„De grootste fout die een
sporter kan maken is te denken
dat het vanzelf over gaat"
Er moet natuurlijk een motor zijn, die
>ereid is steeds iets nieuws aan te pakken"
Sportfysiotherapeut Hans Heymeskamp
>E ALLIANCE FRANQAISE EN JARMILA KAMERBEEK:
\Fc'
tS
FOTO-KOPIE
FOTO-KOPIE
L
NODIG?
Leusder Krant
interview
door
Aat Daale
Hans Heymeskamp is fysiotherapeut op De Lichtenberg. Dat zegt op
chzelf niets, want wie op de afdeling revalidatie van dit ziekenhuis de lange
ang doorloopt, ontmoet een aantal dames en heren in witte jassen, die
jtzelfde beroep uitoefenen. Hans Heymeskamp, in de Amersfoortse
jortwereld bekend als de trainingscoördinator annex para-medisch
^jrzorger van Altis, richt zich meer op de sportblessures. Samen met zijn
I ollega Piet Storm maakt hij deel uit van het medisch team dat elke
onderdagmiddag een speciaal sportspreekuur houdt, officieel het sport-
aumatologisch spreekuur geheten. Het team bestaat uit revalidatiearts Dr.
osboom, chirurg Dr. Kramer en een van de beide fysiotherapeuten. We
>rtellen beslist geen geheim als we stellen dat de sportgeneeskunde en de
I sarmee verbonden fysiotherapie de laatste jaren steeds meer op de
jorgrond treedt. Elke maandag melden zich talrijke sportmensen op het
preekuur van hun huisarts. Velen van hen komen er met een paar dagen rust
jn af, maar ook verscheidene andere sportbeoefenaars blijven met een
isure zitten die niet zo maar genezen is. Van die sportbeoefenaars komen
uiteindelijk weer een aantal terecht op de afdeling revalidatie van de
ekenhuizen. Op De Lichtenberg wellicht bij Hans Heymeskamp, de man die
Ivier jaar praktijk heeft en met een gerichte studie zijn kennis op het gebied
an de sportfysiotherapie tracht uit te breiden.
Een gesprek met deze 28-jarige fysiotherapeut levert genoeg stof op voor
klein boekwerkje. Wij maken een selektie van het vele wat Hans
eymeskamp vertelde.
,|tr
AMERSFOORT - Een sporter
eekt zijn enkel en moet om de
iveel tijd bij de chirurg terugko
en. Eerst zit zijn onderbeen volle-
9 In het gips. Lopen is er niet bij.
jn komt er een voetje onder het
ps en kan de man, uiterst voorzich-
met behulp van de krukken de
rste stappen zetten. Vervolgens
mt er een zinklijmverband om en
eindelijk mag alles er af en komt er
n schriel verpieterd pootje tevoor-
hijn. De persoon in kwestie moet
tl dat been opnieuw leren lopen,
valt niet mee. De chirurg geeft
m nog enkele weken rust en laat
m een zwachtel dragen. Op een
g verklaart de specialist hem voor
danig genezen dat de man niet
eer behoeft terug te komen. Is de
an écht genezen? Anatomisch wel.
