„Als fotograaf moet je interesse hebben in je vak.
Anders is het moeilijk om eruit te halen wat erin zit"
sinterview.
op dinsdag5
Janus Visser van kok tot video-producent:
„...Het grootste nadeel? Het
gemeentebestuur wat zo in
opspraak is..."
VERGROTEN?
,,..]e komt op veel plaatsen
waar een ander niet komt...'
„...Voor een hoop mensen is
de krant heilig. Voor mij niet...
LEUSDER KRANT
LEUSDER KRANT
DINSDAG 14 OKTOBER 1986
interview
om het carnaval hier van de
grond te krijgen en dat is ge
lukt. De was rond de jaren ze
ventig. Carnavalsverenigingen
schoten in die tijd als padde
stoelen uit de grond in Midden-
Nederland Ik was al snel hof-
fotograaf; daar ontkwam ik niet
aan natuurlijk. Na vier jaar ben
ik er mee gestopt, omdat het
werk bij de krant toenam en ik
anders bijna helemaal niet
meer thuis zou zijn."
MOOI GEWEEST
Janus heeft de ontwikkeling
van Leusden van dichtbij mee
gemaakt. Of beter gezegd: hij
stond er met zijn neus boven
op Wat vindt hij nu zelf van
Leusden? ,,Ik heb het gevoel
dat het nu mooi is geweest. Het
Ruige Veld nog. misschien 't
Vliet. Leusden als groeikern
had plannen voo. 30.000 inwo
ners in 1990. Daar zitten we te
gen aan. En dat is genoeg. We
moeten alleen nog bouwen
voor de eigen woningbe
hoefte."
Janus: ,,In de beginjaren trok
ken veel mensen uit de rand
stad naar Leusden. Zij hebben
een duidelijk stempel gedrukt
op het sociale klimaat. Die
mensen kwamen voor de rust.
Door de groei van Leusden zijn
de verschillen genivelleerd.
Opvallend vind ik overigens
het vele groen in de wijken."
Ook was Janus Visser getuige
van de vele acties die in het
verleden zijn gevoerd tegen de
voorgenomen uitbreidingen
van het vroeger zo gemoede
lijke Hamersveld en Leus
broek. Als meest geslaagde ak-
op de zaken waarmee het ge
meentebestuur zo in opspraak
is gekomen. ,,Op de momenten
dat de zaken een wending na
men. had de gemeenteraad
duidelijke beslissingen moeten
nemen. Maar de politieke be
slissingen die zijn genomen,
zijn altijd met bepaalde per
soonlijke belangen genomen
en met ten gunste van de inwo
ners. Dat heeft geleid tot drie
zetels voor Leusden '85. Dat
had voorkomen kunnen wor
den door een duidelijke opstel
ling van de gemeenteraad in de
vonge periode."
Kunnen ze hun gezicht nog red
den? „Natuurlijk", zegt Janus.
„Maar dat wil niet zeggen dat je
bepaalde dingen stilzwijgend
door moet laten gaan. Dorpspo
litiek blijft het toch." Er zijn drie
adviezen die hij de gemeente
Leusden wil meegeven: niet
bouwen over de Schoolsteeg
bosjes, proberen om het voor-
zierungenpeil te handhaven en
te onderhouden en netelige si
tuaties niet op z'n beloop laten
gaan. Alstublieft, heren be
stuurders.
BLUNDERS
„Er zijn een hoop blunders ge
maakt de afgelopen jaren", ver
zekert Janus Visser mij. Welke
door mag gaan als de grootste
blunder weet hij niet te vertel
len, maar hij somt er enkele op:
„De bouw van het gemeente
huis. Dat gebouw past niet bin
nen het Hamershof-gebeuren
en het kost verschrikkelijk veel
energie. Of het kunstveld van
de hockeyclub waar het gras
doorheen kwam. Maar daar
tie noemt hij die van de kinde
ren die op de fiets naar Amers
foort gingen en daar de hal van
het gemeentehuis belegerden
om zo te pleiten voor de aanleg
van een veilige fietsroute langs
de Heiligenbergerweg. De
route kwam er. De grootste ak-
tie, zo zegt de kenner bij uit
stek, was die tegen de plannen
om over het Valleikanaal te
bouwen. „Het gemeentebe
stuur is toen tot andere gedach
ten gebracht", memoreert de
nieuwbakken video-produ
cent.
