Discodansen als zending
„The dark Crystal" i
Dinsdag Movie Cyc
'1
„Romancing the stone:
schatgraven in de bioscoop
„Class" -
onderbroekenlol
op een
kaasplankje
DANSEN IS IN „FOOTLOSE" MÉÉR DAN ALLEEN VOETJES VAN DE VLOER:
DE LEUSDER KRANT
De Leusder Krant en pasgeboren baby's
kijk op de film
DONDERDAG 16 AUGUSTUS 1984
die de held behaalt. En uiteindelijk
blijken Rens aktiviteiten zelfs enige
verlichting te brengen in het krampach
tige bestaan van de dominee himself.
SPROOKJE
Het is zo ongeveer te mooi om waar
te zijn en misschien maakt bovenstaan
de korte strekking van het verhaal u
duidelijk, dat we te kampen hebben met
een Amerikaans sprookje. De goede
held bestrijdt het kwaad en bereikt de
verlossing der geketenden. Althans, dat
mogen wij veronderstellen, want het
einde van de film wekt de suggestie dat
ze nog heel lang en heel gelukkig
gedanst hebben in Bomont.
Op zich heb ik niet zo'n moeite met
dat wat zwakke verhaal. Ach, het is wat
hinderlijk dat Ren MacCormack bij zijn
pogingen tot organisatie van het
schoolbal om de vijf minuten moet
roepen dat het om meer gaat dan alleen
het dansen. Alsof de makers bang zijn
dat die boodschap de kijker zou kunnen
ontgaan. Maar het gaat in zo'n film als
„Footloose" toch vooral om de zang en
de dans en die zijn best te genieten. In
het begeleidend persmateriaal echter
wordt nu juist erg de nadruk gelegd op
de vermeende kwaliteit van het verhaal,
dat naturalistisch zou zijn en ook zonder
de liedjes en de dansscènes zou staan
als een huis. Ik vrees het ergste, al was
het maar vanwege de psychologie van
de koude grond, waarmee de bouwste
nen van het verhaal aan elkaar gemet
seld zijn. Als je bijvoorbeeld ziet hoe de
relatie tussen de jongen en de dominee
wordt uitgediept springen je veters uit je
schoenen.
Het ligt dus wat mij betreft vooral niet
aan het verhaal, dat „Footloose" toch
best het bekijken en het beluisteren
waard is. In de eerste plaats is dat wel te
danken aan de songs. Die worden
uitgevoerd door een keur van artiesten,
zoals Kenny Loggins, Demece Wil
liams, An Wilson, Mike Reno, Bonnie
Tyler en Shalamar. Enkele van de
nummers hebben inmiddels ook de
Nederlandse hitlijsten bereikt, zoals
„Let's hear it for the boy" van Deniece
Williams.
In de tweede plaats zijn er de dans
scènes. Dat ziet er allemaal heel leuk uit.
maar bij gebrek aan kennis van de
laatste ontwikkelingen op dit terrein ben
ik niet bij machte om te beoordelen of
het ook echt goed is.
„Footloose";
USA. 1984.
regie. Herbert Ross;
produktie Daniel Melnick;
hoofdrollen: Kevin Bacon. Lon Singer.
Dianne Wiest en John Lithgow;
songs uitgevoerd door onder andere
Kenny Loggins. Deniece Williams, Ann
Wilson. Mike Reno. Bonnie Tyler en
Shalamar,
te zien in: „Footloose".
door MARNIX KREYNS
AMERSFOORT - Disco is nlet
schadelijk voor de geestelijke volks
gezondheid. Dansen Is niet vies en
voos. Integendeel. Muziek en dansen
kunnen mensen van hun persoonlij
ke benauwenlssen afhelpen. En al
doende bijdragen aan een meer ont
spannen en dus betere samenleving.
Anders gezegd: aan een gemeen
schap, waarin niet wordt gedanst,
schort iets fundamenteels. Trou
wens, wordt er in de Bijbel zelve al
niet op verschillende plaatsen ge
wag gemaakt van dansende perso
nen, al zullen die dan niet op een
discodreun de voetjes van de vloer
hebben gehaald?
