Overwopen
Groeneveld opticiens
LOEP OP
Bigband
Roken (88)
Kwaad (1)
Kwaad (2)
Met een
grote boog
I.P.V.O. Prick
Kwaad (3)
Belofte
Niet
vloeken
Bloempje
Peter (3)
Zoals de ouden zongen.
r aarheid
>tootje
Verkeerde broek
Peter (1)
Peter (2)
loep op Leusden
Dat Leusdenaren niet alleen
in hun woonplaats aktief zijn,
staat vast. Er wordt zelfs wel
beweerd, dat veel Leusdenaren
meer aktiviteiten ontplooien
buiten, dan binnen hun
woonplaats wat, als het waar is,
zeer te betreuren is.
Eén van de activiteiten, die
Leusdenaren buiten het dorp
ondernemen, is deelname aan
de 'Big band' in Hoevelaken.
Daar maakte men ons onlangs
op attent.
Vandaar dan ook, dat we hier
vermelden, dat het betreffende
muziekgezelschap zaterdag 31
januari een nieuwjaarsconcert
geeft in De Stuw in Hoevelaken.
Het concert begint om 20.00
uur.
In onze achtentachtigste
aflevering over de bestuurlijke
perikelen rond het roken tijdens
gemeentelijke vergaderingen
kunnen we u het volgende
berichten:
Op aandrang van Corri
Verduin, die 'terughoudend
roken' maar onzin vond, wordt
er tijdens de vergaderingen van
de commissie Financieel Beleid
en Beheer niet meer gerookt.
Reactie van
commissie voorzittter F ons
Ummels: 'Prima, dit probleem is
ook weer opgelost.'
Als alle problemen op die
manier de wereld uit raken,
worden de commissies
misschien wel opgeheven, waar
we dan u met zo mogelijk nog
meer vreugde kond van zullen
doen...
Het Leusdense college van B&
W wordt momenteel geteisterd
door vragen. Dat ligt in niet
geringe mate aan het feit, dat
er zo weinig antwoorden
worden gegeven, zou men
kunnen zeggen, maar het is
natuurlijk wel wat.
Vragen over kavel 25, vragen
over representatiekosten, waar
het eind nog niet van in zicht
is, vragen over
waterschapslasten, vragen over
de woningbouw. Er is haast
geen onderwerp te bedenken, of
er zijn vragen over gesteld.
Corri Verduin wist toch nog
een onderwerp. Of er voor De
Hakhorst eigenlijk wel huur
betaald werd, wilde zij weten.
Dat had ze al eens tijdens een
raadsvergadering gevraagd,
maar ook daar was nog...géén
antwoord op gekomen.
Het antwoord bleek voor
wethouder Fons Ummels nog
altijd niet makkelijk. Hij
draaide er tijdens de
commissievergadering
tenminste geruime tijd omheen
met opmerkingen als: 'Voor
zover wij die vragen door
moeten geven aan de
functionele afdelingen, wordt
dat bekeken.'
Nieuwjaarsreceptie,
als ik zo allemaal zie
gebeuren,
iedereen is spontaan,
denk ik: kon dat maar het
hele jaar zo doorgaan.
Men wenst elkaar het
allerbeste toe,
schudt handen en wordt het
kussen niet moe.
Maar is nieuwjaar veertien
dagen voorbij,
dan zet men de goede
voornemens weer opzij,
en is het weer als vanouds:
'ikke, ikke,
en de rest kan stikken.
Waarop Corri nog eens
aanhaalde, dat die vragen er nu
toch al geruime tijd lagen, op
een toon die duidelijk maakte,
dat ze van het wachten op de
antwoorden redelijk genoeg
kreeg.
'Niet kwaad worden', riep
Fons nog hard, maar het kwaad
was al geschied.
'Als je steeds maar geen
antwoord krijgt, dan word je
wel een keer kwaad',
antwoordde Corri.
hjk kennis kunnen nemen, van
wat men wilde weten, maar
daar gaat het met om. het gaat
om de mam er waarop dat tot
stand kwam.
