„Het communisme is in theorie erg goed, in de praktijk niet" Vietnamese priester Tran Van Hoa Pierre: I, De moeilijkheid is vooral de taal voor de oudere mensen. Ze zijn bang als ze contact met Nederlanders hebben" .Alles wat wij hier hebben zijn geschenken van de mensen hier. Alle mensen in Leusden zijn onze weldoeners en onze dierbare vrienden' interview DONDERDAG 22 DECEMBER 1983 door Anco Mali goed, maar in de praktijk niet. Vroe ger, toen de communisten niet aan de macht waren, zeiden ze erg goede dingen in Vietnam Ze kwa men op voor de armen en de laag ste klassen. Maar toen ze eenmaal de macht hadden werd alles an ders. Degenen die het voor het zeggen hebben zijn de leden van de communistische partij. De ande ren tellen niet meer mee. Tijdens de regering van onze ou de president hebben de communis ten steeds revolutie gemaakt in Zuid-Vietnam. Ze hebben er stakin gen georganiseerd, ze hebben er chaos ontketend. En ze hebben steeds gesproken over de rechten van de mens. Ik ben erg bang ge weest nu ik de stakingen in Holland meemaakte met de PTT. de bus schauffeurs. Ik heb gedacht dat de mensen hier in het geheim door de communisten werden bewerkt Sommige Vietnamezen hebben gedacht, dat ze nog een keer moesten vluchten, omdat Holland in de handen van de communisten zou vallen. Wij zijn gelukkig te ho ren. dat dat niet zo is. In Vietnam ging het ook zo met de stakingen en de eisen tot salarisverhogingen van de arbeiders. Maar nu, onder het communistisch systeem werkt men heel hard, en men verdient heel weinig. Neem bijvoorbeeld mijn broer, die leraar is. Hij verdient 100 dong per maand, vijftig gulden. Sommige levensmiddelen kan hij kopen op de officiële markt, maar andere moet hij kopen op de zwarte markt. Een kilo vlees kost 200 dong! Na de val van Saigon hebben alle ambte naren een brief moeten schrijven aan de regering om minder te mo gen verdienen Men heeft het be treurd. maar men was gedwongen om die brief te schrijven. „Ik begrijp dat u moe bent. Wilt u tenslotte nog een wens kenbaar maken?" „Nee, hoor. De mensen in Leusden, vooral de burge meester, de ambtenaren van het gemeentehuis en de maatschappelijk werker heb ben ons heel erg geholpen. Alles wat wij hier hebben zijn geschenken van de mensen hier. Alle mensen in Leusden zijn onze weldoeners en onze dierbare vrienden. Ik heb er vertrouwen in dat de relatie tussen de Vietnamezen en de Hollanders elke dag een stuk je vriendschappelijker en in niger wordt." Eigen Nieuwjaar ,,Dat réveil Ion, luidde dat tevens het nieuwe jaar in?" ..Nee. Wij vieren het Europese nieuwjaar niet. Wij hebben een speciaal Vietnamees nieuw jaar Ongeveer twee maanden na het Europese, want onze kalender telt volgens de maan, net als bij de Chi nezen „Hoe gaat u te werk voor het kerstfeest in Nederland?" ,,De Vietnamezen spreken nog niet goed Nederlands Ze begrijpen nog heel weinig in de Nederlandse kerk Wij willen elkaar drie keer per jaar ontmoeten om te praten over onze situatie, onze problemen en ons heimwee naar Vietnam, leder jaar vieren wij kerstfeest, pasen en het Vietnamese nieuw jaar Iedere zaterdag en zondag moet ik de Vietnamezen bezoeken en de eu charistie vieren in hun eigen plaat sen Voor het kerstfeest heb ik een uitnodiging gestuurd aan ieder Vietnamees gezin. Met mijn werk groep van acht mensen heb ik de taken verdeeld. De Vietnamezen komen met hun eigen auto's, als ze die hebben Sommigen komen met de bus of de trein. Bij het station Amersfoort hebben wij twee minibussen, en wij gaan heen en terug om de mensen te halen en te brengen Vindt de kerstviering in een kerk of bij de mensen in de diverse dor pen en steden van Nederland thuis plaats?" ..In sommige plaatsen hebben wij goede contacten met de pasto res, en vieren wij de eucharistie in de kerk of de kapel. In andere plaat sen vieren wij de eucharistie in ei gen huis twaalf zulke jongens en meisjes in psychiatrische ziekenhuizen in Arnhem. Ik ben er een paar keer geweest. Ik denk dat ze heimwee hebben naar hun familieleden en naar hun land Vietnam. Ze zijn helemaal alleen, ze heb ben geen steun Andere jongens en meisjes in Nederland, die geen familie in Nederland hebben, heb ben ook problemen. Meestal zien ze geen toekomst Ze vinden de Nederlandse taal moeilijk Ze den ken dat ze altijd werkeloos zullen