itstekende, erotische thriller-variant op
iet veelbeproefde Weerwolf-principe
Armand Assante als Mike Hammer
„Chiedo Asilo"
van Ferreri
in het Filmhuis
Appelmarkt
„Le dernier metro"
AUL SCHRADER'S „CAT PEOPLE"
n keiharde thriller: „I, the jury"
Een kattebelletje of een fijn gedrukt
kaartje?
DE LEUSDER KRANT
DONDERDAG 28 OKTOBER 1982
kijk op de film
FILMAGENDA
Amersfoort, 28 t/m 3 november
GRAND, Snouckaertlaan 4, 033-
14632
I, THE JURY 16
Do. vr. ma.di. wo. 1.30-6 45-9.15 uur.
Za. 1.30 - 6.45 - 9.30 uur. Zo. 1.45 - 4.15
- 6.45 - 9.30 uur.
CAT PEOPLE 16
Do. vr ma. di wo. 1.30 - 6.45 - 9.15 uur.
Za. 1.30 - 6.45 - 9.30 uur. Zo. 1 45 - 4 15
- 6 45 - 9.30 uur.
THE ROAD WARRIOR 16
Do. vr. ma. di. wo. 1.30 - 6.45 - 9.15 uur.
Za. 1 30 - 7.00 - 9.45 uur. Zo. 2.00 - 4.30
- 7.00 - 9.45 uur.
THE EYE OF THE TIGER (Rocky 111)12
Do vr. ma. wo. 1.30 - 6.45 - 9.15 uur.
Za 1.30-6.30-9 15 uur Zo 1.30-4,00
- 6.30 - 9 15 uur. Di. geen voorst.
THE WALL a.l.
Do. vr. ma. di. wo. 1.30 - 6.45 - 9.15 uur.
Za. 1.30 - 6.30 - 9.15 uur Zo 1.30 - 4.00
- 6.30 - 9.15 uur.
MOVIE CYCLUS OP DINSDAG
LE DERNIER METRO
Dinsdag 1.30 - 6.45 - 9.15 Uur.
CINEMA, Stadsrlng 30, 033-10900
VAN DE KOELE MEREN DES DOODS
16
Do. vr ma. di. wo. 1.30 - 6 45 - 9 15 uur.
Za. 1.30 - 6.45 - 9 30 uur. Zo. 1.30- 4.00
- 6.45 - 9.30 uur.
GREASE II a.l.
Dagelijks 1 30 - 6.45 - 9 15 uur. Zondag
tevens 4.00 uur.
EURO, Stadsrlng 32, 033-633655
PORKY'S PIKANTE PRETPARK
Do vr. ma di. 1.30 - 6 45 -9.15 uur. Wo.
za 6 45 - 9 15 uur. Zo. 1.30 - 4.00 - 6 45
- 9 15 uur.
DUO, Westsingel 7
EENONDEUGENDEZOMER 18
Ma. t/m vr. 2.15 - 8 15 uur. Za. zo. 2.15 -
7.15 - 9.30 uur.
DE BERMUDA DRIEHOEK 12
Ma. t/m vr. 2.00 - 8.00 uur. Za. zo. 2.00 -
7 00 - 9.15 uur.
NACHTVOORSTELLINGEN
Duo, zaterdag:
LAAT ME GENIETEN 18
24.00 uur.
DE IJZERVRETER 16
23.45 uur.
KINDERVOORSTELLINGEN
EURO, 033-633655
HIERBIEISDE PISANG
Wo. za. 1.45 uur.
Sommigen schrijven vlug even een briefje
om te melden, dat er gezinsuitbreiding heeft
plaats gevonden. Dat is natuurlijk óók een
manier.
Toch gaat er niets boven een fijn gedrukt
kaartje, uitgezocht naar uw smaak.
Uit de grote collectie 1982 hebt u enorm veel
keuze En wat de tekst betreft: wij zorgen
snel en accuraat, dat er op komt te staan
wat u wenst. In hand- of machineletter.
Vandaag besteld, morgen klaar.
het om snelheid èn kwaliteit qaat.
Rozendaallaan 9 te Leusden-Centrum. Op werkdagen van 9.00 tot
12.00 uur en van 13.3C tot 17.00 uur. Telefoon. U33-941495.
„Chiedo Asilo", It./Fr./Tahiti, 1979, re
gie Marco Ferreri Met Roberto Benig-
ni, Dominique Laffin, Girolamo Marza-
no Lengte: 112 minuten. Theater: Film
huis Appelmarkt, van zaterdag tot en
met dinsdag. 20.15 uur.
In CHIEDO ASILO begint onderwlj-
zer Roberto, In de woestenij van een
buitenwijk van Bologna met een
kleuterschooltje. Hij houdt er zeer
vrije opvattingen op na en zijn nieu
we methodes werken zeer stimule
rend op de kinderen. Maar zijn non-
conformisme en bewust vermijden
van routine provoceren de conven
tioneel denkende volwassenen en
vertegenwoordigers van het gezag.
