Foto's en aquarellen
n 't Clae verenblad
de moeite waard
De minister zou eens in
onze schoenen moeten staan'
leusder krant
Expositie
'Loysden'
lezers.
schrijven^
Kledingbeurs
't Vooronder
Astrid van de Pouwkraan en Marianne Helweg, bewoonsters van 'De Hohorst' over plannen minister tot sluiting:
'De Hohorst' zaterdag
op jaarmarkt aanwezig
Reünie (4)
Zandbrinker
Molen
het slaat nergens op, eerst
verbouwen en dan sluiten.
DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1987
plaatselijk nieuws
LEUSDEN - Er bestaan in Den Haag vergaande plannen
met betrekking tot de Bijzondere Jeugdzorg. In het kader
van de deze week gepresenteerde miljoenennota bezui
nigt ook het ministerie van WVC van minister Elco Brink
man naarstig mee. En ondanks het feit, dat twee jaar
geleden uitdrukkelijk werd vastgesteld, dat op de Bijzon
dere Jeugdzorg niet verder bezuinigd kon worden, volgt
andermaal een aanslag op het budget van die afdeling.
Leverden de plannen al een fors aantal reacties op, waar
het bijvoorbeeld ging over de gezinszorg, in Leusden heb
ben de bezuinigingen bovendien direkt betrekking op het
jeugdinternaat 'De Hohorst'. Publiceerden we twee weken
geleden, dat het internaat wat capaciteit betreft zou moe
ten halveren, nu de plannen ook formeel bekend zijn,
blijken de gevolgen nog veel erger. Het gebouw zou daad
werkelijk leeg komen te staan. Want 'De Hohorst' als
internaat zou gewoon op houden te bestaan. Van de 36
plaatsen, die het internaat nu biedt, zou slechts de helft
overblijven, maar dan als 'dagplaats'. Verder vermeldt het
plan, 'dat de twaalf tot zestien dagplaatsen op een nader te
bepalen plaats in de provincie Utrecht' zouden moeten
worden gerealiseerd. Met andere woorden: 'De Hohorst'
zou in haar huidige functie ophouden te bestaan.
Wat dat zou betekenen voor de bewoners en bewoon
sters van het internaat verwoordden Astrid van de Pouw
kraan en Marian Helweg, die beiden in 'De Hohorst' ver
blijven.
'Om te beginnen is ons nu pas
duidelijk, dat het niet om bezuini-
jen gaat, maar dat 'De Hohorst'
jewoon zou sluiten. Eerlijk gezegd
lachten we eerst, dat het een
trapje was. Maar dat bleek dus niet
:o te zijn', aldus Astrid en Manan.
JETEKENIS
Daarmee raken we direkt de
jetekenis van 'De Hohorst' voor de
«woners. En die mag, zo blijkt uit
Ie woorden van beide meisjes, niet
worden onderschat.
Astrid: 'Als ik hier weg zou moe-
en, moet ik wat anders zoeken. En
iet is maar de vraag of dat er is. Ik
woon hier nu twee jaar, dus dan
>en je gewend. Gewend aan de
nedebewones, en ook aan de
nensen die begeleiden. Je hecht je
ian die mensen. En dat heb ik no-
lig, daar ben ik hier voor. Om te
eren de zaken op een rij te zetten,
m te leren zelfstandig te worden.
In daar heb ik echt nog een jaar
oor nodig.'
En Manan: 'Dit is mijn eerste ïn-
emaat, en ik ben hier nu net een
naand. Hiervoor woonde ik in een
tlooster, waar ik van 's morgens
door
Hans Mosterd
vroeg tot 's avonds laat moest
werken. Hier kom je, met begelei
ding, aan de belangrijke dingen
toe. Je kunt hier over je problemen
praten. Je leert, zelfstandig te wor
den. Als dit internaat dicht zou
gaan, kom ik gewoon op straat te
staan.'
Dat geldt voor Astrid overigens
ook. Weliswaar zou zij terug kun
nen gaan naar haar ouders, maar
dat zou binnen de kortste keren -
weer - problemen opleveren, ver
telt zij. 'Hoe dat komt, weet ik ook
niet. Maar thuis gaat het niet. Dus
als ik terug zou moeten gaan, dan
zou dat eigenlijk betekenen dat ik
weer op hetzelfde uitgangspunt te
recht kom.'
VERTROUWEN
Waar het hier te ver voert om in
te gaan op de persoonlijke proble-
club 'Loysden' m het Gereformeer
de Dienstencentrum, Burgemees
ter De Beaufortweg 18. Daar kun
nen belangstellenden tijdens kan
tooruren werkstukken bewonde
ren en kennis maken met de activi
teiten van de club. Meer informatie
wordt telefomsch verstrekt door
Diny Pot, voorzitter van de club, via
nummer 033 - 942390.
