„Ik kan nu
rustiger
werken"
„Voel me
niet op
gesloten"
Commentaar
architekt Heijdenrijk:
J. Berkhof, drukker
LEUSDEN - De ge
meentelijke drukker is
meer dan in zijn sas met
de drukkerij in het nieuwe
gemeentehuis. J. Berkhof
(51) zegt: „De oude ruim
te was geloof ik 4 bij 8 me
ter. Daar was het echt be
helpen. Nu heb ik de be
schikking over circa 100
vierkante meter en dat is
echt een hele vooruit
gang".
Berkhof is een van de
vele ambtenaren van wie
de burger weinig afweet.
Wat doet een drukker in
dienst van de gemeente?
Berkhof die al een jaar of
acht bij de gemeente
Leusden werkt, legt uit:
„Ik zorg dat raadstukken
worden vermenigvuldigd,
rust. Omdat hij in de kel
der van het gebouw zit,
kan Berkhof rustiger
werken. En dat vindt hij
prettig. Hij heeft vroeger,
zegt hij, ook veel alleen
zijn werk gedaan. Vol
gens Berkhof heeft de
burgemeester laatst te
gen hem gezegd, dat ze
bang zijn dat hij beneden
in de kelder zal verkom
meren. Maar daar hoeft
niemand bang voor te
zijn, verzekert Berkhof.
Echte onaangename
verschillen kan de ge
meentelijke drukker niet
zo één-twee-drie verzin-
ne. „Ik geloof niet dat die
er zijn met de vorige druk
kerij".
Op de vraag wat er
moest gebeuren met het
voormalige gemeente
huis aan de Hamersveld-
seweg, antwoordt druk
ker Berkhof: „Het zou
mooi zijn als in dat ge
bouw het politiebureau
kon komen. Ze moeten
het oude gemeentehuis
in ieder geval niet slo
pen".
dat brieven van sociale
zaken of huisvesting in
veelvoud worden ge
drukt. Om aan te geven
hoeveel hier wordt ver
vaardigd, kan ik zeggen
dat 150.000 kopieën per
maand worden gedraaid.
Per jaar is zo'n 3 a 3Vï ton
papier nodig".
Een aangenaam ver
schil met de vorige ruimte
is, behalve de grootte, de
DINSDAG 15 MAART 1983
OPENING GEMEENTEHUIS LEUSDEN
We legden diverse meningen voor aan architekt Leo
Heijdenrijk, de ontwerper van het gemeentehuis.
SITUATIE: „In eerste instantie heb ik niet de vrijheid in de
situatie gehad. De afdeling Stadsontwikkeling gaf mij de
rooilijnen op. Daarbinnen moest ik me bewegen. Ik had
het plein in wezen veel meer besloten willen maken.
Leusden is een dorp, heeft een wijdsheid van omgeving.
Heeft geen enkel echt plein. Ik voelde daarom voor een
plein met dichte wanden. Er zijn twee dingen aan de
hand. Je hebt de bibliotheek met de rieten kap en de
wand van de Hamershof. Het gemeentehuis is een oppo
nent. Het ligt tussen die twee wanden in. Die gaten moe
ten dicht zijn. Het gat aan de noordkant vind ik veel te
groot.
Het gemeentehuis ware beter geweest met een toren
op de hoek. Dan was het plein meer af geweest. In eerste
instantie zal dat die antennemast worden. Maar dan moet
die natuurlijk niet te iel zijn!"
KLEUR: „De kleur, aubergine of bordeaux kun je mijns
inziens best met groen kombineren.
Ik heb een aantal kleurkeuzen voorgelegd. Men wilde een
gebouw hebben met een zekere distinctie én een zekere
ongedwongenheid. Ik vind: een gebouw is niet alleen
voor de oudere generatie, maar ook voor jonge mensen.
Die moeten er ook plezier aan beleven. Deze kleur zal hen
aanspreken!" OPENHEID: „In overeenstemming met
de openheid van bestuur probeer ik een gemeentehuis
een semi openbare weg te geven: het publiek moet óm
het gemeentehuis héén of er dóórheen kunnen lopen.