Dat is zo ongeveer de boodschap, die
gehaald moet worden uit de nieuwe,
zeer Amerikaanse musical ..Foot
loose". die deze week voor het eerst in
Amersfoort te zien is. De brenger van
deze blijde boodschap is Ren MacCor
mack, een middelbare scholier En de
plaats, waar MacCormack zijn zending
Hoe de jeugd zich in het\
Bomont tracht te vermakt
„Footloose".
nu met enige heimwee tem
van Roberta Muldoon in
according to Garp", want?
mooi en daar kreeg Lithg
terecht een Oscar-nomina
Een verhaal op zich vind'
Dianne Wiest, een actric«:
toe meer op de planken dan
doek te zien is geweest. In.
is zij de echtgenote van de-
hardvochtige dominee en'
zeer curieuze rol. De dom
die naar eigenzeggen altijd
tergrond heeft vertoefd, lc'
om het op te nemen voor®
die willen dansen, onder wt
dochter. Mevrouw is vol:
blijken zich te herinneren
zijn geweest. Maar doet-
misselijkmakende manie'
beroerd van wordt Dich
heilige aan, zoals uit iedc|
blikje of woordje blijkt. Hi
minste een wat dik aangeid
zin ook wel passend in óe
van de film. Voor mij hoeftf
niet.
Ik denk dat „Footloose
aardiger was geweest, war
dat pretentieuze, dat boodi
had gehad Maar ja. „footl
kent nu eenmaal niet vo
vloer" maar „ongebonden,
Voor Ren MacCormack (Kevin Bacon)
is dansen meer dan een beetje ont
spanning.
bedrijft is Bomont, een klein stadje in
het mid-westen van de Verenigde Sta
ten. Ren, opgegroeid in Chicago, is met
zijn moeder genoodzaakt bij familie in
die negorij in te trekken, wanneer papa
de benen heeft genomen. En van Chi
cago naar Bomont is een hele over-
Willard (Christopher Penn) krijgt van
Ren MacCormack (Kevin Bacon) de
gang, want de nieuwe woonplaats van
MacCormack is nog erger dan Barne-
veld of Spakenburg, om maar eens iets
in Nederland te noemen Dansen mag
er niet, disco-muziek is er verboden en
er worden soms zelfs boeken verbrand,
wanneer de inhoud er van naar ver
wachting schade zou kunnen berokke
nen aan de kinderziel.
In die sfeer is de jongen uit de grote
stad natuurlijk een vreemde eend in de
bijt. Wij als toeschouwers weten natuur
lijk wel dat Ren uit het allerbeste hout
gesneden is - dat hebben we vanaf zijn
eerste verschijning op het witte doek
moeten vaststellen -, maar in dat naar
geestige Bomont wordt daar natuurlijk
anders over gedacht De plaatselijke
dominee, die als de kwade genius
achter veel van de plezierverboden
gezien moet worden, is al helemaal niet
gelukkig met de aanwezigheid van Ren.
Vooral niet. omdat dat rotjong ook nog
eens er in slaagt de vaste verkering te
worden van de nogal losgeslagen domi
neesdochter Ariel
Maar toch. Overduidelijk heeft Ren
het gelijk aan zijn ene en God aan zijn
andere zijde. Dat hij daar zelf ook van
overtuigd is, blijkt wanneer hij bij het
gemeentebestuur toestemming pro
beert te verkrijgen voor het houden van
een schoolbal Met de Bijbel in de hand
houdt Ren een vlammend pleidooi. Dat
hij de zaak formeel verliest is onderge
schikt aan de grote morele overwinnina
beginselen van de danskunst bijge
bracht Dat levert aardige scènes op
Last but not least zou ik willen wijzen
op het werk van enkele acteurs en
actrices. Kevin Bacon doet zijn werk
naar behoren in de hem toebedeelde rol
van Ren MacCormack. Deze jonge
acteur, die nu „the new kid in town"
neerzet, was eerder te zien in „Diner"
en daarin speelde hij de briljante, maar
doorgaans dronken Fenwick. Verder
was hij al te zienin „National Lampoon's
Animal House", „Only when I laugh",
„Hero at Large" en ..Friday the 13th".
