D „Mensen uit ons eigen dorp hebben altijd voorrang gekregen" ■interview o ntaderclagr ,Ik wil de mensen iets laten zien ran vorm, kleur en uitstraling' IORNELIS HENDRIK BLOM (CH) OVER ST. JOZEF: DONDERDAG 13 FEBRUARI 1986 BBMSIIBB* kponti ex Heilijgers exposeert bij galerie Coninck J interview ACHTERVELD - Naar cijfers, jaartallen en aantallen jaren loet je hem niet vragen. Dan lacht hij en zegt: „Ze spreken van vintig jaar, zet maar vijftien jaar in de krant, langer zal het niet eweest zijn." Als je vraagt naar zijn gemotiveerdheid om al die aatschappelijke baantjes op zich te nemen zegt hij peinzend: Och, zo wild was ik er niet op." Het overkwam hem meer dan at hij het opzocht, krijg je zo de indruk. In elk geval werd hem op 24 januari door de burgemeester van eusden de eremedaille in goud verbonden aan de Orde van Oranje assau opgespeld voor al zijn verdiensten in de loop van de tijd aan de emeenschap bewezen. De heer Cornelis Hendrik Blom (66) (CH in de 'andeling ter onderscheiding van het grote aantal Blommen in de »gio) zat jaren in het RK kerkbestuur, 27 jaar in het bestuur van het ejaardentehuis Sint Jozef in Achterveld, vijftien jaar in het schoolbe- mur. Hij was een jaar of zes voorzitter in de Jeugdraad, waarmee hij het lortveld van de grond kon krij- >n, was dne jaar lid en dne jaar lorzitter van de Fokvereniging in jkerk „Vooruit is ons doel" Zat 20 »r voor de ABTB in het Adviescol- ge van het Arbeidsbureau te Bar- iveld. Maakte 20 jaar deel uit van Provinciale Gezondheidszorg »or het vee en lange tijd ook voor t landbouwschap. Voor de tweede wereldoorlog as hij penningmeester van de TB, de Jonge Boeren en Tuinders ind en was van de oprichting af tief lid van de muziekvereniging VS Tijdens zijn trouwen moest hij 25 jaar mee ophouden. Hij had :ii gezin met kinderen, een groot >eienbednjf in Terschuur met in taal 100 stuks vee, waarvan 60 aks melkvee, weliswaar tot 1973 rund met de hulp van een mede- erker en daarna met een stagiaire i plaatselijke hulp. Toen hij zijn izin veilig en wel had „afgele gd", diverse baantjes gmg afsto- n en erover dacht zijn bednjf te rkopen meldde hij zich weer bij WS aan. Hij blaast zelf mee, is een iorm Lefhebber van muziek, heeft alle instrumenten van de kleinste tot de grootste bespeeld, van tuba, hoorn en bugel tot bas toe. In iensttijd was hij binnen de kortste iren ordonnans-trompetter bij de ireden artillerie van het 8e Regi- (ent. Hij blies daar de bijzonder ige bazuin bij de achterrijders, ie ieder ook een bij paard men en. Momenteel zit hij nog in de plaat- |lijke Gezondheidsdienst voor het Het totale veebestand komt inaf half februari in de computer s een boer de gegevens van de jelkcontrole wil hebben komt hij a de computer te weten wat een goede, wat een slechte koe is en met welke koeien hij moet doorfok ken. Op den duur zal elke boer dit via zijn huiscomputer moeten kun nen aflezen. De Gezondheidsdienst heeft de gegevens van het rundvee nodig voor de verhandeling ervan. Dat wil hij nog tot een eind breien, zegt hij, en dan zal hij heel blij zijn dat hij net gaan en staan kan zoals hij dat zelf wil. SINT JOZEF „De Koninklijke onderscheidmg komt van Smt Jozef vandaan," zegt de heer C. H. Blom. Daar is hij het meest en het langdurigst mee ver bonden geweest. „Ik ben, dacht ik, in 1957 aange treden voor het bestuur. Dat was het toenmalige kerkbestuur. Dan krijg je, en dat weet je m den beginne niet, er zo'n hele reeks van funkties bij. Daar zat onder andere ook dat schoolbestuur bij en het bestuur van Smt Jozef. Op alle ter reinen werden er nogal wat veran deringen verwacht. Nieuwbouw van scholen en een verbouw van Sint Jozef die dringend stond te wachten. Op dat moment waren er nog chambrettes. De zusters slie pen op een grote zaal, je had nog een mannen- en een vrouwenzaal. Het eerste waar ik mee heb geholpen is met de voorziening van redelijke slaapvertrekken voor de zusters op de tweede verdiepmg Dat moest heel sobertjes: