Brassicae blijft.
Bouw Hema begonnen
iep op
leusden
onsor
Verbeterd.
m
Wasmiddel
Drammen (1)
Drammen (2)
1 april (1)
1 april (2)
1 april (3)
Drammen (3)
Drammen (4)
Drammen (5)
Drammen (6)
1 april (4)
Snurken
Ronken
Reumafonds
Feministes,
opgelet (1)
Feministes
opgelet (2)
Galerij der giganten (8)
Niets
HIJ DAG 4 APRIL 1986
loep op Leusden
ajctie: Hans Mosterd
ragen: Martin Hennens,
Visser
)0b
irri Verduin, het PvdA-
slid dat de laatste tijd zo
:kelijk veel begrip-
,ende pogingen in haar
stopt, was deze maand
(aar raadslid,
was tijdens de
ergadering van vorige
donderdag reden tot
ge feestvreugde van de
van burgemeester
:er. Hij bood Corri een
[aan, een prachtige rode, met
I: „De doornen zijn in
mate aanwezig, mevrouw
nentaar van Corri: „Ik
jen roos zonder doornen
a hebben".
k toch, zoals men in de
tse gemeenteraad met
iromgaat.
hm
sport wordt gesponsord, de
t wordt gesponsord, en half
iek Leusden heeft zich de
te maanden afgevraagd, hoe
och bestond dat Leusdens
we politieke partij Leusden
iveel geld aan haar
j »gne uit kon geven. Het
j oord gewerd ons een dezer
a. Daar zit een sponsor
pt blijkt namelijk? Stork
Is adverteert groots opgezet
Ie tekst, dat zij ervoor zorgt
lePieris Brassicae blijft.
(Pieris Brassicae is de fraaie
e naam voor het Koolwitje.
|e verdere uitleg behoeft
le zich tot het
lecretariaat van Leusden
De bouw van de Hema is nu toch echt begonnen. Een heuse bouwput geeft al enigszins de contouren aan
van hoe het omvangrijke bouwwerk eruit zal gaan zien.
De bouwer, het Leusdense aannemersbedrijf Van de Belt, heeft weken moeten wachten, voordat hij
serieus kon beginnen, vanwege de vorst in de grond. Nu het eenmaal zo ver is, zal de Hema waarschijnlijk
nog eind dit jaar in gebruik worden genomen.
hm
De riolering van de
Ambachtsweg is nodig aan
verbetering toe. Maar hoe doe je
dat in een moderne aanpak? Dan
pasje het verbeterde, gescheiden
systeem toe.
Verwarring, verwarring, met
name bij Sjef ten Berge. „Ik lees in
de ene zin, dat het gaat om een
gescheiden systeem, en elders in
het voorstel staat weer, dat het
gekoppeld is. Van tweeën één, het
is óf gescheiden, óf gekoppeld.
Kan iemand me dat eens uit de
doeken doen?" zo vroeg Ten
Berge.
i*
Bra*icac, oftewel het opvallende koolwitje zou wel eens uil de natuur kunnen verdwijnen
"^waarschijnlijke oorzaak milieuvervuiling Een probleem waar Stork Ketels al jaren preven
ts werkt. Bijvoorbeeld door wcrvelbcdverbranding. Door dc
•tc technologieën aan tc wenden voor ketels, branders en STD< ïH r«<ET*El_S=
rpiratuur. Zodat elektriciteitscentrales en industrie beter,
'vier ènschoner kunnen funktioneren. Stork KetcLs
-tar alle energie in Want een insckt zoals het koolwitje
Kijven.
irk Ketels. IJzersterk in energie.
«i
'effende advertentie, waarmee Stork Ketels aangeeft, Leusden '85 te
ten.
ik Ossendrijver,
rvelds burgemeester,
er niet altijd doekjes om.
eek deze week maar weer
ijdens de vergadering van
ïumssie Openbare Werken
hatelijke Ordening. Daar
ter sprake dat twee velden
et Burgemeester
ngpark opnieuw moeten
n gedraineerd. Dat gaat
ibeuren, maar de
tlssie wilde nou wel eens
wie de schuldige was. Dit
r daar bleek, dat de
*nte, c.q. het college van B
tl een jaar over de kwestie
tlinch ligt met het
sbureau, dat ooit inzake de
3 van het sportpark
*erde. Dat hoeven in
in raadsleden niet te
idaar komen ze na een jaar
keer toevallig achter, zo
-dat.
