'Onze wedstrijdsport wordt nog
niet op de juiste waarde geschat'
Onkruidverdelging met infrarood
Gehandicapten Sport Vereniging Amersfoort vijf jaar
Amersfoortse tuinarchitect demonstreert nieuw apparaat
DONDERDAG 27 NOVEMBER 1986
exclusief
12
De Gehandicapten Sport Vereniging Amersfoort, afgekort
GSVA, bestaat vandaag precies vijfjaar. Op 26 november
werd de vereniging na een periode van onderzoek en
voorbereiding opgericht. Sindsdien is de club in een
stroomversnelling terechtgekomen, die mede te danken is
aan de veranderde maatschappelijke ontwikkelingen ten
gunste van de lichamelijk moeilijker functionerende me
demens.
De GSVA is duidelijk een vereniging, die zich met sport
bezighoudt. De nadruk valt dus op de sportbeoefening.
Sport door gehandicapten komt, ondanks de soms moei
lijke paden die naar de media voeren, steeds meer in de
openbaarheid.
De vijfjarige Amersfoortse vereniging is een toonbeeld
van ondernemingslust. De bestuurders zou men, zonder
enige overdrevenheid, bijna over-gemotiveerd kunnen
noemen. Een goede zaak voor dit type sportvereniging.
Simone Plug in actie.
door
Aat Daale
AMERSFOORT - Het dagelijks
bestuur van de Gehandicapten
Sport Vereniging Amersfoort ont
vangt niet in een luxueuze ruimte,
maar dat maakt totaal niets uit.
Misschien is de geïmproviseerde
ruimte juist wel een symbool voor
de manier van werken van deze
mensen. Zij zijn merendeels on
derweg of houden zich bezig met
werkzaamheden, die niet bij een
schemerlampje of in een luie
stoel kunnen plaatsvinden. Luxe
is daarbij geen vereiste.
Ton van Gaal, de voorzitter, is
duidelijk het type van iemand,
die altijd wel ergens voor onder
weg is. Zijn gezicht toont de spo
ren van een dynamische man, die
steeds wel met iets bezig is wat
met zijn vereniging te maken
heeft. Hij was er bij toen op 26
november 1981 de GSVA werd
opgericht. Vijf jaar geleden pas,
maar het was desondanks nog
een heel andere tijd dan nu, als
we over gehandicaptensport pra
ten. Simone Plug, die destijds als
gehandicapte graag sport wilde
bedrijven, is er ook bij. Zij toont
een stralende glimlach als die
pionierstijd in herinnering wordt
geroepen.
Ton van Gaal wil alles best nog eens
samenvatten.
„In 1979 kregen alle gemeenten van
meer dan 50.000 inwoners het verzoek
om met subsidies mee te werken aan
een project ten behoeve van de inte
gratie tussen gehandicapte en niet-ge-
handicapte sporters. Ik zat toen in het
Aslos-bestuur en in pnncipe hebben we
toen ja gezegd. We hebben daarna een
beleid opgezet en gingen van start met
kenrusmakmgsdagen Het was een heel
rueuw idee voor alle mensen, die wilden
meewerken. Er kwam een commissie,
die de commissie Van Laar werd ge
noemd. Simone zat er ook in. Het project
was driejarig, zoals dat bij de gemeente
de gewoonte is. Het eerste jaar doet de
Aslos voor dat soort projecten eerst
alles alleen, daarna ondersteunt ze de
zaak nog maar en het derde jaar kijkt ze
toe Op 15 augustus 1981 zijn we officieel
rondgekomen voor de vorming van een
bestuur Daarna hebben we een oprich
tingsvergadering uitgeschreven. Op 26
november 1981 vond de oprichting
plaats"
Het is allemaal snel verteld, maar de
werkelijkheid was wel wat gecompli
ceerder De moeilijkheid was dat men
eigenlijk met wist wat voor sporten kon
den worden beoefend. Er werd een
enquête gehouden en toen bleek dat er
grote behoefte v/as aan zwemmen. Het
Sportfondsenbad bleek daarvoor met
zo geschikt, omdat het voor de minder
valide zwemmers met de juiste facilitei
ten had Het kleinere en knussere bad in
Hoogland was voor het doel meer ge
schikt De zwemmers van de GSVA zijn
er nog elke woensdagavond present.
