„Mijn ervaring is: als je je open opstelt,
blijven mensen met elkaar in gesprek"
leustlen krant
Bruggebouwer" ds. J. Weernekers vertrekt uit Leusden
door Anco Mali
Veel randbewoners associëren
de kerk met de dood"
GEZIN BETROKKEN
TWEE CENTRA
PERSOONLIJK
LATEN SCHRAPPEN
INFRASTRUKTUUR
OECUMENE
KERNWAPENS
TER BEWARING
„Als Christenen moeten we bescheiden zijn,
omdat we het in eigen huis al zo verrekte oneens zijn"
WERELDRAAD
DONDERDAG 18 AUGUSTUS 1983
interview
„Geheel in
overeenstemming met zijn
persoon", zo meldt het
Leusder Kerkblad, „wilde ds.
Weernekers het liefst met
stille trom vertrekken". In die
opzet is de dominee, die bijna
tien jaar lang de Hervormde
gemeente Leusden als
predikant heeft gediend en
eind deze maand naar
Varsseveld vertrekt, echter
niet geheel geslaagd.
Volgende week vrijdag (26
augustus) is er In het
Trefpunt in Leusden-Zuid
een bijeenkomst, waar de
leden van de hervormde
gemeente afscheid kunnen
nemen van de dominee en
zijn gezin. Twee dagen later
(zondag 28 augustus) zal ds.
Weernekers in een
afscheldsdienst voor de
laatste maal voorgaan in de
Leusdense Dorpskerk. En
vandaag een interview met
de man, die bij vele
honderden Leusdense
voordeuren persoonlijk heeft
aangebeld.
Een gesprek met de
dominee, die zijn taak in
Leusden voornamelijk heeft
opgevat als die van
bruggebouwer. Een gesprek
over de struktuur van de
Hervormde gemeente in
Leusden, het tijdrovende
„grondwerk", de Wereldraad
van Kerken, oecumene en
kernwapens.
„Ik ben steeds
voorzichtiger geworden om
konkrete uitspraken te doen
omdat het oneindig
gecompliceerd is. Maar het is
natuurlijk volstrekt idioot om
steeds maar weer, in
conventionele en in
kernwapens uit te denken
hoejenoggemeneren
massaler kunt vernietigen."
LEUSDEN - Na zich tien
jaar op zijn geheel eigen fijn
besnaarde, voorzichtig ge
nuanceerde wijze te hebben
ingezet voor de pastorale
zorg van de Hervormde Ge
meente in Leusden gaan Ds.
J. Weernekers en zijn gezin
terug naar het oosten van
Onafhankelijk Nieuwsblad voor de gemeente Leusden.
Verschijnt elke dinsdag en donderdag.
Hoofdredakteur:
Marnix Kreyns
Redaktie:
Bertien Engelkens
Caspar van Loo
Inlevering kopij en advertenties:
Voor hel dinsdagnummer tot uiterlijk maandagmiddag 12 00 uur,
voor het donderdagnummer tot uiterlijk woensdagmiddag 12.00 uur
Redaktie en administratie:
Kantoor Leusder Krant. Rozendaallaan 9. Leusden-Centrum Op
werkdagen geopend van 09 00 tot 12 00 uur en van 13.30 tot 17 00
uur Telefoon: 033-941495.
Abonnementsgeld
59,40 per jaar;
f 30,20 per hall jaar;
15,35 per kwartaal.
Klachten bezorging:
Als abonnee dient u de krant voor dinsdag- of donderdagavond
18.00 uur te hebben ontvangen. Is dat niet het geval, neem dan
kontakt op met onze hoofdagent bezorging (dinsdag en donderdag
tussen 18 30 en 19.30 uur), tel. 033-9406918ijgeen gehoor kunt u
kontakt opnemen met onze inspekteur bezorging, overdag 03420-
16141. toestel 44.
