half jaar; 14,05 per
kwartaal.
Klachten bezorging:
Als abonnee dient u de
krant voor dinsdag- of
«ajdonderdagavond 18.00
uur te hebben ontvan-
te. gen Is dat niet het geval,
pjjneem dan kontakt op
met onze hoofdagent be
zorging (dinsdag en don
derdag tussen 18.30 en
^19.30 uur), tel. 033-
^*940691. Bij geen gehoor
kunt u kontakt op nemen
1 hocmet onze inspekteur be
zorging, overdag 03420-
16141, toestel 44.
Nabestellen foto's:
De meeste in de Leusder
j Krant gepubliceerde fo
to's kunt u nabestellen
0 (met uitzondering van
archief- en historische
foto's), bij vooruitbeta
ling van 5,- per exem
plaar (formaat 13 x 18
cm) op giro: 871441
t.n.v. BDU b.v. te Barne-
veld, met duidelijke ver
melding van gewenste
,«foto, aantal, nummer
0 van krant, pagina waar-
^*op de foto werd ge
plaatst. U kunt ook kon-
everstant betalen op ons kan
toor, Rozendaallaan 9,
ieooLeusden/Centrum.
kt) Ongeveer drie tot vier
en weken na betaling ont-
'e vangt u de gewenste fo-
to's thuis.
t LEUSDER KRANT is een
ive van de BDU-kranten-
binatie te Barneveld.
mend sluipverkeer op de Treker
weg. Volgens de provincie maak
ten ten minste vierhonderd auto
mobilisten van de Trekerweg ge
bruik voor woon-werkverkeer,
van Leusden naar de Rijksweg A
12. Als gevolg van dat verkeer, zo
meldde de provincie, waren de
wegbermen van de Trekerweg
op vele plaatsen kapot gereden
en werd de zijkant van de weg
verharding vernield. Bovendien
zou door de hoge snelheden,
waarmee gereden wordt het
langzaam verkeer in gevaar wor
den gebracht. De Trekerweg, zo
luidde het oordeel van de provin
cie, is niet geschikt voor intensief
autoverkeer. Autoverkeer zou
maar gebruik moeten maken van
routes" over de Arnhemseweg en
Woudenberg of de A 28 en
Doornseweg.
Niet alleen automobilisten, die
gewend waren van de weg ge
bruik te maken, vonden het maar
een lastige maatregel, ook de
eigenaar van het hotel Den Treek
vond het een kwalijke zaak. De
heer Lith zag zijn hotel veel moei
lijker bereikbaar worden en
daardoor de exploitatie er van in
gevaar gebracht. Lith vroeg de
Raad van State het besluit van de
provincie te schorsen en te ver
nietigen. Ook de gemeente vroeg
om vernietiging van het besluit.
Niet omdat zij zich wilde verzet
ten tegen verkeersbelemmeren-
de maatregelen op de Treker
weg, maar omdat men deze
maatregel niet voldoende vond.
Volgens de gemeente is voor het
verkeersluw maken van Den
Treek een pakket van maatrege
len nodig, en had deze gedeelte
lijke wegafsluiting op zich weinig
nut.
Het besluit van G S. werd al in
februari 1980 geschorst. Toen
besliste de afdeling Geschillen,
dat de Trekerweg open zou moe
ten blijven tot aan het moment,
dat de Kroon uitspraak zou heb
ben gedaan inzake het beroep
van Lith en de gemeente De
borden, waarmee de maatregel
werd aangegeven, werden korte
tijd later verwijderd en het auto
verkeer kon ten alle tijde onge
hinderd van de l rekerweg ge
bruik maken.
Het duurde tot mei van dit jaar
voordat de volgende episode van
het verhaal zich afspeelde. Toen
hield de Raad van State namelijk
een hoorzitting, gewijd aan deze
affaire. De provincie, gemeente
en de advocaat van de heer Lith
kwamen allemaal nog eens hun
argumenten op tafel leggen
Toen al werd enigzins duidelijk,
dat de drie staatsraden de argu
menten van de procincie om juist
deze maatregel te treffen niet van
gewapend beton vonden
In het na afgekomen Konink
lijk Besluit wordt bevestigd, dat
de laatste jaren het gebruik van
de Trekerweg door automobilis
ten met name in despits is toege
nomen Maar de staatsraden vin
den niet, dat zoals de provin
cie beweerde het langzaam
verkeer hierdoor te veel in het
gedrang komt. In het KB staat
..dat mede op grond van ambts
berichten moet worden aange
nomen, dat de op de Trekerweg
tijdens de spitsuren plaatsvin
dende verkeersbewegingen van
de onderscheiden soorten weg
gebruikers een zodanig verloop
hebben dat het verkeersbeeld,
bezien vanuit een oogpunt van
mogelijk optredende conflictsi
tuaties niet afwijkt van wat in het
algemeen aanvaardbaar wordt
geacht."