NORMVERVAGEND
Alles heeft zo zijn voor- en na
delen, zo wordt vaak gezegd.
Van Janus, die de zaken liever
positief benadert, wil ik daarom
weten wat hij het nadeel vindt
van Leusden. Zorgvuldig zoe
kend naar woorden, formuleert
hij zijn antwoord. „Ik moet uit
kijken, omdat ik weet dat ik te
gen zere benen trap Maar het
grootste nadeel vind ik het ge
meentebestuur dat zo in op
spraak is en een beetje norm-
vervagend werkt
Zijn positieve instelling doet
hem dit antwoord toelichten:
„Dat is best op te lossen. Veel
mensen kunnen daar een
steentje aan bijdragen. De ei
gen krant bijvoorbeeld door
niet op alle slakken zout te leg
gen en naar de sensatie te trek
ken. Het gaat om de mate en
manier waarop je het nieuws
brengt. Maar als de kritiek juist
is, moet je die ook brengen."
Het grote voordeel? „Leusden
ligt centraal in Nederland. Dat
is voor veel mensen zeer aan
trekkelijk. Het is hier prettig
wonen, kort bij een grote stad.
Midden in het groen en de wei
landen. Je kunt het niet beter
wensen. De term 'slaapstad' is
verouderd. Leusden is levend
geworden. Er zijn allerlei aktivi- j
teiten van de grond gekomen, j
Het voorzieningenpeil is aardig
opgebouwd. Er zijn sportac
commodaties in overvloed en
met grote luxe. Ik ken sporters
uit Utrecht die daar zeer jaloers
opzijn."
VRAAGTEKENS
De politiek in Leusden heeft hij,
liberaal in hart en nieren, altijd
kritisch gevolgd. „Ik zet vraag
tekens bij de manier waarop
men met elkaar bezig is Het
stemgedrag wordt te vaak be
paald door te veel persoonlijk
belang in de vriendjessfeer",
vindt Janus. „Daar zullen ze me
wel op pakken", voegt hij daar
aan toe.
Janus, als fotograaf sowieso al
voorzien van een scherpe blik,
doelt met zijn kritiek met name
kon het gemeentebestuur niets
aan doen."
Blunders dus. Daar hadden we
het over. Dat men geen tweede
brug over het Valleikanaal in
het oosten heeft gebouwd, valt
volgens Janus ook onder die
categorie. En dan komt 'ie, de
grootste blunder: „Het rapport
van het bureau Arnhem. Dat
heeft veel geld gekost en ging
over verdere uitbouw van Leus
den, met name in de School
steegbosjes. Dat was echt stom.
Dat had de eerste de beste
journalist ook kunnen maken."
„Ik heb er ontzettend veel ple
zier in gehad om me in de regio
te kunnen begeven", zegt Ja
nus aan het einde van ons ge
sprek. „Ik heb er veel contac
ten aan overgehouden. Je zit al
tijd dicht bij het nieuws. Heb ik
het al meegemaakt, moet een
ander het uit de krant lezen
Een kritische terugblik op de
krant waarvoo hij vijftien jaar
heeft gewerkt, kan natuurlijk
niet ontbreken. Janus: „De
Leusder Krant moet iets positie
ver zijn. Meer aandacht voor de
kleine dingen die op de hoek
van de straat gebeuren. Je bent
gewoon een dorpskrant, geen
volkskrant." Dat laatste is overi
gens niet als een geslaagde
woordspeling bedoeld. „Ik be
doel dus De Volkskrant", legt
hij lachend uit.
„Te veel dingen blijven liggen.
Mensen willen zich graag te
rugzien. Dat mis ik wat. Het be
lang van de Leusder Krant ligt
in de kleine dingen op de hoek
van de straat, binnen verenigin
gen. Die dingen kunnen een
betere communicatie binnen
het sociale gebeuren, binnen
de gemeente geven."
„Voor een hoop mensen is de
krant heilig. Voor mij niet,
hoor Houden zo, Janus!
(advertentie)
VERKLEINEN?
Op A3- of A4-formaat?
