Weinig inventiviteit
en speelsheid
HET MODEBEELD VALT VANDAAG:
Een thema-nummer over jongeren
Achttien jaar
Mode
MAANDAG 24 DECEMBER 1984
3
Bij de voorplaat
Een onderwerp, dat u
in dit nummer zeker
zult missen, is Jonge
ren en de informati
ca", jongeren en com
puters. Altijd een heel
dankbaar onderwerp
en zeker in het jaar
1984, het jaar van Or
well. Dus doen we dat
maar niet. Zowel op
school en thuis is de
computer binnenge
drongen, heeft een
steeds vastere plaats
verworven in de sa
menleving. Dat zal in
1985 alleen maar ver
sterkt worden. Een
beetje symbolisch
misschien voor de ko
mende technologi
sche veranderingen,
die zeer zeker niet
aan de jongeren voor
bij zullen gaan, maak
te fotograaf Janus Vis
ser de voorplaat van
dit thema-nummer.
Leerlingen van Mi-
beon uit Amersfoort
in de computershop
van Kwiek. Op de
voorgrond Josette Al-
kema, daarachter An-
gelique Hartog en Er-
wijn van der Wey en
op de achterste rij
Marlita van Straelen
en Anneke Blom. Met
onze dank natuurlijk
voor hun spontane
medewerking.
Een themanummer over jongeren. Waarom dat nou? zult u vragen. Waarom geen
gewoon Kerstnummer, zoals elke krant dat doet in deze tijd? Zoals bekend hebben
de Verenigde Naties 1985 uitgeroepen tot het jaar van de jongeren. Een goede reden
dus om aan het eind van 1984 daar alvast op vooruit te lopen. En zoals gebruikelijk
besteden de meeste kranten veel ruimte aan het Kerstgebeuren. Ook een reden voor
ons om dat dus niet te doen.
In Nederland zal het accent m 1985 waarschijnlijk grotendeels op de jeugdwerk
loosheid worden gericht. In dit nummer hebben we dit onderwerp dus laten rusten.
Nog een heel jaar voor de boeg om ons daar over te buigen, voor zover dat zou
helpen het probleem op te lossen. Blijven over allerlei andere onderwerpen, waarin
jongeren zich interesseren, of waar jongeren mee te maken hebben. Die
onderwerpen zijn: politiek, omroep, vrije tijd, mode, alcohol, economie. Verder
praten we over jongeren in tehuizen en buitenlandse jongeren, met name ten aanzien
van de discriminatie van deze groep. Verschillende redakteuren en medewerk-
(st)ers praten met jongeren en ouderen uit de regio en zo nodig daarbuiten over deze
onderwerpen. Tenslotte hebben we verschillende redakteuren gevraagd in een
cursieve columm iets te willen schrijven over de tijd, toen zij 18 jaar waren of
daaromtrent. Het resultaat van dit alles vindt u in dit nummer. Om op een rustig
moment eens te lezen. In 1985 komen we ongetwijfeld terug op (het Jaar van de)
jongeren, zoals we dat ook in 1984 deden en in alle daaropvolgende jaren zullen
doen
Jongeren en mode
Het modebeeld van de jon
geren wil nog wel eens ver
anderen. Rages, trends, be
palen vaak dat beeld. Maar:
er is nog wel een echte mode
trend onder de jongeren? Wie
een groep scholieren ziet,
kan zich niet aan de indruk
onttrekken, dat het mode
beeld van de jongeren hoofd
zakelijk wordt bepaald door
wat „lekker zit". Een duidelij
ke lijn ontbreekt. Maar is dat
ook zo? Marian de Man pro
beert in bijgaand artikel het
antwoord te geven.
Komt er veel variatie
en aktiviteit in de
binnenstad door
61 bofkonten?
Zie AmersWoord pag.
14 15
COLOFON:
THEMANUMMER
JONGEREN
in het kader van het Jongeren-
jaar 1985.
Speciale uitgave van De Stad
Amersfoort, Leusder Krant en
Hoevelakens Nieuwsblad.
