'Eigenaren in Groenhouten voelen zich beetgenomen
door makelaar en Stichting Bejaardenzorg'
'andartsenbezoek in regio neemt toe
Leusden'85 biedt college van B&W notitie aan over serviceflats:
orzitter Hiemstra Amersfoortse tandartsen verwacht diep dal tandheelkunde
DONDERDAG 26 NOVEMBER 1987
plaatselijk nieuws
EUSDEN - De gemeenteraadsfractie van Leusden'85
eeft het college van B&W een notitie aangeboden over de
iviceflats in Groenhouten. In die notitie vraagt de frac-
e het college, bijzondere aandacht te schenken aan de
oblemen die blijken te bestaan tussen enexzijds eigena-
en anderzijds makelaar en (vooral) de Stichting Be-
ardenzorg Leusden.
Die problemen zijn vooral van financiële aard. Zo wordt
i Stichting Bejaardenzorg onder meer verweten, dat ze
bewoners van Groenhouten laat opdraaien voor een
ant betaalde baan voor de voormalige directrice van 't
unersveld. Bovendien zouden de bewoners van Groen-
Duten in niet onaanzienlijke mate bijdragen aan investe-
ngen in het bejaardenhuis. En tenslotte valt er met het
stuur van de Stichting Bejaardenzorg blijkbaar niet of
luwelijks te praten over de problemen.
problemen in de serviceflats
oenhouten - we publiceerden
al eerder over - spitsen zich
ijk toe op de bedragen, die in
e instantie werden genoemd
de flats te koop werden aan-
den, en op de daadwerkelijke
>n. Daar gaapt een fiks gat tus-
En het tweede probleem
lt in de vraag, wat nu feitelijk
erschil veroorzaakt,
de notitie van Leusden'85, die
Idels aan het college van B&W
igeboden, heeft men de pro-
en op een rij gezet.
\ncE
en de toekomstige kopers
en voorgelicht, werd gespro-
an een bedrag van 135,- aan
:ekosten per maand. In no-
ter 1984 werd de toekomstige
een lijst overhandigd,
de totale servicekosten
en begroot op 190,- per
d. Daarin was zestig gulden
ipen voor het onderhoud van
ebouw.
betaling op dit moment ziet er
r heel anders uit. Want er
nu maar liefst 295,- betaald,
londerd gulden meer. Dat, en
Deft niemand te verbazen, le-
oor een aantal bewoners pro-
in op.
er een heel ander verhaal
ft de wijze, waarop momen-
vordt geadverteerd. De be
nde makelaar, Schoeman,
daarin de bedragen: 145,-
Dasis-service en nog eens
aan vastgoedbijdrage. To
ns 315,- per maand.
MEESTER
tweede uitermate bevreem-
door
Hans Mosterd
dende factor vormt het gedoe rond
enerzijds een huismeester en an
derzijds een coördinatrice. In no
vember 1984 werd aangegeven,
dat de kosten van een huismeester
- begroot op 45.000,- per jaar - in
de totale servicekosten inbegre
pen zou zijn. En in de overeen
komst tussen de eigenaren en de
Stichting Bejaardenzorg Leusden
komt men - in artikel één - overeen,
dat er een coörinator, annex huis
meester, in het basis-servicepak-
ket inbegrepen is.
Die huismeester wordt echter m
een later stadium op papier afge
voerd, en vervangen door een
coördinator/directeur. Dat gebeurt
op acht april 1987, in een concept
begroting. En het jaarsalaris van
die coördinator/directeur wordt
dan begroot op 70.000,-. Daar
naast wordt er een een post 'techni
sche dienst' opgevoerd, ten bedra
ge van 20.000,-.
De eigenaren van de apparte
menten werden in die verandering
nooit gekend, laat staan dat er
aprake is geweest van enige in
spraak.
GEREGELD
In het rapport van Leusden'85
wordt gesteld: 'De Stichting Bejaar
denzorg Leusden had één en ander
al 'intern' geregeld met de haar
bekende oud-directrice van 't Ha-
mersveld, die op die manier einde
lijk aan een baan kwam, waarin ze
'het wat kalmer aan kan doen' voor
70.000,- per jaar.'
