„Ik ben tegen problemen aan gelopen, waarvan ik niet eens wist, dat ze bestonden" Hoeveel uur er in zit? Met 200 uur zit ik aan de lage kant, dat is zeker" „Als we op tijd met die loterij hadden kunnen starten, was het wél gelukt Dop de Vogel, voorzitter werkgroepDrie jaar Hamershof': interview maar gedaan alsof het al 1 juni was, maar Integendeel, we heb ben elkaar toen enthousiast zit ten praten. Zo van: ach, dat lukt nog best; als we er met z'n allen de schouders onder zetten, dan krijgen we het nog best voor elkaar. Maar het was gewoon te laat. We begonnen in de loop van juni de loten te verkopen, maar dat is een heel verkeerd moment. Dan gaat iedereen met vakantie of is daar plannen voor aan het maken en dan denkt niemand aan het meedoen aan een loterij. Ik ben er van overtuigd, dat als we op tijd van start hadden kun nen, het wel gelukt was." De vogel is het er niet mee- eens. dat de Hamershofwinkeliers de zaak onderschat zouden heb ben ,,Ja, dat is wat het Foster Parents Plan zegt. Zo van: stelletje goedwillende middenstanders, dat van toeten noch blazen weet. Maar dat is echt niet waar We wisten, waar we aan begonnen Alleen hadden we het verstand moeten hebben om er op 1 juni niet meer aan te beginnen En als het dan niet goed loopt en je wilt er alsnog wat van proberen te maken, dan krijg je van het Foster Parents Plan te horen: ja, meneer Van Agt kan ook niet voor ieder wissewasje komen opdraven. Dat stimuleert natuurlijk ook niet." 200 uur Samen met zijn Hamershof- collega's Hendriks, Van Kersber gen. Huisman. Spronk, Veenhui- zen en Wisman heeft Joop de Vogel inmiddels al heel wat uurties zitte in de loterij en de avondmarkt. Vanaf oktober is er tenminste één keer in de week een avond verga derd en naarmate de markt dichter bij kwam, werd de frequentie van de bijeenkomsten opgevoerd De Vogel. „We zijn in de eerste verga dering begonnen met een inventa risatie van de werkzaamheden, die tot 15 september gedaan zouden moeten worden. Toen we dat op een rijtje hadden, hebben we de taken verdeeld. Ik heb me deze keer onder meer bezig gehouden met het aantrekken van artiesten en de public relations Daarnaast ben ik als voorzitter de coördinator van het geheel. Ik moet er voor zorgen, dat de zaken, waar ieder een zich afzonderlijk mee bezig houdt een beetje met elkaar spo ren Hoeveel uur er in zijn gaan zitten? Ach, dat kan ik niet zo heel precies zeggen Maar als ik zeg 200 uur, dan weet ik zeker dat ik aan de lage kant zit." Aanstaande vrijdag treedt er een tweedaags draaiboekje in werking. Op 5 volgetypte A-4-velletjes staat wat, waar, wie en hoe. Voor Joop de Vogel zelf staat aangegeven, dat hij zich zaterdag in De Korf zal bevinden Daar is de centrale post van de marktorganisatie en moet Joop de Vogel oplossingen beden ken voor alle problemen en pro bleempjes, die zich op het laatste moment ongetwijfeld weer zullen voordoen Hij doet het met plezier overigens. De Vogel ..Ik ben al lang blij, dat ik niet voor de stroom hoef te zorgen, want ik weet heel zeker dat dat de allerrotste klus is. „Voor mij is het op dat moment eigenlijk al een beetje voorbij. Als ik daar zaterdagavond in De Kori zit, dan zakt het in feite allemaal al van je af. Dan weet je, of het een succe^ is. Ik twijfel er geen moment aan, dat het opnieuw een succes zat worden, maar zaterdagavond weet je het pas helemaal zeker. Als het1 dan voor ons om half twee echt helemaal is afgelopen, bouwen wé met elkaar een klein feestjeEn dan is het licht tegen dat we naar huis gaan, reken daar maar op Als volgende maand de voorbereidingen voor dé vierde jaarmarkt van start gaan, dan zal Joop de Vogel voor het eerst geen deel meer uitmaken van de werkgroep. Hij zegt: „Ik hou er mee op. Dat heb ik vorig jaar ook gezegd en toen heb ik het toch weer gedaan, dat weet ik wel. Maar nu doe ik het echt niet meer. De tijd, die het kost gaat toch op je drukken. Ik moet die uren anders gaan besteden, aan mijn gezin en aan mijn zaak. Maar het gaat me best aan mijn hart. Ik heb het leuk gevonden om dit naast mijn werk te doen. Je komt zoveel andere dingen tegen. Ik ben tegen proble men aan gelopen, waarvan ik niet eens wist, dat ze beston