'Het werd een onderdompeling in de
natuur, die de hele tocht zou duren'
De bruid mag
weer schitteren'
I leiiiaiw knait
Co de Groot en Wil Dercksen fietsten 'een stukje verder':
we konden wel op iedere hoek
stoppen om iets te fotograferen.
Presentatie bruidsmode in Chalet Waterloo
Jack gestolen
DINSDAG 20 SEPTEMBER 1988
plaatselijk nieuws
illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllll
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiii^
;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim
LEUSDEN - Co de Groot (36) en Wil Dercksen (54), twee
inwoonsters van Leusden, zijn ingegaan op de uitdaging, „om
het gewoon maar te doen". In plaats van hun zomervakantie
zoals gebruikelijk ergens fietsend in Europa door te brengen,
besloten zij dit jaar te gaan fietsen in de tropen. Enthousiast
gemaakt door de verslagen van de reisorganisatie Vlieg en
Fiets in Amersfoort en de Leusdense veelfietster Jos van Berkel
die als reisleidster bij dergelijke evenementen optreedt en
waarvan deze krant al eerder ervaringen optekende.
Cor en Wil kwamen net voor het einde van hun schoolvakan
tie terug van het 880 kilometer fietsen in drie weken door
Maleisië; razend enthousiast, vol indrukken en met het vaste
voornemen tot herhalen „zodra we het weer kunnen betalen".
beiden enorm veel plezier beleer
den. „Vooral omdat je een beetje
met kinderen kon praten, die over
al in zwermen op je afkwamen, zon
der één keer lastig te zijn." Ze lazep
„Een land als Maleisië". Een reis
verslag van Aya Zikken, waardoor
hun dromen gevoed werden.
En o, ja „Wil heeft een nieuwe
fiets gekocht. Een herenfiets."
Want daarbij zit naar onze mening
meer stijfheid in het frame. Dat is
zeker bij een behoorlijk beladen
fiets prettiger dan een fiets die alle
kanten uit zwiept." De dames had
den „wat meer" bagage bij zich dan
het strikt noodzakelijke volgens de
reisleiding. „Co is een enthousiast
fotografe, Wil een enthousiast
filmer. Bij zo'n belevenis wilden we
de nodige spullen bij ons hebben.
Daarvoor maakten we speciale
binnenzakjes voor de tassen aan
ons stuur, van isolerende speciale
lappen. Co nam daarin 36 fotorol
letjes mee, waarvan ze er 35 ge
bruikte, Wil had aan haar 15 super 8
films net genoeg.
Bovendien nam vooral Co „vrij
veel extra fietsgereedschap mee.
Zowel Co als Wil geven in het
dagelijks leven gymnastiek. Waar
van terzijde werd opgemerkt dat
deze oude term weer gebezigd
wordt m plaats van de „lichamelij
ke opvoeding". Co is verbonden
aan het Corderius College, Wil aan
de MBO opleiding de Horst, beide
in Amersfoort.
De door Latent Talent ooit geor
ganiseerde „fietsreparatie-cursus"
was voor Co de definitieve start om
veel aandacht en kennis te ontwik
kelen op het gebied van fietsen-
techniek. Ze is nu enthousiast fiet
senmaker.
„Mij boeit van het fietsen de
technische kwaliteit, hoe het alle
maal in elkaar zit, de nieuwste
snufjes, de nieuwste materialen, de
mogelijkheden." Die liefhebberij
heeft ze in Maleisië goed kunnen
benutten. Voor het gesprek waar
schuwde Jos van Berkel (58) al dat
Co de Groot (links) en Wil Dercksen geven op de kaart aan, welke route zij langs de kust van Maleisië fietsten.
het behoorlijk druk. We waren
bang dat we te laat zouden zijn.
Maar al spoedig bleek dat Clara,
de organisator van Vlieg-en-Fiets,
geen nee kon zeggen." De uitein
delijke groep bestond uit negen
tien deelneemsters en twee gidsen.