Ton van Gaal brengt in herinnering,
dat men in het stadium van voorberei
ding aansluiting kreeg met de al be
staande knng van visueel
gehandicapten, die goalbal beoefen
den. Deze mensen wilden aan een com
petitie meedoen. Ton van Gaal. „Toen
zaten we min of meer voor het blok,
want als je in een competitie speelt moet
je een verenigingsstructuur hebben
Die structuur hebben we daarna vrij
snel uit de grond gestampt"
Er waren bij de oprichting achttien
leden. Het was de tijd van de „instuifen",
zowel in de zaal als in het zwembad.
Simone Plug, die bij iedere herinnering
vrolijk opkijkt, laat uitdrukkelijk weten
dat er toen nog geen sprake was van
wedstrijdsport Pas in de loop van de
verdere jaren is er duidelijkheid ont
staan over de sporten, die men wilde
beoefenen. Simone had zelf de meeste
voorkeur voor zwemmen. Een begrij
pelijke keus. want zwemmen is voor
iedereen een ontspannende bezigheid
Op dit moment zijn er wel meer dan
zestig leden die het zwemmen beoefe
nen. De jongste is dne jaar en de oudste
is al een stuk over de zestig. Simone
vertelt, dat dit cijfer op zichzelf wel ver
heugend is. maar dat de gezelligheid
vroeger wat groter was. „Het was toen
wat knusser, want je kende iedereen"
laat ze ons weten.
Hans Dudok van Heel. de vrouw, die
bij wijze van spreken dag en nacht met
het werk voor de vereniging bezig is
(„alle correspondentie komt bij mij als
secretaresse terecht"), wijst op de juiste
verhouding, die er bij het zwemmen
tussen gehandicapten en niet gehandi
capten dient te zijn. Vanaf het begin was
de vereniging een geïntegreerde ver
eniging, maar de verhouding één staat
tot één mag met worden overschreden
ten gunste van de niet-gehandicapte.
Hans Dudok van Heel. „De basis moet
zijn dat de gehandicapte m het zwem
bad écht terecht kan".
Zoals gezegd, al snel ging het wed
strijdelement een rol spelen. In feite
ontstond de gedachte daaraan na een
gezamenlijk uitstapje per trein naar Bad
Harzburg in 1981, waar het zogenaamde
„Sitzball" werd beoefend. Ton van Gaal
„We kregen op een gegeven moment
een aantal basketballers en in het
zwembad v/as een nieuwe spelsoort
ontwikkeld, het waterbasketbal. Er ont
stond toen een grote behoefte aan spel-
technisch kader Voor het
rolstoelbasketbal, het waterbasketbal
en goalbal werden specifieke trainers
aangezocht".
Het wedstnjdzwemmen kreeg een
grote stimulans toen Gilbert Verwij in
het beeld verscheen. De sympathieke
Gilbert timmert bij het zwemmen uitste
kend aan de weg en zijn bewonderens
waardige voorbeeld vindt ineens
navolging. Hans van Heel vertelt dat er
nu ineens een groepje van vier is, dat de
wedstrijdzwemsport beoefent. „Dat is
een ontwikkeling, die v/e met hadden
verwacht" merkt zij op Het is trouwens
met de emge onverwachte ontwikke
ling. De gehandicaptensport bevindt
zich nog in een beginfase Ton van Gaal
hoopt overigens niet dat het helemaal in
de richting gaat van de topsport. Als
gehandicapte mensen die topsport zien,
denken ze dat een dergelijk peil voor
hen met bereikbaar is. Dat moet worden
vermeden. Er is bij de GSVA voor ieder
een plaats, ook al presteert hij of zij
nauwebjks iets Het gaat in wezen alleen
om het bezig zijn, zoals bij het zwem
men. Uiterst belangrijk is ook. dat de
vereniging de nodige kaderleden
krijgt Niet alleen bij het zwemmmen
maar zeer zeker ook in de zaal.
Ton van Gaal prijst zich gelukkig
dat er af en toe goede hulp komt van
Middeloo. Ton: „Wij hebben de laat
ste twee jaar het geluk dat we via het
stage-project bij Middeloo regelmatig
leerlingen krijgen, die verplicht zijn
om stage te lopen. Dat doen ze dan bij
ons. Het bevalt de mensen kennelijk
prima bij ons!"