Nabestellen foto's:
De meeste in de Leusder Krant gepubliceerde foto's kunt u
nabestellen (met uitzondering van archief- en historische foto's), bij
vooruitbetaling van 5,- per exemplaar (formaat 13 x 18 cm) op giro
871441 t.n v BDU b.v. te Barneveld. met duidelijke vermelding van
gewenste foto, aantal, nummer van krant, pagina waarop de foto
werd geplaatst U kunt ook kontant betalen op ons kantoor,
Rozendaallaan 9, Leusden-Centrum
Ongeveer drie tot vier weken na betaling ontvangt u de gewenste
foto('s) thuis.
DE LEUSDER KRANT is een uitgave van de BDU-
krantenkombinatie te Barneveld.
Ds. J. Weernekers: ,,lk was verbaasd hoe je bij mensen, die je voor het eerst ziet. soms terecht komt bij het
allerpersoonlijkste.
ons land. Zij kwamen uit
Vroomshoop bij Almelo. Zij
vertrekken naar Varsseveld
bij Doetinchem.
Ds. Weernekers heeft zijn
taak in Leusden voornamelijk
als bruggebouwer gezien. Hij
keek er weliswaar niet naar
uit om uit Leusden weg te
gaan. Hij had een prettige
samenwerking met een fijne
kerkeraad, die mensen sti
muleerde. Maar een brugge
bouwer staat continu onder
spanning, en in de levensfa
se, die hij inmiddels had be
reikt, wilde hij dat spannings
veld graag wat verminderen.
Als mens van middelbare
leeftijd kwam hij voor de
vraag te staan wat voor de
toekomst van de gemeente in
Leusden en voor hemzelf
wijs zou zijn.
Toen hef gezin Weernekers zich
over de vraag boog of hef goed was
om langer in Leusden te blijven,
kwamen zij tof de conclusie, dat het
beter was de gemeente de gele
genheid te geven met een opvolger
verder te gaan, en dat het voor
henzelf verstandiger zou zijn om
elders nog een nieuwe start te
maken. In Varsseveld krijgt de do
mineeeen kleinere wi|k. die hij wat
beter kan behappen En dat komt
hem goed uit: zijn dogmenhistori-
sche dissertatie over de theologie
van Angelus Merula, de pastoor
van Heenvliet, die in 1553 in een
inquisitieproces werd verwikkeld, is
in druk, en hij hoopt daarop nog in
december van dit jaar te promove
ren in Utrecht, met de huidige
rector-magnificus Prof.. O. J. de
Jong als promotor.
Het gezin Weernekers als ge
heel is in Leusden al die jaren
intensief bij het uitoefenen van het
ambt betrokken geweest. En dat
niet alleen door het aannemen van
de telefoon Mevrouw Weernekers
is een aantal jaren voorzitster ge
weest van het gemeentediakonaat,
dat onder andere kledingbeurzen
organiseerde. De laatste jaren was
zij voorzitster van de Hervormde
Vrouwengroep, waarin zij veel
deed aan vormingswerk, de oudste
zoon heeft meer dan negen jaar 's
zondags twee maal de kerkklok
geluid de tweede zoon draaide
met veel plezier mee in de Wereld
winkel. Naast zijn werk in de ge
meente stak Ds. Weernekers zelf
de nodige tijd in kerkelijke be-
stuursfunkties. In de afgelopen
drieëneenhalf jaar was hij voorzit
ter van de Provinciale Kerkverga
dering van Utrecht in de Neder
lands Hervomrde Kerk
Gevraagd naar de betekenis van
zijn werk in Leusden spreekt Ds
Weernekers daar zeer relativerend
over. Op zijn minst éénderde van
de Leusdense bevolking heeft
geen binding met enige kerk. Van
het resterende tweederde deel is
de helft Rooms-Katholiek, en van
de Protestantse helft voelt zich
maar een deel nauw betrokken bij
de kerk. De dominee is zich ervan
bewust, dat hij in dit artikel zal
praten over dingen, die zeker voor
de helft van de lezers van de
Leusder Krant, schat hij, veraf lig
gen.
