Perspectief
prijs
Ik raak zo mijn spanningen kwijt'
Greupink naar winst
in tweedaagse Gent
Eerste nederlaag High School
Strikers bij Bowlingbond
k
1
e
u
sa
e
r
ra
n
Is
Belangrijke winst BCL
ALLE TOPMERKEN
DAMESLAARZEN
pSnterhuis
Ons Genoegen
ft V Triathlon-atlete Ali Veenstra:
DONDERDAG 28 JANUARI 1988
jigelique en Ralph Greupink
LEUSDEN- Angelique Greupink,
de Leusdense wieirenster die
onlangs de Open Duitse kam
pioenschappen op de baan op
haar naam schreef, heeft nu ook
in Belgie haar visitekaartje afge
geven. Dit weekeinde boekte
Greupink opnieuw winst in de
tweedaagse van Gent.
De wedstrijd in Gent betrof een
baankoers, waar uitsluitend klasse
mentswedstrijden werden gere
den. Dit in tegenstelling tot de Duit
se kampioenschappen, waar de
klassementen na verschillende on
derdelen werden opgemaakt.
Het maakte Angelique Greu
pink, de Leusdense die dit seizoen
het laatste gat naar de landelijke
top hoopt te dichten, niet zoveel uit.
Hoewel de afstand op de concur
rentie minder groot was als in
Duitsland, (Greupink eindigde in
punten gelijk met landgenote Mo
nique van de Berg), ging ze weer
winnend over de meet.
De Leusdense maakte een min
der goede eerste dag door. Welis
waar overleefde ze de series (net
als Monique van de Berg, Linda van
de Berg en Monica de Waal), in de
algemene rangschikking na de za
terdag zat er voor Greupink met
meer in dan een vierde plaats. De
Belgische Chnsta Werckx had na
de openingsdag de beste papie
ren. Zij won, direct gevolgd door
Monique van de Berg en Monica de
Waal.
Op de tweede dag verkeerde de
Leusdenaar echter weer in blaken
de vorm en won de finale van die
dag met overmacht. Monique van
de Berg (voorheen De Bruin) kwam
opnieuw met verder dan een twee
de plaats, waardoor de ploegge
noten in de eindrangschikking
evenveel punten haalden. Op
grond van het beste resultaat van
de slotdag, mocht Greupink zich
winnaar noemen.
LEUSDEN - In de eerste
klasse van de competities
van de Bowling Bond Leus
den was deze week sprake
van een regelrechte sensa
tie. De High School Strikers,
|die maandenlang ongenaak
baar de dienst uitmaakten in
deze klasse, leden hun eerste
nederlaag. Het als derde ge
klasseerde Team Seven pro
fiteerde van de baaidag van
de Strikers en tracteerde de
koplopers op duidelijk 4-1
verlies.
Voor de stand in de eerste klasse
aakt dat overigens niet veel uit.
Strikers kunnen zich wel wat
issfappen veroorloven, voor ze
ch echt zorgen hoeven gaan ma
lt.
Schakel kwam door krappe 3-2
inst op Aqua Stop niet veel dich-
rbij. Autoschade Rijnders, de
ikkesluiter in deze klasse, ver
ste met 4-1 winst op Schoenma-
ïrij Keyzer.
In de hoofdklasse bleef de situa-
aan de kop van het klassement
tgewijzigd. Koploper Good Ap-
roach besloot de ontmoeting met
irweihoek winnend: 5-0. Nummer
tee Djagos kreeg vijf punten in de
:hoot geworpen, door vnj te loten.
Werknet 2 zag de problemen op
i laatste plaats alleen nog maar
toenemen na de royale afstraffing,
die Snoopy's Bowlingteam de num
mer laatst berokkende: 0-5.
