Nieuwe thrillers en
avonturen-romans
uitgelezen
De geschiedenis van een verfilmd boek
Alistair
MacLean
„Maak je borste"
maar nat",
vervelende
puberlol
algemeen
DONDERDAG 19 JULI 1984
NIEUWE BOEKEN VOOR U GELEZEN EN BESPROKEN
Q Samenstelling Bert Vos l
(door BERT VOS)
Vakantietijd. En dat betekent in
veel gevallen luieren, als er zon is
daarvan genieten en een spannend
ontspannen boek erbij. Wat dat laat
ste betreft hebben de uitgevers hun
best gedaan, want op het terrein van
thrillers, spionageromans en
avonturen-verhalen is in de afgelo
pen maanden heel wat nieuws ver
schenen. Tijd om de zaken eens op
een rijtje te zetten om uw keus wat
gemakkelijker te maken.
Hoog water, door Alistair Mac-
Lean. De thriller-veteraan Alistair Mac-
Lean kan het nog niet laten en gaat
onverdroten voort met het produceren
van nieuwe avonturen-romans voor zijn
uitgebreide schare fans Hoewel het
hoogtepunt van zijn oeuvre ettelijke
jaren terug ligt, zijn nieuwe MacLeans
nog steeds graag gezien. Toch kun je je
twijfels hebben over met name de
laatste romans van zijn hand, die een
teruglopende kwaliteit vertonen „Hoog
water" is de allernieuwste van MacLean
en speelt zich af in Nederland Het is
niet direkt z'n slechtste, maar is duide
lijk minder goed voorbereid dan zijn
vroegere thrillers. Het draait om terro
risten, die van plan zijn om Nederland
onder water te laten lopen. Nu is dat
minder gemakkelijk dan men in hel
algemeen denkt, maar MacLean stapt
daar luchtig overheen Vandaar ook,
dat een deel van zijn roman in Neder
landse vertaling werd .aangepast'
Hoofdpersoon in „Hoog water" is in-
spekteur Van Effen. Een snel opereren
de. doortastende en on-orlhodoxe poli
tieman, waarvan we er eigenlijk meer
zouden moeten hebben in Neder
land Wat die man presteert in z'n
eentje is niet niks. Hoewel het allemaal
amusant wegleest, is Van Effen in feite
het euvel in dit boek een wat al te
gemakkelijk opererende held ondanks
de soms wat óvertrokken dramatische
aspekten in diens leven. Met andere
woorden: een ongeloofwaardige figuur
en dat zeg je niet gauw als het een
Nederlandse politie-inspekteur be
treft Maar wie daar niet zo zwaar
aan tilt. beleeft aan „Hoog water' enke
le uren plezierige spanning. (Uitgave
Elsevier Nederland, gebonden ISBN
90-10-04871-3)
Het vreemde land, door Hammond
Innes. Uitgeverij Elsevier gaat door met
het uitbrengen in Nederlandse vertaling
van alle Hammond Innes-romans in
paperback-editie Kortgeleden ver
scheen het al in 1954 geschreven
avonturenverhaal „Het vreemde land'
(The strange land), waarin Philip La
tham, voormalig smokkelaar, als mis
sionaris terugkeert naar Tanger. Aan
vankelijk vol goede bedoelingen, maar
als er een jacht aanspoelt met slechts
één overlevende raakt Latham betrok
ken bij de afwikkeling van een zaak vol
intriges en terreur, zich afspelend in het
onherbergzame deel van Marokko
„Het vreemde land is het 22ste deel in
deze Elsevier-serie en beslist niet de
slechtste, ook al is het duidelijk, dat de
vijftiger-jaren-romantiek niet ontbreekt.
Voor de liefhebbers van Innes is „Het
vreemde land" zonder meer een must
Boeiend, vooral doordat Innes - zoals
gebruikelijk - zich goed heeft gedoku-
menteerd en het land schetst, zoals dat
er in de vijftiger jaren uitzag (Uitgave
Elsevier Nederland, paperback. ISBN
nr 90-10-04573-0.)
„Bandiet In Bangalore", door Ber-
kely Mather. Wat voor Hammond Innes
geldt, geldt ook voor Berkely Mather,
wiens romans ook door Elsevier in
paperback-edities worden uitgebracht.