aar het lopen stelt nog niet zoveel
or en vooral de trap af vormt nog
probleem, 's Avonds bij het
kleden blijkt dat hij op één been
en evenwicht kan bewaren en valt
bijna om. Dat deugt nog niet. De
rurg kan twee dingen doen. Hij
It de man gerust want de natuur
Izijn werk wel verder doen. Hij kan
een verwijzing geven voor
iotheraple/revalidatie. Besluit hij
het eerste dan kan de man zelf
gen om te worden gerevalideerd,
wil namelijk dolgraag zijn sport
Jan beoefenen,
te chirurg kan dat goedvinden hoe-
hij zelf wellicht een vraagteken zet
«er die verdere behandeling. Het
gt er een beetje vanaf wie die
urg is Wat gebeurt er in de praktijk
meeste gevallen? Die vraag stel-
wij aan Hans Heymeskamp, die
in met negen collega's werkzaam
fysiotherapeut op de afdeling
lidatie van De Lichtenberg Hans
speciaal werk gemaakt van de
|rtfysiotherapie. Hans .Chirurgen
len natuurlijk een hoop kennis in
huis. Op een gegeven moment zien ze
iets voor normaal aan Dat zal waar
schijnlijk wel normaal zijn bij gebruik in
het gewone dagelijkse leven. Ga je het
extra belasten, zoals bijvoorbeeld bij
intensief bedrijven van sport, dan krijg
je allerlei problemen en kun je een groot
risico lopen Specialisten weten niet
altijd waar de scheidslijn ligt van door
sturen of de zaak maar verder op zijn
beloop laten. In een aantal gevallen
gaat dat wel goed maar niet in alle
gevallen Er zijn veel specialisten die
niet stilstaan bij de mogelijkheid die wij
als fysiotherapeuten kunnen bieden
Als wij weer een „goed produkt" afleve
ren merk je wel dat dit blijft hangen en
dat specialisten een volgend keer méér
doorverwijzen
SPORTFYSIOTHERAPIE
Hans Heymeskamp heeft zijn hart
verpand aan een specifiek gedeelte van
de fysiotherapie, de sportfysiotherapie
Dat is geen wonder want Heymeskamp
is een echte atletiek-man. die de men
sen van Altis medisch maar vooral
trainingstechnisch begeleidt, en ook als
zodanig in funktie is bij de Atletiekbond.
de K N A U De sportfysiotherapie is
nog volledig in ontwikkeling en de sa
menwerking tussen artsen en specialis
ten met dit hoekje van de fysiotherapie
moet nog een heel groeiproces door
maken. Op De Lichtenberg is er al een
aanzet gegeven door het instellen van
een zogenaamd sporttraumatologisch
spreekuur Hans Heymeskamp maakt,
samen met zijn college Piet Storm, deel
uit van het team dat de sporters met
problemen op maandagmiddag ont
vangt Revalidatiearts Dr Bosboom en
chirurg Dr Kramer zijn de specialisten
die in dit team funktioneren. Hans Hey
meskamp „Het spreekuur is opgezet
uit de grote behoefte om sportblessures
op de juiste wijze te behandelen Dat
zijn de blessures die voor een groot
deel meer gecompliceerd zijn of een
chronisch karakter hebben. Wij zijn
daar eind vorig jaar mee begonnen
omdat we duidelijk gingen zien dat er
veel behoefte is aan specialistische
kennis op het gebied van de sportge
neeskunde De bundeling bij ons op De
Lichtenberg was mogelijk omdat Dr
Bosboom ook sportarts is en Dr Kra
mer erg veel interesse heeft voor de
sporttraumalogie. Zelf ben ik al jaren
bezig op het vlak van de sportfysiothe
rapie. Op dat sporttraumatologisch
spreekuur trachten wij door deze com
binatie bepaalde problemen op te los
sen. Indien het noodzakelijk is koppelen
we er een behandeling aan vast of
geven we doelgerichte adviezen aan
huisartsen, fysiotherapeuten met een
eigen praktijk of andere belanghebben
den."
De afdeling revalidatie is bij de mees
te mensen zo langzamerhand wel be
kend. Nog niet zo heel lang geleden
stond die afdeling nog in de kinder
schoenen De fraaie apparatuur was er
nog niet en de specialist zetelde in een
klein spreekkamertje. Verder was er
maar een beperkte ruimte om op kleine
schaal patiënten te behandelen. In de
jaren dat de gezondheidszorg ook
mocht profiteren van de grotere wel
vaart is de afdeling revalidatie in het
ziekenhuis De Lichtenberg uitgegroeid
tot een volwaardige afdeling waar links
en rechts allerlei apparatuur voorhan
den is en een flinke oefenzaal de
mogelijkheid biedt de herstellende
mens door oefenstof de juiste therapie
te verlenen. De bloeitijd is duidelijk
voorbij en net als bij zovele instellingen
hangt een dreigend zwaard in de vorm
van een snoeimes boven deze vorm
van gezondheidszorg. De vrees be
staat dat de kwaliteit van het vak in het
geding komt als de dreiging dat fysio
therapie uit het ziekenfonds gaat
werkelijkheid zou worden Dan zullen
de mensen deze therapie zelf moeten
gaan betalen en het moet zonder meer
duidelijk zijn" dat veel mensen deze
lasten niet zullen kunnen dragen. De
kosten in het vakgebied van "de fysio
therapie zijn behoorlijk gestegen en het
een met het ander maakt dat er op deze
afdeling van het ziekenhuis zo hier en
daar een zorgelijk rimpeltje op de gela
ten verschijnt. Er is dan ook niet voor
niets een fysiotherapeuten-stop.