Die mogelijkheid zit erin. Als men de mogelijkheid nu niet
benut kan een volgende generatie deze opnemen. De
beleidscommissie heeft het straatelement wat afge
zwakt. Wel stak ik op een gegeven moment mijn vinger
op, en zei dat ze voor mij beneden de rooie streep zaten!
De doorloop gaat langs de burgerlijke stand, de raad- en
trouwzaal. Het doorzicht naar de trouwzaal wil men dicht
maken. En wat het scherm in de trouwzaal betreft: met
een kleine moeite kan men dat scherm opbergen in het
kamertje, dat er voor bestemd is om er van alles te zet
ten".
AUTOMATISCHE DEUREN: „Je moet een gebouw kun
nen afsluiten. Gehandikapten moeten er zelfstandig in
kunnen komen. Daarom is gekozen voor die automati
sche deuren".
GEBREK AAN PRIVACY: „Een architekt is iemand, die
met ruimte omgaat. Ik probeer een gebouw ruimtelijk te
maken. Bij openheid van bestuur behoort ook openheid
in het gebouw. Ik maakte luiken. Dan kon ieder zijn eigen
privacy bepalen. Die luiken zijn er uit bezuinigd. Maar als
iemand last van inkijk heeft, hangt ie er een gordijn op.
Wanneer ie niet gezien wil worden, trekt ie de gordijnen
dicht!"
Drukker C. Berkhol.
Doorkijkje op binnenplaats.
H. van de Brink,
voorlichter
LEUSDEN - De afdeling
voorlichting van de ge
meente telt drie mensen,
van wie Hans van de
Brink (30) sinds decem
ber vorig jaar daar werk
zaam is. Hij kwam van de
afdeling stadsontwikke
ling en volgde Barbara
Kaspers op, die moeder
werd. Hans van de Brink
zegt volmondig dat het
nieuwe gemeentehuis
hem uitstekend bevalt.
„Ik kan niet anders zeg
gen dat het een fijn ge
bouw is om in te werken",
aldus de nieuwbakken
voorlichter. Hij zegt nog
wel eens mensen te spre
ken die aan hem vragen
of hij zich niet opgesloten
voelt in een dergelijk
groot gebouw. Hans van
de Brink moet deze men
sen steeds ontkennend
antwoorden. Van een op
gesloten gevoel heeft hij
geenszins last.
niet één-twee-drie noe
men, hoewel hij mis
schien een extra lift wel
had zien zitten. Daarnaast
vindt hij het jammer dat
de keuken in de perso-
neelskantine zo mager is
uitgerust. „Er zijn veel
ambtenaren die tussen
de middag overblijven.
Voor hen bestaat niet de
mogelijkheid om iets an
ders eetbaars, dan de
meegebrachte boterham,
in de keuken klaar te ma
ken.
Als we bij de voorlich
tingsambtenaar, die niet
alleen de pers maar ook
de burgers van dienst is,
informeren naar zijn me
ning over het lot van het
voormalige gemeente
huis aan de Hamersveld-
seweg blijkt dat hij daar
een uitgesproken mening
over heeft. Hans van de
Brink: „Van mij hoeft het
gebouw niet behouden te
worden. Als men het
pand niet wil slopen, is
het slechts geschikt als
garage. Als besloten
wordt dit vroegere ge
meentehuis tegen de
grond te werken, dan zou
de vrijkomende grond be
nut moeten worden voor
sociale woningbouw. En
dan een beetje in de ou
derwetse trant van huis
je-straatje-boompje".
Daarentegen vindt de
voorlichter het toch jam
mer dat hij tijdens kan
tooruren „geen frisse
neus" meer kan halen.
Daar bedoelt hij mee, om
wantrouwende lieden
voor te zijn: „In de vorige
situatie, met de verschil
lende gemeentelijke ge
bouwen, moest je over
een straat nog wel eens
naar een andere afdeling.
Nu struin je trouwens het
hele nieuwe gemeenthuis
af op zoek naar zwerven
de collega's. Echte nade
len aan het gemeentehuis
kan Hans van de Brink
Voorlichter Hans van de Brink