Dat mag dus een aardige staat van
dienst heten voor deze nog jonge ac
teur, die ook nog het nodige televisie-
en theaterwerk deed in de Verenigde
Staten.
Zijn tegenspeelster Lori Singer (de
domineesdochter Anel) kennen we hier
alleen nog maar van de televisieserie
„Fame", waarin zij sinds enkele jaren
het meisje met de cello speelt. Dat sluit
ovengens aardig aan bij haar eerste
professionele carrière van concertcel-
liste. Nu doet ze het prima als de
domineesdochter, wat wellicht zijn wor
tels vindt in haar geboorteplaats „Cor
pus Christi" in Texas
Ook een alleraardigste rol is die van
Christopher Penn, die Ren's beste
vriendje speelt. Ruwe bolster, blanke
pit. Een jongen wiens vuisten door
gaans sneller werken dan zijn hersens,
maar bij wie het hart onverminderd op
de juiste plaats zit. Vooral in de scènes,
Ariel (Lori Singer) achterop de brommer
bfj Ren (Kevin Bacon) Lori Singer
waarin zijn vriend hem de beginselen
van het dansen bijbrengt is het acteer
werk van Penn echt klasse.
Nogal contrasterend met het werk
van die drie jonge acteurs vind ik de
prestaties van de twee oudere hoofdrol
spelers. John Lithgow is de dominee,
maar maakt daar naar mijn gevoel te
weinig die rigide man van. die hij moet
zijn. Eigenlijk doet Lithgow precies het
zelfde wat hij in „Terms of Endearment"
speelt in de televisieserie ..Fame" het
meisje met de cello.
deed. waarin hij de voor de dochter zo
behulpzame bankemployee neerzette.
En dat was toch eigenlijk 'n heel andere
rol. Misschien heeft Lithgow wat proble
men met de scheiding der karakters
gehad, omdat „Footloose" en „Terms
of Endearment" grotendeels gelijktijdig
zijn opgenomen. In ieder gevoel denk ik
EERSTE VIJFTIG
DANSERS
GRATIS...
(Van de filmredaktie)
AMERSFOORT - De eerste vijf
tig bezoekers voor „Footloose"
krijgen op vertoon van het lidmaat
schap van hun dansschool gratis
toegang tot de donderdagavond
voorstelling om 21.30 uur van deze
dansfilm. Dat lidmaatschapsbe-
wijs van een dansschool is verder
ook geld waard, want op donder
dag, vrijdag, maandag, dinsdag en
woensdag kost op vertoon van
zo'n kaart een toegangskaartje
voor „Footloose" geen 10,50,
maar 6.-. Kortom: de bioscoop
wereld doet haar uiterste best om
de mensen weer in de bioscoop te
krijgen Voor liefhebbers van dans
films als „Footloose" is dat uiter
aard een buitenkansje
Wat dat met elkaar te maken heeft? Alles! Bij de Leusder Krant kunt u
namelijk geboortekaartjes bestellen om de nieuweling in 't gezin bekend te
maken bij familie en bekenden.
In ons kantoor liggen boeken met voorbeelden klaar. U kunt ze meenemen om
thuis de kaart, die leuk vindt, uit te zoeken. Voor wat het lettertype betreft
heeft u de keus uit hand- of machineletters.
Rozendaallaan 9, telefoon 941495.
Het kantoor is op werkdagen
geopend van 9.00 tot 12.00 uur
en van 13.30 tot 17.00 uur.
„Class", 1983. Produktie; Martin
Ranshoff. Regie: Lewis John Carli-
no. Scenario: Jim Kouf en Davld
Greenwalt. Muziek: Elmer Bernstein.
Met: Rob Lowe, Jacqueline Bisset,
Andrew McCarthy, Stuart Margolin
en Cliff Robertson. (Amersfoort)
(van de filmredaktie)
In „Class" heeft regisseur Lewis
John Carlino tevergeefs getracht twee
thema's met elkaar te verweven. Ener
zijds gaat het om een ordinaire kost
schoolkomedie, terwijl een jonge stu
dent de minnaar wordt van een rijpere
vrouw.