In de tweede klasse deed num
mer één Double Wood goede za
ken, door in de rechtstreekse con
frontatie met Aannemersbedrijf
Van de Poll kaarsrecht overeind te
blijven. Met 5-0 gaven de lijstaan
voerders te kennen met voor niets
bovenaan te staan.
Bolletje van Polletje vestigde zich
stevig in de middenmoot, dankzij
5-0 winst op De Hulken. De Korf-
bowlers hielden zich ternauwer
nood de Golden Girls van het lijf: 3-
2.
In de derde klasse blijft Groene-
veld kansrijk voor de eerste plaats.
Door 5-0 winst op V. G. Knudde,
hep de nummer twee iets in op
Dutch 200, dat niet helemaal scha
devrij uit de ontmoeting met de Red
Devils tevoorschijn kwam: 4-1.
Hoofdklasse:
Snoopy's Bowl. Team - Werknet II 5-0
Karweihoek - Good Approach 0-5
Hobo Hifi - Werknet I 1-4
Stand:
(Resp. aantal wedstr., punten)
le klasse:
De Schakel - Aqua Stop 3-2
Team „Seven" - High School Strikers 4-
1
Autoschade Rijnders - Schoenmakerij
Keyzer 4-1
Stand:
1High School Strikers
20
88.0
2 De Schakel
20
69.0
3. Team „Seven"
20
65.0
4. Aqua Stop
20
580
5. Bar-Grill „Monet"
20
47.0
6. Schoenmakerij Keyzer
20
41.0
7. Autoschade Rijnders
20
33.0
2e klasse:
DE Hulken - Bolletje 0-5
Double Wood - Aan bedr. v.d. Poll 5-0
De Korfbowlers - De „Golden Guls" 3-2
Stand:
1. Double Wood
20
76.5
2. Aann bedr. v.d. Poll
20
71.0
3. Pauline
20
63.5
4. Bolletje v Polletje
20
58.0
5 De Hulken
20
520
6. De „Golden Girls"
20
45.0
7. De Korfbowlers
20
34.0
1 Good Approach
20
81.0
2. Djagos
20
77.0
3. Werknet I
20
63.0
4 Snoopy's Bowl Team
20
610
5 Hobo Hifi
20
45.0
6. Karweihoek
20
40.0
7 Werknet II
20
330
3e klasse:
The Arrows - Lucky Stnke 4-1
Red Devils - Dutch 200 1-4
V G. Knudde - Groeneveld 0-5
van Boekei - Autorijs. De Wetenng 2-3
Stand:
1. Dutch 200 20 75.0
2. Groeneveld 20 74.0
3 Autorijs. De Wetenng 20 67.0
4 van Boekei 20 49.0
5. Lucky Strike 20 47.0
6. Red Devils 20 46.0
7. The Arrows 20 35 0
8. V. G Knudde 19 9.0
LEUSDEN- Het eerste team van BCL heeft een belangrijke
stap in de richting van lijfsbehoud gezet. De Leusdenaren
wonnen in Nieuwegein het sleutelduel met hekkesluiter 't
Gein, zij het met de hakken over de sloot. Uiteindelijk
bleven de Leusdenaren met 3-5 aan de winnende hand.
De BCL-ers konden voor het be
langrijke duel met 't Gein geen be
roep doen op Jane van der Haar,
die verhinderd was. Haar plaats
werd mgenomen door Regine Kap
pers, een gewaardeerde kracht uit
het tweede. De debutante kweet
zich verdienstelijk van haar taak en
speelde met name in het dames-
dubbel een belangrijke rol.
De Leusdenaren kwamen win
nend uit de startblokken, via Erwin
Pieters. De Leusdenaar trok het
eerste herenenkel eigenlijk zonder
noemenswaardige problemen
naar^zich toe in twee sets. Beheerst
spelend kreeg hij zijn opponent
met 10-15 en 8-15 op de knieën.
