t Visconti's fraaie verfilming van Thomas Mann's „Death in Venice" Met terug Five Easy Pieces" naar de roadfilms 99 Die Büsche der Pandora" als nachtfilm in Filmhuis Rutger Hauer in Peckinpah's „The Osterman Weekend" Sint- en Kerstexpositie tot januari in Ploeghhuis DINSDAG MOVIE CYCLUS In Filmhuis Appelmarkt Connery nog eenmaal als James Bond Uitslagen Ons Genoegen FILMS IN HET KORT 3 h FOTO-KOPIE FOTO-KOPH NODIG? Leusder Krat"1 DONDERDAG 1 DECEMBER 1983 kijk op de film 12 (Van de fllmredaktle) AMERSFOORT - In de Dinsdag Movie Cyclus kunnen filmliefheb bers volgende week dinsdag in het Grand Theater terecht voor de inmid dels klassiek geworden speelfilm van Luchino Visconti: „Morte a Ve- nezia" (Death in Venice), die op het filmfestival van 1971 te Cannes be kroond werd met de Gouden Palm. „Dood In Venetië" is gebaseerd op de gelijknamige „kleine" roman van Thomas Mann. De hoofdrol wordt gespeeld door Dirk Bogarde als de Duitse componist en dirigent Gustav Aschenbach, die wegens zware overspannenheid genoodzaakt is om enige tijd rust te nemen en daar voor een vakantie in Venetië heeft gekozen. Aangekomen in Venetië neemt hij zijn intrek in het Hotel des Bains en observeert hij zijn medegasten Ameri kanen, Engelsen, een Russische fami lie en - het meeste indruk op hem makend - een Pools gezin, bestaande uit een moeder, dne dochters, een gouvernante en een knappe vijftienjari ge jongen Voor Aschenbach is deze knaap als een Grieks beeld blond, rechte neus en een zachte, fiere ge laatsuitdrukking. Aschenbach's gefascineerdheid voor de jongen (hij hoort dat hij Tadzio heet), groeit met de dag en in zijn gedachten hoort hij gesprekken met zijn goede vriend Alfried over schoonheid en de invloed van de kunstenaar daarop Het weer in Venetië is drukkend en Aschen bach wordt depressief Tenslotte be sluit hij om te vertrekken. Maar op het station van Venetië ziet hij hoe een man neervalt en weg wordt gedragen doo de politie. Als hij verneemt, dat zijr koffers met de verkeerde trein zijn verstuurd, weigert hij woedend om te vertrekken en hij gaat terug naar het hotel en naar Tadzio Het weer in Venetië wordt helder en fris Dag na dag volgen de ogen van de componist de jongen Tadzio en hij wordt verteerd door een onvervulde aantrekkingskracht voor de jongen In middels is er iets vreemds aan de hand en na veelvuldige pogingen komt Aschenbach achter de waarheid er heerst een besmettelijke, dodelijke ziekte in Venetië, maar de toeristen worden niet gewaarschuwd „Want wat is Venetië zonder toeristen?" Dirk Bogarde speelt één van zijn beste rollen als Aschenbach. die zich laat leiden door zijn verlangen naar de schoonheid van Tadzio. die steeds onbereikbaar voor hem blijft, ook al heeft hij zich bij de kapper van een jongere outfit laten voorzien zwartge verfde haren en aangezette wenkbrau wen De metamorfose zet zich in omge keerde volgorde in: Aschenbach wordt mentaal en fysiek volkomen uitgeput en zijn schijnbare jeugd wordt met het uur minder In zijn dromen hoort hij zijn vriend: „Je bent oud Gustav en niets ter wereld is zo onrein dan de onreinheid van de ouderdom." Zijn wil is gebroken, zijn ziel verscheurd Hij keert terug naar het strand en dan ziet hij Tadzio. maar alle energie is uit hem gezogen Dan zijn Aschenbach en Tadzio alleen op het strand De jongen loopt op blote voeten de zee in. terwijl de man hem n->l/..l/« Visconti heeft van de roman van Thomas Mann een film van gedoem de schoonheid gemaakt. De Italiaan se regisseur maakte van de schrijver een componist en geeft de jongen Tadzio door de manier van visualise ring meer nadruk als homo-erotisch liefdesobjekt dan als onbereikbaar symbolisch ideaal, zoals Mann dat