,Ik hoop de tien keer vol te maken'
N
v,
aaien van een kalf,
dat niet leuk.
h
f
1.1/
1" leusder krant
Achterveldse Greet Schouten (62) liep voor tweede maal Nijmeegse vierdaagse:
Van therapie na een hernia tot
vierdaagse lopen in Nijmegen
not medio september m De Lichtenberg:
TV' /v v
Grote stinkzwam
DINSDAG 5 AUGUSTUS 1986
plaatselijk nieuws
ACHTERVELD - Deel
name aan de Nijmeegse
vierdaagse is een gewel
dige belevenis, aldus
Greet Schouten, de echte-
note van Achtervelder
Wim Schouten. „Ik ben
een grote liefhebster van
wandelen en fietsen. Het
ws al een groot aantal ja
ren een wens van mij ge
weest om ook te kunnen
deelnemen aan de Nij
meegse vierdaagse. In
verband met de zaak, de
bakkerij en de winkel,
was dat niet mogelijk. Ik
kon mijn man en de kin
deren niet alleen thuis la
ten. Bovendien hadden
we maar een week per
jaar vakantie zodat die
week besteed werd aan
de vakantie met het ge
zin. In die tijd hebben we
veel fiets-vakanties ge
houden.
„Zes jaar geleden ben ik ge
opereerd aan een hemia. Na
hiervan genezen te zijn werd
«mij door de betreffende art-
r sen aangeraden om veel te
wandelen en veel te fietsen.
Naar aanleiding daarvan ben
gik toen dat weer goed moge-
llijk was, veel aan wandelen
Hen ook veel gaan fietsen.
Hierbij heb ik veel steun van
mijn man die mij op dat ge-
^bied heel goed stimuleert".
^VOLBRENGEN
M .Vorig jaar kwam toen bi) mij
^de wens op om mee te doen
kan de Nijmeegse vier
daagse. Ik was toen 61 jaar en
vroeg mij eerst wel af of ik
het zou kunnen volbrengen.
Als ik voor me zelf ervan
overtuigd ben dat ik iets niet
kan volbrengen, dan begin ik
er ook niet aan. Ook nu kreeg
ik weer alle medewerking
van mijn man. Ik was dan wel
een aantal dagen van huis,
maar dat vond hij helemaal
niet erg. Ik moest nu mijn
snipperdagen maar eens op
gaan nemen die ik al die ja
ren had gemist",vertelt Greet
Schouten met een lach.
,,Ik heb toen door gezet en
ben gaan trainen. Men had
mij verteld dat men voor
deelname aan de vierdaagse
400 km van te voren moest
trainen. Ik kon geen mens
met me mee krijgen en ben
toen alleen gaan trainen. Dat
is me heel goed gelukt en ik
heb het volbracht. Ook de
deelname aan de eerste
avond-vierdaagse die ik liep,
heb ik goed volbracht.
GOED BEVALLEN
,,Het was me zo goed beval
len dat ik ook dit jaar weer
aan de Nijmeegse vierdaagse
heb meegedaan. Ondanks
dat ik nu 62 jaar ben en nog
maar voor de tweede maal
meewandelde, heb ik het
ook nu weer gehaald".
,,Dit jaar heb ik echter gelo
pen en getraind met een 26-
jarig zusje van mijn schoon
dochter Miriam. Ik ben wel
lid van de KNBLO, maar ver
der geen lid van een be
paalde wandelclub We heb
ben dit jaar samen getraind
door mee te doen aan een
aantal georganiseerde wan
delingen Hierdoor waren we
voor de vierdaagse al in het
bezit van een aantal medail
les.
Gezien mijn leeftijd hoef ik
maar 30 kilometer te wande
len. We hebben dat ook nu
weer gehaald, en ik hoop dat
ik de tien maal vol zal kunnen
maken".
BELEVENIS
,,Het is een geweldige bele
venis om aan een dergelijk
evenement mee te doen. Dit
jaar waren er 30.000 aanmel
dingen waarvan er 29.000 van
start zijn gegaan en 26.000 de
eindstreep hebben gehaald.
