I
Korfbaltrainer Kees van Buren en Antilopen
na jaar van hoog oplopende emoties uit elkaar
Verschil van inzicht over te varen koers van vereniging leidt tot breuk:
Kiezen voor topsport en dus ook
topkorfbal heeft consequenties".
Ik heb mij lange tijd als een
roepende in de woestijn beschouwd".
DONDERDAG 28 JULI 1988
Reportage
Het hoofdbestuur van de korfbalvereniging
en hoofdtrainer Kees van Buren, die de laatste
jaar de scepter zwaaide over de selectie, hebben
igs besloten de relatie niet langer voort te zetten,
chil van inzicht in het te voeren beleid en de invulling
tussen Van Buren en het Antilopenbestuur liggen
deze beslissing ten grondslag. Met het ontslag van
Buren is een eind gekomen aan een conflict, dat de
ties in het afgelopen seizoen tussen beide partijen
heeft doen oplaaien. Van Buren wordt voorlopig
lijk opgevolgd door Herman Bruins, die voor Van
n ook de korfbalselectie van Antilopen onder zijn
had.
»ewel de uitkomst van het verschil van mening tussen
van Buren en het Antilopenbestuur in korfballend
.den niet als een verrassing zal zijn gekomen en door
igeen wellicht zelfs als onvermijdelijk zal zijn gezien,
kent het vertrek van van Buren ook het vertrek van
korfbalman en verenigingsmens pur sang, die zegt
hart en ziel aan 'Antilopen' verknocht te zijn. Het
kent het vertrek van een man, die met korte tussenpo
zijn naam 23 jaar verbonden wist met de Leusdense
balvereniging. Als bestuurder, voorzitter, jeudtrainer
oofdtrainer was Van Buren er mede verantwoordelijk
dat de Leusdense vereniging in de relatief korte tijd
haar bestaan reikte tot de sub-top van de vaderlandse
balwereld. Hoewel Antilopen, zowel in de zaal als op
reld in de overgangsklasse, het één na hoogste niveau
ederland, geen lang leven beschoren was, bezit de
in potentie nog steeds de mogelijkheid om een
woordje mee te spreken. Wij zochten de 39-jarige
in het basisonderwijs op, om te horen hoe het
»r kon komen. „Het is jammer dat het zover is geko-
puur jammer, zeker als je 23 jaar hebt bijgedragen
de geschiedenis van de vereniging en het loopt zo af.
enk echter dat ik gedaan heb wat ik kon doen, maar dat
uiteindelijk tot een soort prestigezaak geworden"; de
van een conflict.
Dnflict tussen het bestuur
I Antilopen en hoofdtrai-
van Buren is in zekere
Het ontslag van een
zeker op dit niveau,
periode waarin de pres-
det geheel aan de ver-
igen voldeden zeker niet
likelijk. Nee, de tragiek
voornamelijk in het feit
niet voortzetten van het
ook het vertrek betekent
man, die op verschillen
en heeft bijgedragen aan
rikkeling van de vereni-
itilopen.
van Kees van Buren
van Antilopen is
dat voor een deel van de
an Antilopen als een don-
bij heldere hemel zal zijn
n. De problemen, die zich
vrij sterk manifesteer-
die uiteindelijk leidden tot
van Van Buren, waren
aanwezig vanaf het mo
lt hij de scepter overnam
man Bruins, die overigens
ende seizoen de taken van
en weer zal overnemen. De
aanpak van Van Buren (hij
geporteerd voor de visie
Crum en zijn trainings- en
daanpak verraden een
vloed van de bondscoach
'dtrainer van hoofdklasser
op zijn werk), wekte
binnen de vereniging
en kritiek. De kritiek
ide enigszins toen Van Bu-
het eerste jaar van zijn
linerschap de seniorense-
de overgangsklasse
maar stak direct de kop
toen dat avontuur een jaar
een mislukking uitliep. Met
rtraging van een seizoen,
le hetzelfde op het veld,
e selectie van Van Buren
in de overgangsklas-
te handhaven.
