.Brewster's Millions"
-eld moet rollen
Zeven dagen „Kaos"
in het Filmhuis
„Sonatine": sfeervolle,
gevoelige film
Kantlijn
FILMHUIS APPELMARKT
„Profession: reporter"
in Filmhuis-nacht
Paddestoel (3)
Cursiej—
bekeken
Huwelijk
Toch nog
betalen?
Beroep
Vergeefs
DONDERDAG 19 DECEMBER 1985
loep op Leusden
oen
enk
ank
ma
tie vi
an tu
antwi
cont
iekp
oor ei l
buile
c iactie: Hans Mosterd.
'dragen:
ius Visser en Bert Vos.
De liberalen krijgen het straks
moeilijk als ze steeds de VVD
op bezoek krijgen
Cynische Leusdenaar: „Dat is
geen partij-politieke werving,
dat is het smeden van een
hechte onderlinge band
Van welk merk?
Zo. Voorlopig zullen we de
VVD niet meer belagen. We
hebben begrepen, dat er druk
gecanvast moet worden
'VVD'er (opgelucht) Zullen
we het dan nu eens over het
CDA hebben?"
Bert de Vries heeft het moeilijk.
Hij heeft problemen met Ho
merische Russen, begrijp ik uit
een kop in de krant
Henk Ossendrijver ,,Het mag
ook andersom zijn hoor"
Dezelfde opgeluchte WD'er
..Hebben jullie nou nóóit iets
leuks over de PvdA te zeg
gen?"
Iets leuks over de PvdA Wat
zou dét dan wel kunnen zijn?
U weet toch dat de PvdA een
héél serieuze partij isMet
allemaal héél serieuze men
senDat kan toch nooit leuk
zijn? Vraag maar aan Fons.
Kantlijner, moet deze rubriek
nou altijd over politiek gaan
Dat is op den duur reuze verve
lend hoor
Kantlijner. ,,Wie was deze in
telligente vragensteller?"
Cynische Leusdenaar: ..Vast
geen lid van Leusden '85. die
partij heeft deze rubriek ge
bruikt om er hun partijprogram
ma uit samen te stellen als ik
het goed heb gelezen
Konijntje in de Wetering:
..Weet je, wat mij nou zo ver
baast? Dat er nou nooit eens
een aardige grap over Harm
Offereins wordt gemaakt
Zeer geacht konijntje: over
echte politici maak je toch
geen grappen?
Hebben we nu alle partijen
gehad? O jee, zouden we bijna
D'66 vergeten
Cynische Leusdenaar: ,,Laat
die partij nou toch. Die partij
moet eerst Hans van Mierlo
nog democratisch tot lijsttrek
ker kiezen en dan mag ze
weer.
Ja, maar we hebben het over
de plaatselijke politiek. Over
Ep en zo. En Rinze Bloemhof
en Ah ik begrijp het al.
Daarom mogen we het niet
over de democraten uit 1966
hebben
U hebt het natuurlijk al begre
pen: dit is de laatste Kantlijn
van dit jaar over de plaatselijke
politiek
Volgend jaar zullen we in deze
rubriek in ieder geval de eerste
maanden niet aan politiek kun
nen wijden, want we hebben
alle ruimte nodig voor de ver
kiezingen
Ik hoop van harte, dat ik het
nijpende gemis van de rooie
rakkers in deze rubriek in deze
aflevering voldoende heb uit
gelegd aan onze vrienden bij
de VVD en het CDA
Ook ik zag het graag anders.
Maar zoals gezegd: wat moet
je nou als Kantlijner met plaat
selijke politici, die met de roos
in de vuist de draak willen
verslaan, die door onze bur
gervader al lang geleden is
neergestoken
Brave socialisten: mag het vol
gend jaar een paar gram
metjes humor méér zijn
Voor dit jaar zit het er weer op.
Kantlijnerig gezien was het on
danks de hierboven gesigna
leerde ernst een vruchtbaar
jaar. Met een beetje geluk en
de waarlijk onmisbare hulp van
onze plaatselijke politici moet
het ook in 1986 weer lukken
Ik hoop van harte, dat u er ook
dan weer om zult kunnen lach
ten of boos de krant op zult
künnen zeggen, als deze ru
briek weer eens uw partii wat al
te veel op de hak heeft geno
men
Maar bedenk dan maar, dat uw
tijd nog wel zal komen
Als u tenminste van plan bent
raadslid te worden
Tot dan.