LEUSDEN - Vanaf maandag 14
j september tot en met donderdag 1
oktober exposeert de schilders-
zelfstandig functioneren is - met
Astrid - een schema opgesteld
voor het komende jaar. 'Ik moet
nog aan mezelf werken, en dan wil
ik verhuizen naar het Koetshuis.
Daar woon je al zelfstandiger.
Daarna wil ik naar de Oranjerie,
waar je met begeleiding nog zelf
standiger woont. Dat hebben we
samen afgesproken, de leiding en
ik. Maar daar komt met een sluiting
voor de deur natuurlijk ook ruks
van terecht', vertelt Astrid.
Voor Marian liggen de kaarten
er nog moeilijker bij. 'Ik ben hier
tenslotte net. Ik weet nog nauwe
lijks, wat hier kan. En ik weet na
tuurlijk nog helemaal met, wat ik
zelf kan. Dus ik sta nog helemaal
aan het begin. Als 'De Hohorst'
dicht moet, kom ik letterlijk op
straat te staan', stelt ze vast. Waarna
de twee meisjes concluderen, dat
dat opgaat voor negentig procent
van de inwoners. Met als meest
schrijnend voorbeeld dat van twee
Marokkaanse meisjes die in 'De
Hohorst' wonen, die m de verste
verte geen familie in ons land heb
ben, en ook anderszins memand
om op terug te vallen.
VERBOUWING
'Wat niet alleen deze twee be
woonsters van het internaat, maar
alle bewoners heeft verbaasd, is de
tegenstrijdigheid tussen de ver-
ONRUSTIG
'Je kunt het op het ogenblik ook
merken. Het is onrustiger gewor
den. Dat uit zich op allerlei manie
ren. De leiding moet op het mo
ment vaker ingrijpen, dan normaal.
Want je kunt echt merken, dat ie
dereen toch in spanning zit, of het
nou gaat slmten of niet. We slapen
slecht, je zit te piekeren over wat je
moet als 'De Hohorst' toch moet
slmten en er wordt soms echt ge
klierd.'
AKTIES
Ze laten het er overigens bij 'De
Hohorst' niet bij zitten. Zo gaf het
internaat vorige week dinsdag acte
de presence op de wekelijkse
markt m Leusden. En tijdens de
Monumentendag kon men zich bij
het internaat verheugen in een
grote belangstelling, die zich niet
alleen tot het gebouw beperkte.
'De mensen reageerden heel posi
tief vertellen Astrid en Marian,
Dat wordt binnen het internaat
weliswaar op prijs gesteld, maar er
wordt wel meer ondernomen. Ko
mende zaterdag is het internaat
ook met een kraam aanwezig op de
jaarmarkt van De Hamershof. En
momenteel wordt de laatste hand
gelegd aan een rapport met daarin
de redenen, waarom 'De Hohorst'
moet blijven.
schillende bestuurlijke opvattingen
over 'De Hohorst'. 'Het slaat toch
helemaal nergens op, eerst ver
bouwen, en dan sluiten. Waar is die
minister eigenlijk mee bezig? Dat
snapt geen mens. Ik bedoel maar,
dan had die man moeten zeggen:
'Sorry hoor, Hohorst, maar ik heb
geen geld, dus er wordt met ver
bouwd', zo verwoordt Manan de
mening van de bewoners.
ONVREDE
'Je hoort tegenwoordig nogal
eens zeggen, dat die jeugd van te
genwoordig dit of dat allemaal
doet. Nou, dat hoeft op zo'n manier
toch niemand meer te verbazen, of
wel soms. Als ze op zo'n maiuer met
je omspringen is het toch logisch
dat wij denken: 'waar zijn die ouwe
zakken mee bezig?' Dan zullen we
ze eens wat laten zien.' Je hoort het
echt in alle groepen hier in huis:
'Als het zo gaat, dan kunnen wij het
ook.'
En dat is nodig, want er is geen
alternatief. Marian illustreert dat
nog eens als ze zegt: 'Die minister
zou eens in onze schoenen moe
ten staan. Want we komen ge
woon op straat te staan. En wat
moeten we dan? We hebben alle
maal een lage schoolopleiding.
En probeer daar maar eens werk
mee te vinden, in de maatschap
pij van vandaag. Nu worden we
nog geholpen met werk zoeken,
speciaal voor mensen met een
lage opleiding. Maar dat mag i<-
straks zelf uitzoeken. Terw4' ,e
voor een baan als toiletjufirouw
nog een diploma nodig hebt. En
meer dan Huishoudschool heb
ben wij niet. Minister Brinkman
denkt misschien: 'Dat en dat kan
ik goed, dus dat kan iedereen.
