,Het komt er gewoon op neer, dat een heleboel mensen hier in Leusden een ander de gezelligheid niet gunnen" Meneer Snoek woont dit jaar precies veertig jaar in Leusden; hoe de mensen op elkaar zitten te letten, en speciaal op wat een ander meer heeft, dan zij zelf. vandaag de dag zou Re voor dat soort werk jeen hond meer krijgen, ld W dat de zondag-afdeling haast stond te juichen, als zaterdag verloor, en omgekeerd. dat voetballen moet me fnet de paplepel ingegoten zijn een onding van een geluidswal staat er m een vloek en een zucht, en op de witte strepen op het fietspad wordt bezuinigd. bij die KNVB hebben zoveel mensen inspraak, dat ze met meer tot uitspraken komen DINSDAG 24 DECEMBER 1985 interview dag 2 gaai eugd- 100). liddag tselen islaan deren ir een s jon tot en o. >gelijk inder- een LEUSDEN - Als je in Leusden, én verre omgeving, in de verte een bromfietser aan ziet komen rijden, getooid met een grote rode helm, is het zeer wel mogelijk, dat hij het is: meneer Snoek. Zo kent half Leusden hem, alhoewel veel mensen - tot op heden - misschien niet wisten, wat zijn naam is. Dat gaat ook op voor de sportvereniging, waar hij zijn hart aan heeft verpand: de voetbal club Roda. Meneer Snoek is een begrip, in Leusdense voetbal-kringen, bij Roda noemen ze noemen ze hem allemaal „opa". Hoe dat komt, weet hij ook niet, want de pensioenge rechtigde leeftijd mag binnenkort bereikt wor den, zijn „voetbal-naam" draagt hij al jaren. Willem Johannes Roelof Snoek, heet hij officieel. Maar wie hem vraagt, hoe hij nou genoemd wenst te worden, vertelt hij gelijk een kleurige andekdote, waaruit blijkt dat „Snoek" hem het meest aanspreekt. „De tijd, dat ze me „Wim" noemden is zo lang geleden, dat ben ik helemaal ontwend. Zeg dus maar gewoon „Snoek", jongen. door Hans Mosterd jpenc UNS uur' arrou stelJ Meneer Snoek kwam - dit jaar lertig jaar geleden - in Leusden onen, omdat hij kans maakte op n woning Zo zat dat De Tweede 'ereldoorlog was net voorbij, en ncfn een hu's was nauwelijks te Var)men Maar in Leusden, daar was een uuifoge'ukhe'd Bakker van zijn be- tep, kon meneer Snoek een baan ijgen bij de Leusdense bakkerij De Schutter" aan de Schutter sbaan De vorige knecht van de 02.0( genaresse, de weduwe Hoge- )orn, had een andere baan aan komen En daarmee was er joruitzicht op diens huis, want dat Dorde bij de bakkerij. Uiteindelijk liep het anders, en eeg de familie Snoek een deel an een andere woning. Een deel, et het hele huis. ..En het duurde jniiet lang, of er waren mensen, die SJ iel eens wilden weten, hoe dat nou to dii Hes nder scha rwer; De weduwe Hogedoorn verkocht haar zaak. en meneer Snoek ging in Amersfoort werken, voor 't Smul- huis. Het was de tijd, dat alle kleine bakkers langzaam maar zeker wer den opgekocht, 't Smulhuis deed daar ook aan mee: onder de latere naam ..Amersfoortse Broodfa briek' werd het een groot bedrijf Uiteindelijk werd die Amersfoortse broodfabriek zelf ook weer opge kocht, ze maakt nu deel uit van Lubro. Meneer Snoek werkte er dertig jaar, de laatste jaren als inkoper N"'Ts-»q-eoov '_h np >n, dat we zo maar een dak boven is hoofd hadden," zegt Snoek. ..Wat dat betreft is er eigenlijk ijdin ets veranderd, en misschien al- en maar erger geworden, hoe de ichetensen op elkaar zitten te letten, 1 dan speciaal, wat die ander e we eér heeft, dan ze zelf hebben De ntwl he erge iai EILAND Wat nu Leusden Zuid is. was n voor het overgrote deel wei- id. Meneer Snoek: ,,De kerke- urt, met de Julianalaan en zo. is er niet. De Van Hardenbroek- in was er niet. De eerste huizen rden gebouwd aan wat toen nog Maansteeg heette, de tegen- )ordige Maan weg Daar kregen ook een huis Het was verder emaal landbouwgrond." En dan brood bezorgen, met de indkar Vanaf de Schutterhoef- d an naar de Moffenbrug, en dan de |eek in, daar bracht je ook nog :n paar broden Vandaag de dag ju je voor dat soort werk geen >nd meer krijgen Ja,T Met het werk liep het ook anders n r< ikal 1, ,.Dat was bij elkaar wel een verbetering." vertelt Snoek ,,Je had er tenminste vastgestelde werktijden, en die kon je bij bakkerij ,,De Schutter" niet verwachten Nou moet je je daar ook geen al te grote voorstelling van makenhoor Want het was nog wel zo in die tijd, dat een werkweek van achtenveer tig uur normaal