Zijn besluit om met de kinderen de
fabriek te bezoeken, waar hun va
ders werken, wordt bepaald niet met
algemene instemming begroet.
Hij wordt verliefd op Isabella, de moe
der van een van de kinderen. Ze wordt
zwanger en gaat naar haar geboorte
dorp om zich op de blijde gebeurtenis
voor te bereiden. Met de groep kinderen
reist hij haar na. Een jongetje dat niet
spreekt en eet, blijkt na de geboorte
opeens wel te kunnen spreken. Aan het
strand stelt hij Roberto een vraag. Deze
stemt toe en begeleidt hem naar de zee
terug naar de grote moeder
„In het algemeen is een kleuter
school een verschrikkelijke plaats,"
zegt Ferreri naar aanleiding van zijn
film. „Een gevangenis, een concentra
tiekamp Waarom kleuterscholen? Om
dat de kleuterschool en de fabriek van
hetzelfde beton gemaakt zijn en in bei
de dezelfde onverdraaglijke herrie te
horen is. Hebt u de herrie in een kleuter
school wel eens gehoord? De geluids
man van de film kon er niet tegen en ik
geloof ook niet dat de kinderen er tegen
kunnen.
Wanneer je 's morgens bij een
kleuterschool staat en de gezichten
van de kinderen ziet, dan zie je wan
hoop. Natuurlijk, later vergeten de
kinderen dat moment - ze rennen en
masturberen. Ze hebben niet de ge
ringste belangstelling voor schilde
ren, maar ze moeten het doen, ze
worden gedwongen. Ik ben wel be
nieuwd wat tweehonderd vrouwen,
die opelkaar gepakt zitten, zouden
doen - zeven, acht uur lang zonder
Iets te doen te hebben. Ik hoop dat
het mij gelukt Is te laten zien wat kin
deren zijn: een oneindige rijkdom
aan fantasie, Intelligentie, kracht en
beweging."
Armand Assante als Mike Hammer in the jury'
(van de fllmredaktle)
In de movie-cyclus op dinsdag draait
dit keer de Franse film „Le dernier me
tro". Deze film van de bekende regis
seur Francois Truffaut was begin vorig
jaar ook al eens te zien in Amersfoort.
„Le dernier metro" was na een im-
produktieve periode van Truffaut, een
aangename verrassing. Het is een uit
stekende film, een tragi-komedie over
het theater in bezettingstijd.
In Frankrijk ging - ondanks de bezet
ting - het theater - en filmleven gewoon
door. Talrijke nieuwe toneelprodukties
werden met veel succes op de planken
gebracht en ook in de film-industrie
werd niet veel aangetrokken van de be
zetting. Het werk ging gewoon door, zij
het natuurlijk niet altijd zonder hobbels.
Er bleven natuurlijk tal van extra proble
men.
Truffaut heeft de sfeer tijdens die be
zettingstijd uitstekend weten te treffen.
Hij doet dat genuanceerd en goed ge-
dokumenteerd, waarbij hij zich baseer
de op talrijke ervaringen van acteurs,
actrices, regisseurs en theaterdirecteu
ren. Het resultaat is een boeiende tragi
komedie met Catharine Deneuve en
Gérard Depardieu in de hoofdrollen.
Manon Steiner (Deneuve) is directrice
van Theater Montmartre. Ze heeft de
leiding op zich genomen nadat haar
joodse echtenoot (Heinz Bennent) zo
genaamd is gevlucht. Hij zit in de kelder
van het theater en dirigeert vandaar uit
zjn theaterprodukties. Daarnaast is er
ene Bernard Granger (Depardieu) die
graag de taak van theaterdirecteur Lu
cas Steiner wil overnemen. Inclusief de
fraaie Marion (Deneuve), dat spreekt.
Liefde en theater temidden van Duitse
bezetters. Klassieker kan het niet. Truf
faut weet dat echter sfeervol in beeld te
brengen, het geheel gelardeerd met
een lichte ironie, waardoor melodrama
tische ondertonen werden vermeden.
„Le dernier metro" (de laatste trein
van de metro vóórdat het spertijd werd)
is stijlvol gemaakt, zoals de meeste
films van Truffaut stijlvol en elegant zijn.
Met uitstekende acteursprestaties van
Deneuve, Depardieu en anderen. Een
film, die in Nederland gold het credo:
wie in de oorlog doorwerkte, zat fout. In
Frankrijk lag dat toch duidelijk anders
zoals deze nieuwste film van Francois
Truffaut laat zien.