Het is een geweldig publiek
dat die dagen aanwezig is. Al
vroeg zitten de mensen langs
de straten en wegen. Al re
gent het veel, toch is het be-
diezelfde mevrouw van vong
jaar te zijn, die mij tussen al
de anderen had herkend".
„Niet alleen het feit dat je het
weer gehaald hebt, maar ook
dergelijke voorvallen geven
je een geweldige voldoening
waardoor je helemaal los
komt van de gewone dage
lijkse beslommeringen".
KORTE BEENTJES
,,Je geniet de dagen van al
les. Zowel van de omgeving
waar je wandelt, als van de
deelnemers, als je zo om je
heen loopt te kijken. Er doen
ook heel veel militairen mee,
waarvan veel buitenlanders".
„Elke militaire afdeling van
een groot aantal jaren aan de
vierdaagse deelnemen. Daar
heb ik heel veel steun aan ge
had".
„Ook dat we dit jaar samen
hebben gewandeld was veel
prettiger. We hebben veel
steun aan elkaar gehad en
hebben het heel goed met el
kaar kunnen vinden, wat ze
ker aan de prestaties ten
goede komt".
DANKBAAR
„Ik heb nu tweemaal deelge
nomen en ben heel dankbaar
dat ik dit heb kunnen doen.
Je gedachten gaan dan wel
even terug naar zes jaar gele
den. Dan denk ik: 'wat ben ik
treffende publiek present,
gewapend met de paraplu".
„De deelnemers worden
steeds zowel met mooi weer
als met regenachtig weer
goed aangemoedigd. Ook de
verstandhouding van de
deelnemers onderling is een
geweldige belevenis. Men
maakt al wandelend kennis
met elkaar, praat met elkaar
en heeft samen veel plezier.
Vorig jaar had ik kennis ge
maakt met een mevrouw
waar ik dat jaar veel contact
mee had. Dit jaar deed zij niet
me in Nijmegen. Tijdens mijn
binnenkomst in Nijmegen
kwam er plotseling een me
vrouw op mij af. Het bleek
een bepaald land, loopt op
een andere manier. Dan kan
ik wel eens bij mezelf den
ken, 'hoe houden die kleine
mannetjes uit de Oostelijke
landen met hun kortere
beentjes dit zo vol'. 'Ze moe
ten toch heel wat meer pas
sen afleggen' loop ik dan te
denken', dan mensen van
onze lengte'. Maar ze redden
het ook".
„Hoewel ik nu voor de
tweede maal heb meegelo
pen heb ik nog helemaal
geen ervaring. Maar ik heb
hele goede raadgevingen ge
had van twee goede beken
den, de heren Kroeze en Van
den Heuvel, die beiden al
een gelukkig mens dat ik dit
nu weer kan'. Als alles goed
gaat, hoop ik volgend jaar
weer van de partij te zijn en
de ervaring om aan een der
gelijk evenement deel te ne
men zal dan ook steeds beter
worden".
„Je moet het vol kunnen hou
den zowel met goed als met
slecht weer. Met mooi weer
is het veel beter, dan met re
gen. Maar je moet het zelf
volbrengen en het zodanig
doen dat men het kan vol
brengen. Goed wandelen
maar ook op tijd een rust
pauze nemen. Als je dat zo
goed, geniet je van alles en
kom je goed op tijd binnen".
Greet Schouten.
Wanneer Versluis het landschap er
bij betrekt doet hij dat door het aan
brengen van een fikse reeks taugé -
stengelachtige beplanting, die de jon
gen in het drieluik ook als haar en als I
epauletten op de schouders mee-1
krijgt
De huidbehandeling van de kera
miek is heel subtiel, de kleuren zijn teer
afgetoond, en Versluis knipoogt tegen
de kinderen, die hij in bescherming
neemt tegen de fantasieloze wereld der
volwassenen.
IRONISCH VAN TOON
Tenslotte hangt in de gang van het
souterrain van het ziekenhuis het werk
van Willy Belinfante Het zijn kleur
etsen, die velerlei thema's tot onder
werp hebben, en die met vlotte hand
impressies geven van vooral zuidelijke I
taferelen: de Damascuspoort in Jeruza
lem, huizen in de Provence, strandge
zichten aan de Middellandse Zee, gezel
lige bloemuitstallingen in het zuiden van
Frankrijk. Ze zijn sfeerbepalend, zonnig
en ongecompliceerd. Er zijn ook etsen,
gemaakt naar aanleiding van het univer
siteitsleven: promoties, oraties en kou
de buffetten, licht ironisch van toon.