Het kan allemaal bij de
Een snelle fotokopieer-
service legen redeli/ke
pri/zen.
Asschatterweg 19
(Bij de Biezenkamp)
Kantoor geopend van
maandag tot en met vrijdag
van 9 uur tot 12 uur,
van 14 uur tot 17 uur.
door
Martin Hermens
LEUSDEN - Vijftien jaar lang maakte hij plaatjes, hele
mooie plaatjes vaak, voor de Leusder Krant. Stilletjes
is hij nu van het podium in Leusden verdwenen: ja
nus Visser, voor velen het gezicht van de Leusder
Krant. Op een informele bijeenkomst nam hij af
scheid van zijn collega's met wie hij al die jaren had
samengewerkt. Want hoewel de Leusder Krant zijn
speciale aandacht had, maakte hij ook foto's voor
vele andere BDU-kranten.
Met ingang van 1 september is Janus Visser werk
zaam als video-producent bij de E.M.G., de Electroni-
sche Media Groep van de BDU. Daar krijgt hij, samen
met onder anderen Bert Vos, voormalig hoofdredac
teur van de Leusder krant, drie jaar de tijd om een
goed lopende afdeling op poten te zetten.
Reden om eens terug te kijken op 15 jaar Leusden en
ongeveer anderhalve maand E.M.G. Janus Visser.
Het verhaal van een kok, die fotograaf werd en nu
video-producent van beroep is. Alle goede dingen in
drieën.
[o tegen het tijdstip dat we
lebben afgesproken, belt hij
>p. Hij komt iets later, omdat hij
log even iets moet afwerken.
Iet is een vrijdagmiddag. Drie
cwartier later zitten we dan in
:afé De Swarte Steegh, met
roor ons een lekker fris pilsje.
Sen betere omgeving is er ei-
jenlijk niet te bedenken om
net Janus Visser, 38 jaar jong,
ustig te praten over zijn vijftien
aar bij de Leusder Krant,
loe hij bij de Leusder Krant is-
erechtgekomen, luidt de eer
ste vraag. „Dat is een lang ver
taal", zegt Janus rustig. „Ik zat
rcoeger in de horeca. Als kok.
hotel L'Europe in Amster
dam. Daarnaast volgde ik cur
sussen voor alle vakdiploma's
ïoor de horeca. Ik had weinig
over voor andere aktivitei-
let idee om wat met fotografie
gaan doen, kwam dan ook
as later. Janus: „Na het beha-
i van alle vakdiploma's had
k veel vrije tijd. Ik ben toen in
:ontact gekomen met een Am-
iterdamse fotograaf. Die heeft
iu] wegwijs gemaakt m de foto-
jrafie. Dat was in 1970-1971."
,In het Olympisch Stadion,
waar ik vlakbij woonde, maakte
regelmatig foto's als hobby,
li] mijn ouders, die in Leusden
foonden, zag ik de Leusder
[rant liggen, En toen ik de fo-
zag die daarin stonden,
dacht ik: dan kan ik ook. Ik had
*at familie die voetbalde bij
toda, dus daar ging ik tijdens
Ie wedstrijden actie-foto's ma-
:en Die stuurde ik vrijblijvend
aar de Leusder Krant.
OMBINEREN
Iet eerste begin was er. Janus
wam naar Amersfoort, waar hij
'erk vond als kok bij Hotel De
Vitte. „Dat was goed te combi
ieren met de fotografie,", zegt
Zelf noemt Janus het een
boeiende tijd, die jaren bij de
Leusder Krant. Met name over
de periode dat hij met Marnix
Kreyns samenwerkte, kan hij
veel boeiende verhalen vertel
len. "In 1974 of 1975 kwam Mar
nix naar Leusden. Met hem heb
ik veel reportages gemaakt
voor de Leusder Krant. Dat was
echt gezellig. Je had daar ruim
schoots de tijd voor. Dat is de
laatste jaren allemaal wat min
der geweest, omdat het werk
veel drukker is geworden."
BEKROOND
Het gaat in dit geval overigens
niet over video-filmpjes waar
mee een nieuwe top 40 hit of
een nieuw zangtalent wordt ge
lanceerd. Nee, de nadruk ligt
op het realiseren van promotie
video's voor bedrijven, instel
lingen en organisaties (om maar
een kleine opsomming te ma
ken). Hoewel, die top 40 hit zou
Janus ook best van een mooie
video kunnen voorzien.
