'lan Advies Groep moet buigen of barsten
„We zagen wat vliegen en we schoten"
Goedkopere middelgrote tv's
blijven achter in kwaliteit
Radiotronic EV 300 F
■rs
leusder krant
foorstel college om adviesgroep op te heffen stuit op verzet
In Leusden gebeurden nog genoeg
zaken die onze aandacht verdienden.
Het lijkt me voor de PAG alleen zinvol om
adviezen te geven, wanneer beslissing noc
niet genomen zijn...
Jagers veroordeeld voor het neerhalen van beschermde vogels
Kantongerecht Amersfoo
Ruiten
ingegooid
WOENSDAG 19 APRIL 1989
plaatselijk nieuws
USDEN - „Ik zie nog wel mogelijkheden voor de Plan Advies
Groep om zinvol bezig te zijn. Daarvoor moet wel aan een
aantal voorwaarden voldaan worden die nu ontbreken," aldus
de voorzitter van de Plan Advies Groep, kortweg de PAG, de
heer J.G. Pekelharing. Een mening die niet gedeeld wordt door
een meerderheid van het College van Burgemeester en Wet
houders. Het college vindt de doelstelling van de PAG achter
haald, de werkwijze een doublure van de commissie voor
Welzijn en Huisvesting, terwijl de adviezen van de PAG bij het
College in het nabije verleden „wrevel" hebben veroorzaakt.
De door de PAG gevraagde ambtelijke ondersteuning, van
ongeveer vier uur per week, is volgens het college „eigelijk
niet voorhanden." Volgens het college kan gekozen worden om
de PAG te handhaven als adviesorgaan voor het te ontwikke
len beleid op (middel)lange termijn, de PAG op te heffen of de
PAG te handhaven als 'slapende' adviesorgaan. De twee alter
natieven naast de keuze om de PAG op te heffen lijken meer
Ihedoeld om de keuze voor opheffing te rechtvaardigen. De Plan
Advies Groep vergaderde dinsdagavond in het gemeentehuis
om over voortbestaan of opheffen een mening te geven. De
heer Pekelharing verwacht dat de uiteindelijke beslissing in de
raad zal vallen.
DESKUNDIGHEID
De Plan Advies Groep werd in
November 1978 samengesteld, en
:0p l maart 1979 geinstalleerd. De
_uivankelijke taak was een groep
[deskundigen voorbereidende be
sprekingen te laten voeren ter ont-
:keling van verschillende ge
meentelijke plannen op sociaal-
ultureel/welzijns gebied. De leden
ti de PAG moesten deskundige,
[ongebonden burgers zijn. Al heel
snel bleek de beste manier om aan
[de noodzakelijke deskundigen te
[komen, een voordracht door de
wlitieke partijen te zijn. Volgens
it huidige college werd de PAG
[daardoor „een poltiek beleidsor
gaan" en „een broedplaats van
hieuw poltiek talent". Zonder het
jaatste te willen ontkennen, is de
[heer J.G. Pekelharing het zeer on-
>ens met de eerste omschrijving.
|„In de PAG voeren wij nooit partij
politieke discussies. Wij voeren
[een andersoortig overleg. Vanuit
[onze deskundige achtergrond
>vordt langdurig en diepgaand
[over welzijnsproblematiek gespro-
|ken De commissie Welzijn en
[Huisvesting heeft niet de tijd, om
[het over de deskundigheid maar
niet te oordelen, twee-drie maal
ihoudelijk over een nota ouderen-
peleid te praten. Onze adviezen
[worden niet gegeven onder politie-
e druk. Natuurlijk spreken de le-
pden vanuit hun eigen achtergrond,
^hetgeen iets anders is dan de me
nig van een fractie verkondigen.
[~Be PAG is adviserend, niet beoor-
jdelend. Medezeggenschap is iets
panders dan participatie."
