Ontpachting nog niet rond: geen
raadsbesluit over 't Ruige Veld
Ontpachting
commentaren—
meningen-
Wethouder Gijs van Woudenberg (CDA): 'Zaak
moet en kan volgens mij snel worden geregeld'
Moeilijk
Tureluur
DINSDAG 31 MAART 1987
plaatselijk nieuws
(van de redaktie)
LEUSDEN - De Leusdense gemeenteraad heeft vorige
weeek donderdag geen besluit kunnen nemen over de
overeenkomsten, die de gemeente aan kan gaan met UBA
BV.
Wethouder Jan Wagenaar (WD) deelde aan het begin
van de vergadering mee, dat de ontpachting nog niet
afgerond was. Daarmee bestaat nog onduidelijkheid over
de daadwerkelijke invulling van de grondexploitatie, re
den waarom een raadsbesluit voorbarig zou zijn.
De wethouder meldde verder, dat de realisatie-overeen
komst en de koopovereenkomst met UBA inmiddels beide
getekend waren.
Het ligt in de bedoeling, dat de raad binnen veertien
dagen voor een extra vergadering bijeen wordt geroepen,
om alsnog een besluit te nemen. De reden daarvoor is, zo
werd ons van gemeentelijke zijde meegedeeld, dat de
tijdsdruk met betrekking tot de aan Leusden toegekende
contingenten woningen, met dit uitstel weer is toegeno
men.
De besluitvorming rond 't Ruige
Veld liep hiermee de zoveelste
vertraging op. Sinds de provinciale
bestuurderen de eerste overeen
komst afkeurden - een raadsbesluit
dat ook al snel moest worden geno
men vanwege de angst voor verlies
van de contingenten - is er met
regelmaat gewezen op het gevaar
dat Leusden loopt, toegewezen
contingenten premiewoningen
kwijt te raken als er geen besluiten
worden genomen. Daartoe nam de
raad dan ook het pnncipe-besluit
tot onteigenen, dat nu weer
teruggedraaid zou moeten wor
den, en volgden verschillende ge
combineerde vergaderingen van
twee raadscommissies.
Tijdens die bijeenkomsten wer
den achtereenvolgens het 'raam
werk' en de daadwerkelijke invul
ling van de aan te gane overeen
komst toegelicht. Tijdens die laat
ste vergadering werd al duidelijk,
dat de ontpachting van 't Ruige
Veld mogelijk een belemmering
op zou leveren.
DETAIL
Dat had en heeft een apart detail
in zich, omdat de betreffende
pachter, Gijs van Woudenberg, te
vens wethouder (CDA) van de ge
meente Leusden is, met onder
meer volkshuisvesting in zijn por
tefeuille.
De vraag, die feitelijk centraal
staat in het probleem is, waarom
pachter Van Woudenberg in het
verleden - en ook toen de grond
werd getransporteerd naar Bel-
com/Stalenhoef, en vandaar door
naar UBA BV - nooit gebruik heeft
gemaakt van zijn voorkeursrecht
tot koop, waarover hij als pachter
beschikt.
BLUNDER
Dat blijkt terug te voeren te zijn
op een blunder van de desbetref
fende notans, die de akte van ver
koop passeerde. Die verzuimde
namelijk, om op dat bestaande eer
ste recht van koop te wijzen.
Wethouder Gijs van Wouden
berg: 'Dat is gebeurd. Of misschien
beter, dat is me overkomen. En uit
informatie, die ik bij deskundigen
heb ingewonnen, blijkt het een ui
termate moeilijke zaak, om daar
wat aan te doen. Je hebt wel eens
van die mensen, die ferme taal uit
slaan m termen als: 'terugdraaien,
die zaak.' Maar dat blijkt lang met
zo gemakkelijk gedaan, als ge
zegd. Ik heb overigens, dat is be
kend, een brief geschreven aan
alle betrokkenen, aan Van Daatse-
laar, aan de advocaat van Belcom,
aan de notaris, waarbij ik me dat
recht voorbehoud. Die bnef ligt er
nog altijd, en die geldt ook nog.
Maar of ik daar nog iets zinvols mee
zal kunnen doen, dat zou ik zo met
weten. Dat heb ik in de handen van
deskundigen gelegd, zelf heb ik
gelukkig andere zaken om over na
te denken.'
