Roelie" geveld
-iep op
Jeusden
En dénk erom, Ep
dingen
Ook léuke
Solidariteit
VERGROTEN?
Zelfbedrog
l rgemeester
stje(l)
Feestje (2)
Afscheid
Zwart
LEUSDER KRANT
LEUSDER KRANT
I. P. V. O. Prick
Niet leuk
Wel leuk
Weinig
Guppies
VRIJDAG 2 MEI 1986
loep op Leusden
sdagvondophet
terrein van voorheen Van
a rg, waar momenteel
135 «flats worden gebouwd,
ïgeval plaats dat op twee
ren toch nog gelukkig
i e
he
rt
d rrachtwagen van Jan van
ga ek uitScherpenzeel
m« Ide een bouwput in, en
ei Ide op z*n kop tegen de
Jth
14.
déi
i; die: Hans Mosterd
i gen: Martin Heimens,
Visser, Bert Vos
-j
rui ir de jaarlijkse
iherdenking op vier mei
neer kijken, dan een
rlakldg toeschouwer
-Jlijk zo zou denken. We
i over deze gebeurtenis
Jute een co-produktie
iden van de
itingsafdelingen van
foort en Leusden, dat acht
te vellen papier
i: het draaiboek,
bin staat precies
weven, wie wat moet doen,
kelk moment. Een prima
[natuurlijk, waar het een
ntenis betreft die, gezien de
krvan, vlekkeloos dient te
pons ter redaktie daarom
evreemdde was, dat als
|l draaiboek moeten
i, burgemeester
ker van Leusden
Iels ook burgemeester van
ifoort geworden is. Daar
a we nog niets over
i, maar eerlijk waar, het
hm
vieren, dat is bekend
ten, is geen bezigheid, die
ten nou zo direkt ligt. In
fen is het binnen het
tke circuit, zo vernemen we
tensen die het weten
het CDA, dat echt feest
Bij de WD is het-
j teds volgens onze zegsman
teetje te formeeL En hoe het
te socialisten aan toe gaat,
ten we deze week in een
betonnen fundering van de
nieuwbouw. De cabine werd
verpletterd, maar wonder boven
wonder bleef Van de Broek
nagenoeg ongedeerd. Met een
diepe snijwond in de onderarm
liep het allemaal - relatief -
gunstig af voor de eigen rijder uit
Scherpenzeel.
Daar kwam nog een ander
gelukje voor hem bij. In
tegenstelling tot wat zijn
gewoonte was gedurende al die
jaren, dat hij al voor zichzelf rijdt,
had hij deze vrachtwagen nu all
risk verzekerdhm
aankondiging van de Partij van
de Arbeid.
Gisteren vierde die club,
volgens de beste tradities haar
eigen, 1 mei, We kregen daartoe
een feestprogramma
toegezonden, waaruit op valt te
maken, wat voor feest dat worden
zou.
Eerste punt op de agenda luidt
namelijk:.Mevrouw Elske ter
Veld spreekt over Onze
bedreigde sociale
voorzieningen."
Nou is het toch mogelijk, dat
mensen zich bij de feestelijk
viering van het een of ander een
andere voorstelling van
feestelijkheden maken, lijkt ons.
Waarbij de eerlijkheid overigens
gebiedt te zeggen, dat het hier
ook gaat om een onderdeel van de
verkiezingscampagne voor de
Tweede Kamerverkiezingen op
21 mei.
Maar toch, is dat nou
feestelijk?
Want we zijn er nog niet. Het
programma voor de feestelijke
viering van 1 mei, zoals de
plaatselijke socialisten dat
vierden, luidde verder
„discussie; feestelijke muziek, en
tot slot een politiek kwis".
Die muziek, dat zou nog heel
feestelijk kunnen zijn. Maar
gezien de rest van het
programma valt te vrezen, dat het
neerkwam op het zingen van de
Internationale, met een mogelijke
culturele uitspatting in de vorm
van „Alle Menschen werden
Bruder".
Kortom, wéér geen %akie
Schram, dit jaar.
jj «.het*
«ten.
Voordat de nieuwe raad deze
week geïnstalleerd kon worden,
moest eerst de oude raad „eruit
gewerkt" worden, zoals dat heet.
En bij een vertrek horen wat
afscheidswoorden, zeker
wanneer je zo*n vier jaar met
weinig woorden. Daar wilde ik
het maar bij laten. Ik wil er niet te
veel woorden aan vuil maken."
„Het valt me op dat raadsleden
nu komen met ludieke aspecten,"
zo begon CDA-er Ton Zwart zijn
afscheidswoord. „Ik vraag me af:
waarom nu pas?" Diezelfde
vraag zouden wij ook graag aan
de CDA-er zelf gesteld hebben.
Want ook hij kwam deze avond
aardig origineel uit de hoek. „Ik
heb me vanavond misschien wat
al te zwart opgesteld," zei hij
terugkijkend op de discussie over
de onderzoekscommissie inzake
de kwestie Van Gooi. „But what's
in a name?"
(advertentie)
VERKLEINEN?
Op A3- of A4-formaat?
