„De voorgenomen aanbieding van nota's" We moeten een collegiaal beleid voeren,1 Zelfs de schijn van belangenverstrengeling zal vermeden moeten worden. Het beleid van het oude college was onduidelijk en grillig." lEMSder kit—i: MITNODICING DONDERDAG 24 NOVEMBER 1988 plaatselijk nieuws Vanavond is de laatste dag van de algemene be schouwingen. De raad behandelt daarbij de ge meentelijke begroting van 1989. Een belangrijk onderdeel van de begrotingsstukken is de Nota van Aanbieding. Dit jaar is hij aanzienlijk dikker dan vorig jaar. Toen was er nog niet zoveel beleid te bespreken. Het oude college was net opgestapt en de nieuwe burgemeester en wethouders moesten behalve puin ruimen ook nog aan elkaar en aan hun nieuwe functies wennen. Ze waren nog niet in staat om met nieuwe plan nen te komen. Dat moest er dit jaar maar van komen. Dat heeft inmiddels geleid tot de aankondi ging van een stroom van nota's. Zoveel dat vanuit de raad geprobeerd wordt het enthousiasme en de dadendrang van het college voorzichtig te tempe ren (CDA, WD en PvdA) en Ben Stoelinga van Leusden '85 sprak over de voorgenomen aanbie ding van nota's in plaats van de Nota van Aanbie ding. De afgelopen weken stonden in deze krant interviews met de wethouders Verduin (PvdA), De Jongh (WD), Blom (CDA) en Vroon (CDA). Het centrale thema van deze gesprekken was het con crete beleid achter de nota's. Corri Verduin Onderwijs, Sociale Zaken en Milieu) vond dat de tijd van oogsten nog niet is aangebroken. „Dat komt volgend jaar," was haar mening. Volgens Joost De Jongh (Openbare Werken, Ruimtelijke Ordening en Economische Zaken) is er dit jaar echter al veel werk verricht. Evelien Blom (Welzijn en Huisvesting) vond dat de portefeuille van Welzijn haar op het lijf geschreven is en Bram Vroon zei dat hij het afgelopen jaar plezierig heeft gewerkt, terwijl hij ook resultaat van zijn werk heeft gezien. Deze reeks gesprekken met het nieuwe colle ge, dat inmiddels een jaar heeft kunnen warmdraai- en, wordt afgesloten met een gesprek met burge meester A. Panis, die behalve coördinatie en plan ning ook openbare orde en politie, brandweer, gewest- en regiozaken, voorlichting en represen tatie, agrarische zaken en personeel en organisatie in zijn portefeuille heeft. Ook hij vindt dat er al veel bereikt is, maar waarschuwt de gemeenteraad zich niet teveel met het verleden bezig te houden en de details over te laten aan het college. We komen er weer heel snel bovenop' LEUSDEN - Citaten uit het interview dat deze krant met burge meester Panis vorig jaar had vlak na zijn benoeming: „Ik ben niet het type van de «burgervader', zoals mijn vader dat was," en „Ik wil voorkomen dat ik me laat verleiden tot ferme uitspra ken." Ruim anderhalf jaar later. Panis manifesteert zich niet als burgervader in de ouderwetse zin van het woord. Met een dikke buik en dikke sigaar en autoritaire neigingen. Openheid en eerlijkheid zijn woorden, die hij veel gebruikt. ,Wie niets te verbergen heeft, heeft ook niets te vrezen' is zijn devies. Toch toont hij zo nu en dan de eigenschappen van een vader. Als het gaat om zijn ambtenaren, die het afgelopen jaar veel hebben moeten verduren, dan treedt hij beschermend op. Als het gaat om een raadslid, die enkele van die ambtenaren scherp aanvalt, dan spreekt hij die bestraffend toe. En laat hij zich toch verleiden tot ferme uitspraken. Zoals: „Ik vind dat de raad zich veel nog meer bewust moet zijn van zijn verantwoor delijkheid en zich daarnaar moet gedragen. Die verantwoor delijkheid heeft zij niet waargemaakt. In het verleden heeft de raad niet op hoofdlijnen gestuurd, maar zich met details bezig gehouden, anders had het oude college niet kunnen doen wat het