Veel mensen hebben toch nog altijd
geen idee wat de GSVA precies doet
Hans Dudok van Heel: „Er is inderdaad
een verkeerde beeldvorming van ons
werk. Door mijn functie als secretaresse
knjg ik veel mensen aan de lijn. Dan
merk ik dat die helemaal met weten wat
gehandicaptensport precies inhoudt
Wij bedrijven in pnncipe sport. Het gaat
er alleen maar om dat je iemand met een
handicap in zodaruge omstandigheden
brengt, dat hij een sport kan beoefenen.
Dat kan gebeuren door speciaal mate-
riaal, door aanpassing van de spelre
gels of door het scheppen van een
speciale sport"
Er is ook een bepaalde ontwikkeling
gaande dat bestaande sportverenigin
gen groeperingen voor gehandicapten
onder hun hoede willen brengen. De
volleybalvereniging Vollkei heeft nu
een speciaal team voor zitvolleybal De
atletiekvereniging Altis wil met alle ple
zier meewerken aan sport voor gehan
dicapten en er is een mogelijkheid dat
ook yoga gaat openstaan voor de min
der valide mensen. Hans Dudok van
Heel. nuchter als zij is. wijst op een
tendens die zeker moet worden verme
den. „In bepaalde gevallen is de inte
gratie wel mogelijk, maar heb je bij
voorbeeld maar twee badmintonners uit
onze club dan wordt het mets. Bij volley
bal is het toegestaan dat zwaar gebles
seerde spelers van verenigingen mee
mogen draaien m het zitvolleybal. Dan
knjg je misschien een situatie dat een
team niet meer echt door gehandicap
ten wordt gevormd. Het is altijd nodig
dat wij als gehandicaptensport-vereni
ging voor aanvulling zorgen".
Eén ding is zonneklaar De mensen
die de vereniging GSVA leiden, timme
ren heel hard aan de weg De leden
komen voor elkaar op Wordt er bij
voorbeeld een promotie-activiteit voor
rolstoel-basketbal georganiseerd, dan
komt er wel iemand die ook voor het
zwemmen een goed woordje doet Hans
van Heel. „Zo iets mis je bij verenigin
gen van valide sporters. Onze wed
strijdsport wordt nog met op de juiste
waarde geschat. Zo werden onlangs
alle uitslagen van Vollkei wel in de krant
genoemd, voor zover het de gewone
„valide" teams betrof. De betrokken
pr -man had evenwel de uitslag van het
zitvolleybal met doorgegeven Dan
denk ik, als er wérkelijk integratie
plaatsvindt, dan had die uitslag ook
moeten worden vermeld. Het is een
tendens, die je heel goed in de gaten
moet houden"
Ton van Gaal weer: „Je komt aan de
andere kant nooit om de gehandicap
tensport heen om de eenvoudige re
den dat we een heleboel leden hebben
die puur recreatief bezig zijn".
Het komt ook voor. dat bepaalde le
den via de GSVA bij een andere be
staande vereniging terechtkomen. Dat
is het geval geweest van iemand die
zich kon aansluiten bij de booschutters-
veremging Zon vereniging moet daar
voor dan wel de juiste faciliteiten
hebben Dan komen we weer bij zo'n
bespiegeling, kunnen bestaande ver
enigingen die faciliteiten zelf gaan
scheppen? Hans Dudok van Heel kreeg
onlangs het verzoek of er bowling mo
gelijk was. Bowling is bij de club zelf
met mogelijk maar waarom zou het met
uitvoerbaar zijn als een bestaande club
iets creeert voor de gehandicapte Lef
hebbers? De maatschappij zelf is voor
de „confrontatie" met gehandicapten
Secretaresse Hans Dudok van Heel en voorzitter Ton van Gaal van GSVA
duidelijk aan het veranderen. Denk aan
de stoplichten, die speciale looppaden
en het begnp dat er meer en meer komt
om gehandicapten ergens gemakkelij
ker entree te verlenen. Ton van Gaal
drukt het zo uit. „De drempel is wel vijf
meter verlaagd, als je ziet wat er m
Amersfoort al regelmatig wordt ge
daan".