Minder goed verging het Robert
van der Sluys in het tweede enkel
spel. De singlespecialist, die zijn
plaats in het dubbelspel meestal
aan Albert den Hollander overdoet,
opende traditiegetrouw sterk. Met
4-15 pakte hij overtuigend setwinst
in het eerste bedrijf. Daarna werd
de Leusdenaar echter opmeuw ge
confronteerd met problemen, die
voornamelijk aan een conditionele
achterstand lijkt te moeten worden
toegeschreven. Tegen een zeer
gedreven tegenstander moest Van
der Sluys uiteindelijk buigen: 15-11,
15-12.
De prestatie van Marleen van
der Horst was ook met echt overtui
gend. De Leusdense leek onder de
druk van het moéten presteren ge
plaagd door plankenkoorts, waar
door ze naar een regelmatige ne
derlaag werd gespeeld. Met 11-6
en 11-1 was het spoedig over-en-
sluiten.
Na het tweede damesenkel le
ken zich donkere wolken samen te
pakken boven de hoofden van de
Leusdenaren. Invalster Regine
Kappers had zichzelf onvoldoende
onder controle om ook maar in de
buurt van winst te kunnen komen.
In twee sets was het gebeurd met
de koopman (11-7, 11-6), waarna
BCL tegen een 3-1 achterstand aan
keek. Alleen 100% rendement uit
de dubbelspelen zou de Leusaena-
ren nu nog kunnen redden.
MIRAKEL
Tot grote opluchting van de fans
bleken wonderen nog steeds de
wereld niet uit. Juist op tijd hervon
den de Leusdenaren zich om de
voorwaarden voor een mirakel te
scheppen.
De wederopstanding van BCL
kreeg in het herendubbel voor
zichtig gestalte. Erwin Pieters en
Albert den Hollander draaiden
voor het eerst sinds weken naar
wens en schakelden hun tegen
standers gedecideerd uit. De set
standen, twee keer 5-15, spraken m
dit verband duidelijke taal.
Het damesdubbel vormde het
keerpunt van de wedstrijd. Mar
leen van der Horst en Regine Kap
pers leverden de eerste set in,
maar kwamen sterk terug. De
tweede set werd pas beslist bij 16-
18 in het voordeel van de Leusde
naren, en gesterkt door die erva
ring stoomde het bezoekende duo
daarna door naar 12-15. De belang
rijke winstpartij betekende dat bei
de ploegen in wedstnjdpunten
weer naast elkaar waren gekomen:
3-3.
Na die onverwachte ontwikke
lingen liet BCL zich de kaas niet
meer van het brood snoepen. Het
gelegenheidsdubbel Erwin Pie-
ters/Regine Kappers had slechts in
de eerste set gewennmgsproble-
men. Desondanks besloot men de
opening met winst (14-18), waarna
de tweede nog slechts een forma
liteit was: 7-15.
Albert den Holander en Marleen
van der Horst maakten daarna het
karwei geroutineerd af. De moege
streden spelers aan de overzijde
van het net leverden geen weer
werk van betekenis meer, waarna
het optimisme over de goede af
loop van het competitie-avontuur
voorzichtig bezit kon nemen van de
Leusdense ploeg: 3-15, 7-15.
LEUSDEN- Acht ronden voor het einde van de competitie,
is de positie van de dames van LEOS nog steeds interes
sant, al werd de afstand tot nummer twee dit weekeinde
kleiner. Na het 3-2 verlies tegen Abcoude hebben de Leus
denaren nog een marge van vier punten over op de concur
rent.
Zaterdag komt nummer drie WIK/OVM in Leusden op
bezoek, zodat de liefhebbers meteen kunnen peilen hoe de
wedstrijd van afgelopen zaterdag heeft gewerkt.
De heren mogen na het verlies tegen OMS weer even in
de wachtkamer, voor wat betreft het bereieken van de
tweede plaats. De Leusdenaren hebben nu drie verlies-
punten meer als de concurrent en dat lijkt veel in deze
klasse.