Over de deskundigheid van de
door de politieke partijen voorge-
dragen PAG-leden is eveneens
discussie te voeren. Iedere politie
ke partij wordt immers geacht een
[of meerdere deskundigen naar vo
ren te kunnen schuiven uit eigen
•'hoek. Iedere voordracht is gedu-
hrende de afgelopen jaren zonder
F ineer geaccepteerd. Een aantal le
lden is in het dagelijks leven werk-
zaam bij Maatschappelijke, So
ciaal-Culturele, Pedagogische en
Welzijnsorganisaties, anderen
hebben enige ervanng bij vrijwilli
gersorganisaties. Twee van de le
den zijn tevens raadsleden. De le-
den van de PAG geven hun mening
en adviezen als onbezoldigde par
ticiperende burgers. Het college
spreekt in haar brief aan de PAG
over „een samenstelling regle
mentair geregeld zogenaamd op
basis van deskundigheid. In de
praktijk als een politiek samenge
steld orgaan".
DOORGAAN
Sinds in de gemeente Leusden
structuur is aangebracht in het
beoordelen van subsidie-verorde
ningen en het Sociaal-Cultureel
Plan was voltooid, mede dankzij de
inzet van de Plan Advies groep,
heeft de PAG volgens het huidige
college geen zinvolle taak meer
Zonder twijfel heeft het sinds 1985,
na de totstandkoming van het So
ciaal Cultureel Plan en het besluit
om door te gaan - „In Leusden
gebeurden nog genoeg zaken die
onze aandacht verdienden"- con
stant gerommeld in en ten aanzien
van de PAG. Op een gegeven mo
ment blijken zes raadsleden van de
PAG deel uit te maken onder de
toenmalige voorzitter, de huidige
wethouder Joost de Jongh. Onge
veer in de zelfde tijd als het aantre
den vein Joost de Jongh als wethou
der, worden nieuwe leden be
noemd alsmede een nieuwe voor
zitter: de heer J.G.Pekelharing. De
verkiezing van de heer Pekelha
ring kon overigens niet de instem
ming van L '85 krijgen omdat deze
partij een verstrengeling van be
langen vreesden gezien het feit dat
deze voorzitter voorgedragen
werd uit dezelfde partij als de ver
antwoordelijke wethouder, me
vrouw Evelien Blom: het CDA. Een
vrees door de heer Pekelharing
volledig ongegrond verklaard. „Ik
praat bijna nooit met de wethouder
over PAG zaken. Een direkte lijn
naar het CDA, waarbij alles voor
gesproken zou kunnen worden
heb ik zeker niet. Misschien heeft
dit te maken met mijn taak als voor
zitter. Een voorzitter is volgens mij
niet iemand om meningen te bein-
vloeden, maar om meningen boven
tafel te knjgen. Misschien geldt dit
voor de andere leden van de PAG
iets anders. Daar kan ik niet over
oordelen." In de afgelopen drie
jaar verbeterde alleen de verga
derruimte van de PAG. Vergade
ren in de zaal of op de zolder van de
Krakhorst was niet optimaal, vol-
Wanneer we ten onder moeten gaan, wil ik in ieder geval met ere ondergaan," aldus de voorzitter.
gens de notulen. In dezelfde notu
len komen tot op heden een aantal
klachten terug. Te weinig ambtelij
ke ondersteuning en te weinig aan
dacht voor de door de PAG gege
ven adviezen door raadsleden en
college enerzijds, te weinig moti
vatie bij de PAG-leden anderzijds.
„Het gevolg van een vicieuze cir-
er twee vacatures GPV/SGP heeft
de PAG laten weten geen voor
drachten te zullen doen zolang
geen duidelijkheid bestaat over het
zinvolle voortbestaan van de PAG.
Waarmee de cirkel rond is.