er mocht wel een wastafel komen, maar geen spiegel. Die goeie mensen mochten d'r eigen met zien! Je begon toen ook de controles te krijgen in de bejaardentehuizen. Een naamgenote van mij was ïn- spectrice, nogal een mannetjesput ter. die zat er achteraan dat dit met kon en dat dat anders moest. Enfin, door Anco Mali schoorvoetend begonnen we daar mee. Dat is misschien wel leuk om te vermelden: de prijzen van ver zorging lagen rond de 100 - per maand. En dat is ook wel interes sant om te weten: er waren altijd nog mensen die d'r eigen inge kocht hadden. De voorkant van Smt Jozef zag er mooi breed opgezet mt en aan de voorkant lagen mooie veelal tweepersoonskamers. Daar zaten duurdere mensen m die kon den betalen voor de rest die niks te betalen hadden. Wantje had eigen lijk op zich m het huis al een soort sociale voorziening, laten we het maar zo zeggen: de ene moest heel dóódsimpel voor de andere beta len. De achterkamertjes die aan de overkant van de gang laten waren allemaal met een hoek enn. De ene zijn bed stond bij wijze van spreken in de ander zijn slaapkamer. Kun je het je voorstellen? De een sliep met zijn hoofd hier en de ander lag daar met zijn voeten tegenaan. Ik schrok er wel een beetje van hoe die mensen daar hebben moeten le ven, en dan ooit nog een keer met een kolenkacheltje enn, maar dat was voor mijn tijd. MET EIGEN BOERDERIJ Toen ik er kwam stonden er m de grote kelder onder het gebouw twee enorme kolenkachels voor de centrale verwarming. Die was toen al wel m gebruik Een heel grote werk- en groentekeuken zat enn. Er was een boerderij aan gekop peld, die m het levensonderhoud moest voorzien. Dat was een fijne bijkomstigheid voor in de oorlog, toen het huis ook moest proberen in zijn eigen onderhoud te voorzien. De dienstdoende pastoor kon er ook van mee profiteren. Er was een forse appelboomgaard bij, een gro te tuin, hokken met kippen, hokken met varkens. Het hele zaakje werd gerund door de zusters van Sint Jozef uit Amersfoort. Zodoende hadden wij als bestuur er in de eerste jaren dat ik er kwam nauwe lijks iets aan te doen. Alleen op momenten wanneer er verbouwd moest worden en er centen via het kerkbestuur moesten komen kwa men wij eraan te pas. Er zat een heel vervelende zaak aan voor de mensen van het be stuur: het waren ooit vroeger alle maal boeren, de direkteur van de Coöperatie, die ik ben opgevolgd, allemaal mensen die als er via een bank wat gefinancierd moest wor den zélf garant moesten staan. Het is me meerdere keren gebeurd dat ik nujn handtekening moest zetten voor een bedrag van een ton en meer. Dat mag rustig wel eens een keer vermeld worden: dat eiste het bisdom. Op een gegeven moment trad Cornells Hendrik Blom (CH) een boer uit het bestuur en er kwam een nieuweling m We hadden ge zocht naar iemand die goed thuis was m de papieren, een man die m dienst was van de Rijksoverheid. Hij werd onze sekretans. Die heeft het ontzettend goed gedaan altijd, maar die zei direct: „Ik zit in een huurhuis van de gemeente en ik kan nooit of te nimmer mijn handte kening zetten voor een borgtocht." BESTUREN UIT ELKAAR GESPLITST Toen waren er heel grote bedra gen nodig voor de eerste echte radicale verbeteringen en verbou wingen en het bisdom eiste dat we de parochie en Sint Josef uit elkaar haalden. Smt Jozef werd een zelf standige stichting die geld kon lenen bij alle banken, waarvoor dan een garantie nodig was van gemeente of provincie. Toen kon den we veel royaler alles opzetten, want vroeger financierde je of je met je eigen geld bezig was! Voor het 75-jang bestaan hebben we de rekreatiezaal wat opgeknapt om het feest te kunnen vieren dat door kardinaal Alfnnk werd bijge woond en toen zijn we rap van start gegaan om met behulp van de verschillende instanties Sinecura te bouwen, de 18 bejaardenwonin- gen. Daar was ik zelf een groot voorstander van. Onder de boeren bevolking was het de gewoonte als iemand oud werd een stukje aan de boerderij te