Voor de dames van LEOS gloort
er nog steeds een aantrekkelijk
perspectief. Ook na de wedstnjd
tegen de grootste concurrent, Ab
coude, van afgelopen weekeinde.
Hoewel de Leusdenaren op vijan
delijke bodem de tweede neder
laag van het seizoen te slikken kre
gen, waren de verschillen zo klein
dat Abcoude er netto slechts één
punt mee opschoot. Door twee sets
te winnen, nam LEOS een uiterst
kostbaar punt mee naar huis.
Dat de stnjd om de titel en de ook
belangrijke tweede plaats (in ver
band met promotiewedtrijden)
slechts een zaak zal worden tussen
Abcoude en LEOS, werd dit week
einde nog eens onderstreept.
WIK/OVM en Brezan/SSS, die de
laatste weken gebroederlijk de
derde plaats delen, verloren dit
weekeinde opnieuw. SSS werd
thuis overklast door outsider Voll-
kei (1-3), terwijl OVM. ook thuis,
door Waterlanders verrast werd
(1-3). De achterstand op LEOS
groeide daardoor naar elf punten.
Onderin lijken DAC en Taurus
het kind van de rekening te wor
den. DAC verloor de sleutelont
moeting met Thor (3-0) terwijl Tau
rus nog verder achter de feiten
aanholt na de nederlaag tegen Uni-
tas (3-0),
Als LEOS er ten overstaan van
het thuisfront in slaagt WIK/OVM te
bedwingen, hebben de Leusdena
ren opnieuw een belangrijke hob
bel op de weg naar het kampioen
schap genomen. Abcoude mag
geen moeite hebben met DAC, zo
dat de ploeg LEOS hinderlijk blijft
achtervolgen.
SSS ontmoet Bogro/Jupiter, ter
wijl Taurus Utrecht 3 succesvol
moet bestrijden, in de hoop uit de
gevarenzone te geraken.
Uitslagen derde divisie D
BrezaivSSS - Vollkei 1-3
Utrecht 3 - Bogro/Jupiter 0-3
U rut as - Taurus 3-1
WIK/OVM - Waterlanders 1-3
Abcoude - LEOS 3-2
Thor-DAC 3-0
Stand derde divisie D
1. LEOS 13-35, 2. Abcoude 13-31, 3
WIK/OVM 13-24, 4 Brezan/SSS 13-24, 5
Vollkei 13-22, 6 Waterlanders 13-19, 7
Bogra-Jupiier 13-18,8. Utrecht 3 13-15,9
Thor 13-14. 10 Urutas 13-14, 11 DAC
13-11, 12 Taurus 13-7.
Programma derde divisie D
LEOS - WIK/OVM
Waterlanders - Unitas
Taurus - Utrecht
Bogro/Jupiter - Brezan/SSS
Vollkei - Thor
DAC - Abcoude
Voor de heren is het voorlopig
even over-en-uit. Na de 3-0 neder
laag tegen OMS, afgelopen vrijdag,
is de tweede plaats buiten beeld
geraakt en zijn de Leusdenaren af
hankelijk van de concurrentie of
die plaats dit seizoen nog binnen
bereik komt.
De derde plaats lijkt echter ste
vig in handen van de leusdenaren
en mocht de formatie van Bert van
Doorn erin slagen de competitie als
derde te beeindigen, is het seizoen
alleszins geslaagd te noemen. In de
euforie is weieens vergeten dat de
Leusdenaren dit seizoen debuteren
op eerste klasse niveau.
Brezan/SSS 3 lijkt onstuitbaar. De
Barnevelders rekenden dit week
einde af met NVC 2, dat daardoor
de kopgroep verder uit het oog
verloor. SSS 3 is nog zonder punt
verlies.