EK
er was meer kritiek op
Buren. Met name in de
dat hij als hoofdtrainer bin-
veremging functioneerde,
groepen die hem verwe-
hi) teveel macht naar zich
le trekken. Men vond dat hij
trainer teveel met beleids-
hield.
die uiteindelijk
en tot het vertrek van
iren leidden, vonden hun
>ng op de ledenvergade-
in vong jaar, toen er een
plan werd aangenomen,
voorstellen werden gedaan
in Leusden mogelijk
Het plan, waarin de in-
n van Kees van Buren dui
terug te vinden waren,
le met name het technisch
handen en voeten te geven,
min of meer toevallig tot
prestatieve suc-
voort te zetten.
van Buren verweet het zit-
bestuur dat het dit jaar het
gende plan met te weinig
ter hand had ge-
Hij bestookte het bestuur
die naarmate
zoen vorderde, steeds meer
rakter van moties van wan-
n kregen. De vertrouwens-
lussen beide partijen werd
groter en leidde tot de ont-
n vraag van Van Buren, die
elijk door het bestuur van
>en werd geaccepteerd.
Door
Daan Bleuel
Het is dus allerminst zo dat de
figuur Kees van Buren binnen Anti
lopen een onomstreden was. Inte
gendeel, gedurende zijn hoofdtrai
nerschap is het nooit zo geweest,
dat de vereniging zich als één man
achter hem schaarde. In dat licht
bezien is het dan ook zeker niet
ondenkbaar dat het bestuur van
Antilopen, door Van Buren ontslag
te verlenen, heeft gekozen voor
rust aan het front.
Op prestatief gebied heeft de
korfbalvereniging Antilopen zich
de laatste jaren sterk ontwikkeld.
Niet alleen bereikte de senioren
selectie zowel in de zaal, als op het
veld de landelijke overgangsklas
se, het laatste station voor de
hoofdklasse, maar ook de opbouw
van de vereniging ziet er op papier
zeer gezond uit. Het tweede senio
renteam bijvoorbeeld komt nog
steeds in de reserve-over
gangsklasse uit, terwijl de junioren
selectie een aantal keer de kleuren
van het district Midden-Nederland
op de nationale kampioenschap
pen verdedigde. Met andere woor
den, de opbouw in de vereniging,
van recreatief tot prestatief, is in
alle geledingen aanwezig. Daar
mee is een belangrijke randvoor
waarde vervuld voor een structu
rele ontwikkeling in opwaartse
richting, ook op de langere termijn.
De vereniging Antilopen is in vrij
korte tijd omhoog gekomen. Na
ongeveer vijf jaar in de onderste
regionen van de onderafdeling te
hebben gebivakkeerd, werd de
vereniging, door inbreng van bui
tenaf, opgestoten in de vaart der
volkeren. De club groeide door
naar de top van de onderafdeling.
Onder leidng van Heymen van
Duinkerken en Evert de Bruin werd
de sprong naar het district ge
maakt en stroomde de seniorense
lectie door naar de top van dat
district. Analoog daaraan, maakte
ook de juniorenselectie, op dat mo
ment getraind door Kees van Bu
ren, een soortgelijke ontwikkeling
door.
Na het bereiken van de eerste
klasse van het district, nam Kees
van Buren het hoofdtrainerschap
van Herman Bruins over. Op het
veld promoveerde het eerste se-
iuorenteam onder leiding van
Bruins naar de landelijke promo
tieklasse, die nu overigens niet
meer bestaat.
In het eerste jaar van zijn bewind
slaagde Kees van Buren enn zijn
ploeg m de zaal naar de over
gangsklasse te leiden. Het seizoen
daarop werd de formatie echter
gewogen en te licht bevonden en
degradeerde naar de eerste klasse
van het district. Hoewel de doel
stelling voor dit jaar was de terug
keer naar landelijk niveau te be
werkstelligen, bleef Antilopen in
de eerste klasse steken. De ploeg
haalde weliswaar qen acceptabel
ogende tweede plaats in de com
petitie, maar was eigenlijk al vanaf
de eerste wedstnjden niet meer in
beeld voor het kampioenschap, r
Dat werd met overmacht door het 1
fysiek sterke De Vinken binnen
gehaald.