bouwen, maar de wet ten veranderden en nergens mocht meer een bejaardenwoning ge bouwd worden op het erf van een boerdenj. Voor die mensen waren woningen waar ze zelfstandig kon den wonen de oplossing. In 1973 ongeveer gingen we van start met de verbouwing van het hoofdgebouw, in dne etappes. Van oudsher waren daar een kleuter- en een naaischool in gevestigd. Dat kon niet meer, en toen kwam die ene vleugel op een gegeven mo ment leeg te staan. De architekt maakte er 27 kamers van. Een paar jaar kon er haast memand opgeno men worden. Met een klem beetje kunst- en vliegwerk kon alles toch gunstig worden opgelost. Het resul taat liegt er met om! Met de opening van het gerestau reerde gebouw was ik inmiddels voorzitter geworden, want de dienstdoende pastoor moest van het bisdom aftreden. We hadden steeds alles gerund met ons dneen, waren met z'n tweeen over en vlak voor de renovatie klaar was heb ben we er dne meuwe bestuursle den bij betrokken. We hebben leuk samen kunnen werken. Zo'n jaar of negen geleden werd toen de heer Hilhorst, die eerst administrateur was, direkteur van Sint Jozef WACHTLIJST VAN ZESTIG, ZEVENTIG MENSEN We hadden een wachtlijst van zestig, zeventig mensen. Vandaar dat Wagenberg. Daar hebben we ook een paar jaar over gedaan. Je kreeg wat kritiek van het dorp: Jongens, jullie maken er een bejaar dendorp van want er werden maar liefst 22 woningen bij gebouwd. We kregen te maken met de indicatiecommissie. Het was hele maal uit de hand gelopen. Mensen uit Amsterdam kwamen hier naar toe en zeiden: „Ik wil een grotere kamer," de mensen hier van het dorp af, die het zelf moesten finan cieren, namen genoegen met een klem kamertje om zo goedkoop mogelijk te wonen. Er werd mis bruik gemaakt van de overheids gelden. De indicatiecommissie zet te de zaak op een njtje: iedereen moest toen een verklaring hebben dat hij ziek of invalide genoeg was om m het huis te kunnen komen. Als je ziet wat er nu rondloopt: dat wordt steeds ouder en krakkerruk- kiger! Met onze veertig woningen ga ven we de mensen van het eigen dorp voorrang en daarna mensen van verder af, zodat we de kans van een zelfvoorziening ten opzichte van het huis behielden. Die mensen komen er graag wonen, hebben via een bel kontakt naar het huis toe. Van de overheid mocht dat niet al te lang duren, dus je moest een zeke re mate van afzijdigheid van het huis houden, anders zouden de bewoners van het tehuis voor de kosten opdraaien. DE ZIEKENBOEG We zagen toen dat er een ope ning zat die opgevuld zou moeten worden. Dat is dan het laatste be drijf geweest dat ik had: de zieken boeg. En nu is toch wel alles rond. Willekeurig iedereen van het dorp kan of een dag of een week of een maand of een half jaar voor ziekte bij ons worden opgenomen wor den. We hebben een voorziening van zeven kamers, en daar is een isoleerkamer bij. De ziekenboeg is bijna altijd helemaal bezet. Dat kost een paar honderd gulden per maand en de rest wordt betaald door de overheid en misschien ook nog wel door de verzekering. Dat weet ik niet precies. We hebben ontzettend leuk altijd samengewerkt met het bestuur van 't Hamersveld. We hadden twee maal per jaar kontakt. Er werd van alles ter tafel gebracht. Onder an dere ook de demokratisermg van het bejaardentehuis. Ik zie dat met zo zitten, maar afijn, dat zijn van die regels die de overheid voorschrijft. FOKVERENIGING Ik wil nog even terugkomen op de Fokvereniging „Vooruit is ons doel", één van de grootste clubs van de boeren hier uit de omge ving. Barneveld en Achterveld had den een veel kleinere vereniging. Wij hadden enkele honderden boeren bij elkaar. De Veluwe is een ontzettend moeilijk gebied op dat gebied geweest, altijd. Er zit nogal wat handelsgeest m én het echt vnj wezen van een boer, het met ge bonden zijn aan een vereniging. Het was een heel probleem met de dierziektenbestnjding, want er wa ren verschillende boeren die anti waren op alles wat geënt gedaan moest worden. Ze waren