„Het bleek een heterogene groep
te zijn. We konden het goed met
elkaar vinden, zonder constant met
elkaar op te trekken. De meeste
vrouwen waren rond de dertig,
daarbij twee jonge meiden die net
Met de fietsen gepakt, klaar voor vertrek.
tijdens deze tocht, die zij voor de
derde maal in twee jaar reed, waar
van tweemaal als reisleidster, er
verschrikkelijk veel is misgelopen.
Bagage zoek, negentien lekke ban
den, ingewikkelde fietsenpech en
zieke mensen." Voor de ingewik
kelde fietsenpech draaide Co veel
al op, waarmee veel van haar
avonduren in de tropen gevuld
werden met de gevolgen van haar
liefhebberij.
Co de Groot en Wil Dercksen
hadden zich „slechts een beetje"
extra voorbereid op hun eerste
kennismaking met de tropen. „We
hebben een beetje extra gefietst,
maar niet overdreven. Tochten van
dertig of veertig kilometer. De
fietsvierdaagse." Beide leerden
..een beetje Maleis" via een „zelf
studie cursus van het Koninklijk In
stituut voor de Tropen" waaraan
Waarvan alleen het speciale free
wheel gereedschap achteraf niet
gebruikt is." Bij elkaar namen ze
ieder gemiddeld twee kilo bagage
meer mee dan werd aangeraden,
zonder daar een moment spijt van
gekregen te hebben.
Op zaterdag 30 juli vertrok de
groep naar Kuala Lumpur. De
groep best<pnd uit aanmerkelijk
meer dames dan de vijftien, waar in
eerste instantie toe beperkt zou
worden. „We hadden ons onmid
dellijk bij de eerste inschrijvings
mogelijkheid gemeld. We waren
enthousiast geraakt na de eerste
verslagen van de gemaakte toch
ten en het was een uitgemaakte
zaak dat we mee zouden gaan, zo
dra een tocht in de grote school
vakantie zou worden georgani
seerd."
„Op de eerste bijeenkomst was
hun middelbare school hadden af
gemaakt en de twee „oudjes" Jos
van Berkel met haar 58 jaren en Wil
(54). „Het groepsgebeuren bleek
achteraf een heel belangrijk aspect
van de vakantie. Je had elkaar no
dig om je verhalen kwijt te kunnen,
je ervaringen te verwerken."
Bij aankomst in Kuta Bam bleek
de bagage van een aantal deel
neemsters niet meegekomen te
zijn. „Gelukkig was precies die ene
tas, waarin een van de slachtoffers
de pedalen van haar fiets had ge
stopt, wel meegekomen, zodat de
tocht kon beginnen. Na een paar
dagen was de bagage terecht en
kregen we de geleende t-shirts
weer terug."
BEZIENSWAARDIGHEID
De kennismaking met de tropen
volgde direkt na het vertrek van
het vliegveld waar de fietsen m
elkaar waren gezet „onder grote
belangstelling van de bevolking,"
die het een bezienswaardigheid
blijven vinden om een groep vrou
wen hun fiets te zien optuigen, ge
kleed in fietsbroek, om aan de 880
kilometer lange fietstocht langs de
Zuid-Chinese Zee naar Singapore,
te vertrekken.
„We vonden het een hele erva
ring om een bezienswaardigheid
te zijn," lachten Cor en Wil. Daar
direkt op vervolgend, dat zij op hun
beurt enorm onder de indruk wa
ren van wat zij zagen, voelden en
roken die eerste dag, twintig uur na
het vertrek van Schiphol.
„Je rijdt de vluchthaven af en na
500 meter kom je door de eerste
kampong. Je hebt wel eens plaatjes
gezien van huisjes in de tropen,
maar om ze zelf tegen te komen,
onder de palmbomen, gevuld met
enorm veel mensen en tientallen
kinderen. Je gelooft je ogen niet.
Het werd een onderdompeling m
de natuur die de hele tocht zou
duren."
