Evelien Blom
Straks Van NHerlo
D3 LIJST 4
EP OOSTRA
Poel
ijn=
oep op
leusden_
DEMOCRATEN
Rembrandt
een
zicht '86 (1)
Geen
gezicht '86 (2)
Geen
gezicht '86 (3)
mancipatie(l)
mancipatie (2)
ancipatie (3)
Banden (1)
Banden (2)
Pot
Greep
Historisch
besef(1)
Historisch
besef(2)
Vertrouwen
Galerij der giganten (4)
I.P.V.O. Prick
aktie: Hans Mosterd
ragen: Bert Vos, Martin Her-
js, Janus Visser.
f
Leusden wordt de argeloze
er momenteel - net zoals in alle
jre gemeenten in ons land
ngens - met enige regelmaat
rvallen.
DONDERDAG 6 MAART 1986
loep op Leusden
Niet letterlijk, gelukkig.
Maar toch.
Op de fiets gezeten, in alle
argeloosheid een bocht nemend
spnngt de eenzame fietser, die
voor de verandering nu eens niet
krom gebogen over zijn stuur zit,
met betreurenswaardige regelmaat
het facsimile van de heren Lubbers
en Van Mierlo tegemoet.
Wat beide heren in het
Leusdense te zoeken hebben, is de
vraag die menig verbijsterd fietser
dan wel wandelaar zichzelf stelt.
Niets dus.
Helaas is het zo, dat de
democraten'66 - als progressief
trekje is de komma vervallen,
dames - en de CDA'ers beiden
hebben besloten, dat de
wervingskracht vein hun landelijke
lijsttrekker naar alle
waarschijnlijkheid die van hun
plaatselijke coryfeeën te boven
gaat.
Voor mensen, die de plaatselijke
politiek haar geheel eigen plaats
gunnen, betekent dat besluit
evenwel een klap in het gelaat.
Want wees eerlijk, Ep Oostra ziet
er best vertrouwen-wekkend uit,
dus wat moeten we m Leusden met
HAFMO?
En wat te denken van de
onvolprezen CDA-lijsttrekker in
Leusden, Evelien Blom? Die weet
niet alleen veel meer van Leusden
af dan Ruud Lubbers, maar wat
wervingskracht betreft is het
bovendien nog maar zeer de vraag,
of de premier in Leusden hoger zou
scoren, dan onze eigen Evelien.
Een miskleun, dus, van beide
partijen.
Met als helemaal verkeerd
motto, waaronder men de
gemeentelijke verkiezingen is
ingegaan, mét „Straks Van Mierlo,
Nu Ep Oostra", of „Stem CDA" met
de totaal verkeerde foto's.
De enige term, die hier geschikt
voor is, luidt naar we vrezen: „Geen
gezicht '86".
De aanplakbiljetten met het „landelijk" gezicht.
ef ten Berge, de
uevoorzitter van de WD in de
sdense gemeenteraad, weet de
ien soms toch echt aardig te
ngen.
ïat te denken van zijn meest
mte oprisping inzake de
inopatie? „Voor
mancipeerde vrouwen is het
ingnjk, met het oog op hun
ihouden, om vlakbij huis te
len werken," zei Sjef.
dat was voor hem dan ook een
en, om te pleiten voor het
reiden van het huidige
hjventerrein.
•at leek allemaal heel aardig,
m Offerems (GPV/SGP) hield er
>gen nauwelijks droog bij, zo liet
kreten.
laar meer inhoud had - met het
op die emancipatie - de
ïerking van Sjefs partijgenoot,
Wagenaar. „Ook voor mannen
erk vlakbij huis belangrijk," zei
Jetgeen ook voor hem een
en was, te pleiten voor
reiding van het
njventerrein.
at wordt straks nog wat, als m
iberale visie van deze twee
D-exponenten zich
rkwaardige taferelen gaan
>elen op de Leusdense
spaden. In het kader van het
cbij de deur werken laten
ners alle Leusdense noeste
kers de auto staan.
visie van Sjef, waarbij het
ihouden in de
ndsverhoudingen nog altijd
doorslaggevende rol lijkt te
en, toont al aan, hoe memg
en de deur werkende
vrouw zich straks met grote
heid over de Leusdense
paden gaat spoeden, om als de
■sem de aardappels op te zetten,
de visie van Jan krijgt zij
ibij echter geduchte
currentie van haar mannelijke
lerhelft die, in zijn rol van buiten
leur werkende huisman, nog
ere haast gaat maken om die
lappels, alvorens die door de
tgenote op het gas worden
it, eerst te schillen,
at levert, zo zult u begrijpen,
cturele problemen op.
vierbaans-fietspaden te worden
aangelegd, vanwege de
toenemende drukte, en de hoge
snelheden die hier, op weg naar de
aardappels, worden gehaald.