KAOS KOMT TERUG
IN FILMHUIS
De vele mensen die in septem
ber teleurgesteld moesten wor
den krijgen een tweede kans om
„Kaos" te zien. Filmhuis Appel
markt gaat deze prachtige Ita
liaanse film van de gebroeders
Taviani nogmaals vertonen: van
24 t/m 30 december, dus zeven
dagen achter elkaar!
Wie zeker wil zijn van zijn
plaats kan reserveren: op werk
dagen van 13.00 tot 15.00 uur en
's avonds gedurende een uur
voor aanvang van de filmvoor
stellingen. Telefoonnummer:
19505.
ders
als
ik h
gra<
Brewsters Millions". USA 1985
ne Walter Hill Produktie. Lawrence
(rdon en Joel Silver; scenario: Her-
iel Weingrod Timothy Harris; ge-
iseerd op het boek van George Barr
"utheon, camera Ric Waite, mu-
Ry Cooder; met Richard Pryor,
in Candy, Lonette McKee. Stephen
lins, Jerry Orbach eva Genre
ledie. keuring, alle leeftijden. Te
i in: Grand, Amersfoort.
''s<ni
OR BERT VOS
let probleem is eenvoudig: om in
merking te komen voor een
>nls va 300 miljoen dollar, dient
ntgomery Brewster (Richard
lor) in dertig dagen dertig miljoen
Har uit te geven. Niet meer en
jral niet minder. Wel eens zoiets
irobeerd als je van nature zuinig
van aard bent? Het thema is overi
gens niet nieuw: Brewster's millions
is de zesde verfilming. De eerste
versie verscheen in 1914.
Richard Pryor behoort tot Amerika's
beste theaterkomieken, maar op de één
of andere wijze wil dat in de film maar
niet goed overkomen. Hebben we hem
nog niet zo lang geleden kunnen zien in
,,The Toy een niet zo geslaagde
komedie, waarin hij het speelgoed van
een verwend rijkeluis-zoontje was. nu
als kandidaat multi-miljonair wil het ook
niet helemaal uit de verf komen. Regis
seur Walter Hill, die met „Brewsters
Millions" zijn eerste komedie maakte na
voornamelijk vrij harde aktiefilms als
.The Warriors en „Southern Comfort",
is er niet helemaal in geslaagd om van
het nogal overdadige scenario (van de
schrijvers van „Trading Places") een
goed sluitende en vooral voortdurend
boeiende komedie te maken
Wie geld heeft trekt mensen aan en
dat overkomt Brewster natuurlijk ook.
want hij schreeuwt letterlijk van de
daken, dat hij geld te besteden heeft
Weggeven mag niet, maar wie in het
kielzog blijft van Brewster pikt een fiks
graantje mee, dat is zeker Het gevolg
is, dat het filmdoek bevolkt wordt met
een grote massa kleurrijke mensen,
waardoor de film vaker op een carna
vals-reportage lijkt, dan op een komi
sche film. De aardige filmvondsten en
grappen verdrinken daardoor te vaak in
de overdaad aan flauwe grappen en dat
is eigenlijk jammer Als kijker krijg je
geen moment rust. Je hebt het gevoel,
dat regisseur Hill alle zeilen bij moest
zetten om op tijd te trein te kunnen
halen.
Als er iets belangrijk is bij een
komedie, dan is het een pefekte
timing. In „Brewster's Millions" wil
de timing nog wel eens ontbreken en
dat wreekt zich. Een slechte film
dus? Laten we zeggen, dat het veel
beter had gekund en dat tal van
uitgelezen kansen zijn blijven liggen.
Voor de rest is „Brewster's Millions"
best amusant met een vooral uitbun
dige Richard Pryor. Voor mensen,
die ook wel eens willen weten hoe je
in dertig dagen dertig miljoen dollar
kunt besteden.