Kortgeleden verscheen alweer het ne
gende deel. het in 1974 geschreven
„Bandiet in Bangaloreeen verhaal,
dat zich zoals bij Mather veelal gebrui
kelijk, in India afspeelt. Als ex-kolonel
van het voormalige Britse leger in India
weet Mather ook nu weer de sfeer in dit
land uitstekend te schetsen. „Bandiet in
Bangalore" speelt zich af in de jaren
twintig, in een tijd, dat de Britten zich
nog zonder moeite in India konden
handhaven. Het verhaal is echter van
mindere kwaliteit dan we van hem
gewend zijn. De hoofdfiguur, de jonge
Britse officier Charles Wyndham, komt
tamelijk naïef over. terwijl Mather ook
niet sterk is wat betreft de verhaalstruk-
tuur Ik heb me er met enige moeite
doorheen geworsteld. Een dieptepunt
in Mather's oeuvre (Uitgave Elsevier
Nederland, paperback, ISBN nr. 90-10-
04870-5)
„Confrontatie op Cap Martin",
door Helen Maclnnes. De schrijfster
Helen Maclnnes behoort tot de weinige
vrouwen, die zich bezig houden met het
schrijven van (de zo typisch mannelijke)
spionageromans .Confrontatie op Cap
Martin uit 1976 is bepaald niet de
slechtste in het alweer 17 boeken tel
lende oeuvre van Maclnnes. die inmid
dels de respectabele leeftijd van 76 jaar
heeft bereikt. Haar romans zijn minder
hard dan die van haar mannelijke colle
ga's. schuwen een fikse vleug roman
tiek niet, maar boeien in het algemeen
wel. In „Confrontatie op Cap Martin"
draait het om een uiterst geheim ver
dwenen memorandum van de Navo,
waardoor een heel netwerk van wester
se geheime agenten gevaar loopt opge
rold te worden Een klein team van
specialisten moet er voor zorgen, dat de
schade zoveel mogelijk beperkt blijft,
temeer omdat Tom Kelso, een belang
rijke journalist er bij betrokken is ge
raakt via zijn dubieus handelende
broer. En Kelso heeft veel vrienden
binnen het kleine kringetje van de „spe
cialisten". Het avontuur brengt zowel
Kelso als het team in het zonnige
zuiden van Frankrijk, waar de ontkno
ping plaats vindt. „Confrontatie op Cap
Martinbiedt tamelijk veel actie, de
figuren komen redelijk uit de verf en -
zoals gezegd - de romantiek van Helen
Maclnnes moet u daarbij maar op de
koop toenemen (Uitgave Sijthoff Am
sterdam, paperback, ISBN nr. 90-128-
2822-7.)
Jack Higgins Omnibus. (De adelaar
is geland. Mooi weer om te sterven en
De sleutels van de hel). Jack Higgins
behoort ongetwijfeld thuis in het illuste
re rijtje bestseller-auteurs als MacLean.
Innes. Lyall en Mather. Van hem ver
scheen kortgeleden bij Elsevier een
omnibus, waarin drie romans zijn opge
nomen „De adelaar is geland" is wel
de meest befaamde (en eigenlijk nog
altijd de beste), door regisseur John
Sturges in 1977 met Michael Came,
Donald Sutherland en Robert Duvall
verfilmd Maar ook de andere twee
romans behoren tot de betere van
Higgins „Mooi weer om te sterven",
zich deels afspelend in de Zuidfranse
Camarque en „De sleutel van de hel"
rond een geheimzinnig beeld in het
dictatoriale communistische Albanië. In
beide romans speelt geheim agent Paul
Chavasse een prominente hoofdrol
Voor hen, die kennis willen maken met
het werk van Higgins biedt deze omni
bus een uitstekende gelegenheid (Uit
gave Elsevier Nederland, gebonden.
ISBN nr 90-10-04874-8.)