Deze borden stonden eind 1979 korte tijd aan de Trekerweg. Ze werden weggehaald, toen de
verkeersmaatregel begin 1980 door de Raad van State werd geschorst. Nu Is duidelijk geworden, dat de
borden niet meer terug geplaatst zullen worden De Trekerweg moet ook tijdens de spitsuren open
blijven voor gemotoriseerd verkeer.
Verder oordelen de staatsra
den het niet zinnig om met de
beperkte verkeersbelemmeren-
de maatregel verslechtering van
de kwaliteit van het wegdek van
de Trekerweg tegen te gaan Ten
aanzien daarvan wordt overwo
gen. ..dat, anders dan Gedepu
teerde Staten hebben gemeend,
niet is komen vast te staan, dat
een verslechtering van de con
structieve staat van de weg en de
bermen in die mate moet worden
toegeschreven aan het gemoto-
risseerd verkeerd tijdens de spit
suren. dat om die reden de be
perkte geslotenverklaring ge
rechtvaardigd zou zijn te ach
ten Tenslotte vinden de staats
raden dat ook vanuit een oog
punt van het beschermen van
landschappelijke en recreatieve
waarden van Den Treek geen
grond gevonden kan worden
voor het treffen van de gewraakte
maatregel.
Daartegenover wordt hetgeen
door de heer Lith in verschillen
de instanties is aangevoerd in het
Koninklijk Besluit onderschre
ven. Men is het met de exploitant
eens, dat de bereikbaarheid van
zijn hotel ernstig wordt aangetast,
met als gevolg economische
schade. Volgens de staatsraden
is „voldoende aannemelijk" dat
afsluiting van de weg in de spits
uren ,,een belangrijke teruggang
in de bedrijfsresultaten tot ge
volg heeft"
Tenslotte overwegen de
staatsraden, ,,dat alle omstan
digheden zoals deze zich in dit
geval voordoen in aanmerking
genomen, moet worden geoor
deeld. dat aan de belangen, wel
ke met de onderwerpelijke ver
keersmaatregel zou worden ge
diend, niet een zodanige beteke
nis kan worden toegekend, dat
handhaving van de beperkte ge
slotenverklaring gerechtvaar
digd is te achten", en wordt be
sloten het besluit van GS te ver
nietigen. Dat gebeurt echter niet
zonder nog even te wijzen op een
geconstateerd gebrek in de re-
daktie van het provinciale be
sluit het provinciaal college ver
melde „ten onrechte" (aldus het
KB) niet te tijdstippen, geduren
de welke de verkeersmaatregel
van kracht zou zijn
Commentaren/
Aleniiifjeii
ZELFTANK EN
DE CONSUMENT
De prijsbewuste automo
bilist zal ongetwijfeld blij zijn
met het vooruitzicht van een
zelftankstation bij De Ha
mershof. Goedkoop tanken
in deze dure tijd is altijd een
prettig feit. De plaatselijke
pomphouders zullen echter
minder verguld zijn met een
concurrent in De Hamers
hof, zij zien hun broodwin
ning in gevaar komen.
Door de komst van een
zelftank-en servicestation in
Leusden, die tastbaarder
wordt nu de gemeente in
principe overeenstemming
heeft bereikt met Total Ne
derland, gaan dus twee be
langen ogenschijnlijk bot
sen. Aan de ene kant het
consumentenbelang (de au
tomobilist) en aan de andere
kant het plaatselijk onderne
mersbelang (de pomphou
ders). Feit is dat de consu
ment zonder meer voordeel
heeft bij goedkoper tanken,
maar geen vaststaand feit is
dat de plaatselijke benzine
verkopers het verder wel
kunnen vergeten. Niet elke
automobilist zal namelijk on
herroepelijk steeds naar het
zelftankstation rijden, waar
van enige service geen spra
ke is. De autoramen moeten
zelf worden schoonge
maakt, het oliepeil dient zelf
te worden gecontroleerd,
een babbeltje maken is er
niet meer bij en 's winters is
het erg koud als de auto zelf
moet worden bijgetankt. De
plaatselijke pomphouders
zullen daarom wellicht alert
moeten blijven inspelen op
de wensen van hun tanken
de klanten. Op die manier
hoeven ze niet bij voorbaat
verslagen te zijn. En de con
sument vaart er wel bij.
