Nieuwste Nederlandse filmhit van Dick Maas
Afstudeerfilms van Filmacademie
De snelle carrière van de
Nederlandse Steven Spielberg
DE AMUSANTE AVONTUREN VAN DE FAMILIE FLODDER
Filmkeuze
L
Cyclus Nederlandse film
Dokudrama van Bischoff
nachtfilm in Filmhuis
kijk op de film
DONDERDAG 18 DECEMBER 1986
(door Bert Vos)
Wie de snelle carrière van
Maas zo'n beetje heeft ge
volgd, zal hem wellicht ook
al gemakkelijk als de „Ste
ven Spielberg van de Lage
Landen" kenschetsen. Maas
heeft een groot aantal korte
speelfilms en TV-films ge
maakt, hield en houdt zich
bezig met de produktie van
videoclips (waaronder de
vermaard geworden clips
van de Golden Earring en de
concertfilm van deze inter
nationaal bekende groep) en
debuteerde in 1983 met „De
Lift", evenals in „Flodder"
met Huub Stapel in de hoofd
rol. „De Lift" werd een inter-
nationaal succes, met we
reldwijde verkoop van de vi
deorechten, verwierf ver
schillende filmprijzen en
bracht een record aan recet
tes op. En dat allemaal bin
nen tien jaar, nadat hij in
1977 cum laude afstudeerde
aan de Nederlandse Filma-
kademie. Maas heeft nu - sa
men met producent Laurens
Geels - een eigen produktie-
maatschappij, met de nodige
technische 35 mm montage
faciliteiten.
„Flodder" is inmiddels
eveneens aan het buitenland
verkocht en Dick Maas is al
weer met de volgende film be
zig: „Asterdamned". Volgens
het „Steven Spielberg-recept"
zal ook die film wel weer even
verrassend zijn als de eerste
twee van de man, die naast de
regie het schrijven van het sce
nario met net zoveel gemak als
de produktie doet en de mu
ziek ook zelf maar voor z'n re
kening neemt. Hij is tenslotte
niet voor mets ook nog een
tijdje pop-musicus geweest.
Het aardige van alles is nog
wel, dat Dick Maas zelf de be
scheidenheid zelve blijft. Het
aardige wat hij wil is gewoon
films maken. De franje laat hij
over aan anderen. En dat be
looft wat voor de Nederlandse
film. Want bij veel regisseurs is
het vaak andersom.
Een deel van de familie „Flodder".
8
i
„Mama is boos" het geval is, is
„Flodder" zelden onrealistisch van
toon. Bovendien heeft hij een
goede hand wat het uitkiezen van
zijn acteurs en actrices betreft.
Met Huub Stapel schoot hij al eer
der in de roos bij „De Lift" en ook m
„Flodder" weet Stapel m alle op.
zichten te overtuigen door natuur
lijk spel. Dat is zeker ook het geval
met Nelly Fnjda als de flegmatieke
Ma Flodder. Niks geen over-ac-
üng, geen geschmier waar veel Ne
derlandse acteurs zich nogal eens
schuldig aan maken. Een excel
lente vertolking, zonder meer.
Tamelijk nieuwe gezichten
voor de Nederlandse filmindus
trie zijn Tatjana Simic en Apollo-
nia van Ravenstein.
Tatjana is een van oorsprong Joe-
goslavisch fotomodel. Zij debu
teert als speelfilmactrice in
„Flodder" op een wijze, die naar
meer smaakt. En dan hebben we
het niet over haar sensuele ver
schijning, maar over haar totale
spel in deze film. Datzelfde geldt
voor Apollonia van Ravenstein
(als Yolanda), die weliswaar en
kele figurantenrollen in Ameri
kaanse films speelde, maar pas in
„Flodder" met een volwaardige
rol debuteerde. Stuk voor stuk
„nieuwelingen" in het Neder
landse speelfilm-circuit, waar
we ongetwijfeld nog veel meer
van te zien zullen krijgen.
Een betere springplank als
„Flodder" kan men zich op Ne
derlands niveau eigenlijk niet
wensen.
„Flodder", Ned 1986. Regie. Dick Maas; produktie Dick Maas en Laurens Geels;
scenario en muziek. Dick Maas; camera. Mare Felperlaan, montage Hans van
Dongen. Met. Nelly Fnjda, Huub Stapel, Tatjana Simic, Apollonia van Ravenstein
e.v.a. Genre: komedie.