..Ik denk", zegt hij glimlachtend,
..dat veel randbewoners de kerk
nog het meest associëren met de
dood. Daar moet ik op zeggen, dat
wat én mijn collega Flink en mij
geweldig is opgevallen, die dood
een naar verhouding zéér geringe
rol speelt hier. Er gaan maar weinig
mensen dood. waar wij bij betrok
ken raken. In één jaar waren dat in
mijn wijk zes personen Dus dat is
erg weinig. In Leusden zit je ver
houdingsgewijs in een jonge ge
meente Dat maakt dat er vergele
ken bij andere plaatsen minder
aandacht aan ziekenhuisbezoek
en begeleiding bij overlijden be
hoeft te worden besteed. En dat
spoort dan niet met het beeld, dat
veel mensen van de kerk hebben."
Op mijn vraag wat er in tien jaar
tijd in het kerkelijk werk veranderd
is antwoordt Ds Weernekers, dat
de manier van bezig zijn wat ver
schoven is. Toen hij in 1973 in
Leusden kwam, begon hij met al
leen de pastorale zorg voor Leus
den-zuid. In 1974 kreeg hij daar
ook de zorg rond 't Hamersveld bij.
In zuid werken in 1973 was nog erg
toegespitst op: hoe begeleid je de
gemeente in de veranderingen, die
zich hier voltrokken hadden in de
combinatie van autochtone bevol
king en import, welke situatie zich
overigens in zuid in die tijd al wel
wat gestabiliseerd had. In 1978
werd besloten, dat de nieuwe be
bouwing ten zuiden van de Noor
derinslag en het verlengde daarvan
vanuit de Dorpskerk begeleid
moest worden.
,,We hebben toen gezegd", al
dus ds. Weernekers, ,,dat we wil
den zien om er met de twee be
staande kerkelijke centra te ko
men. Er is in den lande na de
tweede wereldoorlog ijverig aan
kerkelijke centra gebouwd, die nu
gesloten moeten worden Dus heb
ben wij gezegd: vanuit die twee
centra willen wij proberen het ge
meenteleven op te bouwen Dan
krijg je een heel ander beeld. Hoe
ga je een stukje gesettled Leusden
enige verbindingen geven met
nieuwe wijken Het begon met Ak-
kerhoeve-Noordwijk. En andersom
misschien nog meer: hoe bereik je
enige verbinding voor die nieuwe
wijken.
Wij hebben dat nooit op een
strakke manier gespeeld. In de zin
van: wij bepalen, dat jullie naar de
Dorpskerk moeten komen. Natuur
lijk was er ons wat aan gelegen, dat
de Marcuskerk niet overbelast
werd. Maar we hebben altijd ge
zegd: als u ergens meedoet, of dat
nou in Leusden of Amersfoort is,
dan zijn wij blij, en wij zullen u
bepaald niet onder druk zetten,
gesteld al dat je dat zou kunnen,
om naar die Dorpskerk te gaan."
Toch zag ds. Weernekers het ook
als zijn taak om in de nieuwe wijken
een stuk pastoraal netwerk tot
stand te brengen, dat moest aan
sluiten op wat er al bestond. Daarbij
probeerde hij te doen aan kerkelij
ke gemeenschapsopbouw, zodat
mensen in zo n nieuw stuk Leus
den vanuit de kerk elkaar een
beetje leerden kennen. Daarvoor
organiseerde hij gespreks- en ont
moetingsavonden.
Hoe bereik je die ontmoeting''
Ds Weernekers ging de mensen
persoonli|k benaderen Hij liet dif
niet aan werkgroepen over Hi|
koos er, naast hef speciaal pasto
raat en het management, voor om
allen die zich van buiten Leusden
hier vestigden, zelf een welkomst-
bezoek te gaan brengen Vijf jaar
lang trok hij er alle avonden tussen
de maandag en de donderdag, dat
hij niet volgeboekt was met cate
chese. vergaderingen en speciaal
pastoraat, op uit om altijd maar
weer overal aan te bellen Dat was
een spannend iets Hij kreeg de
namen door van allen, die bij de
burgerlijke gemeente als Hervormd
geboek stonden.
