„We mikken op die restgroep die er niet
toe kan komen om zich aan te melden"
/ANTIEK
,,Met z'n tweeën krijg je net
dat zetje dat je nodig hebt"
15 16 17
(^McnscnmfwSkj)
leusJen krant
Berna en Ineke maken etsen
GEHANDICAPTEN SPORTVERENIGING AMERSFOORT E.O.
Beur;?—
Als u gaat trouwen,
wilt u dat natuurlijk
weten ook.
(HILVERSUM
TROUWKAARTEN
DINSDAG 12 OKTOBER 1982
plaatselijk nieuws
opvallende wagentjes moeizaam kon
den voortbewegen is voorbij, al besef
fen we dat de integratie van gehandi
capten en met-gehandicapten nog altijd
in een soort beginfase is.
Integratie. Het is ook een van de doel
stellingen van de GSVA. Het is namelijk
met zo dat uitsluitend gehandicapten lid
van deze vereniging kunnen worden.
Ton van Gaal: „Wij hebben onder onze
leden ook een aantal niet-gehandicap-
ten. Zij draaien gewoon mee. Natuurlijk
zijn dat geen mensen die topsportge-
richt zijn. Zij spelen ook mee in rolstoe
len bij het basketbal. De.meeste men
sen vinden het prachtig, gewoon zo in
een rolstoel zitten en eens kijken hoe
het nu precies gaat Soms zijn dat fami
lieleden van de gehandicapten maar ie
dere medewerker is bij ons welkom."
INSTUIF
De vragen liggen natuurlijk voor de
hand. Wat voor sporten worden er
beoefend, welke leeftijd moet je er voor
hebben, hoe gaat het met vervoer, kan
iedere gehandicapte meedoen? Ton
van Gaal, in het dagelijks leven leraar
lichamelijke oefening aan de Niek Sa-
vio-school in het Industriekwartier, wil
op deze vragen best een antwoord ge
ven. „Wij zwemmen elke woensdag
van 7 tot 8 uur in Hoogland en dat loopt
eigenlijk het best. In het algemeen is het
zo dat iedere lichamelijk gehandicapte
erg veel van zwemmen houdt. Men
voelt zich er lekker bij, zeker als het
warm water is. Elke donderdag zijn we
van 7 tot 8 uur in de zaal Rustenburg.
Dan hebben we twee programma's. Het
is daar een vrij grote zaal Links begin
nen we met rolstoelbasketbal op poten
te zetten en rechts gaan we verder met
de activiteiten die wij al regelmatig had
den in onze Instuif. Voornamelijk rac-
ketspelen, zoals badminton en tafelten
nis De Instuif, die wij altijd hebben ge
had, gaan we één keer in de maand
houden in Rustenburg op zaterdagmid
dag. We hebben dan een vrij groot pro
gramma, want we zitten nu op zo'n 55
leden waarbij ook een aantal niet-ge-
handicapten zijn. Op zo'n instuif kan je
allerlei dingen doen die leuk zijn om te
brengen. We hebben al van alles ge
daan, zitvolleybal, lijnbal, een soort jeu
de boules, boogschieten, kleinere spel
letjes als pijltjeswerpen maar ook nieu
we spelen zoals uni-curl En dan is er op
woensdagavond van half acht tot half
negen goalbal voor visueel-gehandi-
capten in de dr. van de Hoevenschool
aan de Ringweg Kruiskamp. Die spelen
ook competitie. Ze zijn gepromoveerd
en nu gaan we het komende seizoen
met twee teams aan de competitie be
ginnen.
Een leeftijdsgrens is er niet. Op dit
ogenblik is de jongste deelnemer elf
jaar en de oudste drieenzestig Wat het
vervoer betreft hebben we de mede
werking van een aantal autobezitters
binnen de vereniging. De mensen hel
pen elkaar wel. En wat de laatste vraag
aangaat: wij hebben geen zwaar-ge-
handicapten in onze vereniging, zoals
mensen die in electrische rolstoel zit
ten. Het varieert bij ons van spastici tot
rolstoelers, mensen met een handicap
met hun spieren en visueel gehandi
capten. In wezen kan iedereen bij ons
komen. Wij richten ons op het individu
en zoeken naar de voor hem of haar
geschikte bewegingsvormen."