In de Haagse Post van vorige week werd hij de Steven
Spielberg van de Lage Landen genoemd. De film wordt door
kenners internationaal hoog ingeschat en men noemt „Flod
der" nu al de filmkraker van de laatste tien jaar in Nederland.
Radio en televisie stonden de afgelopen weken bol van frag
menten uit de film en interviews met hoofdrolspelers. Zoveel
publiciteit vooraf, dat schept wellicht te hoge verwachtingen
en zoiets kan toch nooit goed gaan? Geen centje pijn, zou
hoofdrolspeler Huub Stapel als Johnny hebben kunnen zeggen.
En dan zou hij nog gelijk hebben ook, want met „Flodder" kan
er weinig meer mis gaan. Het is een dijk van een film, die
terecht in zo'n 65 bioscopen tegelijk in première gaat en onge
twijfeld tijdens de kerstvakantie record-recettes zal behalen.
„Als deze film niet aanslaat, dan eet ik m'n hoed op", heeft Dick
Maas al gezegd in dat eerder genoemde interview in de Haagse
Post. Ik denk niet, dat hij z'n hoed als lunch hoeft te gebruiken.
„Flodder" is een schitterende, knap gemaakte filmkomedie,
waarbij je je echt geen moment verveelt. Met - en dat is voor
Nederlandse begrippen toch wel het meest opmerkelijke -
natuurlijk spel van iedereen. Excellent spel zelfs, van onder
meer Nelly Frijda als de onnavolgbare Ma Flodder, Huub
Stapel als zoon Johnny en vele, vele anderen, waarvan ver
schillende al debuterend de indruk wekken al jaren voor de
film te werken.
Kortom: „Flodder", een film van on-Nederlands niveau, kan
niet meer stuk.
(Rene van 't Hof), de muzikale zoon
Henkie (Horace Cohen) en de jong
ste dochter Toet (Naru Lehnhau-
sen). Toegevoegd aan deze bonte
De familie Rodder zal in veler verzameling is opa (Jan Willem
ogen als een volstrekt a-sociaal ge- Hees), een zeer oude baas, die zich
zm overkomen. De uitgebreide fa- voortbeweegt of voort laat bewe-
milie bestaat uit moeder (Ma) Rod- gen in een rolstoel en van wie rue-
der (nelly Frijda), de oudste zoon mand weet, waar 'ie vandaan is
Johnny (Huub Stapel), de sensuele, gekomen. Hij was er ooit op een
vooral sexueel genchte dochter dag zo maar en is maar gebleven.
Kees (Tatjana Simic), zoon Kees Voor de gezelligheid wellicht. Opa
is een voormalige treinconducteur,
speelt graag met treintjes en heeft
nog steeds zijn pet, fluit en „spie
gelei" bij de hand om zo nodig het
treinverkeer te kunnen regelen.
De familie Floldder wordt op een
dag gekonfronteerd met de nieuw
ste trend van deze moderne tijd.
Hun vervallen pand in een verkrot
deel van de stad staat op een gif
belt en de gemeente kan zich niet
permitteren die toestand zo te laten
en dus moet de familie Flodder
verhuizen. Het aktieve gezin wordt
voor een penode van een half jaar -
in afwachting van permanente
huisvesting - tijdelijk onderge
bracht m een luxueuse villa m een
zeer dure buurt. Dit alles dankzij de
niet aflatende bemoeienissen van
een sociaal werker (Lou Landre),
die ook de opdracht knjgt om dit
„experiment" te begeleiden.
De bewoners van de dure villa
wijk komen er al snel achter, dat de
nieuwe buren met uit het tandart
sen-, chirurgen- of direkteuren-mi-
lieu afkomstig zijn.
Langzaam pruttelen de protesten
op, ook al willen de mannelijke
villa-bewoners nog wel eens graag
een oogje wagen aan de aantrek
kelijke en sexueel verlokkelijke
dochter Kees, die haar fraaie li
chaam zelden of nooit naar beho
ren toedekt. En van het één komt
het ander. Een konfrontatie kan
niet uitblijven.
