I
„Ik heb nooit de kans gehad om
het vak met mijn handen te leren"
Voortreffelijk optreden
jeusdens Vocaal Ensemble
ALS JE ALLES GOED BEKIJK
Groeneveld opticiens
Vader Bloemendal draagt na 25 jaar zaak over aan zoon Paul:
„...Het gaat om de
kwaliteit van je werk.
Toen ik zag dat over
drie jaar de bouwmarkt in
zou storten, heb ik mijn
terrein verlegd..."
We leiden zelf vakmensen op,
maar dat zijn niet meer die vak
lieden die alles weten te maken.
Speciale ochtend
in 't Vooronder
Bijeenkomst
over grafologie
DONDERDAG 16 OKTOBER 1986
interview
LEUSDEN Aannemingsbedrijf J. Bloemendal b.v. be
staat vijfentwintig jaar. Vandaag, donderdag 16 oktober, is
er ter gelegenheid van dit zilveren jubileum een receptie
in De Mof aan de Arnhemseweg, van 16.30 uur tot 18.30
uur.
De heer J. Bloemendal draagt de leiding van zijn bedrijf
over aan zijn zoon Paul, die daarmee aan het hoofd komt te
staan van een bouw- en aannemingsbedrijf met meer dan
20 werknemers.
Vele gebouwen als scholen en kerken, kantoren en win
kels, bungalows en andersoortige woningen in Leusden en
Amersfoort en omgeving zijn door de heer Bloemendal
gerealiseerd.
v
r he
H
werl
viell
vas
ooitc
laan
gai
we
„Mijn liefste wens van jongsaf
aan", was om in de bouw te gaan. Ik
zag het vak timmerman, het werken
met hout, als mijn beroep, mijn toe
komst. Ik ben van de technische
school af meteen begonnen bij Hei
lijgers. Het schijnt dat je persoonlijk
dan zó ontwikkeld wordt, dat je op
een gegeven moment zelfstandig
wilt zijn. Dat houdt niemand tegen.
Dat houdt Heilijgers niet tegen. Dat
hou je zelf niet tegen. Dat komt ge
woon".
Als je zelfstandig bent, pas je op
een gegeven moment met meer m
bednjf, waar je werkt. Je wordt
gewoon té zelfstandig. Dan is het
voor beide zijden heel aardig, dat je
opstapt. Dat is voor beide partijen
beter, ik ben weggegaan, en daar-
kunnen wij het altijd nog zo
goed met Heilijgers vinden."
Ik heb bij Heilijgers vijftien jaar
gewerkt: op 20 augustus 1946 ben ik
de bouw gekomen. Dat is nu dus
veertig jaar geleden. Vijfentwintig
laar daarvan heb ik als zelfstandig
ondernemer gewerkt. Je begint dan
met niets voor jezelf'.
JULIAN APLEIN
an 5
jsden
395
,Mijn eerste karweitje was op het
Juhanaplein in Amersfoort. Als ik
daar passeer, denk ik er nog alnjd
aan. Het was het bouwsel van een
etagewoning boven een winkel.
Het was het emge pandje, dat recht
liep: de rest heeft dakpannetjes. Ik
deed het met éen knechtje, Hogen-
kamp, die zit nu op kantoor, en is er
16 oktober, 25 jaar. Zo begint zo'n
bednjf."
„En dan gaat het m dne, vier jaar
tijd snel. Dat gaat van een bungalow
naar grotere bouw. Ik had natuur
lijk heel veel klanten, die mij ken
den. Als je vijftien jaar als uitvoer
der bij een bednjf zit. ken je veel
:chitecten. Maar het is toch zo, dat
je eigen bedrijf van de grond af
noet opbouwen."
KWALITEIT
Het gaat om de kwaliteit van je
werk, en daar dan meteen aan vast:
wie heb je m je dienst. Een grote
bouwer kan iedereen aannemen.
Wij niet. De ene keer staan ze op
een groot werk met z'n tienen, en
de andere keer zitten ze met z'n
tweeen bij mevrouw X om het keu
kentje te verbouwen. Hoe gaat dat
met klanten? Moeders met kinde
ren zijn makkelijker, maar sommi
ge klanten, daar moet je behoed
zaam mee omgaan. En die jongens
kun je met veranderen. Als ze hun
voeten thuis niet hoeven te vegen,
doen ze het ook met bij de klant.
Kijk, dat is dan het probleem van
een kleiner bedrijf."