„Drugs", door Jef Geeraerts. De
Vlaamse auteur Jef Geeraerts beweegt
zich (na zijn successen met „Gangreen
I tot en met IV) de laatste jaren voorna
melijk op het terrein van de thriller
Pessimistische thrillers, die de toe
komst van België nu niet bepaald in een
rooskleurig licht zetten
Geeraerts situeert zijn thrillers vaak in
de toekomst. Wellicht veiligheidshalve,
maar het beeld dat hij van dat toekom
stige België schetst is niet plezierig
Geeraerts vreest een toekomstige dic
tatoriale staat. Hij schetste die ontwik
keling deels in „De Colt-moorden",
waarin België geen enkele parlementai
re controle meer heeft en het politie
apparaat verregaand gecomputeri
seerd is In „Drugs", zich afspelend in
1989, vertelt Geeraerts het verhaal van
intrige, manipulatie en sabotage met als
doel een staatsgreep door ultra-rechtse
elementen binnen de Belgische
politieke top. Jef Geeraerts verliest zich
soms in tamelijk topzware verhandelin
gen over het onderwerp van zijn boek
In „Diamant" kregen we haarfijn de in
en outs van de diamantenhandel uitge
legd. in „De Coltmoorden" konden we
ons. met een beetje goede wil, redelijk
bekwamen in de computer en andere
elektronische kennis en werd uitvoerig
beschreven hoe je een zelfmoord in
scene moet zetten In „Drugs" is dat
gelukkig wat minder, ook al heeft Gee
raerts ook hier weer niet nagelaten zijn
uitgebreide research op dit terrein tus
sen het verhaal te verwerken. Hoofdfi
guur in dit verhaal is Werner DCirrinck,
een vooraanstaand links journalist, die
het werken onmogelijk wordt gemaakt
en verzeild raakt in een ingewikkeld
complot, waarbij het gaat om het uitvoe
ren van een staatsgreep, maar ook
drugs een rol spelen Wie de voetnoten
en allerlei uitleg vergeet, houdt een
redelijk boeiende thriller over, die vooral
fascineert door de pessimistische
kijk van Geeraerts op ons buurland
België. (Uitgave Manteau te Antwer
pen, paperback, ISBN nr 90-223-
08936-6.)
„Moordklnderen", door John Ver
meulen. Om nog even in België te
blijven: bij Bruna te Utrecht verscheen
kortgeleden een nieuwe thriller van de
Vlaamse auteur John Vermeulen, die
ook bekendheid verwierf met zijn scien
ce fictionverhalen en hoorspelen Zijn
thrillers zijn niet slecht, maar hebben
toch een soms verwarrende mengeling
van zaken. In „Moordkinderen" gaat
het om een organisatie, die op bestel
ling moordkinderen levert. Op zich een
prima basisidee voor een sterk verhaal,
maar Vermeulen haalt veel teveel over
hoop, waardoor je de draad zo nu en
dan kwijt raakt. Dat geheim agent An-
sen Wagner door deze zaak bijvoor
beeld terecht komt in Iran, is zo'n
uitstapje dat het verhaal alleen maar
ingewikkelder maakt. Voor het overige
is „Moordkinderen" wel spannend en
vol aktie. Voor de liefhebbers dus.
(Uitgave A. W Bruna Zn te Utrecht,
Beterback. ISBN nr. 90-229-5345-9.)
„Sluipjacht op zee", door Duncan
Kyle. Thriller of oorlogsroman? Wellicht
een mengeling van beide genre's. In
„Sluipjacht op zee" draait het om de
jonge Duitse vlieger Ernst Zoll, die in
1918 wegens lafheid ter dood wordt
veroordeeld, naar Amerika weet te ont
snappen en daar een nieuw leven
begint In 1941 wordt hij echter hard
handig gekonfronteerd met zijn verle
den. als hij ontdekt in Duitsland een
zoon te hebben, die met veel succes
piloot in de Luftwaffe is. Als hij zijn zoon
een brief schrijft, raakt hij verstrikt in het
web van geheime diensten, die in Mi
chael Miller, alias Ernst Zoll. een prima
man zien om hun doel te dienen En dat
doel is het vermoorden van Churchill en
RooseveltHet begin van het boek is
uitstekend, maar naarmate de aktie
wordt opgevoerd en het doel duidelijker
wordt, krijg je toch de indruk, dat het
allemaal wat al te fantastisch is wat
Duncan Kyle ons voorschotelt. Maar
spannend is het wel. (Uitgave Elsevier
Nederland te Amsterdam. Paperback
ISBN nr 90-10-04869-1
„Kameleon", door William Diehl.