„Dat betekende natuurlijk niet
zo gek veel", zegt hij. „Kinderen
die in een gezin worden geboren,
dat Hervormd is. worden op het
gemeentehuis Hervormd inge
boekt. Ze gaan dan bijvoorbeeld
op hun twintigste zelfstandig
wonen, hebben er niets of weinig
aan gedaan, en zien dan ineens
een dominee op hun stoep
staan. Die belt aan op een mo
ment. dat zij er helemaal niet op
voorbereid zijn, en dan worden
ze geconfronteerd met de vraag:
willen wij daar wat mee te maken
hebben ja ot nee. Vandaar dat
het voor mij altijd het punt was
van: iedere deur die opengaat Is
een verrassing. Er zijn er een
behoorlijk aantal, die zeggen
van: „Voor mij hoeft dat niet", en
dat wordt dan op de stoep afge
handeld. Ik heb dan ook altijd in
grote openheid gezegd: Het Is
een vrije beslissing wat jullie
willen. Je begrijpt natuurlijk wel
dat ik het als predikant fijn vind,
als mensen er zich wel bij betrok
ken voelen. Ik weet ook best dat
ik jullie met zo'n vraag overval."
Aan de andere kant vond Ds
Weernekers het goed, dat hij de
mensen met zijn vraag overviel,
want dan kon er orde op zaken
worden gesteld. In de kerkelijke
gemeente zijn immers een hele
boel vrijwilligers werkzaam, die,
omdat men in de administratie ge
noteerd blijft, steeds maar weer
aankomen om te horen hoe het
ermee staat Dat roept ergernis bij
de mensen op, die bezocht wor
den, en zelf raken de vrijwilligers er
door gefrustreerd Ds. Weernekers
vroeg de mensen ronduit wat ze de
beste manier van doen vonden, en
in de afgelopen vijf jaar was er een
behoorlijk percentage, dat er de
voorkeur aan gaf de aanduiding
Hervormd op het gemeentehuis te
laten schrappen Ds Weernekers
is realist genoeg om daar de rede
lijkheid van in te zien, en te erken
nen dat het het eerlijkste is om het
zo te doen, wanneer mensen zeg
gen: ,,Nee, wij stellen geen enkel
kontakt op prijs."
Hij zegt: „Merkwaardig is dat,
waar ik in dit soort gevallen soms
binnenkwam en nadat ze het uit
schrijvingsformulier hadden gete
kend, er een gesprek op gang
kwam, dat toch een behoorlijke
diepte had Een gesprek waarvan
ik het gevoel had. hier ben je toch
bezig geweest met dat wat erg
belangrijk is, met alle misverstan
den, die rond geloof en kerk een rol
spelen Tegelijk kwam men vaak
met heel persoonlijke visies en
belevenissen op tafel
Daarnaast is er een groot aantal
mensen, dat er wel bij betrokken wil
blijven Dat is natuurlijk zeer geva
rieerd: sommigen zeer, en sommi
gen net nog. Ik was verbaasd hoe
je bij mensen, die je voor het eerst
ziet, en die jou een kwartier zien,
soms terecht komt bij het allerper
soonlijkste en ik was verbaasd over
het vertrouwen, dat ik kreeg
De balans van deze bezoeken
bracht in de eerste plaats voor de
kerk in beeld wat de nieuwe bewo
ners wel of niet aan betrokkenheid
wensten. Het tweede punt was dat
de dominee, wanneer hij die men
sen in het pastoraat tegenkwam,
hen kende Niets is zo vervelend
als wanneer een pastor een kaart
krijgt uit het Sint Elisabeth Zieken
huis of De Lichtenberg, en hij komt
bij iemand die hij van zijn leven nog
nooit heeft gezien
Ds Weernekers realiseert zich
daarbij, dat het voor de nieuwe
predikant onmogelijk zal zijn zo'n
basis te leggen want er zijn altijd
alleen al in de Dorpskerkwijk tus
sen de 900 en 1000 adressen Hij is
er zich dan ook terdege van be
wust. dat aan zijn vertrek uit Leus
den de schaduwkant zit, dat al die
kontakten die hij heeft gelegd, en
die vruchtbaar zijn geworden, geen
follow-up zullen hebben in de toe
komst. Een derde voordeel op de
balans was, dat Ds Weernekers
vanuit dit grondwerk der persoonlij
ke bezoeken een aantal medewer
kers heeft gevonden, die tot op de
dag van vandaag een geweldige
inzet hebben getoond.