Dat kon. Ambtelijk
medewerker Hank de Jager wist
er alles van. „Vroeger was er
sprake van twee gescheiden
systemen. Eentje voor vuil water,
water uit wasmachines en
dergelijke, en eentje voor schoon
water, regenwater. Dat werd
gescheiden van elkaar
afgevoerd. Het vuile water ging
naar de gemalen, en het schone
water ging naar de vijvers. Maar
sinds enige tijd is men er achter,
dat dat schone regenwater in
eerste instantie helemaal niet zo
schoon is. Vooral het eerste
regenwater, dat van daken en
wegen het nodige blijkt mee te
nemen, is smerig. Daar heeft men
dus het zogenaamd verbeterde,
gescheiden systeem op
uitgevonden. Dat betekent, dat
dat eerste regenwater nu wordt
overgepompt, gekoppeld dus,
naar de leiding voor het vuile
water. Daarna kan het weer
gewoon worden afgevoerd naar
de vijvers", aldus De Jager.
„Het is dus net een wasmiddel",
vroeg Gert de Weerdt zich daarop
af, „geheel verbeterd".
Het wil nog wel eens gebeuren,
dat raadsleden er geen beletsel in
zien, krachtig op te komen voor
eigen parochie. Henk
Ossendrijver, Achtervelds
burgemeester, is er een meester
in, haast in letterlijke zin van het
woord: opkomen voor eigen
parochie.
Maar er zijn er meer, die het
kunnen. En als je door je vertrek
uit de raad nog één keer in de
gelegenheid bent, dan wordt die
ene kans natuurlijk wel
verleidelijk. Alleen is het wel
zaak, te voorkomen dat het echt
op drammen gaat lijken, iets
waar, helaas, helaas, het
scheidende CDA-raadslid Joop
van Loenen deze week niet in
slaagde.
Het begon tijdens de
vergadering van de commissie
Openbare Werken en Ruimtelijke
Ordening van afgelopen
maandag allemaal met het
agenda-punt betreffende de
riolering van de Ambachtsweg.
Van Loenen greep dat aan, om
voor de laatste maal zijn
stokpaard uit de kast te trekken
en het met verve te berijden: een
fietspad langs de
Hamers veldseweg.
Helaas echter, wethouder Jan
Wagenaar schoot hem
onmiddellijk van dat paard af: „U
bent de enige, die daarom heeft
gevraagd, en ik heb nog niet van
steun voor andere fracties
vernomen", liet hij weten.
Van Loenen werd bepaald
prikkelbaar. „Ik heb dat drie keer
gevraagd, en het staat ook in ons
programma, en het is me
toegezegd, en als u in staat bent
een fietspad aan te leggen langs
ai los daarvan, werd het
Ossendrijver toch wat
L ..Ik vind, dat we hier wel
Drt door de bocht gaan. Het is
derde keer dat we met
'elden op de koffie komen.
We keer lag de drainering
9. de tweede keer was de
laag te vet, en nu dit weer.
toch wel een beetje een
ledoe, dat we met een nieuw
'oer in de problemen
aldus Ossendrijver
hm
Er waren toch weer mensen ingetrapt, de 1 apnl-grap. Die zaten dus afgelopen dinsdagavond op de pubheke
tribune, met zelfs nog een woordvoerder, die zich van tevoren had gemeld. Voorzichtig was die wel trouwens,
want gevraagd of hij zijn zegje wilde doen, het hij weten daar nog even mee te willen wachten tot de commissie
zich over de kwestie gebogen had, „aangezien het vandaag ook 1 apnl is."
Vorige week donderdagavond
werden we al van verschillende
zijden benaderd op een wijze,
waaruit duidelijk bleek, dat de
1-aprilgrap van dit jaar weer
danig om zich heen geslagen had.
Fracties werden gebeld door
verontruste inwoners met de
vraag, of men nu helemaal
hartstikke gek geworden was.
Een levensgrote geluidswal
dwars door Leusden.
Er werd in de wandelgangen
wat afgelachen.
Zelfs een lid van een niet nader
te noemen fractie nam contact op
over de zaak met zijn
fractievoorzitter. „Daar moeten
we wat tegen doen" luidde zijn
tekst
de Asschatterweg, dan kunt u dat
ook langs de Hamersveldseweg,
en.nou ja.
Nog veel meer dus.
Maar het mocht niet baten:
Joop af door de zijdeur.