LEOS speelt dit weekeinde voor
het eerst weer in thuishal De
Meent, waar Brezari/SSS 5 op be
zoek komt. Koploper SSS 5 kan
weer een stapje dichter bij de titel
komen, door Woudenberg te ver
slaan. OMS mag geen moeite heb
ben met Swift, hoewel de polder
bewoners de laatste weken wei
eens verrassend uit de hoek kun
nen komen (1-3 winst op Wouden
berg bijvoorbeeld).
Onderin is Gemiru/Paloma zo
goed als gedegradeerd. De Hilver
summers wachten na 13 ronden
nog steeds op de eerste punten.
Uitslagen eerste klasse B
Brezan/SSS 5 - Wilhelmina 2-2
Gemiiu/Paloma S. - ASVD 0-3
OMS-LEOS 3-0
Woudenberg - Swift 1-3
NVC 2-Brezan/SSS 3 0-3
Stand eerste klasse B
1. Brezan/SSS 3 14-28, 2 OMS 12-20, 3.
LEOS 13-19. 4 NVC 2 14-15, 5. Harder
wijk 3 12-13. 6 Woudenberg 13-13, 7.
ASVD 12-12, 8. Brezan/SSS 5 15-11, 9
Hellas 13-9. 10. Wilhelmina 13-9. 11
Swift 14-9, 12. Gemini/Paloma S. 13-0.
Programma eerste klasse B
Brezan/SSS 3 - Woudenberg
S v/i ft - OMS
Wilhelmina - Hellas
LEOS - Brezan/SSS 5
ASVD - NVC 2
ACHTERVELD - Aan de onder
linge schietwedstrijd werd door 15
leden deelgenomen. Het was B.
Voskuilen die met 91 punten de
eerste plaats behaalde. De overige
uitslagen waren:
2. Jan van Ross urn
3. A van Daatselaar
84 p.
82
3.J Voskuilen ]z.
82
5. G. Tolboom
80
5 J. E van Hamersveld
80
7 J Blom
78
8. A Vlug
76
9. T. Valkengoed
74
10 H J van Ruitenbeek
71
11. W. Voskuilen Jz
70
12. B. v.d. Hengel
64
13. J. Tolboom
46
(advertentie)
SCH0ENM00E
Winkelcentrum Hamershof
Komenij 4 - LEUSDEN Tel. 033-944119
Maandagmiddag geopend.
Vrijdag koopavond.
De 42-jarige Ali
Veenstra uit Leusden, lid van het Amersfoortse Triathlon.
Het verhaal van een hard werkende vrouw, die een
volledige weektaak heeft, veel tijd aan haar huishouden
noet besteden en desondanks toch nog de nodige uurtjes
Weet vrij te maken om haar conditie op peil te houden en te
verbeteren.
AMERSFOORT - AU Veen-
fa ontvangt ons met vragen-
ogen in haar eurowoning in
!usden. Zij vraagt zich ken-
ilijk af wat zij voor interes
ts zou kunnen vertellen,
larom praten we eerst ge-
>on over de bekende koetjes
kalfjes. Van lieverlede
eekt het ijs vanzelf, want
i is goedlachs en spreken
fdt zij ondanks het spreek-
Dord leuker dan zwijgen. De
etjes en kalfjes passen in
kere zin in haar verhaal en
er zeker het ijs. De zich nog
iar nauwelijks aan de ande
kant van de veertig bevin-
nde orthopedagoge (het
'fken met kinderen met
er- en gezagsproblemen)
mt uit het hoge Noorden,
door
Anco Mali
waar het vee nog vredig
graast en Koning Winter de
vaarten het eerste toedekt.
Hoe komt een vrouw van het
platteland in een amfitheaterachti
ge woonwijk in het midden van het
land terecht? Ali Veenstra wil het
ons best vertellen, maar haar ver
haal richt zich toch vooral op de
sport in haar leven.