„De eerste jaren deden we alle
maal utiliteitsbouw: scholen, ker
ken, villa's. Zo begin je. Woning
bouwer was ik niet. Daar was ik te
veel vakman voor schijnbaar. Voor
woningbouwer hoef je echt geen
vakman te zijn. Je moet een goed
management hebben, een goede
bedrijfsvoering, het is puur een sys
teem. Bij ons gaat het met vijf kilo
draadnagels, daar gaat het met één
draadnagel. Ik wil riiet zeggen, dat
ik het niet gekund had, maar als je
het vak eenmaal goed geleerd
hebt, wil je het vak beleven, he. Dan
maak je graag zo'n Montessori
school!"
MASSA
Paul Bloemendal valt zijn vader
bij: „Woningbouw, dat is massa.
Dat is een systeem: honderd keer
hetzelfde, bij utiliteits- en vrije sec
torbouw is elke bouw anders, en
dat maakt het leuk."
Bloemendal Sr.: „Ook het perso
neel doet dat liever. Als ik die jon
gens op 23 woningen zet met al die
betonnen muren zeggen ze: „Heb je
niks anders?" Nou ja, zo hebben ze
ons nou eenmaal groot gebracht.
Niet dat ik het zelf kan, hoor, ik heb
nooit de kans gehad om het vak met
mijn handen te leren. Ik zat meteen
m de uitvoering en ging de boel
organiseren, moest natuurlijk wel
weten hóé ze het moesten maken.
Dat hoeft in de systeembouw uiter
aard niet meer. Dat is voorbereid,
komt zo uit de machine, en wordt
op elkaar gestapeld. Daar moet je
heel andere mensen voor hebben,
niet een timmerman of een metse
laar, die hun vak geleerd hebben".
RENOVATIE
Ik zou eerst nog in de renovatie
gegaan zijn, maar dat was me te
moeilijk. Dan moet je een bedrijf
hebben, dat twee generaties oud is,
want je kómt niet meer aan die vak
mensen, die alles met hun handen
kunnen maken. We leiden wel zelf
vakmensen op, maar dat zijn met
meer die vaklieden, die alles weten
te maken. We leiden hen op, zodat
ze ook met die schietapparaten
overweg kunnen, en met alleen met
hun hamertje, beiteltje en schaafje,
want dat is ouderwets, dat moet met
meer".
„Ja, in Leusden heb ik heel veel
gebouwd. Dat kwam omdat ik hier
puur de utiliteitsbouwer was. Toen
keek men daar nog naar, en zeiden
ze: „Nou jongens, als je een goed
huis wilt hebben, een goede kerk of
een goede school, dan moet je J
Bloemendal b.v. nemen." Je krijgt
dan op één keer een naam van: hij
kan het alleen maar, of hij kan goed
kerken bouwen. Dat is natuurlijk
helemaal niet waar, want als je nooit
een bejaardentehuis hebt gebouwd
zegt een bestuur: hij heeft geen er
varing. Je moet er dus gewoon één
keer aan beginnen."
„In 1972 heb ik de Walstrowonin
gen gebouwd, puur een experi
ment vanuit het Ministerie. Daar
verbaas ik me dan over Ik verbaas
me nog altijd over die woningen,
die van buiten heel aardig zijn,
maar die vergeleken qua inhoud,
woonruimte en tuin met andere wo
ningen héél klem zijn. Ze staan
veextien jaar. en de mensen zijn er
nog altijd gek op!"
„Als je dat nou maar kunt: dat je
een soort huis kunt bouwen, dat
mén fijn vindt om in te wonen. Ik
zeg altijd: er zit in die Walstrowo-
ningen niet eens een slaapkamer!
Er zit een expansieruimte in, waar
van de architekt vond dat de men
sen er mee moesten kunnen doen
wat ze wilden. Het slaapplateau zit
gewoon boven open m de kamer."
LIEFHEBBERS
„Ik had er maar twintig en er wa
ren meteen vijfenzestig liefheb
bers. En het is altijd nog zo geble
ven: als er één te koop staat, psst, hij
is meteen weer weg."
Het rusticawoninkje, dat we nu
veel bouwen, is nét zo'n type, het is
zo weg. Van andere woningen heb
ik 30 procent verkocht als ik begin.