Scène uit ,,Cat People".
sen", die In hun religie het offeren
van hun kinderen aan zwarte panters
kende. Afstammelingen van dit mys
terieuze mensenras leven voort, bij
na onopgemerkt binnen de moderne
samenleving. Maar zo nu en dan gaat
er iets verkeerd en komen de oude
Instincten en genen weer tot leven
met gruwelijke gevolgen.
Deze afstammelingen ondergaan
dan een metamorfose, zoals een
mens kan veranderen In een weer
wolf. „Cat People" ademt van het be
gin tot het einde een onontkoombare
sfeer van dreiging, mystiek en ero
tiek uit. Want dat laatste vooral is een
belangrijke element In Paul Schra-
ders film. Juist dat sexuele element,
soms gruwelijk, soms prachtig in
beeld gebracht, vormt de kern van
het verhaal. Want zonder de niet afla
tende koorts van de sexuele driften
zou er niets aan de hang zijn...
Schrader: „Tot nu toe maakte Ik films
over dagdromen. Dit is mijn eerste
film over nachtelijke dromen. Het
handelt om wat er gebeurt als de lich
ten uitgaan In de onbewuste wereld,
bevolkt door erotische fantasieën
en, wat Cocteau noemde, „de heilige
monsters".
In feite kan deze fantastische thril
ler dan ook als een metafoor worden
gezien van het jonge meisje, dat op
\and Assante en Barbara Carrera in „I the jury".
he jury", 1982, Verenigde Staten,
i. Richard T. heffron; produktie:
iert Solo: camera: Andrew Laszlo,
nario Larry Cohen, gebaseerd op
jelijknamige roman van Mickey Spil-
met Armand Assante, Barbara
Carrera, Geoffrey Lewis, Laurene Lan-
don, Judson Scott en Paul Sorvino.
Keuring- 16 jaar; genre: thriller Thea
ter: Grand 1.
DOOR BERT VOS
In 1946 debuteerde ene Mickey
Spillane met de thriller „I, the jury"
(Ik, de jury). Het werd meteen een
groot succes, evenals de daarna ver
schenen romans van deze thriller
auteur, van wie in de loop der jaren
inmiddels miljoenen exemplaren zijn
verkocht. Ook In Nederland heeft
Spillane zich een geheel eigen pu
bliek verworven, dat zijn boeken gre
tig afneemt. Spillane's beroemdste
kreatie is de hord-bolled detective
Mike Hammer, een keiharde privé-
detectlve die zich In feite van niets en
niemand iets aantrekt. Het belang
rijkste In de boeken van Spillane Is
echter wel, dat op elke pagina wel
een dode of een leuke dame wordt
gesignaleerd. Harde aktie en openlij
ke sex, die in de veertiger jaren nu
niet bepaald gebruikelijk was. Door
de critici dan ook zonder meer ge
kraakt, maar door de lezers hoog ge
waardeerd. Tijden en normen veran
deren, zodat Spillane nu ook In een
veel bredere kring wordt gelezen.
Van „I, the jury" werd In 1953 een
speelfilm gemaakt door regisseur
Harry Essex met In de hoofdrollen
Biff Elliot en Peggie Castle. Een nog
al afgezwakte versie, want de keu
ringsnormen waren in die tijd In
Amerika nogal streng.
Regisseur Richard T. Heffron had die
beperkingen duidelijk niet en het resul
taat is een nieuwe filmversie van „I the
jury", die dezelfde keiharde, sensuele
sfeer uitademt als het boek. Armand
Assante speelt de hoofdrol als privè-
detective Mike Hammer, bijgestaan
door Laurene Landon als diens privé-
secretaresse Velda Eén van zijn groot
ste tegenspeelster is Barbara Varrera
als dr. Charlotte Benner, eigenaresse
van een sex-therapeutisch instituut. Het
gaat allemaal om de moord op een
vriend van Mike Hammer. Hammer
zweert dat hij de dader te pakken zal
krijgen om de dood van zijn beste vriend
te wreken Hij treedt letterlijk op als de
jury, maar achter de schermen vindt
véél meer plaats dan Hammer ver
moedt.
Uiteraard is het boek behoorlijk geak-
tualiseerd. Er is sprake van de oorlog in
Vietnam, inplaats van de Tweede We
reldoorlog, terwijl het Watergate-schan-
daal (de CIA is nauw betrokken in deze
zaak) ook wordt aangehaald. Een sex-
instituut speelt een belangnjke rol (altijd
goed voor een extra portie onverbloem
de sex) en die hadden ze in 1946 nog
niet (nodig).
Regisseur Heffron is er in geslaagd
om een met vaart in elkaar gezette thril
ler in elkaar te zetten Aktie en sex wis
selen elkaar voortdurend af en de lief
hebbers van dit onverwoestbare genre
hebben dan ook niet te klagen De aktie
is hard Mike Hammer is geen doetje en
dat blijkt uit elke scène. Armand Assan
te weet de privó-detective op een be
paalde manier karakter te geven, on
danks het geweld dat hij toepast om zijn
doel te bereiken. De vrouwen zijn aan
trekkelijk en evenmin voor een kleintje
vervaard Kortom: een aktie-thriller die
net even boven het gemiddelde uit
steekt.