BASKETBALLERS GE
VRAAGD
GSVA streeft naar uitbreiding van het
ledental. Hierbij spelen ook doodgewo
ne zakelijke feiten een rol en zoals dat
bij iedere sportvereniging in deze tijd
meer dan ooit het geval is: de centjes
moeten blijven binnenkomen om te
kunnen draaien. De vereniging van
Amersfoortse gehandicapten (én om
geving, want ook mensen uit de omlig
gende plaatsen zijn welkom) is een
voortvloeisel van een object van CRM
dat via de ASLOS (waarvan Van Gaal
bestuurslid is) gestalte heeft gekregen
en dat nog maar één jaar zal worden
gesubsidieerd Dat betekent dat de ver
eniging het geld ergens anders van
daan zal moeten halen. Méér contribu
tie dus of beter gezegd, méér leden.
Ton van Gaal zal ieder nieuw lid be
groeten maar het zou hem bijzonder
welkom zijn als zijn vereniging zou kun
nen meedoen aan de competitie van de
rolstoelbasketballers. Zo'n team be
staat normaal uit vijf spelers maar met
wisselspelers erbij komt men toch wel
De heer Van Gaal van de Gehandicapten Sportvereniging Amersfoort.
gauw op tien spelers. De vereniging
heeft dat aantal niet op dit moment en
het zou voor de leden die deze sport
beoefenen erg fijn zijn als de aanvulling
er kwam.
De moeilijkheid is dat men geen idee
heeft van het aantal gehandicapten in
onze regio. Van Gaal: „Wij kennen de
gehandicapten niet, we kunnen ze niet
benaderen, we hebben geen adressen
lijst. Daarom moeten we ze op een an
dere wijze, zoals via de krant, op ons
bestaan attenderen Het zou toch ei
genlijk wel wat voor de hand liggen dat
de medische wereld naar de sportver
eniging verwijst. Gehandicapte mensen
komen in het algemeen meer bij een
specialist dan bij hun huisarts. Kunnen
de heren specialisten dan niet de nodi
ge medewerking verlenen? Van Gaal:
„Ik heb niet de indruk dat dit werkelijk
gebeurt. Ik weet ook niet wat daarvan
de reden kan zijn."
Het initiatief dient dus voornamelijk
door de gehandicapten zelf te worden
genomen en het is te hopen dat velen
de drempelvrees overwinnen De activi
teiten van de GSVA hebben natuurlijk
niets te maken met de manier van spor
ten zoals wij die kennen van de Olympi
sche Spelen voor Gehandicapten. Dat
is puur wedstrijdsport, waaraan alleen
bepaalde uitblinkers kunnen meedoen.
In wezen geldt het hier hetzelfde als
voor de niet-gehandicapten: niet iedere
voetballer kan een Johan Cruyff zijn en
tienduizenden voetballers hebben daar
kennelijk vrede mee, want ze spelen elk
weekend op hun manier hun partijtje.
De ervaring heeft geleerd dat de wed
strijdsport van de gehandicapten, die
door de televisie duidelijk in beeld is
gebracht, juist een obstakel vormt op de
weg naar de aanmelding bij een vereni
ging als de GSVA. Men denkt al gauw.
dat een dergelijk presteren een soort
vereiste is, maar niets is minder waar.
Bij de vereniging van Ton van Gaal gaat
het in geen enkel opzicht om presteren,
maar uitsluitend om recreatief sporten.
Deze vereniging is nog erg jong. Zoals
gezegd op 26 november van het vorig
jaar ging men officieel van start en alles
bevindt zich dus nog in de opbouwfase.
Natuurlijk zijn er bepaalde wensen. De
zaalruimte en het zwembad kon men
alleen op onrendabele uren krijgen en
start was op 26 november 1981), vatte
de bedoeling van de ledenwerfactie als
volgt samen „Wij mikken op die rest
groep die om de een of andere reden er
niet toe kan komen om zich te melden."