zijn. Het is heel moeilijk om een baan te vinden. Ze kunnen niet te rug naar Vietnam Als ze in Viet nam komen, gaan ze meteen naar de gevangenis De Vietnamezen hebben veel hulp van de Nederlandse regering, plaatselijke gemeenten, plaatselij ke maatschappelijke werkers Ik help hen vooral in de godsdienst Soms ook heb ik de boeddhisten en nietgelovigen bezocht. Van de 6000 Vietnamezen is eenderde Chinezen met de Vietnamese na tionaliteit. Ze woonden al heel lang in Vietnam. Eenderde is boeddhist, eenderde is katholiek Chinezen in Nederland begin nen vaak eethuisjes. Wat onderne men Vietnamezen in Nederland Hoeveel zijn er in Leusden?" Sommige mensen hebben ge probeerd een eigen baan te vinden Bijvoorbeeld meneer Phan Long Giao in Leusden. Hij is kleermaker (Phan is de familienaam, Long is de midden- of achternaam, Giao is de voor- of roepnaam). In Leusden wonen zes families en zes céliba- taires, alleenstaanden. „Kunt u corresponderen met uw achtergebleven familieleden?" ,,Een brief van Vietnam naar Ne derland doet er een maand of drie over. We krijgen te weinig bericht In Vietnam worden onze ouders gecontroleerd door de politieagen ten Ze denken dat onze familiele den contacten met buitenlanders hebben Iedere familie, die een fa milielid in het buitenland heeft, moet een boekje hebben. Dat is een bewijs voor de politieagenten. Als wij een cadeautje naar Vietnam sturen moeten onze familieleden het boekje laten zien om het ca deautje in ontvangst te kunnen ne men." Tran Van Hoa is nu erg moe van het Nederlands spreken Zei hij in het begin van ons gesprek af en toe en Frans woord, nu gaat hij volledig in het Frans over. Hij woont op Hoefijzer 5. wierf ooit als ootvluchteling zeven dagen i zeven nachten op zee, tortdurend bestookt door at hij „piraten" noemt. Een ar verbleef hij in Frankrijk. Den werd Tran van Hoa ierre door het eemdelingenpastoraat ivraagd afscheid te nemen in de meer dan 100.000 naar ankrijk gevluchte etnamezen, om de zorg op ch te nemen van de itholieken onder zijn 6.000 (Nederland wonende Vietnamese landgenoten. In Vietnam was Tran Van Hoa Pierre leraar aan een klein semenarie. Daarnaast verzorgde hij drie parochies in de naaste omgeving van het semenarie. In Nederland houdt hij zich bezig met de pastorale zorg van ongeveer 1700 rooms-katholieke Vietnamezen, verspreid over meer dan 100 plaatsen in Nederland. Bovendien biedt hij, voor zover dat mogelijk is, hulp aan de overige Vietnamezen. Per jaar legt hij hier zo'n 70.000 kilometer af. Anco Mali zocht de Vietnamese zielzorger op in zijn kleine Leusdense woning. Een gesprek over Kerstfeest en Nieuwjaar, over heimwee, over problemen, en over angsten. „Ik ben erg bang geweest nu ik de stakingen in Holland meemaakte met de PTT, de buschauffeurs. Ik heb gedacht dat de mensen hier in het geheim door de communisten werden bewerkt. Sommige Vietnamezen hebben gedacht, dat ze nog een keer moesten vluchten, omdat Holland in de handen van de communisten zou vallen." |LEUSDEN - Terwijl wij zit- te praten zijn Nguyen Van |iieu en Pham Thanh Hoang uk bezig de pagina's van It maandblad voor de Viet- |mezen, dat de priester in nloop brengt, te bundelen k verzendklaar te maken. Zij Ijken niet op of om, werken Intinu door. Glimlachen af htoe, bijvoorbeeld als ze mij (ffie met een stuk kerstban- t aanbieden. Of als het Ne- Irlands te kort schiet, en wij lhet Frans overgaan. „Ik zal proberen met u te praten over de situatie van de Vietnamezen hier", zegt hij. „U vraagt mij, en ik antwoord met korte zinnen." Dat blijkt mee te vallen. Tran Van Hoa Pierre is hier drie jaar, en zijn Nederlands is beslist goed. Zelf is hij er niet zo over tevre den, vindt dat hij nog te veel naar woorden moet zoeken, te veel met eh's spreekt, en als hij moe is te graag in het Frans overgaat. Ik vraag hem in deze december maand naar de viering van het kerstfeest door de Vietnamezen Hoe hij gewoon was dit in Vietnam te vieren, en hoe het nu in Neder land toe gaat. Vroeger voor 1975 hadden wij de vrijheid vooral in de gods dienst", vertelt hij. .In alle paro chies vierden wij het kerstfeest met eucharistievieringen 's nachts en in de morgen Wat betekende drie eu charistievieringen tijdens het kerst feest." (Hij spreekt kerst uit als christ, wat eigenlijk erg toepasselijk is!) ,,Alle christenen, ook