Terug naar de sporters met hun
blessures Men behoeft niet eens een
trouw krantenlezer te zijn om te weten
dat het aantal blessures in de sport heel
groot is en steeds maar toeneemt. Door
de vrije tijd en door een bepaalde mode
die ook in ons land zijn weg vindt gaan
steeds meer mensen op een bepaalde
manier sporten Er zijn organisaties die
het méér bewegen sterk propageren en
de mensen zien zelf steeds meer in dat
zij niet passief voor het TV-toestel
moeten blijven zitten. Natuurlijk is dat
een goede zaak maar het heeft ook zijn
consequenties Hans Heymeskamp
weet er over mee te praten. „Er zijn een
heleboel mensen die een aantal jaren
niet gesport hebben en die nog eens
fanatiek beginnen. Zi| gaan vaak niet
goed te werk en hebben een grotere
blessurekans. Het is fijn dat mensen
weer wat gaan doen maar wij geven het
advies om bij een vereniging te gaan. Je
mag verwachten dat er in een vereni
ging mensen zitten die je begeleiden
Dat geldt voor tennissers, hardlopers,
zwemmers en praktisch voor iedere
sport. Vooral bij de hardloperij zie je
veel mensen voor zichzelf beginnen
Die mensen komen na verloop van tijd
in de problemen. Ze dragen verkeerd
schoeisel of ze hebben een slechte
tramingsopbouw Het kan ook zijn dat
ze te slappe spieren hebben of een
aantal spieren die ze niet meer goed
hebben ontwikkeld in de tijd dat ze niets
hebben gedaan. De spieren kunnen
ook te kort zijn geworden. Bij een
vereniging heb je in ieder geval de kans
om minder blessures op te lopen. Be
langrijk is dat de mensen, die weer
willen gaan sporten, er zelf goed over
nadenken en er over lezen Praktisch in
iedere boekwinkel kun je boeken krij
gen over sport en sportblessures met
een heleboel praktische tips om die
blessures te voorkomen."
WARMING-UP
Warming-up. Deed men vroeger ja
ren, b.v. bij voetballen, aan warming-
up9 Weineen. Degenedie het wél deed
werd wat uitgelachen Tegenwoordig is
dat wel heel anders hoewel er toch nog
wel mensen zijn die de schouders nog
wat ophalen In ieder geval zijn de
trainmgsaanpassingen bij veel takken
van sport veel beter geworden en be
seft men heel goed dat een goede
warming-up een noodzakelijkheid is om
blessures te voorkomen Kijk maar
eens naar het groeiende aantal spor
ters dat van te voren met rek-
oefeningen bezig is. Hans Heymes
kamp: Dat zijn de zogenaamde stret
ching oefeningen Die dienen er voor
om de spieren voldoende op lengte te
krijgen Daardoor voorkom je onnodige
blessures. Ook als je een wedstrijd
gespeeld hebt of na het beoefenen van
welke tak van sport dan ook moet je
i voor je spieren zorgen. Dat is de cooling
jdown-periode Dat betekent dat je net
ials bij de warming up de spieren de
kans geeft om zich weer langzaam te
herstellen Bij voetballen wordt dat niet
gedaan De spelers gaan na tweemaal
drie kwartier spelen het veld af, sprinten
naar de douche en zitten daarna aan de
bar. Ook die cooling down is erg belang
rijk. Je voorkomt daar een hoop ellende
mee. zoals Achillespeesblessure, kuit-
spierscheuren en blessures in je boven
been Je kunt allerlei klachten van
overbelasting krijgen als die spieren
niet goed funktioneren Dat wordt veel
te veel vergeten. Een ander punt is dat
vaak wordt vergeten om het totaal te
trainen Ga je tennissen of voetballen,
dan moet je er daarnaast voor zorgen
dat je hele lichaam in een goede condi
tie is. Je moet je algehele conditie
bijhouden en opbouwen, je moet zor
gen dat je lenig blijft en in ieder geval
moet je strekoefeningen doen. Verder
moetje er voor zorgen dat ie voldoende
kracht hebt. Als je iets goed wil opbou
wen dan komt er heel wat meer kijken
dan alleen maar een wedstrijd of een
stukje training."