William Diehl, schrijver van „Sharky's
machine", door Burt Reynolds niet he
lemaal goed verfilmd, schreef een nieu
we. sterke thriller: ..Kameleon'Het is
het verhaal rond een wereldwijd econo
mische en industrieel komplot. waar tal
van Amerikaanse en internationale top-
zakenlieden bij betrokken zijn Hoofdfi
guur is Frank O'Hara. een befaamd
journalist, die zich op het platteland van
Japan heeft teruggetrokken, omdat hij
niet bepaald in een goed blaadje staat
bij de CIA en hier bescherming en een
goede schuilplaats heeft gevonden. Bo
vendien heeft hij de tijd gevonden om
zich te bekwamen in de befaamde
Oosterse vechttechnieken Maar Char
les Gordon Howe, de kreupele bezitter
van een televisiestation en een dagblad
in Boston krijgt hem zover, dat hij op
zoek gaat naar een groots komplot. Hij
moet „Kameleon" proberen te vinden,
een man (of vrouw) die zich voordoet
als een meedogenloze huurmoorde
naar „Kameleon" is een uitermate
spannend geschreven thriller met veel
aktie, die de internationale zakenwereld
(vooral op het gebied van de olie)
uitstekend beschrijft en blootlegt. Intri
ges. sabotages, nietsontziend geweld
en een internationale samenzwering
Spannend, knap geschreven. (Uitgave
Elsevier Nederland, paperback, ISBN
nr. 90-10-04832-2
„Strijd onder zee", door Craig Tho
mas. De auteur van „Firefox" (verfilmd
met Clint Eastwood in de hoofdrol) komt
nu met een naar mijn gevoel veel
sterkere en evenwichtiger geschreven
thriller „Strijd onder zee" (Sea Leo
pard), waarin Russen de ultra moderne
Britse atoomonderzeeër HMS Proteus
kapen
Tot die noodgreep worden de Russen
gedwongen, doordat de Proteus uiterst
geheime, geavanceerde apparatuur
aan boord heeft, waarmee het gehele
maritieme verdedigingssysteem in de
noordelijke zeeën van de Russen door
broken kan worden Craig Thomas
weet de spanning er van het begin tot
het einde in te houden, beschrijft uitste
kende sfeer onder water tijdens de
konfrontatie tussen de Britten en de
Russen En is eigenlijk een stuk geloof
waardiger dan „Firefox". (Uitgave Else
vier Nederland, paperback, ISBN nr.
90-10-04831-4.)
„De golf", door Christopher Hyde.
„De golf" is een aktuele thriller. Niel
zozeer omdat er met een atoombom
wordt gegooid, maar vooral omdat Chir-
stopher Hyde problemen aan de orde
stelt, die in veel landen spelen. De
vraag is kun je kwetsbare, nucleaire
installaties op een plaats bouwen, waar
de kans op natuurrampen niet gering
is? De vraag is. wanneer je stuwdam
men bouwt, dient de controle daarop
dan niet veel groter te zijn om ongeloof
lijke rampen te voorkomen? Hyde heeft
deze problematiek verwerkt tot een
spannend en geloofwaardig geschre
ven thriller, waarin de Mico, de enorme
stuwdam in de Columbia Rivier een
uiterst vitale rol speelt. Vlakbij deze
dam, die miljoenen tonnen water tegen
moet houden, bevindt zich het nucleaire
bepalen, zoals Lindquist in;
zo treffend schetst (Uitgavee -
Baarn, ISBN nr. 90-325-014;
„Ruiters tegen de hern
Joop van den Broek. De Ne-
thriller-auteur Joop van den;
internationaal een aardig toJ|
fluiten, blijkens thrillers als ,jH
in Paramaribo", „De gouderlfc
de nieuwste „Ruiters tegen JH
Op zich boeiende verhalet.
journalist/fotograaf Lex van in
Walema. In „Ruiters tegenI
bepalen financiële manipulaa*
bische intriges de soms wa
aktie waarbij de hoofdfiguur
trokken. Joop van den BroÈ
vlot, treft de sfeer uitstek?
ahc
da
lis I
centrum van Richmond, tegenwoordig
de grootste opslagplaats van nucleaire
afvalstoffen ter wereld. Bovendien staat
er een ultramoderne plutonium-reactor
In „De golf wordt op realistische wijze
geschetst wat er gebeurt, indien de
Mica-dam doorbreekt. En dat is angst
aanjagend genoeg om tot nadenken te
stemmen. Natuurlijk, wat er in „De golf'
gebeurt is een samengaan van toeval
ligheden, maar wordt ook niet beweerd,
dat de kans dat een kerncentrale ge
vaar op gaat leveren, één op de miljoen
is? (Uitgeverij Minhus te Baarn, paper
back. ISBN nr 90-6564-032-0.)