VERTRAGING
De vertraging, die de ontpach
ting oplevert, werpt nog een an
dere vraag op. Waar toch duidelijk
was, dat de gemeente eigenaresse
van de grond zou worden, had er
mogelijk voor-overleg plaats kun
nen vinden, waarmee de uiteinde
lijke onderhandelingen sneller
hadden kunnen worden afgerond.
Wethouder Van Woudenberg:
'We hebben in een eerder stadium
al onderhandeld. Maar dat is afge-
(van de redaktie)
LEUSDEN - Ontpachting
van agrarische grond in
gevolge de Pachtwet zal
voor menig burger grote
vraagtekens opwerpen.
De betreffende wet im
mers, is nauwelijks be
kend buiten agrarische
kring.
Wat daarom ook nau
welijks bekend zal zijn is,
dat aan de pachter wette
lijk rechten worden toege
kend, die een leek nau
welijks voor mogelijk
houdt.
Toch is het zaak, ook in het
geval van de ontpachting van 't
Rmge Veld, rekening te hou
den met de daadwerkelijke
rechten van de pachter.
Dat die rechten ver strek
ken, blijkt onder meer uit de
terzake geldende jurispru
dentie. Zo is het bijvoorbeeld
mogelijk, dat grond, waarvan
bijvoorbeeld een buurman,
één keer een oogst heeft ge
haald, als verpachte grond be
schouwd wordt.
Voordat de eigenaar van
agrarische grond tot ontpach
ting over kan gaan, wordt be
keken of de pachter daar geen
onoverkomelijke schade van
lijdt. Dat wordt bovendien be
zien in relatie tot de plannen
die de eigenaar van de grond
heeft. Zou die bijvoorbeeld zelf
willen gaan 'boeren', terwijl
dat meuwe bedrijf volgens
agrarische normen econo
misch nauwelijks levensvat
baar zou zijn, dan kan er met
worden ontpacht.
Kortom, de pachter is één
van de wettelijk het best be
schermde rechtspersonen in
de Nederlandse wetgeving.
In het geval van 't Ruige Veld
lopen de bedragen, waarover
onderhandeld wordt, sterk uit
een. Dat kon men onlangs op
maken uit een opmerking
daarover van wethouder Jan
Wagenaar (WD). De wethou
der noemde een prijsverschil
in de onderhandelingen, dat
uitkwam op honderd vijftig gul
den per (omgerekende)
bouwkavel in 't Rmge Veld.
Dat leidt tot maar één moge
lijke conclusie: de uitgangs
punten bij de onderhandelin
gen liggen ver uiteen. Inge
volge de Pachtwet is het waar
schijnlijk, dat er daarom meer
in het geding is, dan de ont
pachting van een aantal hecta
ren landbouwgrond.
Het is, mede gezien het feit
dat de ontpachting met de an
dere pachter in het gebied wel
rond is, waarschijnlijk dat van
de zijde van de heer Van Wou
denberg de economische
waarde van zijn totale boerde
rij m het geding is gebracht.
Immers, een fors deel van de
grond komt met de ontpach
ting aan de totale bedrijfsvoe
ring te ontvallen, waarmee een
kleinere boerderij overblijft.
Dat lijkt de enige rationele
verklaring voor het feit, dat
men er ondanks alle goede wil
die men heeft getoond, nog
steeds niet uit is. Een andere
aanwijzing daartoe bestaat
hierin, dat het blijkbaar niet
uitgesloten wordt geacht, dat
men er binnen veertien dagen
nog niet uit is. Dat is, naar we
vernamen, de raadsleden ten
minste vorige week nog mee
gedeeld.
Wethouder Gijs van Woudenberg (CDA): '...ontpachtingis - onterecht naar
mijn mening - bijzaak gebleven...'
broken, toen de provincie de toen
malige overeenkomst afkeurde. Ik
heb daar, meen ik, zelfs nog een
brief over gekregen van de ge
meente. En voor die tijd is de ge
meente nooit m een positie ge
weest, om te onderhandelen. Er
was immers nooit kijk op, dat ze de
grond in eigendom zou krijgen.'
'Dat er nu vertraging optreedt. Ja,
het hoofdspel rond het Ruige Veld
heeft zich natuurlijk gencht op het
eigendom. De ontpachtmg is - on
terecht vind ik - een bijzaak geble
ven. Dus pogingen om tot een ver
gelijk te komen, zijn eigenlijk nau
welijks aan de orde geweest. En
dat is ook wel logisch. Als je niet
weet, met wie je moet onderhan
delen, dan kun je niet onderhande
lende kunt niet concreet praten. En
deskundigen krijg je daar ook met
voor op gang.'