Laurene Landon als de charmante assistente van Mike Hammer, Velda. Scène uit-
„I the jury".
ge Is deze remake van „Cat People"
een echte Paul Schrader-fllm, ook al
heeft hij het script dit keer niet zelf
geschreven. Schrader, van oor
sprong scenario-schrijver (en een
hele goede), begon zjn carrière als
filmregisseur met „Bllie Collar" (met
Elchard Pryor, Harvey Keitel en Ya-
phet Kotto), gevolgd door „Hardco
re" (met George C Scott) en „Ameri
can Gigolo" (met Richard Gere).
Daarvoor en tussendoor schreef hij
scenario's voor films als „Taxi Dri
ver", „The Yakuza", „Obsession",
„Rolling Thunder" en „Raging Buil".
De tamelijk harde kijk op de Ameri
kaanse samenleving uit „Taxldrl-
ver", en de thriller-mystiek uit „Ob
sessions" zijn beide In de nieuwste
film van Schrader terug te vinden.
Want „Cat People" speelt zich af In
het Amerika van nu, vol aggressleve
scènes en „symbolische" erotiek èn
mystiek en fantasie, samengevoegd
tot een erg knap gemaakte, boelende
film, waarin het alom beproefde
weerwolf-principe tamelijk orlglnaal
Is overgebracht op zwarte panters.
Natuurlijk, je moet van dit specifieke
genre houden, maar Schrader heeft -
samen met scenarioschrijver Alan
Ormsby - voldoende óndere elemen
ten In de film gestopt om ook de nlet-
fantasle-llefhebbers rulmscoots aan
zijn trekken te laten komen.
Opmerkelijk hierbij Is de casting.
Wie Malcolm McDowell vaker heeft
gezien in tamelijk negatieve, soms
agressieve rollen, zal In de vertol
king als Paul Gallier gemakkelijk de
agressieve zwarte panter ontdekken,
die klaar staat toe te grijpen In één
machtige, klauwende sprong. Het
gracieuze, sensuele lichaam van Na-
stassla Klnskl met haar schitteren
de, soms vlammende ogen en ge
zicht vormen een katachtige schoon
heid, die zich dan ook In alle facetten
manifesteert In „Cat People". Twee
uitstekende vertolkingen, aarbij ook
de acteursprestaties van John Heard
(Heartbeat) en die van Annette
O'Toole (Smlle) genoemd kunnen
worden.
Het verhaal op zich zou tamelijk
banaal zijn, indien het niet zo'n goe
de uitwerking zou hebben gekregen.
In een verre, verre oudheid leefde er
een oud volk op aarde, de „katmen-
People", USA, 1982. Regie Paul
'der. Produktie Charles Fries
ado Alan Ormsby, gebaseerd op
erhaal van DeWitt Bodeen. Came-
>dn Bailey; montage Bud Smith/
®!ine Cambas; muziek; Gieorgio
der Titelsong gezongen door Da-
kwie, speciale effecten: Albert
dek (visuele effecten). Tom Bur-
(make up-effecten), Robert Bla-
optische effecten): Jack Maning
dseffecten). Verdere speciale ef-
1 Tom del Genio. Pat Domenico
Miller; met: Nastassia Kinski,
'm McDowell, John Heard; Annet-
'oole, Ruby Dee e.v.a. Lengte:
^nutenkeuring. 16 jaar. Genre
"op het weerwolf-principe. Thea-
*and 2
^2 bracht de toen befaamde
jj^chapplj R.K.O. de thriller
People", gebaseerd op het ver
ton DeWitt Bodeen. Het Is dan
ardlg
om aan het begin van
•traders remake van deze rol-
naam RKO nog eens weer
19 komen. Het geeft deze film
van die oude glans van het
van toen. Voor het overl-
Malcolm McDowell als Paul Gallier in Paul Schraders „Cat People".
de rand tussen jeugd en volwassen
heid de liefde ontdekt en gekonfron-
teerd wordt met de onzekerheden, de
angsten en geestelijke agressie die
dit proces kunnen begeleiden.
„Cat People" Is qua vormgeving
een juweeltje. Door de speciale ef
fecten en de fraaie fotografie (o.m.
New Orleans). Maar ook de uitste
kende acteursprestaties van Nastas
sia Klnskl en Malcolm McDowell ma
ken „Cat People" tot een film, waar je
bijna twee uur lang geboeid naar
blijft kijken. Aanbevolen.
Bert Vos
issia Kinski als Irena Gallier in Paul Schraders „Cal People".
