Belangrijk
LOEP OP
BDU
pdroom
erbaasd
actie
ndvraag
Ontdek je plekje
Reier(l)
Reier (2)
Recreatief
Volkstoneel
Korte
cursus
fraude (1)
-
in",
Lï^aaniocf^ ,e ^usden is
Barneveldse
Drukkerii en p°S'buS
Uitgeverij bv Tei 03420-94911
Korte
cursus fraude (3)
Korte
cursus
fraude (4)
Korte
cursus
fraude (5)
Taal(l)
Taal (2)
Korte
cursus
fraude (2)
Korte
cursus
fraude (6)
Excuses
Bijstellingen
Fotootje
Vaste
medewerker
Rekenen
Zonder
masker
I.P.V.O. Prick
DONDERDAG 12 MAART 1987
loep op Leusden
13
sp op Leasden
dakrie: Hans Mosterd
ragen: Martin Hermens,
rianne de Valck
de vergadering van de
imissie Verkeer afgelopen
sdag bezocht (helaas waren
maar weinig personen) weet
dat ook het verkeer zo zijn
idromen kent.
plaatselijke politie, zo
ien wij, heeft het nog wel
j over het Mercedes-
idroom. Daarmee wil men
[stiekempjes reclame
een voor een of andere
ifabrikant. Nee, men had het
recht over een probleem,
fat wordt er namelijk mee
sld? Wel, bij een goede
(uelijning gaan
jmobilisten blijkbaar sneller
lichter op elkaar rijden. En
[at dat op smalle wegen al
l gevaarlijk kan worden, is
^litie niet zo'n voorstander
i goede wegbelijning. Hoe
>md het ook mag klinken.
m-r in hetKoninkrijk van
k Ossendrijver', zoals Ton
itman dat zo mooi wist te
ien, is er nog meer aan de
J,Ten minste, als we Gert
feerdt mogen geloven.
Wens Gert is er namelijk
Jeen Lockheed-syn droom,
lethouder Jan Wagenaar
Jewel eens weten waf dat
les betekende.
Jat automobilisten met 700,
meter per uur over de
nweg rijden", legde Gert
lethouder Jan kon zijn oren
■geloven. Hij reageerde dan
>er verbaasd. „Ja, maar
a toch niet. Met zo'n
d over de Hessenweg?"
'er Gert de Weerdt
iroken: hij is nog heel wat
iplan in de politiek.Ja, ik
igeen eenmansfractie", zei
pde commissie Verkeer,
[rmee hij duidelijk wilde
en dat hij een voorstel tot
loaden van
leerstellingen nog nader
rijn collega's van de PvdA
e bespreken,
ethouder Jan moet, zo
Hoeden we, op de hoogte
ran de aspiraties van Gert.
mnt je afsplitsen",
eerde Jan Wagenaar
n zijnlerend. „Dat is al vaker
rard."
wachten is nu op de
e van Gert. Wie weet,
chien staat er nog iets
Igste gebeuren!
j wil
rats
ken
ring
lag ra
novel
e te
of erl
>2 do
it veri
[eene thouder Jan, we noemen
j teg Dog maar eens, heeft
jjjlch matig moeite om zich aan
jdschema te houden. De
ideringen van OWRO zijn
klop; t€nprachtig voorbeeld
de*
lar hij begint zijn leven te
teren. Dat constateerden
dpaln Dsdag in de commissie
■Si ter"
idevde Weerdt wilde snel
een vraag stellen.
h
eus<
ndeh
Dpp02
resoluut. „Ik wou er mee
ophouden. U was degene die
mij er de vorige keer op wees
om er op tijd mee op te
houden."
Tja, daar had Gert niets op te
zeggen. Ook niet enkele
minuten later, toen de
rondvraag aan de orde was.
„Meneer De Weerdt, heeft u
nog iets voor de rondvraag?"
vroeg Jan Wagenaar hem.
„Ik zou het niet durven",
reageerde Gert alert. „Het is
tijd."
Alrich Parson (WD), is een
man van wie men kan zeggen,
dat hij zijn raadsstukken altijd
goed gelezen heeft. Dat wil hij
weten ook, zodat hij afgelopen
maandag in staat bleek te zijn,
alle aanwezigen te verrassen.
Het ging om de renovatie van
een aantal woningen, waar
Leusden aan mee zou moeten
werken. Daar bestond geen
enkel bezwaar tegen, ware het
niet dat Parson opmerkte, dat
het hem vreemd voorkwam, dat
er vier huizen in Amersfoort op
de lijst stonden.