Het grondwerk, dat hij als predi
kant zelf deed. was tegelijkertijd
vruchtbaar voor zijn zondagse
diensten, waarin hij communiceer
de met de gemeente, zoals die
reilde en zeilde „Wanneer je hier
alleen maar tussen de exegetische
werken en de kerkvaders zit", zegt
hij, weer met die beminlijke lach,
die tevoorschijn komt als hij zijn
woorden een ironiserende wending
geeft, „dan is dat maar één kant
van de medaille Deze manier van
werken is erg belangnjk geweest,
en daar is een enorm stuk energie
in gaan zitten. Bij alle moeilijkheid,
die er aan zit, zal ik het erg missen.
Tja, het is natuurlijk geen prettige
ervaring als je op een zomeravond
in een straat in Zwanenburg met 16
nieuwingekomenenformulieren er
6 niet thuis treft, van de 10 overigen
8 je op de stoep laten staan, je bij 2
binnenkomt, en die maken je dui
delijk, dat ze ook praktisch geen
enkele relatie hadden! Het is niet
altijd even zichtvol, maar globaal
moet ik zeggen, dat de winst groot
is. Ook bij de mensen, die niet
willen, wil ik graag de indruk geven,
dat men vanuit de kerk met een
stuk openheid tegemoetgetreden
wordt Je wordt niet met een zuur
gezicht uitgeschreven, maar in de
zin van: „Wij respekteren, dat u niet
aan een stuk kontakt met die kerk
toe bent, maar als u in de toekomst
ooit wat wilt: u kunt ons vinden in
het telefoonboek, en dan kunt u ook
een beroep op ons doen."
Naast dit grondwerk was het
eveneens de taak van de dominee
om in de nieuwe woonwijken een
stuk techniche infrastruktuur op te
bouwen, van waaruit de aktiviteiten
in zo'n gebied gestimuleerd kon
den worden, en persoonlijke kon
takten onderhouden. Dit moest
sporen met het bestaande ge
meentewerk, en het moest passen
in de overkoepeling Gereformeerd-
Hervormd. Dat maakte, dat ook die
organisatorische kant nogal wat
inzet en vergadertijd vroeg Naast
de catechese, de aandacht voor
ouderen, zieken, de rouwbegelei
ding, de geboorte van kinderen, het
kringwerk en de voorbereiding voor
de diensten, wist Ds Weernekers
wel waarmee hij zijn tijd moest
vullen Maar hel uiteenlopen van
leeftijd, levensbeschouwing, ach
tergrond. politieke kleur was voor
hem een stimulerende uitdaging
om al die mensen te laten voelen,
dat ze met de kerk in gesprek
waren.