Ze hadden zich veel van de reis
voorgesteld, maar kunnen kort na
thuiskomst nauwelijks geloven wat
ze allemaal gezien en ervaren heb
ben. „Het is zo goed dat we de
foto's hebben," verzucht Co, „het
was sprookjesachtig. Iedere dag
bracht wel een nieuwe verrassing.
De ene keer een overtocht met een
bootje waar volgens mij slechts met
moeite twee fietsen oppastten, maar
waar er vier op gmgen. Een andere
dag de ontdekking dat de cocos-
noot die wij kennen, nog een schil
daarom heen heeft van minstens
tien centimeter dikte."
IMPROVISATIE
„De hele tocht was verschrikke
lijk goed voorbereid en toch moet
onderweg van alles geïmprovi
seerd worden, wordt enorm veel
aan jezelf overgelaten, zonder dat
je het gevoel krijgt verloren in de
tropen te kunnen raken." Vrijheid
binnen grenzen, waar de indivi
duele fietsters zich erg thuis bij
voelden.
Het improviseren was direkt de
eerste avond hard nodig. „Ons eer
ste onderdak vonden we m een
soort grote schuur, afgedekt met
roestige golfplaten. Het geplande
onderdak bleek met beschikbaar.
Bovendien was de groep groter
dan aanvankelijk de bedoeling was
geweest. Je was natuurlijk voorbe
reid dat je met zou slapen in een
luxe hotel. Met twintig vrouwen m
een slaapzaal hadden we wel ver
soort overdekte markt. Stalletjes
vol vreemde vruchten en kleme
mensen." Zelf is Wil eufemistisch
uitgedrukt ook niet een van de
grootste, maar daar stak ze boven
de bevolking uit. Op de foto's blijkt
ze enige moeite te hebben met de
nieuwe positie. Ze stond nogal eens
ongemakkelijk gebogen, om voor
al op gelijke hoogte te blijven. „Zo
maar in een oud straatje pootte Jos
ons aan een houten tafel en vroeg
„Zal ik dan maar wat bestellen?"
Vervolgens krijg je twee stokjes
aangereikt en een kommetje rijst.
Daarna kwamen er voor gezame-
lijk verbruik schalen vol vlees- en
groentegerechten. Hoe dat precies
met die vreemde attributen ver
werkt diende te worden, moest je
zelf regelen." Co en Wil hadden op
dit onderdeel thuis met geoefend.
een aantal deelneemsters flink
ziek. Volgens Co en Wil niet nood
zakelijker wijs van het eten of drin
ken. „Wij dronken alleen mineraal
of goed gekookt water. Trouwens
volgens ons deed de bevolking
hetzelfde." Ziekteoorzaak was vol
gens hen veel eerder een zoutge-
brek. „Wij hadden de ervaring op
gedaan m de hitte van Zuid-Frank
rijk, dat we ons een stuk beter voel
den wanneer we iedere avond een
kom bouillon dronken. Je verliest in
die hitte en met de inspanning die
je toch levert in die zilte lucht, heel
wat zout." Ze benadrukken be
scheiden dat dit hun eigen theorie
is. Ze zijn in ieder geval niet ziek
geweest.
FOTO'S
Co en Wil ondernamen de tocht
m een rustig tempo. „Wij zijn geen
wedstrijdrijders, eerder tourfiet
sers. We willen van alles gemeten
en er was veel te genieten," zegt de
een. „We konden wel op iedere
hoek stoppen om iets te fotografe
ren en soms deden we het ook,"
vult de ander aan. De indrukken
werden verwoord in een soort tur
botaaltje. „We spraken van dit is
echt helemaal Bounty, meestal
doelend op prachtige palmstran
den, mooie vriendelijke mensen, of
blauwe zee vol koraal."
Koraal zagen ze vooral tijdens
het snorkelen bij het eiland Tio-
men. „Weer extra bagage". Aan
vankelijk leek het een eng avon
tuur, omdat in de buurt haaien
rondzwommen.