„Wat dat betreft waren Herman
Bruins en ik dus eikaars tegenpo-
Kees van Buien: „Het is jammer, puur jammer dat het zover gekomen is. Zeker als je 23 jaar hebt bijgedragen aan
de geschiedenis van een vereniging en je gaat zo uit elkaar".
len. Maar ik denk dat het logisch
was dat ik bij mijn aantreden mijn
visie op de sport probeerde over te
brengen. En een consequentie
daarvan was dat ik ook vanuit mijn
visie spelers ben gaan selecteren.
En de speler die ik zocht, was een
andere dan de doorsnee korfbal
ler, c.q. Antilopenkorfballer. Aan
dat selectiebeleid is in het begin
weieens getwijfeld, ja. Het eerste
jaar is wat dat betreft daarom voor
mij een verloren jaar geweest.
Maar in het tweede jaar kwam
daarin verandering; kampioen in
de zaal, handhaven op het veld,
men zag resultaat. Dat leidde ertoe
dat het bestuur zich achter mij, en
derhalve achter mijn visie, opstel
de. Ik ben bijvoorbeeld uitgeno
digd om mijn visie te op de ontwik
keling van de vereniging te geven.
En dat heeft in die drie jaar ook
ontwikkelingen tot gevolg gehad.
Positieve ontwikkelingen, die ech
ter ook schaduwzijden hadden. Dat
heeft indirect wel met mijn opstap
pen te maken gehad".
FORUMBIJEENKOMST
-„Positieve ontwikkelingen met
schaduwzijden? Kun je dat nader
uitleggen?"
„Ik heb al gezegd dat het over
brengen van een andere visie op
het korfbal, zoals dat speelde op
het moment dat ik de zaken van
Herman Bruins overnam, binnen de
vereniging bij sommige mensen
twijfel zaaide. En tweedracht bin
nen een vereniging heeft natuurlijk
repercussies op het functioneren
van de vereniging. De commotie
die ontstond- over mijn selectiebe
leid, heeft uiteindelijk geleid tot
een forumbijeenkomst, waann de
vragen centraal werden gesteld:
Hoe gaan we verder met Antilopen;
wat willen we met Antilopen? Gaan
we ons richten op het behalen van
de echte top, of niet? Vragen, die
nadrukkelijk samenhingen met
mijn functioneren. We waren overi
gens natuurlijk prestatief toch al op
een punt aangeland, in de sub-top
van de vaderlandse korfbalcom-
petitie, dat dergelijke vragen so
wieso met konden uitblijven".
„Kiezen voor topsport en dus
ook topkorfbal heeft consequen
ties. Er zal bijvoorbeeld technisch
beleid ontwikkeld moeten worden.
Zo zal er in de trainingen en de
manier van coaching een herken
bare lijn door de hele vereniging
moeten lopen. De visie waarvoor
een vereniging kiest, of dat nou de
mijne is, of die van een andere
hoofdtrainer, zal op het ondersteu
nende trainingskader moeten wor
den overgebracht. Je moet met de
jeugd geen andere dingen gaan
doen als bij de senioren. Dat werkt
op den duur niet. Dat is dus heel
belangrijk."
„Maar er moet meer gebeuren. Er
zal ook een algemeen beleidsplan
moeten komen, om de vereniging
van sterkere fundamenten te voor
zien. Beleidsmatige ondersteuning
van het streven naar topkorfbal.
Denk maar aan het aantrekken van
sponsors, om maar iets te noemen."
-„Die discussie heeft dus voor jou
een positieve uitkomst gehad: de
verenigmg omarmde jouw ideeën
om met Antilopen verder door te
groeien in de richting van de korf-
baltop?"
„Ja, het heeft ertoe geleid dat op
de vorige jaarvergadering geko
zen werd voor het streven naar top
korfbal m Leusden bij Antilopen.
Besloten werd dat ik in samenwer
king met de technische commissie^
het technische beleid handen en
voeten zou gaan geven. Een tech
nisch beleid, dat gebaseerd zou
zijn op werken met termijnen van
vier jaar. Na afloop van zo'n termijn
moeten de doelstellingen op het
gebied van materiaal en materiaal-
beheer, begeleiding van trainers,
prestaties en organisatie worden
geèvalueerd".