De rest verkoop je pas tegen dat je
klaar bent. In Hoevelaken heb ik
een projekt, daar zijn we al drie jaar
mee aan het verkopen. Het zijn héél
leuke woningen, maar die huizen
hebben een vorm die de mensen
niet willen. Elf van de twaalf huizen
zijn nu bewoond. Als je die mensen
vraagt, zeggen ze: „Wat een fijn
huis!" Maar als er gekocht moet
worden aarzelen de mensen: er is
niets recht, het is net als bij de Mon
tessorischool: Jan Verhoeven
bouwt m een cirkel als middelpunt,
en daar omheen groepeert hij de
woonvormen. Dat soort huizen kost
ongeveer 80.000 gulden, minder
dan de huizen die je zó kwijt bent.
Maar de vorm spreekt de mensen
niet aan.'
„Dat is het aftasten van de bouw
markt. Niet bouwen wat je zelf mooi
vindt. Dat moet je nooit doen na
tuurlijk. Je moet die groep mensen
opzoeken, die typisch dat huis mooi
vinden, en dan zit je er wel eens een
keer naast Dat bleek dus in Hoeve
laken."
MIDDENPRIJSCATEGORIE
Paul Bloemendal: „Die huizen m
Hoevelaken liggen in de midden
prijscategorie. Niet voor starters.
Ook met direct voor mensen, die
zeggen: „Ik ga naar een huis van
boven de twee ton." Die huizen lig
gen in een moeilijke prijsklasse. Je
kunt in Hoevelaken beter een huis
bouwen van 220.000 gulden dan van
160.000 gulden. Die tussenstap
wordt door weinig mensen ge
maakt. Ze beginnen met een start
woning en gaan dan toch vaak naar
maar rente te betalen. Totdat ze be
sloten hebben: je mag er niet opko
men vóórdat je betaald hebt. Dat is
niet aardig natuurlijk. Als je nu voor
een miljoen grond koopt van de ge
meente, moet je eerst een miljoen
betalen voordat je beginnen mag.
Vroeger betaalde je, als je de cen
ten gebeurd had."
PROJECTONTWIKKELAAR
Ubent als bouw- en aannemings
bedrijf projektontwikkelaar ge
worden.
Bloemendal Sr „Toen het altijd
goed ging op de markt, en er was
zat te doen, had ik helemaal geen
behoefte om projektontwikkelaar
te zijn. Maar toen ik zag, dat over
drie jaar de bouwmarkt in zou stor
ten, heb ik mijn terrein verlegd, en
gezorgd, dat ik mijn eigen werk
ging ontwikkelen."
voor mijn personeel, maar je was
altijd druk."
KLANTEN
„Je neemt nieuw werk, maar je
hebt m die tijd ook heel wat klanten
gekregen aan fabrieken, bedrijven,
scholen, bejaardentehuizen. Als
daar wat bijgebouwd moet worden
komen ze meestal bij ons terug:
„ónze aannemer moet dat maar
doen!"
„Dus we hebben tot nog toe wat
werk en personeel betreft helemaal
geen klagen. Ik heb altijd gezegd:
ik wil zo'n vijfentwintig mensen in
dienst hebben, alleen met timme
ren, hè (wij metselen met: alles is
onderaannemen), en meer wil ik er
met. Als Paul zo meteen groter wil
worden, en die wil er vijftig, dan
neemt hij er maar vijftig. Ik zelf heb
het zo ver afgebakend, dat ik het
kan overzien."
een huis van ruim twee ton. De hui
zen van twee tot tweeenhalve ton
worden achter elkaar verkocht."
Bloemendal Sr.: „Ik heb altijd een
beetje voorzichtig gespreid, want
je hebt geld nodig van een bank,
behalve als je alles verkocht hebt
vóór je begint, dan is het heel sim
pel. Zoals nu op Groenhouten, als je
een werk van dne miljoen heb en je
begint, en zeg dat je 30 procent ver
kocht hebt en 30 procent verkoopt
tijdens de bouw dan zal je toch een
financiering moeten gaan halen. Je
hebt het niet zo liggen. Je hebt altijd
tijdelijk geld nodig van een bank."
„In Leusden ging het vroeger
veel beter. Je hoefde hier de grond
met te betalen. Je hoefde alleen
Vader en zoon Bloemendal met de jubileumbrochure. „Ik heb altijd gezegd: ik wil zo'n vijfentwintig mensen in dienst hebben zegt
Bloemendal Sr. Als Paul zo meteen groter wil worden, en die wil er vijftig, dan neemt hij er maar vijftig.