„Op de boot naar het eiland za
gen we er een zwemmen," maar
volgens „deskundigen" was het
„maar een babyhaai", waarna vol
op genoten werd van de witte,
paarse, groene en blauwe koraal.
REPAREREN
Was dan helemaal niets tegen
gevallen. Nou, met enige aarzeling,
in het begin had Co wel veel fietsen
moeten repareren. Maar nadat
daar „op een leuke manier" iets van
gezegd was, stelde men het verzor
gen van de fiets minder snel uit tot
het moment van vertrek
Wat echt tegenviel was de lange
vliegreis „zo onconfortabel". De
ontvangst op Schiphol, met cham
pagne, broodjes kaas en gezwaai
met palmtakken, maakte alles,
weer goed. „Als we konden gingen'
we morgen weer," beweert Co „het
was avontuurlijk maar toch niet
zover van de vertrouwde civilisa
tie. Iedere dag was nog mooier dan
de vorige," verzucht Wil. „En alle
moeilijkheden en opgaven Éijn ons
enorm meegevallen," beaamt Co.
In het najaar wordt de eerste,
route op Bali gereden, weer onder
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
wacht. Toch was het op deze ma
nier een hele belevenis. De matras
sen waren duidelijk niet allemaal
even schoon, laat staan even groot
of dik. De eerste nacht heeft bijna
iedereen slecht geslapen, behalve
Jos van Berkel die slaapt altijd en
overal."
Wil hield aan de eerste nacht een
flinke verkoudheid over, omdat ze
dicht bij de ingang lag waar regel
matig doorheen gelopen werd. Dat
was ook iets waar ze in de tropen
met op gerekend had.
Een van de grootste verrassin
gen was trouwens dat de lucht m de
tropen niet altijd strakblauw is.
„We vonden het een sensatie te
ontdekken dat de lucht vaak be
trokken was." De temperatuur
bleek om uit te houden. „We had
den ons voorgesteld dat het heter
zou zijn. Zo ongeveer zoals de zon
af en toe aan de Rivièra kan bran
den." „De temperatuur viel enorm
mee. Wel was de lucht ontzettend
vochtig, ,,'s morgens om zes uur
stonden we op, kleedden ons aan,
pakte je tas in, daarna waren je
kleren al weer nat van het zweet.
De lucht, zo dichtbij zee, was ziltig."
Wil beweert enthousiast vanaf
deze kennismaking met Maleisië
voorgoed „verslaafd te zijn aan
mandien, lekker smijten met bak
ken water." Ze vindt het jammer dat
de badkamer thuis hiervoor min
der geschikt is.
ETEN
Iedere dag fietsten de deel
neemsters in hun eigen tempo en
zelfgekozen gezelschap, volgens
de aangegeven route naar de vol
gende bestemming. In het route
boekje stonden eventuele bijzon
derheden aangegeven, zoals be
zienswaardigheden, maar ook de
plaats waar bijvoorbeeld een boot
voor een noodzakelijke oversteek
te regelen was. 's Avonds en onder
weg werd gegeten bij vele
kraampjes die gepasseerd wer
den.
„Van de hapjes hebben we niets
laten staan. Natuurlijk kozen we
wat ons lekker leek. Onderweg
kochten we soms broodjes. De ver
rassing dat in ieder broodje iets
gestopt was, zonder dat dit op de
verpakking stond aangegeven.
Chocola, cocos of iets dergelijks."
Co het ter illustratie een foto zien
van een piepklein winkeltje waar
op de schappen zowaar wat bro
den en broodjes te ontdekken wa
ren. „De eerste avond in Kuala
Lumpur," vult Wil aan „was een
sensatie. Vers uit het vliegtuig wer
den we meegenomen naar een
ZIEK
Na drie of vier dagen werd toch
man. „Weer een andere wereld,
nog meer Bounty." Hoewel snor
kels te huur waren, hadden Co en
Wil hun eigen snorkels meegeno-
leiding van Jos van Berkel. Voor
meer informatie over fietstochten
in de tropen kan men terecht bij
Vlieg en Fiets m Amersfoort.