„Het bestuur nam de taak op zich
het algemene beleid te formuleren.
Maar daar is het afgelopen jaar
gewoon veel te weinig van terecht
nig terecht. Om een voorbeeld te
noemen; als uitvloeisel van de nieu
we structuur was overeengekomen
dat ik als hoofdtrainer alle selec
tieteams zou gaan trainen. Maar in
het zaalseizoen besloot de T.C. het
tweede juniorenteam, dat in De
Korf onder mijn hoede trainde, weg
te halen, omdat De Korf nodig zou
zijn voor senioren 3. En zo zijn er
meer voorbeelden te noemen. De
technische commissie heeft mij
toen verweten dat ze geen eigen
inbreng hadden. Ik denk dan op
mijn beurt; moet ik dan luisteren
naar mensen die kennelijk geen
verstand van korfbal hebben? Van
af dat moment heeft de t.c. mij los
gelaten en andere mensen de
ruimte gegeven".
ONDOORZICHTIG
„De ontwikkelingen werden uit
eindelijk steeds ondoorzichtiger.
Bijvoorbeeld, begin maart ben ik
naar het bestuur toegestapt en heb
ik gevraagd; wordt het niet eens
tijd om te praten over een eventu
eel meuw contract? Hoewel ik
denk dat het verkeerd is dat ik dat
heb moeten aandragen. Maar ook
daarop werd lang niet gereageerd,
waarna ik een bnef heb geschre
ven die het karakter van droeg een
motie van wantrouwen. Ik heb
daann gesteld dat ik met dit kader
niet verder wilde gaan. Als een
soort laatste poging om de de trein
in beweging te krijgen. Het bestuur
heeft het ontslag echter geaccep
teerd en hoewel bijvoorbeeld de
seruorengroep ook nog een bnef
heeft geschreven waarin gevraagd
werd om een bijzondere ledenver
gadering, om het beleid te toetsen
naar aanleiding van mijn ontslag
aanvraag, was het naar mijn idee al
teveel een prestigezaak geworden.
Het bestuur is nog wel naar mij
toegekomen om te vragen of ik de
gewraakte alinea in mijn brief wil
de terugnemen, waarna de onder
handelingen alsnog geopend zou
den kunnen worden. Ik ben daar
uiteindelijk niet op ingegaan, om
dat het er met naar uitzag dat er
wezenlijk iets zou veranderen. En
dat was de inzet".
beleid gevoerd, dat het streven
naar topkorfbal in Leusden onder
steund en hoewel er geprobeerd is
daar een begin mee te maken op
de vorige jaarvergadering, is daar
dit seizoen gewoon te weinig mee
gedaan."
„Ik denk dat de situatie een aan
tal jaar geleden beter was. Hoewel
er toen evenmin van bewust op
resultaat gencht beleid sprake
was, waren er voldoende impulsen
van onderaf. Bijvoorbeeld in de si
tuatie dat anderen de seniorense
lectie onder hun hoede hadden en
ik de juniorenselectie tramde. Ik
probeerde toen een beleidsmatige
inbreng te hebben, gencht op ver
sterking van de senioren, maar ge
voed door de jeugd. Die ondersteu
ning mis ik nu. Ik vind het inhouds
loos."
„Overigens is dat een fout die ik
zelf als verenigingsbestuurder ook
heb gemaakt. Ook ik heb mij in die
tijd onvoldoende gericht op het op
een breder vlak sterker maken van
het kader. En dat is een eerste ver
eiste om gewenst beleid ook daad
werkelijk gestalte te geven. Zaken
als het begeleiden van trainers en
het geven van cursussen, waarmee
we dit jaar zijn begonnen, dat had
veel eerder moeten gebeuren.
Maar naar mijn mening hebben we
de laatste pakweg tien jaar m be
stuurlijk opzicht gekwakkeld.