Regisseur Dick Maas brengt dit
wonderlijke en bijzonder komi
sche verhaal met een opmerkelijke
vanzelfsprekendheid in een flit
send tempo, zonder dat de toe
schouwer direkt buiten adem
raakt. Korte scènes, snelle tussen-
plots en een fraai slot. Maas heef*
zich ooit bezig gehouden met het
tekenen van strips en die invloed is
duidelijk merkbaar. De film laat
zich aanzien als een komische
strip, vlot getekend, met een aan
stekelijke humor, waarbij de ka
rakters van de figuren slechts wor
den aangestipt. Pretentieloos amu
sement van hoog niveau met een
knipoog naar al dat gedoe van die
dure villa-bewoners in hun blauwe
blazers en hun zo belangrijke „so
cial talks" op één van de twaalf
tennisbanen van de wijk.
Snelle karakteristieken, die een
feest van herkenbaarheid opleve
ren. De kracht van Dick Maas is,
dat hij een dergelijk toch wel ab
surd verhaal als dat van „Flodder"
weet te vertellen als een volstrekt
logische realiteit. Anders dan met
Ruud van Hemert's „Schatjes!" en
Nelly Frijda excelleert in „Flodder" van regisseur Dick Maas als Ma Flodder.
Van de filmredaktie.
(Hoe meer sterren, hoe hoger de waar
dering)
Traditiegetrouw brengen de Nederlandse en dus ook de
Amersfoortse bioscopen tijdens de Kerstvakantie een aantal
topfilms. Landelijk gezien zijn er heel wat toppers, die deze
week in première gaan, zoals de flitsende komedie „Jumpin'
Jack Flash" met de onnavolgbare Whoopi Goldberg, de al even
grappig gemaakte „Crocodile Dundee" met de Australische
topacteur Paul Hogan in de hoofdrol „Howard the Duck", het
nieuwste SF-spektakel van George Lucas en de zijnen, de
scholieren-komedie „Ferris Bueller's Day Off', de nieuwste
Walt Disney-film „De Speurneuzen" en natuurlijk de geheide
Nederlandse filmtopper van de inventieve regisseur Dick
Maas, „Flodder". Deze drie laatste films gaan ook deze week in
première in Amersfoort.
•••FERRIS BUELLER'S DAY OFF
(Corso). Nieuwste film van regisseur
John Hughes (The Breakfast Club en
Weird Science) over een middelbare
scholier in de examenklas, die een
dagje vrij neemt, maar daar een zeer
ingewikkelde konstniktie voor moet
bedenken met allerlei trucs, om te voor
komen dal zijn ouders en de direkteur
van de school er achter komen. Fems
meldt zich dus ziek. De direkteur ge
looft het met, zijn zus gelooft het met, zijn
mede-scholieren geloven hem echter
wel en houden een inzameling voor de
ernstig zieke. Ondanks al het ge
rechtvaardigd vertrouwen weet Ferris
zijn „ziekte" prima m stand te houden,
krijgt hij zijn vriendin ook moeiteloos
van school en samen met haar en zijn
toch al zieke vriend zet Fems de bloe
metjes buiten en stort zich in het brui
sende stadsleven.
„Ferris Bueller's Day Off is een vak
kundig gemaakte, grappige komedie
voor en over jongeren. Amusante aktie
in een verder pretentieloze film, waann
de jongeren zich best zullen herkennen,
(alle leeftijden).
RUTHLESS PEOPLE (Corso). Met
sterke rollen van Bette Midler als Bar
bara Stone en Danny DeVito als echtge
noot Sam Stone is „Ruthless People" een
geheide komedie, gebaseerd op een
grote reeks eigenlijk niet bij elkaar te
verzinnen misverstanden. Het team van
„Flying High" en „Kentucky Fned Mo
vie" tekent er voor en het resultaat is
een komedie, die van het begin tot het
einde blijft boeien, in de ban van de
nieuwsgierigheid naar „hoe dat nou wel
zal aflopen" De plot is net zo aardig als
de hele film En al die aardige mensen
die zich zo „ruthless" gedragen zijn ei
genlijk stuk voor stuk aardige schur
ken. Voor geen cent te
vertrouwen.(12 jaar)
FLODDER (Cinema). Na
„De Lift" bewijst regisseur Dick Maas
opmeuw zijn verbazingwekkende vak
manschap met „Flodder", een knap ge-
Scène uit Ferris Bueller's Day Off' met Mia Sara, Matthew Brodenck en
Alan Ruck.
maakte komedie rond een volstrekt a-
sociale familie, die uit een krottenbuurt
moet vertrekken, omdat hun huis op
een gifbelt was gevestigd. Bij wijze van
„experiment" mag de familie een half
jaar lang m een dure villa in een rijke
buurt wonen en dat geeft de nodige
spanning met de buurtbewoners, om
het zacht uit te drukken Uitstekend
spel van onder meer Nelly Frijda als Ma
Flodder, Huub Stapel als zoon Johnny en
Tatjana Simic als de erotisch ingestelde
dochter Kees. Een kei van een film,
gemaakt door, wat de Haagse Post
noemde, de Steven Spielberg van de
Lage Landen Een film, die ook interna
tionaal hoge ogen zal gooien, (alle leef
tijden).