Wie gedacht had, dat hij van
dat eerste geval wat had geleerd,
had het mis. Want tijdens de
rondvraag begon Van Loenen
vrolijk over zijn reserve
stokpaard: de spoorwegovergang
in de Hamersveldseweg. Het
uitzicht daar is niet best door de
te hoge struiken in particuliere
tuinen, de bocht te krap, en ook
daar moet nou toch echt eens wat
aan gedaan worden. Vond Van
Loenen.
Er zal naar gekeken worden.
Wethouder Jan Wagenaar,
bekend met Henk Ossendrijvers
grote voorliefde voor de
rondvraag, probeerde het wel. In
een snel tempo ratelde hij de
namen af van degenen rond de
tafel.
Meneer Roggekamp,
meneer De Jager,
meneer Offereins,
meneer Ossendrijver,
meneer Van Loenen, oh sorry
meneer Ossendrijver
Hij kreeg het woord
En daar ging Ossendrijver dan.
Over een weggetje in het
kerkdorp, over een
verkeersdrempel in - u raadt het
al - Achterveld, en over een
trottoir in Puppenkoppenland,
waarna de stoppen helemaal
doorsloegen.
„Ik heb daar nog zo'n uitrit op
dat dijkje, meneer de voorzitter,
en daar kon ook wel eens wat aan
worden opgeknapt, Misschien
dat dat in het onderhoud gewoon
kan worden meegenomen", zo
memoreerde Ossendrijver.
Een geheel eigen wijze van het
opstoten van Achterveld in de
Vaart der Volkeren. Maar het
wérkt natuurlijk wel
Het werkt bovendien op de
lachspieren. Als andere
raadsleden er namelijk op
inhaken op de manier, waarop
WD'er Alrich Parson dat deed.
Aan de beurt voor de
rondvraag liet hij weten, geen
vragen te hebben, en wel in de
volgende bewoordingen: „Geen
vragen over onze wijk,
voorzitter".
hm
zo moeten we aannemen, blijkt
dat het ernstig is gesteld met
snurkend Nederland.
Aan de hand van de eerste
reacties verwacht dan geen mens
meer, dat er afgelopen dinsdag
nog iemand zou zijn, die erin zou
trappen.
Maarjwlrfi—É
Er kwam dus toch weer een
aantal lieden opdagen, om zich
terzake eens goed te informeren,
terwijl een zekere heer Stapert
zich uit voorzorg zelfs op de lijst
van sprekers had laten zetten.
Het voorstel was trouwens op
het laatste moment nog ambtelijk
onderbouwd. Uit die notitie bleek,
dat één van de mogelijkheden,
om geluidsoverlast tegen te gaan
langs de Wateijuffer, het
Jachtpad en de Cohensteeg was,
de vijver ter plaatse te dempen.
Dat was echter nogal duur,
aangezien er dan elders weer een
nieuwe vijver gegraven zou
moeten worden, voor het
opvangen van al het overtollige
hemelwater.
Het enige alternatief was
derhalve, een fraaie wand van
„Schoonhoven-elementen".
Ep Oostra speelde er op
overtuigende wijze op in. „We
hebben overal de stukken van
gekregen, behalve hiervan. Het
lijkt nergens op. En waar u enige
tijd geleden geen medewerking
gaf aan iets dergelijks, omdat u
niks voelde voor koffïeproduktie
in Leusden, is het
verbazingwekkend, dat u hier nu
wél medewerking aan wilt geven,
alleen maar vanwege de hop-
produktie ter plaatse, omdat
Heineken-Amsterdam naar
Leusden verhuist", zei hij tot
verbazing van enkele
aanwezigen.
Gert de Weerdt benaderde het
anders. „Het kan ons geen geld
teveel kosten om die mensen, die
ten noorden van die vijver
zei hij. En verder kwam hij niet,
omdat Jan Wagenaar het
overnam met achter een
muur te zetten".
„Nee hoor", vervolgde De
Weerdt. Wat ons betreft mag die
vijver dicht, en wat het kost kan
ons niet schelen. Een nieuwe
vijver kan dan in het Ruige Veld
worden aangelegd." ,„En dit
vrijkomende stuk kunnen we dan
benutten voor volkstuinen",
vulde Wagenaar aan.
Sjef ten Berge hield het erop,
dat zijn fractie het plaatselijk
bedrijfsleven wenste te steunen,
en dus een voorkeur voor de
geluidsmuur had, maar Alrich
Parson waagde zich niet aan zo'n
uitspraak. „Als direct
belanghebbende in die buurt
neem ik liever geen deel aan deze
discussie, ik houd mijn kruit
liever droog", zei hij.