VOORSTELLEN
Het kan allemaal anders volgens
de PAG-voorzitter, de heer J.G. Pe
kelharing. In een brief van de PAG
aan het college, gedateerd 6 okto
ber 1988 doet hij daartoe emge
voorstellen. De PAG zou zinvol
kunnen functioneren wanneer de
adviezen tijdig en van een duidelij
ke vraagstelling voorzien worden
gevraagd. Daar tegen over staat de
„wrevel" van het college over het
feit dat de PAG weieens adviezen
heeft gegeven over zaken die door
het college nog niet besproken wa
ren. Dat moet mogelijk zijn volgens
de voorzitter van de PAG. „Natuur
lijk werkt het huidige college op
een wat andere manier dan het vo
rige. Ook intern is het een en ander
in de organisatie veranderd. Het is
begrijpelijk dat men daardoor wat
anders tegen een aantal zaken aan
is gaan kijken. Maar het lijkt me
voor de PAG alleen zinvol om ad
viezen te geven, wanneer beslis
sing nog niet genomen zijn. Wij
hebben een aantal malen gespro
ken over notities die door de be
treffende ambtenaren waren afge
rond maar nog met door het colle
ge en de daaropvolgende commis
sies besproken waren. Ongevraag
de adviezen zijn zelden welkom,
maar daarom niet minder zinvol.
twee kanten werken: naar het col
lege van Burgemeester en Wethou
ders en naar de raadsleden.
Het college vindt de adviezen
van de PAG in het eerste stadium
ruet nodig. Volgens haar zijn er te
genwoordig genoeg gestructu
reerde inspraakmogelijkheden
voor direkte-en-indirekte belang
hebbenden. De heer Pekelharing
onderschrijft dat m dit opzicht de
laatste jaren bij de gemeente Leus
den veel ten goede veranderd is,
maar blijft van mening dat een met
gebonden groep met-direkt be
langhebbenden deskundigen zin
volle adviezen kan geven. In de
werkwijze van de PAG en de advi
sering aan de raad ziet hij de groot
ste verschillen in vergelijking tot
het functioneren van de commissie
Welzijn en Huisvesting, waar wel
vanuit politieke fracties en tijds
druk wordt tijdsdruk wordt ge
sproken.
ONDERSTEUNING
De medewerking van de betref
fende ambtenaren is voor het func
tioneren van de PAG nodig. Het
geen volgens het college m strijd is
met de onafhankelijke positie die
de PAG wil innemen. In haar ant
woord op het verzoek van de PAG
om meer ambtelijke ondersteuning
schnjft zij immers: „Handhaving
van de PAG waarborgt wellicht een
kritisch en op afstand volgen van
gemeentelijke beleidsontwikkelin
gen, maar vraagt wel om een bete
re ambtelijke ondersteuning, die
gelet op de kleine bezettingsgraad
op de afdeling WOC en de voorge
nomen werkzaamheden (aktivitei-
ten-plan) - eigelijk niet voorhan
den is". Waarmee het college een
tegenstelling suggereert tussen
„een kritisch en op afstand volgen
van de gemeentelijke beleidsont
wikkelingen" en de daarvoor
noodzakelijke ambtelijke onder
steuning.
meente is zeker mede een gevolc
van onze inspraak." Tegenwoordig
realiseert men zich dat welzijns-
factoren een rol spelen bij huisves
ting, onderwijs, ouderenbeleid
delen van de gezondheidszorg er
maatschappelijke dienstverlening
Daarin zagen de leden ook voor de
Plan Advies Groep een taak. Hei
college geeft in haar antwoord
geen blijk van op de adviezen var
de PAG te zitten wachten, laat staar
ze op prijs te stellen.