„Ik kom uit het dorpje Garmer-
woude bij de stad Groningen. Ik
was nog pas een jaar of zes toen ik
zwemles kreeg in een naburig
dorp. Mijn ouders hebben en had
den een kwekenj, heel arbeidsin
tensief. Ik ben de oudste van vijf
kinderen, ik heb nog een zusje en
dne broers. Op mijn kleine fietsje
moest ik helemaal alleen naar dat
naburige dorpje om zwemlessen te
nemen. In ons eigen dorp was hele
maal niets. Ja, ik heb heel veel ge
zwommen, maar alleen maar
schoolslag.
Verder heb ik gym gedaan totdat
ik naar de middelbare school ging.
Toen moest ik op de fiets naar Gro
ningen. Daarna ben ik op handbal
gegaan. Dat heb ik acht jaar ge
daan bij Brunhilde in Groningen.
Maar ik heb daarnaast ontzet
tend veel geschaatst. Ik kom na
melijk uit een schaatsfamilie. Mijn
vader was een enorm goed schaat
ser. Mijn moeder kon er ook goed
mee overweg. Als er maar even ijs
was stonden wij op het ijs. We zijn
thuis heel erg op sport gencht, op
welk niveau dan ook. Ik heb tot
mijn éénentwintigste heel intensief
gesport."
Ali Veenstra vertelt het allemaal
op een gezellige manier. Ze praat
ongedwongen, zonder opsmuk en
zonder omwegen. Haar meisjestijd,
toen ze meedeed aan korte baan-
wedstnjden, weet ze zich nog goed
ie nerinneren. „net was in de Duurt
van Slochteren, daar was een heel
grote ijsbaan. In de advertentie
stond dat er baan wedstrijden wa
ren voor meisjes van zestien, ze
ventien en achttien jaar. Ik was ze-
ventten. Ik had doorlopers. Tot m'n
negentiende heb ik altijd houten
schaatsen gehad. Mijn vader zei, je
moet maar aan die wedstrijd mee
doen. Ik helemaal m de zenuwen.
Toen kwam ik met de eerste pnjs
thuis."
Het „sportleven" van Ali eindig
de wat abrupt. Zij trouwde en ver
huisde naar Meppel. Zij kreeg twee
zoons. De jongens zijn allebei blind.
„Ik wilde naar het midden van het
land omdat de jongens op het Blin-
deninstuut in Huizen woonden. Ik
kon er niet tegen dat ze een hele
week van huis waren. Ik was de
jongens vijf dagen van de week
kwijt."
In 1977 vertrok Ali Veenstra in
derdaad naar „het midden van het
land". Van sporten kwam nog
steeds mets. Het drukke leven met
de jongens het geen ruimte voor
emge sportbeoefening. In Meppel
had zij nog even het nodige aan
schaatsen kunnen doen. Na een
jaar trainen bracht zij het zelfs tot
de Drentse schaatsselectie, maar
het werd allemaal te veel. Vijf tot
zesmaal per week trainen werd on
mogelijk. Er diende dus een keuze
te worden gemaakt. Als echte
noordeling koos zij de nuchterste
weg: thuis blijven bij het gezin. Bo
vendien was de rappe Groningse al
een studie begonnen. Langzaam
vervaagden de vroegere sport
prestaties tot nostalgische herinne
ringen.
Dat duurde tot het jaar dat Ali
Veenstra de leeftijd van negen
endertig had bereikt. Wie gaat er
dan ng sporten? Zeker, veel men
sen willen dan nog wel eens een
tennisballetje welwillend gaan
slaan en weer anderen worden
lid van een badmintonclub, om
nog wat fit te blijven.
Tegenwoordig zijn er steeds
meer oud-sporters die die fitheid
proberen te bewaren door samen
met anderen (desgewenst alleen)
te gaan hardlopen. In Amersfoort
bestaat daartoe onder meer de ge
legenheid bij de nog jonge atletiek-
club Triathlon. Alie Veenstra kreeg
op een dag bezoek van de mentor
van een van haar zoons. Het werd
geen uurtje, maar een hele avond
praten. Niet alleen over de school
maar over de sport. Over Triathlon.