"Bij onze fractie bestaat de in
De service-flats in Groenhouten. Er blijken forse problemen te bestaan tussen de bewoners/eigenaars en de Stichting Bejaardenzorg Leusden.
Reden voor de gemeenteraadsfractie van Leusden'85 om daar via een notitie aandacht voor te vragen van het Leusdense college van B&W.
druk, dat de Stichting Bejaarden
zorg Leusden de belangen van de
oud-directrice van 't Hamersveld
en de financiële problemen van 't
Hamersveld vermengt met het plan
Groenhouten', zo stelt de raads
fractie van Leusden'85.
Dat laatste slaat dan met name op
het feit, dat de onderhoudsman, die
eerst volledig in dienst was van 't
Hamersveld, nog slechts voor vijf
tig procent op de begroting van het
bejaardenhuis drukt; de andere
helft wordt door de bewoners van
Groenhouten betaald.
Bovendien is de 'part-time huis
meester* niet permanent beschik
baar en moeilijk bereikbaar, 'mede
door de aanstelling van een coördi
natrice.'
Voor tijdrovende klussen moet
ook nog eens extra worden betaald
aan de Stichting Bejaardenzorg
Leusden, waardoor de service
kosten nog hoger dreigen te wor
den.
MAALTIJDEN
Een ander aspekt vormen de
maaltijden. De eigenaren in Groen
houten betalen maandelijks een
vast bedrag voor het recht op
maaltijdenservice. "Bestelde maal
tijden dienen tegen het normale
tarief, dat ook voor andere Leusde-
naren geldt, afgenomen te worden.
Op deze manier betalen de eigena
ren in feite de kosten van investe
ring van ovens in 't Hamersveld,
30.000,-', zo stelt Leusden'85. Om
te vervolgen met: 'ook hierin zien
wij een vermenging van financiële
zaken tussen 't Hamersveld en het
plan Groenhouten.'
Als 'opmerkelijk' noteert
Leusden'85 daarbij, dat de eigena
ren in plan Groenhouten goedko
per terecht kunnen bij de organi
satie 'Tafeltje dek je' van 'Lisiduna'.
Nog vreemder oordeelt
Leusden'85, dat de eigenaren ook
nog eens 100,- entreegeld moe
ten betalen. 'Entree voor wat, voor
wie en voor welk doel?', vraagt
men zich af.
ENTREEGELD
In één van de artikelen uit de
overeenkomst tussen eigenaren en
de Stichting Bejaardenzorg Leus
den wordt bepaald, dat de eigena
ren een waarborgsom moeten be
talen van 200,-. Leusden'85 wil
weten, wanneer men dat moet be
talen. 'De emge verklaring, die wij
kunnen bedenken is, dat de eige
naren in feite de spaarpot van de
Stichting Bejaardenzorg Leusden
vullen', aldus de fractie. Bovendien
wordt er, volgens Leusden'85 onte
recht, geen rente over die waar
borgsom betaald.
SLAAPWACHT
Bovendien is er een speciaal
alarmsysteem aangelegd, voor
188.650,-. Via die lijn kan men zich
telefonisch tot de slaapwacht wen
den. 'Voor 165,- per woning zou
een even adequaat hulpvriendelijk
telefoontoestel van de PTT te ver
krijgen zijn. Bovendien schijnen
ook de bewoners van de aanleun
woningen aan de Albert Buining-
gaarde bij te dragen in de kosten
van de alarmering', aldus
Leusden'85.
RECREATIE
De eigenaren in Groenhouten
moeten jaarlijks 36.750,- opbren
gen voor de gemeenschappelijke
recreatieruimte. Zij zijn daar echter
met tevreden over. De behoefte
aan die ruimte blijkt gering te zijn
en bovendien de beoogde integra
tie te belemmeren. Ook is de ruim
te in het weekeinde gesloten. Als
een eigenaar de ruimte wil gebrui
ken voor, bijvoorbeeld, een ver
jaardag, moet er 25,- per dagdeel
worden betaald.
"Bovendien vragen wij ons af of
de ruimte die nu door de coördina
trice wordt benut, in feite met door
de eigenaren wordt betaald, via de
huur van de recreatieruimte', stelt
de fractie van Leusden'85.