STROOMVERSNELLING
'Ik heb overigens de zaak direct
in handen gegeven van een des
kundige. Eentje, die m de ge
meente Leusden bekend is, die al
eerder ontpachtingen hier heeft
geregeld. Dat heb ik expres ge
daan, zodat je met iemand uit Gro
ningen hier aan het werk hebt, die
opeens met allerlei slimmigheid
jes op tafel komt.'
'De situatie is nu in een soort
stroomversnelling terecht geko
men, in verband met de bouw van
die honderd acht woningen. Maar
die deskundigen hebben ook een
eigen agenda. Vnjdag de twintig
ste maart is dan ook pas het eerste
kontakt geweest. Het is niet gelukt,
op zo'n korte termijn tot overeen
stemming te komen. En binnen een
periode van zeg drie dagen, als je
het weekeinde buiten beschou
wing laat, kon dat ook haast met',
aldus de wethouder.
COLLEGE
'Overigens vind ik het wel een
beetje een rare situatie. Er zijn
mensen, die het wat vreemd vin
den, en daar heb ik wel begrip
voor. Want de gang van zaken met
ontpachting is normaal, dat de
voorstellen daartoe in de verschil
lende commissies aan de orde ko
men, waarbij je vertrouwt op een
deskundige rapportage. Daar
hoort dan een voorstel uit voort te
vloeien, en dat is hier dus nog niet
het geval. Nogal wat mensen be
grijpen dat met. Maar als college
hebben we donderdag nog heel
duidelijk uitgesproken: 'laat het
aan deskundigen over*. Dat heb
ben we immers ook in het verleden
gedaan.'
'Het is trouwens wel zo, dat ik
veel begnp ontmoet, als pachter.
Er zijn mensen, die me voorhou
den: 'de combinatie van pachter en
wethouder, dat gaat je geld kosten.'
In elk geval is de intentie, ook van
de deskundigen, dat we er zo snel
mogelijk uit moeten komen. Dat
moet ook, en dat kan ook, volgens
mij', aldus wethouder Van Wou
denberg.
VRAGEN
De verschillende fracties m de
Leusdense gemeenteraad blijken
allemaal, om zeer verschillende re
denen overigens, de ontstane ver
traging als hoogst vervelend te be
schouwen. We legden de ver
schillende fractievoorzitters de vol
gende twee vragen voor:
-hoe kijkt uw fractie aan tegen
het ophouden van de besluitvor
ming door een zaak, waar een lid
van het college van B&W bij be
trokken is?
-in hoeverre is het argument, dat
de toegewezen contingenten ge
vaar lopen voor uw fractie nog ge
loofwaardig9
CLEAN
Evelien Blom (CDA): 'Ik vind het
ontzettend zorgelijk. Maar zakelijk
gezien is het natuurlijk zo, dat ie
dere willekeurige boer het recht
heeft, te onderhandelen en er uit te
halen wat erin zit. Dat geldt dus ook
voor Gijs van Woudenberg. Voor
zover ik heb kunnen nagaan, wordt
de zaak heel clean gespeeld. De
wethouder heeft een adviseur in de
arm genomen, die bij meer ont
pachtingen m Leusden betrokken
is geweest, en daar ben ik op zich
heel gelukkig mee. Terug redene
rend is hem als pachter het eerste
recht van koop onthouden, dat
heeft hij nooit kunnen laten gelden,
dat is hem geweigerd. Dus ook
daar valt hem in elk geval niets te
verwijten.'
HANDICAP
'Er is natuurlijk wel sprake van
een handicap, omdat de pachter
ook nog wethouder is. Dan kom je
toch terecht m een afweging van
politieke en persoonlijke belan
gen, waarbij de vraag is, hoever je
gaat. Probeer je tot een soort men
geling van die twee te komen, of
houd je vast aan het persoonlijke
belang, dat ermee gemoeid is. Dat
is een hele moeilijke beslissing,
maar die ligt bij de wethouder zelf.
Als fractie kunnen we hem daann
niet onder druk zetten, om zijn per
soonlijke belangen ondergeschikt
te maken aan de politiek, dat kan
niet.' Voor wat de termijn betreft
is het ovengens wel zo, dat de ge
meente Leusden altijd eerst heeft
aangekocht, waarna pas tot ont
pachting werd overgegaan. Wat er
nu gebeurt, is dus niet vreemd.'