heeft gedaan." Hij gaat verder met: „Ik heb bij herhaling gezegd: laten we een streep onder het verleden zetten. Kijk niet terug. De sloopfase is voorbij, de goede fundamenten liggen bloot. We kunnen gaan bouwen. Probeer nu niet iets uit die fundamenten te wrikken." Voor iemand die de gebeurtenissen in de gemeentelijke politiek de afgelopen maand niet heeft gevolgd, lijken de uit spraken van de burgemeester nogal raadselachtig. Immers de raad is het afgelopen jaar het college welwillend tegemoet getreden en leek vooral bereid om de problemen uit het verle den achter zich te laten. Toen Joop Kool van Leusden '85 enige weken geleden twee ambtenaren ervan beschuldigde beter te worden van de aanleg van geluidswallen in Leusden, wezen de leden van de commissie Openbare Werken en Ruimtelijke Ordening, waar Kool ook deel van uitmaakt, hem dan ook terecht. Kool bood zelfs later zijn excuses aan de betrokken ambtenaren aan en de zaak leek daarmee afgesloten. De uitspraken van Panis lijken daarom ook wat strenger dan nodig is. Als hij zich dat realiseert, neemt hij gas terug en steekt de hand in eigen boezem: „De raad vindt dat bepaalde dingen niet meer zo mogen gebeuren als in het verleden. Wij hebben de belangrijke taak om de raad daartoe in staat te stellen." Daarom zegt Panis dat de constructie waarover Kool viel, nooit meer zal kunnen in Leusden. Twee ambtenaren ontwier pen een betonnen blok, die verwerkt worden in geluidsvoorzie- ningen. Het aannemingsbedrijf Vein Schoonhoven gebruikt dit type blok en kwam met de ambtenaren overeen dat zij een deel van de opbrengst zullen krijgen van wallen die buiten Leusden aangelegd worden. TOESTEMMING De overeenkomst werd overi gens afgesloten met toestemming van het oude college. Kool sugge reerde echter dat de betrokken ambtenaren er belang bij hebben dat in Leusden de betonblok ge bruikt wordt, omdat deze op die manier aan de buitenwereld ge toond kan worden. Dat zou de ver koop ervan bevorderen. „Zelfs de schijn van belangenverstrengeling zal vermeden moeten worden," zegt Panis hierover. „Daarom zul len wij dergelijke constructies nooit meer toestaan. En aan deze bestaande overeenkomst zullen wij proberen een einde te maken." Er moet volgens Panis met meer zaken uit het verleden afgerekend worden. „We hadden te maken met een werkcultuur, waann het management van het ambtelijk ap paraat tekort is geschoten. Dat gold ook voor het college, de raad en de secretaris. Los van de vraag wiens schuld dat was, was het moeilijk om in die sfeer te functioneren. Er zijn hele goede ambtenaren wegge gaan en dat is niet voor mets ge weest. Het beleid van het college was onduidelijk en grillig. Dat kre gen de ambtenaren voor hun kie zen." „Wat met meer mag gebeuren, is dat de wethouder naar een amb tenaar belt en tegen hem zegt: „re gel jij dit of dat even." Onze be hoefte om iets kort door de bocht te willen regelen moet door het mana gement gekanaliseerd worden. We mogen ons gewoon met meer met een aantal zaken bezighouden, maar ons beperken tot het bestu ren van de gemeente. Pas geleden vertelde een van de wethouders nog dat er bij hem een ambtenaar kwam voor het regelen van een bepaalde zaak. Toen de wethouder aan hem vroeg of zijn chef wist dat hij bij hem was, moest de man daar nee op zeggen. De wethouder heeft hem toen terug naar zijn chef gestuurd. Dat zegt al heel veel. Het contact van de ambtenaren met het gemeentebestuur moet als regel verlopen via de sector- en afde lingschefs." „Wat er vroeger misging was dat de wethouders hun eigen be leid konden voeren. Er was weinig eenheid van visie. Dat teamver band moeten we proberen te krij gen. Wij mogen geen vijf loslopen de honden zijn, die m een