Het kan allemaal bij de
Een snelle fotokopieer-
service tegen redelijke
prijzen.
Asschatterweg 19
(Bij de Biezenkamp)
Kantoor geopend van
maandag tot en met vrijdag
van 9 uur tot 12 uur.
van 14 uur tot 17 uur.
Wat mij in de publiciteit rond
politici altijd weer verbaast is,
hoe men in dat vak (nou ja)
telkenmale weer in staat blijkt
te zijn, zeer elementaire regels
met betrekking tot de geschie
denis te schenden, als dat zo in
de kraam en de stemming van
dat moment te pas komt.
Er zijn natuurlijk mensen die
dit lezen, die er een grote
voorkeur voor zouden hebben,
indien de schendende bezig
heden van politici zich tot die
regels zouden beperken, maar
een mens kan met alles heb
ben, dus laten ook wij ons tot
die geschiedkundige regels
beperken.
In twee gevallen is me dat
recent, als ingezetene dezer
fraaie gemeente, met slechts op
gevallen, maar onder mijn be
langstellende neus gewreven.
Enerzijds ging het er daarbij
om, dat de gemeente Leusden
de komende vier jaren zoveel
aan voorlichting gaat doen.
Mevrouw Blom van het CDA
sprak daarbij, als ik het wel
gelezen heb, de hoop mt dat
dat zou bijdragen tot een ver
minderde irritatie bij burgers
en politici.
Het tweede geval was de
aanval van hoogmoedswaan
zin, waar mevrouw Verduin
van de PvdA dezer dagen van
getuigde, met haar uitspraken
over de college-onderhande
lingen. Het CDA was dom be
zig geweest om de PvdA niet in
het college op te nemen, zo liet
zij weten, want als het CDA dat
wel gedaan had, dan had de
PvdA vier jaar lang moeten
zwijgen.
De vraag is echter, wie hier
feitelijk zo dom bezig is ge
weest. Want als ik het wel heb,
liet de PvdA tijdens al die
onderhandelingen vijftien pun
ten, waar men bezwaar tegen
had, vallen. Met als oogmerk,
om een wethouderszetel te
verkrijgen. Dat dat op het laat
ste moment met doorging, was
niet alleen te voorzien, dat was
na de duidelijke uitspraken na
de verkiezingen al duidelijk.
Maar dat de socialisten hun
politieke tegenstanders vijftien
langdurige rondes munitie
hebben verschaft, dat geeft te
denken.
Waarmee de stelling op tafel
komt, dat wat mevrouw Ver
duin allemaal beweerde over
vermeende domheid bij het
CDA, in niet geringe mate voor
haar eigen partij geldt. We zien
het de komende vier jaar al
voor ons, als de socialisten
bezwaar maken tegen een aan
tal voorstellen. „Maar daar wa
ren jullie het toch mee ééns?"
krijgen ze dan fijntjes te horen,
waarmee ze pijnlijk duidelijk
herinnerd worden aan het feit,
dat ze zich dus feitelijk behoor
lijk hebben laten inpakken.
De reden, om dit eens op
papier te zetten is, om aan te
geven wat ik bedoel met die
rare kronkel die politici verto
nen, als het hen zo uitkomt. Als
één van de meest elementaire
regels in de geschiedkunde
geldt namelijk, dat men oor
zaak, aanleiding en gevolg
stnkt gescheiden dient te hou
den. In geen van beide hier
genoemde voorbeelden ge
beurt dat, en is feitelijk sprake
van zelfbedrog.
Waarmee tevens duidelijk
zal zijn, dat het schrijven van
geschiedenis met voor politici
is weggelegd, ook al menen ze
soms van wel.
„Het kan verkeren" schreef
ooit Bredero. En dat doet het
dan ook.
was jij de kop van Jut."
Het was dan ook diezelfde Ten
Berge die alle raadsleden een
Gnppie aanbood. „Mogelijk een
blik van herkenning," aldus de
WD-er. „Guppies hebben grote
voeten. Ze lopen over zaken heen
waar geen burger iets van
begrijpt." Onduidelijk bleef
echter of dit nu een stukje
autobiografie was of niet.
Ook Ans van Kemenade had
een cadeautje meegenomen.
Vooordat ze haar presentje
overhandigde, luchtte ze eerst
haar hartje. „Politiek vind ik
eigenlijk niet echt leuk. Ik heb het
niet met tegenzin gedaan, maar af
en toe dacht ik: zat ik maar thuis."
„Wat zou het goed zijn als
iedereen zich regelmatig af zou
vragen, waar ben ik mee bezig?
Ik zou er op willen aandringen
dat ieder zijn of haar functioneren
blijft reflecteren. Daar wil ik het
nodige materiaal voor
aanreiken," Vervolgens bood
zij, onder het motto „ldjk naar je
eigen", elk raadslid een
spiegeltje aan. Of iedereen aan
één spiegeltje genoeg heeft, valt
nog niet te zeggen.
iine van de wagen werd verpletterd tegen de fundering.