„Ik wilde wel weer wat gaan
doen, want ik had wat meer ruimte
om een uurtje te gaan sporten Ik
dacht, dat ik te oud was. Wat kon ik
nog gaan doeni1 Schaatsen kon ik
nog wel. Toen zei die man - Arie
Cijfer van onze vereniging - kom
eens een keertje bij ons lopen. Ik
deed het met gemengde gevoe
lens. Ik was immers al negenen-
Ali Veenstra: „Ik heb alti]d aan sport gedaan.
dertig. Tot mijn verrassing had ik
mijn conditie vnj snel terug. Ik ben
begonnen met één keer per week
hard te lopen. Dat vond ik ver
schrikkelijk leuk. Dan merk je ge
woon dat je toch vnj snel je basis
terug hebt. Ik had immers vanaf
mijn zesde gesport."
Ali liep één keer per week om
een beetje te wennen. Of soms
twee keer, naar het uitkwam. Bij
Triathlon kende men haar nauwe
lijks toen zij vertelde dat zij aan de
Elfstedentocht wilde meedoen. „Er
waren mensen die zeiden, hoe kan
je dat nou doen? Die wisten met dat
ik aan schaatsen had gedaan Die
zagen alleen dat ik na een beetje
hardlopen al hijgend tegen een
boom stond. Ze dachten, die is gek
En dat zeiden ze ook. Maar ik zei
koppig: üt doe het toch!"
Ali Veenstra reed die Elfste
dentocht van januari 1985 uit.
Een prestatie van een vrouw die
nauwelijks weer met sporten was
begonnen.
„Ik heb dagen daarna nog ge
huild. Wekenlang als ik het woord
Elfstedentocht alleen maar hoorde,
was ik van de kaart Waarom? Om
al die mensen die langs de kant
stonden. Het was één groot volks
feest. Ik was wel moe maar ik ging
door. Naar Dokkum was het aller
zwaarst. Vanaf Bartlehiem dus. Het
was donker en mistig en we reden
met zo'n waaier. Hoe dichter we bij
Leeuwarden kwamen hoe stiller de
groep werd. Je kon een speld ho
ren vallen. En meens was daar die
man met een vlag. Die nep: en nou
nog achthonderd meter! We gin
gen sprinten, of er iemand een
startschot had gelost! Ik kon later
de kant niet meer opkomen, zo
moe was ik."
Ali vertelt het als een spannend
verhaal. De herinnering aan die
prestatietocht ontroert haar steeds
opnieuw. De tweede keer, m 1986,
reed zij de Elfstedentocht opmeuw.
Zij had toen veel condittie en daar
om blijft 1985 toch het meest m haar
hennnenng bewaard.
Ali Veenstra was de sport weer
duidelijk en resoluut binnenge
stapt. Het ging kennelijk nog en dat
was het duidelijke bewijs voor
haarzelf dat ze door moest gaan. Bij
Tnathlon kon dat met zijn nieuwe
mogelijkheden, zoals bij voorbeeld
de combinatie schaatsen-lopen-
fietsen. Dat is voor de geroutineer
de schaatster natuurlijk de ge-
schikste tnathlon. Ali Veenstra
deed mee aan de Wintertnathlon in
Assen en werd vierde bij de da
mes. Haar tijden wezen duidelijk uit
dat schaatsen haar sterkste zijde is
Op dat onderdeel overtroefde zij
menige man. Lopen, fietsen en.
zwemmen dat zijn de disciplines
waarop Ali vooruitgang dient te
boeken. Hoe is haar weekindeling
eigenlijk?
