Gemeente gaat praten met
beheerder De Hakhorst
over te betalen pacht
LEDE!
I
Definitieve come-back
Leusdenaar Van Spaendonck
111 >lli
Voortreffelijk concert in Amsterdamse Engelse Kerk:
Fraaie vleugel bij
concert in Claeverenblad
DONDERDAG 12 MAART 1987
plaatselijk nieuws
LEUSDEN - Op vrijdag 27 februari j.l. begeleidde
Leusdenaar Jan van Spaendonck zijn in Amsterdam
woonachtige zoon Jan-Paul bij diens vertolking van
onder andere 'Dichterliebe' van Robert Schumann.
In een matig gevulde Engelse Kerk op het Begijnhof
in Amsterdam vond dit concert plaats. Voorts werden
nog enige liederen ten gehore gebracht van Fauré,
Duparc en Debussy.
Jan van Spaendonck aan de piano in de Engelse Kerk.
Jan van Spaendonck is in
Leusden bekend onder
meer als dirigent van zowel
het R.K. dames- als heren-
koor. In Zeist dirigeert hij al
lange tijd de Christelijke
Oratorium Vereniging
'Laus Deo'. Van Spaen
donck is voormalig eerste
repetitor van de Neder
landse Opera Stichting.
Zonder overdrijving mag
gesteld worden, dat we te
maken hebben met een
door en door gerijpt musi
cus van groot formaat, het
geen mocht blijken tijdens
de wel zeer briljante piano
begeleiding op genoemd
concert. Uiterst geconcen-
teerd, maar toch zeer ont
spannen wist hij zijn gehoor
te betoveren met vloeiende
pianoklanken die hij in
voortreffelijk evenwicht
bracht met de eveneens
uitnemende zangprestaties
van zijn zoon.
Wie Van Spaendonck eer
der heeft gehoord, zal on
getwijfeld beamen, dat be
geleiding een wel heel
sterke kant van hem is: een
ongelooflijk grote handig
heid en een zeer goede
muzikaliteit alsmede een
goed absoluut gehoor hel
pen hem daar uitstekend
bij
Jan-Paul van Spaendonck,
die zijn opleiding kreeg
aan het Utrechts Conserva
torium bij Jos Burcksen en
Thom Bollen en die ook
heeft gestudeerd bij Udo
Reinemann en Bernard
Kruysen, weet zijn publiek
warm te krijgen door een
goede zangtechniek, een
grote verstaanbaarheid en
door het feit, dat hij zijn tek
sten volledig uit zijn hoofd
zingt. Het is verademend
om uitvoeringen mee te
maken, waar je je niet er
gert aan wat voor fout dan
ook. Grote klasse wordt er
door vader en zoon gele
verd.
Jan van Spaendonck ver
trouwde ons desgevraagd
toe, dat hij en zijn zoon van
plan zijn om nog vele con
certen samen te verzorgen.
Ook wordt er serieus aan
een optreden in Leusden
gedacht. Jan van Spaen
donck beijvert zich op het
ogenblik om in kontakt te
komen met een zeer groot
pianist van wie hij even
tueel wat lessen zou kun
nen krijgen.
J.R.
LEUSDEN - Het college van B&W gaat een gesprek aan met
de huidige beheerder en mogelijk toekomstige koper van
De Hakhorst, Rob Verduin, over te betalen pacht. Naar
inmiddels is gebleken, wordt er geen pacht betaald en is
een dergelijke huur ook juridisch gezien niet te verreke
nen met de waarborgsom, die de heer Verduin heeft ge
stort in verband met zijn mogelijke koop van De Hakhorst.
Dat bleek afgelopen maandag tijdens de vergadering van
de commissie voor Financieel Beleid en Beheer.
van heb. Dat doe ik dus niet meer,
stelt u dat in die commissie maar
aan de orde', aldus de wethouder.