Van Gaal, met wie wij in zijn woning in
Leusden een gesprek hadden, is ervan
overtuigd dat er nog diverse mensen in
Amersfoort en omgeving zijn die nog
net niet de moed bezitten om zich bij zijn
vereniging te melden. De Nederlandse
Invaliden Sportbond heeft onderzocht
dat er verhoudingsgewijs nog maar een
geringe groep van de gehandicapte Ne
derlanders aan sport doet. Persoonlijke
omstandigheden kunnen daarbij een rol
spelen. Het zou een goede zaak zijn als
deze zich nog schuilhoudende gehan
dicapten of hun huisgenoten nu eens de
telefoon zouden willen pakken en bij
een van de bestuursleden van de
GSVA gingen informeren welke moge
lijkheden er precies zijn
NIET MEER ZO ALS VROE
GER
De situatie zoals die vroeger was is
gelukkig voorbij. „Vroeger zaten de
mensen binnen maar gelukkig komen
ze nu uit de huizen" stelt Ton van Gaal
vast. Dat kan iedereen uit onze samen
leving bevestigen. Wie er speciaal op
let zal tot de ontdekking komen dat er
zich dagelijks op straat vele gehandi
capte mensen bevinden. Met opzet
zeggen wij „wie er speciaal op let" want
in de praktijk schenken de passanten
op straat eigenlijk niet veel aandacht
aan de gehandicapte medemens Daar
bedoelen we niets negatiefs mee maar
het betekent dat de mens in de rolstoel
op het netvlies van de voorbijgangers
geen speciale reaktie meer teweeg
brengt. De tijd waarin invaliden (het
woord wordt liever niet meer gebruikt in
de hedendaagse omgangstaal) zich in
op de Dr. v.d. Hoevenschool was goluk-
kig nog een tussenuur beschikbaar.
Wat gunstiger uren zouden ongetwijfeld
welkom zijn maar in Amersfoort mogen
de verenigingen al blij zijn als ze ergens
terecht kunnen. Een andere wens is dat
men wat meer liefhebbers krijgt voor de
zaalsport. Het is een vaststaand feit dat
zwemmen het populairst is, maar de
GSVA kan natuurlijk niet voor een groot
deel een zwemvereniging zijn
De indruk zou kunnen bestaan dat de
vereniging geleid wordt door niet-ge-
handicapten. Het merendeel van de be
stuursleden behoort daar evenwel niet
toe, zoals Sander Kragten (goalbal),
Bram Dudok van Heel (zwemmen),
Frank v.d. Coterlet (vertegenwoordiger
in de NIS afd. Utrecht, Friso Wijker (in
terne kontakten) en Bep de Nooy (sec
tie zaalsport). De vereniging heeft de
medewerking van een technisch kader
en heeft ook de beschikking over
fysiotherapeuten.
We kunnen het alleen maar h(
len: er zijn in onze Amersfoortsi
menlevlng nog diverse mensen
een handicap, die er best wat
voelen om op een bepaalde mi
wat te gaan sporten. Laten zij h
overigens best begrijpelijke
schroom eens laten varen en he
sluit nemen om eens te Informen
zij misschien ook bij de Gehandl
ten Sportvereniging Amersfooi
Omstreken hun partijtje mee kui
blazen. Telefonisch kan men in
tingen krijgen bij: Mevrouw vanl
tel. 033-11850; Ton van Gaal tel.
945927; Hans van Beek tel.
723659 en Hennle den Ouder
03495-34402. Ook bij de ASLOS|
14146) zal men u gaarne alle ge
ste Inlichtingen willen geven.
(Van een medewerker)
LEUSDEN/AMERSFOORT -
Misschien heeft u ze een tijdje
geleden opgemerkt In De Ha
mershof, de mensen van de Ge
handicapten Sportvereniging
Amersfoort en Omstreken. Ze
lieten tijdens de sport- en spel-
dag de aanwezige jeugd kennis
maken met sporten die door In
validen bedreven worden. Tege
lijkertijd wilde de GSVA'ers meer
bekendheid geven aan hun eigen
club, waarvan stellig meer men
sen lid zouden willen worden
wanneer zij maar even over de
drempel van onnodige beschei
denheid worden getild.
Voorzitter Ton van Gaal, die samen
met een aantal geestverwanten deze
vereniging heeft opgericht (de officiële
r ExpohaI
Richtingsborden volgen naar Sportpark
Inl.: (076) 611680
toegangsprijs f 6,-
CJP en 65+ paspoort f 3.-
kinderen onder geleide gratis
vrijdag zaterdag
zondag
oktober oktober oktober
19-22 uur I 12-19 uur 11-18 uur
- De vlinder van Ineke
worden duidelijker of vervagen
geleidelijk.