'Waar we als fractie in elk geval
op staan is, dat in dit bijzondere
geval de zaak punctueel in orde
moet zijn. Dan had het misschien
wel sneller gekund, maar niet ten
koste van de zorgvuldigheid. Ver
der vinden wij, dat je er straks eens
andere ontpachtingen naast zult
moeten leggen, om te vergelijken
in hoeverre er sprake is van een
reele prijs. De wethouder moet dus
niet meer krijgen, maar ook niet
minder', aldus Evelien Blom.
hoeverre dat als argument nog
reéel is.'
'Waar het in realiteit om gaat, is
dat de zaak fatsoenlijk wordt afge
rond, koste wat het kost. De zou het
daarbij, begrijp me goed, als een
ramp beschouwen als we die con
tingenten zouden verspelen. Maar
als we ze verspelen, wil ik ook
weten ten koste van wat dat ge
beurt. In die zin zijn de contingen
ten heel erg belangrijk, maar niet
doorslaggevend', zo stelde zij.
ONDERHANDELEN
Alrich Parson (WD) ant
woordde op onze eerste vraag: 'Het
feit, dat er een lid van het college
bij betrokken is, heeft het natuurlijk
niet eenvoudiger gemaakt. Voor
ons is dat een reden geweest, om te
bepleiten, dat in elk geval de uiter
ste zorgvuldigheid wordt betracht.
Naar mijn stellige indruk probeert
men dat ook. Ik denk, dat de situa
tie voor alle betrokkenen, voor de
wethouder, maar ook voor de an
dere leden van het college, uiterst
vervelend is. Dat er vertraging op
treedt, is denk ik ook een gevolg
van de manier waarop wordt on
derhandeld. Beide partijen doen
dat via een taxateur, en dat levert
uiteraard vertraging op. En je moet
het natuurlijk niet onderschatten, je
doet iemand iets aan in zijn vermo
genspositie.'
'Het mag vervelend zijn, ik wil er
dan ook niemand op aankijken,
juist vanwege de gewenste zorg
vuldigheid. Die mag, vanwege de
tijdsdruk, niet uit het oog worden
verloren', aldus Alnch Parson des
gevraagd.
GROOT GEVAAR
'Wat betreft de contingenten is
duidelijk dat die, gezien de rege
ling, groot gevaar lopen. Dat zou
eventueel terug te verdienen zijn
met een verkorte procedure, als
daar medewerking aan wordt ver
leend. En medewerking hebben
we nodig: van de ambtenaren, van
de provincie, van de UBA. Dat is
volkomen duidelijk, als je beziet
wat er moet gebeuren aan goed
keuring, aan bouwrijp maken en
aan aanbestedingen. Dat de raad
binnen twee weken weer bij elkaar
moet komen, lijkt me dan ook vol
strekt logisch.'
'Daarbij zou ik er op willen wij
zen, dat we weliswaar onder tijds
druk werken, maar dat we nooit
voor het blok zijn gezet in de zin
vannu beslissen, of de contingen
ten gaan verloren. In die zin wor
den we niet overvallen, vind ik.
Tenslotte is alle betrokkenen dui
delijk, dat er al maanden keihard
aan gewerkt wordt. En waar het
ons als argument wordt voorgehou
den is dat nooit gebeurd op een
manier, waarvan je moet zeggen:
dat wordt onzuiver gespeeld', al
dus Alrich Parson.
ONGELUKKIG
Het argument, dat de contingen
ten gevaar zouden lopen, noemde
Evelien Blom 'wat ongelukkig.'
'Op zich hebben we vorig jaar
juni 's nachts in een besloten verga
dering een besluit moeten nemen
omdat die contingenten gevaar he
pen. Nu hebben we diezelfde con
tingenten - gelukkig - nog steeds.
In die zin is dat toen wel te hard
gegaan, te kort door de bocht. En
als raad moet je je wel afvragen, in
het argument, dat de gemeente
Leusden altijd nogal gul is geweest
bij ontpachtingen, en dat dus ook
de laatste in de rij daarvan moet
profiteren, een vreemd argument.
We hebben dat eerder gesteld, en
dat nam men niet serieus, maar we
eindigen hiermee dicht tegen de
miljoen gulden', aldus Stoelinga.