Het leek op 19 april 1988 allemaal
nog positief. Wethouder Blorr
kwam op uitnodiging bij de Plar
Advies Groep haar menmg geven
over het werk van de Plan Advies
Groep in het kader van de bezin
ning op het functioneren die uitein
delijk in oktober tot de brief mei
voorstellen aan het college zou lei
den. Ze zei toen de PAG te ervaren
als een plezienge groep burgers
die bij de besluitvorming betrok
ken zijn. Ze leek een voorstandei
van uitbreiding van het takenpak
ket, waarvoor aan een aantal voor
waarden, met name ook door de
gemeente betreffende ambtelijke
ondersteuning voldaan zou moeter
worden. Precies een jaar later blijki
een meerderheid van het college
meer voor opheffen, alleen gedo
gen voor beleidsmaatregelen op
(middel)lange termijn of laten (in-
jslapen te kiezen. Het laatste voor
stel wordt door de heer Pekelha
ring bij voorbaat verworpen. „We
zitten niet in de PAG omdat we zc
graag vergaderen. Het moet we
zin hebben. Een zinvolle werkwijze
heeft bij al onze voorstellen voorop
gestaan. Wanneer we het gevoe
hebben daaraan niet te kunnen vol
doen, dan kun je de PAG betel
ineens opheffen." Waarmee he'
tweede voorstel gelegimiteerd zoi
zijn wanneer de PAG geen anders
noten op haar zang had. Die heef
ze wel. Een aantal alternatiever
werden dinsdagavond besproken
Bijvoorbeeld in hoeverre de PAG 11
een andere structuur verder zoi
kei," volgens de heer Pekelharing.
„Wanneer we moeten werken met
informatie vanuit de gemeente die
onvolledig is, of te laat komt, kun
nen de adviezen niet zo doortim
merd zijn dan wanneer de mede
werking optimaal is. Met als gevolg
dat de gemeente de adviezen min
der zwaar laat wegen en daar min
der belang aanhecht, met als ge
volg minder ambtelijke ondersteu
ning en verdere demotivatie bij
sommige leden." Met als gevolg
regelmatig uitgestelde vergaderin
gen bij gebrek aan agendapunten,
veel absenties zonder bericht van
afwezigheid en moeizaam vervulde
vacatures. Op dit moment bestaan
Zodra het college een bepaalde
mening heeft geformuleerd wordt
het niet alleen moeilijker daarin
wijzigingen aan te brengen, er is
ook een tijdsdruk ontstaan, en een
politieke verantwoording. Wij wil
len graag de tijd hebben om zonder
die politieke druk de voorgeno
men beleidsmaatregelen te bekij
ken."
De werkzaamheden van de PAG
onderscheidt de voorzitter in dit
verband, in twee fases: „In eerste
instantie bekijken we vanuit onze
deskundigheid een voorstel inhou
delijk. Daaruit volgen adviezen
naar het college in de zin van hou
daar rekening mee. Na deze fase
kan een nieuw voorstel worden
geformuleerd, waarin zo zouden
wij wensen, de PAG adviezen zijn
opgenomen. Dit tweede voorstel,
waarin de feitelijke beleidsmaatre
gelen en de uitwerking van het eer
ste staan opgenomen, m feite een
gemeentelijke notitie, komt nadat
het bij het college is geweest, even
eens bij de Plan Advies Groep.