AMERSFOORT - Wegens de enor
me publieke belangstelling in sep
tember, toen Filmhuis Appelmarkt
de Italiaanse film „Kaos" van de
gebroeders Taviani voor de eerste
keer draaide, is deze nu al klassieke
film komende week weer te zien. Een
verdiende prolongatie, en 'n voorlo
pig laatste kans op 'n ruim 180 min.
lange avond filmgenleten voor
6,50. Vanwege de vele vrije dagen
is het Filmhuis 7 dagen open, van
dinsdag 24 t/m maandag 30 decem
ber. Aanvang Eerste en Tweede
Kerstdag 21.00 uur, overige dagen
20.00 uur. Reserveren aanbevolen:
Gedurende eén uur voor aanvang
van de voorstelling. Telefoonnr.
19505.
Na eerder Sardinië (Padre Padrone)
en Toscane (La Notte di San Lorenzo)
als lokaties voor hun films le hebben
gebruikt, zijn de gebroeders Taviani in
„Kaos" op Sicilië beland, naar aanlei
ding van de verhalen van de bekende
Italiaanse schrijver Pirandello over zijn
geboortegrond Hoewel het scenario is
ontleend aan Pirandello, is de kwaliteit
van de film te danken aan het visuele
talent van de Taviani's zelf
„Kaos" heeft een episodenstruktuur
met een proloog, vier verhalen en een
epiloog Iedere episode op zich is een
losstaand juweeltje, waarbij de samen
hang tussen de afzonderlijke delen pas
duidelijk wordt in de epiloog.
Iets over de afzonderlijke episoden
vertellen is in feite tot mislukken ge
doemd. omdat de Taviani's zoveel
meer laten zien dan de droge feiten.
Toch een poging In de proloog vinden
enige herders een kraaienest De broe
dende vogel blijkt een mannetje te zijn,
volgens de herders een onmogelijke
overtreding van de natuur Ze bekoge
len de overtreder met eieren en binden
hem een belletje om zijn nek In de
verbindende opnamen tussen de episo
den keert de kraai met zijn belgerinkel
terug en laat ons vanuit zijn standpunt
het Siciliaanse land zien Het eerste
verhaal. L'Altro Figl.o (de andere zoon). I
is een tragisch verhaal waarin een j
moeder treurt over haar naar Amerika
vertrokken zonen, terwijl ze haar jong- I
ste zoon, die als een hondje achter haar
aan loopt, niet ziet staan. In Mal di Luna
(maanziek) worden liefde en trouw ont
manteld als (nood)lot en medelijden La
Giara (de kruik) is vrolijk en ironisch
Een landeigenaar gaat ten gronde aan
zijn eigen chagrijn en zijn landarbeiders
wisselen hem in voor degene die hem
tot wanhoop brengt In het laatste ver
haal Requiem houden boeren een land
eigenaar voor de gek, teneinde een
stukje grond voor een begraafplaats te
bemachtigen.
In de epiloog keert Pirandello te
rug naar zijn geboortestreek, en val
len thema's en verhalen uit „Kaos"
op hun plaats. De moraal van het
verhaal: Wie erin slaagt zal met het
ene been In het oude en het andere in
het nieuwe te staan, zal het rijkst
leven.
uitSonatine
Hoewel de meerderheid van de
Leusdenaren het wellicht geen
goed fietsweer vonden en dus de
rit van Scherpenzeel naar
Achterberg maar hebben laten
zitten, waren er toch nog een
redelijk aantal
enthousiastelingen, die de
bewuste ANWB-paddestoel toch
hebben gevonden. Inderdaad:
op de kruising Driftakkerweg -
fietspad langs het Valleikanaal.
Paddestoel 24222.
Uit de goede oplossingen
trokken we de winnaar van de
taart. Dat werd T. Willegenburg.
Ansfriduslaan 23,3833 BG
Leusden. Deze krijgt nog
persoonlijk bericht over het in
ontvangst nemen van de
feestelijke kersttaart.