Hans Heymeskamp benadrukt vooral
de wenselijkheid dat de leidinggevende
mensen van sportverenigingen goed op
de hoogte zijn van alles wat met het
voorkomen van blessures te maken
heeft „Het is goed dat er op vereni
gingsniveau veel meer aandacht aan
het voorkomen van kwetsuren wordt
besteed. Preventie is iets wat de ko
mende jaren hoog in het vaandel zal
staan. De sportkeuringen zullen wor
den aangepast. Er wordt daarbij meer
uitgegaan van het zogenaamde scree
nen, het invullen van vragenlijsten,
waaruit men een verhoogde blessurè-
kans kan afleiden. Ook de hele sportge
neeskunde gaat veel meer trachten
preventief bezig te zijn Als wij hier
iemand hebben, die geblesseerd is
geweest, dan houdt onze taak niet op
met de behandeling van de blessure,
maar dan dienen wij zo iemand een
aantal adviezen te geven over zijn
verdere doen en laten tijdens trainingen
en wedstrijden, waardoor hij blessures
kan vermi|den Dat is ook een heel
belangrijk gedeelte van het gebied van
de sportfysiotherapie
Sportgeneeskunde is nog altijd niet
officieel erkend maar dat zal niet meer
zo lang duren De nieuwe ontwikkelin
gen zijn niet tegen te houden en uiter
aard spelen de ontwikkelingen in ande
re landen een rol die van invloed is op
het hele gebeuren in de sportfysiothera
pie
We hadden het al over de uitgebreide
apparatuur die de fysiotherapeut in hun
ziekenhuis ter beschikking hebben. Uit
de kringen van de patiénten zelf wordt
nog wel eens de lekenopmerking ge
maakt dat al die apparaten niet hele
maal het gewenste resultaat geven.
Natuurlijk beseft men in de fysiothera
pie zelf ook wel dat een mens niet kan
genezen door apparatuur alleen. Hans
Heymeskamp daarover: „De huidige
inzichten in de fysiotherapie zijn duide
lijk veel meer gericht op handenarbeid,
dus de massage en de oefentherapie
De apparatuur heeft een wat meer
ondergeschikte rol gekregen. Er is een
tijd geweest dat er erg snel naar de
apparatuur werd gegrepen maar er is
nu een omwenteling ten gunste van de
handenarbeid. Zelf ben ik zeker zo'n
tachtig tot negentig procent bezig met
massage en oefentherapie. Apparatuur
moet je wel tijdelijk gebruiken als er pijn
is en er andere symptomen zijn die je
niet direkt met je handen kunt bestrij
den. In zulke gevallen is de apparatuur
een bijzonder goed hulpmiddel, waar
door je de blessuretijd kunt verkorten en
het genezingsproces vanuit het lichaam
zelf kunt versnellen. Maar met appara
tuur alleen ben je er niet. Je moet
natuurlijk gaan kijken wat de oorzaak is
van de blessure en gaan onderzoeken
waar de andere gebreken zijn die de
blessure in de hand kunnen werken
Meestal zijn dat de gebieden die je
aanpakt met oefeningen en eventueel
met massage Je komt dan ook weer
terug op het stukje preventieve genees
kunde Je moet na zo'n blessure ie
mand weer op weghelpen naar zijn
oude niveau. Dat kan hij terugkrijgen
met een aangepaste trainingsopbouw
maar dat betekent in de praktijk niets
anders dan oefenen, oefenen, oefenen
en zo iemand gerichte adviezen ge
ven
Hans Heymeskamp is duidelijk ie
mand die in zijn werk, hobby en dage
lijkse arbeid kan combineren. De Altis-
man weet waar hij mee bezig is. Hij was
eenmaal zelf min of meer een slachtof
fer op het smalle pad naar de toppresta
ties Een blessure belette hem bij Altis
op zijn geliefde afstand (400 meter) op
het vereiste niveau te blijven. Daardoor
kwam hij in aanraking met de fysiothe
rapie en raakte hij geboeid door deze
vorm van geneeskunde Zijn speciale
belangstelling gaat uit naar de sportfy
siotherapie en omdat hij beseft dat deze
tak van geneeskunde nog volop in
ontwikkeling is blijft hij de nodige cur
sussen volgen om up-to-date te blijven
Zijn funktie bij de KNAU als para
medisch begeleider van atleten en zijn
wekelijks werk als technisch coördina
tor van de leden van Altis, gevoegd bij
zijn studie-uren, maken dat zijn week
agenda doorgaans overvol is. Vier jaar
werken in De Lichtenberg hebben ook
al de nodige ervaring gegeven De
resultaten zijn in grote lijnen bevredi
gend en de meeste patiénten gaan
uiteindelijk wel tevreden naar huis. Er is
uit de aard der zaak een groot scala van
blessures, variërend van de lichte pees
ontsteking tot de patiënt die een ampu
tatie heeft ondergaan. Geen gemakke
lijk werk want de mens met zijn blessure
vraagt om veel nprsoonlijke aandacht
en wil zijn zorgen graag kwijt. De man.