„Dat in gesprek zijn met de
kerk", licht hij toe, „kan nooit een
zijdig vanuit een kerkdienst zijn. Als
de mensen je in hel persoonlijk
kontakt ontmoeten en kennen, dan
beleven ze een dienst totaal an
ders. Je bent niet de verre die daar
in de toga staat, maar degene, die
in hun huis geweest is in alle
mogelijke situaties, en degene die
ook altijd bij de uitgang wel ergens
is te vinden, en die ze kunnen
aanspreken
Dan is er in deze tijd veel meer
mogelijk dan velen denken. We
zitten mei een enorm stuk polarisa
tie. Mijn ervaring echter is dat,
wanneer je je open opstelt (en dat
wil niet zeggen dat je met alle
winden meewaait) het mogelijk is in
de kerk (en dat moet ook mogelijk
weest Daar waren Christenen uit
de hele wereld met elkaar in ge
sprek over hoe moeten wij nu en in
deze situatie verder. In die Wereld-
raadkwamen dezelfde vragen ter
tafel als die welke via het journaal
bij demensen binnenwapperen
Achter die Wereldraad gaat natuur
lijk de politiek schuil. Het is zo. dat
de Nederlandse afvaardiging niet
gemanipuleerd wordt vanuit parie-
ment of staat der Nederlanden. Ik
denk. dat afvaardigingen uit Oost-
europese landen minder speel
ruimte hebben. Er wordt precies
geregistreerd wat ze daar wel en
niet zeggen. Dan kun je zeggen dat
je dan nog net zo ver bent Aan de
andere kant is het zo. dat vanuit die
diepe geloofsmotivering ook soms
op verrassende wijze bruggen ge
slagen kunnen worden. Ik ben er
van overtuigd dat de DDR-
vertegenwoordiging Honecker niet
naar de mond praat
In Vancouver Is men bezig
geweest om samen de belangrij
ke thematieken aan de orde te
stellen, en dat men het in ieder
geval uitgehouden heeft om naar
elkaar te luisteren, en toch ook in
wat kleinere kring met elkaar in
gesprek te komen. Wanneer je
dan ziet wat er uit zo'n kontakt
komt, dan zijn er toch maar weer
bruggen gebouwd om verder te
gaan. De Wereldraad van kerken
heeft een commissie voor Inter
nationale zaken, die vaak wat
achter de schermen werkt, maar
die bijvoorbeeld In het verleden
In de zuidelijke Soedan een be
langrijke rol heeft gespeeld om
daar de oorlog te beëindigen.
Dat Is dan eén van de weinige
suksessen, die naar bulten
treedt. Het feit al, dat je vanuit die
wereldkerk bezig bent om vlj-
andsbeelden af te breken Is van
groot belang. Ook dat je op
hoogte bent van eikaars noden
en zorgen. Vla Genëve doet die
Wereldraad ontzettend veel aan
de Internationale hulpverlening.
Je buigt je daar met elkaar over
de vragen en je wordt uit je eigen
plaatselijke enge nationale op
tiek gehaald.
Ds Weernekers haalt aan hoe
veel volkeren op het ogenblik vech
ten voor het naakte bestaan Het is
een kwestie geworden van wie
overleeft. Hij is vanmening, dat zo'n
Sowjet Unie alleen vaak maar be
keken wordt als degene, die de
wereld wil veroveren, maar hij wil
ook de andere kant zien. Wat wil je
in dat kruitvat van alle mogelijke
verschillende volkeren, die zij een
beetje onder de duim willen hou
den Van Litouwen tot Wladiwosok,
daar zit nog wel enig verschil in!
Natuurlijk gun je de oude Baltische
staten hun vrijheid, maar als zo'n
Sowjet Unie uit elkaar zou barsten
weet je ook niet wat je zou beleven.
Zoals één van de hoofdgevaren
voor een wereldoorlog ook zal zijn,
denkt hij. een destabiliteit binnen
de landen van het Warschaupact.
Wel is hij van mening, dat je
binnen de bestaande strukturen
correcties moet kunnen aanbren
gen, daar waar het helemaal uit de
hand loopt. Internationaal kontakt
van mensen, die niet politiek ver
dacht zijn. als het gezelschap van
de Wereldraad van kerken, kan
daar een rol bij spelen. Er zijn een
aantal mogelijkheden binnen de
kerk om elkaar op een ander vlak
aan te spreken.
We komen ook te spreken over
oecumene. Ds Weernekers vindt,
dat je daar best iets van mag
venvachten, alleen je kunt niet uit
de geschiedenis stappen. Als het
gaat om oecumene in Nederland is
vroren de ruimte vergiftigt, waarin
hij zijn kinderen en kleinkinderen
achter laat. terwijl het ontroerend is
te zien hoe jongeren zich voor heel
ouden inzetten, en hoe soms heel
jonge en heel oude mensen elkaar
ontmoeten in de gemeenschappe
lijke zorg over waar we met onze
planeet naar toe koersen, en wat je
daar konkreet aan zou moeten
doen.