Waarop, bij zo'n veelheid aan
adviezen, Jan Wagenaar het
raadzaam achtte het hele
voorstel terug te nemen.
Mogelijk, dat het volgend jaar
op 1 april een vervolg krijgt
hm
De jaarlijkse collecte voor het
Reumafonds, die vorige maand
van 10 tot 16 maart gehouden
werd, bracht in de hele gemeente
Leusden 12.546,63 op.
Onderscheiden naar de
verschillende kernen was dat:
Achterveld 2.530,55; Leusden
Zuid 1.814,90; Leusden Centrum
ƒ8.201,18.
Waar Leusden zich op
verschillende terreinen - terecht
of helaas - boven het landelijk
gemiddelde bevindt, volgend jaar
iets dieper in de portemonnee
tasten, dames en heren.
Want omgerekend betekent dit
nog geen twee kwartjes per
persoon en aan dit uitermate
goede doel mag best wat meer
aandacht worden geschonken.
Ook in materiële zin, dus.
hm
De cijfers wijken weliswaar
enigszins af van die uit het
onderzoek, dat we vorige week
publiceerden, maar het probleem
wordt er niet minder om,
begrijpen we.
Ln ons land zijn er 1,8 miljoen
mannen en 800.000 vrouwen die
snurken. Sterker nog, het
onderzoek beperkte zich tot
tweepartner-gezinnen (bij wie
moet je anders vragen, of de
partner misschien snurkt,
nietwaar) zodat de verwachting
is gerechtvaardigd, dat er in ons
land waarschijnlijk nog veel
méér mensen liggen te ronken in
hun bed, dat het een aard heeft.
Feministes opgelet, uit het
onderzoek blijkt bovendien, dat
mannen veel toleranter zijn dan
vrouwen ten opzichte van het
snurken van hun partner. Wij
citeren: „Uit het onderzoek blijkt,
dat meer vrouwen (67%) dan
mannen (48%) last hebben van
het gesnurk van hun partner.
Bovendien blijkt, dat mannen
toleranter dan vrouwen ten
opzichte van de hinder die zij van
de kwaal (ah, d£ér komt de aap
uit de mouw) van hun partner
ondervinden, te staan. Eén op de
zes mannen wordt door de vrouw
wakker gemaakt, terwijl slechts
één op de 20 vrouwen in geval
van snurken door haar
mannelijke partner wordt
gewekt."
En, feministes, de volle
aandacht nu graag, mannen
bedienen zich blijkens het
onderzoek bovendien doorgaans
van „softere" tegenmaatregelen
dan vrouwen. Zij duwen hun
vrouw in geval van snurken
namelijk meestal in een andere
slaaphouding.
Vrouwen doen dat anders. Ze
vervolg op pagina 8
Welgeteld vier reacties ontvingen wij op de gigant van vorige week.
En dat viel ons, eerlijk gezegd, best wel een beetje tegen. Het was dus
Harm Offereins van het GPV/SGP, wat alle inzenders al dan niet via
literaire werkjes beaamden.
De heer of mevrouw Tilma hield het kort: „Oplossing spotprent:
Harm Offereins". De familie P. Bokkers verwoordde het zo: „Harm
Offereins betreurde het dat hij alleen overbleef in de raad -/- Als wij de
enige inzender zijn betreuren wij dit niet omdat het tientje dan naar ons
toegaat." Helaas voor de familie Bokkers waren er nog drie andere
juiste oplossingen.
Mevrouw Van Dijk is ook op jacht naar het tientje, zo blijkt uit de
laatste twee regels van het dichtwerk: „Om hem (Harm dus, red.) wat
te steunen, dus hoeft hij niet meer te treuren -/- En misschien win ik wel
dat karikaturen-tientje, het zal je maar gebeuren."
Het tientje van deze week gaat echter naar Aly Berghuis-Ruiten uit
de Tijmensenpoort 16. Zij schreef ons kort en bondig:
„Onbetwist dé nummer één
- ook al zit 'ie wéér alleen -
voor GPV/SGP in de Leusder raad
waar 'ie het vak als geen ander verstaat."
Tot zover Harm Offereins. We hebben inmiddels weer een nieuwe
gigant in onze galerij binnengehaald. Een jonge, carrière-makende
man. Verzot op hockey en in de Leusdense raad vooral bekend
vanwege zijn soms wat netelige opmerkingen. Misschien bij de
volgende gemeenteraadsverkiezingen lijsttrekker van een creatieve
partij.