En die manier waarop is
blijkbaar iets. waar men in de
Aubergine, zoals ik voor mij
zelf het gemeentehuis pleeg te
noemen, op geheel eigen wijze
over pleegt te denken.
Waar het mij om gaat is, dat
de dagelijkse bestuurders van
de gemeente Leusden hier
maar weer eens hebben aan
getoond. dat er velen zullen
zijn die hen verslaan op de
brug met ongelijke leggers,
maar dat wat geèstelijke sou
plesse betreft het gemeente
bestuur, dat deze bestuurde-
ren wil verslaan, waarschijnlijk
nog geboren moet worden.
Op zich mag zoiets natuurlijk
een hele prestatie heten, daar
niet van. Maar wie eens na
gaat, waar al deze achterhoe
degevechten toe moeten lei
den, wordt toch een beetje
droef gestemd.
Want als vertraging is het
weer zeer geslaagd te noe
men, maar waar het om de ar
gumentatie gaat, weet ik dat
nog met zo zeker.
Want wat moet een mens nu
denken, als hij schnftehjk be
vestigd krijgt, dat er met be
trekking tot de post represen
tatie iets moet worden geeer-
biedigd 'in de persoonlijke le
venssfeer van betrokkenen.'
Een dergelijke opmerking
lijkt er toch onherroepelijk toe
te leiden, dat wie zoiets te ho
ren krijgt denkt: He. daar is
vast iets aan de hand.
De fysieke veerkracht,
waarover sommige mensen
beschikken, wekt bij mij per
soonlijk met regelmaat verba
zing.
Zodra ik bij Studio Sport de
stem van Klaas Boot verneem,
zit ik aan het toestel gekluis
terd te kijken naar de strapat-
sen van de dames en heren die
wedstrijden turnen. Hoge
sprongen, salto's, salto's op de
smalle balk, je kunt het zo gek
met bedenken of het wordt uit
gevoerd met een souplesse,
die mij telkenmale weer weet
te verbazen.
Daar moest ik onlangs aan
denken, toen ik vernam, wat
het Leusdense college van B&
W in zo onderhand derde in
stantie heeft geantwoord op
vragen van Leusden '85 naar de
kosten van representatie m het
jaar 1985.
Inhoudehjk was dat ant
woord van een brutaliteit, die
we in gewone mensen-termen
wel onbehoorlijk plegen te
noemen. Maar u weet, dat in de
politiek nooit wordt gelogen,
daar wordt slechts in stnjd met
de waarheid iets beweerd.
Dus m het onderhavige geval
is er geen sprake van onbe
hoorlijkheid. de antwoorden
heetten in politieke termen on
volledig te zijn. Inmiddels
heeft de gemeenteraad einde-
Want waar gaat het nu ei
genlijk om0 Het zal de Leus
dense burger toch zeker worst
zijn, of ambtenaar A ooit voor
dit-of-dat bedrag uit eten is ge
weest, als dat maar voor zijn
werk was. En als dat maar vol
gens de regels was. Dan is er
verder niets aan de hand.
Maar het ronduit achter
bakse gerommel rond het
beantwoorden van een paar
duidelijke vragen, doet ver
moeden dat er wel degelijk op
het verkeerde moment uit de
verkeerde ruif gegeten is
Waarbij bovendien duide-
hjk zal zijn, dat de gemeente
raad daar geen genoegen mee
wenst te nemen. Dus om de
hete brei blijven lopen met een
grote boog, heeft op termijn
geen enkele zin.
Waar men hier de weg zo
snel en goed weet te vinden
naar alle mogelijke deskundi
gen voor advies, verbaast het
me dat men, waar een derge
lijke deskundigheid blijkbaar
niet binnen het gemeentehuis
te vinden is, nog geen advies
heeft ingewonnen.
Over de vraag, hoe je vra
gen moet beantwoorden.
Alhoewel, als er dan al een
advies ligt, dat helaas met
strookt met wat de Leusdense
vroede vaderen vinden, wordt
dat natuurlijk ook gewoon ter
zijde gelegd.