principië le tegenstanders, wilden geen mond- en klauwzeer laten spuiten, waren met voor abortusregelingen, voorbehoedsmiddelen voor ziek ten waren voor hen uit den boze. De oude boeren hadden er zo'n hekel aan om ook maar iets m die richting te doen, dat ze hun hele melkvee stapel verkochten, elk jaar andere beesten kochten, die werden ge mest, en op die manier konden ze het rooien om buiten die hele busi ness te blijven. Wij hadden ons hoofdkantoor in kasteel Roosen daal bij Velp. en dan keken ze mij altijd daar aan als het over de Veluwe ging!" AMERSFOORT - Tot en met 9 iart exposeert de Utrechtse schil- r Lex Heilijgers bij Galerie Co- ick. De openingstijden van de gale- zijn: donderdag tot en met zondag 13.00 tot 17.00 uur. Op donderdag en vrijdag 14 februari is de galerie sloten. Ik houd erg van hoofdvormen, fote vormen", zegt Lex Heilijgers. oor ik ga schilderen maak ik zo'n of tien schetsen, en de beste an handhaaf ik voor een schil- 'rij. De vlotheid van de schets wil ik 't liefst tot het allerlaatste moment inhouden. Vandaar ook dat mijn 'lülderswerk er niet zo heel erg letailleerd uit ziet. Ik doe dat be- Op een gegeven moment houd I»op, dan moet de uitbeeldende vorm- •9 overtuigend genoeg zijn." Lex Heilijgers is wat ik zou willen tnen een globaal schilder. Hij is •numentaal in zijn opvattingen, 'ft contouren en essenties aan en ook voor een sober kleurge- wat wit blond blauw koel is. "Wat de kleuren betreft: bij de weer- 'e van de Maas ai neger denk ik niet. lenhjlc hoort het een bruin iemand te L Dan vind ik gewoon, die en die !Ur kan ik het beste afstellen ten Dchte van die en die achtergrond Dan schilder ik in wezen een impressie van degene die ik wil schilderen of dat nou een Nomade is uit Afnka of iemand uit Noorwegen Ik probeer een indruk te geven van een Maasaineger zonder die man of vrouw precies na te schilderen. Naast het monumentale voel ik me ook aange trokken tot het impressionisme. Het is een balanceren op het scherp van de snede waar houdt de impressie op, waar begint de figuratie, en van allebei Ook de kleuren van de fiesta, die Lex Heilijgers uitbeeldt zijn heel afstande niet teveel, zeker van de figuratie niet. Toch is in bepaalde schilderijen de figuratie heel duidelijk en scherp aan wezig. Ik probeer vormen en kleuren een dergelijk samenspel te geven dat, en dat kan misschien heel gek klinken, als ik het schilderij bij wijze van spreken op zijn zijkant zet, het toch nog door je oogharen gezien een goed abstract ding blijft. Voor deze expositie in Galene Co ninck heb ik het afgelopen jaar thema's gekozen die geent zijn op zigeunerfees ten. nomanden- en negervolkeren en (mythologische) geschiedenis Zo is er een schilderij van Brutus Dat thema zou ik in nóg wel twee schilderijen verder kunnen uitwerken. Die begrippen zijn voor mij aanleiding om met de mensfi- door Anco Mali guren te gaan experimenteren, te schet sen, net zo lang tot er een synthese is bereikt tussen vormen en kleuren en m de overtuigingskracht van de mensen Ze moeten echt wel wat teweegbren gen!" lijk, duiden met op het kleurrijke turbu lente spel van zo'n evenement. „Dat doe ik omdat de mensen die ik uitbeeldt zelf een bepaalde beweging hebben, ingehouden, trots, vrolijkheid. Ik heb me van de eigenlijke kleuren niets aangetrokken, heb het schilden) als het ware willen inhouden" Ik heb concessies gedaan aan de kleur en deze met zo bont gemaakt als het m v/erkebjkheid zou horen. Het is weer net als met de Maasai De mensen hebben voor ons iets geheimzinnigs, en als schilder wil je er ook iets geheimzinnigs in zien en in leggen Ik houd met van overduidelijkheid. Bij de Maasai ben ik puur uitgegaan van de esthetische uitstraling Het is meer een impressie van de uiterlijk heid Dat trekt me aan omdat ze zo afwijken van ons dragen van stropdas sen. Ze hebben schitterende kragen en hun lichaam bestreken met witte stre pen. Ze dragen fantasierijke oorbellen. En als je al die attributen