De commissie voor Algemene
Bestuurszaken vergadert van
avond.
Uit antwoorden van het college
op vragen van Leusden'85, D66 en
de PvdA bleek, dat er feitelijk geen
huurcontract bestaat voor De Hak
horst. Het eerste voornemen, om
het lopende huurcontract over te
doen, is formeel nooit uitgevoerd.
Dat kwam, omdat de heer Verduin
inmiddels te kennen had gegeven,
het pand te willen kopen. Een der
gelijke koopovereenkomst is er
wel, ondersteund door de meer
derheid van de raad.
Aangezien het in de bedoeling
lag, na het sluiten van de overeen
komst ook zo snel mogelijk tot leve
ring over te gaan, is de intenm-pe-
nodf» pn wat daar financieel voor
zou moeten worden geregeld,
nooit meer aan bod gekomen. Van
wege de bezwaarschriften en de
verwachting, dat het nog wel enige
tijd kan duren voordat de zaak op
één of andere wijze geregeld is,
vindt de raad dat er nu maar een
regeling moet worden getroffen
voor de tussenliggende periode
Op de vraag, waarom een en
ander niet geregeld was, bleef
wethouder Fons Ummels het ant
woord schuldig. 'Dit is een zaak
voor Algemene Bestuurszaken,
en ik heb de afgelopen tijd ge
noeg van andermans zaakjes op
geknapt, waar ik spijt genoeg
LEUSDEN - Bij het concert,
dat vanavond in Boerderij 't
Claeverenblad aan De Brink
16 gehouden wordt, kan men
niet alleen genieten van het
muziekspel der uitvoerenden,
maar tevens van de zeer oude
en fraaie vleugel.
Het betreft een zogenaamde Ri
chard Lipp van ca. 1920. De vleugel
is gerestaureerd door de firma
Matla uit Den Haag „De schitte
rende warme toonkleur zal zeker
bijdragen tot het verhogen van het
muzikale genot bij de komende
concerten", aldus een trotse orga
nisator Kees Vial.
Vanavond staat op het pro
gramma een optreden van pianiste
Ellen Boschma uit Groningen. Zij
speelt werken van F. Mendelssohn
Bartholdy. Samen met haar Piano
Tno (dat naast Boschma bestaat uit
Gerda van Donk op viool en Else
Schot op cello) worden stukken
van B. Smetana uitgevoerd.
Er zijn nog enkele kaarten ver
krijgbaar. Men kan ze telefonisch
bestellen via 033-943472 of van
avond aan de zaal. Ze kosten 12,50
gulden per stuk.
Wethouder Fons Ummels'...andermans zaakjes opgeknapt, waar ik spijt
van heb...'
Gemeentehuis
,I.I.U«M=I.HAilMJJ
jlAls we weer buiten komen, na
is bezoek aan De Swarte Steegh,
fcn we schuin aan de overkant
ilfé De Morgenzon. Aan het begin
de eeuw stond hier nog een
bbele woning. Dit pand werd
woond door Willem Westerhuis,
1 zijn boterham verdiende als ca-
louder, winkelier, schoenmaker
en barbier. Achter, tegen het café
p, stond nog een houten schuur.
P als timmerwinkel m gebruik
was.
Op een fatale woensdag m 1907
brak omstreeks twaalf uur een he
vige uitslaande brand uit. De brand
was waarschijnlijk ontstaan door
bet drogen van wasgoed bij een
Moeiende kachel, wat in die dagen
sen normaal, maar gevaarlijk ge
bruik was.
'jDadehjk werd de brandklok op
iet Gemeentehuis geluid en of-
Khoon de brandspuit op nog geen
steenworp afstand aanwezig was,
greep de brand zo snel om zich
heen dat aan blussen niet meer te
denken viel. De brandweer kon
dan ook niet veel anders meer
doen dan de belendende percelen
nat houden om een overslaan van
de brand te voorkomen. In minder
dan geen tijd was het pand, met
inbegrip van de timmerwerkplaats,
een rokende puinhoop. Van de in
boedel kon zo goed als mets gered
worden. Ook het gereedschap van
de timmerwinkel ging in vlammen
op.
