'n Ander gaat hockeyen, ik ga vergaderen' Joost dejongh,voorzitter van VVD,WOL en Planadviesgroe- „Bij zo'n raadsvergadering denk ik ook wel eens: ik wou dat ik thuis tv zat te kijken en dat ze dit dan met uitzonden" Vier jaar hier wonen) en dan in je allemachti wijsheid beschikken c? Leusden vol is. Dat is 'J heel elitair gedrag's ZWIJGENDE MEERDERHEID door Marnix Kreyns VERTROUWENS MAN PRIMA GEREGELD interview DONDERDAG 24 JANUARI 1985 wat hij zegt. Maar hij heeft goede ideeën en die worden dan ook vaak door de fraktie ge steund.'' - Kun je voorbeelden geven van situaties, waarin Wagenaar ter dege met zijn eigen fraktie in de clinch heeft gelegen? De Jongh: „Natuurlijk zou ik die kunnen geven. Jan krijgt voortdu rend tegenspel, zoals dat in een goed liberaal gezelschap hoort te gaan Maar belangrijk is alleen het standpunt dat naar buiten komt. Je weet zelf hoe dat gaat het college zet beleid uit en toetst dat naar de frakties Uiteraard wordt er dan ok wel eens bakzeil gehaald." - Nog één poging: het zal in de fraktie niet anders zijn dan in de gemeenteraad Aan Wagenaar wordt te weinig tegenspel gebo den. van het wonen in Leusden en ver volgens zeggen dat anderen daar niet meer bij mogen. Vier jaar hier wonen en dan in je allemachtige wijsheid beschikken, dat Leusden vol is. Dat is heel elitair gedrag. Ach, er hoeven hier helemaal geen 80 000 mensen te komen wonen Maar een paar kunnen er heus nog wel bij." „Wat nou 1200 mensen, die iets ondertekend hebben tegen het struktuurplan? Dan zijn er altijd nog ruim 23 duizend, die niets ge zegd hebben. Dat kon wel eens een meerderheid zijn. Een typisch voorbeeld van een zwijgende meerderheid is dat En dan had die handtekeningenaktie ook nog eens een zeer suggestieve vraag stelling met die flat, die helemaal niets met het struktuurplan te ma Een markante verschijning in het Leusdense politieke en maatschappelijke leven. Dat is wel het minste, dat je van Joost de Jongh kan zeggen. Voorzitter van de Planadviesgroep voor het welzijnsbeleid. Voorzitter van de stichting Welzijn Ouderen Leusden (WOL). En daarnaast ook nog eens vertrouwensman binnen zijn vakorganisatie en lid van een commissie, die de minister van Landbouw adviseert over het welzijn van vissen. Joost de Jongh is geboren in Amsterdam - „daar ben ik dus trots op" maar woont al sinds zijn zestiende jaar in Leusden, toen nog Hamersveld - "en hier wil ik ook begraven worden. Op dat unieke kerkhofje naast de Sint Jozefkerk" -. Na de Gemeentelijke Middelbare Handelsdagschool in Amersfoort kwam hij bij zijn vader in het bedrijf, een handel in koudwatervissen. Acht jaar geleden begon hij LEUSDEN - ,,lk wist dat je het zou vragen, ik wist het." Joost de Jongh grijnst en bestudeert korte tijd het pla fond van zijn werkkamer. ,,De fraktie", zo formuleert hij met gespeelde aarzeling, „bestaat uit verschillende componenten. Maar je moet, net als bij een vrouw, kijken naar het geheel. En dan is onze fraktie een schitte rende compositie." - Waarmee je dus impliciet zegt dat de fraktie op onderdelen min der goed funktioneert? De Jongh: „Dat zeg ik, dat zeg ik niet. Ach, er kan natuurlijk al tijd hier of daar iets beter. Maar wat ik belangrijk vind, is dat de VVD-fraktie er altijd in slaagt om met een gemeenschappelijk standpunt te komen. Dat zie je bij andere partijen wel eens an ders, ha, ha. En onze fraktie werkt daar iedere keer weer van ganser harte aan. Dat gaat ge paard met de nodige discussie, want het is geen stelletje ja knikkers in de fraktie." - Ik wou net opmerken, dat het voor de VVD-fraktie ook niet zo moeilijk is om telkens met een ge meenschappelijk standpunt te ko men, omdat Jan Wagenaar wel voorschrijft, wat er gebeurt. De Jongh: „Nee, nee, nee, nee. Fout. Jan is een sterke figuur, maar de fraktie doet niet slaafs. ken heeft Dat is niet meer dan een stedebouwkundig idee. En dan wordt er zo ongeveer van ge maakt dat Jan Wagenaar de Schoolsteegbosjes aan het om hakken is. Ik durf te beweren dat een heleboel Leusdenaren niet eens weten, waar de School steegbosjes liggen En ondertus sen zijn er wel grappenmakers, die Jan Wagenaar voor grote schurk zitten uit te maken Onzin. Dank zij zijn fantasie kun je in Leusden zo comfortabel wonen. Heerlijk is het hier. Fantastisch. Niks geen slaapdorp. Het bruist in Leusden van de aktiviteiten. Als je 's middags om drie uur in de Amersfoortse Pasteurstraat gaat kijken, dan kun je er ook een ka non afschieten zonder iemand te raken. Ja, dat is toch zo? En dat noem je dan toch ook geen slaap- straat?" Het tempo, waarin de voorzitter van WD, Planadviesgroep en WOL-praat, is staccato. Een en kele vraag of opmerking is vol doende om een stroom van woor den los te maken. Waar nodig on der begeleiding van wijdse arm gebaren, praat De Jongh zo veel en zo vlug, dat af en toe voor acute ademnood van de voorzitter gevreesd moet worden. Onder breekt hij zijn betoog, dan is het doorgaans om te bezien of een 'bon mot' door zijn gesprekspart ner wel is opgevangen. Van zo'n moment maak ik gebruik om te vragen of hij kan bevestigen dat Jan Wagenaar aan zijn laatste pe riode als wethouder en raadslid bezig is? De Jongh zwijgt een eeuwigheid van enkele seconden. Zegt dan „Dat weet ik niet en dat weet hij ook niet. Denk ik. Ik be doel: in de loop van dit jaar gaan we de groslijst samen stellen en dat betekent dat mensen in de tweede helft van dit jaar moeten zeggen of ze voor de volgende raadsperiode beschikbaar willen zijn. Voor die tijd zal Jan voor zichzelf een aantal afwegingen moeten maken. Persoonlijk denk ik dat hij blijft. En ik zou dat in ieder geval zeer op prijs stellen Nee, niet omdat we geen andere fatsoenlijke wethouderskandida ten zouden hebben. Waar slaat dat nou op? Dat is gewoon hele maal nog niet aan de orde. Dat moet eventueel nog aan mensen gevraagd gaan worden - Zelf belangstelling voor een raadslidmaatschap? De Jongh: „Laat ik zeggen dat ik dat overweeg. Ik ben er over aan het nadenken. Maar meer ook niet." Om zijn volgende verbale sprint In te zetten met de medeling, „dat je dat dus ook niet zelf bepaalt, of je in de raad komt. Stelt dat je op een plaats komt, die nu verkiesbaar moet worden geacht. Dan kan er tegen de tijd van de verkie zingen al weer zoveel veranderd zijn, dat die plaats helemaal niet meer een verkiesbare is. Bij voorbeeld door landelijke in vloeden op gemeenteraadsver kiezingen, wat op zich natuurlijk verschrikkelijk oneerlijk is. Maar zo gaat dat in de politiek. De ene dag is het 'Hosanna' en de volgende dag is 'Kruisigt hem'. Maar dat politiek zo grillig is, maakt het gelijk weer heel spannend natuurlijk. Het is een voortdurend kijken, wat er wel en wat er niet kan. En binnen dat spanningsveld dan probe ren om zoveel mogelijk van je idealen te realiseren. Over idealen hadden we het eer der in het gesprek, toen de vraag aan de orde kwam, wanneer en waarom hij lid werd van de VVD Het was in 1976 en De Jongh 'voelde zich al vele jaren aange trokken door de ideeën van de WD'. Hij schroomt zelfs niet om liberalisme in een soort Veronica- jargon te omschrijven als 'gewoon jezelf kunnen zijn' En hij ver meldt eertijds ook lid te zijn ge weest van de liberale jongerenor ganisatie JOVD. „Dal was in de tijd dat Hans Wiegel daar nog voorzitter was Als je het zo ver telt, krijgt het helemaal iets van weet-je-nog-wel-oudje". Het lidmaatschap van de VVD brengt Joost de Jongh onmiddel lijk in het bestuur van de afdeling