Op de vraag, wat hij
bedoelde, antwoordde Alrich:
'Nou, er staan vier huizen op de
lijst aan de Hendrik van
Viandenstraat, en dat is in
Amersfoort.'
Helaas.
Die straatnaam komt ook
voor in Achterveld.
Waarna enkele collega
commissieleden het niet konden
laten, de geboden kans voor
open doel te benutten. Dat vond
zijn uiting in opmerkingen als:
Dan wil je een keer een slimme
opmerking maken...'
Waarbij de beste bijdrage die
avond van ambtelijke zijde
kwam. En die luidde: TVIaar
goed, dat Henk Ossendrijver er
niet is.'
Zeker weten, want dat had
'Achtervelds burgemeester" niet
op zich laten zitten.
Waar bovendien bijkomt, dat
een gezelligheidsspel als
'Ontdek je Plekje' bij de WD op
zijn plaats lijkt te zijn. Komende
vrijdag, bijvoorbeeld, als de
partij een besloten vergadering
houdt over de toestand in
Leusden.
Die dus ook de toestand in
Achterveld omvat...
Waarschijnlijk mag Reier van
Gooi, formeel nog altijd
Leusdens gemeentesecretaris,
zich verheugen in het
twijfelachtige genoegen, de
meest besproken man in
Leusden te zijn.
Daar is uiteraard ook wel
enige aanleiding toe, want zijn
ontslag - in welke vorm ook -
als gemeentesecretaris is in ons
hele land nog nooit
voorgekomen.
Zo word je nog eens een
uitzondering.
Afgezien van allerlei
verhalen, die de ronde doen
over de taakopvatting van de
heer Van Gooi, troffen wij in
ons archief ook nog een fraai
blijk van zijn kunnen aan.
Het schrijven, gedateerd op
maart 1983, was gericht aan
een raadslid, en handelde over
de wijze, waarop
dienstverlening Leusdens
hoogste ambtenaar blijkbaar
voor ogen stond.
t is kwart over tien",
Dordde Jan Wagenaar
'Geachte heer", zo vangt die
brief aan.
'Bij wijze van hoge
uitzondering heb ik toegestaan
om ingekomen stukken, gericht
aan de raad, voor uw fractie te
copiëren. Een dergelijk
verzoek zal ik in de toekomst
niet meer honoreren.'
'Ik ben van mening, dat als
het verstrekken van afschriften
van ingekomen stukken een
gewoonte wordt, het nut van
een speciaal ingerichte
raadskamer verloren gaat.'
Dat getuigt nog eens van
bestuurlijk inzicht, zullen we
maar constateren. Hetgeen
vooral wordt onderstreept
middels het laatste zinnetje van
dit schrijven: 'Ik vertrouw erop
dat u hiervoor begrip hebt.'
Conclusie: het gaat om een
slepende ziekte.
De commotie rond de
Statenverkiezingen is pas goed
losgebarsten. Men weet van
gekkigheid niet, hoe snel men
twee miljard uit moet gaan
delen, terwijl de kans niet
gering is, dat we die volgend
jaar weer in moeten leveren,
bijvoorbeeld.
Maar dat wist u al: beleid is
alleen beleid, zolang er geen
verkiezingen in aantocht zijn.
En - voor de duidelijkheid - dat
hoogst irritante feit geldt links,
rechts, én in het midden.
Alhoewel... als er nog sprake
ios van een 'midden.'
In elk geval kwam in het
kader van de verkiezingen
Utrechts gedeputeerde,
Leusdens ingezetene en de
PvdA's lijsttrekker Jippe
Hoekstra naar Leusden, waar
anderen hem al volgden of dat
nog zullen doen.
Tijdens die bijeenkomst in t
Claeverenblad, vroeg Jippe zich
hardop af, hoe men in Leusden
eigenlijk zou recreëren. Dit
gezien het feit, dat het
Lleusdens gemeentebestuur
geen enkele vorm van beleid
voert, die tot de subsidiepotten
van Utrecht leidt.
Corri Verduin wist het
antwoord. En wel, omdat ze zo
vaak en veel gebruik maakte
opdatg'bied?6n mogeli',CJleden
'Bij het gesubsidieerd
Volkstoneel: de gemeenteraad',
zei Corri...