schetste in zijn roman. Daarom is Visconti's verfilming veel eerder een persoonlijke variant op het thema dat Mann behandelde in zijn roman, dan een literaire visualisering ervan. „Dood in Venetië" is een film voor liefhebbers van nogal zwaar drama, want luchtig is de film allerminst. (Van de filmredaktie) AMERSFOORT - Het ziet er naar uit, dat Rutger Hauer steeds meer vaste voet aan de Hollywoodse wal heeft gekregen. Na zijn opmerkelijke rol in „Blade Runner", kunnen we hem nu eindelijk in een hoofdrol zien als een vooraanstaand TV-journallst, die door de CIA in de problemen komt. Zijn tegenspelers: Burl Lan caster en John Hurt. „The Osterman Weekend" is een bestseller van de bekende auteur Robert Ludlum en de befaamde regisseur van het geweld, Sam Peckinpah maakte er een film van. Dat Is op zich al een tikkeltje verbazingwekkend, want Ludlum's verhaal blonk in eerste instantie niet uit wat betreft het geweld-element. „The Osterman Weekenddraait on der meer om de ClA-spion John Hurt, die er op uit is om de TV-persoonlijkheid Hauer aan te pakken, die van plan is om het hoofd van de CIA op zijn zo ge vreesde manier te interviewen. Burt Lancaster als hoofd van de CIA voelt wel wat voor het idee om Hauer's huis voor een weekeinde in te richten als afluister- en kijkpost voor de CIA gedu rende de tijd dat de journalist allerlei vrienden op bezoek krijgt. Met die vrienden schijnt namelijk wat aan de hand te zijn In het eerste deel van de film wordt nogal wat afgepraat en dat komt de spanning met ten goede, pas in de tweede helft komt regisseur Peckinpah aan zijn trekken als het geweld losbarst Peckinpah legt dan veel nadruk op die geweldscènes. ook al kun je daar best een vraagteken bij zetten, omdat niet zo duidelijk is (zoals in zijn eerdere films), dat dit getoonde geweld werkelijk funk- tioneel is Maar goed. het is de speciali teit van de man. zodat we daar niet te zwaar aan zullen tillen In totaliteit is „The usterman Weekend" een film, die men wellicht met ietwat gemengde gevoelens zal bekijken. Rutger Hauer is helemaal niet slecht in zijn rol als TV- journalist, maar die overmaat aan tekst maakt het er allemaal niet boeiender op. „The Osterman Week end" heeft mij als boek best weten te boeien, maar ik denk, dat er wat méér bij komt kijken als je een dergelijk onderwerp als film spannend wilt houden. Sam Peckinpah is daar maar gedeeltelijk in geslaagd. (Grand Theater - Amersfoort). (van onze (ilmredaktie) „Five Easy Pieces"; USA. 1970; regie Bob Rafelson; met in de hoofdrollen Jack Nicholson. Karen Black. Billy Bush en anderen. van zaterdag 3 tot en met dinsdag 6 december dagelijks om 20.00 uur in Filmhuis Appelmarkt AMERSFOORT - Van aanstaande zaterdag tot en met dinsdag kan men in het Filmhuis Appelmarkt terug naar de tijd van de roadfilms. „Easy Rider" is het bekende voorbeeld van dit genre films. Van iets latere datum Is „Five Easy Pieces", die alleen al om de schitterende scène, waarin vader en zoon (Jack Nicholson) el kaar ontmoeten, het aanzien meer dan waard is. „Five Easy Pieces" was in het begin van de jaren zeventig een van de grootste verrassingen die de Ameri kaanse cinema te bieden had. De kritici van New York riepen deze onafhankelij ke productie uit tot de beste film van het jaar 1970 en Rafelson werd gekozen tot de beste regisseur „Five Easy Pieces" lag in het ver lengde van de beroemde „Easy Rider", maar gaf een minder oppervlakkige analyse van de Amerikaanse droom dan dit een jaar eerder uitgebrachte motor-epos Beide zijn het roadfilms. dat wil zeggen losjes geconstrueerde vertellingen met een lyrische inslag over het afwisselende, en soms avon tuurlijke leven van de „drifter", de vrij heidslievende