„Het rode ultimatum", door Do
nald Lindquist. De Amerikaanse rege
ring staat voor een verschrikkelijk di
lemma na het door Rusland gestelde
ultimatum, dat luidt: onvoorwaardelijke
overgave of Rusland zal een kernoorlog
beginnen Een tegenaanval is zinloos,
want de Russen zeggen over een ge
heim wapen te beschikken dat elke
raket en elk vliegtuig onschadelijk
maakt voordat zij hun doel hebben
bereikt Blufpoker van de Russen of
realiteit? Dat is het thema van de sterke
thriller „Het rode ultimatum" van Do
nald Lindquist, auteur van de omvang
rijke roman „Tunnel 24" over de vlucht
pogingen tussen Oost- en West-Berlijn.
Op treffende wijze schetst Lindquist de
sfeer aan beide zijden van het ijzeren
gordijn. De onzekerheid, de onderlinge
twisten en afwijkende meningen van de
Amerikaanse regering met aan de an
dere kant de strijd om de macht in het
Kremlin, waar éên man op dat moment
de beslissende stem heeft Een drei
gende derde wereldoorlog heeft altijd
iets fascinerends over zich, temeer
omdat realiteit en fantasie de laatste
jaren niet zo ver meer van elkaar af
staan De kans dat er ooit een derde
wereldoorlog uitbreekt is steeds reëel
aanwezig
De vraag op zo'n moment is: hoe sterk
staan de wereldleiders om deze afschu
welijke catastrofe te voorkomen? In dat
licht gezien is de presidentskeuze in de
VS méér dan een politiek spel Het kan
- in de toekomst - het lot van de wereld
soms heb ik de indruk, dal f.
wat al te opvallend bij wordt-.®
om internationaal mee te r
yj(
komplete oorlog die in et
plaatsje uitbreekt, doet teve,
aan een Amerikaanse B-fi:
ook niets onmogelijk is als
effect gaat. En dat is jamme
zonder die effecten zijn de f'j"
Van den Broek uiterst leesb;
ve Sijthoff te Amsterdam, Ul
90-218-3257-7.)
7. C
•Ol
B.
ds
„Monimbo", door Ar
Borchgrave en Robert Mo*,
verschijnen van „Misleid" zt»JJ
kanttekeningen ten aanzie
soms wat eenzijdige benade
internationale politiek en ook'
„Monimbo" is mijn mening-
derd, zij het, dat deze tfW
spannend is, dan „Misleid
dering van „law and order
De Borchgrave en Moss irrt-
waarbij de handelingen ro
sponnen worden met erg vt*«V
straat tijdens bloedige ra:"
Onderwerp, het groeiende9
sen verschillende bevolkingsj
de miljoenenstad Miama. 0^
bracht en opgevoerd dooi T
rechtse terroristen, agenten ml
en drugdealers. Een onder«s
je van moet houden. U
Boekerij/Elsevier, Amsterdaj*
back, ISBN nr 90-10-0472^-
sti
„Het web", door Steve;n
Soms kom je een thriller tea
alles wat teveel meekrijgt 2:
„Het web" van Steve Slu
thriller, waarin het accent 1
wordt gelegd op de belangrfjJ"
Zuid-Korea voor de Veremc
Een boek, waarin sex en geyjj
teveel de aandacht krijgt eny J
dat te ingewikkeld in elkaar
echt spannend te blijven
aktie, geweld en sex hou.jaj
misschien met dit boek e*an'
kunnen vermaken. (Uitgav.^
paperback. ISBN nr. 90-104
Je
en
AMERSFOORT - Drie jaar ge
leden had de Amersfoortse Ciny
Peppelenbosch-Macrander een
kinderboek geschreven, dat zou
worden uitgegeven en verfilmd.
