Dr. Boersema voelde zich meer 'n gezinsarts dan 'n huisarts I /lorgen neemt Achterveld afscheid van de dokter Ik ben een arts van de oude tijl, conservatief misschien" Het huisartsenberoep ervaar ik in toenemende mate als een veeleisend vak DONDERDAG 20 DECEMBER 1984 interview door Marianne de Valck )nlangs heeft dr. Boersema aan zijn patiënten laten ten dat hij op 21 december (morgen) afscheid zal nen van zijn huisartsenpraktijk in Achterveld, om drijfsarts te worden in Harderwijk. Heel wat Achter/el- s keken daar toch wel van op. Dr. Boersema is ruim tien jaar huisarts in Achterveld en daar raak je mee trouwt. Dr. Boersema is een huisarts van de oude mpel, met hart en ziel, zich vierentwintig uur per dag rokken voelend bij zijn patiënten, een vertrouwens- n van kraambed tot sterfbed. Zoals hij hetzelf schrijft, meer gezinsarts dan huisarts. Vaarom stopt hij dan met zijn praktijk? Zijn pensioen- echtigde leeftijd, zelfs de VUT-leeftijd, is nog niet ■eikt. Boersema is 46 jaar jong. In de afscheidsbrief irijft dr. Boersema dat de huisartsenpraktijk zo j ileisend is. Te veeleisend? Was Achterveld zo'n velend plaatsje voor een huisarts? Welnee, de doker ft met veel plezier wonen in het ruime witte huis. ren de Achtervelders als patiënt dan zo lastig? We esten het hem even vragen. i goede huisarts is iemand die J alles op het gebied van de hsche wetenschap iets weet ACHTERVELD-Zoals ik in n brief aan mijn patiënten schreven heb, ervaar ik het sartsenberoep in toene- nde mate als een veelei- id vak. Dat wil zeggen, als iet wilt uitoefenen zoals ik wil. Ik ben een Piet Pre- s. Dat vereist een enorme et; 90% is voor mij onvol- ende, pas met 100% ben ik reden. Een goede huisarts ïmand die van alles op het lied van de medische we- schap iets weet. Dat bete- it dat je zowel op het ge el van de lichamelijke als de geestelijke gezond- el bij moet blijven. De laat- literatuur moet doorne- n, jezelf regelmatig moet n bijscholen. De zorg en irmee de verantwoording ik altijd bijzonder serieus lomen. Met liefde uiter- d, maar het geeft wel een hoogde spanning. Je gaat /oorbeeld anders naar bed je dienst hebt, dan wan- ir je geen dienst hebt. ar ook buiten dat, je staat rentwintig uur onder druk, in, dag uit, jaar in jaar uit. is niet goed voor de ns, dus ook voor mij niet. arom heb ik na veel over gingen het verstandelijke sluit genomen na bijna zes- i jaar het iets rustiger aan jaan doen. Als bedrijfsarts ik wat regelmatigere werk en hebben, zal de band t de patiënten wat losser zullen mijn verantwoor- ijkheden wat minder aar wegen en gedeeld wor- door een team medewer- s en collega's." De dokter ft dit lange antwoord op vraag waarom hij geen sarts meer wil zijn. chterveld uw eerste huisartsen- tijk? ,,Ja, na mijn studie in Nijmegen ben ik in militaire dienst gegaan, daarna heb ik een tijdje huisartsen vervangen. Het was mijn aanvan kelijke bedoeling Algemene Chirur gie te gaan doen. maar ik merkte al snel dat de direkte binding met de patiënten belangrijk voor mij was. Als chirurg opereer je iemand, be handelt hem veertien dagen, ziet hem nog een keer voor controle en daarna nooit meer Ik heb daarom gekozen voor een huisartsenprak tijk en kon op 1 april 1969 dr Braun in Achterveld opvolgen Verschilde het werkgebied toen met dat van nu? ,,Dr. Braun was de eerste huis arts van Achterveld'err hij is dat 35 jaar geweest. Toen ik aantrad was dr. Lantink huisarts in Hamersveld, nu Leusden-Centrum, en dr den Toon in Leusden(-Zuid) Nu werken in ditzelfde gebied tien artsen Ik zelf heb mij acht jaar geleden geassocieerd met dr Koch Daardoor is mijn praktijk in tweeën gesplitst Uiteraard blijft Achterveld, ondanks de goede sa menwerking met de Leusdense