zwerver, de trekker door het wijde land die niets wil weten van de prestatie-maatschappij. In..Easy Riderwerd Jack Nicholson (toen in een opvallende bijrol) door ..rednecks" in het zuiden van de Ver enigde Staten afgemaakt, omdat deze spitsburgers van zijn vrijheidsdrang niet gediend waren. In „Five Easy Pieces" ontmoet Nicholson deze weerstand in zichzelf Hij speelt de onzekere Bobby Dupea die schijnbaar frank en vrij dooi de wijde wereld trekt, maar in feite een triest en leeg bestaan leidt en zich nergens verplicht tot blijvende relaties met enige diepgang Bobby Dupea komt uit een cultureel fijnbesnaarde familie van musici, maar als de film begint zien we hem werken in de olievelden van Califonie. Hij hangt er rond in fantasieloze café s en trekt op met Rayette, een niet al te snuggere, ordinaire vriendin die snel is met haar tranen Als hij hoort dat zijn vader door een beroerte getroffen is, voegt hij zich bij zijn familie om te ontdekken dat de emotionele banden waarmee hij aan zijn vroegere milieu vast zit, nog steeds sterk zijn Hij voelt zich aangetrokken tot Catherine, de verloofde van zijn broer, die hem echter na een korte liefdes-affaire duidelijk maakt, dat zij zich niet binden zal aan een man die niet eens zichzelf, laat staan zijn vrien den respecteert. Het Britse filmblad ..Sight and Sound" schreef meer dan tien jaar geleden „Het einde van de film is somber Bang voor wat de toekomst hem brengen zal, laat hij Rayette achter en begint een nieuwe zwerftocht „In een opwelling besluit hij mee te rijden met een vrachtwagenchauffeur die op weg is naar Alaska, het laatste nog onontgonnen gebied van de Verenigde Staten. In de laatste scène mompelt Bobby, huiverend in de truck. „I'm fine, I'm fine", maar hij trekt een gezicht als een angstig kind. veel hoop voor zijn toekomst kunnen we niet hebben En toch is de film als geheel niet cynisch of masochistisch. Anders dan „Easy Ri der" en „Midnight Cowboy" is „Five Easy Pieces" niet zomaar zelfverlusti- ging in het paranoïde verzinsel van een dolgedraaid Amerika het streven van de film om de mythe te ontrafelen is tevens een streven om het werkelijke leven te her-scheppen Rafelsons se rieuze poging om alternatieven te be denken voor Bobby's lege bestaan, maar geeft toch blijk van een begaan heid met de kwaliteit van het individuele leven die misschien een voorteken is van een zachtaardiger, openhartige en meer onderzoekende geest in de Ame rikaanse film." - Jack Nicholson en Karen Black inFive Easy Pieces Hans - het leven voor de dood. Ned. 1983 Regie Louis van Gasteren Dokumentaire De bekende cineast Louis van Gasteren is jarenlang bezig geweest met het verzamelen van mate rialen voor deze film over de kunstenaar Hans van Sweeden. die door zelfmoord een einde aan zijn leven maakte „Hans - het leven voor de dood" is geen dokumentaire in de gewone zin van het woord Het is ook geen film die over van Sweeden alleen gaat het is een film, die een portret neerzet van de zestiger jaren, van de Amsterdamse scene en de mensen die daarbij betrokken wa ren Van Gasteren doet dat aan de hand van talrijke (boeiende) interviews en uitspraken In feite is deze film een brok Nederlandse geschiedenis en zoals Van Gasteren zelf al zei op de keeper beschouwd is het niet direkt belangrijk wie je daarbij als uitgangspunt neemt. Het werd Hans van Sweeden, maar het had net zo goed iemand anders kun nen zijn „Hans - het leven voor de dood" is deze week in Grand te Amers foort te zien. Geprolongeerd en de moeite waard. Hoewel straks de eerste Kerst filmpremières het witte doek zullen gaan vullen (volgende week is dat de nieuwe James Bondfilm ..Never say never again" met Sean