Medewerkenden:
Marnix Kreijns
Caspar van Loo
Anco Mali
Marian de Man
Josien Enklaar
George Dneenhuizen
Dick van Rheenen
Hans van Keeken
Fotografie:
Janus Visser
Hans Verhorst
Eindredaktie:
Bertien Engelkens
Bert Vos
AMERSFOORT - Anno 1984 is het in eerste instantie de jeugd die de
mode op de voet volgt of soms zelf op straat laat ontstaan, zoals de
punkmode. Dit was in vroegere tijden wel anders; vele eeuwen gingen
de kinderen al vanaf hun zevende levensjaar gekleed in identieke
kopieën van de kleding van hun ouders. Dit waren dan geen
nonchalante spijkerbroeken, maar kleding zoals in de 18e eeuw
bijvoorbeeld door Marie-Antoinette in de Franse baroktijd gedragen
werd. Overdadig stofgebruik en ongemakkelijke ontwerpen met
overdreven details en de ongemakkelijke hoepels met baleinen en
paniers. Maar in 1762 verscheen het boek Emil van de Franse
schrijver en filosoof Jean-Jacques Rousseau over de moderne opvoe
ding van kinderen waarin hij het belang van bewegingsvrijheid voor
opgroeiende kinderen benadrukt en waarin hij pleit voor comfortabele
kleding. Maar pas aan het einde van de 18e eeuw onderscheidde zich
de kleding voor jongeren zich van kleding voor volwassenen. Deze
kindermode bestond voor meisjes uit lange rechte mousseline jurkjes
met verhoogde taillelijn en voor de jongens eenvoudige rechte jasjes
en vestjes met lange broeken met rechte pijp.
door Marian de Man
Wat later in de tijd, tijdens het hoogte
punt van de dandymode voor heren
werden door de meisjes onder hun
jurken de pantalettes gedragen, dit zijn
lange katoenen onderbroeken met
kantjes die behalve door hen, vreemd
genoeg, ook door danseressen en pros-
tituèes gedragen werden. Een fraaie
generalisering in dit geval. Maar na de
ondergang van het Napoleontische rijk
aan het begin van de 19e eeuw kwam
weer een golf van herstel over Europa,
waarbij Rousseau's positieve ontwikke
lingen weer verdwenen. Dus in de ujd
van de cnnolmes en pijpekrullen gin
gen meisjes weer als kleine dametjes
gekleed Zelfs voor dames kwam de
pantalette m de mode terwijl deze bij
de meisjes onder de rokken uitkwam
De jongens waren opgedirkt in kos
tuumpjes met witte kraagjes, stnkken
om de hals, plus fours en slobkousen.
Pas tegen het einde van de 19e eeuw
kon men weer een soort kindermode
onderscheiden. Uit deze tijd stamt bij
voorbeeld de boezelaar, het wijde
hemd met plissè front en langer achter
pand met splitten opzij, een stijl die je in
de jonge mode van nu ook kunt zien
waaroverheen v/eer van alles gedragen
wordt. Voor de aanstaande zomer zullen
we het ook veel zien, ook voor kinderen.
Impressionisme
Terug naar emd 19e eeuw zien we dat
de tournure of queue de Paris voor
meisjes eindelijk verdwijnt met ais
overgangsfase een brede heupceintuur
met enorme strik achter. Grappige bij
zonderheid van deze periode van het
impressionisme was, dat de roklengte
van een meisje ook de leeftijd aangaf.
.Jij mag hier komen werken,
jongen De hoofdredakteur van
een groot regionaal dagblad in
Limburg zei het met een zware,
maar vnendehjke stem. Ik was
aangenomen als leerling-
journalist. Achttien jaar en al een
baan.
.Je bent geslaagd, jongen.De
vriendelijke. corpulente nj-
examinator gaf me een schou
derklopje Met een beetje geluk
legde ik in de eerste herkansing
het rijexamen met goed gevolg af.
Achttien jaar en al het rijbewijs.
Hier staat-ie" De shjmenge
verkoper wees op een rode Re
nault 5 L. bouwjaar 1973. Dankzij
een kleine lening en een schen
king van mijn vader kon ik mij
eigenaar van deze automobiel noe
men Hij reed wat onwennig, maar
toch. Achttien jaar en al een eigen
wagen.
..Dat is met gek, jongen". Mijn
moeder keek met veel ontzag naar
de getallen op mijn giro-afschnft
Het einde van de maand bracht het
eerste salaris. Bijna duizend gulden
voor het opbrengen van het geduld
om opgeleid te worden tot journa
list Achttien jaar en de gelegen
heid om dwgen te kopen die je
altijd al wilde aanschaffen.
..Waardeloos stuk. jongen." De
ontstemde chef-redakteur
verfrommelde de velletjes papier
en stuurde me terug naar mijn
typemachine Hij had ruks van het
artikel begrepen. Doe het dan zelP,
dacht ik kwaad en draaide met
tegenzin een meuw velletje papier
in de machine. Achttien jaar en
denken dat het gehjk aan je zijde is
Zeven jaar later. Ik vraag mij af
hoe het met de achttienjangen van
nu is
Caspar van Loo