was Maar dat had wel voordelen. Want je werktijden waren tenminste vastgesteld, en zo hield ik tijd over voor andere din gen. Zo heb ik in die jaren menige Margriet en Libelle bezorgd. Voor vier cent per exemplaar Zo lagen die dingen toen RODA ..Bij Roda'46 ben ik inmiddels achterendertig jaar, van de veertig dat die club bestaat," vervolgt me neer Snoek over de besteding van die tijd buiten het werk Dat begon met de voetbalclub Hamersveld. Maar ook dat waren andere tijden Ik had gevoetbald in Alphen aan de Rijn, waar ik vandaan kom En, al zeg ik het zelf, ik kon dat heel aardig. Die vereniging Hamersveld speelde op zaterdag, en dat was voor mij wel wat moeilijk. Tenslotte moest je toen op zaterdagmorgen ook nog werken. Maar het bloed stroomt, waar het niet gaan kan, dus voetballen." ,,Maar ja, je had van die geloofs kwesties, hè. Je had bij die club katholieke jongens, en er speelden ook wat hervormde jongens In die dagen had je hier in Leusden een pastoor Van der Wee, en die vond. dat die voetbalclub in haar naam ,,R.K op moest nemen. Ik weet het nog goed. dat ik één van de andere spelers tegenkwam, Henk van de Water En die zei tegen me, moet je nou eens horen, nou willen ze ,,R K." voor de naam gaan zetten. Dat ging van die Van der Wee u.if, he. M'n eqrste reaptie was: dat gebeurt nooit.' ..Affijn, daar is toen een vergade ring over geweest, en dat is inder daad niet doorgegaan, het gebeur de mooi niét PAPLEPEL ,,Dat voetballen, ik denk wel eens, dat moet me met de paplepel ingegoten zijn. M'n zoons hebben ook allemaal gevoetbald. Ik zelf brak op een gegeven ogenblik m'n been, en toen was het afgelopen Maar toen ben ik gaan scheids rechteren." Uiteindelijk heeft dat er weer toe geleid, dat meneer Snoek nu rap porteur is voor de KNVB. Met grote regelmaat is hij op de voetbalvel den in de omgeving te vinden, om daar wedstrijden en scheidsrech ters te beoordelen. ,,Zo'n sportvereniging, dat vind ik wel belangrijk, ja," zegt hij. .Zeker vandaag de dag, met al die toe standen met vernielingen en zo. Feitelijk is het tegenwoordig nog belangrijker dan vroeger Want het is toch prettig, als je weet waar je kinderen zitten, en dat ze met sport bezig zijn Dan kunnen ze tenmin ste ergens anders geen rottigheid uithalen." NEGATIEF ..Maar ik moet zeggen, dat er ook negatieve kanten aan zitten, hoor Neem nou die kantines Voor steeds meer verenigingen zijn die veel te belangrijk, in de totale finan ciële opzet. Van mij zou het best zo mogen zijn, dat in kantines van sportverenigingen alleen maar fris geschonken zou mogen worden. Want wat heeft alcohol nou met sport te maken? Aan de andere kant ben ik best zo redelijk om in te zien. dat als ze dan niet in de kantine terecht kunnen voor een pilsje, ze het misschien ergens anders gaan halen." ..Roda, dat is een ontzettend gezellige vereniging, waar op zich weer een hoop verschil in is te zien Zo leeft de zondag-afdeling toch veel meer met elkaar, dan de zater dag-afdeling. Dat komt. die zater dag, daar zitten toch veel meer nieuwkomers bij Maar het gaat goed samen, hoor." „Dat is in het verleden wel eéns minder geweest. Je hebt echt een tijd gehad, dat het eigenlijk om twee aparte verenigingen in één ging Met toestanden, die daar bij hoor den, en die dat ook duidelijk maak ten. Dat die zondag-afdeling haast stond te juichen, als het zaterdag elftal verloor En omgekeerd. Maar dat is gelukkig wel verleden tijd.' INSPRAAK „Als rapporteur van de KNVB ben ik veel op pad, ja Maar wat een organisatie, hè Als je het allemaal volgt, wat er over geschreven wordt, dan hebben bij die KNVB zoveel mensen inspraak, dat ze er Meneer Snoek, zoals iedereen hem kent. niet meer tot uitspraken komen Nou geldt dat eigenlijk overal, hoor ledereen heeft maar inspraak, en beslissingen worden niet meer ge nomen En als dat gebeurt, nou, dan krab je je ook wel eens achter je oren." „Maar ook bij het voetballen zelf is veel veranderd, hoor Je ziet, dat in het spel zelf de spelers nauwe lijks meer respekt hebben voor elkaar. Als je vandaag de dag bekend staat als een goede speler, dan rammen ze je gelijk de benen onder je lijf vandaan. LEUSDEN „Tsja, wonen in Leusden Dat is niet altijd een onverdeeld genoe gen. Ik vind die gemeente hier maar knap kleinzielig Ik heb nog