artsen, een plattelandspraktijk. Wanneer er geen weekenddienst is, wachten veel patiënten tot maandagmorgen om hun eigen arts te kunnen raadplegen, want die is toch vertrouwder Op de vraag hoe groot zijn prak tijk is, antwoordt dr Boersema ,,De totale praktijk van dr Koch en mij samen telt ongeveer 4000. hooguit 4500 patiënten Voor ie dere arts dus ongeveer de helft, zo'n 2500 hooguit Daarmee beho ren we tot de kleine praktijken. Dat biedt je als arts de mogelijkheid om meer aandacht aan het randgebeu- ren te geven. Meer belangstelling voor je patiënt dan strikt noodzake lijk is. Ook eens in het weekend dat je geen dienst hebt. langs gaan bijvoorbeeld Maar ook het bezet ten van het consulatiebureau zodat je contact kunt opbouwen met de jonge moeder en de baby, het overleg gaande houden tussen de verschillende plaatselijke hulpver leners. Juist dat randgebeuren. die mogelijkheden, maken het werken als huisarts in een plaatsje als Achterveld zo leuk U heeft een apotheekhoudende praktijk Geldt daarvoor dezelfde samenwerking met de apothekers in Leusden als bij de huisartsen praktijk9 ..Nee, als de praktijk dicht is, is de apotheek dicht. En zodra de praktijk open is, dus ook in het weekend, is de apotheek open. Voor een zelfstandige apotheek is Achterveld te klein. We zijn er blij mee. want zowel Leusden als Bar- neveld zijn soms net te ver weg." Oude stijl Denkt u dat een dorpspraktijk veeleisender is, dan een praktijk in Leusden of in een grote stad9 ..Dat ligt er maar net aan. wat je ervan maakt. Ik denk dat in een grotere plaats de afstand tot je patiënt wat groter is. Dat je aan het eind van je dienst de deur achter ie dicht trekt. Dat kan niet in een kleine plaats waar je patiënten om je heen wonen Dat betekent ook dat je vrouw een groot aandeel in ie werk heeft Mi|n vrouw heeft de eerste jaren de apotheek geholpen en ze doet nog steeds de admini stratie Doordat ze vaak te vinden is in de apotheek heeft ze een direkt contact met de patiënten, als vrouw van de huisarts. De verantwoor ding van mijn beroep wordt daar door door mijn vrouw gedeeld Zou de praktijk minder veelei send zijn als gekozen werd voor een groepspraktijk waarin iedere arts acht uur per dag. veertig uur in de week. dienst heeft als werkne mer „Ik ben een arts van de oude stijl, conservatief misschien. Ik ben geen voorstander van groepspraktijken. Ik denk dat die een achteruitgang in de medi sche begeleiding betekenen. Een verschraling die de patiënt niet ten goede kan komen." U ziet de huisarts niet als een loodgieter die je kunt inhuren voor een bepaald karweitje? „Nee, beslist niet. Ik denk dat wanneer je een huisartsenpraktijk op die manier uitoefent veel vage, maar belangrijke dingen blijven lig gen en of verdwijnen. Ik hecht aan die direkte gebondenheid met pa tiënten. Ik heb altijd vertrouwens man willen zijn en geloof ook wel dat ik dat heb kunnen zijn voor een aantal mensen. Een gezinsarts, nogmaals Ik heb een huisarts weieens ho ren verzuchten dat hij door de vele medische ontwikkelingen een groot aantal specialisten meer een verwijsbureau dan een medicus dreigt te worden 9 „Alweer, at is maar net wat je ervan maakt Ik heb het nooit zo gezien en ook nooit zo gehandeld. Ik zie de huisarts als iemand die de basis vétf) de gezondheidszorg moet kunnen bieden en uiteraard het verwijzen tot zijn mogelijkhe den moet rekenen Soms krijg je inderdaad weieens de indruk dat de wetenschappelijke verworven heid wel erg snel en compleet op de mens wordt afgestuurd. Ziekenhui zen. diepgaande onderzoeken, in gewikkelde apparatuur. En dat de mensen daar soms zieker van wor den, in plaats van genezen Psychische klachten Van een arts. werkzaam in een Derde