den. Zeker, veel geleerd: een hoop ervaring op gedaan.'' DONDERDAG 15 SEPTEMBER 1983 hier tot nog toe gelopen is? Tsja, je moet niet vergeten, dat de ver wachtingen ten aanzien van deze zaak werden bepaald in een nog min of meer redelijke tijd. Daarna is de economie verder teruggelopen. Toch zit ik nu ongeveer op die verwachtingen van vier, vijf jaar geleden. Dus ben ik zonder meer hardstikke tevreden." De overgang naar „De Hamers hof" bracht voor De Vogel ook zijn eerste bemoeienissen met de be langenvereniging met zich mee. Joop de Vogel was de eerste voor zitter van de winkeliersvereniging Hij was het echter nog geen jaar. „Ik dacht", zegt de boekhandelaar aarzelend en zorgvuldig zijn woor den kiezend, "dat de zaken toen niet helemaal de goede kant opgin gen Er gebeurde dingen, waar ik toen niet mede-verantwoordelijk voor wilde zijn Overigens moet ik zeggen, dat ik dat toen allemaal wat zwart heb ingezien Het is allemaal nogal los gelopen Ook na enig aandringen wil De Vogel niet vertellen, wat precies de kwes tie is geweest. „We hebben daar met elkaar nog eens een pittig gesprek over gehad en daarmee was de zaak afgedaan Nee hoor, niks geen rancune. Ik ben met iedereen even goede vrienden ge bleven." In het wilde weg Dat moge ook blijken uit het feit, dat de ex-voorzitter van de belan genorganisatie korte tijd later het voortouw nam bij de organisatie van de feestelijkheden rond het eenjarig bestaan van „De Hamers hof". Er werd een werkgroep gefor meerd en Joop de Vogel nam het voorzitterschap op zich. Het begon, herinnert hij zich, met een avondje brainstormen. „Iemand opperde toen het idee van die avondmarkt. Met als achtergrond het idee van die vooroorlogse zaterdagavond- markten. Dat moeten geweldige festijnen geweest zijn Met dat idee zijn we toen een beetje in het wilde weg aan het werk gegaan. Ja, niemand van ons had met zoiets ervaring. Artiesten? Ja, leuk, daar zijn geloof ik impressario's voor Zo ging dat De eerste avondmarkt kwam er met zo'n150 kramen Maar de Vo gel zegt eerlijk „We hebben die zaak vreselijk onderschat Een gru welijke ervaring, die we met de stroomvoorziening hebben gehad! Er waren kramen bij, die pas tegen tien uur "s avonds licht hadden. En met het podium boven de gracht zaten we ook verkeerd Daar bleef al het volk staan, met als gevolg dat de rest van de markt helemaal geblokkeerd was Nu moet daar bij verteld worden, dat de organisatoren onmogelijk de gigantisch toeloop op de markt hadden kunnen voorzien. De Vo gel: „We zaten er tienduizend man naast met onze schatting. In wezen was dat toch een groot succes En met alle problemen, was.die eerste markt voor mij zelf toch de leukste Bij de organisatie van de tweede jaarmarkt dachten de leden van de werkgroep, waaronder Joop de Vo gel. er wat optimistischer over „We dachten het toen allemaal zo'n beetje te weten. En we zijn het tweede jaar bijna helemaal de fout in gegaan Twee weken voor de markt hadden we nog geen één standhouder." Kort geding De problemen werden veroor zaakt door de tussenpersoon, die door de werkgroep was ingehuurd om de standhouders aan te trek ken. Op een gegeven moment za gen de leden van de werkgroep aankomen, dat er van alle toezeg gingen van de betrokkene weinig terecht zou gaan komen Het leidde uiteindelijk tot een door de winke liers aangespannen kort geding. De Vogel: „Dat kort geding hebben we gewonnen. Maar daar werden we natuurlijk niet zo erg veel wijzer van. We zaten even goed twee weken voor de markt in de grootst mogelijke problemen Toen is een organisatieburo uit Leusden voor ons verschrikkelijk hard aan het werk gegaan. Zelf zijn we avond aan avond aan de telefoon gaan hangen om ook zoveel mogelijk mensen te benaderen. Dat leidde tot een tweede avondmarkt met 250 kramen Na de bloed-zweet- en tranen- sfeer waarin de tweede markt tot stand gekomen was, dachten De Vogel de derde markt nu eens echt wat rustiger te kunnen organiseren. Vorig jaar oktober begon men vol goede moed met de eerste voorbe reidingen. Maar nu was het de Vereniging voor de Ambulante Handel, die het pad van de werk groep niet over rozen deed gaan De ambulante handelaren- vereniging had er bezwaar tegen, dat de