„Dan begin je, he, koop je zo'n
klooster en alle hoeken en gaten,
die je ziet liggen, of oude gebou
wen, en dan probeer je daarop je
projekt te ontwikkelen. Kloosterhof
in Leusden, het oude gemeente
huis. We kopen een stuk kantoor-
grond, bouwen er een kantoor op,
en dat wordt verhuurd aan acht
kleine bedrijven bijvoorbeeld. Als
het verhuurd is, zoek je een beleg
ger op, een pensioenfonds en die
wil het dan best overnemen Zo lang
moet je wel zorgen natuurlijk, dat je
het financiert. Dat is een heel ande
re manier van je werk gaan doen.
De laatste tien jaar zeg maar ben ik
me veel meer op het zélf ontwikke
len gaan begeven."
WERK MAKEN
Paul: „Ik denk, dat je er anders
met meer geweest zou zijn. Als je
op werk gaat zitten wachten: dat
kómt niet In feite moet je werk
gaan maken. Daar komt het op
neer. Je moet kijken: waar zijn de
behoeften, en kan ik daar wat mee.
Of daar is grond, bestaat er nog
ergens behoefte aan. Als ik op een
gegeven moment zoveel woningen
kan bouwen voor een heel lage
prijs, kan ik een groep huurders
bereiken die 800 gulden in de
maand willen betalen. Dan heb ik
misschien helemaal geen subsidie
van de overheid nodig."
„Zo moet je toch altijd zélf kijken
want de overheid trekt zich steeds
meer terug uit de subsidiering van
de bouw. Een jaar of vijf terug
praatten ze nog over 120.000 gesub
sidieerde woningen. Dat zijn er nu
nog 90.000."
„Terecht", zegt vader Bloemen
dal. „Dus dan krijg je automatisch
van: als je het niet doet, ben je er
met meer. Dan heb je wel veel meer
geld nodig. De eerste hen jaar had
je vrijwel geen krediet nodig, want
ieder werk, dat je aan nam, ging op
termijn, en als je termijn klaar was,
stuurde je hem m, en de mensen
betaalden. Zo gauw als je begint te
ontwikkelen moet je de boel vóórfi
nancieren."
„Ik ken in die vijfentwintig jaar
ook geen vette en geen magere ja
ren. Je was wel ongerust, en werd
er wakker van: héb ik wel werk
Wilde Paul van meet af aan de
bouw in?
„Nou, dat weet ik nog wel eens
niet. Op zich heeft het me altijd aan
getrokken, maar weer uit hobbie-
oogpunt. Met vakanties zat ik altijd
in de bouw op vrijwillige basis om
mijn vakantiegeld te verdienen. Ik
ben er eigenlijk in gerold, zeker
niet in getrokken."
„Dan krijg je: vmd ik het leuk,
vind ik het met leuk. Langzamer
hand groei je er in, en dan weei je
welke dingen je wel en niet leuk
vindt. Ik heb een technische oplei
ding en een vakdiploma voor aan
nemer. Het vakmanschap van de
timmerman: hoe hang je die deur af,
dat moet die vent zélf weten. Het
emge dat ik moet kunnen zien is:
heeft hij het goed gedaan of met. Je
bent meer controlerend dan dat je
die man loopt te vertellen hoe hij
het doen moet. Het timmervak op
zich heb ik natuurlijk nooit ge
leerd."
BIJBAANTJE
Bouwer Bloemendal Sr: „Ik zit in
heel wat bijbaantjes. Ik ben voorzit
ter van de aannemers hier in de
omtrek. Uit hoofde daarvan heb je
een zetel in de Kamer van Koophan
del, m de Streekschool en ga zo
maar door. Opleidingen doe ik het
liefste. Die timmerluitjes die ze no
dig hebben, worden opgeleid in
ons gezamenlijk bedrijf in Amers
foort. Daar heb ik altijd voor ge
vochten. Het loopt héél goed: we
hebben op het ogenblik honderd
van die jongetjes m opleiding."
„Dat móét ook, want het was
zóver dat die honderd, die in dit
rayon nodig zijn, er met meer kwa
men. De naam van de bouw was
niet zo best meer, en die moeten we
gewoon opvijzelen. Plus: we geven
ze de zekerheid, dat ze na die oplei
ding van twee jaar gegarandeerd
een baan krijgen."
Paul Bloemendal kan zich voorlo
pig nog niet in de bijbaantjes stor
ten, hoewel hij zich er wél van be
wust is, dat het tot het „relatiebe
heer" behoort. Bloemendal Sr. zal
deze sector ook na zijn terugtrek
ken uit de zaak blijven behartigen,
zodat Paul zich geheel op het bou
wen kan concentreren.