Op zich oogt „Class" wel aardig, voor
wie tenminste van onderbroekenlol op
een kaasplankje houdt, maar gaande
weg wordt toch duidelijk dat de verschil
lende thema's kwa stijl en inhoud met
elkaar botsen. De scenarioschrijvers
Kouf en Greenwalt hebben dat mogelijk
aangevoeld, want op het eind van de
film verdwijnt de melodramatische ro
mance gewoonweg uit het verhaal, een
onbevredigend gevoel en talloze vraag
tekens achterlatend.
„Class" speelt zich af op de Vernon
Akademie, waar Jonathan Ogner (And
rew McCarthy) en Skip (Rob Lowe,
bekend uit „The Hotel New Hampshi
re") samen een kamer delen. Jonathan
blijkt een „groentje" en leent zich voor
talloze grappen. Toch worden de twee
beste vnenden.
Skip is nogal bezorgd om het sociale
leven en de maagdelijkheid van zijn
vriend en weet Jonathan zo ver te
krijgen een weekendje in Chicago door
te brengen Hij vertelt hem de juiste
plaatsen om meisjes te ontmoeten en
ook waar hij hen daarna mee naar toe
kan nemen Op deze wijze ontmoet
Jonathan de 38-jarige Ellen (Jacqueline
Bisset), een beeldschone en aantrek
kelijke vrouw. De twee beleven een
paar hartstochtelijke dagen en blijven
elkaar ook daarna ontmoeten. Op een
weekend in New York ontdekt Ellen
echter hoe oud Jonathan werkelijk is en
waar hij naar school gaat en verdwijnt.
Jonathan is er kapot van. hij is echt
verliefd op Ellen. Om zijn vriend wat op
te vrolijken neemt Skip Jonathan voor
een korte vakantie mee naar zijn ouder
lijk huis. Daar wordt Jonathan echter
met een pijnlijke waarheid gekonfron-
teerd, Ellen blijkt namelijk Skip's moe
der Beide realiseren zich de waarheid
en zijn ontzet. Niettemin doet Ellen
opnieuw pogingen Jonathan te ontmoe
ten Deze weigert aanvankelijk, maar
stemt uiteindelijk toch toe. Ze gaan
terug naar het motel waar ze altijd
kwamen. Zonder dat Jonathan het
weet, volgen Skip en enkele vrienden
van school hen. Skip ontdekt zijn beste
vriend met zijn moeder in bed Aan hun
vnendschap lijkt op dat moment een
einde te komen
Het melodrama krijgt echter geen
kans zich verder te ontwikkelen.
„Class" eindigt in een komedieachtige
sfeer, waarmee de film zichzelf degra
deert tot een niemendalletje.
(Van de filmredaktie)
AMERSFOORT - Liefhebbers van fantasy kunnen dinsdag terecht in het
Grand Theater, waarin de dinsdag movie cyclus „The Dark Crystal" in reprise
gaat. Fantasy, dat Is de wereld van onze fantasie, de wereld van legenden en
mythen, van tovenaars, goden en halfgoden. De wereld die niet bestaat of ooit
heeft bestaan. De wereld vol magie. Een wereld van strijd, liefde en
romantiek. Wie zich verliest in die fantasy-wereld zal heldhaftige avonturen
meebeleven en getuige zijn van wonderen. Zo ook in „The Dark Crystal" van
regisseur Jim Henson en Frank Oz, de makers van de Muppett-shows. Zij
laten een andere wereld in een andere tijd tot leven komen. Als een sprookje,
een avontuur, een nachtmerrie.
Waarzijn we9 In een wereld, besche
nen door drie zonnen, met een flora en
fauna, die ons onbekend is. Wanneer
speelt zich dit af? In het verleden Zou
het echt gebeurd kunnen zijn? Waarom
niet9
Wie leven er? Hoe is de toestand nu9
Daarvoor gaan we eerst even bijna
1000 jaar terug (in de geschiedenis van
die wereld) Toen stonden de drie zon
nen op één lijn en richtten hun gebun
delde stalenkracht op het Donkere
Kristal. Dit eens per 1000 jaar samen
komen der drie zonnen wordt de Grote
Conjunctie genoemd. Onder de gebun
delde stralenkracht barstte het Kristal,
er verdween een scherf uit en het
bestaande ras spleet uiteen in twee
rassen de goedaardige Mystics en de
kwaadaardige Skeksis.