<pQp GUN (Cinema 2). „Top Gun",
met Tom Cruise als Maverick, een
jonge piloot, die een speciale opleiding
volgt en tot de beste piloten van de VS
behoort, doet m zekere zin denken aan
„An officer and a gentleman". Maar ze
ker ook aan „The Right Stuff', de groot
ste film van regisseur Philip Kaufman
over de opleiding tot astronauten De
(Britse) regisseur Tony Scott, broer van
Ridley Scott, is er in geslaagd om een
onderhoudende film te maken met ver
schillende groots opgezette gevechts
scènes. Met name de scènes aan boord
van het Amerikaanse vliegdekschip
USS Enterprise en de luchtscènes rond
de gevechten met Russische Migs im
poneren door schoonheid, kracht en
spanning. Het is echter jammer, dat het
verhaal op zich soms iets gebukt gaat
onder opgevoerde heroïek en onver
valst Amerikaanse chauvinisme, (alle
leeftijden)
THE MISSION (Euro). De film „The
Mission" heeft al heel wat publiciteit
gehad Men verwachtte er veel van,
omdat regisseur Roland Joffe met „The
Killing Fields" zo'n indruk wist te maken
door een groots opgezet epos te verfil
men zonder de personages uit het oog
te verliezen Was „The Killing Fields"
juist daardoor zo indrukwekkend, zo
(relatief) saai is „The Mission" Aan de
hoofdrolspelers Robert de Niro en Je
remy Irons kan het niet liggen Ze doen
hun uiterste best om de film te redden,
maar „The Mission" heeft een te oninte
ressant en vooral voorspelbaar scena
rio om voortdurend te kunnen blijven
boeien. De film speelt zich af in 1750 m
het tropische oerwoud van Brazilië,
waar Portugezen en Spanjaarden elkaar
voortdurend m de haren zitten, met de
autochtone Indianen als slachtoffers. Je
remy Irons is een Jezuietenpriester, die
een missie runt, die de vechtende par
tijen in de weg staat. Zonder die missie
zou de slavenhandel aanzienlijk uitge
breid kunnen worden. Robert de Niro
speelt de slavenhandelaar, die op won
derbaarlijke wijze tot het geloof wordt
Slotscène uit 'Weladam' van Paolo Pistolesi
(Van de filmredaktie)
AMERSFOORT - Op dinsdag 23 de
cember zet Filmhuis Appelmarkt de
cyclus „Korte Nederlandse Films"
voort, ditmaal met drie afstudeer
films uit 1985, gemaakt op de Neder
landse Filmacademie. Het hele pro
gramma begint om 20.00 uur: de films
worden aansluitend vertoond.
Begonnen wordt met „Dichter bij
Macht" (regie Jelle Nesna, kleur, 35
min.). Jelle Nesna probeert het dilemma
in beeld te brengen van in Zuid-Afrika
levende blanken die tegen het apart
heids-systeem zijn gekant. Wat moet je
doen als je blank bent, als je feitelijk
behoort tot de bevoorrechte minder
heid die de macht heeft? Nesna ba
seerde zich op citaten van Breyten
Breytenbach, uit zijn boek „De ware
bekentenissen van een witte terrorist".
De regisseur koos voor een vermen
ging van archiefbeelden van de zwarte
strijd en gedramatiseerde beelden van
de dichter m zijn cel en in confrontatie
met zijn ondervrager.
Aansluitend wordt het humoristische
filmpje „De Vlieg" vertoond (kleur, 20
min.) Regisseur Hans Heijnen maakte
een knap en soepel gefilmd verhaal
over een ontmoeting tussen een man en
een vlieg, op een zonnige voorjaars
ochtend. Gaandeweg ontaardt deze
ontmoeting in een enorme strijd tussen
mens en insect. Huisraad, apparatuur
en het zelfrespect van de man sneuve
len in zijn geobsedeerde, snel escale
rende jacht op het onverstoorbaar zoe
mende insect.
bekeerd en Jezuïet wordt. Irons vecht
intussen door tegen wereldlijke en ker
kelijke autoriteiten ter behoud van zijn
zo geliefde missie-post „The Mission"
is - en dat mag gezegd worden - tech
nisch schitterend gemaakt, met enkele
zeer fraaie scènes. Wellicht dat dit voor
de jury een overweging was om de film
dit jaar in Cannes te bekronen met de
Gouden Palm voor de beste film Voor
de liefhebbers van dit genre.