niet zo lang geleden weer eens een staaltje meegemaakt. We hadden hier vroeger van die houten tuin hekjes. Nou, één van de eigen schappen van hout is. dat het op den duur verrot. M'n buurman heeft zijn hekje dus weggehaald, en er - mét een bouwvergunning - een ijzeren voor in de plaats gezet. Dat heb ik dus ook gedaan, maar zon der die papierwinkel, hè Komt er hier zo n ambtenaar, vragen of ik wel een bouwvergunning voor dat hekje had. Nou vraag ik je Dus ik zeg tegen die man wat m'n buur man mag, mag ik toch ook? Moes t'ie eerst de bouwvergunning van de buurman zien Die heeft daar nog zo n twintig minuten naar moe ten zoeken, en toen was het dan goed. Maar ik vraag me dan wel af, of ze niks anders hebben om zich druk over te maken over zo n hek je ONZE CENTEN „Nou hebben ze dat wel. hoor Daar niet van. Maar je moet niet vragen, waar het dan over gaat. Neem nou dat gedoe rond dat fietspad langs de Heiligenberger- weg Daar is dus een meisje aan gerand, 's nachtsom half twee. Erg genoeg, zonder meer Maar dan komt er zo'n hele lobby van vrou wen op gang, dat dat fietspad moet worden verlegd. Terwijl het alle maal aan de andere kant van de weg is gebeurd En dat gebeurt nog ook Dan zeg ik op mijn beurt, dat men dan veel te veel in de melk te brokkelen heeft. Want de realiteit ligt anders. Vandaag de dag is het zo, dat het niet langer verantwoord is voor een vrouw, om 's nachts staan nou allemaal van die witte bakken, van dat grijze beton. Ik vind dat geen gezicht En dan vraag ik me af; hoeveel mensen zou dat nou leuk vinden? Nog los van al het gedoe over de vraag, of dat onding er nu wel of niet moest komen. Daar werd toch vroeger helemaal niet over gezeurd? Die toestanden had je helemaal niet Honderden mensen woonden langs de weg, honderden mensen woonden langs de spoorlijn, en na een jaar hoorden ze geen verkeer of geen treinen meer Maar goed, dat ding moest er dus komen.' WONINGSTICHTING „Zulke dingen beperken zich trouwens echt niet tot de gemeen te, hoor. Een mooi voorbeeld had den we hier pas met de Woning stichting. In die tijd, dat iedereen zo enthousiast was over het isoleren van huizen, hielden ze je dat voor, hè Isoleren, isoleren. Iedereen was er voor in „Om een lang verhaal kort te houden, hebben ze ons daar drie jaar mee aan het lijntje gehouden Dan krijg je opeens een brief, dat het financieel toch geen haalbare kaart is We hebben daar een alleen over straat te gaan Dat is op zich al erg genoeg, daar niet van. Maar wie denkt, daar ook maar iets aan te veranderen door het éen of andere fietspad te laten verleggen, die moet zich toch eens laten nakij ken Want dat slaat nergens op." „Intussen wordt het wel gedaan. Want dan komt er weer zo'n groep, en die doet een beroep op de overheid, en om van het gedoe af te wezen, gaat zoiets dan door. Maar. vraag ik me dan af. wie is dan wel die overheid? Jawel, meneer, dat zijn we met z'n allen. En van onze centen wordt dat soort onzin be taald GELUIDSWAL ..Dat vond ik ook met die geluids wal rond de Groene Zoom. Daar STREPEN „Maar daar staat dan tegenover, dat ze van de gemeente wel bezui nigen op de witte strepen op de fietspaden. Dat valt mij dus weer op, want 's avonds zie ik niet zo goed meer. Maar dat is echt le vensgevaarlijk Dat gaat bijvoor beeld ook op voor de fietspaden langs de Asschatterweg. Als het geregend heeft, staan die vol plas sen Levensgevaarlijk is het." „Als je die dingen tegen elkaar afzetZulke ondingen als zo'n geluidsmuur, die staan er in een vloek en een zucht En of het nou mooi is of niet, daar heeft niemand het over En op dat witte streepje wordt dan bezuinigd. Dan vraag ik je. waar zijn ze nou eigenlijk mee bezig gesprek over gehad, en dan willen ze ook nog wel toegeven, dat er „procedure-fouten" zijn gemaakt Daar koopt verder dus ook geen mens wat voor, maar goed. Dan volgt er nog een toezegging, dat er nog onderzocht zal worden, of het voor de vier mensen die uiteindelijk graag dubbel glas in hun huis zouden hebben, financieel wel haalbaar is. Nou ja, dat wachten we nu maar weer af. Maar als het voor een grote groep al niet haalbaar was, mag je je natuurlijk wel afvra gen, of het dan voor vier bewoners wel een haalbare kaart is."

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1985 | | pagina 5