Terug naar het heden De Skeksis
hebben de macht. Zij bewonen de
burcht waar het Donkere Kristal hangt
onder een opening om het zonlicht op te
vangen Aan de op Kristal gereflecteer
de stralen onttrekken de Skeksis hun
levenskracht (Er zijn er thans nog maar
tien over.) Hun macht stoelt op de hen
blindelings gehoorzamende Garthim-
soldaten, gepantserde, krabachtige, al
les verwoestende wezens De Mystics
wonen ver van de burcht in een vallei
Zij leven vreemdzaam en één met de
natuur (ook zij zijn nog met tien Onder
hun hoede groeit Jen op. naar het
schijnt de enige nog levende van het
volk der Geldingen De overige Geldin
gen zijn uitgemoord door de Garthims.
in opdracht der Skeksis Zij kennen de
provetie. die later ook aan Jen duidelijk
zal worden.
De stervende leider der Mystics roept
Jen bij zich. Zijn laatste woorden aan
Jen luiden „Om de wereld te redden
moet je de Scherf vinden Aughra bezit
de scherfDan sterft hij Op precies
hetzelfde moment sterft de keizer der
Skeksis en ontbrandt in de burcht de
wrede strijd om de machj
Generaal en de Kamerhe?
raai overwint en de Kan*
ontluisterd en verbannen
„The Dark Crystal" Ise
rend gemaakte speelfilm.!
onvoorstelbare, wonderi
tot leven wordt gebracht
rende decors en talrljd
Voor de liefhebbers vanr
film ongetwijfeld een mit
FILMS OP KOMS
In het tweede kwartaal
de verfilming van de v(
filmprojecten door het
toewijzingen verleend
Thomas en Senior op I"1
brute Berend - Castor Fill*
der Meulen). Regie Kï
Meulen. Scenario Karsh'j
len en Piet Geelhoed
Wildschut - Maggan F
Bos) en Cine/Vista B V (Gj
Kunst en K:no te Brussel Rf
Eerhart. Scenario. Felix Th
Scenariobijdragen zi|nt</
behoeve van scenariowet
van Nouchka van Brakel
Holierhoek.
j
Jen en Kira in „The Dark Chrystal"
enkele onverlaten in het Zuid-
Amenkaanse Columbia hebben haar
zuster Elaine gevangen genomen om
Joan te dwingen die kaart uit handen te
geven En dan is de keus eigenlijk
minder moeilijk dan het lijkt en Joan
gaat dus op stap. Ze verdwaalt behoor
lijk en komt in de jungle terecht De
avonturen die ze dan beleeft verbleken
bij hetgeenzij als romanschrijfster ooit
in gedachten heeft gehad. Samen met
de mannelijke held Jack Colton (ge
speeld door Michael Douglas, de zoon
van Kirk) komt Joan voor tal van verras
singen te staan voordat het avontuur tot
een goed einde wordt gebracht.
Scène uit Romancing the stone" van regisseur Robert Zemeckis.
„Romancing the stone" is gemaakt
door regisseur Robert Zemick, is, een
protégé van Steven Spielberg. Die ver
binding is dan ook duidelijk te konstate
ren. ook al is het natuurlijk niet helemaal
eerlijk om deze film te vergelijken met
het pas verschenen filmgeweld van
„Indiane Jones and the tempel of
doom".
„Romancing the stone" is - ondanks
veel aktie en avontuur, aanmerkelijk
„zachtaardiger" van karakter als je het
zo kunt noemen De hoofdpersoon is
dan ook een vrouw. Joan Wilder (ge
speeld door de fraaie Kathleen Turner.
ook bekend uit „Body Heat").
AMERSFOORT - Filmliefhebbers,
die besluiten naar „Romancing the
stone" in Cinema te gaan kijken,
kunnen niet alleen genieten van een
uitstekende avonturenfilm In de tra
ditie van Indiana Jones (zij het min
der sterk), maar ook nog een kans
hebben op een gratis avondje film
als ze er In slagen de door de direktle
verstopte vrljkaartjes te vinden.
Joan schijnt in het bezit te zijn van
een landkaart, waarop een vindplaats
van een schat staat aangegeven en
