De Leeuw en Broers de slimste Amateurs in sterk bezette Ronde van Leusden Polio deWereld uit VERGROTEN? leusder krant Van Leeuwen zegeviert opnieuw bij Liefhebbers LEUSDER KRANT AKTIE ROTARY LEUSDEN LEUSDEN - Woensdagavond, traditoneel gelijktijdig met de braderie op de Biezenkamp, werd voor de elfde maal in succes sie de Ronde van Leusden verreden, die dit keer niet geteisterd werd door abominabele weersomstandigheden. En dat was te merken aan de renners. Zeker bij de amateurs werd het tempo zeer hoog gehouden, hetgeen al vroeg in de koers de besissen- de ontsnapping tot gevolg had. Een kopgroep van zestien man reed weg en bleef weg, waarna Johnny Broers en Godert de Leeuw zich bij het lappen van het peloton de slimsten toonden. In die volgorde kwamen zij als eersten aan. Bij de Liefhebbers/Veteranen lijkt Peter van Leeuwen uit Zeist een abonnement op 'Leusden' te willen nemen. Voor de tweede keer in successie kwam de man uit Zeist als eerst aan de finish. Het blijft een apart wereldje, het in de zomermaanden rondtrekkende circus van criteria, kermiskoersen of rondjes-om-de-kerk, zo u wilt. Je blijft je verbazen over de microfo- nist, die schier onvermoeibaar twee uur lang ononderbroken zin- nen-zonder-punten blijft produce ren, daarbij achteloos het voorbij flitsende peloton voor de toeschou wer ontrafelend, om even gemak kelijk over te schakelen naar de rol van Loeki de Leeuw in de 'dode' PREMIESPURT Al vroeg op de avond gingen de Liefhebbers/Veteranen van start. Om kwart voor zeven, een kwartier later dan de bedoeling, klonk het startschot voor het peloton van ruim honderd man, die zich op weg begaven voor 37 ronden op het plaatselijke parcours over een af stand van in totaal ruim vijftig kilo meter momenten wanneer superlatieven en middenstandsnjm niet ge schuwd worden om de koopwaar van de plaatselijk sponsors aan te prijzen, je blijft je verbazen over het feit dat alles goed blijft gaan en er geen renners doodsmakken ma ken over het op de meest waanzin nige momenten overstekende pu bliek. Je blijft je verbazen over de hoogbejaarde, maar immer vief ogende nestor van het regionale wielercircus Ties Veldman, die on vermoeibaar zijn programma boekjes aan de toeschouwers pro beert te slijten. Kortom, het was weer tijd voor de Ronde van Leus den, die dit jaar zijn elfde levens jaar beleefde. En gezien het deel nemersveld dat de organisatie voor het critenum had weten te stnkken, kan deze minimaal voor nog zo'n penode mee. Zeker bij de amateurs koersten een aantal renners mee, die in het voorseizoen al prestaties van for maat hadden neergezet. De twee winnaars bijvoorbeeld, Johnny Broers en Godert de Leeuw, kwa men een week eerder nog als eer sten over de meet in respectieve lijk Breukelen en Putten. En zo za ten er nog veel meer azen in het peloton, dat de strijd op voorhand al een interessante maakte Boven dien hadden de renners en de or ganisatie, die ook nu weer in han den was van de Amersfoortse Ren en Toerclub, het geluk dat het weer enigszins wilde meewerken. Enigszins, omdat het voor de toe schouwer langs de weg nog aan de fnsse kant was Voor de renners echter waren de omstandigheden optimaal. Het tempo lag hoog en dat had tot gevolg dat het grote peloton al snel m stukken brak, waarmee een natuurlijke schifting al spoedig een feit werd. De mannen die m die fase echter goed konden meeko men, gaven elkaar in de rest van de koers ook weinig meer toe. In die beginfase lieten een aan tal Leusdenaren en Achtervelders zich ook goed zien. Met name Jan Dijkhof en Jos Kerkhof zaten steeds van voren, en dat leverde Kerkhof zelfs een premiespurt op. De ge broeders Van 't Klooster bleken voorin geen rol van betekems te kunnen spelen, maar bliezen in de staart van het leidende peloton tot kort voor het einde hun partijtjes mee. Alleen Gijs Oudshoorn gaf zich m die fase van de stnjd niet bloot en verschool zich in het pak In de slotfase zou blijken dat hij daar waarschijnlijk reden voor had, met dien verstande dat hij zich rechtsreeks in de strijd om de hoofdprijzen wenste te mengen. De rest van de plaatsgenoten kwam in de einduitslagen niet meer voor. Het was overigens een gemis dat één van Leusdens grootste troe- VERKLEINEN? Op A3- of A4-formaat? Het kan allemaal bij de Asschatterweg 19 (Bij de Biezenkamp) Kantoor geopend van maandag tot en met vrijdag van 9 uur tot 12 uur, van 14 uur tot 17 uur. DONDERDAG 18 JUNI 1987 vlagen boeien. Daarvoor waren blijkbaar de krachtsverschillen in het peloton te groot. Nog voor er tien ronden waren gereden, vond de belsissende slag al plaats, waar na de echte toppers, verenigd in een kopgroep van zestien man, zich lange tijd beperkten tot het onderhouden van een zo hoog mo gelijk tempo, waardoor er van een echte wedstrijd lange tijd geen sprake was. Het tempo in de kop groep was zo hoog, dat de leiders met nog twintig ronden te gaan het peloton al m het vizier kregen. De wedstrijdleiding achtte het nog te vroeg om al in die fase het deelne mersveld te beperken tot de kop groep, door de rest van het veld uit de race te nemen. Men veronder stelde dat de kopgroep het voorlo pig wel uit zijn hoofd zou laten