BUURMEISJE
Bijna had zich zelfs nog een per
soonlijk ongeluk voorgedaan. Een
buurtmeisje, dat naar de brand
stond te kijken, werd door de
dikke rookwolken, die uit de brand
opstegen, bedwelmd. De dokter,
die dadelijk gewaarschuwd werd,
kon gelukkig de levensgeesten
weer opwekken.
De dakloze familie werd tijdelijk
ondergebracht in het gebouwtje
van het Groene Kruis en door de
omwonenden van beddegoed en
verdere eerste levensoenoene
voorzien.
Op 5 mei 1908 wordt de eerste
steen gelegd voor een nieuw en
modern café. Op die steen staat
heel summier: „G. v/d H. mei 1908".
Wie die G v/d H is, hoeven we met
lang naar te raden. Wat kan dat
anders betekenen dan Gijs van de
Hengel. De gevel van het cafe gaat
thans geheel verscholen achter
een haag van leibomen.
Naast het café. op de hoek van
de Heiligenbergerweg (later om
gedoopt in Burgemeester de Beau-
fortweg) en de Zwarteweg, staat
een smederij. De smid, die in deze
smederij de hamer zwaait, is be
kend en zeg maar gerust beroemd
in de wijde omgeving. Een smid
van het oude stempel die met een
vuur, hamer en aambeeld alles
maakt wat je maar kunt bedenken.
Hij heeft geen autogeen lasappa
raat nodig; lassen doet hij op de van
ouds beproefde manier, in het
vuur. En onder zijn hamer vormt hij
het mooiste siersmeedwerk.
GEVELSTEEN
We gaan nu een klein stukje te
rug op onze wandeling, naar het
Gemeentehuis. Op een moeilijk te
ontdekken gevelsteen, links naast
de toegangsdeur, lezen we dat die
steen is gelegd door G.J. Baron van
Hardenbroek van Ammerstol, Bur
gemeester van Leusden, den 12
juni 1880.
Gaan we de hardstenen stoep op
en door de stevige deur naar bin
nen, dan komen we in een brede
gang, die tevens dienst doet als
wachtkamer Een zware eiken
bank tegen één van de wanden
maakt het wachten gemakkelijker.
Rechts van die gang bevindt zich
de secretarie, waar alle gemeete-
lijke diensten zijn ondergebracht.
Hoofdzaak is natuurlijk het bevol
kingsregister.
Aan de andere kant van de gang,
aan de voorkant, is de kamer van
de burgemeester. De uren dat hij
spreekuur heeft kunnen we hem
daar vinden. En dat is niet al te
vaak.
Aan dezelfde kant van de gang,
m het achtergedeelte is de toegang
tot de raadzaaL In het midden van
de raadzaal staat een lange tafel
met het gebruikelijke groene
kleed. Daar omheen een stel stoe
len met lange, hoge, rechte leunin
gen. De stoel m het midden ver
schilt m zoverre van de andere
stoelen dat deze ook armleuningen
heeft. U heeft het al begrepen; dat
is de stoel van de burgemeester. In
deze raadzaal vindt ook de trouw
plechtigheid plaats.
De bovenverdieping van het ge
bouw wordt bewoond door de Ge
meenteveldwachter. De toegang
tot die woning bevindt zich aan de
achterzijde. Achter het gemeente
huis waar het onderkomen van de
brandspuit is, vinden we de cellen
voor de arrestanten, die echter
meer door de varkens van de veld
wachter worden bevolkt dan door
boeven.