Leusden, waarvoor hij zich belast met propaganda-aktiviteiten. Daartoe behoort ook het mee-re- digeren van het blad 'Liberaal Leusden', waarvoor De Jongh af en toe boeiende artikelen schrijft. Zelfs het feit dat de zon 's mor gens op gaat en 's avonds weer onder lijken wij vooral te danken te hebben aan het doortastende optreden van de WD-fraktie in de Leusdense gemeenteraad. voor zichzelf. Eerst in Bussum, later aan de Lapeerseweg in Leusden. Daar kweekt hij karperachtigen op, die hij vervolgens als groothandelaar aan dierenspeciaalzaken in binnen- en buitenland slijt. „Of dat goed gaat? Ach, het is een agrarisch bedrijf en heb jij wel eens een boer horen zeggen dat het goed gaat? Maar de bakker wordt hier nog steeds betaald, hoor." Het hieronder weergegeven gesprek ging verder niet over De Jongh's handel in vissen. Wel over zijn aktiviteiten op politiek en maatschappelijk terrein. En dus over de VVD in Leusden, Jan Wagenaar. Gijs van Woudenberg, de Schoolsteegbosjes en driedelige kostuums. ,,Trouwens, wat is er eigenlijk op tegen dat Jan een beetje stevig doorloopt? Daar hebben we als inwoners van Leusden alleen maar profijt van." .Jan is een sterke figuur, maar de fraktie doet niet slaafs, wat hij zegt De Jongh: „Nou moet je eens goed luisteren Dat is het verhaal omdraaien Als twee mensen aan het hardlopen zijn en de een kan de ander niet bijhouden, omdat die ene een slechte conditie heeft Dan kun je de ander toch niet gaan verwijten dat hij zo'n goede conditie heeft9 Trouwens, wat is er eigenlijk op tegen dat Jan een beetje stevig doorloopt? Daar hebben wij als inwoners van Leus den alleen maar profijt van. Jaze ker, daar profiteren de inwoners van Leusden van. En dan vind ik het gemakkelijk als die mensen eerst profiteren van de voordelen maar in de lokale politiek kun je echt invloed uitoefenen. Joost de Jongh wordt één van de habitués op de publieke tribune bij de gemeenteraad en staat aan de wieg van de helaas nimmer ge subsidieerde Leusdense sjoelver eniging 'Sjoemel'. Het is inmid dels al weer vijf jaar geleden dat hij het schopte tot voorzitter van de Leusdense WD-afdeling. „Het leuke van plaatselijke poli tiek is, dat je echt invloed kan uit oefenen. Je dacht toch niet dat een Nederlands Kamerlid of zelfs maar een minister enige invloed kon uitoefenen op pakweg de wa penonderhandelingen in Ge- nève? Wel nee. Maar in de lokale politiek kun ie echt invloed uitoe fenen. Ook als gewoon lid van een politieke partij." „Als voorzitter ben je de trait d'u- nion tussen de afdeling en de fraktie. Wij kennen niet het sys teem van schaduwfraktie. Bij ons is het alleen de fraktie en de voor zitter is het enige niet-lid van de fraktie, dat de fraktievergaderin- gen bijwoont. Jazeker, de voorzit ter levert ook een bijdrage aan de discussie binnen de fraktie. En heeft soms wel invloed. Wat mij betreft is die dan vooral te vinden in wat genoemd wordt de zachte sector En in het feit dat er een uitstekende verhouding bestaat tussen fraktie en afdeling." „De welzijnssector heeft altijd mijn belangstelling gehad. Vroe ger was ik bij voorbeeld bestuurs lid van de Theodoor van Embden- stichting, die zich bezighoudt met de exploitatie van een aantal buurthuizen. Hier in Leusden ben ik betrokken geweest bij de oprichting van het jongerencen trum 'De Geut' en dat staat er dan toch maar. Als voorzitter van de Planadviesgroep heb ik er mee voor kunnen zorgen, dat de be roepskracht nog een jaar langer in 'De Geut' kon blijven. En die cul turele raad, waarvoor ik het idee geopperd heb, is er toch ook maar „Ik zit ook in het hoofdbestuur van mijn vakorganisatie Daarin neem ik een speciale positie in. Ik ben namelijk vertrouwensman Dus wie er ook maar een pro bleem