VIJFJARIG JUBILEUM
De GSVA bestaat woensdag 26 no
vember vijf jaar en dat moet worden
gevierd. De mensen van het bestuur zijn
met zo direct voor feesten Er ligt zoveel
werk te wachten en er is nog zo ontzet
tend veel piomersv/erk te verrichten,
dat het in dit stadium nog geen tijd is om
feest te vieren Een belangrijke zaak is
dat het werk voor de gehandicapten
sport een regionaal karakter knjgt.
GSVA krijgt voldoende steun van de
gemeente en als de vereniging zelf
geen mogelijkheid meer ziet om door
een eigen actie tot haar doel te komen,
dan springt de gemeente met alle wel
willendheid geldelijk bij. Dat is een ge
lukkige zaak Maar de zaak moet zich
uitbreiden. De vereniging heeft ook le
den uit de regio, die uit andere plaatsen
afkomstig zijn. Er is een studiedag aan
deze zaak gewijd en het ziet er naar uit
dat er een federatie komt, waardoor alle
gehandicapte sporters in de hele regio,
mede dank zij de (financiële) medewer
king van de eigen plaats, onder de „pa
raplu" van de GSVA komen.
Ton van Gaal, als voorzitter gewend
op alle terreinen het woord te voeren,
vertelt hierover: „Op die studiedag wa
ren vertegenwoordigers van alle ge
meenten uit de regio aanwezig Zij
hebben zich allemaal in principe ak
koord verklaard met het uitgestippelde
beleid Het balletje is sindsdien aan het
rollen gegaan. Er is een brede werk
groep gevormd, waann alle gemeenten
vertegenwoordigd zijn. Wij hebben de
bedoeling om in de eerste plaats in
voornamelijk de buitengemeenten pro
paganda te voeren over de mogelijk
heid van gehandicapten-sport in de
hele regio Wij mikken op de federatie
gedachte Het zal met zo zijn, dat ieder
een perse naar Amersfoort dient te
komen. Het kan best zo worden dat de
kaderleden zich verplaatsen naar de
buitengemeenten. Dat zal dan een coör
dinatiegroep zijn, bemand door dne
beleids-techmsche kader-mensen, die
de zaak in de regio Eemland gaan run
nen in overleg met de bestaande ver
eniging De komende dne jaar gaan we
proberen dat beleid te verwezenlijken"
Het komt er allemaal op neer, dat de
omliggende gemeenten straks de no
dige medewerking zullen verlenen.
Hans Dudok van Heel vertelt dat er
binnenkort een bijeenkomst zal zijn
om de zaak verder uit te bouwen.
Er zijn dne kernpunten, waarom de
zaak volgens haar in wezen draait. „De
gemeenten dienen te weten dat er ge
handicaptensport is, dat deze sport voor
de betrokkenen heel belangrijk is en
dat samenwerking tussen de gemeen
ten noodzakelijk is". De volijvenge se
cretaresse ziet het wel zitten en Ton van
Gaal wijst nog eens nadrukkelijk op de
financiële ondersteuning, die vereist is.
Zonder subsidie en financiële hulp kan
het werk met plaatsvinden, te meer om
dat de gehandicapte sporters zelf over
het algemeen met over een ruime beurs
beschikken.
Giesbert v d. Veen, sinds maart van
dit jaar de peruungmeerster van GSVA.
heeft steeds instemmend zitten te knik
ken Hij is de boekhouder van de club
en doet het werk met veel plezier. Gies
bert had al contact met Bram Dudok van
Heel, die enkele jaren geleden als ge
handicapte met groot enthousiasme kon
vaststellen hoe de sportbeoefening bij
de GSVA hem een vorm van nieuv
levensvreugde bood. Giesbert verti
van een merkwaardige ervaring. to<
hij als niet-gehandicapte in een rolstc
meedeed aan het basketbal „In d
stoel voelde ik nuj een gehandicapt
merkt hij in alle ernst op. „ik viel er bij:
uit". Voor de gehandicapte is het
zekere zin andersom. In de rolstoel oi
dekt hij dat die steel niet een last is ma
juist een positief hulpmiddel om
sport te beoefenen.
GSVA heeft op 25 oktober al een r<
stoelbasketbal-toernooi gehouden, v
nge week was m de zaal Rustenbu
een toernooi voor de goalballers i
aanstaande zaterdag vindt er in 1
Sportfondsenbad een toernooi pla;
voor de waterbasketbal-beoefenaa
Op 12 december ten slotte houdt
vereniging in de aula van de scholeng
meenschap Midland een gezelli'
avond met een aantal activiteiten.