(CvL)
(Door Ido van Bockel)
LEUSDEN „Vergeleken met zo n twintig, vijfentwintig
jaar geleden zijn kinderen inderdaad veranderd. Vroeger
liepen ze en niet alleen bij wijze van spreken keurig in de
pas. Ze deden netjes wat ze gezegd werd. Nu zijn kinderen
vrijer, spontaner, maar ook drukker. Ze lopen niet meer zo in
het gareel, ook de heel jonge kinderen niet. Dat ze vrijer en
spontaner zijn geworden is een goede zaak, al wordt je taak als
leerkracht daar natuurlijk wel door verzwaard.
Opvallend vind ik ook dat veel heel jonge kinderen zoveel
individuele aandacht en begeleiding nodig hebben. Dat merk
je zelfs in de eerste klas. Het lijkt erop dat zes- en zevenjarigen
al echt problemen hebben. Dat kan natuurlijk komen door de
veranderde maatschappij, ouders die gescheiden zijn en
dergelijke. Maar ook dit maakt de taak van de juffrouw of
meester voor de klas veel zwaarder en ook moeilijker dan
vroeger."
Zuster Imelda weet waarover
ze praat. Ruim 35 jaar zit ze nu in
het onderwijs, eerst vijftien jaar
als onderwijzeres op een lagere
school in Geleen, de laatste twin
tig jaar als hoofd van wat sinds
1973 de r.k. lagere school „De
Klim-Op" is in Leusden. Eind
vorige week nam ze met een druk
bezochte receptie afscheid van
„haar" school. Niet omdat ze de
pensioengerechtigde leeftijd
had gebreikt met haar 60 jaar
is zij zelfs nog niet aan de VUT
toe maar omdat zij net zoals
veel van haar collega's op medi
sche gronden is afgekeurd. Voor
de klas staan is kennelijk een
„slijtend beroep", zegt ze er zelf
van. „Als je het goed wil doen,
vergt het heel veel van je"
MEISJESSCHOOL
In die 35 jaar, dat zuster Imelda
honderden kinderen heeft leren
lezen, rekenen en ze hen het
verschil tussen de Drentse zand
gronden en de Zeeuwse klei
heeft duidelijk gemaakt om
maar een paar zaken te noemen
heeft ze in het onderwijs erg
veel zien veranderen „Toen ik in
1960 in Leusden kwam als hoofd
van wat toen de Bernadette-
school heette, had ik bijvoor
beeld met jongens helemaal
niets te maken. De Bernadette-
school was een meisjesschool
De r k.-jongetjes gingen naar
een andere lagere school. Ge
mengd onderwijs was in die tijd
ondenkbaar, ook in mijn eigen
ideeënwereld. Je dacht er zelfs
niet zoveel bij na, geloof ik. Pas in
1973, toen de nieuwe school „De
Klim-Op" in gebruik werd geno
men, werd het r.k. onderwijs in
Leusden gemengd. Het heeft
nog wel een tijd geduurd voordat
ik daar echt aan gewend was. Ik
gaf zelf altijd les in de zesde klas
dat was ok een vaste gewoon
te, als hoofd van de school had je
de zesde en ik heb echt moe
ten omschakelen. In het begin
vond ik dat je de touwtjes bij de
jongens veel strakker in de hand
moest houden Achteraf beke
ken was het een goede zaak. Die
scheiding in jongens en meisjes
was eigenlijk geen erg natuurlij
ke zaak. De situatie van nu is veel
gezonder. Maar toen wist je niet
anders. Je vond het goed zoals
het was."
„Die omschakeling heeft trou
wens nogal wat voeten in de
aarde gehad. We hebben de zaak
langzaam veranderd We zijn
begonnen met een gemengde
eerste klas en de aparte jongens
en meisjesklassen verminderden
dus ieder jaar Leusden breidde
zich in die tijd ook al erg uit en
dat gaf wel eens moeilijkheden
met de nieuwe ouders Hun zoon
of dochter van zeven of acht zat
wel in een gemengde klas. terwijl
het iets oudere broertje of zusje
dan nog naar een aparte jon
gens- of meisjesklas moest."
EERSTE MAN
„In het begin hadden we op de
Bernadette-school ook alleen
maar vrouwelijke leerkrachten.
Een van mijn collega's was net
als ik een religieuze, de twee
andere onderwijzeressen waren
„leken" Maar al in 1965 kwam de
eerste mannelijke leerkracht on
ze school binnen Eigenlijk per
toeval. We hadden een vacature,
waar we lang mee geadverteerd
hebben Er kwam echter geen
enkele sollicitant op af, ook iets
wat tegenwoordig onvoorstel
baar is De enige die na een tijdje
solliciteerde was de heer Linde
man, de zoon van de toenmalige
onderwijsinspecteur, die net van
de kweekschool kwam Hij is
toen aangesteld en ik moet eer
lijk zeggen dat we daarvan nooit
spijt hebben gehad."