TUSSEN MUREN f
Het werk als fotograaf mist hij
nog wel. „Ik zit meer tussen de
muren van mijn eigen kantoor",
realiseert Janus zich. Ik heb
ook minder contacten. Maar
aan regelmaat wen je gauw. De
eerste weken kwam ik gebro
ken thuis, ik was dat niet ge
wend. En het contact met men
sen komt terug; je bent op een
andere manier bezig om een
produkt te maken."
„Wat ik ook mis, is de geva
rieerdheid. Vroeger wist ik 's
ochtend nooit wat me die dag
te wachten stond. Die afwisse
ling is nu minder. Dat slijt wel",
voegt hij daar geruststellend
aan toe.
Even een andere zijweg. Janus
is ook betrokken geweest bij
de oprichting van carnavalsver
eniging De Gouden Klomp. "Ik
ben een paar jaar secretaris ge
weest", vertelt hij daarover
„We hebben toen geprobeerd
ring. Luchtfoto's maken, dat
was weer een vak apart. Tja, er
waren zoveel leuke dingen. Je
komt op veel plaatsen waar een
ander niet komt."
VOORPLAAT
„Als er bijvoorbeeld een Leus-
denaar meedeed aan een auto
cross, dan gingen we mee naar
Valkenswaard of Zandvoort",
vervolgt janus. „Leusden 1200,
dat was een evenement op
zich. Ik liep in een middel
eeuws kostuum met een ultra
modern foto-toestel op mijn
buik door het dorp. Of voor de
Barneveldse Krant zes dagen
naar Parijs. Of de laatste Elfste
dentocht; daar kreeg ik een
paar dagen voor vnj. Ik heb de
installatie van twee burgemees
ters meegemaakt, Van der Post
en Rademaker. Ook heb ik veel
pastoors en dominees gefoto
grafeerd. Veel winkelopenin
„Als fotograaf moet je interesse
hebben in je vak. Je moet de
tails kunnen zien en onder
scheid maken tussen wat wel
en wat niet belangrijk is. Als je
niet bereid bent om interesse
te tonen in het onderwerp, dan
is het moeilijk om eruit te halen
wat erin zit."
Een beetje teleurgesteld voegt
hij daaraan toe: „De druk werd
de laatste jaren steeds groter,
zodat je minder tijd had om het
juiste moment af te wachten."
Een klacht, die ook andere fo
tografen laten horen. Janus:
„Een hoop mensen zeggen: „je
hebt een prachtig leven". Ze
vergeten dan dat jij die ene
avond niet alleen bij hen moet
zijn, maar ook nog bij zo'n vijf
tien tot twintig anderen in de
hele regio. Dat is alleen maar
toegenomen. Dat maakt het
werk zwaarder."
VIDEO
Sinds 1 september is Janus vi
deoproducent bij de E.M.G.,
de Electronische Media Groep
van de BDU te Barneveld. Een
overstap die vnj stilletjes is ge
maakt, maar voor insiders niet
als een grote verrassing kwam
Janus: „Zo'n vijf jaar geleden
ben ik me gaan interesseren in
het video-gebeuren. Ik heb
voor de BDU in 1981 een recht
streekse televisie-uitzending
gemaakt in Leusden. Een jaar
We kunnen Janus Visser best
tot het gezelschap van be
kende Leusdense persoonlijk
heden rekenen. „Ik kende ie
dereen", zegt hij lachend. Hij
zorgde er ook voor dat Marnix
Kreyns snel wist wie wie was in
Leusden. "Ik reed met hem in
de auto door Leusden en stak
steeds mijn hand op naar be
kenden. „Wie is dat nou
weer?" vroeg Marnix dan. Ja, ik
heb hem hier een beetje inge
wijd."
Het bleef niet bij de Leusder
Krant alleen. Zoals gezegd: het
werk nam toe. Janus Visser zelf:
„De Stad Amersfoort kwam er
bij, maar ook andere BDU-bla-
den. In 1977 ben ik voor twintig
uur in vaste dienst gekomen
voor alle bladen. Twee jaar la
ter, in 1979, in full-time dienst."