En ten derde moeten natuurlijk
op zeer korte termijn de
verkeerslichten worden aangepast.
De WD zal met meer slechts
vragen om beschérming van het
langzame verkeer, nee, zij zal
voorrang eisen voor de fietsers.
Zo ziet men dan, waar
emancipatie goed voor is, en blijft
het voorlopig wachten op een
liberale visie op iets, dat ook
werkelijk met emancipatie te
maken heeft.
hm
Tijdens de discussie, vonge
week m de gemeenteraad over het
streekplan, moest Jein Wagenaar
nog wat van het hart. „Ik ben pas
geconfronteerd met een fabriek,
die apparatuur vervaardigt,
waarmee je met een pneumatisch
systeem de ijzeren wielen op kunt
trekken, en dan op banden verder
kunt rijden. Dat is de manier voor
het Pon-tracé. En ik ben van plan,
om een aantal mensen net zo lang te
blijven vervelen met dit verhaal, dat
ze hier ook aandacht aan
schenken," aldus de wethouder,
die alles van vervoer weet.
Zoals u al begrepen hebt,
plaatsen we dit verhaaltje dan ook,
om verder voorlopig van dit
nieuwtje verschoond te blijven,
Jan.
Naar aanleiding van het „verder
njden op banden" na het
pneumatisch optrekken van de
ijzeren wielen ontstond emge
hilariteit. „Ja.jij altijd met die
banden, daar heb jij wel verstand
van," merkte Ep Oostra tegen Jan
Wagenaar op.
„Maar dat is alleen maar hobby,
hoor," antwoordde deze daarop.
Waarmee toch enige verwarring
is ontstaan. Want wat is nou het
werk. en wat is nou de hobby?
Laten we toch altijd begrepen
hebben, dat Jan Wagenaar voor z'n
lol in de Leusdense gemeenteraad
zit?
hm
Fons Ummels, de CDA-
wethouder van financien, komt er in
de Leusdense gemeenteraad vaak
wel wat gemakkelijk af. Dat heeft
ook wat te maken met zijn manier
van discussieren: Fons heeft een
uitgesproken voorkeur voor de
monoloog.
Dat bleek onlangs ook weer
eens, toen ter sprake kwam, dat de
PvdA het niet met Fons eens is. De
socialisten vinden, dat alle
financiële reserves in één potje
moeten komen, en met, zoals nu
gaat gebeuren, in een
financienngsbassin én m fonds
onrendabele voorzieningen.
Fons ging daar inhoudelijk eens
goed voor zitten, en sprak toen de
volgende woorden: „De PvdA heeft
het over het creeren van één pot.
What's in a name, zou ik kunnen
zeggen." waarop hij een pauze liet
vallen, om de lachers de
gelegenheid te geven, op zijn
opmerking in te haken.
Dat gebeurde dan ook prompt,
waarmee duidelijk werd
aangetoond, dat het mveau van
discussiëren in de Leusdense
gemeenteraad nog best iets
opgevijzeld kan worden, evenals
het niveau van de
tentoongespreide humor,
overigens.
hm
Discussies kunnen rare
wendingen nemen. Dat weet
iedereen. Maar soms wordt het
bijzonder bijzonder. Zo zou men
CD A-er Joop van Loenens bijdrage
tenminste kunnen omschrijven in
de discussie rond het regionale
bosplan.
Pratend over de
Schoolsteegbosjes, het
Amsterdamse bosje, ook wel
Anemonenbosje genoemd, kwam
Joop plotseling met een hartekreet
naar voren.
„En dan dat bosje bij de SBBO in
Leusden. Dat is zo onderhand toch
een poel des verderfs," zei Joop.
„Ha, eindelijk, ook in Leusden"
was daarop de reactie van één der
ambtelijke aanwezigen.
et ligt dan ook geheel in de lijn
verwachtingen, dat we
tenkort van de liberalen een
ot aantal voorstellen tegemoet
Jenziem
en eerste zullen er geen
baanswegen meer nodig zijn:
ïreen m Leusden fietst, en dLie
r forensen - die andere vijftig
cent uit het structuurplan -
en met de auto, of met de bus
r de busbaan. De nota
enwijkse voorzieningen moet
worden aangepast aan deze
wikkeling.
fen tweede dienen er met spoed
Wat versprekingen betreft, was er
in politiek Leusden de afgelopen
week overigens niemand, die Bram
Vroon (CDA) ook maar kon
benaderen, gezien de omvangrijke
gevolgen die zijn tekst gehad zou
hebben, als het allemaal had
geklopt.