avondmarkten van de Ha mershof werden georganiseerd als „braderieën", terwijl het in feite een jaarmarkt betrof. De Wet stelt aan het organiseren van een jaarmarkt andere eisen dan aan de organisa tie van een braderie, en aan die eisen voldeed De Hamershof niet. Bovendien vond de vereniging het door de Hamershof-winkeliers ge vraagde stageld te hoog. De Vogel „Met veel medewerking van de gemeente hebben we een compro mis kunnen vinden. De gemeente raad heeft kort voor de vakantie besloten tot de instelling van een jaarmarkt De praktische uitvoering daarvan is in handen gegeven van de Hamershofwinkeliers. Overi gens konden we wel onze tarieven handhaven." En zo komt er dan aanstaande zaterdag de derde Hamershof- avondmarkt. De publikatieborden vermelden, dat het om de grootste avondmarkt van Nederland zal gaan en Joop de Vogel houdt staande dat dat zo is. „Ach, erg veel concurrentie hebben we na tuurlijk niet En er zullen dit jaar 350 deelnemers aan de markt zijn. Het aantal bezoekers? ja. vorig jaar lag het ergens tussen de 30.000 en 50.000 Dit jaar zullen we wel weer in de buurt van dat laatste getal zitten Het wordt in ieder geval een succes, daar ben ik van overtuigd." Loterij Zal de markt opnieuw een suc ces worden, dat kon helaas niet gezegd worden van de loterij, die de Hamershofwinkeliers dit jaar organiseerden. De bedoeling was om 10 000 loten van 10,- aan de man te brengen. Tot de te winnen prijzen behoorde onder meer een automobiel De opbrengst was be stemd voor het Foster Parents Plan en niemand minder dan Dries van Agt zou aanstaande zaterdag, tij dens de avondmarkt, de trekking komen verrichten Het heeft niet zo mogen zijn De verkoop van de loten liep bij lange na niet zoals de Hamershof winkeliers zich het hadden voorge steld. Toen de loterij al een aantal weken liep, moest worden vastge steld dat het aantal verkochte loten zich eerder in tientallen dan in honderdtallen uit liet- drukken Er werd nog wel bekeken, of op de een of andere wijze de verkoop gestimuleerd zou kunnen worden, maar de organisatoren zagen geen kans om de duizenden loten aan de man te brengen. Het spijt Joop de Vogel persoonlijk zeer, dat het alle maal niet gelukt is. „Ik heb er geen nachten van wakker gelegen, maar ik vond het wel verschrikkelijk ver velend, dat het niet lukte Met name over de vraag, of we er mee op moesten houden, hebben we ontzettend lang zitten praten. Dat was niet zo'n gemakkelijke beslis sing, maar we konden echt niet anders." De oorzaak van het mislukken van de loterij? Joop de Vogel: „De belangrijkste oorzaak is het feit, dat we pas zo laat van start konden gaan met de verkoop van de loten. We hadden in fe bruari willen beginnen, maar het duurde allemaal erg lang voor de toestemming van het Ministerie er was. We hadden afgesproken: als die toestemming er op 1 juni nog niet is, dan beginnen we er niet meer aan. Laat die toestem ming nou een paar dagen vóór 1 juni afkomen. Hadden we toen EUSDEN - „Ach, ik kan jurlijk hele verhalen op n hangen over je inzetten het algemeen belang, r ik kan beter een eerlijk voord geven. Ik vind het oon hardstikke leuk om doen. Het is totaal iets belangenorganisatie van de winke liers in Leusdens hoofdcentrum. Omdat hij het leuk vindt om iets te doen naast zijn vak. In het boeken vak kwam hij vijftien jaar geleden terecht. „Nee. niet omdat ik dat altijd al wilde worden. Vroeger is het nooit bij me op gekomen om boekhandelaar te worden. Maar ik Kleinschalig De Vogel zegt het als een voor deel te hebben ervaren, dat hij indertijd als beginnend zelfstandi ge zo kleinschalig is begonnen, als hij in „De Rozendaal" genoopt was Het beperkte aantal vierkante meters, dat hem daar aan verkoop ruimte ter beschikking stond, bete- ers naast mijn gewone k. Daarom heb ik het ge- hterin boekhandel „De lershof" is een minieme toorruimte uitgespaard, zetelt, tussen de boe- iisten van de bestel- ist en onder de appara- voor de air conditioning, de Vogel niet alleen als Inaar van de boekhandel ir ook in zijn kwaliteit van litter van de werkgroep jaar Hamershof". Het trek vindt een dag of tien de jaarmarkt van aan- inde zaterdag plaats. En wordt het gesprek een keer onderbroken