En, verrassing, hetzelfde uitzicht nog eens, maar dan bi] avond.
Wales. Hetgeen iets zei over de
LEUSDEN - Woensdagavond 14 september hield Maribella, de
Amersfoortse winkel voor bruidsmode, een bruidshow in Cha
let Waterloo. Op de uitnodigende advertentie waren ongeveer
honderd vijftig belangstellenden uit de wijde omgeving naar
Chalet Waterloo gekomen. Onder het genot van veel hapjes en
sapjes kregen zij veertig creaties in zijde, satijn, organza en
organdie, voorzien van lovertjes, parels, strass, pailletten, kant
en/of strikken te zien. Allemaal verschillend, maar allemaal
lang en wit. De commentaren spreken van: romantisch, sprook
jesachtig, koninklijk, lief, indrukwekkend tot spectaculair...
hetgeen zowel op de modellen als op de prijs kon slaan.
liefde, het vertrouwen of'de plak'.
De belangstelling was groot. De
potentiele klanten kregen een in
alle opzichten verzorgde show
voorgeschoteld. De ambiance van
Chalet Waterloo, na de recente
verbouwing wit, licht, met roman
tische bloemengordijnen en ne
ten stoeltjes, wel doordacht geko
zen.
door
Marianne de Valck
ITrouwen is helemaal in" volgens
de lady-speaker. Waaraan de fi-
liaalhoudster, mevrouw J. Achter
berg later toevoegde: „Vooral in
het wit. Rose wordt voorzichtig
voorgesteld, maar de meeste
bruidjes blijven vragen naar wit
Trouwen in mantelpakjes, zelfs
witte, in korte rok, in broek of iets
anders recht toe recht aan, is uit
De trouwjurk mag weer indruk
wekkend zijn. De Hollywood-style
is het volgens de ladyspeaker he
lemaal. Bruidsjurken voorzien van
veel kant, lage uitsnijdingen, me
ters sleep, wolken organza „De
bruid mag weer schitteren", kre
gen de aanwezige dames en de
handvol heren te horen. Het pu
bliek bestond vooral uit moeders
en dochters. Een enkele trouwlus
tige had twee moeders meegeno
men, twee of drie vaders waren
meegetroond. Evenzoveel aan
staande bruidegommen waren bij
Voor de deur stond een Rolls Roys
Silver Shadow 2 opgesteld. Bij de
receptie een vijf lagen hoge
bruidstaart. Bij de koffie witte pe-
tit-four.
STIJLEN
Bruidsmode is minstens zo aan
verandering onderhevig als de
overige mode. De ontwerpers blij
ken de verschillende oogverblin
dende witte stoffen ieder jaar op
nieuwe wijze te kunnen draperen.
De verschillende modetrends ble
ken in niet onbelangrijke mate ge
voed door prinsessen-huwelijken
en filmsterren. Opvallend van de
laatste categorie was het teruggrij
pen naar sterren van de jaren zes
tig. Een bruidsjurk met een brede
kraag, „Kom dames van welke
filmster kennen we die", bleek te
verwijzen naar Brigitte Bardot. „O
ja", verzuchtte de zaal. De jurk in
Sissy-stijl, deed een beetje aan
Mary Poppins denken, eenvoudig
en ook een van de goedkoopste,
Rond de dertienhonderd gulden.