LANDLOPER
Een enkele maal moet er een hok
leeggemaakt worden voor een
dronken landloper om zijn roes uit
te slapen, maar zelfs dat komt in
onze gemeente niet erg vaak voor
We hebben trouwens een veld
wachter die ontzag inboezemt met
zijn verschijning en daarom zijn sa
bel niet nodig heeft.
We gaan nog één huis terug. Dat
is de dokterswoning. Hiervan be
gint de geschiednis in 1855 Het is
dan nog een pasverbouwde boer
derij van vijfenzeventig jaar oud,
waarvan de eigenaar stopte met
boeren.
De nieuwe bewoner is een heel
jonge dokter. Naast het huis met de
De smederij. (Tekening: A. van Leeuwen)
rieten kap staat de rijtuigstalling
voor de koets en de stal voor het
paard. Koets en paard is de enig
mogelijke manier van vervoer om
bij tij en ontij langs de grotendeels
onverharde wegen de patiënten te
bezoeken.
Dokter zijn op het platteland is in
die tijd zeker geen bezigheid om
njk van te worden. Gelukkig is de
dokter met onbemiddeld en het is
bekend dat hij bij arme daggelders
vaker een gulden achterlaat dan
zijn bezoek in rekening te brengen.
Zevenendertig jaar heeft deze
dokter m Hamersveld en omgeving
zijn praktijk uitgeoefend en nog
lange tijd daarna bleef hij in de
herinnering van de bevolking
voortleven
Zijn opvolger neemt niet alleen
de praktijk over van zijn voorgan
ger, maar ook het goede voor
beeld. Als hartstochtelijk vrijgezel
kan hij al zijn tijd wijden aan het
welzijn van zijn patiënten.
ONHEIL
Het verhaal wordt een beetje
aadi, maar ook hier slaat het onheil
toe in de vorm van een hevige
brand. Op een zaterdagmiddag in
1904, omstreeks half vijf, breekt
brand uit en niettegenstaande dat
de brandweer onmiddelijk ter
plaatse was en spoedig werd ge
holpen door de brandweer van
Leusden, konden ze toch met ver
hinderen dat het huis tot de grond
toe afbrandde.
Dat veel branden in die tijd zo
fataal afliepen had zijn oorzaak
hoofdzakelijk m de neten dakbe
dekkingen. Alleen kon in dit geval
veel van de inboedel worden ge
red. Ook de m de nabijheid lig
gende kliniek en de stal konden
behouden blijven. De dokter, die
op het moment van de brand met
aanwezig was, zag bij zijn thuis
komst een grote ravage.
Maar de dokter ging niet bij de
pakken neerzitten. In de kortst mo
gelijke tijd werd een nieuwe wo
ning aanbesteed. De Hamers-
veldse aannemer, die het werk
werd gegund, bouwde in dne
maanden tijd de meuwe woning
Ook hierin werd een gevelsteen
aangebracht met de korte vermel
ding: september 1904.
OPVOLGER
Als in 1920 de praktijk door zijn
opvolger wordt overgenomen, be
gint deze zijn loopbaan met een
verschrikkelijk voorval. De grote
verhuiswagen getrokken door
twee paarden, is uit Ede aangeko
men. Op de hoge bok zit de voer
man, die de wagen naast het huis
tot stilstand brengt. De grote deu
ren van het koetshuis worden
opengedaan en de voerman wordt
verzocht de wagen naar binnen te
rijden. Om de zware wagen weer
op gang te brengen moeten de
paarden er even flink aan trekken.
Plotseling komt er beweging in
de wagen en met een flinke gang
njdt de wagen het koetshuis bin
nen. De hoge deuren zijn echter
niet hoog genoeg voor de voerman,
die met zijn hoofd tegen de muur
slaat en op slag dood is. Het verhaal
gaat dat hij letterlijk onthoofd is.
Men spreekt er nu, na tien jaar,
nog vaak over. Geen prettig begin
voor een arts. Hij is hier trouwens
nog geen vier jaar gebleven.