KERST
Dat was eventjes zweten als
u nog niet aan uw kerstbood
schappen toe was gekomen
Want stel je eventjes voor ,dat
al die vrachtwagen-chauffeurs
waren blijven staken. De ellen
de zou echt niet te overzien zijn
geweest Hele volksstammen
zouden een allesbehalve ple
zierige, zeg maar sjagrijnige,
kerst hebben gehad, zo zonder
kalkoenen, konijnen, rollades
en wat voor buitensporige lek
kernijen dan ook Want kerst is
voor velen het synoniem van
lekker eten'ook al zullen er
ongetwijfeld velen zijn, die
daar met of zonder stakende
transporteurs niet aan toe ko
men
Persoonlijk heb ik dat gedoe
met die files veroorzakende
vrachtwagens met enig leed
vermaak gadegeslagen. Niet
omdat ik met niet op de open
bare weg behoefde te bege
ven, maar omdat ik voor de
Kerstdagen het menu al in
nauw overleg met m'n gezin
had vastgesteld. Mij kon dus
niks gebeuren Boodschappen
al gedaan. Fluitje van een cent.
Mijn menu-kaart is heel een
voudig van opzet Geheel in
het oorspronkelijke karakter
van Kerst, zogezegd Het ko
nijntje in de Wetering kan ge
rust zijn. Ik zal z'n magere
botten niet belagen.
Want wij houden het op boe
renkool met worst. Zou u ook
eens moeten proberen. Wij
hebben er achteraf nog nooit
spijt van gehad
V.
(Van de filmredaktie)
AMERSFOORT - De Canadese re
gisseuse Micheline Lanctót won met
de film „Sonatine" in 1984 in Venetië
de Zilveren Leeuw, de prijs voor de
beste debuut- of tweede film. „Sona
te" portretteert op een sobere, inte
gere wijze de eenzaamheid van twee
Canadese meisjes. Een eenzaam
heid die geaccentueerd wordt door
de walkman. Dat apparaat verschaft
de gebruiker de mogelijkheid om
zich van anderen af te sluiten, zich
terug te trekken.
Tijdens een strenge winter in Mon
treal komt Chantal iedere vrijdagavond
thuis van de fysiotherapeut en ze zorgt
er voor steeds in dezelfde bus te zitten
met steeds dezelfde chauffeur. Er ont
staat al snel een summier, maar harte
lijk kontakt tussen de twee, dat bestaat
uit korte gesprekjes, blikken en geba
ren. Chantal neemt de gebeurtenissen
in de bus. die de achtergrond vormen
van een droom over liefde, met haar
walkman op. Anderen breken echter in
haar droomwereld in een agressieve
passagier de vrouw van de chauffeur,
boze collega's van de chauffeur, die
hem een onderkruiper noemen omdat
hij niet mee wil doen aan de dreigende
vervoersstakinq.
Op een avond vlucht Chantal hevig
teleurgesteld, als blijkt dat er een ande
re chauffeur op de bus is gekomen Met
Chantal's boezemvriendin Louisette is
het eender gesteld. Ook zij voelt zich
eenzaam en probeert de sleur te door
breken door als verstekeling aan boord
van een Bulgaars schip te kruipen
Maar ze wordt al snel ontdekt door een
Bulgaarse dekwacht. Ondanks de ui
terst gebrekkige communicatie ontstaat
tussen de twee een soort intimiteit
Voordat de nacht voorbij is verlaat
Louisette het schip In het afsluitende
deel van de film zitten Chantal en
Louisette in de metro. Ze geven de
wereld nog een laatse kans
„Sonatine" is, met een minimum
aan dialogen, een warme film, waarin
de sfeer en de emoties op uitsteken
de wijze in beelden worden gevan
gen. Nergens wordt de dramatiek
van het thema zwaar aangezet. Inte
gendeel. „Sonatine" is, zoals de titel
al aangeeft, een lichtvoetige film.
AivitnoruuH I - Met Jack Nichol
son en Maria Schneider in de hoofd
rollen, kan men op vrijdag 20 en
zaterdag 21 december a.s. (elke
avond om 23 uur) voor de film „Pro-
fession: reporter" van de Italiaanse
regisseur Michelangelo Antonioni
terecht.
Door velen gezien als de beste film
die Antonio ooit heeft gemaakt, draait
„Profession reporter" om een thema
dat deze Italiaanse filmer na aan het
hart ligt crisis in de identiteit, hier
zichtbaar gemaakt in de persoon van de
verslaggever in kwestie die zijn eigen
identiteit inwisselt voor die van een
ander.