BOUWRENTE
De raadsfractie van Leusden'85
merkt verder op, dat de eigenaren
bij de koop van hun appartement
pas merkten, dat er 1000,- extra
moest worden betaald aan bouw-
rente. Een verzoek vooraf tot extra
betaling had hen nooit bereikt.
Leusden'85 spreekt daar zijn be
vreemding over uit, temeer omdat
de gemeente Leusden de bouwers
van Groenhouten 75.000,- rente
verlies schonk, in verband met het
uitstel van de bouwplannen.
De personeelslasten van de
slaapwacht werden in de al eerder
aangehaalde concept-begroting
op 12.000,- begroot. Die slaap
wacht bevindt zich in 't Hamers
veld. Eigenaren in Groenhouten
blijken hun twijfels te hebben over
die aanpak. Op deze manier beta
len zij namelijk flink bij in de perso
neelskosten van 't Hamersveld, zo
als dat ook al - voor vijftig procent -
bij de technische dienst het geval
STICHTING
De onvrede van de eigenaars
blijkt moeilijk bespreekbaar te zijn
met de Stichting Bejaardenzorg
Leusden. Daarbij beroept de Stich
ting zich op een splitsingsakte van
6 mei 1986 waarin is opgenomen,
dat de eigenaars van appartemen
ten verplicht zijn, het servicepak
ket van de Stichting Bejaardenzorg
af te nemen.
'De Stichting Bejaardenzorg
Lensden stelt zich star op in het
overleg met de verenigingen van
eigenaren en dreigt met boete in
dien men niet betaalt. Op deze
manier behartigt de Stichting niet
de belangen van 55-plussers,
maar alleen de eigen belangen.'
'Ons inziens is het verwijzen
naar de boete onterecht, aange
zien er op zes mei 1986 sprake
was van een service-pakket
waarin geen coördinatrice zat en
wel een huismeester. Op 13 juni
1986 tekenden de eigenaren voor
een coördinator/huismeester en
niet voor het huidige servicepak-
ket', aldus Leusden'85.
VRAGEN
De fraktie van Leusden'85 heeft
naar aanleiding van de problemen
een aantal vragen op een rij gezet.
Die legt het in de notitie aan het
college van B&W voor.
Naast vragen, die direct betrek
king hebben op de hiervoor aange
haalde problemen, gaat het daarbij
ook om de rol van de gemeente in
het geheel, en dan met name bij
voorlichting aan aspirant-kopers.
Ook de contacten tussen de ge
meente en de Stichting Bejaarden
zorg, de rol van een ambtenaar van
de gemeente in dat bestuur en de
kwijtschelding van ƒ75.000,- ko
men daarbij aan de orde.
Verder vraagt de raadsfractie
van Leusden'85 aandacht voor de
rol van de makelaar bij de voor
lichting, de inspraak van de bewo
ners/eigenaars - of eigenlijk het
ontbreken daarvan, zoals L'85 het
stelt - en eventuele vermenging van
financiële belangen van 't Hamers
veld en van het plan Groenhouten.
De fractie van Leusden'85
wijst er tenslotte op, dat er
grote gevoelens van onvrede
leven onder de bewoners van
Groenhouten. 'Zij voelen zich
beetgenomen en vrezen het
ergste voor de toekomst. Uit
spraken als: 'Waren we er
maar nooit aan begonnen' en
'we denken erover te verhui
zen' geven volgens ons dui
delijk aan dat hier verkeerd
wordt omgesprongen met een
groep uit onze gemeentelijke
samenleving. Wij hebben die
signalen opgevangen en wij
vragen het college en in het
bijzonder de wethouder van
welzijn, een initiatief te ne
men om deze problemen op te
lossen', aldus Leusden'85.