impressionis tisch weergeeft heb je zo veel extra's. Dan komt er een dimensie bij. Dat kleurrijke en dat extra nodigt mij uit om te schilderen Met driedelige gnjze pakken heb ik dat minder, hoewel dat natuurlijk ook kan dansende kan toorklerken! Ik probeer zo eerlijk mogelijk te schilderen, zo veel mogelijk kleur, vorm. compositie en verhaal op eén doek te brengen in de hoop dat de mensen daar zelf iets mee kunnen. Ik ben geen schilder die erg veel om zijn schilderijen héén filosofeert. Ik wil de mensen iets laten zien van vorm, kleur en uitstraling" Vnjdag 14, zaterdag 15 en zondag 16 februari exposeert Roel van Eerden in het Koetshuis. Heiligenbergerweg 113- 2. Te zien zullen zijn tekemngen en schilderen De openingstijden zijn van 14.00 tot 17 00 uur Onderwijsmarkt in de Drietand Op 17 februan van 19.30 tot 21.30 uur wordt er in de Dnetand aan het Neptu- nusplein een onderwijsmarkt gehou den Op de markt zal de ene school via een dia-serie een kijkje geven in het eigen onderwijs, een andere school zal gelegenheid bieden om met een lid van de oudercommissie van gedachten te wisselen. Sommige rectoren/directeu ren zullen uiteenzettingen geven over brugklassystemen, toekomstmogelijk heden van afgestudeerden, enzovoorts. De volgende scholen voor openbaar en neutraal bnzonder onderwijs zullen ver tegenwoordigd zijn: Midland, jan Ligt- hartschool, De Koppel. lohan van 01- denbameveltgymnasium, De Schot horst. De Amersfoortse Berg, Rijksscho lengemeenschap en de Avondscholen gemeenschap Winnaars Mondriaan-prijs-vraag Dne uizendingen voor de Amers- foorts Mondriaan-pnjsvraag zijn be loond met elk duizend gulden. In deze ideeen wordt op kunstzinnige wijze aandacht aan Piet Mondnaan geschon ken. Honderden kunstenaars hebben ge reageerd op de pnjsvraag Een beoor delingscommissie, bestaande uit twee kunstenaars, dne deskundigen en een wethouder, hebben de dne beste inzen dingen eruit geselecteerd De ideeen zijn afkomstig van Emile van der Kruk en Ben Brouwer met een plan van acht verschillende onderdelen, waann ze de ideeen en de persoon van Mondnaan willen benadrukken Verder hebben Frank Verhagen en Aje Boschhuizen gewonnen met hun idee om via toneel, muziek en film Mondnaan te belichten. August Hans de Boef werd met een voorstel voor publikatie van proza werk van Mondnaan gekozen. In over- 1 leg met de kunstenaars zal bekeken worden in hoeverre de ideeen uitvoer baar zijn. Ook wil de gemeente de mogelijkheid bekijken om van de ande re 213 ingezonden ideeen een boekje te maken. Een vreemdeling in ons midden In de vasten^ijdenstijd organiseert de Raad van Kerken drie bijeenkomsten om over God als vreemdeling, als gast arbeider van gedachten te wisselen. De gesprekken zullen gaan over de positie van gastarbeiders in ons land, over hun religieuze tradities en over wat christe nen en moslems elkaar te zeggen en te geven hebben. De bijeenkomsten wor den gehouden op 17 februari, 3 en 17 maart van 20.00 tot 22.00 uur in het KRO-omroeppastoraat, 't Zand 33. IVN-wandeling Het instituut voor natuurbescher- mingsedukatie (IVN), afdeling Amers foort en omgeving, organiseert zondag 16 februan een wandeling Voor publiek op het landgoed Nimmerdor te Amers foort. Het vertrek is om 14 00 uur vanaf de parkeerplaats Kam Onnesstraat/ Keesomstraat. De wandeling wordt ge leid door natuurgidsen, die met kleine groepjes gedurende ongeveer twee uren dit bos zullen verkennen. Belastingservice voor FNV-leden Leden aangesloten bij een vakbond welke is aangesloten bij het FNV kun nen in Amersfoort gratis hun belasting biljet laten invullen. Wie van deze gele genheid gebruik wil maken, kan mon deling een afspraak maken op woens dag 26 februan van 14.10 tot 16 30 uur en 19.00 tot 21.00 uur en op donderdag 27 februan van 19.00 tot 21.00 uur in de Amershof aan de Snouckaertlaan 11 Men moet een wikkel van het bonds blad of lidmaatschapskaart meenemen

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1986 | | pagina 7