„Daar zit ik dan zelf altijd mee",
aldus Ds Weernekers, „ik behoor
bij een kerfc, die heeft gezegd je
mag geen kernwapens gebruiken,
sterker nog: je mag ze niet eens
hebben. De vraag is wel: hoe ver
taal je dat in praktische politiek, en
daarover voel ik me vaak onzeker
Het is heel duidelijk, dat de rotzooi
is uitgevonden, en die kennis zal
niet meer verdwijnen Hoe bereik je
nou dat de wedloop over de rug van
de stervende armen wordt beëin
digd, en hoe bereik je redelijke
garanties, dat niet bepaalde gek
ken ons met die hele handel zullen
chanteren. Ik ben steeds voorzich
tiger geworden om konkrete uit
spraken te doen, omdat het onein
dig gecompliceerd is. Maar het is
natuurlijk volstrekt idioot om steeds
maar weer in conventionele en in i
kernwapens uit te denken hoe je
nog gemener en massaler kunt
vernietigen.
Ik denk dat het spontane protest
van belang is, maar als mij een
uitspraak wordt gevraagd moet ik
zeggen ,,lk lees geen Internationa
le Spectator, en ik ben niet inge
voerd in de stand van besprekin
gen, die wel of geen nut hebben. Ik
denk wel, dat we als Christenen
wat bescheiden moeten zijn, omdat
we het in eigen huis al zo verrekte
oneens zijn. Ik denk dat de motive
ring vanuit het Evangelie wel
steeds als een stok tussen de
benen moet fungeren van mensen,
die heel hard lopen in hun vanzelf
sprekendheden. Zo'n ongeluk als
in 't Harde geeft dan ineens een
schok in de publieke opinie, zijn ze
met dit soort dingen bezig het is
dus geen spelletje."
Ds Weernekers is van mening,
dat de kerk steeds de plaats kan
zijn waar mensen horen, dat we
samen deze planeet ter bewoning
en bewaring hebben gekregen, ook
met de mensen die we zelf niet
zouden hebben uitgezocht. Van
daaruit worden mensen gemoti
veerd om op de plaats waar zij in de
maatschappij staan, niet onder hun
verantwoordelijkheid uit te kruipen
en wordt duidelijk gemaakt, dat
Reagan en Andropov schepselen
van Onze Lieve Heer blijven, en dat
is nog wat anders dan schietschij
ven.
Wanneer ds. Weernekers zegt,
dat vroeger de kerk een stuk van
het nationaal beleven was, en dat
het heel gewoon was dat men
vroeger in de kerk het Wilhelmus
zong, stelt hij dat hij begin mei
meestal alleen het zesde vers,
„Mijn schild ende betrouwen", laat
zingen. Hij wil best dankbaarheid
vertolken, maar wil tevens duidelijk
uitsprekenHet Wilhelmus past niet
in de eredienst van een kerk, die
van mensen uit de hele wereld is.
Hij hoopt dan toch, dat steeds meer
die gezichtsverwijding bij een aan
tal mensen gevolg zal hebben, en
dat in verschillende kontakten we-
reldwijd een klein steentje kan wor
den bijgedragen Een en ander
moet naar zijn mening heel gedo-
zijn in de maatschappij) dat men
sen toch in een heel breed forum
met elkaar in gesprek blijven."
Als ik zeg dat met elkaar in
dialoog blijven niet zou moeten
kunnen inhouden, dat er geen op
rechte visies kunnen worden ont
wikkeld, en dat er gesjoemeld
wordt, zowel in de kerk als in de
politiek, antwoordt Ds. Weerne
kers, dat hij een voorstander is van
volksstemming Politieke partijen
hebben het nodig om gecorrigeerd
te worden. Zo nu en dan moeten ze
voor de voeten gelopen worden
door een in de grondwet vastge
legd volksinitiatief; jullie kunnen dit
wel zo bekokstoven, maar de grote
meerderheid wil dit bepaald niet.
Ds. Weernekers wil er terecht
niet aan om in onze demokratie het
politieke bedrijf in de hoek te zetten
van uitsluitend handjeklap achter
de schermen, want dat is het ge
vaar groot dat je alle motivering bij
mensen weghaalt om op een zo
eerlijk mogelijke wijze bezig te zijn.