donker bos allerlei zijpaden uitproberen. We moeten als een meute bij el kaar blijven. We hebben wel ver schillende opvattingen, maar het moet een smeltkroes zijn. Wij wil proberen te voorkomen dat een collegelid een kant opgaat waar over geen afspraken zijn gemaakt." VISIE De burgemeester maakt er geen geheim van dat hij met wet houder Joost de Jongh (Openbare Werken en Ruimtelijke Ordemng) heeft gesproken over diens uit spraken in deze krant over de wo ningbouw in de vrije sector (De Jongh wil dat er meer grond be schikbaar komt voor deze sector). „Dat is zijn persoonlijke visie," zegt Parus hierover, „en niet die van het college." Panis laat zich gemakkelijk ver leiden tot beeldspraak. Zo sprak hij over een een voetbalwedstrijd en de regels van het spel toen de ver andering van de ambtelijke organi satie op 1 november een feit werd. En het beeld dat Com Verduin (Onderwijs, Sociale Zaken en Mi lieu) in deze krant gebruikte over de tanker die weer op de juiste koers gebracht moet worden, vraagt volgens hem om een cor rectie. „Een tanker is log en moei lijk bestuurbaar," zegt hij. „Ik wil geen kapitem van een olietanker zijn. Het beleid moet dynamisch zijn en als dat nodig moet snel ver anderd kunnen worden. Ik zit lie ver op een klein schip bestuurd door het college en de raad die als rdenj die de bestemming bepaald. Daarbij mag niet het beeld ontstaan van een burgemeester die het roer in handen heeft. We moeten gelijk waardig aan elkaar zijn. Het hele verleden van de afgelopen 10 jaar in Leusden is een leerboek van hoe het met moet. We moeten een col legiaal beleid voeren." De burgemeester wil dan wel voorkomen dat hij het alleen voor het zeggen heeft, het tegenoverge stelde, waarbij alles door de wet houders geregeld wordt en hij zich beperkt tot zijn eigen portefeuille, is iets dat hem ook niet bevalt. „Ik kom uit een gemeente (Maartens dijk), waar ik mij met meer zaken zaken bezig hield dan hier. Als je naar een grote gemeente gaat, weet je dat dat afgelopen is. Ik had geen idee hoe ik dat zou vinden. Ik dacht eerst dat ik het wel zou mis sen. Het afgelopen jaar is door de reorganisatie echter een tropen jaar geweest, waarbij ik niet zo veel tijd meer had voor andere zaken. Maar zoals het nu gaat en je er voor zorgt dat je het vertrouwen van de mensen hebt, wordt je vanzelf overal bij betrokken. De wethou ders komen bij mij en ik praat over al over mee." MILIEU Zaken die hem interesseren zijn onder meer Volkshuisvesting, het ouderenwerk en het milieubeleid. Met dat milieu heeft Panis ook te maken als voorzitter van de com missie Agrarische Zaken, waarvan ook vertegenwooordigers van boerenorganisaties deel van uit maken. Het gaat er volgens hem daarbij om het milieu en de be stemmingsplannen met elkaar in overeenstemming te brengen. Dat het milieu in deze commissie een belangrijk onderwerp is, blijkt vol gens hem uit de aanwezigheid van wethouder Verduin bij de laatste vergaderingen. „Er hangen ons wetten boven het hoofd waarin de vrijheid van de boeren beperkt wordt," denkt Panis. „Ik ben daar voorstander van, maar ik vind wel dat de boeren ontzettend veel in de schoenen wordt geschoven, zoals de bemesting en de verzuring. Het is gemakkelijk om te zeggen dat de boeren een stap terug moeten doen, maar je praat over mensen en een belangrijke economische sector. Ik beschouw daarom als mijn allerbelangrijkste taak om mi lieu en boeren bij elkaar te bren gen." Dat milieu kan volgens de burge meester geen zaak van de ge meente Leusden alleen blijven. Hij noemt het m een rijtje zaken die naar zijn mening onderdeel uit horen te maken van de gewestelijke samenwerking russen de gemeenten van de regio Eemland. Andere zaken die op