Wat zeg ik, daar gaat men
desnoods ook met een grote
boog omheen...
Geholpen heeft het wel, dat
kwaad worden. De antwoorden
zijn inmiddels binnen (zie
elders in deze krant) en het
college van B&W heeft daarbij
niet geschroomd, het
boetekleed aan te trekken.
Want wat staat er boven het
persbericht, dat van
gemeentewege werd
uitgegeven? Daar staat als
'kop', zoals dat heet: 'College
antwoordt op vragen rondom
verkoop 'De Hakhorst'.'
Waaruit duidelijk moge
blijken, dat het college
uitstekend lijkt te beseffen, dat
het feit dat het op vragen ook
antwoord geeft, als nieuws
moet worden beschouwd.
Overigens ging tijdens de
vergadering van de commissie
voor Financieel Beheer en
Beleid de sfeer blijkbaar
zwanger van verwachtingen.
Niet dat dit zo duidelijk
merkbaar was, maar we
maakten het op uit de volgende
dialoog:
Fons Ummels: 'Was dat het,
mevrouw Verduin?'
Corri Verduin: 'Voor dit
moment wel, ja.'
Fons Ummels: 'Zo, dat belooft
nog wat.'
Dat er in bestuurlijke kringen
geen onwelvoegeiijke taal
thuishoort, is natuurlijk bekend.
Ook wethouder Fons Ummels
weet daar alles van. Hij gaat
zelfs verder.
Sinds de wethouder in zijn
bestuurlijke bezigheden steeds
vaker andermans werk op mag
knappen, heeft hij ook wel eens
iets te zeggen over,
bijvoorbeeld, een beleidsterrein
als ruimtelijke ordening.
En ook op dat terrein
gebruikt men geheel eigen
begrippen, waar Fons inmiddels
alles van afweet. Zo betrapten
we F ons onlangs op de
volgende volzin: 'Zodra een
plan, een deelplan moet ik
zeggen, anders vloek ik in
R.O.-termen...'
En dat kon natuurlijk niet,
zelfs niet in de ruimtelijke
ordening.
Er zijn muurbloempjes, en dat
is vaak een trieste
aangelegenheid. Niet minder
triest zijn de stijlbloempjes,
waarvan bestuurderen zich bij
tijd en wijlen menen te moeten
bedienen, om anderen iets
duidelijk te maken.
Dezer dagen tekenden we er
nog maar weer eens eentje op,
en wel uit de mond van de
wethouder in Leusden die zich
met regelmaat van de meest
bloemrijke taal weet te
bedienen, F ons Ummels.
'We bedoelen, gelet op de
evenredige vermindering naar
rato van afhaken', orakelde
Fons.
Waar het over ging, zullen
we u besparen.
DONDERDAG 29 JANUARI 1987
j-
Het gezelschap werd
opgewacht bij De Inslag. In een
met slingers versierde hal
wachtte Peter een bijzonder
mooie, wel twee meter hoge
speculaasversie van onze
aartsvader.
Naar verluidt was dat een
fraai stukje vakwerk van 'onze
Evert', die ervaring met dat
werk heeft.
Peter werd feestelijk
toegesproken door de directie
van de tennishal, die ook voor
koffie met gebak hadden
gezorgd. Vervolgens werd hij
toegezongen door zijn drie
'tennisvriendinnen'. In de tekst
van het lied waren alle fraaie
eigenschappen van Peter
opgenomen
Peter intussen, onderging zijn
lot als een Heer van Stand,
waar bijgaande foto's van
kunnen getuigen.
Leusden, Winkelcentrum Hamershof, Grutterij 3.
De tand des tijds knaagt
overal aan. Ook aan ons
uiterlijk. Wie terugkijkt naar
foto's van, laten we zeggen, vijf
jaar geleden schiet al snel in de
lach. „Goh, zagen we er toen zo
uit?" of „Was dat nou mode in
die tijd?" zullen dan de
welgemeende en oprechte
eerste reacties zijn.