om het peloton in te rekenen, om de overzichtelijkheid ten behoeve van het leidersklassement met in het honderd te sturen. Dat was een duidelijke misrekening, die indi rect ook de belslissing van de koers betekende. In volle galop rekende de kopgroep, die op dat moment nog uit zestien man be- De huldiging bij de amateurs. KRACHTSVERSCHILLENTU SSENKOP De race bij de Amateurs, die een afstand van tachtig kilometer dien den af te leggen, kon slechts bij ven, Ralph Greupink, noodge dwongen op het appèl ontbrak. De Leusdenaar, die zich m het voorsei zoen ontpopte als een echte topper in zijn klasse, werd gedwongen tot de rol van toeschouwer, vanwege een enkelbreuk. Samen met echt genote Angelique, m wielerknn- gen ook al geen onbekende, was hij er getuige van dat het tot een tiental ronden voor het einde zou duren voor het spel echt op de wagen ging PLAAGSTOOTJES Afgezien van enige plaagstootjes van Alex Bosch, Eddy Bleyenberg en de winnaar van vorig jaar Peter van Leeuwen, bleef het tamelijk rustig m het peloton tot een ronde of tien voor het einde. Het tempo was kon daarvoor al fors opge schroefd waardoor de krampach tig aanklampende renners al moesten opgeven, hetgeen tot ge volg had dat alleen de echte klep pers nog over bleven. Toen kon de finale ingezet worden. Toen ook liet Gijs Oudshoorn zich voor het eerst zien. Nadat Jos Kerkhof voor de laatste maal had meegedaan in een sprint om één van de vele pre mies die er onderweg te vergeven waren, demarreerde de Leusde naar op acht ronden voor de meet. Arie van Londen, Alex Bosch en Wim Stoop sloten zich bij Ouds hoorn aan, waarmee een kwartet renners aan de haal was, dat zeker met kansloos voor de eindzege geacht moest worden. Toch zou de vluchtpoging niet de echte slag betekenen. Die viel niet lang daar na. Op het moment dat het peloton op de vluchters neerstreek, was het voor Peter van Leeuwen en Ro nald van de Tang erop en erover. Het peloton aarzelde even en dat gaf de nieuwe vluchtelingen pre cies de ruimte die men nodig had. Alleen Wim Stoop, vluchter van het eerste uur, leek zich te realiseren dat dit de slag was, waar je bij moest zijn. Verbeten zette hij de achtervolging in. Vanuit het pelo- de eindsprint plaats genomen. Het zou Ton van de Berg, die er zich op kan beroe men niet door de kopgroep te zijn gelapt (hoewel de groep waar hij deel van uitmaakte een aantal ron den voor het einde moest afsprin- ten) een alleszins verdienstelijke zestioende plaats in dit zeer sterk bezette veld opleveren. In de kop van de wedstrijd wa ren de kaarten echter inmiddels al geschud. Door de aanvechtbare beslissing van de wedstrijdleiding, kregen Johnny Broers en Godert de Leeuw de kans getweeèn uit te gaan maken wie de hoofdprijs mee naar huis zou nemen. Routinier Broers hield op de meet een fractie over op De Leeuw, die daarmee tweede werd. De rest van de kopgroep was gebroederlijk bij elkaar gebleven (alleen Van Wijngaarden en Hen driks vielen voortijdig nog uit), waardoor de stnjd om het brons op een massaspurt uitdraaide. Ri chard Beumer toonde zich daarin de sterkste en gmg vlak voor Hans Vroon en Ruud O verbosch over de finish. stond, het nog omvangrijke peloton in en dat kwam de wedstrijd niet ten goede. Want een interessante kopgroep was het wel, waarin vele kopstukken vertegenwoordigd waren. Frans Berrens, Richard Beu- mers, Arno van Boeyen, Johnny Broers, Godert de Leeuw en Mar cel Gemtsen maakten allen nog deel uit van de groep. Een ronde later bleken Godert de Leeuw en Johnny Broers de beste tactici. Zij maakten van de verwarring het beste gebruik en demarreerden uit het peloton weg, om hun medevluchters het nakij ken te geven. Eendrachtig samen werkend gingen zij er vandoor, zich daarmee rekenschap gevend van het feit dat er zo minimaal een tweede plaats op ze zou liggen te wachten. HALFKOERS ton kwam alleen nog de late reactie van Ben Vlaanderen, die achter met een imponerende krachtsin spanning zienderogen op Wim Stoop en het leidende duo inliep. Die zouden het echter niet meer toelaten dat er ook nog maar ie mand bij hen in de buurt zou ko men, zodat Van Leeuwen en Van de Tang in een eindsprint gingen uitmaken wie de Ronde van Leus den op zijn naam zou gaan schrij ven. Van de Tang gaf zich een klei ne honderd meter voor de meet gewonnen, zodat Van Leeuwen voor de tweede keer in successie de armen juichend ten hemel kon heffen. Vlaanderen, die samen met Stoop naar de finish reed, eiste de derde plek voor zich op. Gijs Ouds hoorn eindigde juist buiten de top-tien op een elfde plaats. Hoewel de aandacht daar niet echt naar uitging had zich in de achter hoede, halfkoers, een achtervol gend groepje losgemaakt, dat vrij wel de gehele wedstrijd tussen het peloton en de popgroep, overigens op eerbiedwaardighe afstand daarvan, bleef rondcirkelen., In dat groepje had de enige Leusdenaar die potten leek te kunnen breken (zij het op bescheiden schaal) Flitsend wedstrijdmoment bij de liefhebbers en de veteranen. De Lefhebbers en veteranen zijn net weggeschoten De renners worden voorgesteld Ook bij de amateurs gmg het hard.

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1987 | | pagina 8