Ongeveer tegelijkertijd als het bij
de commissie Welzijn en Huisves
ting verstuurd wordt. In deze fase
kunnen wij de raadsleden advise
ren betreffende de inhoud van het
voorstel." De Plan Advies Groep
wil, volgens haar voorzitter, naar
Een ander hartzeer van de PAG
leden vormt de aanleiding voor een
derde voorwaarde genoemd in de
bnef van oktober 1988. Een bnef
overigens verstuurd na intern be
raad waartoe het functioneren van
de PAG aanleiding had gegeven. In
de notulen van de afgelopen jaren
werd regelmatig vastgesteld dat
alle leden van mening waren dat
het niet goed ging met de PAG. Een
regelmatig terugkerende klacht is
daarbij dat de adviezen van de
PAG met, of onvoldoende,"ventile
ren" naar de commissies en raad,
hetgeen niet conform de afspraken
was. Met andere woorden, de ad
viezen van de PAG waren nergens
terug te vinden. Hierin is wel iets
verbeterd volgens de voorzitter:
„Bij de shikken staat tegenwoordig
vaak gemeld; gezien door de PAG
of zoiets, maar niet voldoende. De
PAG vroeg het college daarom in
het vervolg de PAG-adviezen of
meningen duidelijk op te nemen bij
de raadsvoorstellen. Daarbij zag de
PAG met nadruk haar werkterrein
uitgebreid. „Welzijn is wat de ac
tualiteit daaronder verstaat" vol
gens de heer Pekelharing. Tien
jaar geleden dacht men bij welzijn
vooral aan sociaal-culturele activi
teiten als peuterzalen en jeugd-
en-jongerenwerk, de komst van de
tweede tienerwerker bij de ge
kunnen functioneren. De noodzaak
voor een Plan Advies groep ziet de
voorzitter vooral m de gevolgen
van de landelijke bezuinigingen
die het welzijn in Leusden kunnen
aantasten. „De PAG werd geinstal
leerd m een tijd toen alles leek te
kunnen. Nu moeten we op de
kleintjes letten. Het zou een goede
zaak zijn daar in een breed gedra
gen overleg over te praten, op de
manier die we tot nu toe gehan-
teerd hebben: ruim de tijd nemend,
zonder politieke druk."
Voordat de uiteindelijke beslis
sing over de Plan Advies Groep
genomen wordt zal nog een stevic
gesprek met het college plaatsvin
den volgens de heer Pekelharing
Hij achter het zeer aannemelijk da
de raad uiteindelijk de beslissinc
zal nemen. „Wij zullen naar ik aan
neem zeker proberen de politiek t€
overtuigen van het feit dat de PAC
bescheiden is, maar belangrijk.'
Zeker tot de beslissing buigen o:
barsten valt gaat de
PAG door met het geven van ge
vraagde, en ongevraagde, advie
zen met volledige inzet van wat en
hoe ze wil zijn. „Wanneer we ten
onder moeten gaan, wil ik in ieder 1
geval met ere ondergaan," aldus de 1
voorzitter.
AMERSFOORT - Twee jagers uit Bunschoten gingen er op
uit om eenden te jagen. De één dacht en passant even een duif
te schieten, wat een tortel bleek te zijn, de ander zag een
zomertaling voor een eend aan. Gevolg was dat ze allebei een
beschermde vogel neerhaalden. „We zagen wat vliegen en we
schoten", gaven ze volmondig toe op de strafzitting van 13
april. „Ik weet best dat het op elkaar lijkt, maar juist van een
lager mag verwacht worden dat hij de vogels uit elkaar kan
houden", aldus de officier, die tegen beide jagers 150,- boete
eiste. „En wat doen we met de vogels?", informeerde de kanton
rechter, Mr. Seton. „Nou, die zullen ze bij de politie inmiddels
wel weggegooid hebben", veronderstelde de officier praktisch.
De kantonrechter vond dat er een zekere preventie van deze
veroordeling uit moest gaan en zag dan ook geen reden om van
de eis af te wijken. Dus al hadden de heren him vergissing dan
ook duidelijk per ongeluk gemaakt, voor allebei een boete van
/ISO,-.
Het risico van een auto lenen is
wel. dat alle eventuele mankemen
ten ook op de bestuurder verhaald
tonnen worden. Iemand uit
Amersfoort leende een auto van
een vriend, maar wist niet dat die
auto niet gekeurd was. Hij beloofde
de agenten die hem aanhielden om
de auto ut gekeurde staat aan de
Politie te vertonen, in de hoop zo
een boete te ontlopen. Maar een
Paar dagen later verkocht de eige-
naar de auto, zodat dit plan niet
jutgevoerd kon worden, „Altijd al-
es navragen", waarschuwde de
officier. „Ook als bestuurder ben je
ean te spreken voor gladde ban
en. het ontbreken van verzeke-
jng, keuring enzovoort." Conform
niv^ Werc* tot het betalen van
W,- veroordeeld.