VERHAALTJE
Voor het argument, dat de con
tingenten voor Leusden gevaar
zouden lopen, bleek Stoelinga niet
gevoelig meer. 'Dat verhaaltje ge
loven we met meer. Vong jaar juni
moest 's nachts zo nodig besloten
worden, en dat is daarna nog een
aantal keren gebeurd. En iedere
keer bleek het weer net te kunnen,
of bleek er weer uitstel mogelijk.
Hoe ze dat voor elkaar krijgen,
hebben we nooit mogen vernemen,
dus m die zin weten we niet eens, of
het wel waar is. In elk geval is dat
geen argument meer, om de raad
voor het blok te zetten. Dat heeft de
afgelopen periode wel aange
toond', zei Stoelinga.
VRAAGSTELLING
Harm Offereins (GPV/SGP) vond
de vraagstelling eigenlijk met eer
lijk. 'Er is een college-lid, die toe
vallig ook pachter is. Niemand kan,
of zal proberen aan te tonen dat dat
geen toeval is. Onverlet staat, dat
pachter Van Woudenberg rechten
heeft. Politiek kan ik me voorstel
len, dat het met name voor het CDA
een probleem is, maar ik denk dat
men bij de ontpachting tewerk gaat
volgens redelijk goede afspraken.
Ik bedoel, dat de wethouder een
adviseur heeft ingeschakeld. Dat
moet men natuurlijk ook niet al te
sterk benadrukken. Je moet name
lijk ook nadrukkelijk vaststellen,
dat er m die onderhandelingen na
tuurlijk wordt teruggekoppeld', al
dus Harm Offereins. "Verwijten
maken omdat de ontpachtmg nog
niet rond is, vind ik belachelijk. Dat
kun je niet stellen, terwijl de onde-
handelingen met de grondeige
naar, UBA, nog niet eens afgerond
waren. Als het binnen veertien da
gen zou lukken denk ik, dat er in
een razend tempo is gewerkt.
Vooroverleg in zo'n zaak komt me
nauwelijks reeël voor. Ik geloof
niet, dat het zo werkt. Je onderhan
delt tenslotte pas, als je uitgangspo
sitie duidelijk is.'
TERECHT
Harm Offereins noemde het ver
der terecht, dat ervan werd uitge
gaan, dat de aan Leusden toegewe
zen contingenten gevaar lopen.Je
kunt nu eenmaal moeilijk vaststel
len, hoeveel speelruimte je krijgt
van hogere overheden, om van de
spelregels af te wijken. Ik vind bo
vendien, dat je moeilijk iemand
kimt verwijten, dat hij uitstel ver
krijgt.'
'Op zich vind ik het dan ook een
goede zaak, dat men over veertien
dagen een avond heeft gereser
veerd, om een besluit te nemen.
De situatie waarin wethou
der Gijs van Woudenberg
zich bevindt, is een moei
lijke. Als pachter heeft hij
belangen bij 't Ruige Veld,
als wethouder van onder
meer volkshuisvesting is hij
namens de gemeente ook bij
de kwestie betrokken.
De wethouder heeft dat tij
dig ingezien in die zin, dat hij
zijn belangen niet zelf behar
tigt, maar daar een adviseur
voor heeft ingeschakeld.
Anderzijds blijft staan, dat
de besluitvorming rond t
Ruige Veld wederom vertra
ging heeft opgelopen. Wat
dat betreft zouden beide par
tijen mogelijk wat actiever
hebben kunnen optreden. De
suggestie van Ep Oostra, dat
men serieus had moeten
gaan onderhandelen vanaf
het moment, dat de raad het
principebesluit tot onteige
ning nam, was daarbij alles
zins redelijk.
Pobtiek gesproken herin
neren we ons een felle uitval
vanuit het college van B&W
in de richting van
Leusden'85, waarbij die par
tij 'namens de vele woning
zoekenden bedankt werd.'
Dat gebeurde, toen bleek dat
men de Leusdense plannen
bij de provincie niet goedge
keurd had. Een dergelijk be
dankje komt, in het licht van
de recente gebeurtenissen,
natuurlijk wel in een wat na
vrant politiek daglicht te
staan.
Dat geldt, pobtiek gespro
ken, natuurlijk ook voor de
positie van de wethouder.