Wat was dat leerzaam voor
de redaktie van onze krant,
toen ons onlangs een verkorte
cursus fraudebestrijding
gewerd. Een jubilerend bedrijf
in de sector bedrijfsbeveiliging
zond ter gelegenheid van dat
festijn een fraai schrijven rond,
waar we voor deze gelegenheid
maar eens uit zullen putten.
We hadden tenslotte beloofd u
op de hoogte te zullen houden
van wat er op onze burelen
neerdwarrelt.
'Risico's', zo lezen we uit de
uiterst leerzame brochure,
"bestaan voornamelijk bij
kasverkopen, afrekeningen van
onkostennota's en de verkoop
van overtollige goederen. Ook
het ontvangen van smeergeld
kan hiertoe gerekend worden.'
(advertentie)
ischre1
ijnlijk
jmpeC
ïnrefe
Mei/juni 1987 verschijnt de jaarlijkse gemeentelijke
informatiegids.
Zorg dat de vermeldingen van uw vereniging/instelling
etc. korrekt zijn en stuur eventuele mutaties naar
onderstaand adres.
Voor het plaatsen van advertenties
in deze informatiegids kunt u
bellen 03420-94266 of 94257.
Vraag naar Roelant Monshouwer of
Bart van de Glind. Dan wordt u goed geïnformeerd
over oplage, tarieven etc.
t Nicuwstraat 15
t*4 f 3770 AB Barneveld
Omdat dit soort lectuur geen
alledaags voer is, geven we de
meest interessante zaken maar
even aan u door. Wat te
denken, bijvoorbeeld, van de
profielschets van de fraudeur.
'Fraudeurs zijn net mensen:
ze zijn er in alle soorten en
maten.' Dat is, voor een goed
begrip, niet ónze tekst, maar
het staat echt in de betreffende
brochure.
Maar goed, we gaan verder.
'Enerzijds de zeer
teruggetrokken types, die vaak
de indruk wekken alleen maar
voor hun werk én de firma te
leven en anderzijds de
extroverten, die 'niet zo
moeilijk doen' tot hun lijfspreuk
hebben verheven.'
De belangrijkste
werkmethoden, die fraudeurs
hanteren, omschrijft het
bedrijfsrecherchebureau als
volgt: "belangrijke gegevens
worden voor de collega's en
vaak voor de directie
weggehouden. Ook wordt er
weinig gedelegeerd en de
belangrijkste zaken worden
altijd zelf gedaan. Dit laatste
onder het voorwendsel, dat
alleen hij er alles van af weet.
Desnoods ten koste van
overwerk, voor of na werktijd,
op het weekend of met
opoffering van vakantiedagen.
In werkelijkheid echter om te
voorkomen, dat anderen op het
spoor komen van
administratieve en andere
fraudes, die meestal al jaren
lang én in steeds grotere
omvang plaatsvinden. Totdat
een samenloop van
omstandigheden of een
welgemeende tip het begin van
een onderzoek en gelijktijdig
het einde van de fraudes zijn.'
Het volgende hoofdstuk is
gewijd aan de zogenaamde
relatiegeschenken. 'Rondom
Kerst en Nieuwjaar is het weer
feest geweest. Hele colonnes
vrachtwagens zijn weer in de
weer geweest om
relatiegeschenken af te leveren.
De stroom drank die over
Nederland is uitgeschud zou
wellicht voldoende zijn geweest
om ons land 'onder water' te
zetten.'
"Niets tegen
relatiegeschenken, op
voorwaarde dat de waarde niet
buitensporig is en de
geschenken voor iedereen
zichtbaar op het bedrijf worden
afgegeven of bezorgd. Heel
anders ligt het uiteraard met de
geschenken en enveloppen, die
op een privé-adres worden
ontvangen', zo meldt ons
recherchebureau.
Wat ertegen te doen? *Wij
raden u aan, dat u aan alle
geversTeveranciers schriftelijk
bericht dat uw onderneming het
verstrekken van giften in geld
of in natura niet op prijs stelt
en dat dit tot een verbreking
van de relatie kan leiden', aldus
het bureau.
'Bestrijding van dit soort
corruptie is echter pas dan
effectief, als ook directie en
andere leidiggevende
functionarissen op eenzelfde
wijze prive-geschenken
afwijzen', zo wordt ons
voorgehouden.
Onder het
behartigenswaardige kopje
"Wat mag ik schrijven' wordt
onze korte cursus afgesloten.