Na de renovatie van de Aldegon-
destraat, vlakbij het Julianaplein in
Amersfoort, is de voorrangsrege
ling gewijzigd, m die zm dat het
verkeer van de Arnhemseweg nu
voorrang heeft. Er staat echter
geen bord waaruit dat blijkt en vol
gens de heer N., bewoner van de
Aldegondestraat, heeft dat er ook
nooit gestaan. Navraag bij de poli
tie leverde geen ander gegeven op
dan dat het bord op dit moment
inderdaad ontbreekt. De heer N.:
„Er komt bij dat het onmogelijk
voor ons is om onze straat uit te
rijden als we op een gegeven mo
ment met proberen ons er tussen te
dringen. Omdat er stoplichten zijn,
kan dat zonder dat er ongelukken
gebeuren. Het kost ons iedere dag
een kwartier om onze straat uit te
komen en als we ons aan de voor-
rangsregels zouden houden, dan
kwamen we er nooit uit, want omrij
den kan ook niet."
Een onbevredigende situatie
dus, die echter met de gemeente
en met met de rechter moet wor
den besproken. Wat betreft zijn
vermeende overtreding van de
voorrangsregels volgde vrij
spraak. De officier oordeelde dat
voor iedere weggebruiker een
voorrangsregel waarneembaar
moet zijn en dat in dit geval met
bewezen kon worden dat een der
gelijk bord er ooit gestaan had.
Iemand uit Bosch en Duin had op
een invalidenparkeerplaats in
Soest geparkeerd. Hij vond niet
duidelijk aangegeven om welke
plaats het precies gmg en probeer
de met foto's aan te tonen dat een
misverstand mogelijk was ge
weest. Zijn werkelijke ergernis
betrof echter, de politie van Soest.
„Terwijl ik een paar minuten m een
sigarenwinkel was, liet ik de auto
even staan met de sleutels er in. Ik
zie die agenten een bon uitschrij
ven, loop er heen, ze overhandigen
de bon en verdwijnen. Als ik instap
blijken de sleutels te mankeren.
Die agenten zijn al nergens meer.
Ik moest 5 km lopen naar een poli
tiebureau, daar Wz uur op mijn
beurt wachten, 35,- betalen voor
het terugkrijgen van m'n sleutels en
vervolgens weer 5 km teruglopen
naar mijn auto. Vmdt u niet dat ik
genoeg gestraft ben?!" Inderdaad
een behoorlijke straf en een wijze
les bovendien om geen sleutels in
een auto te laten, ook niet voor een
paar minuten. Overigens was de
kantonrechter niet onder de indruk
van de foto's en zo kwam er nog
eens een bedrag van 35,- bij voor
het fout parkeren!
Het opgeven van een valse naam
is een dure zaak. „De politie heeft
hier een scherpe neus voor. De
meeste mensen vallen door de
mand", waarschuwde de officier.
En zo gebeurde het dat een jongen
die zonder licht door de Lange-
straat in Amersfoort had gereden
niet alleen 20,- voor deze overtre
ding moest betalen, maar ook nog
eens 70,- voor het feit dat hij door
een verkeerde naam op te geven
geprobeerd had de dans te ont
springen.
Consumenten met een laag bud
get moeten bij de aankoop van een
goedkope televisie goed oppassen
Naast het feit, dat deze toestellen
eenvoudiger zijn uitgevoerd, blij
ken ze kwalitatief achter te blijven
bij de duurdere toestellen met ste
reo en teletekst. Aldus de conclusie
van de Stichting VWO na een on
derzoek, dat zij samen met de Bel
gische, Duitse en Spaanse consu
mentenorganisaties uitvoerde,
naar 18 middelgrote televisietoe
stellen, waarvan de meeste met ste
reo en teletekst.