IERSFOORT - Het voor
in van de regering om -
litlopend op de behan-
g van de door de comm-
Structuur en Fin an-
ig Gezondheidszorg", in
indeling naar haar voor
de commissie Dekker
emd, in de nota „Bereid-
tot verandering" voorge-
e wijzigingen - de tand-
cundige zorg voor vol-
enen reeds per 1 april
uit het ziekenfondspak-
:e halen, heeft ook in
■sfoort en omgeving tot
jroter tandartsenbezoek
n stijgend aantal verzoe-
om prothesen (kunstge-
i en dergelijke) geleid.
gesprekken met betrokke-
(tandartsen, tandtechnici)
duidelijk dat de situatie hier
r nog niet zo is als in bepaalde
van ons land, die m tandheel-
opzicht als achterstandsge-
kunnen worden be
rd en waar - zo wordt het
voorgesteld - het aantal ver-
om prothesen verdubbeld
ievoudigd is, door contro-
tandartsen over een toena-
2 tot 300% wordt gespro-
het noemen van percenta-
ijd gevaarlijk, omdat wan
ten uitgaat van een laag ab-
aantal, de stijging veel groter
3ij een hoger absoluut aantal,
can daardoor zelfs zijn, dat in
foort en omgeving een ver-
ling meer betekent dan een
ie van 300% m het gebied
ia Gelderse IJssel - waar de
Kende percentages vandaan
in - of in Drente,
controlerend tandarts van het
een ziekenfonds Amerfoort
istreken, de heer F. J. van
;n, acht het met onwaar-
ijk - er zijn geen cijfers be-
aar - dat m het werkgebied
van een verdubbeling van
Wal aanvragen sprake is en
de heer P. van Toledo van het ge
lijknamige tandtechnisch laborato
rium - dat onlangs vijftig jaar be
stond - praat over een omzetstij
ging van - naar schatting - een 60%.
Het is dus duidelijk, dat de voor
genomen verwijdering van de
tandheelkundige voorzieningen uit
het ziekenfondspakket een flink
aantal ziekenfonds-verzekerden
heeft doen besluiten nog snel van
die voorzieningen gebruik te ma
ken.
TANDHEELKUNDIG PAK
KET
Al smds de invoering van het
Ziekenfondsenbesluit, dat op 1 no
vember 1941 - dus onder de Duitse
bezettmg - van kracht werd, maakt
tandheelkundige hulp onderdeel
van het ziekenfondspakket uit. In
het tweede uitvoeringsbesluit staat:
Tandheelkundige hulp volgens
systematisch-rationeele beginse
len naar de volgende regelen:
a. consult, extractie, wondbehan-
deling, incisie en verwijdering van
tandsteen, zonder bijbetalmg door
den verzekerde;
b. conserveerende en protheti
sche hulp tegen door den Commis
saris vast te stellen bijbetalingen;
c. röntgenfoto's tegen bijbetalin
gen volgens door den Commissaris
te stellen regelen.
Toen na de oorlog het Zieken
fondsenbesluit werd omgezet in de
Ziekenfondswet bleef dit beperkte
tandheelkundig pakket onderdeel
van het ziekenfondspakket uitma
ken. De heer Van Straaten vertelt,
dat hij het tandheelkundige pakket
weieens heeft vergeleken met een
schuurtje, dat sinds 1947 wel meer
dere malen is verbouwd - de voor
zieningen zijn dus uitgebreid -
maar toch een schuurtje is geble
ven.
Daarmee zijn we op een punt
aangeland, dat in de hele proble
matiek van dit moment een belang
rijke rol speelt en waarover al onze
gesprekspartners het eens zijn: de
klok wordt veertig jaar terugge
draaid. Dankzij het feit, dat zo een
70% van de Nederlandse bevol
king onder het ziekenfonds valt is
de toestand van de gebitten van de
Nederlandse m totaliteit in vergelij
king met veertig jaar terug flink
verbeterd.
Gevreesd wordt, dat die weer
aanzienlijk zal verslechteren als
tandheelkundige verzorging niet
in het pakket van de door de com
missie Dekker voorgestelde ba
sisverzekering wordt opgeno
men.
Of - en dat speelt op dit moment -
als met ingang van 1 apnl aanstaan
de - een datum, die vermoedelijk
naar een later tijdstip zal worden
verschoven - de tandheelkundige
verzorging voor volwassenen uit
het ziekenfondspakket verdwijnt.
Dat de tandartsen zich daarover om
medische redenen zorgen maken
is terecht, want gevreesd moet
worden, dat met name zij, die ook
FINANCIEN
RING
BELEMME-
nu al met frequent de tandarts be
zoeken - om welke reden dan ook -
het dan helemaal niet meer zullen
doen.