Wereldland, heb ik de op merking gehoord dat een arts die pillen uitreikt geen goede arts heet te zijn. Een echt dokter spuit Want hoe zwaarder het middel tegen woordig. hoe beter de behandeling en dus de arts? „Zo erg is het in Achterveld zeker niet. Natuurlijk komen ze weieens met een pijnlijke keel, waarvoor ze liefst een snelwer kend pilletje willen hebben. Maar ik ben heel voorzichtig met het voorschrijven van medicijnen. Hoe minder, hoe beter. Die keel gaat vanzelf wel over." Zijn de patiënten de afgelopen jaren veeleisender geworden? „Ja, enerzijds is het werk veelzij- diger geworden Naast de lichame lijke klachten kwamen er steeds meer psychische klachten. Ander zijds stellen de mensen meer ei sen. Laat ik voorop stellen dat het in Achterveld allemaal wel meevalt. Achterveld heeft een hele prettige bevolking Maar de verwachtingen die de wetenschap wekt, werken ook hier door. De mensen gaan het steeds meer als een onrecht erva ren dat ze ziek zijn. „De weten schap is toch ze ver ontwikkeld dat er wel een middeltje moet zijn om mij beter te maken De dokters zijn tegenwoordig toch zo knap." zeg gen ze dan Ik zeg daarop dat geboren worden het doodgaan in houdt. Ziek zijn hoort bij het leven, het is niet te voorkomen. Daar helpt geen goede dokter en de beste behandeling tegen. De mens is af en toe gewoon ziek." U zei dat ook in uw praktijk de psychische problemen zijn toege nomen? „Ja, zoals overal in Nederland Ik geloof overigens niet dat het een echte toename van problemen is. Wel dat mensen er eerder mee komen. Veel problemen worden tegenwoordig ook toegeschreven zien krijgen en daar zal ik minder binding mee hebben Bij de dienst werken vier artsen, vier verpleeg kundigen en twee administratieve krachten Het wordt dus meer teamwerk, met minder spreekuren Daarbij nog aanstellingskeuringen en de ziektebegeleiding, niet als controlerend arts maar als begelei der Wat mij trekt is dat ik hopelijk in staat zal zijn zaken beter uit te pluizen. Je kunt bijvoorbeeld pro beren een arbeidssituatie te verbe teren wanneer je merkt dat een aantal mensen in dezelfde werksi tuatie dezelfde soort klachten heb ben. Misschien kun je zorgen voor een betere bescherming tegen ge luid of toxische stoffen. Mijn werk zal preventiever kunnen zijn. min der gericht op een patiënt. Wat stelt u zich voor van het afscheid op 21 december (mor gen)? „Ik weet het niet. Ik zie er erg tegen op. Ik hoop dat er niet teveel poes-pas bij komt. Het is uiteinde lijk zo dat iedereen die hard werk waardering verdient. In wezen zijn alle mensen hetzelfde. Misschien is de binding en verantwoording van een huisarts (ik zie mezelf als iemand die een eindje wil meelo pen met een patiënt) wel wat gro ter Juist daarom zou ik graag iedereen groeten Wat is het leukste wat u tijdens uw praktijk heeft meegemaakt „Heel veel leuke dingen, zonder dat ik daar direkt iets van kan noemen. Het mooiste was ter gele genheid van het twaalfenhalf jarige bestaan van de praktijk Toen kwa men 's morgens om acht uur alle kinderen waarbij ik bij de bevalling aanwezig ben geweest mij een bloem, een roos. aanbieden Dat was het mooiste cadeau dat ze me hebben kunnen geven Hoeveel kinderen zouden dii er nu zijn? „Ongeveer 800 denk ik. (Dat is dus ongeveer eenvijfde van de Achterveldse bevolking1)" Opvolger Wat wenst u uw opvolger dr Schenaffer (spreek uit dr. Sjefner) toe9 „Dat hij het doet zoals ik het gedaan heb en dat hij mag werken met inzet en voldoening. Waarbij het laatste uiteraard belangrijker is dan het eerste!" De warmte die dr. Boerse ma voor zijn dorp opbrengt straalt ervan af. De inzet, de zorgvuldigheid en het ge- elkaar, maar leven daardoor ook met elkaar mee. Dat hebben we pas nog