De journalist David Locke (Jack Ni
cholson) wil voor de BBC een verhaal
maken over guenllastrijders in een Afri-
Scène uitProfession reporter"
kaans land Aangekomen m een dorp in
de woestijn treft hij in de kamer naast de
zijne een dode aan Het is de buurman
met wie hij de avond tevoren een
gesprek heeft gehad. Robertson is zijn
naam. Over zijn beroep verkeert Locke
in het onzekere, hij weet alleen dat er
veel reizen aan te pas komt. Locke
verwisselt in beider paspoorten de fo
to's: voortaan zal hij door het leven
gaan als Robertson, die blijkbaar aan
een hartaanval is overleden
Locke vliegt terug naar Londen om
wat spullen op te halen in zijn flat en
reist daarna naar München om de
afspraken van Robertson na te komen
Daar ontdekt hij dat Robertson een
wapenhandelaar is Intussen ontdekt
Locke's echtgenote Rachel dat zij wel
degelijk om haar man geeft, een weten
schap die haar bij zijn leven niet zo
duidelijk voor de geest stond Samen
met een vriend van de televisie besluit
zij het leven van Locke te reconstueren
aan de hand van de reportages die hij
gemaakt heeft, als een „hommage"
aan haar overleden man
En zo komen uiteindelijk alle draden
samen in het Hotel de la Gloria in een
kleine Spaanse stad. In een magistrale
camarabeweging die zeven minuten
duurt, krijgt de film zijn voleiding. Aan
hel begin ervan ligt Locke Robertson op
zijn bed. aan het eind is hij dood.
neergeschoten door achtervolgers van
Robertson. Rachel buigt zich over hem
heen en zegt: „Ik heb hem nooit ge
kend Maria Schneider zegt. „Ik wel
De Raad van State, die men er
toch moeilijk van beschuldigen
kan, dat ze om werk verlegen zit,
is echter nooit te beroerd om
mensen te wijzen op hun
verzuim. De vereniging werd
derhalve aangeschreven, met
het verzoek te betalen. Inmiddels
werd de behandeling op een
latere datum vastgesteld.
Dat was deze week. Maar,
helaas, helaas. Wederom was uit
Leusden niets vernomen, zo
meldde onze Haagse
medewerker.
De zaak werd dus wederom
niet in behandeling genomen. De
vereniging heeft nu nog veertien
dagen, om hiertegen in beroep te
gaan.
Dan zal ze echter wel moeten
betalen. Of men dat ook zal doen,
is niet bekend. Pogingen
onzerzijds, om kontakt te krijgen
met de bestuurders, strandden
helaas op veelvuldige
afwezigheid.
De Lawn Tennis Vereniging
Leusden mocht zich deze week
wederom verheugen in de
warme belangstelling van de
Raad van State. Voor minder
doen ze het blijkbaar niet. Maar
dat hoeft ook niet: het ging om
een AROB-bezwaarschrift.
De vereniging diende dat in,
tegen het raadsbesluit van de
Leusdense gemeenteraad,
genomen op2 juli 1985. Declub
kon zich blijkbaar niet verenigen
met de gedachte, dat er mogelijk
binnenkort een auto-sloperij in
de nabije omgeving gevestigd
zou worden. En vandaar dus een
beroep op de AROB-wetgeving.
De hoge heren in Den Haag
betoonden hun qoede wil, en
bogen zich enkele maanden
geleden al over de zaak, met als
frappant gevolg, dat de zaak niet
in behandeling werd genomen.
De reden daarvan was, dat de
benodigde overboeking - a
raison van 95,niet was
gedaan. Een vergeefse poging
van de Raad van State, derhalve.
Afgelopen zaterdag
stond 't Ros Beyaart in
het teken van Ja, van
wat eigenlijk, zal menig
voorbijganger zich
hebben afgevraagd.
Enig speurwerk leverde
de oplossing. Het ging
om een stunt ter
gelegenheid van het huwelijk
van de heer en mevrouw
Kreijne.
Ter gelegenheid van
dat heugelijke feit werd
de entourage van het
Leusdense restaurant
feestelijk aangekleed, op
een manier waarvan men
aanneemt, dat het bij een
dergelijke gebeurtenis
past.
Dat mag, gezien het
resultaat, als een
geslaagde poging worden
beschouwd, die loon naar
werken te zien gaf.
Joe en Antoinette wa
ren er, blijkens de hierbij
geplaatste foto, blijkbaar
zeer tevreden mee.