dat lijstje staan zijn volkshuisvesting, verkeer en vervoer en in mindere mate de werkgelegenheid. „We moeten elkaar daarbij met de krenten proberen af te pikken en bijvoorbeeld er alleen maar op uit zijn om per gemeente de leuke be drijven binnen te halen." Hij schetst een beeld van de ontwikkelingen die zich de komende jaren op re gionaal gebied volgens hem zullen voordoen. „De Randstad loopt vol en we moeten de overloop van het westelijk deel opvangen. Het huidi ge streekplan biedt echter te wei nig ruimte. Er is in de toekomst extra ruimte voor woningen en be drijven nodig. Utrecht kan dat niet alleen aan. Amersfoort heeft wat dat betreft een beter beleid dan 10 jaar geleden," complimenteert hij de buurtgemeente. „Vandaar gaat door de economische potentie en de binnenstadsontwikkeling een drijvende kracht uit naar de rest van Eemland." TEMPO „Wat moet daarmee gebeuren?," vraagt de burgemeester zich af. „Er is een provinciaal streekplan, maar de provincie moet niet uit de hoogte gaan bepalen wat er moet gebeuren. Wij moeten als ge westelijke gemeenten er voor zor gen dat we een gezamelijke visie hebben, die Eemland over het jaar 2000 heentilt. Het jaar waarin het streekplan afloopt (1994) is hele maal niet zover meer. Ik verwacht dat 't Vliet volgebouwd mag wor den; daar kunnen nog ruim 600 wo ningen komen. Daar ben je zo doorheen. We bouwen alleen voor eigen behoefte, maar waar blijven plaatsen als Baarn en Soest die „Als je het vertrouwen van de mensen hebt, wordt je vanzelf overal bij betrokken." „Wij mogen geen vijf loslopende honden zijn, die m een donker bos allerei zijpaden uitproberen." geen kant meer uitkunnen. Ik denk dat er grote problemen ontstaan. Welke taken Leusden krijgt, weet ik met. We moeten in regionaal verband hierover denken. De be hoefte aan woningen komt. Dat is onafwendbaar. Er staat geen hek om de provincie." Panis pleit in dat verband voor een betere vorm van samenwer king tussen de regionale gemeen ten. „Ik ben niet voor zware ge westen, maar denk wel dat er be perkingen moeten komen in de ei gen bestruurlijke vrijheid. We zijn een grote stad. Je zou als Leusde- naar over Amersfoort kunnen pra ten als Leusden Noord en ander som zou een Amersfoorter Leus den als Amersfoort Zuid kunnen beschouwen," zegt hij lachend. Voorlopig heeft hij echter nog zijn handen vol aan zijn eigen ge meente. Zaken die de komende jaren in Leusden gerealiseerd moeten worden en die de burge meester rechtstreeks aangaan, om dat hij het hoofd is van de brand weer en de politie, zijn de huisves ting van beide diensten. Over de locatie van de meuwe brandweer kazerne is het afgelopen jaar meer malen in de raad gesproken. Ook zijn de taken van de brandweer sinds de mvoenng van de Brand weerwet aanzienlijk uitgebreid. Er zal daarom een brandweercom mandant benoemd worden die full-time ingezet kan worden. „Uit de groep goedwillende vrijwilli gers kan meer gehaald moeten worden," vindt Panis. „De groep verdient een full-time comman dant. Verder hoop en verwacht ik dat de bouw van de nieuwe brand weerkazerne in 1989 kan beginnen. Het is onverantwoord om nog lan ger van de huidige huisvesting ge bruik te maken." Moeilijker is het om een oplos sing te vinden voor de huisvesting van de politie. Het bureau in Leus den Zuid voldoet niet meer en de politie zit te ver van het centrum. „Wij staan vijftigste op de lijst van gemeenten die in aanmerking ko men voor een rueuw bureau, dat betaald wordt door het rijk. Er mo gen 7 bureau's per jaar gebouwd worden. Dat betekent dat Leusden pas over 5 4 6 jaar aan de beurt is. Zolang kunnen wij niet wachten. De gedachte is om over 2 jaar een bureau te laten bouwen in het nieu we deel van de Hamershof