Connery) is er ook deze week genoeg interessants te zien in de Amersfoortse bioscopen. „Return of the Jedi", het magistrale derde deel van de Star Wars-saga is nog steeds in het Grand Theater te zien Hoewel veel mensen schijnen te den ken. dat dit een jeugdfilm is, is dit superspektakel toch niet in eerste in stantie voor de jeugd en jongeren be doeld Onder supervisie van filmtove naar George Lucas is „Return of the Jedi" een volwassen film met allure geworden, die zowel „Star Wars" als „The Empire strikes back" overtreft Tenslotte aandacht voor de reprise „Gejaagd door de wind", de befaam de klassieker van Victor Fleming uit 1939 met Clark Gable en Vivian Leigh in de hoofdrollen Verder in deze fiolm bekende namen als Leslie Howard, Olivia de Havilland en Ann Rutherford Eén van de grootste films aller tijden, toen al opgenomen in kleur Een film ook. die terecht tien Oscars verdiende. „Go ne with the wind" is gebaseerd op de gelijknamige roman van Margaret Mit chell en gaat over de gelijknamige roman van Margaret Mitchell en gaat over de Amerikaanse burgeroorlog met als middelpunt de feeksachtige schoon heid Scarlett O'Hara, een schitterende rol van Vivian Leigh De film duurt bijna vier uur en dat is niet niks voor het produktiejaar 1939. De produktie staat dan ook te boek als één der grootste, ooit in Hollywood ondernomen. Produ cent was de befaamde David O'Selz- nick Overigens zijn de verhalen rond de film al even legendarisch als de film zelf Er zijn verschillende romans over geschreven, die zich achter de Holly woodse schermen afspeelden Uit film historisch oogpunt is „Gejaagd door de wind' zonder meer de moeite van het bekijken waard, zeker als men bedenkt, dat de film die bijna vier uur achtereen ook nog boeiend blijft (Te zien in Euro Cinema-Amersfoort) Een scène uil de nieuwste Bond-film, met Sean Connery en Kim Basinger Sean Connery maakt in ..Never say never agair. zijn come-back als geheim agent 007 Hij moet het opnemen tegen een geheime terreur-orgamsatie. die door diefstal van een tweetal kruisraketten de absolu] wereldmacht wil grijpen. Never say never again "gaat 8 december in première en zal uiteraard ook in Amersfoort te zien zijn Volgende week meer on de nieuwe Bond-film. (van onze filmredaktie) .Die Büsche der Pandora'Loulou Duitsland 1928 regie. Georg Wilhelm Pabst. met in de hoofdrollen Louise Brooks. Alice Roberts en anderen. lengte 104 minuten, zwart-wit zaterdag 3 en zonder 4 december, beide dagen om 23 00 uur AMERSFOORT - In de nachtfilm voorstelling van aanstaande zater dag en zondag in Filmhuis Appel markt draait de uit 1928 daterende film „Die Büsche der Pandora/ Loulou" van de cineast Georg Wil helm Pabst. De hoofdrol in deze film wordt ver tolkt door Louise Brooks. Het bete kende een hoogtepunt In haar per soonlijke carrière, maar tevens was de film een hoogtepunt in de filmge schiedenis. In tegenstelling tot andere acteurs en actrices, liet Brooks zich met chanteren door de studiobazen in Hollywood Haar sterk gezond verstand hielp haar filmcarrière relativeren, wat haar zo sterk in haar schoenen deed staan dat ze makkeli|k rollen die haar niet aan spraken. kon weigeren In Berlijn, waar „Die Büsche der Pandora/Loulou werd opgenomen, kreeg Brooks van Pabst de ruimte voor een eigen inbreng Een ongekend verschijnsel voor ac teurs uit Hollywood HET VERHAAL Loulou's (Louise Brooks) minnaar, Ludwig Schón. een invloedrijk theater- en krantenmagnaat, is verloofd met de dochter van de minister van Binnen landse Zaken. Wanneer hij samen met zijn verloofde de premiere bijwoont van een revue waarin Loulou optreedt, overreedt Loulou hem om zijn verloving met de ministers dochter te verbreken; ook al