Er zijn ook dingen die Ans wel
leuk vindt. Zo hield zij tijdens
haar afscheid van de raad een
alleszeggende toespraak: „Het is
een slecht gebruik om in de
politiek niet te zeggen wat je
denkt, maar daar allerlei liefst
dure woorden omheen te
verzinnen. En in die optiek zal ik
dus alert reageren en in extenso
alle ins en outs behandelen die de
complexiteit van deze materie
enigszins flexibiliteit zal
verschaffen."
„Mijn cri de coeur is vooral
geobjectiveerde normen te
hanteren zodat ik de context van
dit gebeuren, het geheel
overziend toch nuanceringen zal
moeten aanbrengen en in het
ergste geval zal moeten overgaan
tot amoveren."
„Met betrekking tot het
vorenstaande zou ik nog willen
memoreren dat het dus grote
flauwekul is."
„Puh, "zeiEp, „het CDA heeft er een poppenkast van gemaakt.
WD-er Valkhof bij zijn vertrek Waarvan?" vraagEvehen van het CDA.
als raadslid:,Ik ben een man van Van de college-onderhandelingen, "zegt Ep van D66.
„Als je datnogéen keer zegt, "antwoordt Evehen een beetje boos en met een waarschuwend vingertje.
„Puh, ik mag hier ook al niets meer zeggen,verzucht Ep.
Jan van de Broek kwam er - relatief
- nog goed van af met een diepe
snijwond in zijn onderarm.
Als wethouder zit je er maar goed bij. Zeker als je vrouwehjke partijgenoten
hebt die zo af en toe voor wat aardige dingen zorgen in het zware
wethoudersbestaan. Het gaat er in de raadszaal van het gemeentehuis
meestal stevig aan toe. Soms echter doen zich er tedere momenten voor
die, als je eventjes niet oplet, aan je neus voorbij gaan. Onze fotograaf
Janus Visser houdt zijn ogen altijd goed open en komt dan ook
regelmatig met zeer aardige prentjes terug. Afgelopen dinsdagavond,
tijdens de installatie van de nieuwe raad en de wethoudersverkiezmg,
„betrapte" hij Evehen Blom en Fons Ummels. Nou ja, betrappen.
Bovenstaande scene speelde zich in het openbaar af.
Ummels kust een Blompje, zou een argeloze Leusdenaar denken.
Niets is minder waar, want het was fractie-voorzitster Evehen Blom
die de zoenen uitdeelde. Daar was dan ook reden voor: het CDA kreeg
de twee geclaimde wethouders.
elkaar gewerkt hebt. Tijdens de
raadsvergadering van
donderdag 24 april nam
burgervader Rademaker dan ook
afscheid van de raad, waarvan hij
overigens een groot deel terug
ziet in de nieuwe raad.
„Er zijn in de afgelopen vier
jaar 863 besluiten genomen," zo
deelde mr. Rademaker mee. „Er
zijn grote resultaten bereikt. En
dat is aanleiding tot veel
voldoening. Ik denk, dat de
meeste Leusdenaren zich in onze
gemeente gelukkig voelen,
voorzover het zaken betreft die
de gemeente aangaan."
Zo*n uitspraak is goed bedoeld,
natuurlijk, maar wel
onverenigbaar met het
gigantische aantal kiezers dat
tijdens de
gemeenteraadsverkiezingen
nieuweling Leusden '85 steunde.
En die partij, en dat zou onze
burgervader toch ook moeten
weten, is ontstaan uit onvrede
over de manier waarop de
gemeente bestuurd wordt...
LEUSDEN - De Sohdariteitswinkel stond afgelopen zaterdag weer met een stand in winkelcentrum De
Hamershof. Dit keer stond Mexico in de belangstelling. Dankzij de prachtige kustgebieden en de eeuwenoude
Indiaanse culturen is dit land voor West-Europeanen een populair vakantieland geworden. Maar de reahteit van
het dagehjkse leven in Mexico is triest: tien procent van de gezinnen bezit zo'n veertig procent van het inkomen.
De werkloosheid is er dan ook enorm hoog: in totaal dertien miljoen mensen. Een stukje sohdanteit is dan ook op
zijn plaats.
Er werden hele vriendelijke
dingen gezegd over de zes
definitief vertrekkende
raadsleden. Zo zei de
burgemeester over CDA-er Ton
Zwart: „Hij stelde de zaken soms
wat zwarter voor dan nodig was."
En over Ans van Kemenade: „Zij
werd soms wat
ondergewaardeerd."
Corri Verduin sprak de
scheidende raadsleden toe in
haar functie als nestor van de
raad. Om maar bij Ans de draad
weer op te pakken: „Zij wou
anders omgaan met macht, met
elkaar." De sterkste
persoonsomschrijving die Corri
had was die van WD-er Sjef ten
Berge. „Als fractie-voorzitter
het Quiltersgilde. Plaats van handeling was boerderij Groot Krakhorst m
Leusden. In de boerderij konden alle gemteresseerden een kijkje komen
nemen hoe dat quilten nou in z'n werk gaat.
Op de foto één van de dames van het gilde, bezig met het patchwork (een
andere term voor het maken van lappendekens).