Mocht u er met deze gegevens en het bovenstaande plaatje
uitkomen, dan zien wij graag uw oplossingen voor volgende week
woensdag tegemoet. Het adres is nog steeds: redaktie Leusder Krant,
Asschatterweg 19.
Wie een relatie onderhoudt met een persoon, die niet snurkt, moet daar snel iets aan gaan doen, anders raakt zo'n
verhouding nog uit de mode. Het onvnendehjke gelaat van mevrouw geeft overigens aan, dat vrouwen meestal
wat onvriendehjker reageren op het verschijnsel dan mannen.
Als u echtgenoot nog niet
snurkt, mevrouw, moet u als de
gesmeerde u-weet-wel regelen,
dat dat er alsnog van komt.
Anders raakt uw huwelijkse
relatie namelijk uit de mode.
Dat zou je tenminste denken,
want dezer dagen dwarrelde er
alwéér een persbericht op onze
burelen over snurken.
Dit keer van Medicosma, en uit
veel en overtuigend onderzoek,
Pas sprak ik mijn voormalige
collega Theo. Een aardige jon
geman, die het met de wereld
beter voorheeft, dan in de
praktijk vaak haalbaar bhjkt te
zijn.
Dat bleek al, toen hij nog bij
ons op kantoor zat, en er over-
duidehjk moeite mee had, dat
allerlei omhoog gevallen, weg
gepromoveerde intellectuele
nullen m veel gevallen de
dienst uitmaakten.
Daar kon Theo niet goed
tegen, maar hij was verstandi
ger dan menig ander. Hij zocht
een andere baan, waarin hij
met al die minkukels niets
meer te maken had. Dacht hij.
Maar ja, de algehele ver-
stompzinniging der maat
schappij heeft inmiddels dus
danig groteske vormen aange
nomen, dat hij dat dus ruet
goed had gedacht, maar ook
hier dacht Theo een oplossing
te hebben gevonden.
Hij nam ontslag, en loopt
sinds die tijd met een mnumale
bijstand-uitkering langs 's He
ren dreven.
Hij leest, speelt wat gitaar en
was, naar ik vernam, tot voor
kort nogal aktief in één van de
jongerencentra in de plaats
waar hij woont. Tot voor kort,
zei ik, want ook daar ver
scheen een aantal horemetoten
met ideeën, waar Theo het dus
ruet mee eens was.
Vandaar.
Geïnteresseerd in literatuur
als hij en ik zijn, kwam ons
gesprek al gauw op de ver
schillende series interessante
boeken, die er verschijnen.
Privé- Domein, de Synopsis
reeks van de Arbeiderspers,
interessant, interessant. Beslist.
Toch was Theo, voor zijn
doen, wat stil. Gevraagd naar
wat er met hem gaande was,
hoe het met hem ging, kwam
het verhaal er wat aarzelend
uit.
Weet je,zei hij, „lange tijd
heb ik gedacht, dat in deze
wereld er tenminste iets was,
dat van mij was. Iets onaantast
baars, iets waar men niet aan
kon komen, zoals met mijn
uitkering, alhoewel ik dat niet
zo erg vind, want daar heb ik
tenslotte zelf voor gekozen.
Nee, in dat lezen, van filosofie
vooral, daar kon ik mezelf hele
maal in vinden".
„En," informeerde ik belang
stellend, „wat is daar dan mee
gebeurd?"
Moet je eens om je heen
kijken, wat daarmee gebeurd
is. Eén grote rotzooi is het, van
zakkenvullers en baantjesja
gers, die gedane beloften aan
hun laars lappen, allerlei stie
keme zaakjes regelen om er
zelf beter van te worden, ter
wijl ze met de bek niks anders
doen, dan staan te oreren over
maatschappehjke beginsel
vastheid, over moreel, over de
waarde van de democratie, en
noem maar op,barstte hij los.
Hij trad daarna nog uitvoerig
in detail, en kwam met namen
die we allemaal kennen, maar
dat zal ik u besparen. Want het
verband tussen het ene en het
andere was mij nog niet duide-
hjk.
Dus vroeg ik ernaar.
„Weet je," antwoordde hij
daarop bedachtzaam, „mijn
hevehngsboek is van Nietsche,
„De Filosofie van het Niets".
Daar ging me een licht op, en
ik dacht nog, dat ik dat had
kunnen weten. Maar ook, dat
dat juist voor Theo helemaal
het verkeerde boek was.
In een helemaal verkeerde
tijd, trouwens.
I.P.V.O. Prick