Het boek heette „De gestolen
kermispaardjes", de uitgever El
sevier, de filmmaatschappij
Ciné-Centrum in Hilversum. Het
manuscript stond op de rails,
Ciny zag het al als kinderboek in
de etalages liggen en als film
aangekondigd in de bioscoopvi
trines. Het liep anders. Het boek
dat binnenkort uitkomt heet
„Overvallers in de dierentuin",
de uitgever Kluitman, de filmpro
ducent Cine Vista/Concordefilm
in Den Haag.
Aan „De gestolen kermis
paardjes" bleek voor de film
maatschappij een te duur prijs
kaartje te hangen, omdat het
verhaal niet op dezelfde lokatie
verfilmd kon worden. De fraaie
aan een carrousel ontstolen
paardjes moesten namelijk door
een grootvader en zijn kleinzoon
In een groot aantal plaatsen in
Nederland worden terugge
zocht.
In overleg met producent Gerrit Vis-
scher koos Ciny toen als lokatie de
Amersfoortse dierentuin, waar dieren
en kinderen voorhanden zijn. en die zij
op haar duimpje kende, omdat ze er
vroeger vaak met haar kinderen wan
delde Ze kende er elk hok, wist exact
welk beest erin zat Ze piekerde over
een plot, en kwam op de gedachte om
een overval te laten plegen op het
benzinestation aan de Daam Fockema-
laan. De overvallers zouden bij de
spoorwegovergang pech met de auto
krijgen en stranden bij de dierentuin.
Daarna zou het eigenlijks verhaal van
start gaan. De twee kinderen om wie het
in het boek ging waren vakantiehulpjes,
die op de kinderboerderij werkten. Deze
kinderen zouden langzamerhand ont
dekken dat in de dierentuin een buit
begraven lag van een overval, verstopt
achter de ezelshokken in een ouder
wetse citybag.
HUMOR EN SPANNING
Ciny ontwikkelde een groot aantal
ideeën en sprak met producent Gerrit
Visscher af. dat het verhaal zo zou
worden, dat kinderen gespannen op het
puntje van hun stoel zouden zitten en
dan schaterend van het lachen achter
over zouden vallen Het zou een ver
haal worden met veel humor, maar ook
met veel spanning
Achter de apenkooien zouden grote
lachspiegels komen, waarin mensen
zichzelf of heel dik of heel lang zouden
zien.
Eén van de overvallers, die rood haar
had, zou gearresteerd worden bij de
lachspiegels doordat de slurf van een
olifant het beschermende hoedje van
zijn hoofd zou rukken Ciny wilde de
dieren een natuurlijke rol laten spelen,
die de film een extra kracht zou geven.
Het verhaal noemde Ciny „Het ge
heim van de dierentuin". (Daar werd
later door de filmers de dynamischer
titel „Overvallers in de dierentuin" van
gemaakt) De eerste scenarioschrijfster
Annie van den Oever ging met het
manuscript aan de gang. Zij veranderde
de karakters van de overvallers. Ciny
vond, dat het scenario toen al niet meer
in de sfeer lag van haar verhaal, dat
voor jonge kinderen was bestemd en
naast een stuk spanning ook een stuk
intimiteit bezat.
Gerrit Visscher en het Filmfonds keur
den het eerste scenario niet helemaal
goed, en toen ging Felix Thijssen er
mee aan de gang. Aart Staartjes zou de
regie doen Die trok zich om persoonlij
ke redenen terug, en regisseur Sjef van
Brakel dook op, die een ander karakter
aan het tweede veranderde scenario
gaf. Hij wilde de film zó maken, dat een
projektontwikkelaar de dierentuin op
een handige manier in de vingers wilde
krijgen, en daarvoor een diamantroof
liet plegen. Een soort thriller moest het
worden.