ETSEN
De overgang van keramiek
naar etsen is gekomen toen de
lerares keramiek bij de Hof weg
ging.
Berna. „In het nieuwe seizoen
gingen wij weer kijken tijdens de
open dag, maar de nieuwe lera
res kwam niet zo creatief over en
wij wilden persé geen gladde
mooie potjes. Een jaar hebben
wij niets meer gedaan terwijl wij
nog steeds iets wilden. Doordat
de leiding wegviel en wij alle
twee geen oven hebben, deden
wij eigenlijk niets meer aan kera
miek.
Drie jaar geleden stond Wies
Verploeg, onder andere met et
sen opdeHobbieskoop. Ineke en
Berna hebben haar gevraagd of
zij hen etsles wilde geven. Voor
haar was dat toen iets nieuws,
lesgeven aan volwassenen, maar
toe nu toe heeft niemand er spijt
van. Wat zij geleerd hebben op
keramiek kunnen zij in het etsen
doortrekken. Dat wil zeggen het
leren werken, niet naar resultaat
maar om de creativiteit. Het lef
hebben om te kunnen zeggen:
Wat kan mij die mislukkingen
schelen?"
Ineke „Het gekke was dat wat
Berna bij keramiek had het
niet los kunnen komen van strak
ke lijnen ik het omgekeerde
had bij het etsen Dat heeft er
bijna toegeleid dat ik met etsen
ophield. Wat zij bij haar eend van
kermiek had, heb ik gehad met
een vlinder die ik wilde etsen.
Berna stimuleerde mij om door te
gaan. Zij zag hoe ik het verder af
moest maken. Door met z'n twee-
en een hobby uit te oefenen krijg
je net dat zetje dat je soms nodig
hebt".
Voor zowel Berna als Ineke
geldt dat wanneer zij een werk
stuk onder handen hebben, zij er
bijna niet af kunnen blijven. Tus
sen het huishoudelijk werk door,
maar ook hele dagen kunnen zij
daar mee bezig zijn. De kinderen
die zij beiden hebben worden
regelmatig om advies gevraagd
en daardoor worden ook zij ent
housiast en gaan aan de slag.
Voor het eerst hebben Berna en
Ineke het afgelopen jaar aan de
Hobbieskoop meegedaan. Voor
al om te laten zien hoe leuk zo'n
hobby kan zijn, hoe je zoiets
moet maken en de extra stimu
lans van het samen doen wordt
daar door hun aanbevolen. Be
halve het verkopen tijdens de
Hobbieskoop geven Berna en
Ineke uitsluitend stukken weg
Berna. „Wil Je goed kunnen
tioneren dan heb je iets
jezelf nodig". Ineke: „En o
Ik mijn ontspanning thul
hebben vanwege de kindei
dit een uitstekende oplossl
Als aardigheidje voor vne
kennissen en familie Zij m(
het zelf wel mooi vinden
zoals Ineke het zegt: „Ik vin
niet leuk wanneer een and
hele dag naar mijn mislukts
werk moet kijken".
Door hun hobby hebben E
en Ineke een heel anderï
gekregen op bijvoorbeeld
sities Nu worden de details
bekeken, hoe iets gemaal
kortom er is veel meer wa
ring voor exposities.
Bouwstijlen van torens, k<
enzovoort spreken nu veel
aan evenals details van insi
en andere dieren.
door
Tea van Maanen-Middelkoop
LEUSDEN Berna de Jonge
en Ineke van Duinkerken oefe
nen nu alweer zeven jaar samen
een hobby uit. In eerste Instantie
keramiek en de afgelopen drie
jaar proberen zij het etsen onder
de knie te krijgen.
Ineke: „Dat wil zeggen, thuis
wij wonen naast elkaar werken
wij nooit samen. Wij gingen sa
men naar keramiek en nu naar
etsles maar wat wij thuis doen,
doet leder apart".