Daarnaast schnabbelde hij een
beetje. „Ik had vele vaste klan
ten. Dat is onlangs bekroond
met een folder voor de firma
Bloemendal in verband met
hun vijfentwintigjarig jubli-
leum." Een folder die er wezen
mag, trouwens.
Als persfotograaf maak je heel
wat mee. Wat is hem nu het
meeste bijgebleven van het
geen hij in die vijftien jaren
meemaakte? Janus' antwoord
laa» niet lang op zich wachten:
„De vele leuke reportages. Ei
genlijk heb ik zoveel kunnen
doen. In een luchtballon om
hoog; dat was een leuke erva-
Janus Visser achter de knoppen bij de Electronische Media Groep, kortweg EMG, van de BDU in Barneveld.
gen. En voor de Stad Amers
foort de voorplaat. Dat was
steeds weer een hele opgave."
Als ik nogmaals opmerk dat hij
uielf. „Langzaam is dat ge
boeid. Op een bepaald mo
ment ben ik halve dagen als
jok gaan werken. De rest van
tijd was ik bezig als foto-
riaf. Naast de krant heb ik ook
ndere zaken aangepakt,
niidsreportages en derge-
ijke. Ook heb ik toen de Foto-
school in Apeldoorn ge-
olgd."
inus: „In 1974 ben ik overge-
kpt en full-time fotograaf ge-
orden. Daar waren twee rede-
en voor. Ten eerste was ik ge-
ouwd en wilde ik niet meer
'9 en nacht, op ongeregelde
den, werken. Ten tweede
m het werk in de fotografie
..En dan, na een klein re-
•nsommetje: „Ik zit nu vijftien
1 bij de Leusder Krant. Ik
b de groei van Leusden mee
maakt. Alles aan de zuidkant
a de Asschatterweg heb ik
komen. Ik heb heel wat
*ste stenen, eerste palen en
krungen meegemaakt hier."
goed bekend is in Leusden,
verbetert hij mij. „Ik heb be
kendheid in de hele regio",
zegt hij nuchter en zonder zich
zelf op de borst te kloppen. Het
volgende verhaal getuigt van
zijn gelijk: „Tijdens een vakan
tie liep ik over de boulevard
van Knokke. „Hé, daar loopt de
fotograaf van de Leusder
Krant" hoorde ik toen achter
me. „Maar dat is inherent aan
het werk wat je doet."
INTERESSE
Janus Visser verstaat zijn vak
goed Op de redaktie van de
Leusder Krant, waar toch ook
veel foto's van zijn collega's
binnenkomen, worden de
plaatjes van Janus er vaak zon
der moeite uitgehaald. Ze heb
ben vaak iets, wat nét iets ex
tra's toevoegt aan het geheel.
„Je moet met genoegen naar
een foto kijken", vindt Janus.
later gebeurde hetzelfde in Bar
neveld en in 1984 in Nijkerk.
Het foto-werk combineren met
het video-werk ging niet.Dus
ben ik er mee gestopt. Conti
nuïteit is de eerste vereiste
voor een goed produkt."
Na overleg met de directie
kreeg de video-afdeling met in
gang van 1 september jongstle
den de gelegenheid om een
volwaardige afdeling binnen
het bednjf op te starten. Janus
nam die uitdaging met beide
handen aan. „Ik heb in die vijf
tien jaar heel wat kilometers af
gelegd in de regio. Ik heb ook
heel wat gefotografeerd Nu
ben ik op een leeftijd dat het
tijd is om een nieuwe uitdaging
aan te nemen. Eén van de rede
nen om dat te doen waren mijn
kinderen. Die vonden het niet
leuk dat ik vaak in het week
einde weg was. Ik heb nu een
vrij geregeld leven. In de
weekeinden en avonden ben ik
vrij. Dat is mooi meegenomen."
„We krijgen twee, drie jaar de
tijd om een goed lopende, ver
antwoorde produktiegroep op
te zetten. Mijn taak is om het
videoprodukt vanaf de eerste
bespreking met de opdracht
gever tot aan het eindprodukt
te begeleiden. Kort gezegd:
het produceren van een volle
dige produktie. En het bevalt
best", concludeert hij na ruim
een maand op de nieuwe afde
ling.