door een projectrealisator. Wij zouden dat dan kunnen verhuren aan het njk." DIENSTVERLENING Een van de andere zaken, die hij in Leusden verbeterd wil zien is de dienstverlening aan de burger. „We moeten veel meer cliëntvrien- delijk zijn," vindt hij. „Het mag niet meer voor komen dat, zoals ik laatst constateerde, een brief van twee kinderen uit april van dit jaar nog niet beantwooord is. Misschien dat de beantwoording voor ons met zo interessant is, maar die kinderen hebben er lang over nagedacht en verwachten een antwoord. Ik zou naar een situatie toewillen dat men sen binnen een maand antwoord krijgen op hun vragen. Als dat niet mogelijk is zou de vragensteller bencht moeten ontvangen dat zijn brief ontvangen is met de vermel ding van een afhandelmgstermijn. Om die verbeterde dienstverle ning te bereiken wil het college het aantal ambtenaren uitbreiden. Een ander hulpmiddel daarbij is het Po stregistratiesysteem. Daarbij wordt per ambtenaar bijgehouden welke post hij onder zijn beheer heeft en hoeveel onbeantwoorde brieven hij er nog liggen. Op die manier kan zijn chef bekijken op welke wijze de achterstand weggewerkt kan worden." Het past allemaal in het streven naar openheid, dat de burgemees ter zo belangrijk vindt. Daarom zal er binnenkort een nota over het voorlichtingsbeleid komen en ver scheen er pas geleden een nota over de openbaarheid van raads stukken. „De ambtelijke adviezen 5 mogen niet alleen aan de raadsl den bekend zijn," is de mening v< Panis. „Ook de besluitenlijst v< het college van burgemeester er wethouders zal openbaar moete: worden." Toch gaat die openheic niet zover dat het pubhek alles mag weten van wat er in het gemeente huis aan beslissingen wordt geno men en voorbereid. „Sommige din gen, zoals onderwerpen waarbij de privacy van mensen in het gedraiu komen, kunnen we nu eenmaal rue bekend maken." Hij noemt verdei als voorbeeld de ramingen die ge maakt worden in het kader vai aanbestedingen. „Als die bekew zouden worden, zouden de aanne mers zich bij hun offertes daar oj gaan richten en dat zou de ge meente geld kunnen kosten." Er i bij dat soort zaken een economise! of financieel belang in het geding zoals in de nota staat. Maar er zij! maar weinig zaken voor te steller waarbij de gemeente geen econo misch of financieel belang Panis denkt echter niet dat die en globale richtlijn, zal leiden tot mis bruik. Een gemeentelijk bestuur der die gemakkelijk dingen wil re gelen, zonder daarbij op zijn vis gers gekeken te worden, zou zie op deze richtlijn kunnen beroeper „Dat is een mentaliteitskwestie, vindt Panis.Je kunt natuurlijk ecl alles saboteren. Wij willen de re gels echter zo royaal mogelijk leggen. We zullen de nieuwe rege ling wel evalueren." Zelf kijkt hij nu al tevreden teiq op wat het afgelopen jaar is bt reikt. Een belangrijke aanwijzu dat het m Leusden beter gaat volgens hem de daling van hi ziekteverzuim onder ambtenare; Volgens een rapport van de GO. Eemland is dat in 1987 met 1,3 pfl cent gedaald, een van de laai cijfers in deregio. „Ondanks spanning, is er toch perspectief gi bleven. Het is allemaal snel gaan. Daarbij zijn fouten gemaal en wij zijn wel eens te kort door d bocht gegaan. Maar de motivai neemt toe. We komen er weer ha snel bovenop." (advertentie) Maandag 28 november zal Mr. A. J. te Veldhuis woordvoerder Visserij, Milieu en Ruimtelijke Ordening voor de VVD in de Tweede Kamer, een spreekbeurt houden met als onderwerp: Milieu en de 4e Nota Ruimtelijke Ordening. Plaats: Rest 't Ros Beijaart, Hamersveldseweg 55, Leusden. Aanvang 21.00 uur. WD-afdeling Leusden Secretariaat Galicië 25, 3833 JC Leusden

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1988 | | pagina 6