De huidige situatie kent voor de
vrije beroepsbeoefenaren, wat de
tandartsen toch zijn - hoewel ze bij
een behandeling door allerlei be
palingen beperkt worden, de con
trolerend tandarts van het zieken
fonds spreekt in dat verband van
„verwording van de regelzucht" -
de prettige bijkomstigheid dat ze m
het algemeen met op de financiële
consequenties voor de patient be
hoeven te letten.
In een „ingezonden stuk" in het
jongste nummer - van het Neder
lands Tandartssenblad schrijft de
Amersfoortse tandarts G. J. Solle-
wyn Gelpke:
„Gezien vanuit de tandheelkun
de als bron van inkomsten maken
tandartsen zich zeker ongerust.
Hun reactie hangt ook af van de
soort patientenkring die men heeft.
Alom zal het verdwijnen van de
volwassenenzorg een opgelucht
gevoel geven. Eindelijk is men dan
af van de bijbehorende gele tarie
ven Het is immers onmogelijk om
voor dat geld ook maar een redelij
ke zorg te leveren. Een extractie
voor f 11,40, een halfjaarlijkse
controle voor 6,55, en de rest na
venant. Dergelijke taneven zijn
slechts als onredelijk te kwalifice
ren. Onredelijk omdat het de ver
zekerden geen redelijke zorg ople
vert, onredelijk omdat het geen be
hoorlijke praktijkvoering en be
roepsuitoefening mogelijk maakt,
en a fortiori onredelijk omdat het
welhaast dwingt tot verschrijvin
genen andere kwalijke praktij
ken. Dus weg ermee, slechter kan
het nooit worden. Met andere
woorden men hoopt op betere tij
den.
De voorzitter van de afdeling
Amersfoort en Omstreken van de
Nederlandse Maatschappij tbd
Tandheelkunde, de heer S. Hiem
stra, vertelt, dat in de loop der jaren
de omvang van de tandheelkundi
ge verzorging in het ziekenfonds
pakket - „de tandartsen hebben
ervoor gevochten om die omvang
zo groot mogelijk te maken" - heel
geleidelijk is uit gebreid, maar vol
gens de tandartsen „nog te mager"
is, Zij zijn beperkt in hun indicatie.
Hij denkt bijvoorbeeld aan witte
vullingen, kroon- en brugwerk
Waarschijnlijk zijn we daarmee
genaderd tot een kern van de pro
blematiek: de tandarts, die vanuit
zijn optiek gezien, een 100% gaaf
gebit, al dan niet met kunstmatige
voorzieningen, nastreeft, daarin
beperkt wordt door - zeker bij zie
kenfondspatiënten - voorschriften,
waaraan hij gebonden is, dan wel
de financiële consequenties voor
de patiënt, vooral wanneer het om
een particuliere patient gaat.
Een andere kern ligt bij de pa
tient, die vaak niet onderkent dat
hijzelf een bepaalde verantwoor
delijkheid heeft voor de toestand
van zijn gebit, blijft doorlopen
met gaten en kiespijn, niet tijdig
naar de tandarts gaat, terwijl dat
- over het algemeen - geen kosten
voor hemzelf met zich brengt,
maar wel voor het ziekenfonds,
dat hogere kosten voor de reno
vatie moet betalen, een deel - glo
baal de helft - van de prothese
vergoedt.
Indien men een aanvullende ver
zekering heeft vergoedt die - ook
weer globaal - de helft van de voor
eigen rekening komende kosten
van de prothese.
TANDHEELKUNDE LIJDT
SCHADE
In het kader van de ombuigings
operatie wil de regermg door het
schrappen van de tandheelkundi
ge verzorging uit het ziekenfonds
pakket een besparing van ƒ500
miljoen op de collectieve uitgaven
bereiken, een bedrag, waaraan
overigens door de Tweede Kamer
- die de controlebezoeken aan de
tandarts in het ziekenfondspakket
wil houden - al geknabbeld is.
Die voorgenomen maatregel
heeft voor de nodige deining ge
zorgd. met name door de onzeker
heid, die bij de patiënten ontstaan
is. De heer Hiemstra vertelt tijdens
ons gesprek, dat een jonge vrouw,
die al twaalf jaar regelmatig bij hem
in de tandartsenstoel zit, hem de
vraag stelde: „hoe denkt u over een
kunstgebit?"