Het zal u beslist ook wel
eens overkomen zijn, dat de
ober u aan het einde van de
maaltijd vroeg, zeker op de
weekends en/of in kennelijk
privégezelschap, hoe u de
rekening wilde hebben. Op de
datum van vandaag? Lunch of
diner? De (dure) drankjes
apart of in het eten verwerkt?'
'Om declaratie-fraudes bij
voorbaat te voorkomen, is het
raadzaam dat u ook de
declaratie-regels van uw bedrijf
schriftelijk vastlegt.'
'En niet te vergeten, voor uw
kassier of administratie, wie de
declaraties dient te paraferen.
Met de strikte opdracht: geen
paraaf geen uitbetaling of
verrekening.'
'Bij onze interne onderzoeken
naar financiële fraudes gaat
onze belangstelling ook altijd
uit naar de ingediende
declaraties.'
'Anders dan wellicht uw
accountant te werk gaat,
hebben wij professioneel
wantrouwen tegen declaraties,
die:
- gedateerd zijn rondom een
weekend;
- gedateerd zijn rondom de
trouwdag van een medewerker
of diens verjaardag, inclusief
huisgenoten;
- altijd alleen maar met
lunches' of 'diners' zijn
gespecificeerd;
- op mooie ronde cijfers
eindigen;
- excessief hoog zijn', aldus
het recherchebureau
Het gaat in het algemeen, zo
lezen we, om risico's met
goederen, met geld, met
arbeidstijd, met gegevens en
om algemene bedrijfsrisico's.
'Die risico's kunnen ook in
gecombineerde vorm optreden,
afhankelijk van de interne
organisatie', wordt gemeld.
Preventie is, wat de oplossing
kan brengen. TVIaar, preventie
is alleen mogelijk, als de
werkgever en alle
medewerkers, ongeacht functie
en dienstjaren, zich hiervan
bewust zijn', vernemen we uit
deze korte cursus.
Regelmatige controles om
vast te stellen dat getroffen
maatregelen ook worden
nageleefd zijn onmisbaar, wordt
ons verder voorgehouden.
Voor een niet-ingewijde is het
soms toch echt nauwelijks te
volgen hoor. Het taalgebruik
dat sommige politieke figuren
zich menen te moeten
aanmeten. Een bijdrage aan
belangstelling voor de publieke
tribune vormt het zeker niet.
Wat te denken van het
volgende, dat ter sprake kwam
bij een onderwerp als
'uitbreiding schijvencapaciteit
automatisering'.
Voor de ingewijde een
duidelijke zaak, voor wie niets
met computers van doen heeft,
je reinste acabadabra.
Kort en goed, het geheugen
van sommige computers wordt
vastgelegd op schijven, ook wel
discs genoemd. En die
capaciteit moest dus worden
uitgebreid.
De oplettende toehoorder kon
afgelopen maandag, toen die
uitbreiding ter sprake kwam,
het volgende uit de mond van
wethouder Fons Ummels
optekenen: 'Gelukkig hoeven
we alleen de schijvencapaciteit
te vergroten en hoeven we
geen grotere bul te kopen.H et
had ook kunnen zijn, dat we
een grotere bul hadden moeten
kopen, maar dat is dus niet het
geval.'
Even legden we een relatie
tussen automatisering en
kunstmatige inseminatie,
vroeger ook wel omschreven
als 'de bul op de moter.'
Tot ons een licht opging: het
ging om het merk computer, dat
de gemeente Leusden gebruikt.
Dat is Buil, en dat spreekt
men uit als 'Buul'.
Je moet het maar weten,
anders zou je haast denken, dat
niet de 'Stier van Potter1, maar
de "Stier van Lily van Amerom',
u weet wel, die bij Leiderdorp,
stiekum de conversatie was
binnen geslopen.
'Bij de laatste twee groepen
houden wij er ook rekening
mee, dat deze niets met de
vermelde horecagelegenheid te
maken hebben, maar een
bezoek aan een sex-club, op
kosten van de zaak,
versluieren', zo licht men ons
nog even toe.
"Sommige sexclubs hebben
inmiddels begrepen, dat het
bijvoorbeeld voor de
medewerkers van de
boekhouding op zijn minst
gespreksstof op zou leveren als
zij een nota van een bekende
club ter verwerking kregen
aangeboden. Vandaar een nota
op een andere naam.'