ANTI-CLIMAX
Sjef van Brakel haalde er een klas
kinderen in de puberteit bij, die elkaar
tampons doorgaven. Gerrit Visscher
ging daar niet mee accoord, en toen
trad de volgende regisseur aan Christ
Stuur Vorig jaar oktober is men toen
met de verfilming begonnen Ook Crist
Stuur had zijn eigen visie op het ver
haal. In het boek laat Ciny twee buurkin
deren naar de dierentuin gaan om daar
in de vakantie te helpen In de film
worden het meisje en het jongetje broer
en zus, en in plaats van dat het meisje
een jaar of dertien is zoals in het boek,
wordt het in de film een meisje van
zeventien. De jongste overvaller, in het
scenario een zielige vent geworden,
die naar Australië wil, omdat hij hier
geen ouders meer heeft, wordt verliefd
op haar en bekeert zich aan het eind.
Arm in arm lopen meisje en boef de
dierentuin uit.
Als grondlegster van het verhaal
vindt Ciny Peppelenbosch het zonder
meer jammer, dat het oorspronkelijke
verhaal zo totaal veranderd op het witte
doek te zien zal zijn. Ze vindt het een
anti-climax. Alle liedjes, die Ciny heeft
gemaakt, zijn blijven liggen Voor het
eind van de film, wanneer de boeven
zouden worden afgevoerd, zou op het
doek een ezel verschijnen, die zou
balken „Boeven zonder hoeven mo
gen niet bij ons vertoeven" Dan zou er
een geit komen, en die zou mekkeren
„Slechterikken zonder sikken zullen wij
de tuin uit mikken". Daarna zou er een
leeuw komen, die zou brullen „Die
rabauwen zonder klauwen kunnen wij
hier niet vertrouwen" Een papegaai
zou schreeuwen „Dat soort heren zon
der veren zullen wij wel mores leren"
Tenslotte, als de boeven zouden wor
den opgepakt, zou de zebra bij de
ingang hinnikend gaan schreeuwen-
„Zitten ze eenmaal in de bak, dan
krijgen ze ook nog een zebrapak!"
Bij dit liedje hoorde het couplet: „Wij
dieren zijn niet aan de mensen gelijk
Wij dragen geen kleren en worden nooit
rijk". Het refrein kwam er op neer, dat
mensen aan dieren verkeerd voedsel
geven, dat dieren daar ziek van worden
en dat dieren heel goed in de gaten
hebben welke mensen deugen en wel
ke niet.
DE BLADERMAN
In Ciny's boek komt een oude blader
man voor. Hij harkt de oude bladeren in
de dierentuin bij elkaar, en gooit ze met
een kruiwagen achter de ezelshokken
neer. Daar begraven de boeven voor
een uurtje de tas met de buit Ze maken
er een bladerhoopje om de juiste plek te
herkennen Op dat moment komt de
bladerman heel sullig met het krui-
wagentje aan, en kiept zijn bladeren
over het hoopje heen
In de film kiept een knoert van een
vrachtwagen, barstens vol met blad
geladen, een reuzenberg bladeren op
de plek Een voorbeeld hoe alles „in het
groot" wordt getrokken, zegt Ciny.
Toch heeft Ciny Peppelenbosch zich
in het boek flexibel ten aanzien van de
film opgesteld. In de dierentuin bevin
den zich sinds een jaar jonge luipaar
den. die eigenares Astrid Vis in huis
heeft gehad. De luipaarden lagen bui
ten in een kooi, en dierentuin-manager
Mario Hoedenmaker en Astrid Vis kon
den rustig in de kooi gaan, omdat de
luipaarden niets deden Dat was een
leuk gegeven voor de film. De roodhari
ge boef komt in de luipaardenkooi
terecht, wat een spannend stukje effekt
oplevert omdat de luipaarden op hem
afkomen. Toen Ciny het boek schreef
waren de luipaarden nog helemaal niet
in de kooi aanwezig Ze heeft, om boek
en film synchroon te laten lopen, het
stuk met de luipaarden ingelast. Voor
haar was het een toer om aannemelijk
te maken in het boek, dat iemand met
een tractor en een laadbak in de lui
paardenkooi belandt, want in een boek
moet je verklaren, en die verklaringen
moeten soepel in het verhaal verweven
worden
In de film vindt de overval plaats bij de
ophaalbrug van de Koppelpoort, waar
na de brug omhoog gaat Ook die
situatie heeft Ciny van het tankstation
aan de Daam Fockemalaan naar de
brug in de film overgebracht, om een
brug te slaan tussen boek en film.