gemerkt bij een paar tries te sterfgevallen. Natuurlijk wat geï soleerd. maar iedereen hoort er bij Wat betekent het volgens dr Boersema om arts te zijn in deze plaats? Hij antwoordt „Het bete kent een grote verbondenheid met het dorp en alles wat daar gebeurd We worden dikwijls uitgenodigd voor de festiviteiten in het dorp. Mijn vrouw en ik gaan dan graag op die uitnodigingen in Bijvoorbeeld wanneer een vereniging zoveel jaar bestaat ..Achterveld blijft, ondanks de goe de samenwerking met de Leusden se artsen, een plattelandspraktijk. Hoe denkt u dat de Achtervel ders u zien? „Je wordt gewaardeerd. Mis schien inderdaad nog wel een beetje als notabel, maar dat geeft de prikkel dat je het in jou gestelde vertrouwen moet waarmaken Hoe spreken ze u aan? „Gewoon, als meneer of als dokter Oude mensen soms als meneer de dokter Ikzelf hecht niet aan een bepaalde aanspreektitel Wat dat betreft is de tijd beslist veranderd. De arts is van zijn voet stuk afgekomen. We werken ten slotte allemaal aan hetzelfde doel; het welzijn van de mens. Daarvoor gaan we een overeenkomst aan op een gelijkwaardig niveau. We moe ten op eikaars inzet kunnen ver trouwen. De afstand patiënt-arts is kleiner geworden. Ik draag bijvoor beeld bijna nooit meer een witte jas. Alleen nog als het strikt nood zakelijk is bij een bepaalde ingreep om mijn kleding te beschermen. Tennisarm Staat de tijd in een plattelands praktijk niet een beetje stil? „Wanneer je de medische ont wikkelingen bedoeld, zeker niet. Juist doordat we niet zo'n grote praktijk hebben, is er meer tijd en aandacht voor de nieuwe ontwikke lingen. Dr Koch is de enige in Leusden, misschien wel in de wijde omgeving, die de Cyriax cursus heeft gevolgd, samen met een fysiotherapeut Dit is een cursus betreffende onderzoek en behan deling van het bewegingsapparaat, toegepast bij vooral klachten over spieren en gewrichten, tennisarm, voetbalknie bijvoorbeeld Daar naast behoren wij bij de drie huisartsen in Leusden (van de tien in het totaal) die in staat zijn in eigen huis een elektro-cardiografie te maken (een ECG). Daarnaast bestaat in Achterveld een regelma tig overleg met de andere welzijns werkers, zoals de pastores, de gezinszorg, de fysiotherapeut, de maatschappelijk werkers In Leus den zijn ze daar ooit eens mee begonnen, maar daar is het nooit goed van de grond gekomen en is het nu geloof ik helemaal verdwe nen." Is dat overleg voor een patiënt in een dorp niet beklemmend? „Natuurlijk heeft een hechte ge meenschap als Achterveld zijn voor- en nadelen. De mensen we ten snel veel van elkaar. Misschien is het daarom soms moeilijker om bijvoorbeeld naar de maatschap pelijk werker toe te stappen. De vertrouwdheid met de dokter is dan belangrijk, zodat ze daar hun ver haal kwijt kunnen. In overleg met de patient kan dan naar een oplos sing gezocht worden. De beslissing is daarbij uiteraard altijd aan de patiënt. Hoe zal dat zijn als u straks als ex-huisarts door het dorp loopt? „Ik zal natuurlijk nieuwsgierig blijven hoe het met sommige pa tiënten gaat en zal af en toe nog wel informeren. Maar mijn rol in deze samenleving zal wel anders wor den Het is nu toch zo dat behalve dat ik weinig tijd heb er slecht tot kom eens naar de slager te gaan om de boodschappen te doen ledereen spreekt je erg graag aan Straks zal iedereen me nog wel kennen maar minder op mijn func tie aanspreken." Bedrijfsarts Zal u uw huisartsenrol straks niet ontzettend missen. „Ja, waarschijnlijk wel. Het zal een hele overgang zijn. Ook voor mijn vrouw. De beslissing om te stoppen hebben we samen ge nomen en we hebben daar lang overgedaan. Gecombineerd met de actuele mogelijkheid dat ik als bedrijfsarts aan de slag kan. wanneer ik de