die op het sportveld werd uitgescha
keld, wil eerlijk weten of hij zijn partijtje
weer zal meeblazen. De neiging be
staat te veronderstellen dat het vooral
de voetballers zijn die het leeuwendeel
van de sportblessures „opeisen Toch
is dat niet helemaal waar De kniebles
sures van de voetballers zijn inderdaad
nummer één van de top-tien van de
sportblessures. Hans Heymeskamp
kan niet precies aangeven hoeveel
sportblessures er elke week worden
aangemeld. „Het zijn er in ieder geval
een heleboel Behalve de voetballers
hebben we tegenwoordig erg veel lo
pers Dat zijn vooral de lopers die voor
zichzelf trainen en die de juiste begelei
ding missen. Maar voor de rest zijn het
sporters uit alle takken van sport
Wie komen er op het sporttraumato
logisch spreekuur in De Lichtenberg9
We zeiden het al: b.v. de personen die
door een chirurg op eigen verzoek of op
aanbeveling van een andere specialist
zelf worden aangemeld. De huisartsen
kunnen ook doorverwijzen. Veel
huisartsen zijn niet progressief en advi
seren nog veel „enkele weken met het
pootje ophoog". Hans Heymeskamp.
„Op dat niveau blijft een hoop hangen.
Er zijn ook een aantal sporters die pas
komen als ze stevig in de blessure
zitten. De grootste fout die een sporter
kan maken is te denken dat hel vanzelf
overgaat. Je moet op tijd weten te
stoppen. Dat is niet lang aan iedereen
duidelijk. Er ontstaan op die manier veel
chronische blessures. Door betere
voorlichting en meer kennis bij de spor
ter zelf zijn zulke blessures tijdig te
voorkomen
Onwillekeurig komen we steeds
weer uit bij dezelfde uitgangspunten.
De begeleiding van de vereniging is
daar één van de belangrijkste van.
Hans haalt zelf het voorbeeld aan
van de rekkingsoefening. Toen hij
die voor Altis voorschreef lachte
men hem een beetje uit, maar nu doet
iedereen die oefening. Men vindt die
vanzelfsprekend. Dat hoort gewoon
bij het verenigingswerk. En niet al
leen bij de verenigingen. Sportbon
den moeten daar ook attent op zijn
en bij de opleidingen moet de bles
surepreventie ook een vast gegeven
zijn. De sportgeneeskunde Is op weg
naar volwassenheid. Door de terug
gang van de economie wordt het
proces tegengehouden, maar het be
grip voor deze specialistie is gewekt
en dat is een goede zaak. Fysiothera
peuten en in dit geval speciaal de
sportfysiotherapeuten zijn mensen
die hard moeten studeren om op het
vereiste peil te blijven. Hans Hey
meskamp: „Als ik de kwaliteit van de
stof bekijk en de hoeveelheid studie
materiaal die ik moet verwerken dan
zou het wel gerechtvaardigd zijn om
deze studierichting een academi
sche achtergrond te geven. Dan zou
er ook meer mogelijkheid zijn om
researchwerk te bedrijven en zou
zich deze tak van geneeskunde nog
beter kunnen ontwikkelen."