Op een enkel exemplaar van net
onder de duizend gulden na, ble
ken alle jurken voor de pauze on
der de tweeduizend gulden te
kosten. Boven de vijftienhonderd
gulden klonk regelmatig geslik en
gekuch. Maar pnjzen wennen. Na
de pauze werden de 'bijzonder
mooie' exemplaren getoond tus
sen de twee- en vijfduizend gul
den,
Onlangs blijkt een prinses ge
trouwd te zijn, die op haar jurk een
grote strik droeg. „Als een soort
queue" Hetgeen voor de bruids
mode grote gevolgen heeft ge
had. „Want U weet dames, de
queue accentueert een smalle
taille en camoufleert iets van de
heupen. Volgens het modebeeld
van deze winter mogen de heu
pen weer wat voller zijn". Vandaar
soortgelijke strikken op veel
bruidsjurken op dezelfde hoogte
of, voor het verrassende effect
zo'n dertig centimeter lager. Ove
rigens stelde de ladyspeaker alle
toekomstige bruidjes met een van
mannequins afwijkend figuur ge
rust met de mededeling „Mocht u
tussen bestellen van de jurk en
trouwen een paar kilootjes aanko
men of afvallen dat is geen pro
bleem."
'De gnekse stijl' overigens „is
heel geschikt om een paar pond
jes te camoufleren".
Veel bruistoiletten bleken ver
vaardigd uit shantoeng De stof,
geleverd door wilde zijderupsen,
die een minder fijne, onregelma-
tier draad produceren, die moeilij
ker te ontgommen en te verven is,
dan de zijde van hun tamme soort
genoten. Behalve allerlei tóe dra
perieën, veel mouwen, fljfjes en
slepen, gepofd, gepofd dan wel
geschulpt van organza en organ
die Organza „die doorzichtige
stof die zweeft als u loopt" ge
maakt van zijde, orgadine of glas-
batis, een soortgelijke doorzich
tige katoenen stof. Bij bruidsmode
komen termen terug als 'volants',
'tooien' en sluiers; „Sluiers zijn
lange tijd weggeweest, maar zijn
terug", net zoals de linten aan de
boeketten.
De lady-speaker gaf naast informa
tie over de getoonde bruidstoilet
ten, goede raad en inzicht in de
etiquette, volgens welke „een ge
slaagde huwelijksvoltrekking" ge
sloten dient te worden. Oude be
kenden zoals „De bruid moet iets
ouds, iets nieuws, iets geleend en
iets blauws dragen", „De bruide
gom dient het bruidsbouquet uit
te zoeken. Ik zie al een verbaasd
gezicht, maar het moet", waarop
gefluisterd werd. „Pnma, zolang
hij maar neemt wat ik gezegd
heb". Parels en strass behoren
volgens de lady-speaker bij een
bruidsjurk. Volgens de plaatse
lijke juwelier bestaat strass uit 'na
maak glittersteentjes'
„In een bruidstoilet kunt u niet ge
woon lopen, maar U moet schrij
den zoals een mannequin. Daar
voor moet U echt wel een beetje
oefenen" werd streng gedicteerd,
net als de ervaring die leerde „Je
moet altijd eerst de hoofdtooi uit
zoeken en daarmee naar de kap
per. Het kapsel dient aangepast te
worden aan de hoofdtooi en be
slist met andersom De aanwezi
gen luisterden, keken hun ogen
uit en stelden zich voor hoe het
ooit mogelijk zou zijn in zo'n jurk
de dag van je leven door te schrij
den. Hoe de bruidegom gekleed
zou kunnen gaan werd niet ge
toond Het was tenslotte een
bruid-show. Hoeveel van de aan
wezigen uiteindelijk zouden kie
zen voor de 'spectaculaire, fantas
tische Hollywoodstijl vol glamour
en glitter' was evenmin bekend.
Volgens de filiaalhoudster kiest
ook in bruidsmode iedereen haar
eigen stijl. „Mensen afkomstig uit
de verpleging of het onderwijs,
kiezen altijd iets simpels, maar ze
trouwen tegenwoordig tenminste
weer in een witte jurk."
LEUSDEN- Leusdenaar R. deed bij
de politie aangifte van diefstal van
een jack, dat een nieuwwaarde van
bijna vierhonderd gulden had. Het
jack, kleur grijs, is vorige week
vermoedelijk van de kapstok in de
hal van zijn huis aan de Dinkelwijk
weggenomen.