Als u de kleden van Yvonne Eek-
man wilt zien moet u de Utrechtseweg
160 verlaten en via de Stichtse Rotonde
naar het Verpleeghuis (Utrechtseweg
293) en het Rusthuis (op nr. 299) gaan
Het is ambachtelijk zeer knap werk
van een weefster die weet waar ze
mee bezig is en die de technische
kneepjes van haar vak tot in de fines
ses beheerst.
Het werk hangt prachtig strak af, en
vertoont ook aan de zijkanten geen en
kele onvolkomenheid. Zij kreeg haar
weefopleiding aan de Rietveldakade-
mie, is een kleindochter van de befaam
de damastwever Jan de Kruyff die in
Nuenen een damastfabnek, thans gale
rie, stichtte.
VAKBEKWAAM
Eekman werkt met geometrische pa
tronen die zonder enige oneffenheid
zijn ingeweven Op een blauwe achter
grond bewegen zich in lichtgrijs en
grijsgeel blokken diagonaalsgewijs
naar beneden, die naarmate ze de on
derzijde van het kleed bereiken steeds
groter worden. Een kleed in fel rood en
blauw toont balken, waaromheen zich
zigzagstrips slingeren, die door hun in
geweven schaduwpartijen zeer sugges
tief driedimensionaal werken.
Soms zijn de kleden alleen geweven
in nuances van éen kleur, in grote en
kleine banen, op de punt staande vier
kanten in verlopende tinten.
Er is een kleed, bestaande uit vijf pa
nelen in lichte pasteltinten, dat land
schappelijk aandoet Het gehele oeuvre
is vakbekwaam en kleurgevoelig
De expositieruimte is dagelijks ge
opend van 9.00 tot 17.00 uur.
Vaak wordt verondersteld
dat, als we paddestoelen wil
len zien, we moeten wachten
tot oktober. Dat is inderdaad
wel de tijd dat de meeste
paddestoelen zijn te vinden,
maar nu zijn ze er ook. Let
maar eens op, als u in het
bos plotseling een vreemde
geur ruikt. U hoeft alleen
maar uw neus achterna te lo
pen en dan ziet u ze wel: de
Grote Stinkzwam.
Vaak zijn ze gelijk te zien in
de verschillende stadia van
hun kortstondig leven. Her
en der verspreid liggen bol
letjes op de grond die er uit
zien als eieren. Daartussen
staan paddestoelen met een
knopvormige, groen-glan-
zende hoed. Ook zijn er bij
die bedekt zijn met een
massa vliegen en er zijn zie
lig verschrompelde en om
gebogen exemplaren.
Onze voorouders vonden het
maar vreemd, dat er van de
ene op de andere dag zo
maar eieren in het bos lagen.
Ze waren er van overtuigd
dat het het werk moest zijn
van de duivel. Daarom wor
den ze, ook nu nog, duivels-
eieren genoemd.
Deze duivelseieren kunnen
we, vanaf mei, de hele zo
mer in het bos aantreffen,
hoofdzakelijk onder eiken
en in naaldhout. Maar ze
zijn het talrijkst in het na
jaar, vooral als het weer
warm en vochtig is.
Dagenlang liggen die eieren
op de grond, zonder dat we
enige verandering waarne
men. Tot plotseling de bo
venkant openscheurt en een
gelatine-achtige stof zicht
baar wordt. Na nogmaals
één of meerdere dagen, af
hankelijk van het weer,
komt er plotseling een olijf
groene punt te voorschijn
die, gevolgd door een zuiver
witte steel, kans ziet in en
kele uren een hoogte van
soms dertig centimeter te be
reiken, maar in de regel zo'n
twaalf centimeter hoog
wordt.
De groene hoed, die een
enorme hoeveelheid sporen
bevat begint, als de sporen
rijp zijn, kwalijk te geuren.