Hoe het ook zij, mensen als Hans
Heymeskamp verrichten een stuk
praktisch werk die hen dicht bij de
mensen brengt en die een bepaalde
feeling vraagt. Wie deze rustige men
sen in hun beroep bezig ziet kan
alleen maar bevestigen wat Hans
Heymeskamp als doel ziet: „Wij pro
beren de mensen te helpen om weer
goed gemotiveerd aan de slag te
gaan."
IMERSFOORT - Een hoge Franse onderscheiding voor een
srsfoortse. Zaterdag 26 mei ontvangt mevrouw Jarmila Kamer-
ik tijdens de Assemblée Générale van de Alliance Franpaise des
fS-Bas om 12.30 uur uit handen van de Conseiller Culturel
nsieur Alain Riottot in Hotel Bloemink aan de Loolaan te
Hdoorn het kruis van de Ordre de Palmes Académiques. Een
rele onderscheiding voor de vrouw, die in Amersfoort directrice
n het cursuscentrum, presidente van de afdeling en nationaal
retaris van het dagelijks bestuur van de Federatie der Alliance
ngaise des Pays-Bas.
i officiële omschrijving, die Jar-
Kamerbeek van de Franse am-
sadeur heeft doorgekregen in
brief luidt dat ze de onderschei-
heeft gekregen voor haar grote
flenste op het gebied van de
'se taal en cultuur. De Palmes
démiques is één van de oudste
erscheidingen door Napoleon in
teven geroepen. De onderschei-
is direct na de Légion d'Hon-
gecreëerd, en was in de tijd van
on uitsluitend bestemd voor
in als rectoren magnifici aan
siteiten. Onder De Gaulle is de
cheiding weer in ere hersteld
lebreid, zodat de onderschei-
|ook aan buitenlanders kon wor-
,)geven.
ter al het werk dat mevrouw
erbeek verricht heeft voor het
ndheid geven aan de Franse
en cultuur had ze deze onder-
ding al eerder verdiend, was de
Tiene Franse opinie, maar het
niet, omdat de onderscheiding
fltend wordt uitgereikt na het
aar. Ze is nu 36, vandaar,
el aantrekkelijk is dat ze zelf de
m van uitreiking, de plaats al
en degeen door wie mocht
en. Ze vond het het leukst om
de onderscheiding op de jaarverga
dering te krijgen, waar iedereen van
de Alliance aanwezig zal zijn. Datge
ne immers wat ze voor Frankrijk
heeft gedaan, heeft ze nagenoeg
altijd in Alliance Franpaise verband
gedaan. Voor het front van de troe
pen, noemt ze dat dan ook.
ALLIANCE FRANQAISE
SCOLAIRE
Op het Nieuwe Lyceum in Hilversum
richtte ze destijds een Alliance Franpai-
se Scolaire op Haar vader was pen
ningmeester van de Alliance Frangaise
in het Gooi en al heel vroeg kwam ze
met de Franse wereld in contact. Ver
plicht moesten ze bij haar thuis 's
zondags aan tafel Frans, Duits of En
gels spreken Ze vond het vreselijk als
kind, want ze praatte erg graag, en de
mogelijkheden in zo'n vreemde taal
waren natuurlijk uiterst beperkt voor
een kind
Als 15-jarige wilde ze alleen naar
Frankrijk en via de Alliance Frangaise
kregen, haar ouders een adres in Bre-
tagne. Jarmila wilde daar in haar vakan
tie gaan werken. Haar vader bracht
haar naar Parijs, en zette haar daar op
de trein. Ze werd afgehaald door de
grootmoeder van de familie en drie
kleinkinderen bij een halte in Bretagne
waar niet eens een perron was. Ze
kwam op een prachtig Frans kasteel,
waar de hele familie op oud Franse
wijze bij elkaar was tijdens de zomer
vakantie. Voor Jarmila was het er op of
er onder: zich razendsnel aanpassen of
reddeloos verloren zijn. Vanaf de eerste
dag had ze het er fantastisch Ze was de
gast van de familie, mocht mee naar
zee. hoefde niet te werken.