Simone Plug is wel een heel duid
lijk voorbeeld van iemand die door
sport bij de vereniging GSVA e<
prima conditite heeft opgebouw
„Sylvia doet met ons zo'n twintig n
nuten conditie-training" vertelt ze i
teraard weer lachend, „wat n
betreft mag het een halfuur duren. 1
ik heb helemaal geen spierpijn!"
WATERBASKETBAL TOERNOOI
Komende zaterdag, 29 november, wordt in het Sportfondsen
bad Amersfoort de derde voorronde van het landelijk waterbas-
ketbaltoernooi voor gehandicapten gehouden. Aan dit Grand
Prix-toernooi doen acht teams uit Nederland mee, waaronder
GSVA dat momenteel tweede staat. Er wordt gestreden in twee
poules; de winnaars komen tegen elkaar uit.
Tegelijkertijd is er een invitatietoernooi met acht teams van niet-
gehandicapten. Zo is er een ploeg van een fitness-centrum en van
een bank. Ook hier zijn twee poules. Na afloop van de beide
toernooien is er een wedstrijd om de GSVA Superbokaal, die
gespeeld wordt tussen de winnaar van het Grand Prix- en invita
tietoernooi. De wedstrijden beginnen zaterdag om 10.00 uur.
Tegen 15.00 uur is de prijsuitreiking. De toegang is gratis.
AMERSFOORT Sinds 1983 wordt
in Amersfoort al op verhardingen (be
stratingen, schelpen, gravel) onkruid
bestgreden door middel van het zoge
naamde stootbranden. Men werkt
hierbij met vlammen. Deze methode
voldoet niet helemaal, omdat de
weersomstandigheden grote invloed
hebben. Een firma ontwikkelde toen
een combinatie van stootbranden en
infrarood, beide werkend met pro-
paangas als brandstof, het een vanuit
de gas-, de andere vanuit de vloeibare
fase.
Tuinarchitect Ties ter Horst: „Als je
met zo'n brander erover heen gaat. heb
je 1000 °C onder de bak en de tempera
tuur van het vocht in de plantencellen
wordt 400 a 500 °C Dat zet uit. De cel-
wand klapt, en de plant is dood Het
grote probleem, en dat is wat zo tegen
gevallen is bij die gewone branders, is
dat het wortelonkruid altijd terug komt
Daar kom je op een gegeven moment
niet bij.
Nu kun je dat alleen aanpakken door
uitputting. Elke keer, zodra het groen
v/eer de kop opsteekt, moet je dat met
een aanpakken. Je pakt het in het
vroege voorjaar zodra het onkruid be
gint te groeien aan. je pakt het zo'n
week of dne, vier later nog een keer
aan, en nu. in de late herfst, nu het
onkruid op zijn zwakst is."
door
Anco Mali
TWEE KEER PER JAAR
„Nu is de ervanng van de ontwikke
laar van de infraroodcombinatie. dat je
na twee a dne jaar al terug kunt naar
twee keer per jaar: in het voorjaar éen
keer en in het najaar een keer Met het
vroegere branden zat je altijd aan vier
keer per jaar vast. Op den duur is de
combinatie van stootbranden en infra
rood dus zeker goedkoper.
Er heersen wel wat vooroordelen
over de nieuwe methode. Men be
schouwt, afgezien van alle consequen
ties voor het milieu en voor de mens.
spuiten nog steeds als een wondermid
del. je gooit er iets chemisch over en de
rest van het jaar ben je er vanaf Het
werkt het meest doeltreffend en het is
het goedkoopst.
Op het moment, dat je naar alternatie
ven gaat zoeken, moet je er niet van
uitgaan dat je wonderen tegenkomt Je
bent altijd wat duurdei u« - het resul
taat zal altijd wat minder zijn
ZEVENTIEN GEMEENTEN
Vertegenwoordigers van zeventien
gemeenten in de omgeving van Amers
foort zijn komen kijken bij de demon
stratie die Ties ter Horst onlangs heeft
gegeven met het Agro Dynamic appa
raat. Het grote voordeel van de nieuwe
combinatiemethode is dat het zaad oók
knapt en dat de machine, in tegenstel
ling tot de rotarband die alleen maar wat
boven de straat uitgroeit er af draait,
ook kiemdodend werkt. Zelfs met een
aantal chemische middelen is dat nog
rüet eens het geval.