„Ik ben in de eerste plaats de
hele week bezig met mijn dagelijks
werk, het werken met kinderen,
die leer- en gezagsproblemen heb
ben. Ik werk op verschillende
scholen, onder meer op de Borg-
wal aan de Zangvogelweg. In totaal
vierendertig uur per week. Mijn
week ziet er verder als volgt uit: op
maandag zwem ik van 's morgens
van zes tot zeven en maandag
avond ga ik altijd in Utrecht schaat
sen van half zes tot zeven.
Ik ben namelijk lid geworden
van de Amersfoortse IJsclub
(AIJV), op dinsdagavond heb ik
snelheidstraining op de atletiek
baan van half acht tot negen uur
's avonds. Op woensdag hield ik
altijd een rustdag maar sinds een
paar weken zwem ik nu ook op
woensdag, gewoon op de publie
ke uren.
Donderdag is er looptraining in
Leusden 's avonds van kwart over
zes tot kwart over acht, op vrijdag
zwem ik weer 's morgens van zes
uur tot zeven uur, zaterdagmorgen
volg ik de looptraining in Birkho-
ven en op zondag loop ik sinds de
laatste tijd voor mijzelf."
Goedemorgen, zeggen we in
zo'n geval. Twee keer per week in
alle vroegte al aan het zwemmen en
in elk vrij uurtje lopen en op een
avond ook nog eens een anderhalf
uur schaatsen. Hoe houdt een mens
dat vol? Het antwoord is eenvoudig.
„Ik heb altijd aan sport gedaan.
Schaatsen heb ik altijd leuk gevon
den. Met lopen vind ik het wel be
langrijk te weten waar mijn gren
zen liggen. Ik raak bij dat sporten
mijn spanningen kwijt."
Ali is opgegroeid met alleen de
schoolslag en doet nu alle moeite
om de voor de tnathlon gewenste
borstcrawl onder de knie te knj-
gen. Vandaar dat sterke verlangen
om op het zwemonderdeel beter
voor de dag te komen. En het fiet
sen dan? Inderdaad heeft onze leuk
vertellende gastvrouw het daar nog
niet over gehad. Ze heeft er ge
woon geen tijd voor, want de gren
zen van haar tramingen zijn al be
reikt. Ze moet in wezen wat avontu
rieren. Al meteen in het begin werd
ze gevraagd voor de Radboud-
triathlon in Amersfoort. „Ze dach
ten, die rijdt een elfstedentocht, die
kan wel meedoen. Ik zei, ik heb
met eens een racefiets en ik had
nog nooit vijftien kilometer gelo
pen. Ik ben toen eigenlijk een
beetje dom geweest. Maar ik heb
'm volbracht!"
In de ogen van deze wel zeer
actieve sportster worden kleine
lichtjes zichtbaar, die de weer
schijn vormen van een inwendig
vuurtje dat zich gaat opspelen als
er op de tanden moet worden ge
beten. Ali is een vrouw die wel
kwaad kan worden, in de volstrekt
goede zin van het woord. „Op zulke
momenten denk ik, welverdraaid!
Ik laat me niet kisten."
Zonder die mentaliteit zou Ali
trouwens Ali niet zijn. Een vrouw,
die thuis de opvoeding heeft van
twee grote knapen die begrijpelij
kerwijs de nodige zorg behoeven.
Een vrouw die de hele week hard
moet werken en een vrouw die alle
overige uren wil sporten om te la
ten zien wat zij waard is. Is de eer
ste plaats haar heilig? Ali schudt het
hoofd. „Persoonlijke records zijn
voor mij altijd heel belangrijk. Al is
die tijd nog zo slecht, je bent toch
apetrots als je je eigen tija Kunt
verbeteren."
Een sportieve vrouw, dat is
duidelijk. Als op fluwelen voetjes
danst zij in rustige cadans langs
het pad van het Valleikanaal. „Ik
heb door regelmatig te sporten
gemerkt, dat ik een stuk van mijn
drukke leven op die sport kan
afwentelen."