Merkwaardig genoeg ging het in
die periode prestatief gezien om
hoog, maar voor mijn gevoel be
stuurlijk omlaag. En dat wreekt zich
toch een keer. Hoewel ik voldoen
de signalen heb gegeven dat het
volgens mij niet goed ging, is dat
niet opgepakt. Ik heb me lange tijd
als een roepende in de woestijn
beschouwd."
IMPULSEN
De 39-jarige Kees van Buren is
vanaf de eerste beginperiode
nauw bij Antilopen betrokken ge
weest. En afgezien van een on
derbreking van drie jaar („Ik heb
drie jaar bij Roda gevoetbald. Als
keeper, dat was altijd mijn grote
liefde"), heeft de relatie tussen
Van Buren en Antilopen ruim
promoveerde. In de zaal speelden
we toen nog steeds eerste dis
trictsklasse".
-„Je hebt het over de systematische
aanpak van je trainingen bij de ju-
niorengroep gehad en dat je die hjn
bij de senioren wilde doortrekken.
Er is binnen de vereniging, en met
name binnen de toenmalige senio
renselectie kntiek geweest op
jouw visie op het korfbal. En ik heb
het idee dat die geluiden nog
steeds niet helemaal zijn vertomd.
Heeft dat je functioneren op de lan
ge duur negatief beïnvloed, c.q. tot
je ontslag geleid?"
Van Buren:,,Nou, dat geloof ik met.
Ik was natuurlijk een heel ander
soort trainer als Herman Bruins.
Trouwens, als coach ook. Ik be
schouw mijzelf m mijn trainingsop
vattingen als iemand die geïnspi
reerd is door de aanpak van Ben
Crum. Hoewel daar ook binnen de
Bond duidelijk verschillende me
ningen over bestaan, ben ik nog
steeds overtuigd van het gelijk van
zijn manier van werken. Trouwens,
Crum is ook door de KNVB ge
vraagd te adviseren over het op
zetten van plannen voor de jeugd-
trainingen. Hij wordt dus ook el
ders in de sportwereld wel dege
lijk als een autoriteit met goede
ideeèn beschouwd".
„Maar de verschillen van opvat
tingen komen globaal hier op neer.
Je hebt aan de ene kant de zoge
naamde TTK-trainer, die techniek,
tactiek en conditie als afzonderlijke
onderdelen trainen. Dat betekent
dus, duurloopjes doen, sprintjes
trekken, aparte schotoefeningen,
gooi- en vangtechnieken en dat
soort onderdelen afzonderlijk trai
nen. Spelonderdelen geïsoleerd
trainen en oefenen. De andere trai
ner wil die verschillende onderde
len van het spel in zijn trainingen
integraal proberen te benaderen.
Crum noemt dat de DO V-trainer,
waarbij de benadering van de trai
ningen uiteen valt m het doeltref-
fen, het opbouwen naar doeltreffen
en het voorkomen van doeltreffen.
Ik beschouw mijzelf als een expo
nent van de laatste groep. Ik voel er
bijvoorbeeld dus mets voor om de
groep minutenlang rondjes om het
gekomen. Op de vorige jaarverga
dering is men nog wel met een
organisatieschema gekomen, dat
er op papier overigens prima uit
zag, maar verder dan dat is men
eigenlijk nog niet gekomen. En dat
heeft geleid tot groeiende irritaties
wederzijds en dat is naar mijn ge
voel geëscaleerd".
SIGNALEN
„In de eerste paar maanden heb
ik steeds signalen gezonden in de
nchting van het bestuur, dat het
naar mijn idee niet goed ging met
de afspraken, die we in het kader
van het beleidsplan topkorfbal ge
maakt hadden. Ik vond dat er on
voldoende backing was vanuit het
bestuur voor het realiseren van de
plannen. Toen daar onvoldoende
reactie op kwam, heb ik m decem
ber een bnef geschreven, waann
ik mijn positie ter discussie stelde.
Zo van, op deze manier wil ik niet
verder. Ik heb daar geen reactie op
gehad. Die kwam pas, toen ik de
trainingen opschortte, hoewel ik
toegeef dat ik op dat moment een
beetje misbruik heb gemaakt van
mijn machtspositie om de zaak in
beweging te krijgen".