Als sluitstuk van de be
sluitvorming lijkt het echter
raadzaam, de kwestie zake
lijk te benaderen. En dan is er
voorlopig geen ander pro
bleem, dan dat een pachter
op de juiste wijze genoegdoe
ning dient te krijgen voor het
onttrekken van de in agra
risch gebruik zijnde grond
aan zijn bedrijf.
De gemeenteraad zal die
overeenkomst nog onder
ogen krijgen, en kan daar bij
die gelegenheid ook een oor
deel over geven. Waarbij er
begrip voor zal moeten be
staan, dat én de gemeente, én
de wethouder in een moei
lijke positie verkeren. Als de
wethouder zich wat de tijd
betreft onder druk laat zet
ten, verkrijgt hij mogelijk
een minder resultaat, dan
hem als pachter toekomt. Als
hij dat niet doet, ontstaat al
snel de neiging om te bewe
ren, dat hij er - te veel - beter
van wil worden.
Gezien de bereidheid van
de wethouder, zoals tegen
over de redaktie van deze
krant uitgesproken, om snel
tot overeenstemming te ko
men, doet men er dan ook
verstandig aan, een eindoor
deel op te schorten tot het
resultaat van de onderhan
delingen, in de vorm van een
concrete overeenkomst, ter
tafel ligt.
Het is in de praktijk nu eenmaal zo,
dat als je de normale frequentie van
de gemeenteraadsvergaderingen
aan zou houden, dat net te laat zou
kunnen zijn', aldus Offereins.
TAXATIE
Ep Oostra (D66) vindt het feit, dat
er nu nog geen beslissing is geno
men, frustrerend. 'Het is toch een
raar argument, dat de gemeente
niet zou hebben kunnen onderhan
delen, omdat ze de grond niet in
eigendom had. Eigenlijk is het be
lachelijk. Het taxatie-rapport van
de ontpachting van vong jaar ligt er
nog. De gemeente had natuurlijk
best kunnen beginnen met onder
handelen, vanaf het moment dat in
principe besloten was tot onteige
ning. Dan had die kant van de zaak
inmiddels ruimschoots afgehan
deld kunnen zijn.'
'De vraag is, wat nu gaat prevale
ren. Het persoonlijk belang van de
pachter, of het gemeentelijke be
lang van de wethouder, die volks
huisvesting in zijn portefeuille
heeft. Want blijkbaar zijn er en
stige, onoverbrugbare verschille
van mening bij die ontpachtint
Dan wordt het toch tijd, om je af i
vragen, of dat nog wel met elkaar t
rijmen valt. Want in feite is het r
tuurlijk wel zo, dat het persoonlijk
belang van de wethouder
volkshuisvesting op dit moment i
de weg staat van het werk, dat d
wethouder voor de gemeente ma
uitvoeren', aldus Oostra.
KEIHARD
"Voor wat betreft de continge
ten, geloof ik dat het gevaar
Leusden die kwijt raakt, keiha:
speelt. Er is inmiddels al zove
uistel verleend, dat ik me voor k
stellen, dat men die huizen elde
gaat bouwen. Op een gegeven nv
ment is het met de medewerk:
van Volkshuisvesting net als i
elastiek, dan is de rek er gewa
uit. Dat vind ik zo frustrerend. Alle
alles is nu rond, en dan blijft
zaak op de ontpachting steken',
Oostra als zijn mening.
GEVRAAGD
Com Verduin (PvdA) wilde niet
feitelijk ingaan op de vraag, hoe zij
de rol van wethouder Gijs van
Woudenberg ziet. 'Dat kan ik ei
genlijk niet beoordelen. Wat ons is
meegedeeld is, dat de onderhan
delingen zijn gestokt. Verder zijn
geen details meegedeeld. Maar als
het zo is, dat de wethouder de be
sluitvorming met onredelijke wen
sen tegen heeft gehouden, dan zou
dat natuurlijk met zo netjes zijn.'
Het gekke is, dat ik denk dat als
er niet naar die ontpachting ge
vraagd was, er gewoon een besluit
qenomen was.'
Voor wal betreft de contingenten
denk ik, dat Leusden kan rekenen
op alle mogelijke medewerking
van de provincie. In het Streekplan
heeft men de weg naar het zuiden
voor leusden geblokkeerd, en 't
Vliet geschrapt. Als wij in Utrecht
komen met een plan, dat een rede
lijke oplossing biedt, waarbij we de
laatste beschikbare grond in 't
Rmge Veld zo zuinig mogelijk uit
geven voor onze eigen behoefte,
zullen we op die medewerking
kunnen rekenen. Het tneste in onze
ogen is echter, dat dat niet gebeurt.