„Ik was trouwens toch wel erg
blij met de nieuwe school Onze
behuizing was niet ideaal en veel
te klein. In „De Klim-Op hadden
we ruimte voor alle mogelijke
activiteiten. Je kon tenminste om
maar wat te noemen eindelijk
eens een goede ouderavond or
ganiseren."
OUDERPATICIPATIE
Dat brengt zuster Imelda op
het onderwerp ouderparticipa
tie Want ook op het gebied van
de betrokkenheid van de ouders
met de school heeft ze de afgelo
pen twintig jaar heel veel zien
veranderen
„Toen ik hier in Leusden als
schoolhoofd begon lagen de ver
houdingen niet alleen wat de
school betreft, maar ook in het
gewone maatschappelijk leven
nog heel anders dan nu", herin
nert ze zich. „Wat de pastoor of
de zuster zei was waar, ook voor
de ouders. Daaraan werd niet
getornd. Dat is er wel af natuur
lijk, en dat is maar goed ook. Al is
die ouderparticipatie van nu na
tuurlijk heel langzaam gegroeid
We begonnen met het instellen
van een soort oudercommissie
Daar heb ik gelukkig altijd leuke
mensen in gehad. In de eerste
jaren waren die ouders nog niet
echt bij het onderwijs betrokken.
Ze hielpen meer mee met de
randverschijnselen, met school
reisjes. schoolfeestjes, het op
zetten van een documentatie
centrum en dergelijke. Later
werd de rol van de ouders in het
schoolgebeuren indringender
Toen kwamen ze ook de klas in,
als leesmoeders bijvoorbeeld.
In het begin zag ik daar toch
wel tegen op. Ik dacht toch een
stukje van m'n autonomie als
leerkracht kwijt te raken. Maar
het is erg fijn verlopen. Het is
goed als je ouders écht betrekt
bij het schoolgebeuren, zelfs als
je ze in de klas haalt. De houding
van „ik ben het hoofd van de
school en wat ik zeg gebeurd"
heb ik nooit gehad Ik heb altijd
zoveel mogelijk geprobeerd in
een team te werken. Je moet nu
eenmaal open staan voor allerlei
nieuwe ontwikkelingen anders
verstar je."
Toch kijkt zuster Imelda een
beetje met gemengde gevoelens
op de vernieuwingen in het on-
derwijs van de laatste twintig jaar
terug Niet alles beoordeelt ze
even positief. Ze gelooft dat het
accent nu een beetje teveel
wordt gelegd op het leuke, het
creatieve, op de „randverschijn
selen" van de school. Terwijl een
school er volgens haar opvattin
gen toch in de eerste plaats is om
kinderen iets te leren. „Ook op
de lagere school, vooral in de
hoogste klassen, werd vroeger
keihard gewerkt," vertelt ze. ..In
de zesde klas had je zelfs groep
jes kinderen, die je bijles gaf om
ze klaar te stomen voor de mulo
of het toelatingsexamen voor de
hbs. En als die kinderen het dan
goed deden op die „hogere"
scholen had je daar veel voldoe
ning van".
„Tegenwoordig is dat anders
„De school moet leuk zijn", zegt
men nu De school van vroeger
was ook leuk, maar op een ande
re manier. Er werd toch meer
geleerd. Tegenwoordig zie je
werkstukken van de kinderen,
mooie schriften met leuke opge
plakte plaatjes en tekeningen,
maar wanneer je dan naar het
aantal taalfouten kijkt, schrik je
als ouderwetse onderwijzeres.
Dat geeft met zo erg, zeggen ze
dan, de inhoud is belangrijker
dan de vorm. Toch ben ik het
daar niet helemaal mee eens
Wanneer kinderen op de lagere
school niet goed kunnen reke
nen, niet met breuken hebben
leren werken, weinig afweten van
zinsontleding, om van de spel
ling maar niet te spreken, lopen
ze in het vervolgonderwijs on
herroepelijk vast bij vakken als
de moderne talen en wiskunde.
Er is natuurlijk een hoop ten
goede veranderd in het onder
wijs maar ik ben bang dat de
weegschaal een beetje teveel
naar de andere, de leuke kant is
doorgeslagen."