Foto's uit de oude doos zijn
altijd goed voor het ophalen
van herinneringen. Hele
tijdperken herleven wanneer
we de deksel van die doos
tillen en ons storten in de
veelal vergeelde plaatjes.
Het leek ons, de redaktie,
leuk om er eens een wedstrijdje
van te maken. Vandaar acht
plaatjes van acht
beroemdheden. Maar... kent u
ze nog? Om u een beetje op
weg te helpen, geven we bij elk
portret drie mogelijkheden. De
juiste naam zit daar echt bij.
Denkt u te weten wie deze
acht beroemdheden zijn, dan
zien we graag uw oplossing
voor volgende week woensdag
12.00 uur op ons kantoor aan de
Asschatterweg 19 te Leusden-
Centrum tegemoet. Onder de
goede inzenders verloten we
een slagroomtaart.
Veel succes!
Dit kan alleen maar de
volgende persoon zijn:
-A. Harm Offereins
-B. Godfried Bomans
-C. Joost de Jongh
Deze sportman van het jaar
is:
-A. Jan Lammers
-B. Gijs van Woudenberg
-C. De tweeling-broer van
Gijs van Woudenberg
En dit is:
-A. Corri Verduin
-B. Ada Kok
-C. De koffiejuffrouw van het
gemeentehuis
laktie: Hans Mosterd
Lragen: Martin Hermens
'e wat oudere lezers van
e krant kennen
1 uschijnlijk nog wel de
visie-serie „De kleine
uheid" van Willy van
adert met in de hoofdrol
leke Alberti.
'ou, niet zonder trots kunnen
u meedelen dat ook
^sden nu zijn kleine
ïrheid heeft. En wel in de
rsoon van Joost de Jongh. U
n wel, dat creatieve brein
nen de plaatselijke
-O-afdeling
Je kwamen er bij toeval
_ter, eerlijk gezegd. En zo
r; u maar weer dat het
dlot iedereen wel eens goed
4nd is. Goed, het ging dus
>We kwamen Joost onlangs
Lsn in de wandelgangen van
^gemeentehuis. En wat doe
ean? Juist, de gebruikelijke
&elen. Dus wij vragen Joost,
j rigens met zeer oprechte
r leinden, hoe het met hem is.
iCijn antwoord klonk in eerste
rantie even oprecht. „Met
cgaat het uitstekend", zei
jSt terwijl hij met een wijds
(<aareen haast
(ischeidelijke sigaar naar
flippen bracht.
j;oen volgde de toevoeging:
:i ook al zou het niet goed
[ai, dan zou ik toch zeggen
het goed ging..."
iii, Joost toch. Nu weten we
^maal niet meer wat we wel
vat we niet van je moeten/
nen geloven. Laat staan al
olitieke volgelingen. Ze
en zich ongetwijfeld
ragen: Is Joost's waarheid nu
deéchte waarheid????
i!f
c
et>ver Joost de Jongh
proken. Enige tijd geleden
^digde hij al aan dat hij
xienmet de onvolprezen
'geres Vanessa op de foto
komen te staan. Met zijn
'\d op zijn hart beloofde hij
wij die foto kregen voor
We zien hem nog staan met
de rooie wangetjes en twee
ogen waarin hoop gloorde. Het
lijkt intussen een beetje
vergane glorie te zijn, want de
foto hebben we nog steeds niet
gezien.
Dus wat doe je dan? Juist, we
spraken Joost er onlangs op
aan. Of we die foto ooit nog
eens zouden zien? Nou, als het
aan Joost ligt, kunnen we dat
voorlopig wel vergeten.
„Ik maak zelf wel uit
wanneer ik die foto aan jullie
geef', reageerde hij kortaf. We
schrokken een beetje, want zo
kenden we Joost niet.
„Beloofd is beloofd, Joost",
probeerden we hem voorzichtig
aan de toezegging te
herinneren.
Helaas, beste lezers, het
mocht niet baten. Zijn 'nee, dat
bepaal ik zelf wel' bleef
onveranderd.