DE SPEURNEUZEN (Euro). Voor
de kinderen valt er met de Kerstvakan
tie ook het nodige te genieten, dankzij
de allernieuwste speelfilm uit de Walt
Disney studio's: „De Speurneuzen" (The
Great Mouse Detective). In „De Speur
neuzen" introduceert de Disney-studio
een waardige opvolger voor de nu al
58-jange Mickey Mouse. Sherlock Basil
Holmuis, een knappe speurder, die zich
net als Sherlock Holmes destijds, ge
vestigd heeft in de Londense Baker-
street. Op een goede dag komt dokter
Dawson met het kleine meisje Olivia bij
Sherlock Basil Holmuis op bezoek, met
het dringende verzoek hen te helpen bij
de opsporing van Olivia's vader, de
meester-speelgoedmaker Corstiaan
Bokkingham Sherlock Basil Holmuis
Ter afsluiting de film „Weladam" van
Paolo Pistolesi (kleur, 40 nun.). Na acht
aanvaardt de opdracht en wordt dan
gekonfronteerd met zijn aartsrivaal, de
schurkachtige professor Ratbout Ratta-
toei, heerser van de onderwereld.
„De Speurneuzen" is een uitstekende,
spannende, en een voor Disney-begnp-
pen met vaart gemaakte tekenfilm. En
wat erg belangrijk is voor de kleinste
kijkers: de film kreeg Nederlandse
stemmen onder regie van Harry Gee-
len, die ook de liedjes vertaalde. Aan
bevolen voor de kleuters en iedereen
die jong van hart is en de tekenfilm
vooral een warm hart toedraagt'
Bert Vos
jaar afwezigheid keert een jonge man
terug naar familie, vrienden en vrouw
van weleer. Hij wordt geconfronteerd
met het bestaan van een dochter, ziet
zich vervreemd van zijn vriendenkring
en beurtelings aangetrokken en afge
stoten door zijn vrouw. Eenzaam maai
niet alleen tracht hij gebeurtenissen uil
zijn verleden in overeenstemming te
brengen met het heden en de toekomst
(van de filmredaktie)
AMERSFOORT - „Er Moretto, von liebe leben" is de debuut
film van regisseur Simon Bischoff. Op 19 en 20 december is deze
film in het Filmhuis te zien. Aanvang beide avonden 23.00 uur.
De Zwitser Simon Bischoff woont en werkt als sinds vele jaren
in Rome als free-lance journalist. De liefde die hij daar opvatte
voor het boerenjongetje Franco liet hem pijnlijk voelen wat Pier
Paolo Pasolini ooit bedoelde met de Volkerenmoord' waarvan hij
de moderne Italiaanse samenleving beschuldigde. In het doku
drama „Er moretto" verwerkte Bischoff deze liefdesaffaire en
zijn felle kritiek op de Italiaanse illusie van een schoongeboende
straat, waarin slechts plaats is voor kleinburgerlijke wensen en
verlangens.
Voor 'Er moretto- von liebe leben', deed Simon Bischoff, de
regie. Hij schreef ook het scenario. Camera: Rafaele Mertes;
muziek: Teresa Gatta, Alberto Antinori; produktie: Simon Bi
schoff, Radio Bremen. De rollen: Franco - Ale vino di Silvio,
vampier - Franco Mazzieri, Renato - Francesco Gnerre, nicht -
Vincio Diamanti, Sjamaan - Ciro Cascina, zangeres - Lara Toija-
clan, verdwaasde - Rosa di Brigida, voyeur - Lorenzo Alessandri,
travestiet - Renato Faillaci en Alessandra Retacchi, Domenico
Volino, Paolo Fiorentini, Zaron Kostic, Maurizio Pieruggi, Raf-
faele Caso, Brahim Lassaoui, Irene Staub.
Een scène uit 'Er Moretto, von Liebe Leben'
Scène uit „Flodder" met van links naar rechts Tatjana Simic als dochter Kees, Huub Stapel als zoon Johnny
en Rene van 't Hof als zoon Kees.