BASISSCHOOL
Zuster Imelda is dan ook hele
maal geen voorstandster van de
nieuwe basisschool, waarin de
tegenwoordige kleuter- en lage
re school worden geïntegreerd
en die over enkele jaren van start
gaat.
„Ik ben er erg bang voor dat een
kleuter dan niet echt meer een
kleuter zal kunnen zijn", meent
ze
„En ik geloof niet dat dat goed is.
Kinderen van vier, vijf jaar pers je
dan teveel in een echt leersche-
ma, en daar zijn ze nog niet aan
toe. Een kind van vier hoort bij z'n
moeder thuis Dat moet lekker
..nergeDeurae ripv uuu
kunnen spelen en geknuffeld
worden wanneer het er behoefte
aan heeft De huidige kleuter
school is een groot goed en die
zou ik niet meer willen missen,
maar die moet wel vrijwillig zijn,
zonder leerplicht of leerdwang
Ik ben bang dat met die nieuwe
basisschool kleuters te veel in
een met op hun leeftijd gericht
leerschema terecht zullen ko
men. En dat lijkt me funest."
„Er komt trouwens nog iets bij
Ik geloof met, dat je straks
werkelijk één schoolteam krijgt
binnen die nieuwe basisschool
wat de leerkrachten betreft. Je
loopt kans dat je een soort twee
partijenstelsel krijgt binnen die
school, met een soort onder- en
bovenbouw En dat lijkt me voor
de eenheid binnen de school niet
best."
BOEIEND
Toch kijkt zuster Imelda met
veel genoegen terug op de tijd,
die zij in het onderwijs heeft mo
gen doorbrengen „Ik heb een
boeiende tijd gehad", zegt ze nu.
„Met heel veel gelukkige jaren Ik
heb het altijd heerlijk gevonden
om met kinderen te werken en ik
heb dan ook nooit spijt gehad, al
was het soms wel eens zwaar. Ik
had het dan misschien ook wel
leuk gevonden om de veertig jaar
vol te maken en een echt jubi
leum te vieren. Maar dat heeft
niet zo mogen zijn In het
Evangelie staat: „Een ander zal je
omgorden en brengen waar je
niet wilt zijn". Dat moet jezien als
Gods bestemming. En misschien
is het wel goed zo ook. Ik heb m'n
beste jaren gehad. De vitaliteit
kan ik met meer opbrengen. On
derwijs is een slopend beroep. Je
kan het vergelijken met een stuk
elastiek, dat steeds wordt uitge
rekt. Op een bepaald moment is
de rek er uit. En dat is precies
hetzelfde wat er met mij is ge
beurd."
„Wat me erg veel plezier heeft
gedaan is de receptie van vorige
week. Zelf hoefde ik niet zo no
dig, maar het bestuur heeft het
een beetje doorgedrukt. Er kwa
men erg veel mensen, veel oud
leerlingen, veel oud-collega's en
zelfs twee oud-inspecteurs Ik
heb erg veel kado's gehad, ei
genlijk teveel om op te noemen.
En dan doet het je toch goed op
zo'n dat te merken dat je persoon
en het werk dat je hebt gedaan zo
wordt gewaarderd Ik laat trou
wens m'n school met een gerust
hart achter M'n opvolger. Ro
- „Je moet open staan voor allerlei nieuwe ontwikkelingen, anders
verstar je"
land v.d Hurk, is bijzonder ge
schikt. En hij heeft een goed
team om zich heen
BEZIG BLIJVEN
Zuster Imelda zal niet meer
voor de klas staan, maar op haar
lauweren rusten gaat ze beslist
met. „Oh nee hoor zegt ze, „Ik
heb genoeg te doen. Ik ga naar
de handwerkclub van de Zonne
bloem, wordt samen met een an
der hulpkoster in de kerk, ik ben
lid van het kerkelijk zangkoor,
wat betekent dat je soms drie
keer per dag moet „optreden", ik
val soms in als dirigente van het
koor, ik ben pianiste bij de ge
zinsviering in de kerk, treed soms
op als vervangster van de orga-
mst en doe wat aan bejaardenbe-
zoek.
Stilzitten ga ik beslist niet. Ver
der wil ik zo nu en dan bij feeste
lijke gelegenheden toch ook nog
eens in m'n oude school gaan
kijken".
Zodat we al is het dan niet
meer als hoofd van de r.k. lager
school „De Klim-Op" zuster
Imelda nog vele malen bij diverse
gelegenheden in Leusden zullen
tegenkomen. Want al is ze dan op
medische gronden afgekeurd
voor het onderwijs, uitgeblust is
deze 60-jarige nog beslist niet!
j boekhoudine j JÊpféweg 16a, telefoon