„Een groot voordeel is, en daarbij
denk ik aan half verhardingspaden
lopend door een mooi plantsoen, dat je
er met de bak precies langs kunt gaan
en niet later bijvoorbeeld de schelpen
weer moet gaan aanvullen, omdat het
ten koste van je verharding is ge
gaan."
De ontwikkelaar van de infrarood
combinatie heeft voor deze methode
een milieupnjs gekregen en de appa
ratuur komt in aanmerking voor de mt-
lieupremie van het Ministerie van
Economische Zaken Dat betekent, dat
de apparatuur milieuvriendelijk is en
dat Economische Zaken wil, dat de be
drijven er in investeren, zodat zij er sub
sidie op kunnen geven.
ROND HAMBURG
„Rond Hamburg heb je streken waar
een partij als De Groenen zeer actief is
en daar is spuiten helemaal uit den
boze," zegt de heer Ter Horst. Daar
draaien in zo'n veertig gemeenten al
over de honderd van deze machines
met goede resultaten. Duitsland is qua
eisen voor de volksgezondheid en het
milieu véél strenger dan Nederland Als
zo'an apparaat in Duitsland is goedge
keurd kan het in Nederland zonder
meer worden overgenomen
Er bestaat ook een methode om on
kruid met stikstof te bestrijden. Het re
sultaat is hetzelfde als met onze brand-
ïnfraroodmethode. Alleen je praat dan
over 1,40 a 1.50 per m2, terwijl wij het
over een dubbeltje hebben' Exclusief
dan Ze zijn ook bezig met laserstralen,
maar dat is nog vaag, en zal wel erg duur
worden.
Onze methjode is in de afgelopen
vijf jaar ontwikkeld en uitgebouwd.
De brander staat schuin naar voren
gericht in de bak en daartussen staat
een aantal infraroodbranders. De tem
peratuur is hoger bij het infrarood en het
voordeel is tevens dat het niet gegrepen
wordt door wind. Als je een gewone
vlam hebt, buigt bij een bepaalde rij
snelheid de vlam door de wind af en je
mist een stuk temperatuur De ïnfra-
roodstraling daarentegen staat puur
verticaal. De stootbrander staat er dia
gonaal op en doet de warmte van het
infrarood wervelen onder de bak, waar
door het onkruid rondom gepakt wordt
Op elk kiertje of hoekje Konu een gi
gantische temperatuur te staan."
NADEEL CHEMISCHE MID
DELEN
Wat is de truc bij de bestrijding van
het wortelonkruid? Wanneer het weer
opkomt, loop je er wéér overheen Dan
knjgt het te weinig bladgroen om ener
gie te kunnen gebruiken voor het groei
proces. Dan put je de plant uit. Het
nadeel van de chemische bestrijdings
middelen is, dat je steeds sterker moet
gaan werken
„Je pakt iets aan: het allersterkste
overleeft, omdat het net sterk genoeg is
om die concentratie te overleven. De
allersterkste gaat zich vermenigvuldi
gen. dus dan moet je met een concen
tratie sterker gaan spuiten. Ook weer
van de nieuwe sterke generatie blijft
v/eer de sterkste over, en dan moet je
nog sterker gaan spuiten, v/at zeer pro
blematisch wordt
Een leuk detail van de brander-in-
frarood-combinatie is, dat je de ma
chine heel goed als ijsbereider op de
ijsbaan kunt gebruiken.
Als men een dag geschaatst heeft op
de ijsbaan, ligt er schraapsel Als je er
snel met de machine over heen loopt
smelt het schraapsel eventjes en zet zich
gelijk weer vast Ook slecht ijs met
luchtbellen erin is daardoor te verbete
ren.
Onze gedachten gaan uit naar een
vijfjarig contract met de gemeenten,
waarbij v/e er van uit gaan, dat we m
eerste instantie dne keer en later twee
keer per jaar gaan werken. We houden
een vast jaarbedrag aan en geven de
gemeenten de gelegenheid om na éen
jaar te zeggen: we stappen van de me
thode af Ze knjgen echter niet de mo
gelijkheid om te zeggen: Ties, je
buurman kan het goedkoper, want ik
heb er een stukje research en ïnveste-
nng m zitten."