heeft hij eerst geprobeerd om zijn relatie met Loulou te verbreken, want dat zou zijn reputatie kunnen schaden Hij trouwt desondanks met Loulou In Londen tenslotte leeft zij in totale armoede Prostitutie is voor haar de enige uitweg Uit alle klanten die zij heeft, kiest ze voor de vrouwenmoorde naar Jack the Ripper De film is een vrije interpretatie van het gelijknamige toneelstuk, dat in 1904 door Frank Wedekind werd geschre ven Wedekind keerde zich met dit toneelstuk fel tegen de benepen bur germoraal en probeerde op deze wijze een nieuwe moraal te creëren van schoonheid en erotische levensvreug de Het betekende echter ook dat zelfs na 1928, toen Pabst de film maakte, deze niet of slechts in sterk gecensu reerde vorm vertoond mocht worden De Nederlandse Filmkeuring schreef in 1930 „Deze film vertoont een aaneen schakeling van verkeerde verhoudin- gen, moord, valsch dubbelspel, chanta ge. brasserijen en dronkenschap en perversiteitDe film mocht derhalve niet in Nederland vertoond worden KINDERLIJK Brooks, in de ro' van Loulou. zet een vrouw neer. die tegelijk kinderlijk naiief is en een onverwoestbare erotische energie heeft, waarmee ze (niet begrij pend) mannen om haar heen tot razer nij en zelfs tot zelfmoord brengt Niet alleen door de mooie rol van Louise de Brooks, maar ook door de goede belK ting en uitgekiende beelduitsneden v Pabst. is het een sterk erotische lu >e zonder dat er naaktscènes in voort lo men. Pabst heeft bij Loulou een st accent gelegd op tederheid en ontrt ar ring Daardoor krijgt Loulou's sponta reaktie op de liefdesbetuigingen i st een andere vrouw in de film (de eer lesbische liefdesrol in de filmgesch denis) iets heel vanzelfsprekends wordt die relatie ontdaan van de serr tie die het in de dertiger jaren mi hebben gehad Op 17 en 18 december wordt in nachtvoorstelling van filmhuis J pelmarkt een andere film van G« Pabst vertoond: „Die Freudlose G se" uit 1925. Saillant detail bij bei films is, dat het veel zoekwerk he gekost om de uit de films geknij delen weer terug te vinden, zodat de ongecensureerde versie toond kan worden. Voorstellingen Filmhuis beginnen voortaan vroeger AMERSFOORT - Per 3 december zullen alle avondfilmvoorstellingen in Filmhuis Appelmarkt (van zaterdag t/m dinsdag) voortaan om 20.00 uur beginnen. Gereserveerde kaartjes zullen derhalve om 19.45 uur moeten worden afgehaald aan de zaal. De belangstelling voor de zaterdag NACHTvoorstellingen (om 23.00 uur) is zo groot, dat voortaan ook op zondag een nachtvoorstelling om 23.00 uur plaats zal vinden Dus, per 3 december een kwartier eerder naar de avondfilmvoorstel ling en voortaan ook op zondag naar de nachtfilm in filmhuis Appelmarkt. PROGRAMMA FILM IN DECEMBER: 3 t/m 6 (20.00 uur): 5 Easy pieces - Bob Rafelson 3 en 4 (23.00 uur): Die Büchse der Pandora/Loulou - G. W. Pabst 10 t/m 13 (20.00 uur): Lightyears away - Allain Tanner 10 en 11 (23.00 uur): Le Dernier Metro - Francois Truffaut 17 t/m 20 (20.00 uur): Liefde en Anarchie - Lina Wertmüller 17 en 18 (23.00 uur): Die Freudlose Gasse - G. W. Pabst 24 t/m 27 (20.00 uur): Die sehnsucht der Veronika Voss - R. Fassbinder 24 en 25 (23.00 uur): Mephlsto - Istvan Szabó 0l off '5, el; AMERSFOORT - Van 30 november tot en met 31 december zal er In het Ploeghhuis, Grote Spui 13, een Sint Nlkolaas- en Kersttentoonstelling zijn, waaraan 28 leden van AKG De Ploegh deel zullen nemen. Op woensdagavond 30 november zal deze expositie op feestelijke wijze worden geopend om half negen. Kurt Löb zal aan de hand van dia projektie vertellen over zijn Ullen- spiegelillustratles. Laetitla de Haas en Ans Wortel zullen hun laatste boekuitgave signeren. Tijdens deze tentoonstelling geeft AKG De