„Ik was van mening dat het be
stuur, maar ook de technische
commissie, niet goed functioneer
den. Dat is in een gesprek met het
bestuur in die tijd ook als zodanig
erkend. Mijn grootste bezwaar was
dat men niet structureel bezig was,
maar met besluitvorming voor de
korte termijn. Het algemene be
leidsplan liet te lang op zich wach
ten. Nadat ik dat aankaartte heeft
het bestuur toegezegd m januari
alsnog met een algemeen beleids
plan voor de rest van het seizoen te
komen. Later kwam men daar weer
op terug met de mededeling dat
die termijn met haalbaar was."
„Bovendien vond ik dat het tijd
werd om het functioneren van de
technische commissie te evalue
ren, want ook van het technische
beleid kwam naar mijn idee te wei-
Op het veld verliepen de zaken
op vergelijkbare wijze. Na drie jaar
in de promotieklasse te hebben
gespeeld, kregen de Leusdenaren
de promotie naar de over
gangsklasse als het ware in de
schoot geworpen. In overeenstem
ming met datgene wat eerder in de
zaal gebeurde, besloot de korfbal-
bond de promotieklasse af te
schaffen, ten faveure van een ver
sterkte overgangs- en hoofdklasse.
Dat betekende dat in één seizoen
de bovenste vier ploegen van de
ranglijst zouden promoverén, ter
wijl de andere vier ploegen de te
rugtocht naar het district dienden
te aanvaarden. Gedurende het sei
zoen bleek dat van de poule waarin
Antilopen uitkwam zelfs vijf teams
over zouden gaan naar een hogere
klasse. Dat werd voor de Leusden
se ploeg uiteindelijk de reddmg.
Na een moeilijk seizoen, eindigden
de volgelingen van Kees van Buren
op de vijfde plaats, en dat was pre
cies voldoende om te promoveren.
Het avontuur duurde echter niet
lang. Ondanks een goede start en
een dito einde van de competitie,
kwamen de Leusdenaren dit jaar
op de valreep te kort om zich in de
overgangsklasse te handhaven.
Daarom komt de hoofdmacht van
Antilopen volgend jaar ook weer in
de eerste klasse van het district uit.
LOGISCHE FASE
Toch hebben de tegenvallende
resultaten volgens Van Buren niets
te maken met zijn ontslag. Noch van
zijn kant, noch van die van het be
stuur. Ik denk niet dat de presta
ties een rol hebben gespeeld bij
het vertroebelen van de relatie. De
terugval is wat mij betreft ook een
volstrekt logische fase in de groei
naar de top. Het verschil tussen de
landelijke klassen en het district is
nu eenmaal erg groot. Maar met de
ervaringen die je in zo'n jaar op'
doet, kun je m een later stadium je
voordeel doen. Als je dan de
sprong weer maakt, is er een goe
de kans dat dat definitief is".
-„Maar waarom is het dan wel fout
gegaan?"
„Ik heb mijn ontslag ingediend
omdat ik me niet langer met de
gang van zaken binnen de club kon
veremgen. Mijn grootste bezwaar
is dat het naar mijn idee binnen de
verenigmg aan leiding ontbreekt:
er is geen visie. Er wordt geen
twintig jaar geduurd. Binnen An
tilopen heeft Van Buren tal van
functies bekleed. Niet alleen was
hij actief als speler en trainer,
maar ook als kaderlid en bestuur
der. „Ik ben voorzitter van de
technische commissie geweest in
de tijd van Bert Brandsen, met
wie ik overigens voortreffelijk
heb kunnen samenwerken. In de
periode 1983-1985 heb ik toen de
voorzittershamer gehanteerd. In
die dagen trainde ik ook Excel
sior uit Hilversum en die combi
natie lag in de vereniging niet
altijd even goed. Naar mijn idee
is dat echter uitstekend te combi
neren geweest. Maar ik heb me
toch altijd meer een trainer ge
voeld dan een bestuurder. Als
voorzitter moet je je meer met de
beleidsmatige kant van het ver
haal bezig houden en mij trok het
praktische werk meer."