Bram, een beetje zenuwachtig
wellicht, omdat hij nu het woord
mocht voeren, bij afwezigheid van
zijn fractievoorzitter, én natuurlijk
omdat het om van die grote
bedragen ging, Bram dus was het
niet eens met de PvdA.
Die partij vindt, dat er best wat
van de gespaarde centen die
Leusden heeft, besteed zouden
mogen worden aan goedkope
woningbouw Het voorstel luidde
echter, om het merendeel van het
geld in een financienngsbassin te
storten.
„Mevrouw Verduin," zo ging
Bram daarop in de aanval, „deed
een grote greep eruit, en wilde er
veertien tot vijftien miljard
uithalen."
Blij, dat Leusden zo rijk is,
ontging het Bram blijkbaar eventjes
- en niét schijnbaar eventjes - dat
Leusden wel njk is, maar dat die
weelde zich voorlopig nog in
miljoenen guldens laat uitdrukken.
hm
Sjef ten Berge is een man met
historisch besef. Dat kan men
vaststellen aan de hand van
hetgeen hij zo nu en dan zegt. Naar
aanleiding van een aanvraag voor
subsidie voor de torenklok in
Leusden vroeg Sjef zich af, of dat
nou wel nodig was. Vroeger liep
natuurlijk lang met iedereen met
een uurwerk op zak, maar
tegenwoordig ."zobegon Sjef
zijn betoog. Waarmee
hij aantoonde, dat wat hem betreft
de tijd, dat zo'n torenklok een zeker
algemeen belang
vertegenwoordigde, voorbij was.
Toch bekroop ons emge twijfel,
bij een volgende gelegenheid, dat
Sjef het woord tot zijn collega
raadsleden nchtte. Zoals bekend,
gaat het belang van voldoende
terrein voor bedrijven in het
Leusdense Sjef zeer ter harte. In
verband met mogelijke problemen
op dat punt, merkte hij op: We
zouden wel eens in de problemen
kunnen raken, om die twintig
hectare boven water te houden,
meneer de voorzitter."
Onzin, Sjef. Met dat historisch
besef betreffende hoe hij de tijd ons
volk wel is, had je moeten weten,
dat we daar in ons land al sinds
mensenheugenis m geslaagd zijn.
hm
„De bewoners bij de
Tijmensenpoort hebben
ongetwijfeld een groot vertrouwen
in dit voorstel," zei Jan Wagenaar
afgelopen week, toen de
verkeerssituatie ter sprake kwam
in de commissie OW/RO.
Die bewoners waren er namelijk
niet. En aangezien op de agenda
stond, dat het onderwerp om kwart
We hadden al uit goede bron vernomen, dat de gigant van
vorige week al zijn vrienden en kennissen had gebeld met het
dringende verzoek de oplossing in te willen zenden, teneinde aan
te tonen dat zijn populariteit in ieder geval boven die van zijn
voorgangers uitstijgt. Hij is daar ruimschoots in geslaagd,
hoewel het aantal kennissen en vrienden dat op zijn verzoek
inging ons toch nog wat tegenvalt
Het aardigste antwoord kwam van J. Ellaway: „Volgens mij is
het de voorzitter van mijn visvereniging dr. J. Gupie," maar
helaas: fout dus. Joost de Jongh, de gigant van vorige week, werd
ook wel „een oude visser in nieuw politiek water" genoemd,
maar dat is rijkelijk overdreven, want Joost vist al jaren in het
zelfde politieke water. In totaal hebben elf inzenders de
voorzitter van de WD, de WOL en kandidaat voor de WD voor
de komende gemeenteraadsverkiezingen herkend en daarmee
staat Joost bovenaan de populariteitspol, die we natuurlijk aan
deze „galerij der giganten" hebben gekoppeld
Maar voor Joost moet ook duidelijk zijn, dat die paar vrienden
en kennissen niet voldoende zijn om in de raad gekozen te
worden. Dat wordt dus driftig canvassen, Joost! De winnaar van
deze week werd - na trekking - M. v.d. Wielen, Gildenburg 60,
3834 AW Leusden, die vorige week ook al mee had gedaan, maar
wiens inzending over het hoofd was gezien. Een extra puntje dus
alsnog voor Ep Oostra.