UITGEVERIJ
Is Ciny niet zo tevreden over haar
eerste ervaringen met de filmerij, waar
dering heeft ze voor Uitgeverij Kluit
man, die het boek enthousiast verwel
komde De heer Gerla van Uitgeverij
Kluitman heeft voor de filmpremière
een boekenlegger bedacht, die iedere
bezoeker kreeg aangeboden. Het is
een giraf, waarvan de nek kan worden
uitgetrokken. Om de nek heen is de
omslag van het boek aangebracht
Daar heeft de heer Gerla een klein
gedichtje bij gemaakt „Van Ciny Pep
pelenbosch houden alle dieren in het
bos. Ik had haar graag een liedje willen
geven, omdat zij zo'n spannend boek
heeft geschreven. Binnenkort ligt het in
het boekenvak. De overvallers zitten
dan al in de bak
Anco Mali
Ciny Peppelenbosch-Macrander
KVK WAARSCHUWT
TEGEN MISLEIDING
De dames uit ,,Up the Creek", snel uit de kleren te krijgen, maar voo;
het niks voor
h
1
'J'
•ei
m
9
dc
4
I L
hc
ne
Jr<
te
)2
Regelmatig wordt door ondernemingen bij de Kamer van Koophandel
geïnformeerd naar acties van het Nederlands Register voor Handel en
Industrie BV i.o. Deze privé-onderneming stuurt aan bedrijven een circulaire
met daarin het verzoek een bedrag (vaak bijna 500,-) over te maken. Het
bedrijf wordt dan opgenomen in een uit te geven bedrijvengids. Bij een aantal
bedrijven schijnt de indruk gewekt te zijn. dat deze benadering van de Kamer
van Koophandel is uitgegaan. Dat is volstrekt onjuist. De Kamer van
Koophandel is bij genoemde actie in het geheel niet betrokken.
AMERSFOORT - Maak je borsten
maar nat, is de Nederlandse titel van
de film „Up the creek" van regisseur
Robert Butler. Die titel zegt eigenlijk
al alles van het niveau, waarop zich
de avonturen van een maf stelletje
studenten tijdens een boot-race op
een rivier afspelen. Geheel passend
in het genre „Porky's" of „Hot Bub-
blegum" is Butler er in geslaagd om
van een op zich best aardig gegeven
een film te maken, die je niet zonder
enige géne bekijkt en waarbij je
tenen krommen. Afgezien nog van
de grote hoeveelheid drank die Ame
rikaanse jongeren blijkbaar verzwel
gen, de boertige puberlol waarmee
dit gepaard gaat en de als sex be
doelde ontkleedpartijen, is het zeer
bedroevend gesteld met de humor
van deze „komedie".
Als je als regisseur zo je best doet op
een amechtige wijze de lacher op je
hand te krijgen en er kan zo'n anderhall
uur lang nauwelijks een glimlach af, dan
moet je vaststellen, dat de filmmakers
niet in hun opzet zijn geslaagd. En hoe
kan het ook anders als je er alles zo dik
oplegt, dat van enige subtiliteit geen
enkele sprake meer is
„Up the creek" (Maak je borsten
maar nat) past zoals gezegd helemaal
in het rijtje ..Porky's" en „Hot Bubble-
gumsStudenten van een maffe uni
versiteit, waar nog nooit ie
afgestudeerd, krijgen opd Je
lijkse studentenrace rr;ej
bootjes op een wilde riv^
Als beloning knjgen de
graad gratis op een pres?^
aangeboden Maar er 3
meer kapers op de kus
adspirant-winnaars willen
doen om hun tegenpartij
kans te geven Chantage
corruptie lijken daarbij ó-,r
middelen. De meisjes ondy
mers zijn uiteraard vlotte f
snel uit de kleren te krijgen^ j,
zijn pseudo-macho's die nj
door het leven gaan. Terr<nj
Amerikaanse exploitatie^)
vindt zich een militaire 2
leiding van een waanzinflfj
dant, voor wie niets te 9^,
anderen een voet dwars y
het opblazen van de rivierjË
Kortom: dolle pret opLj
spreekt. Het enige leukn*
de hond Chuck, die ov
acteertalenten blijkt te^,
De opnamen op de rlv*
inventief en enerverend
bracht, maar voor het oy
the Creek" een hele ven
Een gemiste kans.