Waarmee we binnen enkele
minuten tijd hebben kunnen
constateren dat Joost de Jongh
niet alleen zijn eigen waarheid
kent, maar ook nog lijdt aan
dictatoriale neigingen,
mh.
„Een kind komt liever te laat
op school dan met de verkeerde
broek aan." Nou, als er een
persbericht met zo'n kop bij ons
binnen vlat, krijgt dat de volle
aandacht. „Als het om
kinderkleding gaat, kan het
leven van een kind op school
behoorlijk zuur gemaakt
worden, zelfs al op de
kleuterschool."
Dat is de uitkomst van een
onderzoek dat werd uitgevoerd
in opdracht van het Nederlands
Mode Instituut. „Er is een
groeiend modebewust-zijn bij
het mondiger wordende kind in
de pre-tiener fase", lezen we
verder.
Dat was vroeger toch wel
even anders. Toen kreeg alleen
het oudste kind zo af en toe wat
nieuwe kleren. En als dat voor
hem te klein werd, ging dat
naar de volgende, de volgende,
de volgende, et cetera. Soms
werden de kleren voor een
jonger kind verknipt tot andere
kledingstukken. Zo kon het
voorkomen dat moeder van een
truitje een borstrok maakte en
enige tijd later weer
onderbroekjes om, weer wat
later, nog enige tijd dienst te
doen als stofdoekje of zoiets.
En nu? Uit het onderzoek
blijkt dat moeders niet meer
zonder de kinderen mee te
nemen kleren durven te kopen
voor hun kroost. Reden? Ze zijn
bang dat de kleintjes de kleding
die ze niet zien zitten
boycotten.
Resteert natuurlijk de vraag:
wie heeft nu de verkeerde
broek aan? Het onderzoek geeft
daar, helaas, geen antwoord op.
mh.
Bij Groeneveld heeft
u een grote keus uit vele honderden
ames-, heren- en kindermonturen. Zodat wij met u altijd de
este oplossing vinden die past bij uw uiterlijk maar ook binnen
w budget!
Deze dame is:
-A. Mies Bouwman
-B. Lady Di.
-C. Evelien Blom
Deze man lijkt erg veel op:
-A. Allan Boesak
-B.Gert de Weerdt
-C. Hans van Maanen
Deze boer heet:
-A. Boer Koekoek
-B. Henk Ossendrijver
Wie is dit:
-A. de broer van Wim Kok
-B. Wim Kok zelf
-C. Jan Jacobs
Eén dezer dagen mochten we
een aardig schrijven ontvangen,
waarin uitvoerig uit de doeken
werd gedaan, hoe de
vriendinnen van Leusdenaar
Peter van Beek ervoor hebben
gezorgd, dat zijn vijftigste
verjaardag niet onopgemerkt
voorbij ging.
De heugelijke gebeurtenis
vond afgelopen zaterdag plaats,
en de dag begon vroeg, voor
Peter. Om zes uur, zo vernemen
we, kroop hij al enigszins
verontrus uit bed om uit het
raam naar buiten te gluren. En
wel, omdat hij de traditie van
zijn tennisclubje kende. Dat er
wat ging gebeuren, stond voor
hem dan ook als een paal
boven water. Wat en hoe, was
echter de vraag...
De drie 'tennisvriendinnen' zongen
Erg lang hoefde hij niet te
wachten. Om acht uur werd hij
- en zijn woonbuurt ook wel een
beetje, naar we aannemen -
opgeschrikt door een met een
megafoon versterkte stem, die
meldde, dat Peter vijftig jaar
werd. 'Hij ziet dus Abraham.
Wij brengen hem een serenade.
Komt allen naar de tennishal
voor een muzikale groet',
meldde de dorpsomroeper.
Waarop Peter, onder
begeleideng van de fraaie
klanken ener boerenkapel mee
moest lopen naar de tennishal.
Tijd om zich te scheren was er
niet, wel moest hij een
'Abrahamspak' aantrekken.
de jarige gevoelvol toe.
Is dit:
-A. Jantje Koopmans
-B. Jan Wagenaar
-C. Freddy Heineken
•9iJ