'Nog geheel afgezien van
deze vaak niet onbelangrijke
verliezen op jaarbasis blijkt dan
bij ons verdere onderzoek, dat
deze declaratie-artiesten ook op
andere gebieden gefraudeerd
hebben, met goederen of
werktijd. Kennelijk omdat men,
als men eenmaal de smaak te
pakken heeft gekregen, ook
naar andere sluipwegen op
zoek gaat', aldus het
recherchebureau.
Voorwaar, een leerzaam
verhaal, waarmee diegenen
onder onze lezers, die daar baat
bij denken te kunnen hebben,
hun voordeel maar eens
moesten doen.
We zijn, met het schaamrood
op onze kaken, excuses
verschuldigd aan het CDA, en
met name aan het andere
Achterveldse raadslid, Marius
Boersen.
Vorige week beschuldigden
we hem en zijn partij er in de
'Loep' min of meer van, op het
laatste moment tegen te hebben
gestemd, toen het voorstel dat
een einde maakte aan het
trouwen in Achterveld, ter
sprake kwam. En dat uit een
soort electoraal gewin. Want,
meldden we toen, in de
commissie die aan de raad
vooraf ging, had Marius
Boersen gewoon ingestemd met
het voornemen van het college.
Onze informatie op dat punt
bleek niet volledig, en derhalve
ook niet juist. Tijdens het
besloten deel van de ABZ-
vergadering, waar wij nooit
bijzijn omdat het dan niet meer
besloten is, heeft de heer
Boersen, zo meldt hij ons, wel
degelijk bezwaar aangetekend
tegen het voornemen van het
college van B&W, om een eind
te metken aan de
huwelijksmogelijkheden in het
Kerkdorp.
Vandaar, dat we dat hier nu
óók vermelden.
Eerlijk is tenslotte eerlijk.
Als onze informatie goed is,
mag Leusden zich tot in meer
dan verre omtrek in de
belangstelling verheugen.
Dat geldt ook voor 't Ruige
Veld.
Vandaar, dat we maar even
melden, wat Leusdens
wethouder van financien, Fons
Ummels, daar deze week nog
over had te melden.
Maandagavond, tijdens de
gecombineerde vergadering
van twee commissies, zegde de
wethouder toe, dat de
prijsbepalingen voor de grond
in dat gebied op korte termijn
'aktueel' zouden worden
gemaakt.
Die mededeling deed aan
aantal aanwezigen het hart
vasthouden.
Maar geen nood, want
vervolgens sprak F ons de
Hondepoep, om met de deur in
huis te vallen, is een probleem
dat talloze facetten blijkt te
hebben. En die zijn zo
onderhand allemaal al eens
belicht, zou u mischien willen
zeggen. Daar zit wat in.
Ook in Leusden blijkt men
echter zo zijn geheel eigen
manier te hebben om duidelijk
te kennen te geven, hoe men
over dat probleem denkt.
Zo staat sinds kort op de
hoek van de Lisidunalaan en de
Twaalfmorgenlaan een fraai
houten bord met de volgende
tekst:
TVIijn compliment voor uw
hond
een lust voor 't oog en
kerngezond.
Het bewijs daarvan ligt op de
grond
ja ziet u: malse drollen, echte
stront.
Uw slipgevaarlijke
geschenken
zijn tot last van wie hier
speelt of loopt
dat snapt u vast.
Uw dier mag poepen
onverminderd
maar let wel daar waar 't
niemand hindert.'
Onder dat bord staat
trouwens een fraaie en ook zeer
grote doos, waar de
uitwerpselen van de honden in
kunnen worden gedeponeerd.
volgende verlossende woorden:
'Het gaat niet om
aardverschuivingen, maar om
bijstellingen.'
Waarna een aantal
aanwezigen zich angstig
afvroeg, of dit niet tot een
nieuw verhaal zou leiden.
Namelijk: "Hoe een Leusdense
bijstelling een
aardverschuiving werd.'
We wisten het nog niet, maar
de gemeente Leusden schijnt
tegenwoordig een nieuwe vaste
medewerker te hebben. En, als
we het goed begrepen, niet
eens onbezoldigd.
Dat bleek, toen van de week
in een commissie de
vernieuwing van vier
tennisbanen ter sprake kwam.
Joop Kool (Leusden'85) vroeg
daarop: 'En, dat aanleggen,
gebeurt dat weer door onze
vaste medewerker?'
Kool doelde daarmee op de
firma Van Schoonhoven, die
nogal wat werk voor de
gemeente doet.
En inderdaad, er was
ondershands ingeschreven.