de boedd histen en de niet gelovigen kwa men naar onze kerk toe. Kerstfeest was een groot feest, niet alleen voor de katholieken, maar ook voor de andere mensen. Ze waren blij om de vreugde met ons te delen, want het was een feestelijke viering voor allemaal Maar na 1975 is het heel moeilijk geworden. Er zijn veel pastores, die nog in de gevangenis zitten. Er zijn veel kerken, die geen pastores meer hebben. Als de christenen kerstfeest willen vieren, moeten ze een bewijs van de politieagenten krijgen In de formulieren moeten ze precies vermelden van welke tijd tot welke tijd de eucharistieviering zal zijn. Er zijn ook veel politieagen ten in de kerk aanwezig om te con troleren wat de pastores zeggen, hoe de christenen praten. Kunt u iets vertellen over de vie ring van het kerstfeest in Viet nam?" k vraag of hij het kerstfeest in Vietnam kan beschrijven, moet de vraag snel corrigeren, want hij wordt hevig in verwarring gebracht doordat hij denkt dat hij moet „schrijven"). „Er is een speciale sfeer in de kerk. Het kerstfeest is het grootste feest voor de christenen van India. Bijvoorbeeld in de kerk hebben wij een heel grote stal, heel veel kaar sen en guirlandes Maar dat was voor 1975. Voor de eucharistievie ring hebben wij een toneelstukje over de geboorte van Christus met Maria, Jozef en de engelen Het koor zong kerstliedjes en daarna hebben wij de eucharistie gevierd. Na de viering hebben de jongeren de gehele nacht buiten doorge bracht om vuurwerk af te steken Ze gingen naar de dancing. De vol wassenen gingen naar huis, en hadden een groot feest thuis, een réveillon, een souper." „Ik weet niet waarom", zegt hij, Tran Van Hoa Pierre. „Na 1975 is het voor de katholieken in Vietnam heel moeilijk geworden. „het communisme in theorie is erq Aanpassing Hoe slagen de Vietnamezen er in de verschillen met de Nederland se gewoonten te overbruggen?" „Ik hoop dat de Vietnamezen zich bij het Nederlandse leven en de gewoonten kunnen aanpassen. Dat gebeurt langzaam. Tot nu toe spreken de jonge mensen en de kinderen heel goed Nederlands Ze hebben goede rapporten op school Ze hebben geen proble men met het Nederlandse leven Hun ouders hebben andere proble men. Tot nu toe spreken de Vietna mese kinderen goed Vietnamees, maar ze kunnen geen Vietnamees schrijven en lezen. Wij proberen in sommige plaatsen een keer per week les te geven aan Vietnamese kinderen Dit jaar hadden wij een zomerkamp met 100 kinderen bij Onze Lieve Vrouwe ter Eem. Vorig jaar hadden wij zo'n kamp in Zwit serland, maar de reiskosten en het eten waren daar te duur De Vietnamezen hebben heel goed contact met de mensen waar ze wonen. Nu passen ze zich een beetje aan bij de Nederlandse kerk Niet in Leusden, maar in andere plaatsen, vieren de dominee en de pastoor samen de eucharistie. Dat is heel anders bij ons. Een dominee viert apart Wij hebben een qoede In de Sint Jozefkerk aan de Hamersveldseweg worden regelmatig plechtigheden voor Vietnamese katholieken gehouden. Hier een foto uit september van dit jaar, toen een aantal Vietnamese kinderen gevormd werd Vooral de oude mensen, die niet goed Nederlands spreken, begrijp pen niets in de Nederlandse kerk Zij hebben mijn hulp nodig. Ze wil len graag dat ik een keer per maand of een paar keer per jaar bij hen kom. Ze willen graag persoon lijk biechten Wij willen graag goede en vrien delijke relaties met elkaar onder houden Iedere maand geef ik een maandblad uit. Daarin staan de brief van mij, de huwelijkssluitin gen, de kerkelijke kalender, en de lezingen van iedere zondag Er staan ook politieke problemen in, Vietnamese en Nederlandse ge woonten. ook stukjes Nederlandse grammatica en plaatselijk nieuws Iedere uitgave heeft 550 exempla ren." relatie met de dominees en de monniken van de boeddhisten of het confucionisme, maar wij heb ben geen samenwerking „Wat vinden Vietnamese men sen moeilijk in Nederlandr?" „De moeilijkheid is vooral de taal voor de oudere mensen Ze zijn bang als ze contact met de Neder landers hebben Ook voor de jon geren tussen 25 en 35 jaar, de celi batairen die helemaal alleen staan, is het heel moeilijk. Nu zitten al rdinaal Willebrands dient hpt vormsel toe bij een Vietnamees meisje ast hem staat Tran Van Hoa Pierre

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1983 | | pagina 5