Ploegh 5% korting op alle aankopen, en 10% voor alle donateurs. Op de expositie vindt u werk van Maratien de Vnes, Lya Breed, Dirk Breed, Minke Posthuma. Mark Kolthoff. Bé Klein, Hans van Dokkum, Pieter van Zetten, Laetitia de Haas, Jo Bons. Anki Lankhorst, Olivier Julia, Marian Plug, Ans Wortel, Ri Fortuijn, Leen Spaans, Alexander Luigjes. Bart van Oijen, Kurt Löb. Jos van de Pol. Peter Enter. Kees Streefkerk. Hendrik Jan Visser, Gerard Menke en Olav Cleofas van Overbeek Daar het niet passend is een Sint Nikolaasexpositie van commentaar te voorzien dit keer aandacht voor de gewijzigde uitnodigingen voor het Ploeghhuis Sinds enige tijd heeft Ferry Hoedeman zich over het image van het visitekaartje van De Ploegh gebogen Hij voorziet de uitnodiging, die tevens als affiche dienst doet, steeds van andere grafische beelden Ferry Hoe deman schrijft graag met penseel Een voorbeeld daarvan is te zien op de Sint Nikolaasaffiche, waar hij het penseel- schnft bewust heeft toegepast om het beeld in harmonie te brengen met de Uilenspiegelillustratie van Kurt Löb, die hij op de affiche heeft geplaatst Ge voelsmatig is hij bezig om in de lettering ieder woord zijn eigen vorm te geven Hij is er in geslaagd om enorm veel tekst duidelijk lees- en zichtbaar op die affi che aan te brengen Hij houdt zelf erg van dit gemêleerde beeld De vorige affiche, die hij vervaardig de. die voor de tentoonstelling van het werk van Ton Postma. Peter Bes en Sjoerd Bakker, getuigt van een heel andere benadering Daarop zijn door middel van over het witte blad schuin opgestelde langer wordende lijnen de namen van de exposanten de hoofdac centen. De drie specimen van hun werk zorgen voor een fraaie vlak- dynamische verdeling Het blad maakt een krachtige indruk De eerste affiche-uitnodiging, die Ferry maakte, was die van de expositie van Karei Sirag. Jo de Recht en Ria Fortuijn. Het is een delicaat opgezette affiche, waarin gestreefd is naar een vertikale lijn en een nobele, evenwichtige vlak verdeling. Twee van Karei Sirags minia turen konden daarin op ware grootte worden opgenomen Ferry Hoedeman, die van origine grafisch tekenaar is, en die voor beken de Nederlandse industrieën en bedrij ven verpakkingen, teksten en reklames ontworpen heeft, werd lange tijd heen en weer geslingerd tussen het conces sies doen terwille van de commercie en het trouw blijven aan zijn eigen artistie ke inzichten. Meer en meer ontstond bij hem de behoefte om met andere dingen kennis te maken Tenslotte hakte hij de knoop door en ging de opleiding MO-handenarbeid volgen, waarin hij zich volgens zijn zeggen voor 90% kwijt kan Inmiddels nam hij zitting in het Amersfoorts Bin nenstadcomité. met de straatmanifes taties bouwde hij een toren op de Varkensmarkt. hij maakt affiches voor de Dichterskring, heeft heel ludieke ideeën over wat je allemaal met die zotte keien op de Stadsring zou kunnen doen en voelt zich weer helemaal hap- py ACHTERVELD - Niet minder dan 21 leden namen deel aan de onderlinge schietwedstrijd. Het was ditmaal de heer L. Verburg die met 95 punten de eerste plaats behaalde. De overige uit slagen waren: 2. P van Mimwegen 94, 3. W.J. Lagerweij 91. 3. H.J. van Ruiten beek 915. G van Hamersveld Jz 89.6 A. Vlug 87.6 W Luttikhuizen 87. 8. P. Smink 86. 8. G. Tolboom 86. 8. A. van Daatselaar 86. 11. J. Voorburg Gz 85. 11 J E van Hamersveld 85, 13. W Wittebrood 84. 14. W. v d Kletersteeg 81 J. Blom 81J van Rossum 17. J. Voskuilen 74. 18 F Hamersveld 73. 19 J.J. van mersveld 72, 20 T. Bokma 7ölo 21. J Krall 68 punten. giei (lief 4 di din 'L( 'ete Rozendaallaan! "spi woe 3 tol ovei LeusdenC. 9 lc 18

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1983 | | pagina 12