heeft, kan bij mij terecht. En dat probeer ik dan op te lossen en achteraf leg ik verantwoording af aan mijn collega-bestuursle den. Dat vind ik prachtig. En ver der zit ik dan ook nog in een ad viescommissie van hel ministerie van Landbouw en Visserij. Het mi nisterie heeft allerlei adviescom missies, die zich bezighouden met het welzijn van verschillende soorten dieren. Ik zit, als verte genwoordiger van de commercie, in de adviescommissie, die zich bekommert om het welzijn van vissen Dus welzijn van mens en dier hebben mijn belangstelling, ha, ha* ha." Toch heeft de heer De Jongh in uiterlijk of gedrag niet in het minst iets van een welzijnswerker. Het taalgebruik van de zachte sector is hem vreemd en zijn verschij ning zou die kunnen zijn van de kleinzoon van wijlen Harm van Riel. „Laat ik voorop stellen dat ik niet tot de mensen behoor, die an dere mensen beoordelen op hun uiterlijk. Zeker: welzijnswerkers dragen geiteharen sokken en VVD'ers dragen driedelige kos tuums. Nu wil ik niet ontkennen dat ik het laatste vaker doe dan het eerste, maar het is natuurlijk onzin. Een goed liberaal mag der gelijke vooroordelen niet heb ben." - Laten we dan vaststellen dat het opmerkelijk is dat jij als lid van de VVD zo specifiek voor welzijnsza ken inzet, terwijl jouw partij en ook de Leusdense fraktie nou niet be paald een grote faam op dit ge bied hebben. De Jongh: „Je vergist je De WD is daar juist wel in geïnteresseerd. Maar het gaat om de manier waarop Je kent de uitdrukking, dat er geen therapieën zouden zijn, als er geen therapeuten wa ren. Voor dat soort dingen zijn we binnen de WD inderdaad be ducht. Voor het welzijnswerk on der het motto 'We Komen U Hel pen' Dan wordt het het padvin dertje, dat een oud dametje de straat oversleurt, terwijl het lieve mensje helemaal niet wilde over steken Wij zijn er voorstander van om welzijnswerk particulier op te zetten. En de overheid kan dan op dergelijke initiatieven in spelen." „Het aardige van de situatie in Leusden is ook dat het op die ma nier gaat. De Geut is een particu lier initiatief. Tussentijds is een particulier initiatief. En die worden vervolgens door de gemeente ge steund. En dan niet zo, dat die senzinnen heeft hij al meege deeld dat het 'heerlijk' is en dat hij 'gek van voorzitten' is. Hij vindt het de leukste funktie binnen een bestuur. „Vooral bij zo'n Planad viesgroep, waar ik nota bene door de PvdA ben voorgedragen als voorzitter. Daar zitten we met mensen uit verschillende partijen om tafel en daar komt echt regel matig het gezonde verstand bo ven. Ik acht het mijn taak om daar als strikt neutrale voorzitter er voor te zorgen dat er over welzijn met handen en voeten gepraat kan worden. Zo concreet mogelijk dus; in een ontspannen sfeer met tijd voor af en toe even een grapje. Gaat prima. Zelfs de kwestie van het roken hebben we op een bevredigende wijze opge lost. Voor de pauze wordt er niet gerookt, na de pauze wel En die pauze staat niet geagendeerd, die stelt de voorzitter vast. Ha, ha. Dan kijk ik zo in de loop van de vergadering in de hongeriger wor dende blik in de ogen van de ro kers en dan denk ik: nu is het pauze „Nee, ik maak me nooit echt boos tijdens vergaderingen. Hoogstens lijkt het dat ik het ben, maar dan speel ik dat. Ach nee, ik vind in de eerste plaats dat je overal de hu mor van moet blijven kunnen in zien." „Zoals een andere gaat hoc keyen, zo ga ik vergaderen. Dat is ontspanning voor me. Luisteren naar wat anderen zeggen. Het ini tiatief nemen tot een besluit. En dat het dan ook klaar is, als zo'n besluit genomen is. Mijn vergade ringen zijn altijd vroeg afgelopen. Ik ga er van uit dat de lengte van een vergadering geen enkele ga rantie biedt voor de kwaliteit." „Ik