Laten we maar zeggen; he
vig te stinken, zodat we hem
op meters afstand kunnen
ruiken. Nu is over smaak,
zomin als over geur, niet te
twisten want op die geur ko
men nu massa's aasvliegen
af, zodat de groene hoed nu
zwart ziet van de vliegen.
Deze likken de slijmige
groene laag in enkele uren
volkomen af en nemen aan
hun lichaam en poten de spo
ren mee. Ze verspreiden die
over grote afstanden, wat
uiteindelijk de bedoeling is
van dit hele proces.
De witte steel, met de nu
eveneens witte hoed, blijft
nog enkele dagen staan en
dient als voedsel voor ver
schillende insekten en slak
ken. Er gaat in de natuur nu
eenmaals niets verloren...
G. van L.
qROTt. f>Tini\7.wAn
AMERSFOORT - Tot medio september is een gevarieerde
zomerexpositie te zien in zieken-, verpleeg- en rusthuis De
Lichtenberg. Weefwerk, keramiek en kleuretsen van vier
kunstenaars sieren er de wanden van gangen, hallen en
balievitrines.
DEN AMERSFOORTBij kinderboerderij De Vosheuvel aan de Heiligenbergerweg was het vorige week
ider druk. Donderdag hield men daar een zogeheten „activiteitendag", waar veel belangstelhng voor was
hoogtepunten, zo vernamen we, waren het verzorgen van de pony's, en een demonstratie pony-rijden
Vu Willen we dat best geloven. Maar toen onze fotograaf Janus Visser met de hierbij afgedrukte foto terug
fam, kwamen we tot de conclusie, dat deze dag meer hoogtepunten moet hebben gekend Want het aaien
i een kalf, is dat niet leuk
Daar is in de eerste plaats, in de gan
gen van het ziekenhuis (bordjes met het
opschrift expositie en voorzien van pij
len wijzen u er de weg heen) het werk
van Hans van Liempt, een man die
aanvankelijk Nederlands studeerde en
zich pas later aan het etsen zette. Zijn
inspiratie deed hij op in het Vondelpark
Daar boeide hem het lichtspel op de
bladeren. Hij maakte voor één ets vaak
zes platen, voor elke kleur één. Hij is
met een ets dan ook zo'n maand of dne
bezig. Dat wil zeggen dat de twintig et
sen, die op de expositie hangen, in on
geveer zes jaar tijd zijn ontstaan.
Zijn etsen van planten en bloemen
zijn natuurgetrouw tot in het kleinste
detail van verf en bladaanzet.
Hij geeft de planten weer zoals ze zich
in hun groeiwijzen voordoen, zonder
enige menselijke ingreep. Hij vult zijn
papieroppervlak geheel en al met tij
gerlelies. gele bloemetjes, jasmijn, ber
ketakjes, en die volledige bladvulling
maakt dat de toeschouwer zich in een
stukje natuur waant.
Blaadjes, knopjes, bloesem volgen el
kaar in lagen op Van een struikje met
een dicht aaneengesloten formatie van
blaadjes laat hij uit de volledig uitge
werkte bladvormen er enkele zachtgeel
oplichten, alsof de zon daar speciaal op
valt. Met eindeloos geduld is een aan
trekkelijke levensechte groeistructuur
opgebouwd.
FIGUREN UIT LAPPEN
In de vitrines bij de balie (van de in
gang van het ziekenhuis De Lichtenberg
aan de Hugo de Grootlaan) staat werk
van Dick Versluis, die ten dele in
Amersfoort werd opgeleid door Kedo
Erné. Evenals zijn leermeesteres maakt
hij figuren uit lappen uitgerolde klei die
hij over elkaar legt. Hier en daar brengt
hij met een flard groene of blauwe glan
zende glazuur een accent aan.
Hij zet kinderen op hoge stoelen,
vervaardigd uit messing. Door zulk
soort hoge grootschalige meubels
moeten kinderen zich omringd voe
len.
Hij geeft ze belletjes in de handen,
Indianentooien op het hoofd. Jongetjes
kijken uitdagend de wereld in als ware
krijgers met lansen en oorlogs-hane-
kammen op het hoofd, staande op wie
len als van Romeinse strijdwagens
Soms is er in de kleding van de kinde
ren een afdruk van textielstructuur te