Zeven jaar geleden zijn zij naar
een open dag van de Hof ge
weest. Zij waren eigenlijk altijd al
creatief bezig. Ineke vooral op
het gebied van naaien en Berna,
die een handenarbeidakte heeft,
kon ook nooit stilzitten. Zij beslo
ten keramieklessen te nemen
ook omdat de lerares hen zo
aansprak. Het werd echt een
avondje uit. „Wij zaten toen alle
twee nog in de kleine kinderen en
zoiets heb je gewoon nodig. On
ze echtgenoten vonden het best
leuk maar moesten ook nog even
wennen. Wanneer wij terug kwa
men van zo'n les gingen zij om
onze werkstukken staan en voor
al mijn werkstukken, waar hele
gekke bij waren, werden met ver
bazing bekeken. „Wat is dat nu
weer?", werd er regelmatig ge
roepen", aldus Ineke.
Berna: „leneke was In het be
gin al veel vrijer in haar werkstuk
ken dan ik. ik zat vast aan strakKe
lijnen. Bij die lerares ging het er
niet om of een potje rond was, er
moest iets creatiefs vanuitgaan.
Het heeft lang geduurd voor ik
wat losser ging werken. Wanneer
ik in mijn eentje naar die cursus
was gegaan was ik er na een jaar
mee gestopt. Het was een echte
knokpartij.
Door dat krampachtig werken
sprong alles in de oven uit elkaar.
O. vreselijk was dat, maar op een
gegeven moment was dat sta
dium voorbij".
STIMULANS
Berna en Ineke stimuleren el
kaar op een uitstekende manier
Ofschoon zij zowel in de kera
miek als het etsen twee zeer ver
schillende stijlen hebben opge
bouwd, kunnen zij elkaar goed
adviseren. Door hun hobby heb
ben zij elkaar zo goed leren ken
nen dat, zoals zij zelf zeggen, het
bespreken van de manier waarop
ideeën verder uitgewerkt moeten
worden en de kritiek die zij elkaar
geven vaak inspirerender werkt
dan dat de docent dit zou doen.
De techniek wordt op de cursus
geleerd, daar worden ook de
ideeën besproken de stukken af
gewerkt. Thuis werken zij alles
uit.
Dat de stijl van Berna en Ineke
heel verschillend is kun je duide
lijk zien aan de keramische werk
stukken. Berna heeft bijvoor
beeld een heel stel, ik noem het
maar, Turkse torentjes staan.
Mooi van vorm waarin fantasie
motieven zijn gemaakt. Deze fan
tasie motieven zijn afgedrukt van
een fossiel of een gipsblokje met
zelfgemaakt motief. Een eend,
waarvan Berna de kleivorm bijna
weer in elkaar gedrukt had maar
dankzij haar buurvrouw verder
afgemaakt heeft, is heel apart.
Diverse technieken van verven
en glazuren in de tinten blauwen
groen maken er iets heel grap
pigs van.
De werkstukken die Ineke
meegenomen heeft zijn toevallig
allemaal potten. Wij hebben daar
best schik om, omdat Ineke net
nog vertelde dat de cursus niet
geschikt was voor mensen die
mooie potten wilden maken. Wat
zij bedoelt komt toch wel tot
uiting in deze potten. De potten
en asbakken zijn niet echt rond
of echt vierkant, zij hebben alle
maal iets levendigs. Dat komt ten
dele door de vorm en ten dele
door de afwerking. De motieven
zijn ook hier weer gedeeltelijk
geverfd en gedeeltelijk gegla
zuurd. Dat geeft een heel frai
effekt. In vergelijking met de
stukken van Berna zijn de motie
ven van Ineke minder strak. Zij
gaan ook vaker over in andere
motieven of dezelfde motieven
Anders zou u wel een andere
samenlevingsvorm hebben gekozen.
Ja toch? Al uw familieleden,
vrienden en kennissen
kunnen snel op de hoogte zijn van het
heuglijke feit met één van de fraaie
uit de selectie 1982 van de LEUSDER KRANT
Kantoor Leusder Kr^nt, Rozendaallaan 9, Leusden-centrum.
Kantoor geopend, op werkdagen van 9 tot 12 en van 13.30 tot 17.00 uur. Desgewenst kunt
u de modellenboeken thuis bekijken als u ons even van tevoren een seintje geeft.
Dan reserveren we de boeken voor u.
- Een ets van Berna
Ineke en Berna