Na een week. toen Jarmila het daar
alleen maar heerlijk had. kwam er een
ongerust telegram van haar ouders,
want de kaart met betaald antwoord die
ze hun had gestuurd was niet aangeko
men. Opnieuw sloeg het noodlot toe
het telegram dat ze terug stuurde werd
op het verkeerde adres bezorgd! Grote
paniek bij haar familie!
De Franse familie werd voor Jarmlia
een tweede familie. Elk jaar als ze
vakantie had pakte ze haar spullen en
toog naar Bretagne. Dat is denkt ze de
grondslag geweest voor de liefde die ze
opvatte voor de Franse taal. de Franse
manier van leven. Ze had in Bretagne
alle leeftijden om zich heen, als het
ware een doorsnede van wat Fransen
voor haar konden zijn. Ze ging steeds
meer beseffen dat ze zich heel erg thuis
voelde in mediterrane landen.
DIRECT CONTACT
MET DE TAAL
Het directe contact met de taal boei
de haar zo zeer dat ze inging op het
verzoek van het bestuur van de Alliance^
Mevrouw Kamerbeek
in Hilversum om is te gaan geven,
nadat ze haar schooldiploma had be
haald en met een taestudie was begon
nen. Ze vond het grezelig om zo jong
les te geven aan volwassenen, maar in
de praktijk bleek da ze het heel goed
kon Ze kan de menen nog uittekenen,
die ze voor het eerstn de klas had zo'n
indruk maakte het o> haar Ze had haar
haar opgestoken cn er ouder uit te
zien, en ging er me bibberende benen
naar toe, maar het tverbrengen van de
taal en liefde voor iet land op andere
mensen fascineer® haar vanaf het
begin en ze bleef e altijd mee bezig.
In 1970 kwam ze naar Amersfoort
De heer Eenhorst van de Amersfoortse
Alliance vroeg haar in 1971 in het
bestuur van de afdeling en in 1972 ging
ze in Amersfoort les geven
„Dat les geven hier was wat moeilijk.
Het ging nog helemaal op de ouder
wetse manier Uiterst klein gezelschap
In de Kamer van Koophandel Na eén
jaar zei ik tegen het bestuur dat ik uit
ervaring wist dat je veel meer leerlingen
kon aantrekken als je bereid was het op
een andere manier aan te pakken Ik
heb daar een rapport over gemaakt en
kreeg van het bestuur het groene licht
Op dat momenV ben ik toen op voor
dracht van het Gooi en Amersfoort en
met instemming van Ede en Utrecht als
regiovertegenwoordigster gekozen in
het hoofdbestuur van de Alliance.
In 1975 is er een Commission Admi
nistrative gevormd die zich bezig moest
houden met het structuur brengen in het
kursusgebeuren ledereen werkte voor
het vaderland weg. Wij wisten toen dat
die wet kwam dat je officieel moest zijn
ingeschreven bij de Kamer van Koop
handel. dat je statuten moest hebben
Dat was hét moment om. zonder de
onafhankelijkheid van de afdelingen
schade toe te brengen, in het geheel
wat meer structuur aan te brengen
Dit resulteerde erin dat de meeste
afdelingen op dezelfde manier hun af
deling hebben opgebouwd. In Amers
foort is het vanal het begin ongelofelijk
goed gegaan Ik heb het geluk gehad
dat ik tegen een Franse docente aange
lopen ben. Nicole van Leeuwen. We
begonnen met 50 leerlingen Nu zijn we
met tien docenten en hebben we 500
leerlingen'
Ik heb een gigantische steun aan het
bestuur hier Er moet natuurlijk een
motor zijn. die bereid is om steeds
nieuwe dingen aan te pakken, maar
alleen kun je dat natuurlijk allemaal niet.
Wel heb ik het idee dat je niet stil moet
blijven staan. Je moet constant iets
nieuws hebben. Je moet je lesmetho
den perfektioneren. Daarnaast probe
ren in dat lespakket een nieuw facet
onder te brengen
Twee jaar geleden is dat het commer
cieel Frans voor ons geweest, wat een
enorme vlucht heeft genomen We de
den dat in eerste instantie samen met
de Kamer var)4 Koophandel, maar we
kregen al snel verzoeken van bedrijven
om intern groepen te begeleiden
Daarnaast zijn we nu bezig met
video. Het is een nieuw medium, en we
willen zien wat we er mee kunnen doen.