Waar overigens niet bij werd
gezegd, wie het werk nu gat
uitvoeren, maar we hebben zo
onze vermoedens.
In de geheimzinnigheid van
de besloten vergaderingen
spelen zich weer spannende
zaken af. Zo werd er tijdens een
openbare vergadering iets
aangehaald over wat in een
besloten bijeenkomst was
behandeld.
Als we het goed begrepen,
had het college van B&W
gesuggereerd, dat er voor een
bepaalde handeling -
woningbouw bijvoorbeeld, we
noemen maar wat slechts één
gegadigde was, terwijl zich in
werkelijkheid wel degelijk drie
liefhebbers gemeld hadden.
Ep Oostra (D66) wees
wethouder Fons Ummels
daarop. 'In de notulen staat één,
maar het waren er drie', zei hij.
'Dat is twee plus één',
antwoordde Fons, onnavolgbaar
als zo vaak.
En natuurlijk tevens
aangevend, dat hij als
rekenwonder terecht wethouder
van fin ancien is, motie van
wantrouwen of geen motie van
wantrouwen.
Fons Ummels: .we hoeven dus alleen de schijvencapaciteit uit te
breiden, en geen nieuwe bul aan te schaffen.
Er zijn van die momenten in
een mens zijn bestaan, die on
vermijdelijk hjken te leiden tot
zware overpeinzmgen over de
vraag: bestaat toeval nu wel, of
met.
Persoonhjk kan ik u daar
sterke staaltjes van vertellen.
Zoals het moment, dat het
me overkwam dat, terwijl ik
me in een buitenlandse hoofd
stad bevond en me afvroeg,
hoe een bepaalde kennis van
me het zou maken, diezelfde
kennis op datzelfde moment
aan mijn terras-tafeltje neer
streek.
Dat zijn van die verbijste
rende ogenblikken die me, als
ik daar goed over nadenk, een
vergelijking doen maken met
de manier waarop veel men
sen dood gaan: je hart staat
erbij stil. En dat zeer plotse
ling.
Andere aanleidingen tot dii
soort overpeinzingen heb ik
wel meer gehad, zoals ieder
mens die, na enig nadenken,
wel op kan hoesten.
Het blijft frapperen, dat wel.
Bovendien draagt het bij tot de
soms onverwachte vreugde
van het bestaan. Ik bedoel
maar: als je net besloten hebt,
je op te hangen, kan als onver
wachte meevaller het touw
natuurhjk nog breken.
Tekenen aan de wand.
Zo vallen de zaken soms ook
op opvallende wijze op hun
plaats.
Net zit je je af te vragen, hoe
het kan dat de aandelen Ogem
nou toch zo stijgen, of het
wordt duidelijk dat er toch
echt eens een wet tegen het
gebruik van voorwetenschap
moet komen.
Om maar iets te noemen.
Of je komt tot de verbluf
fende ontdekking, dat je ver
geten bent, iemand van de
trein te halen waarna, op het
moment dat je je jas aantrekt
om die miskleun alsnog te her
stellen, de telefoon gaat De
gene die je op zou halen belt,
dat hij de trem gemist heeft.
Herkent u dat gevoel?
Afgelopen weekeinde werd
ik persoonhjk getroffen door
een soort combinatie van die
twee.
Ik was van plan, een artikel
in een tijdschrift te lezen, dat
handelde over het einde van
deze eeuw, de aanvang van
een fin de siècle, zoals het zo
fraai heette. Alvorens het arti
kel te lezen, bladerde ik dat
door, de 'tussenkoppen', zoals
die dingen schijnen te heten,
lezend om te zien welke on
derwerpen men daar alzo bij
betrok.
Daarbij werd mijn oog ge
troffen door de volgende tekst:
'Mannen raken geboeid
door zaken die tot voor kort
aan vrouwen waren voorbe
houden. Wat te denken van
een man die zich in een prijzig
hotel te Venlo een gezichts
masker laat aanmeten?'
Als u mij niet gelooft: het
stond in De Tijd van zes maart,
op pagina vijftig.
Toeval? Of een aanduiding,
dat zekere gebeurtenissen on
afwendbaar zijn. Als teken van
de tijd?
Wat helemaal treffend was,
was dat men er in Amsterdam
bij had gezet: 'Wat te denken
van...'
Waarmee, zoals u zult be
grijpen, mijn weekeinde ge
vuld was met de zoetste dro
men.
Zonder masker.