De patiënt wil weten wat de ver
zorging van het gebit hem in de
toekomst zal gaan kosten, wil we
ten waar hij aan toe is. Omdat de
regering tot nu toe vaag is geble
ven over de nieuwe aanvullende
verzekenng en de premie, die
daarvoor betaald zal moeten wor
den, is er - vooral onder de finan
cieel zwakkeren - verwarring ont
staan. Vandaar dat op dit moment
in vrijwel alle tandartsenpraktijken
een flinke drukte heerst. De tand
artsen zullen zeker niet lichtvaar
dig tanden en kiezen trekken,
trachten de patiënt, die met die
vraag komt, ervan „af te praten"
door erop te wijzen, dat een goed
of redelijk eigen gebit altijd de
voorkeur verdient boven een
kunstgebit, zeker wanneer de pa
tiënt nog jonger is en vooral wan
neer het om een ondergebit gaat.
Toch is er - ook in Amersfoort
en omgeving - in totaliteit een
duidelijke toename van het aan
tal aangevraagde prothesen te
constateren.
Bij het algemeen ziekenfonds
bestaat de indruk, dat het vooral
om vervanging van reeds aanwezi
ge prothesen gaat, terwijl de heer
Hiemstra meent, dat veel partiële
prothesen nu door een volledige
vervangen worden.
Dat wordt bevestigd door de
heer Van Toledo, die het verdrietig
vindt, dat het „dental-rrunded" be
sef, wat in de laatste tientallen jaren
is aangekweekt, door de onzorg
vuldigheid van de regering, dreigt
te worden afgebroken.
Hij is ervan overtuigd, dat velen
nu nog een nieuwe prothese willen
„pakken", omdat de bijbetaling te
overzien is, waarschuwt voor over
ijlde beslissingen, ook omdat door
de toegenomen vraag zowel tand
artsen als tandtechnici de grootste
moeite hebben om de juiste aan
dacht aan de prothesen te blijven
gaan. „Elke prothese vraagt indivi
duele aandacht. Naarmate de hoe
veelheid werk toeneemt - en dat is
nu sterk het geval - zal de werk
druk maken, dat op een gegeven
moment die aandacht verslapt
Daardoor lijdt zelfs nu de tandheel
kunde dus al schade!"
SOLIDARITEIT
Die tandheelkunde zal - als de
plannen doorgaan - naar verwach
ting van de voorzitter van de afde
ling Amersfoort van de Ned. Maat
schappij tbd Tandheelkunde „door
een heel diep dal gaan". Hij be
grijpt niet hoe het WD-kamerlid
Nijhuis onlangs kon zeggen, dat de
gevolgen van het regeringsvoor
stel reuze zullen meevallen,
spreekt van een „wereldvreemd"
beeld bij het kamerlid, dat meent,
dat men echt wel naar de tandarts
blijft gaan en zich er aanvullend
voor zal verzekeren. De heer Hiem
stra verwacht, dat met name de
mensen met een laag inkomen zich
met zullen verzekeren of zullen aar
zelen dat te doen.
Dat zullen dan ook vooral ?ij zijn,
die ook nu niet frequent of regel
matig de tandarts bezoeken, wat
hun gebit betreft ook nu al in een
achterstandssituatie verkeren.
Aan regering en kamer de taak
uit te maken of de solidariteitsge-
dachte zover moet worden doorge
voerd, dat ook zij, die zelf niet vol
doende bijdragen - bijv door het
niet regelmatig naar de tandarts
gaan of het verwaarlozen van hun
gebit - aan de staat, waarin het
gebit verkeert, er recht op hebben
dat de kosten van een renovatie
door de collectieve voorzieningen
worden voldaan. Solidariteit kan
ook te ver gaan, de eigen verant
woordelijkheid ondermijnen. In dat
opzicht is door de tijd, waarin de
bomen tot in de hemel schenen te
groeien een „verwende generatie"
ontstaan.
Daarbij mag ook niet vergeten
worden, dat in landen, waar de
sociale voorzieningen zeker niet
op een laag pitje staan, de kosten
van tandheelkundige hulp volle
dig zelf moeten worden betaald.
Voorzitter S. Hiemstra van afdehng Amersfoort en omstreken van de
Nederlandse Maatschappij t.b.d. Tandheelkunde.