„Antilopen is groot geworden
door inbreng van buitenaf. Na de
periode van Kees de Rol, als grote
animator van de vereniging in de
begintijd, kwamen er mensen uit
Amersfoort, onder andere van
MLA, naar Leusden. Door mensen
als Harrie Brack, maar ook de fa
milies Geutjes en Costa, kwamen
er nieuwe impulsen, die een posi
tieve invloed op de groei op pres
tatief gebied hebben gehad. De
jeugdinbreng van de junioren is
met die ontwikkeling meege
groeid. Toch was er in die tijd, en ik
spreek over ongeveer tien jaar ge
leden toen de sprong naar het dis
trict werd gemaakt, nog geen spra
ke van een systematische aanpak
van het korfbal bij Antilopen. Ik
bedoel dan de tijd dat Heymen van
Duimkerken en Evert de Bruyn de
scepter over de selectie zwaaiden.
Dat was bij de junioren, die m die
tijd naar de hoogste juniorenklas
sen doorstootten, onder mijn hoede
anders. Ik heb altijd geprobeerd
het korfbal systematisch te bena
deren."
LIJN DOORTREKKEN
„Ik heb geprobeerd die lijn door
te trekken, toen ik op een gegeven
moment de seniorenselectie ging
trainen. Ik ben Herman Bruins op
gevolgd (die tussen haakjes nu
weer mijn opvolger wordt), op het
moment dat Antilopen op het veld
net van de eerste klasse district
naar de toenmalige promotieklasse
veld te laten hardlopen. Je kweekt
daarmee wel uithoudingsvermo
gen, maar het is maar de vraag of
het het soort uithoudingsvermogen
is, waar je in de wedstrijd behoefte
aan hebt. En hoe kun je wedstnj-
deigen conditie nu beter trainen,
dan door wedstnjdsituaties te oefe
nen? Bovendien Ügt het accent dan
niet alleen op een bepaald onder
deel, maar worden verschillenden
aspecten, die voor het spel en een
speler belangrijk zijn, tegelijkertijd
en evenwichtig ontwikkeld."
-„Hoe kijk je nou terug op de
achterliggende periode en hoe
moet het verder met Antilopen zon
der Kees van Buren?"
„Ik vind het jammer, puur jam
mer dat het zo gelopen is. Ik denk
dat ik gedaan heb wat ik kunnen
doen. Als je 23 jaar hebt bijgedra
gen aan de geschiedenis van een
verenigmg en het loopt zo af, dat is
ontzettend naar. Be ervaar het als;
de vereniging laat de trainer zo
maar gaan. Maar op deze manier
ben ik niet optimistisch over de
toekomst van Antilopen. Er is naar
aanleiding van de ontwikkelingen
een aantal senioren vertrokken en
ik ben bang dat dat niet goed kan
gaan".
„De vereniging heeft bovendien
al te lang geteerd op zaken uit het
verleden, zoals de Spanje-trip en
het eigen toernooi. Zaken, waarvan
het initiatief overigens ook bij mij
vandaan is gekomen. Maar met dat
soort activiteiten, ook bijvoorbeeld
de korfbalkampen, kweek je een
verenigingsband. Die dingen zijn
vrijwel allemaal verwaterd, maar
de vereniging teert er nog steeds
op. Neem ons toernooi. We hebben
een toernooi van naam en faam
gehad in Leusden. De organisatie
van dat toernooi is me min of meer
uit handen genomen en daarna is
het misgelopen. Maar dat kan op
de lange duur volgens mij met
goed blijven gaan".
-„Ben je nou overigens niet aan het
natrappen in de nchting van de
vereniging, waarin je bent teleur
gesteld?"
„Nee, ik beschouw dit absoluut
niet als natrappen Ik heb het ge
voel dat ik nooit een blad voor m'n
mond heb genomen en dit soort
dingen altijd heb besproken. Ik
denk dat ik altijd open en eerlijk
ben geweest. Ik vind alleen dat het
bestuur zich onvoldoende heeft
geuit naar de leden toe. Ik heb hier
gewoon mijn mening gegeven".