De gigant van deze week is een vrouw, die haar mannetjes
staat, ook al willen die hun kans nog wel eens grijpen als zij
afwezig is, zoals afgelopen week weer duidelijk bleek. Een
vrouw, die feilloos de weg weet tussenja" en „nee" en dat in de
raad namens haar pluriforme fraktie na veel wikken en wegen
onder woorden weet te brengen in allerlei afwijkende
toonaarden (als het moet).
Woont aan de rand van Leusden en wil dat graag zo houden. Er
mag zelfs geen nieuwe weg in de buurt komen, laat staan een
brug
Wie het weet, mag het zeggen. Misschien wordt u nog door
haar gebeld om haar te ondersteunen in haar poging om Joost de
Jongh te verslaan, maar aan de andere kant heeft zij een
dergelijke aktie wellicht niet nodig
Stuur uw inzending voor dinsdagmiddag 12 uur naar de
redaktie van de Leusder Krant, Asschatterweg 19 en u maakt een
kans op ons karikaturentientje. (V.)
over tien zou worden behandeld,
en het om kwart vóór tien aan de
beurt kwam, was de vraag of men
ermee kon beginnen. Of zou
wachten tot eventuele
belangstellenden zouden komen
opdagen.
Ambtelijk medewerker Hank de
Jager wilde wachten. „Want," zei
hij, „ik denk wel dat de mensen
vertrouwen hebben in het voorstel
Maar of men ook vertrouwen heeft
m de commissie, weet ik met."
Het bosje nabij de SBBO.
De eerste creatieve
oprisping hebben we
tenminste gehad. WD-
wethouderjan Wagenaar, die
ons in geuren, maar vooral
kleuren, vertelt dat hij met zijn
plannen inzake het Huis van de
Sport vergelijkbaar zijn tijd
vooruit is, als ooit Rembrandt
van Rijn. Afgezien van het feit,
dat een dergelijke vergebjkmg
op veel punten mank gaat, is
zoiets natuurlijk zeer creatief.
Maar verder?
Hoogmoed, zegt men wel,
komt voor de val. Dus we zullen
nog wel zien, waar dit toe leidt.
Want het is natuurlijk nog
iets heel anders, om in een
ongeevenaarde schoonheid
vein kleuren iets te schilderen,
dan hetzelfde te doen met
wóórden. Waarbij bovendien
het Ujdend voorwerp van
gesprek nog een beton-kolos
is ook.
Overigens deed Jan er
verstandig aan, de laatste
Rembrandt-biografie van Gary
Schwartz eens te lezen. Daar
komt namehjk een heel ander
beeld uit naar voren, dan dat
van een tijdens zijn leven
miskend schilder. In plaats
daarvan bhjkt Rembrandt een
door een machtige congsi
binnen het staatsbestel
beschermd en betaald man te
zijn geweest.
Die voor zijn vrouw nou met
direkt de aangenaamste
persoon was, bovendien.
Op zich kan ik dat natuurhjk
ook met helpen. Maar het toont
wel weer aan, dat je altijd moet
oppassen met het trekken van
vergehjkingen. En helemaal,
als je er te weimg van af weet.
Het streven van Jan kan ik
overigens wel waarderen.
Sterker, het ligt m het
verlengde van wat er, eeuwen
na Rembrandts dood,
inderdaad gebeurde. Maar of
het Jan óók zal lukken, om de
Amerikanen te laten betalen, is
nog maar de vraag natuurlijk.
En, los daarvan, dat blijkt
bovendien een wat wankele
basis, met een dollarkoers die
als jojo aardig voldoet, maar
die als seneuze wisselkoers zo
onderhand toch wat al te veel
afhankehjk lijkt te zijn
geworden van de strapatsen
van die andere kunstenaar, die
in Amerika nu eindelijk eens
een hoofdrol mag spelen
Kortom, de zaken hggen
mgewikkelder, dan onze Jan ze
pleegt voor te spiegelen.
Als Jan zichzelf zo graag wil
spiegelen aan miskende
voorgangers, dan is daarbij de
eerste vraag die zich opwerpt,
of dat zou moeten gebeuren
aan kunstenaars, of aan
kunstenmakers.
Wordt het kunstenaars, dan
nog.
VanGogh?
Te veel eer.
Als aardappeleter
misschien, maar daar hebben
we het voorlopig wel mee
gehad.
En als kunstenmaker?
Ah
Dé grote voorganger van
onze Jan Wagenaar kan
namurlijk, uit historisch-literair
oogpunt memand anders zijn,
dan Tijl Uylenspiegel.
Er was één verschil:
Uylenspiegel had zelfkennis.