Maar zo is het natuurlijk niet. Hij
kan misschien niet eens aardap
pels schillen'
'Het zon misschien een tijdje
goed gaan. Maar niet lang. Daar
om ben ik tenslotte hier', vult
Astrid aan.
Aquarel:'...haast doorzichtige flessen.
Een muzikant, met de instrumen-
tenkist als mime geldbak voor
zich op de grond, zit bij een gepar
keerde auto te spelen, een straat
jochie kijkt toe. Punkers maken el-
kaars haar op. Vol overgave wordt
ergens het evangelie op straat ver
kondigd, en met opgeheven han
den en gesloten ogen roept men
halleluja.
Gewone mensen vooral in ge
wone kleren. Een uitrustend paar
op een bankje, van boven af gefo
tografeerd. Een vrouw die even
met haar hondje is gaan zitten. Een
wezenloos zwart raamgat met als
accent een vent en zijn hond. Clo
chards bij een haveloze muur van
de Seinekade. Een etalage met
bontmantels, waar een vrouw be
wonderend langs loopt.
Het wordt allemaal met aanzet
door John Seegers vastgelegd, die
gedreven door een gevoel van
vertedering voor zijn subjecten
deze fel realistisch tegen hun ach-
tergronden vastlegt. Karakte- I
ristiek voor Seegers' registratie is 1
een saxofoon spelende jongen
omgeven door zijn wat donker ge
tint interieur met velerlei attribu
ten. Er is ook een mooie zwart-wit
fotoserie van een moderne Car
men te zien
Enkele kleurenfoto's completeren I
de expositie. Vooral die van de
meisjes in leuke kledij zijn aan
trekkelijk te noemen.
wijd aan de mobilisatie, enzovoort.
E. van der Werf,
Slotlaan 153',
Zeist.
Als oud-soldaat tijdens de mobi
lisatie van 1939-1940 m Achterveld
ben ik aanwezig geweest op de
reünie van 26 augustus in Achter
veld.
Gaarne wil ik u hartelijk danken
voor de Leusder Krant van 13 au
gustus, die wij mochten ontvangen
en waarin een hele pagina was ge-
In de Leusder Krant van 13 au
gustus j.l. staat op een volle pagina
„Nederlandse patrouille van vijf
man en een blik petroleum bete
kende de ondergang". Uw Achter-
veldse verslaggever heeft alles
duidelijk weergegeven in het
vraaggesprek. Ik zelf heb echter
een abuis gemaakt.
Onder het kopje „Kanonvuur"
staat o.m. aangegeven dat de Duit
sers vanaf de Zandbrinker Molen
ons met mortiervuur bestookten.
Dat is niet juist.
Wij werden bestookt door een
veel lichtere dnepoots granaat
werper; een granaatwerper kan
door één soldaat worden gesteld
op de molenomschansing; dat is
onmogelijk met een mortiervuur
„kanon".
G. Burgwal
dpl.sld. 1939-1940
2-III-16 RI
Heerlen
Een werkstuk van leden van schildersclub 'Loysden'. Deze en andere
kunstwerken van de club zijn tot en met donderdag 1 oktober te zien in het
Gereformeerde Dienstencentrum.
LEUSDEN - Over dne weken zal de
zesde kledingbeurs worden ge
houden m Vrouwenontmoetmgs-
centrum 't Vooronder, Burgemees
ter van der Postlaan 2. Deze keer
zal de beurs niet zoals gebruikelijk
worden gehouden op een woens
dag, maar op een dinsdag, en wel
op 6 oktober
Iedereen die daarvoor nog kle
ding kwijt wil, kan dat bij 't Vooron
der inleveren op dinsdag 29 sep
tember van 9.00 tot 11.30 uur, op
donderdag 1 oktober van 20.00 tot
22.00 uur, op vrijdag 2 oktober van
13.00 tot 15.00 uur, en op maandag 5
oktober van 13.00 tot 15.00 uur.
Ingeleverd kan worden, kleding
in de maten 74 tot en met 158, mits
schoon en heel. Ervaring heeft ge
leerd, dat ouderwetse kleding met
wordt verkocht, hoe mooi die er
verder ook uit ziet. Verder moet de
kleding voorzien zijn van labels.
Deze en bijbehorende ïnstrukties
kunnen worden opgehaald op de
volgende adressen: Prins Frede-
riklaan 5, Ganzeweihof 1, De Brink
9, Bruinhorst 15, Ardennen 3, Kor
noelje 28, Berkelwijk 24, Vicares-
hove 53, en bij 't Vooronder zelf.