voor loontjes van mensen die in weten, hoe ze een ld kunnen huren op die iarkt. Een ambtenaar de gemeente loopt bin- om snel een paar zaken igelen. Joop de Vogel It: „Dat heb ik zo gere- I, dat dat zou gebeuren, jij hier zat. Dan lijkt het net ik het er druk mee heb." ■pop de Vogel heeft het er echt mee. De boekhandelaar ves- zich acht |aar geleden in len in het voormalige nood- slcentrum „De Rozendaal". iar geleden verhuisde hij naar [Hamershof" en van meet af hi| aktief geweest binnen de kwam van school af en ik moest iets gaan doen. Ik hield en houd van lezen en daarom leek het boeken vak me wel wat. Ik had geen benul van wat het vak eigenlijk inhield. En dat bleek ook wel. want het werk was heel anders dan ik me had voorgesteld Anders, maar wel ver schrikkelijk leuk." kende een rustige start. Maar na een jaar of twee was het winkeltje veel en veel te klein geworden. De Vogel: „De Hamershof had, wat mij betreft, een jaar eerder gereali seerd mogen zijn. Dat laatste jaar in „De Rozendaal" was het echt schipperen We zaten te springen om meer verkoopruimte Hoe het - De heer De Vogel temidden van zijn collega's uit de werkgroep Invaller Hij begon vijftien jaar geleden bij Bruna. Eén jaar het filiaal in Baarn Daarna een jaar invaller, 's Mor gens om half negen een telefoon tje, dat de filiaalhouder in Den Helder ziek was geworden en daar dan naar toe Om er te blijven tot de Helderse Brunaman weer zelf ach ter de toonbank kon staan Waarna Joop de Vogel doorreisde naar Middelburg, Vlaardingen of waar dan ook de Brunawinkel zijn filiaal houder tijdelijk moest missen. Volgden na één jaar invalswerk standplaatsen als Ermelo. Laren, Amsterdam Leidsestraat - „de wonderlijkse boekhandel van Ne derland" - en Utrecht Overvecht. En toen verliet Joop de Vogel de Bruna-organisatie. Hij stapte over naar Elsevier Nederland, waar hij twee jaar op de promotieafdeling werkte. „Daarna heb ik een uitstap je gemaakt. Ik wist dat ik het boe kenvak leuk vond. Maar of ik nou echt boekhandelaar wilde worden voor de rest van mijn leven, wist ik nog steeds niet zeker. Ik ben toen een jaar gaan werken bij een grote fabrikant van inbouwkeukens. Ben ik verkoper geweest. En toen wist ik het heel zeker: ik zou boekhande- laar worden „Om daar grinnikend aan toe te voegen: „Wat voor de kopers van inbouwkeukens ook een erg verstandig besluit is ge weest." De winkel die hij in het voormali ge winkelcentrum „De Rozendaal" opende, was geen Bruna filiaal. Wel is De Vogel ook nu nog met zijn boekhandel in „De Hamershof" aangesloten bij de Bruna- verkooporganisatie. De Vogel: „Bruna heeft momenteel nog 120 eigen zaken en 300 winkels, waar mee een samenwerkingsverband heeft. Tot die groep van 300 behoor ik. Dat betekent, dat je verplicht bent je boeken en tijdschriften via Bruna te kopen. Daar staat tegen over dat je een hoop know-how geleverd krijgt, bijvoorbeeld op het gebied van voorraadbeheer. Daar naast is er ook de gezamenlijke promotie. En ja, die centrale in koop, dat scheelt je toch gauw anderhalve man personeel, hoor." door Marnix Kreyns anstaande zaterdag dt voor de derde keer de iddels traditioneel dende avondmarkt in de nershof gehouden. Er in dit jaar niet minder dan kfamen en wagens staan lesteld in het keicentrum en op de Keerterreinen daar om n. Ook zijn er weer schillende artiesten te wachten, die het marktgebeuren komen opluisteren. Voor wie denkt, dat het organiseren van zo'n jaarmarkt een eenvoudige zaak is, is onderstaand verhaal boeiende lektuur. Joop de Vogel is al driejaar lid van de organiserende werkgroep en heeft het allemaal meegemaakt: de onderschatting van de eerste markt, het kort geding bij de tweede en de problemen met de Vereniging voorde Ambulante Handel bij de derde jaarmarkt. Een gesprek met de boekhandelaar en scheidende werkgroepsvoorzitter over zijn keuze voor het boekenvak, de organisatie van drie jaarmarkten, het mislukken van een loterij en zijn terugtreden uit de werkgroep. „Ik doe het echt niet meer. De tijd, die het kost gaat toch op je drukken. Ik moet die uren anders gaan besteden. Maar het gaat me best aan mijn hart."

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1983 | | pagina 7