Ik heb inmiddels een proefkursus ge
zien. dien in Frankriik al bestaat. Ik ben
er erg enthousiast over en als we het
enigszins financiëel kunnen behappen
willen we het gaan proberen.
We zijn met een kookkursus bezig
samen met Hotel De Witte, die in het
volgend seizoen gaat starten. Ik ben
wat dat betreft ook een bezige bij Als je
eenmaal het gevoel hebt het loopt
allemaal, moet je oppassen dat je niet
indut, en dat je aandacht niet verslapt
Maar dat kan echt alleen maar als de
andere bestuursleden dat ook aanvoe
len en bereid zijn om mee te werken.
Het is ook best heel erg moeilijk als je
ze'f enthousiast bent om andere men
sen niet te veel voor de voeten te lopen
door ze te veel uit handen te nemen.
Daardoor is de Alliance ook een leer
school voor mij geweest. Ik leerde
compromissen te sluiten, begreep dat
Keulen en Aken niet in één dag konden
worden gebouwd Ik had er over nage
dacht zo moet het, maar je leert dat je
andere mensen de tijd moet geven om
tot dezelfde overtuiging te komen. Daar
heb ik het in het begin best moeilijk mee
gehad."
In 1980 kwam mevrouw Kamerbeek
in het dagelijks bestuur van de Alliance
als sekretaris. Ze heeft die taak op zich
genomen met het voorbehoud dat ze
niet in het bestuur gekozen wilde wor
den omdat het in de mode kwam om
vrouwen in besturen op te nemen. Ze
wilde een heel duidelijke taakomschrij
ving en ging zich bezig houden met het
totale kursusgebeuren en het direkte
kontakt met alle directrices in den lan
de. met alle afdelingen, het organiseren
van stages.
Vorig jaar is ze druk in de weer
geweest met het symposium, dat de
Nederlandse Alliance heeft georgani
seerd voor alle Noord-Europese allian
ces Zij behandelde de publiciteit en
maakte aan de hand van enquétegege-
vens een evaluatie hoe de Alliance in de
toekomst beter verkocht kan worden.
Het is haar stokpaardje. Ze kan er van
dromen, dat de Alliance iemand in
dienst zou kunnen nemen, die zich
uitsluitend bezig houdt met het promo
ten van de Alliance. Nog steeds vindt zij
het een ondergewaardeerde organisa
tie, die nog te weinig bekendheid heeft
Voor het eerst heeft de Alliance in
Nederland stelling genomen voor de
positie van het Frans Er is een cnotie
aangenomen dat het Frans onontbeer
lijk is in de eerste drie jaren van de
middelbare school. 180 handtekenin
gen van mensen die zeer hoog in de
maatschappij zitten bekrachtigen die
motie, die aan de Minister van Onder
wijs zal worden aangeboden Het facet
derde wereld komt daarin aan de orde
Frans is er veelvuldig de voertaal Het
bedrijfsleven en het EEG verband
hebben alle belang bij het Frans. Bo
vendien heeft het culturele aspekt in
Nederland belangrijke wortels
Mevrouw Kamerbeek is zich er terde
ge van bewust dat ze al dit werk kan
doen. omdat ze een partner heeft die
haar geen strobreed in de weg legt. Ze
is veel weekends weg. komt vaak moe
thuis, de lestijden liggen moeilijk. Het
vergt veel souplesse van beide partijen
„Ik heb daar heel veel steun aan",
zegt ze. „Ik ben een opgewonden
standje en het is plezierig als ik thuis
stoom kan afblazen. Dat ik me heb
kunnen ontplooien is heel uitzonderlijk
Dat realiseer ik me goed Je moet er
beiden achter staan. Het maakt inbreuk
op je privacy Dag en nacht gaat de
telefoon. Als iemand 's avonds belt die
plotseling met een vertaling zit ga ik er
meteen achterheen om te zien of ik er
iemand voor kan krijgen Mijn partner
heeft daar alle begrip voor
Rozendaallaan 9
LeusdenC.