Van de opbrengst van de kle
ding is 80 procent voor de ver
koopster en 20 procent voor het
vrouwenontmoetingscentrum be
stemd. Meer informatie wordt ver
strekt via de telefoonnummers: 033
- 948322 of 944858.
Astrid van dePouwkraam en Manan Helweg voorde prachtige opgeknapte gevel van „De Hohorst". Waar zouden we moeten wonen
Dat zouden we niet weten."
men van Astnd en Marian, is een
ding duidelijk. Dat is, dat die pro
blemen alleen maar kunnen wor
den aangepakt als er een weder
zijdse basis van vertrouwen be
staat. En die is er. Maar ook daar
zou een eind aan komen, als 'De
Hohorst' moet sluiten.
Vanuit dat wederzijds vertrou
wen wordt in 'De Hohorst' gewerkt
aan het zelfstandig worden van de
bewoners. Dat gebeurt via onder
meer intern onderwijs op verschil
lende niveaus. Maar ook het leren
omgaan met geld, zelf koken en
wassen, en uiteindelijk 'begeleide'
kamerbewoning moeten leiden tot
het zelfstandig kunnen functione
ren in de maatschappij. 'Ik vind
zelf, zegt Astrid, 'dat als je echt wilt,
je hier veel kunt leren.'
LEEFTIJD
Een andere 'truc' van de rege
ring betreft het standpunt over
meerderjarigheid. De leeftijd,
waarop die volgens de plannen op
korte termijn bereikt zal worden,
wordt achttien jaar in plaats van
eenentwintig. Ook dat moet - indi
rect - leiden tot een vermindering
van de kosten. Want wie achttien is,
komt bijvoorbeeld niet meer in
aanmerking voor de Bijzondere
Jeugdzorg. Die komt in aanmerking
voor andere vormen van hulpverle
ning. Niet dat die voorhanden is,
want ook die sektor is al overbelast
en overvol.
'Dat betekent dus, dat we ge
woon op straat komen te staan',
zeggen Astrid (19) en Marian (18).
En dat zou niet terecht zijn, gezien
de manier waarop zij zichzelf be
schouwen: 'Natuurlijk zijn we niet
volwassen. We zijn hier bezig met
leren, zelfstandig te worden. Dan is
het toch onzin, om zo maar zo'n
regel te maken?', zeggen ze in
koor.
SCHEMA
Voor hun ontwikkeling naar dat
Aardige aquarellen zijn ook die
van de fruitcomposities en van de
schikkingen die uitsluitend uit
flesjes bestaan.
Boven zijn de overwegend zwart
wit foto's van John Seegers te zien.
Hij fotografeert mensen in allerlei
situaties. Heel gewone mensen
die hij op straat waarneemt. Het
liefst in een grote stad, want daar
tref je ze natuurlijk te kust en te
keur aan. Hij heeft een voorkeur
voor Antwerpen, Panjs, Amster
dam, ook, waar veel oude karakte
ristieke volksbuurten zijn die foto
grafisch interessant materiaal te
bieden hebben.
Een kale man, op de rug gefoto
grafeerd, zit aan een tafeltje in een
goedkope gelegenheid te eten.
van de geexposeerde foto's.
LEUSDEN - In 't Clae verenblad de Brink is een plezierige
tentoonstelling van aquarellen en foto's. Te zien tot 4 okto
ber op de zater- en zondagen van 14.00 tot 17.00 uur.
deren: hortensia's, inssen, stok
rozen, lampionnetjes, zacht ge
kleurde roosjes. Gebundeld in
boeketjes, maar ook vaak los ge
schilderd, in takjes over de bladen
geschikt. Zoals dat bijvoorbeeld
bij de irissen het geval is.
Ook zijn er mooi notities van witte
bloemen als de magnolia en de
katoenbol. Heel teer in hun aan
gifte met kleine nuances in licht-
rose en -grijs. Even een te grote
aanzet en de bloem is niet meer
wit. Op bekwame wijze ontkomt
Mies Kroonenberg aan dat gevaar.
let is een ongecompliceerde ex
positie van aardig en sympathiek
rerk.
de benedenzaal hangen de
quarellen van Mies Kroonen-
>erg-Kramers. Het zijn lekker wa-
erig en delicaat genoteerde
tilleventjes. Meest van bloemen.
Jerangschikt in flesjes en vazen.
kleurige flesjes zijn doorschij-
lend, en de transparantheid ervan
aat bloem- en bladmotiefjes in het
zien. Mooi in kleur terugge
komen.
allerlei bloemen te bewon-