Ta-
9- IRCHTERVELD - Het was pre-
13425- pies twaalf uur toen Marius
(abuurs, mede-organisator
an de Achterveldse Koffie
Joncerten, een zesendertigtal
nensen verwelkomde in de
leine zaal van Ons Gebouw,
lij memoreerde het feit, dat
iet dit optreden de derde cy-
ilus van de Koffie Concerten
ferd ingeluid. De heer Na-
murs dankte onder meer de
labobank die zich bereid had
rerklaard om de verliezen die
de loop van drie jaren wa-
en ontstaan te dekken.
JEN
emen
voor:
ge op
loewel het aantal mensen niet
jrandioos te noemen was, kon
nen het optreden van het Leus-
ens Vocaal Ensemble zeer ze
er wel met dat pronomen om-
chrijven.
'irigent Gerard Wijnands
reeg vervolgens het woord,
hj vertelde de aanwezigen in
et kort de inhoud van het eer-
te werk 'Audite Nova' van Or-
mdo de Lasso. Meteen viel op
lat het koor, dat bestaat uit dne
inzage °pranen, dne alten, drie teno-
in en drie bassen, zeer ge
makkelijk en met plezier, maar
ooral ook met grote professio-
aliteit zong. Rustig en ontspan
en leidde de dingent zijn koor
oor dit korte beginwerkje. Het
be oor reageerde uitstekend op
erceel
(m t
erceé
1 best.
bij de
De te-
r 1986
inzage
<keling
an toe
fen
ele
bij But- e bewegingen van de diri-
sdiend.
ent. Er werd exact in de maat
ezongen.
0RRECT
je Silver Swan' van Orlando
'tbbons werd correct uitge
voerd, na een inleidend
woordje van de dingent. Bij de
bassen was het mooie, diepe
en sonore stemgeluid van Jaap
Klop een weldaad voor het oor.
De tenor Kees van Burgsteden
wist het publiek te boeien met
een rijk tenorgeluid: warm van
klank, zeer zuiver en intens zin
gend.
Als derde nummer werd de
'Kleine Passacaglia und Fuge'
van Gerhard Deutschmann ver
tolkt, echter niet nadat Gerard
Wijnands weer eerst iets over
de inhoud verteld had.
Dit humoristische lied. dat han
delde over de thema's zingen,
lachen, dansen en humor, werd
begonnen met de basstemmen.
Hoewel hun intro hier zeker
niet slecht was, vond ik toch
dat de bassen als koorgroep
beter tot hun recht kwamen in
de samenklank van het totale
koor. Schoon, vol en intens zui
ver werd er door de sopranen
en tenoren gezongen. De alten
van dit koor vertolkten hun aan
deel in het lied met prachtig
warme en diepe klanken.
Van Andries de Braai werd ver
volgens gezongen: 'Blauwtje',
een muzikaal-literaire opsom
ming van een aantal koldertek
sten. Tijdens de vertolking was
de blijdschap op de gezichten
van de uitvoerenden duidelijk
waarneembaar Ook het pu
bliek genoot zichtbaar van de
muzikale grappen en grollen.
Het kon genieten van mooie, in
gehouden piano's vol span
ning.
BASSECTIE
GEDREVEN
'De Stratenmaker' van dezelfde
componist liet met name de
bassectie voor mijn gevoel vol
ledig tot zijn recht komen. Zeer
zuiver en overtuigend werden
verschillende halvetoonsafstan-
den getroffen. Het koor als tota
liteit wisselde momenten van
groot forte af met bescheiden
piano's.
Na dit nummer werd er gepau
zeerd voor het nemen van een
consumptie.
Hierna werd uitgevoerd van
Mattaus Le Maïstre het 'Scham
dich, du Tropf'. Dezelfde lo
vende woorden zijn hier weer
op zijn plaats.
Tot slot werd een drietal liede
ren van Anton Dvorék gezon
gen, te weten: 'Es zog manch
Lied', 'Birke am grünen Berges-
hang' en 'Ein Sommertag'. Met
name bij het eerste lied werd
een aantal leuke 'stereofoni-
sche effecten geregistreerd.
De uitvoenng was weer per
fect. Alleen bij het tweede lied
hoorde ik een keer een kleine
oneffenheid. Bij het derde lied
klonken de samenzingende alt
en basgroep erg mooi.
De verstaanbaarheid van het
koor was zeer goed te noemen.
Eigenlijk was het totaal overbo
dig, dat de dirigent bij ieder
nummer de inhoud vertelde.