kan ook erg genieten van de manier, waarop Wagenaar verga deringen voorzit. Het is belangrijk dat je als voorzitter weet, waar je an dl st sie OWRO nog wei eenslu maken, dat mis je in dei,s gadering. Het valt me zt,|j niemand daar probeert r' te overtuigen, ledereen ij een beetje zijn standpunt») meedelen. Wat schiet je^, mee op? Onlangs was 0 raadsvergadering met a-|e schorsingen. Iedereen ejr,e, weer in de wandelganger gemeentehuis heeft toch- niets wandelgangen? goed gebruik van gemas dan leeft het. Dat is dem: optima forma. Maar ik zrk de tribune te denkenik J thuis tv zat te kijken eni|l dan niet uitzonden." De Jongh staat op i naar zijn buro om i briefje te kijken of I gezegd heeft, wat wilde. Zegt dat hij i verwacht had, wat hl welzijn verstaat. Er wilde hij daar dan weU antwoord hebben. Li,, „Ja, hé, gaan die inft van jou altijd zo? Ikl zo gelukkig dat je h gevraagd hebt." Een tweede punt grapje uit vakkring# leidt tot de onverbi/ conclusie, dat het tl van water af te rao Maar het is volge Jongh niet geschikt v kolommen van de Li Krant. En dan is er nog eer'1 slotbeschouwing, wa> de voorzitter weer neemt in zijn fautei, wou nog kwijt dat ikiG schrikkelijk erger aai'' sen, die zeggen da' instellingen kontakt moeten zoe ken met de gemeente, waarop de wethouder welwillend één ooglid optilt. Nee, de be sturen van die instellingen wor den uitgenodigd om te komen praten. En dan wordt er naar ze geluisterd." „Ja, Gijs van Woudenberg doet het best goed. Ach, als ik hem soms in een raadsvergadering be zig hoor, dan denk ik: Gijs, zeg dat nou niet zo. Kan je dat nou dus welzijn van mens en dier hebben mijn belangstelling, ha, ha, ha.. niet een beetje anders zeggen Hij brengt het niet altijd even fantas tisch Maar hij doet het echt goed. In Leusden zijn veel welzijnsza ken prima geregeld. En daar wil ik dan aan toevoegen dat wonen en wegen ook bijdragen aan het wel zijn van de burgers. Kijk, als je iedere morgen tien minuten staat te wachten bij de Hertekop, dan denk ik dat de aansluiting van Leusden op de Rijksweg ook een aardige bijdrage aan je welzijn zou betekenen De vraag of hij plezier beleeft aan zijn diverse bestuursfunkties, hoeft Joost de Jongh niet gesteld te worden In verscheidene tus- peuzelen. Je kan er ook tussen door laveren en toch je doel berei ken. Wagenaar is daar een mees ter in." De Jongh heeft inmiddels nog geen vijf seconden echt rustig op zijn stoel gezeten. En toch roept hij als antwoord op de vraag, of hij zich wel eens ontspant onmiddel lijk: „Dat doe ik nu, dat doe ik de hele tijd", en zijn armen pogen ieder woord te accentueren, „ik ben nu eenmaal zo. Ze moeten met mij pas echt oppassen, als ik heel stil ben." En weer onverstoord door het ge vraag van de verslaggever: „Dat flonkerende, dat ie in de commis- „Het zou in geen enkel ten zijn mensen stuursfunkties te wonen hier zo veel geleide mensen. Er het ware een ten zijn voor een of andere club eniging willen - Maar helaas Is dat K Mensen zitten te vtf dat blauwe oog in van de kamer te stark lukkig ben ik daar ni liefhebber van." naar toe wil. Maar daar moet je niet naar toe walsen. Dat staat misschien wel aardig, maar die mensen in zo'n commissie, die zitten daar iets te vertegenwoordi gen. En die woordvoerders op de tribune, die hebben een belang te vertegenwoordigen. Dan moet je die mensen de gelegenheid ge ven om hun ei te leggen. Betekent niet, dat je ieder ei ook op moet Leusden niks te beleve wordt gedaan. Terwij; veel werkelijk goed c is, dat is onvoorstelbë kunt natuurlijk niet b sen aan gaan bellens eens een keer ergen naar toe te nemen, li zouden hun huis et,, moeten komen."

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1985 | | pagina 4