De consument met de wat brede
re beurs zal bij de aankoop van een
stereo-toestel met teletekst weinig
kans lopen een slecht apparaat in
handen te krijgen. Wel loopt hij het
risico te veel te betalen. In deze
klasse bleken de apparaten een fac
tor twee in prijs te verschillen.
Iets nieuws bij enkele apparaten
is de mogelijkheid om via een
zoeksysteem bij teletekst verlost te
worden van de hinderlijke wacht
tijden tussen de pagina's. Met dit
systeem kan gericht via hoofd- en
bijpagina's de gewenste informatie
opgediept worden. De kijker hoeft
dan geen eindeloze rijen pagina
nummers te onthouden. De vol
gende pagina's staan via een ge
heugen zonder wachttijd klaar om
gelezen te worden. De Stichting
WO acht dit een goede ontwik
keling.
Een nadelige ontwikkeling vindt
de Stichting VWO het feit, dat er
verschillende, met uitwisselbare
systemen aan het ontstaan zijn. Er
functioneert al een systeem bij de
BBC, ITV en de Spaanse omroep
tot tevredenheid. Onlangs heeft
West-Duitsland besloten in sep
tember een ander systeem in te
voeren, dat niet alleen minder ge
bruiksvriendelijk is, maar ook niet
uitwisselbaar met het reeds
werkende systeem. De vraag is wat
de kabelconsument aan zo'n ver
warrende situatie kan hebben. Bo
vendien moet men een combinatie
toestel kopen, dat natuurlijk duur
zal uitvallen.
De Stichting VWO vindt, dat de
NOS zich niet langer afwachtend
moet opstellen, maar zich actief
met deze zaak moet gaan be
moeien.
Een ander opvallend punt uit het
onderzoek is de produktinformatie
over de afmetingen van het beeld
scherm. Vrijwel alle leveranciers
negeren tot nu toe een uitspraak
van de Reclame Code Commissie
van een half jaar geleden. Krach
tens deze uitspraak mag de beeld
diagonaal alleen opgegeven wor
den in zichtbare centimeters. De
glasrand van de buis moet dus bui
ten beschouwing blijven. De beeld
schermafmetingen van de onder
zochte toestellen zijn krachtens de
uitspraak van de commissie ca 51
cm, maar worden overal nog aan
geduid in de beeldmaat 55 cm.
Het testrapport
De resultaten van het onderzoek
zijn in de vorm van een brochure
Comfortabele warmte op de minuut nauwkeurig, dat is nu mogelijk
met de nieuwe Radiatronic EV300F De Radiatronic is de elektronische
radialorthermostaat van Honeywell. Hij is bedoeld voor ruimten die niet
continu worden gebruikt, zoals badkamershobbykamers, wachtkamers
van praktijken.
De Radiatronic EV300F bestaat uit twee componenten: een bedie
ningsgedeelte dat op de muur wordt bevestigd en het servomótortje dat
op de ra diator af sluiter wordt gemonteerd. Per dag kunnen vier schakel-
tijden worden ingevoerd. Bevriezing van leidingen en energieverspilling
worden hiermee voorkomen
Voor informatie kan kontakt opgenomen worden met Honeywell,
afdeling Documentatie, de heer Ch Emondt, Postbus 9183, 1006 AD
Amsterdam, telefoon 020-5103 315, Fax. 020-5103 236.
verkrijgbaar door overmaking van
ƒ4,- op postgiro 1477321 t.n.v.
Stichting VWO, Sweelinckplein
74, 2517 GS Den Haag onder ver
melding van „kleurentelevisies 51
cm".
De resultaten van dit SVWO-on-
derzoek worden ook gepubliceerd
in de (april)nummers van de bladen
Consumentengids en Koopkracht.
LEUSDEN - Onbekenden gooidei
dit weekeinde ruiten in bij Don Bos
co en basisschool De Wegwijzer
De schade is aanzienlijk.