Zelf bij de anderstalige liede
ren waren uitspraak en ver
staanbaarheid zeer goed.
Voor de volledigheid vermeld
ik nog, dat het koor alles a ca-
pella uitvoerde.
Na afloop van het concert ont
popte Marius Nabuurs zich als
een enthousiast koorzanger en
een zeer gedreven man om de
mensen weer belangsteling te
laten krijgen voor iets wat lang
zamerhand vergeten was: het
plezier in het zingen terugkrij
gen; mensen leren van muziek
te genieten.
Achterveld had al allerlei acti
viteiten, maar de muziek kwam
er bijzonder slecht vanaf: mis
schien heeft het onderwijs daar
in de afgelopen jaren ook wel
te weinig aandacht aan be
steed. De heer Nabuurs ver
telde weer terug te willen gaan
naar een meer oorspronkelijke
manier van muziekbeleven:
luisteren naar muziek, luisteren
naar elkaar en het leggen van
contacten met elkaar.
,,In onze twintigste eeuw horen
daar koffie, een borrel en een
goed gesprek zeker bij. Er
moeten veel meer van dit soort
gezellige rustpunten ge
creëerd worden: een gedicht
dat niet gelezen wordt, is niet
af. Een schilderij dat met beke
ken wordt, is niet af. Muziek die
niet beluisterd wordt, is even
eens niet af, zo vertelde de
heer Nabuurs.
Een volgende keer - wanneer
kon nog niet gezegd worden -
wil de heer Nabuurs, die samen
met twee anderen deze Koffie
Concerten verzorgt, een wat
grotere happening organiseren
in de grote zaal van 'Ons Ge
bouw'.
Wat wèl al bekend is, is de da
tum van het volgende Achter
veldse Koffie Concert: zondag
16 november van 11.45 uur tot
13.15 uur. De toegang is gratis.
Op het programma staat dan
een quatre-mains-optreden van
Joke van Kregten en Martin Lo-
rijn.
Jaap Riewald
(advertentie)
LEUSDEN - In 't Vooronder
wordt op dinsdag 21 oktober
een speciale ochtend gehou
den voor buitenlandse en Ne
derlandse vrouwen. De bij
eenkomst begint om 09.30
uur en duurt tot ongeveer
11.30 uur.
„Iedere dinsdagochtend is het
vrouwenontmoetingscentrum 't
Vooronder open voor alle vrouwen
van Leusden: buitenlandse en Ne
derlandse vrouwen", aldus een
woordvoerster van het centrum m
een persbericht. De bijeenkomst
op de 21ste is bedoeld als een soort
van kennismaking „Het is immers
voor ons allen leuk en leerzaam om
elkaar te leren kennen."
„Omdat het met zo eenvoudig is
om met elkaar te praten als je el-
kaars taal met kent, hebben wij
voor een leuke aktiviteit gezorgd.
Want als je samen iets doet, heb je
weinig woorden nodig om elkaar te
begrijpen."
BORDUREN
De aktiviteit die op het program
ma staat, is: borduren. Er zal vol
doende materiaal aanwezig zijn
voor iedereen om een leuke wens
kaart te borduren. „Het is dan na
tuurlijk heel prettig als er veel erva
ren borduursters aanwezig zijn", al
dus de organisatie.
Om er zeker van te zijn dat zoveel
mogelijk buitenlandse vrouwen van
deze aktiviteit op de hoogte zijn,
verzoekt men de mensen die bui
tenlandse buren hebben de buur
vrouw hiervan op de hoogte te stel
len. Er is overigens kinderopvang
aanwezig
LEUSDEN - De N.B.P.V.,
N.C.V.B. en de K.P.O. houden
komende dinsdag (21 oktober)
een gezamenlijke avond in De
Hakhorst. Thema van de bij
eenkomst, die om 20.00 uur be
gint, is grafologie. De organi
satie heeft als spreekster me
vrouw Schneider, grafologe
van beroep, uitgenodigd.
Na een algemene inleiding over
grafologie zal mevrouw Schneider
aan de hand van dia's van hand
schriften iets over de schriftexper-
tise vertellen. Dat betreft dan het
vergelijkend handschriftonder
zoek voor de justitie en dergelijke.
Na de lezing is er gelegenheid tot
het stellen van vragen
Hei konsiante aanbod
uil de internationale modewereld dat permanent
bi) ons in de winkel aanwezig is geeft u de zekerheid er altijd
modieus bij te lopen
Leusden, Winkelcentrum Hamershof, Grutterij 3.