Die zei ooit eens van zichzelf:
„De mensen hebben een hekel
aan me, maar ik heb het er zelf
naar gemaakt.
Dat zie ik Jan nog niet doen.
Dus toch maar door het
leven als aardappeleter.
Misschien komt dat dan ook
zijn spraak ten goede. Wantin
vergelijking met de emge
echte liberaal in ons land, Jan 's
partijgenoot Molly Geertsema,
brengt hij een geluid voort, dat
best een beetje „aardappel"
zou kunnen gebruiken.
Er kwam memand, en het in de
commissie gestelde vertrouwen
bleek - zie elders m deze krant -
terecht.
Overigens bleek het maar goed,
dat De Jager met in Hulshorst
woonde Als hij daar een dergelijke
opmerking gemaakt zou hebben,
dan had dat wel eens vergaande
gevolgen kunnen hebben, zo werd
hem onder grote hilariteit
voorgehouden.
hm
Dat er een olifant aan te pas
moest komen was logisch: de
totstandkoming van de Ha
mershof leek inderdaad veel
op een olifantsdracht.
Een steeg is een nauwe door
gang.
De diskussie over de School
steegbosjes begint benauwen
de vormen aan te nemen en het
willen bouwen ten zuiden er
van begint binnen de WD
angstaanjagend school te ma
ken.
Voor Jan Wagenaar zijn de
bosjes een school des gedulds,
begnjp ik nu, net als dat Huis
van de Sport.
Al zou het hem de volle vier
jaar gaan kosten, er zal ten
zuiden ervan gebouwd worden
en dat sportmonument komt er
ook.
Wethouder Fons is bang voor
verpaupering van Leusden,
begnjp ik uit zijn betoog.
Met zoveel geld in bad? Kom
nou toch Fons! Gewoon een
extra rondje zwemmen
Met een reserve die twee keer
zo groot is als die van de
provmcie moeten er vast wel
primaire, secundaire, tertiaire
en vooral elementaire welzijns
voorzieningen af kunnen
Dan valt het met een eventueel
sociaal-culturele verpaupering
in het Leusdense nog wel
mee.
Leusdense liberaal: „En wij
dan?"
Boze sociahst: „Ga maar met
Fons Ummels wendelen in de
Schoolsteegbosjes.
Voordat ik het vergeet: even
een correctie ten behoeve van
de WD-statenledem Van de
Schoolsteegbosjes zou je met
een aardige groenstrook kun
nen maken, het IS er al eén
De Schoolsteegbosjes kostten
maar één gulden: hééft Jan
Wagenaar eens 'n koopje,
voelt ie zich nog bekocht.
Zwemlustige Leusdenaar.
„Hadden ze het m de raad nou
over een buitenbassin of heb ik
het toch met goed begrepen?"
Wil van de Kar-Sanders (CDA)
m onze krant: „Ik verwacht
nooit iets. Mij overkomt al
les".
Bij mij is het precies andersom.
Pas ik dan ook bij het CDA?
Als er een subsidie wordt ge
vraagd voor het Baghwan-on-
derwijs op de basisschool, om
maar eens een dwarsstraat te
noemen, stemt Bram Vroom
er dan ook voor?
Deskundige CDA-er. „Die man
heet Vroon met een N, Kanthj-
ner!"
Idee: Als de Omroep Leusden
zich nou eens hockeyclub
noemt en de gemeente zegt dat
zij een mjpend tekort heeft aan
„speelvelden", zou er dan geen
ton subsidie inzitten?"
Cynische Leusdenaar: „Er is
namurlijk een wezenlijk ver
schil: de lokale omroep moet
zich eerst bewijzen om geld te
krijgen, een hockeyclub knjgt
eerst geld om zich te kunnen
bewijzen".
Als u straks een wat oudere
man met een alpinomutsje op
en een ezel op zijn schouders
door de Schoolsteegbosjes ziet
dwalen, dan is dat Jan Wage
naar van Rijn, de Rembrandt
van deze eeuw, die een onder
werp zoekt voor een mooie
ets.
Cymsche Leusdenaar„Of een
plaats zoekt voor het Huis van
de Sport".
Andere cynische Leusdenaar:
„Daar heb je toch geen ezel
voor nodig, dan bén je een
ezel".
Miheudeskundige: „Ik snap
met waar al die pohtici zich nou
zo druk over maken. Over tien
jaar zijn de Schoolsteegbosjes
toch al lang afgestorven voor
de verzuring?"
Dat is nou pohtiek: uren over
de toekomst praten om te kun
nen zwijgen over de proble
men van nu.
V.
i