Wij zijn van mening, dat het plan
zoals het er ligt, niet in die behoefte
voorziet. En daarom hebben we er
ook zoveel moeite mee. Omdat er
in onze ogen huizen worden ge-
creeerd, waar helemaal geen be
hoefte aan is', zo zei Com Verduin.
VRAAGTEKENS
Ben Stoelinga (Leusden'85)
stelde desgevraagd, dat zijn fractie
van begin af aan vraagtekens bij de
ontpachting heeft gezet. 'Natuurlijk
is er sprake van een gewoon recht.
Een pachter heeft recht op een ver
goeding. Maar de wethouder heeft
vanaf het begin de besluitvorming
kunnen volgen, en van het begin af
aan overal van geweten. We vin
den het dan ook een vreemde en
heel trieste zaak, dat de afhande
ling door die ontpachting wordt
opgehouden. Bovendien vinden wij
In historische tijden heeft
de Tureluur, als weidevo
gel in Nederland, een
soortgelijke ontwikkeling
doorgemaakt als in re
cente tijden de Schol
ekster. Van oorsprong is
de Tureluur namelijk een
vogel van hoogvenen en
steppegebieden. Hij heeft
zich in het Westeuropese
kustgebied als een talrijke
kustvogel ontwikkeld en
van daaruit heeft hij de
weidegebieden in de bin
nenlanden gekoloniseerd.
Dit proces is nog steeds
gaande.
Toch heeft de Tureluur het
karakter van de kustvogel
bewaard. In kwelders en
buitendijkse graslanden is
de vogel talrijker dan in
andere weidevogelgebie-
den en hun voedsel zoeken
ze bij voorkeur langs sloot
kanten, vooral langs slik-
kigeranden.
De Tureluur is een bruine
vogel met donkere vlek
ken. Wangen, keel, hals en
krop vuilwit met donkere
lengte vlekken, buik en
stuit wit. Een donkere sna
vel die aan de wortel rood
achtig is en eveneens rode
poten. In de vlucht is de
witte achterrand van de
vleugels te zien, evenals
de witte rug en stuit en de
witgestreepte staart. Bij
onraad wippen ze met kop
en staart en stoten een
stroom hoge geluiden uit
bij het opvliegen.
Tijdens de broedtijd, die in
april begint en duurt tot in
juni, heeft het mannetje
een melodieuze roep, een
herhaald "keluje-keluje-
keluje". In de paar- en
broedtijd houdt het manne
tje een baltsvlucht; rijzend
en dalend. Bij het dalen
houdt hij dan de vleugels
schuin naar beneden, ter
wijl hij luid zijn roep laat
horen. Dan volgt een
zweefvlucht naar omlaag.
Het mannetje rent achter
het wijfje aan en als zij
stilstaat, heft hij de tril
lende vleugels boven de
rug uit, om dat met 'plech
tige' stappen naar haar toe
te gaan.
Het nest wordt gekozen uit
diverse kuiltjes die door
zowel het mannetje als het
wijfje zijn gemaakt op
plekken met voldoende ve
getatie om het nest te be
schermen. Het ligt meestal
in een graspol en is door
het wijfje bekleed met
droog gras. De vier bleek
groenachtige, bruin en
paarsgevlekte eieren wor
den ongeveer drie weken
bebroed.
De kuikens verlaten het
nest kort na het uitkomen
en zijn voor hun voeding
aangewezen op kleine in-
sekten die tussen het gras
leven. Ze worden in die
tijd door beide ouders ver
zorgd en zijn na vier we
ken vliegvlug.
Het mannetje staat vaak op
de uitkijk op een paal of
andere verhoging in de
omgeving. Als de ouders
op iemand afvliegen en on
der luid geroep blijven
rondfladderen, zijn
meestal de jongen heel
dicht in de buurt.
De Tureluur is een trekvo
gel die de laatste weken
van maart verschijnt en
ons weer verlaat in juli en
augustus. Ook in Neder
land overwinteren Ture
luurs, maar die zijn afkom
stig van de IJslandse popu
latie, die tot een aparte on
dersoort wordt gerekend.
G. van L.
TuKtLÜO«