Bovendien zijn burgerlijke onge
hoorzaamheid en anarchie heilloze
wegen.
„Als je in de kerk seneus neemt,
dat je in het geloof van Christus met
elkaar verbonden bent als heel
verschillende mensen, dan kun je
elkaar in Nederland en Leusden
niel afschnjven. Je hebt een gewel
dige kans. omdat je deel uitmaakl
van een wereldkerk, om brugge
bouwer fe zijn. De Wereldraad van
kerken is in Vancouver bijeen ge
er volgens hem in alle mogelijke
kerken een fanklub le vinden, die
daar voor voelt. Dan heb je eigenlijk
alleen maar een nieuwe klub, vind
hij Natuurlek heb je voortrekkers
nodig Het is zo. dal iedere kerk
eigenlijk in eigen huis al met oecu
mene moet beginnen om al die
verschillende vogels er foch van te
overtuigen, dat je elkaar niet mag
los laten, elkaar de Christennaam
niet mag ontzeggen Dat op zich
zelf is al een geweldige inspanning.
En dan moet je bruggen gaan slaan
naar al die kerken. Vanuit wereld
geheel is Hervormd Gereformeerd
helemaal geen verschil waar praat
je over. Maar de dominee zegt dat
het toevallig wel twee klubs zijn. die
honderd jaar hun eigen weg zijn
gegaan, en die ieder hun eigen
sfeertje hebben Bij de Gerefor
meerden is men zo gemotiveerd,
dat ieder gemeentelid klaar moet
staan als de kerk een beroep op
hem of haar doet Bij de Hervorm
den vindt men wel dat men er
betrokken bij moet zijn, ook finan
cieel, maar: niet alles is ieders
werk. In het Hervormde kader zit
een plaatselijke gemeente wat be
paalde beslissingen betreft vast
aan toestemmingen van de kerk
provincie, terwijl de gereformeer
den veel meer gewend zijn hun
zaakies plaatselijk uit te vechten
En dan heb je nog niet eens ge
sproken over Rome en de Refor
matie. want om die oecumene te
vertalen naar het grondvlak toe.
daar is nog meer energie voor
nodig.
Glimlachend relativeert Ds.
Weernekers het fenomeen mens:
een walgelijk produkt. dat onver-
seerd gebeuren, want mensen
moeten ook met al hun persoonlijke
problematieken naar voren kunnen
komen Ook daar moet ruimte voor
zijn volgens hem.
Op zondag 28 augustus neemt
Ds. Weernekers afscheid van
Leusden. Ik vraag hem nog even
naar de aard van zijn nieuwe
gemeente, Varsseveld. Varsse
veld is een echt Achterhoeks
dorp. Het klimaat Is er zo, dat de i
gemeente daar iets betekent. Ds.
Weernekers vind het een leuke
combinatie: aan de ene kant is er
het Achterhoekse dorpsleven, t
aan de andere kant is er sprake
van een heel bijdetijds kerkelijke
gemeente. Er Is een Hervormde j
gemeente van 5.000 zielen met
drie Hervormde predikanten en
een Gereformeerde kerk met
1000 zielen en één gereformeer
de prdikant. Ze doen alles sa
men. doen alle catechese sa-
men. Met het werken In teamver- 1
band ismen daar ver gekomen. I
Iedere pastor neemt per winter I
één bepaalde leeftijdsgroep I
voor zijn rekening. Voor de jon
geren is er huiskamercatechese. I
Ds. Weernekers zegt er een
hecht gemeenschapsleven aan
te treffen met een maximale
openheid. Ook met de andere
kerken Is de verhouding daar erg
goed: op de Vredeszondag bij-
voorbeeld gaan alle kerken
dicht, en komen allen gezamen
lijk in de Sporthal bijeen! Ds.
Weernekers en zijn gezin nemen
node afscheid van Leusden. zegt
hij, maar zien met veel vertrou-1
wen naar hun nieuwe gemeente
uit.