zekerheid zou hebben over vijf of tien jaar te kunnen rekenen op een baan als bedrijfsarts zou ik tot zo lang met plezier huisarts blijven. Maar dat soort banen liggen niet voor het opscheppen." De functie van bedrijfsarts is dus geen functie voor ouder wordende artsen? „Nee, belist niet. Meestal vragen ze in de advertenties een leeftijd van ongeveer 35 jaar. Daarom heb ik de kans nu aangegrepen. Nog maals, een verstandelijke beslis sing." Kunt u iets vertellen over het werk van een bedrijfsarts9 „Enerzijds zal dat werk minder veelzijdig zijn. Bevallingen die ik altijd met veel plezier gedaan heb, zal ik waarschijnlijk niet meer mee maken Maar dat betekent ander zijds dat het werk wat regelmatiger wordt en wat minder ongerief met zich mee zal brengen Bij de ge neeskundige dienst waar ik ga werken (de Bedrijfsgeneeskundige Dienst voor Noord-West Veluwe en de Zuidelijke IJsselmeerpolders) zijn 50 bedrijven aangesloten, met in het totaal zo'n 10.000 werkne mers. Die zal ik lang niet allemaal te ..Ik ben geen voorstander van groepspraktijken. Ik denk dat die een achteruitgang in de medische begeleiding betekenen. schonken vertrouwen zijn duideijk. Wij wensen dr. Boersema nog een prettige tijd, die hij zeker met volle inzet zal vullen, als bedrijfs arts. We wensen hem tien rustige dagen om de over gang tussen praktijkarts en bedrijfsarts te kunnen maken en vooral wensen wij hem een warm afscheid op 21 de cember in „Ons Gebouw" te Achterveld, 's avonds tussen zeven en negen uur. aan een psychische oorzaak, de psycho-somatische klachten Dat zijn dikwijls problemen die veel tijd en inzet vragen, maar waar je als'1' huisarts eigenlijk niet voor bent opgeleid We weten eenvoudig niet altijd de goede oplossing. Hetgeen niet wil zeggen dat we het pro bleem niet serieus nemen." Zou het iets met de vaagheid van onze samenleving te maken kun nen hebben 9 Zou er verband zijn te leggen tussen het ontstaan en steeds meer gebruiken van alter natieve geneespraktijken 9 „Ja, dat denk ik wel Maar ik zie de alternatieve geneespraktijken toch vooral als tijdverschijnsel. We hadden het al over het recht om ziek te zijn en de afstand die groeit door alle wetenschappelijke ver worvenheden, onderzoeken, appa ratuur Ik kan me voorstellen dat mensen op zoek gaan naar iets dat minder ver van ze af staat, dichter bij de natuur De opkomst van de alternatieve genezers zie ik ook meer als een signaal dat de patiënt meer aandacht, contact wenst. Een signaal dat artsen hun verant- woordging niet mogen afschuiven op medicamenten en apparatuur." Wanneer dat de inbreng is van de alternatieve geneeskunde, zou u dan bepaalde elementen van de alternatieve geneeskunde niet in uw praktijk willen opnemen, of wil len samenwerken met een alterna tieve praktijk? „Nee", zegt dr. Boersema re soluut, „we moeten de ontwikke lingen bijhouden en onze bedoe lingen niet uit het oog verliezen. Maar echt geloven in de moge lijkheden van de alternatieve ge neeskunde, gecombineerd met de reguliere praktijk doe ik niet. Gemoedelijk Hoe zou u uw praktijk en Achter veld willen beschrijven? „Ik heb onze praktijk altijd als een ideale plattelandspraktijk be schouwd. Het dorp is mooi en vooral gezellig. Bij de boeren of de agrariërs, kom je achterom. Achter veld kent wel wat nieuwbouw Maar dat is heel geleidelijk gekomen. De nieuwe bewoners, forenzen vooral, zijn heel gemoedelijk geïnte greerd. Achterveld is een hecht dorp, met een aktief verenigingsle ven. Daardoor komt men elkaar op verschillende plaatsen tegen Na tuurlijk weten de mensen veel van ..Het huisartsenberoep ervaar ik in toenemende mate als een veeleisend vak

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1984 | | pagina 5